วิถีแห่งแชมป์ GO! Captain GO! ตอนจบ (วันแข่งจริง) วันนี้ฟิตเปรี๊ยะ เลยมาเล่าต่อแล้วคร้าบ... ความเดิม ตอนที่แล้ว กั๊บ... วันเสาร์ที่ 28 พฤษภาคม 2548 10.05 น. ณ. คอนโดฯ แห่งหนึ่งแถวลาดพร้าว หลังจากที่เมื่อคืน ระหว่างกลับต้องให้แท๊กซี่จอดแจกอาหารหมาถึง 4 ครั้ง (จะเล่าทำไมเนี่ย) และผ่านการขึ้นลิฟท์ที่ยาวนานที่สุดในชีวิต (ตามทฤษฎีของดาวินชี ลิฟท์มักจะเคลื่อนช้าลงเสมอ เวลาเมามากๆ กลับมา และเวลาดูหนังผีกลับมาแล้วต้องขึ้นลิฟท์คนเดียว) กลับถึงห้องปุ๊บ หลับปั๊บเลย โชคดีที่ไม่อ้วกในลิฟท์ ตอนเช้าผมก็ต้องมาสะดุ้งตื่นเพราะเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เป็นพี่ที่ออฟฟิสนั่นเองโทรมา "ค้าบบบ..เพ่" "เฮ้ย..ตื่นยัง" "ตื่นแล้วววค้าบบบบ" "เออ..วันนี้อย่าลืมไปแข่งนะ" "คร้าบบบบ บ่ายโมง ที่ RCA ใช่มั้ยพี่ โอเคร ไม่ลื๊ม ไม่ลืมมม" โถ..พี่แกคงกลัวผมลืมไปแข่ง (เหมือนจะรู้ว่าตูเมาเลย) ซึ่งผมก็พยายามเกร็งเสียงตอบให้ฟังดูดีที่สุดเพื่อให้พี่แกมั่นใจ มองดูเวลาเพิ่ง 10 โมง นี่หว่า แต่แมร่งปวดหัวโคตร เลยลุกไปกินพารา 2 เม็ด แล้วนอนต่อ 11.30 น. ณ. คอนโดฯ เดิมนั่นแหล่ะ ตื่นมาอีกรอบ ยังไม่หายปวดหัว นั่งงงๆ มึนๆ ได้พักนึง ทนไม่ไหว พาราไม่ช่วยเลยโว้ย เลยไปเอาวิตามินบี มากินอีกสองเม็ดก็ยังไม่ดีขึ้น เค้าว่าอะไรแก้เมาอีกนะ อ๋อ น้ำส้มคั้น ไม่มีอ่ะ มีแต่น้ำส้มไบเลย์ เอามากินก่อนละกัน ก็ยังไม่หาย ลุกไปอาบน้ำดีกว่า โดนน้ำเข้าไป เออ..ค่อยยังชั่วแฮะ แต่ซักพักชักเริ่มอยากจะอ้วกอีกแล้ว แล้วก็อ้วกออกมาจริงๆ มีแต่น้ำ กับยาพารา และวิตาบินบีที่เพิ่งกินไป (ข้าวผมเอาออกแล้วตั้งแต่เมื่อคืน) ออกมาเกลี้ยงเลย อ้วกจนน้ำตาไหลพรากๆ โอ๊ย...ตูจะไม่กินเหล้า (ให้เมา) อีกแล้วคร้าบบ 12.17 น. ณ. ร้านแฟมิลี่มาร์ท ข้างล่างคอนโดฯ กินยาก็แล้ว น้ำส้มก็แล้ว อาบน้ำก็แล้ว ก็ยังไม่หาย เลยตัดสินใจ เอาวะ..