อ่านแล้วเจ็บปวดว่ะเต้
รักเต้มากๆ นะ
ถึงจะห่างเหินกันบ้างในช่วงหลังๆ

แล้วเต้รู้มั๊ยว่าเพราะอะไร?

เรามาลองคิดดูเราว่าเรารู้ว่ะว่าทำไมเราห่างๆ กัน
ข้อหนึ่งเต้เดาๆ ดูก็คงคิดว่าน่าจะใช่.. ใช่ เป็นส่วนนึง
แต่มีข้อสองที่มันซับซ้อนกว่านั้น..

งงอะเด่ะ งงที่ทำไมต้องมาคุยในนี้ แล้วก็งงว่าไอ้ข้อหนึ่งข้อสองมันคืออะไรใช่มั๊ย? ช่างมันเหอะ
เราจะกลับมาเป็นอรุของเพื่อนๆ คนเดิม
กลับมามีเวลาให้เพื่อนๆ เหมือนเดิมแล้ว..

รักเต้มากๆ

ไม่ชอบเหมือนกันการโกหก ปลิ้นปล้อน กะล่อน ตอแหลเนี่ย

โดยสถานณการณ์ทั่วไปแล้วจะไม่ทำเลย เป็นตัวของตัวเอง เห็นยังไงว่าตามไหน ก็ว่าไปตามนั้น

ยกเว้น! บางอย่างในสถานการณ์บังคับ เช่น เกิดไปงานโชว์เครื่องเพชรหมื่นล้าน กับคุณหญิงคุณนาย คุณหญิงท่านนึงชี้ให้เราดูเครื่องเพชรชิ้นกว่าสิบล้าน แล้วบอกว่า โอ้! ช้นนี้การออกแบบยอดมากงดงามยิ่ง จริงมั๊ยน้องนู๋ - -' ทั้งๆที่เราเห็นงานชิ้นนั้นแล้ว โอ้! แม่เจ้ามันช่าง ... ใครออกแบบฟ่ะ ... ไมมันช่างไม่สมกับเพชรน้ำงามเลย แต่เราจะพูดออกมาได้ยังไงจริงมะ? เราก็คงต้องบอกว่ามันสวยมากเลยคะ งานประณีตมากเลย เลี่ยงเป็นอย่างอื่นให้ได้มากที่สุด และแสดงความ fake ในบางส่วนออกมา = ='

นั่นแล ... แต่ถ้าจะให้พูดกันจริงๆเนี่ยนะ สังคมสมัยนี้มันก็เป็นอย่างนั้นแหละ ... ใส่หน้ากากเข้าหากันตลอดเวลา ไม่ร้อน ไม่อึดอัดกันบ้างหรอยังไง แล้วจะหาความจริงใจให้กันได้จากไหน

ตอนนี้เราก็พยายามสาดดดดดดดดดดความจริงใจ น้ำใจอยู่ แต่สาดคนเดียวไยจะช่วยสังคมให้ดีได้ยังไง มาเนี่ยก็จะมาชวนกันสาดความจริงใจ น้ำใจกันเหอะ ตาเจ้าของ blog ด้วย ฮรี่ๆ

มาบ่น blog ชาวบ้าน ลืมอัพ blog ตัวเอง วะฮ่าๆๆๆ -_-' เดี๋ยวไปอัพบ้าง เดี๋ยวจะว่าบ้าอัพเป็นช่วงๆ (ก็จริงนี่หว่า)

ลป. เอ่อ ... ทำไมอะไรมันคุ้นตานักนะตาเจ้าของ blog อ่อ ... ลืมไป เราให้ code ไปเองนี่หว่า

พี่โกหกเก่ง พี่ตอแหลเก่ง แต่พี่ fake ไม่เก่งว่ะ
..แล้วมันต่างกันมั้ยวะ????

อ่า

ฝนไม่เคย fake คับ

กรั่กๆ

ผมfakerระดับปริญญาเอก แต่ก็ยังโดนจับได้ ว่าจะไปupgrade มาแก้ตัวใหม่ เหอๆ

อ่ะๆ ขอเข้ามาเฟคว่าอ่านบ๊อคพี่เต้รู้เรื่องหน่อยเหอะ เฟคนัมเบอทูคือเฟคว่ามีความเห็นอยากแสดง

อือ เหนือ่ยโนะ... เอาเป็นว่าเรื่องนี้มันซับซ้อนจนขี้เกียจแสดงความเห็