เห็นในโฆษณามาหลายที ยังไม่เคยลอง คราวนี้ได้โอกาส ลองซื้อเจ้าเครื่องดื่ม 'HANG' มากินแก้เมาดูซักที แต่ขอประทานโทษ รสชาติสุนัขไม่รับทานเลยแถมกินแล้วก็ไม่เห็นหายเมาเลย ขวดเท่ากระทิงแดง แต่ราคาแมร่งตั้ง 25 บาทแน่ะ แต่ช่างมัน ไปแข่งก่อนละกัน เดี๋ยวสาย (สปิริตสูง) 13.10 น. ณ. RCA Bowl หลับมาในแท๊กซี่ตลอดทางวูบเดียวมาตื่นที่ RCA เลย ปรากฏว่าเพื่อนร่วมทีมมากันครบแล้ว (กิ๊กผมยังไม่มาเลย ว้า..แย่จัง) ปรากฏว่าเริ่มแข่งจริงบ่ายสอง ผมเลยไปลงทะเบียนแข่ง รับบัตรรองเท้า แล้วกลับมานั่งคุยกับเพื่อนร่วมทีม "เฮ้ย..วันนี้อย่าหวังกะกรูมากนะ เมื่อคืนเมา" "อ้าวว..ไปกินที่ไหนมา" "กะเพื่อน เนี่ย..โคตรแฮงค์เลย เมื่อกี้กินไอ้ 'HANG' ไปยังไม่ดีขึ้นเลย" "ไอ้โง่ เค้าให้กินก่อนไปกินเหล้าโว้ย เมาแล้วค่อยมากินอย่างเงี้ย 10 ขวดก็ไม่หาย" "เฮ้ย..ไม่จริงง่ะ กรูเห็นในโฆษณา ไอ้แม๊ป(คนแสดง) มันทำท่าเมาๆ แล้วเดินไปเปิดตู้เย็นหยิบมากินไม่ใช่เหรอวะ" "เอ้า..ถ้ามรึงไม่เชื่อ เดี๋ยวเล่นจบมรึงไปกินรับรองไม่เมา" "ไม่เอาแล้วโว้ย..โธ่เอ๊ย ไอ้กรูก็นึกว่าของว่าของแมร่งห่วย.." งานนี้ต้องโทษคนทำโฆษณาที่สื่อสารไม่ดีครับ ทำให้ผู้บริโภคฉลาดๆ อย่างผมเข้าใจผิด ด้วยความเซ็งเลย ลงไปกินข้าวที่ TOPS ชั้นล่าง ไม่หิวหรอกครับ แต่คิดว่ากินข้าวไปอาจจะช่วยให้หายมึนได้บ้าง 14.07 น. ณ. RCA Bowl กินข้าวไปก็ยังไม่ดีขึ้น ยังมึนๆ งงๆ อยู่ แต่พอกลับขึ้นมาที่เลนโบว์ลิ่งเท่านั้นแหล่ะ หายเมาเป็นปลิดทิ้งเลยครับ ก็น้องกิ๊กของผมน่ะสิ ดันมากับแฟน พกแฟนมาด้วยเหรอ พกแฟนมาด้วยเหรอเนี่ย โธ่..น้อง ทำไมทำกับหัวใจที่อ่อนไหวบอบบางดวงน้อยๆ ของพี่ได้ลงคอ มาหลอกให้รัก มาหลอกให้หลงทำมั้ย ฮือๆๆๆ แต่ไม่เป็นไร ดีเหมือนกันจะได้มีสมาธิกับการเล่นโบว์ลิ่ง (ใครจะสนใจหล่อนยะ..เชอะ แงๆๆๆ อกหักครั้งที่ 108) การแข่งโบว์ลิ่งของที่นี่พวกผมอยากได้ถ้วยกันมาก เพราะเป็นการนับแต้มการเล่นจริง เป็นการใช้ฝีมือล้วนๆ (หลายที่นับคะแนนแบบคู่สไตรค์ คี่สแปร์ โยนแล้วพินเหลือเป็นเลขคู่จะนับเป็นสไตรค์ เลขคี่นับเป็นสแปร์ ดังนั้นคนโยนแล้วเหลือพินไม่ล้ม 8 พิน ล้มแค่ 2 จะได้คะแนนเท่ากับคนล้ม 8 พิน เหลือ 2 ซึ่งคือสไตรค์ และได้คะแนนมากกว่า คนล้ม 9 เหลือ 1 ซึ่งจะได้สแปร์ (งงมั้ยเนี่ย) นั่นหมายถึงใช้ดวงในการเล่นด้วย แบบว่าช่วยคนที่เล่นไม่ค่อยเป็น) และลงทุนทำถ้วยรางวัลสวยงามมากๆ รางวัลก็จะมี คะแนนสูงสุดทีม ชายเดี่ยว หญิงเดี่ยว และบู้บี้ (ทีมรองบ๊วย) มีทีมลงแข่งประมาณ 30 กว่าทีม 14.20 น. เริ่มการแข่งขัน เริ่มเกมแรก (การแข่งขันจะโยนทั้งหมดสามเกม) ด้วยความฮึด ปนโมโห เลยตั้งใจโยนเป็นพิเศษ (กะโชว์ว่างั้น) ปรากฏว่าผมโยนดีเหลือเชื่อ ตัวเองยังไม่อยากจะเชื่อ เก็บสแปร์ ทำสไตรค์ได้เพียบ จบเกมแรกได้ตั้ง 190 คะแนนแหน่ะ โอ้ว..เป็นครั้งที่สองในชีวิต ที่ได้เกิน 190 คะแนน ไปดูสกอร์บอร์ด อุอุ นำลิ่วโว้ย สงสัยงานนี้ชายเดี่ยวจะนอนมา แต่มีคนนึงชื่อนาย 'เชาว์' ทีมไหนไม่รู้ได้ 168 คะแนน เป็นที่ 2 ฮึ่มมม..ยังวางใจไม่ได้ เริ่มเกมที่สอง น้องอดีตกิ๊กของผมขอตัวกลับบอกว่าแฟนต้องรีบไปธุระต่อ (ไปเลย ชิ่ว ชิ่ว) แต่พอน้องเค้ากลับพลังฮึดก็หมด จบเกมเลยได้แค่ 149 คะแนน อ้าวว..แชมป์ตูจะเหลือมั้ยเนี่ย ไปดูสกอร์บอร์ด นาย 'เชาว์' ก็วูบเหมือนกัน เหลือ 117 เอง ค่อยยังชั่ว..เฮ้อ เกมสุดท้าย ไม่มีความกดดันแล้ว แต่ดันหมดแรง เหนื่อยจริงๆ ทั้งๆที่ ปกติโยนได้เป็นสิบเกม จบเกมคะแนนลดลงมาอีกเหลือ 129 คะแนน ในขณะที่ นาย 'เชาว์' เกิดฮึดพุ่งกลับมาเป็น 150 คะแนน แต่โชคดีที่เกมแรกผมตุนคะแนนไว้เยอะ งานนี้ก็เลยไม่มีผลิกโผ.. 16.30 น. บนเวทีแจกรางวัล "ผู้ได้รับรางวัลคะแนนสูงสุดประเภทชายเดี่ยว ได้แก่ คุณ 'captainfakenature' แห่งทีม XXX ครับ" ชายหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่งค่อยๆ เดินอย่างสง่าผึ่งผายขึ้นมารับรางวัล พร้อมโบกมือไปมาเล็กน้อยท่ามกลางเสียงปรบมือแสดงความยินดีอย่างกึกก้อง อย่างเนี้ยแหล่ะน๊า ที่เค้าว่าคนที่ 'ลัคกี้อินเกม' มักจะไม่ 'ลัคกี้อินเลิฟ' ฮือๆๆๆ ...นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ถ้าไม่เก่งจริง กรุณาอย่าเมาก่อนวันแข่งนะก๊ะ อิอิ... ขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ ถ้าใครเกิดความหมั่นไส้ โปรดให้อภัยด้วยนะครับ ก็คนมันเก่งจริงๆ นี่หน่า ฮี่ ฮี่   Create Date : 05 มิถุนายน 2548 21 comments Last Update : 10 กันยายน 2548 23:39:42 น. Counter : 779 Pageviews. Share Tweet

น่าฉงฉานจัง หุหุห แฮ้งค์โอเวอร์ คิคิคิ นี่แหล่ะ น๊าไม่ชวนกันมั่งเลย พี่กัปตัน ดีจังชนะ ชอบที่พี่กัปตันเขียนน๊า หนุกๆๆ อ่านไปเห็นภาพไป จะไปนอนแล้วหล่ะ แต่เห็นคอมเม้นต์พี่กัปตัน เลยมาอ่านซะหน่อย หุหุหุหุ   โดย: yadegari 5 มิถุนายน 2548 4:40:58 น.

อ่านไปเห็นภาพไป เอ่อ..คุณน้องแบมเห็นภาพตอนอ้วกหรือเปล่าครับ อิอิ พี่ก็ว่าจะไปนอนเหมือนกันล่ะ ที่เมืองไทยตีห้าแล้ว ฝันดีครับ   โดย: captainfakenature 5 มิถุนายน 2548 4:55:37 น.

หนุกหนานดีจัง   โดย: prncess 5 มิถุนายน 2548 5:47:01 น.

ฮิ้ววววว ยินดีกับถ้วยรางวัลด้วยนะค๊า..... ติดใจตรง"ชายหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่งค่อยๆ เดินอย่างสง่าผึ่งผายขึ้นมารับรางวัล พร้อมโบกมือไปมาเล็กน้อยท่ามกลางเสียงปรบมือแสดงความยินดีอย่างกึกก้อง " เจงหรอ อิๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แซวเล่นคร่า   โดย: I'M NAN 5 มิถุนายน 2548 9:25:13 น.

สวัสดีค่ะ เข้ามาอ่านนะคะ   โดย: รักดี 5 มิถุนายน 2548 9:56:01 น.

ดีใจที่ทำให้คุณ prncess ยิ้มได้ครับ ประโยคนั้นมีไม่จริงอยู่คำเดียว น้องแนนทายสิว่าคำไหนอ่า สวัสดีครับคุณรักดี ขอบคุณที่เข้ามาอ่านครับ   โดย: captainfakenature 5 มิถุนายน 2548 11:21:48 น.

^ ^ ^ คำที่ไม่จริงในประโยคคือ "หน้าตาดี" รึเปล่าอ่ะคะ...อิอิ แซวเล่นๆๆๆ พี่กัปตันหล่อที่ซู้ดดดดดด หนูไม่ค่อยสนใจเรื่องชนะโบว์ลิ่ง แต่ว่าขำคนอกหักมากกว่า 555 ล้อเล่นๆ ยินดีด้วยน้า.....เก่งเนอะ หนูพิงค์ไม่เคยโยนแล้วโดนพินเลย มันลงท่ออ่ะ ทำไงดี   โดย: pinkypuppypopularpoopuu 5 มิถุนายน 2548 13:06:18 น.

อ๊ากกกซ์ หนูพิงค์ แทงใจพี่อย่างแร็ง เรื่องลงท่อ เดี๋ยวหนูพิงค์อ่านหนังสือสอบเสร็มพี่ไปสอนไป เอาม่ะ อิอิ   โดย: captainfakenature 5 มิถุนายน 2548 13:55:03 น.

** ฮ้าๆๆๆ *** ** แฮ้งโอเวอร์***   โดย: จอมแก่นแสนซน 5 มิถุนายน 2548 14:54:49 น.

ชายหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่งค่อยๆ เดินอย่างสง่าผึ่งผายขึ้นมารับรางวัล ^ ^ หน้าตาดีแบบแฮงค์ๆ ป่าวคะ อิอิ ^^ ...   โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) 5 มิถุนายน 2548 15:12:49 น.

พี่กัปตัน มาบอกอะคะ ถ้าหนูสวยอย่างสาวในรูปอะ ป่านนี้ป้าชุลี จับหนูไปประกวดแล้วค่ะ แต่หนูก็น่ารักน๊า หุหุห มีคนบอกบ่อยๆๆๆๆ วันนี้ไม่ไปบ้านแม่แล้วค่ะ เข้าห้องน้ำทั้งคืน หนูไม่รู้จะวินิจฉัยโรคตัวเองเป็นอะไรแล้วค่ะ ง้ง งง พี่กัปตันทานข้าวอะยัง อย่าลืมทานข้าวนะคะ   โดย: yadegari 5 มิถุนายน 2548 16:41:57 น.

พี่กัปตันงับ แก้วกาโยนโบว์ไม่เป็นอ่า ไม่เคยเล่นเลยคะ เลยอ่านตรงพิน สไตรค์ อะไรตรงนั้นไม่รู้เรื่องเลยหงะ กระซิก กระซิก แต่ท่าทางจะสนุกนะก๊ะ อ่านๆอยู่ก็ลุ้นว่าพี่จะไหวมั๊ยเนี่ย เก่งจริงๆนับถือๆค่า เอ๊ะ...แล้วพี่กัปตันหน้าตาดีจริงป่าวอ่ะก๊ะ คิกๆ   โดย: แก้วการะบุหนิง 5 มิถุนายน 2548 16:52:53 น.

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า เมาเลยเก่งขึ้น เพราะลองไม่เมาสิ ฝีมือก็ห่วยพอๆกับ คอที่อ่อนๆอ่ะแหละ ว้าๆ ความจริงไม่อยากกัดเลยนะเนี่ย มันติดเป็นนิสัยอ่า   โดย: THE BEGINNING 5 มิถุนายน 2548 19:18:12 น.

แหม..คุณจอมแก่นเยาะเย้ยเหรอครับ ซิกๆๆๆ ช่ายแล้วครับคุณ blueberry_cpie ผมหน้าตาดีแบบทอม แฮงค์ อ่ะ อิอิ น้องแบมง่า..บอกให้ไปหาหมอก็ไม่ไปหาซะที เดี๋ยวจับตีเลย น้องแก้วกาถามว่าพี่หน้าตารึเปล่า เอ..วันนี้วันพระรึเปล่านะ อ่ะ..ไม่ใช่ งั้นพี่หน้าตาดีสุดๆเลยคร้าบ อิอิ อ่ะ..เจ้าเบลล์ พูดเงี้ยะเดี๋ยวจับโยนแทนโบว์ลิ่งซะเรยย ว่าเล่นอ่อนนี่ไม่เท่าไหร่ แต่ว่าคออ่อนนี่ยอมม้ายด้ายย   โดย: captainfakenature 5 มิถุนายน 2548 22:26:01 น.

5555 ถ้าไม่หายพรุ่งนี้ไปแหล่ะพี่กัปตัน รู้แล้วว่าปวดท้องทำไม ก็ท้องเสียแหล่ะ วุ้ยๆๆ ไม่ค่อยป่วยเท่าไหร่ มาป่วยที มึนเลย ป่วยแต่ละครั้ง อยากกลับเมืองไทย ไปนอนที่โรงพยาบาลเอกชน พี่กัปตัน นอนอะยังคะ ฝันดีนะคะ   โดย: yadegari 5 มิถุนายน 2548 23:25:30 น.

แอบไปอ่านบล็อค เห็นน้องแบมหายปวดท้องแล้วนิครับ ดีจังไม่ต้องเปลืองตังค์หาหมอ อย่างนี้ต้องออกเที่ยวบ่อยๆ เนอะ   โดย: captainfakenature 6 มิถุนายน 2548 20:58:07 น.

อ่า...ชนะเหรอเนี่ย...แอร์อุตส่าห์ ช...ช....ชะ...ชะ...เชียร์อ่ะค่ะ ดีใจจังเล้ย เก่งชะมะ ไว้มาแข่งโยนกันดีก่า แอร์น่ะเซียนเลยนะคะ ...เซียนเต๊อะจิ..มะเคยยกลูกโบลลิ่งเล้ย..อิอิ ไว้จะรออ่านนะว่าเมื่อไหร่พี่กัปตันจะ lucky in love ซะทีนะค้า... ตกลงพี่คออ่อนจริง ๆ อ่ะ มะน่าเลย..ให้เจ้าเบลล์มาแซวได้เรื่อย ๆ   โดย: nagoyalover 8 มิถุนายน 2548 1:35:24 น.

ก็รอน้องแอร์สงสารรับรักพี่อยู่เนี่ย จะได้ lucky in love ซะที อิอิ   โดย: captainfakenature 8 มิถุนายน 2548 2:15:18 น.

แอบหลงย้อนไปอ่านเรื่องรักแรกของเจ้าของบล็อกมาค่ะ น่ารักมากๆ อ่านไปยิ้มไป .. บล็อกสวย ขอแอบแอดบล็อกไว้ละกันค่ะ   โดย: chirala (chirala ) 30 มิถุนายน 2548 5:47:40 น.

คุณ chirala แอบมาอ่านไม่บอกไม่กล่าว อย่างนี้ต้องตามไปเยี่ยมที่บล็อคซะแล้ว   โดย: captainfakenature 1 กรกฎาคม 2548 9:13:24 น.

ฮ่า ฮ่า อ่านแล้วชอบจังเลยค่ะ อ่านแล้วอินเหมือนอยู่ในเหตุการณ์เองอย่างงั้นล่ะ   โดย: JewNid 3 กรกฎาคม 2548 18:57:49 น.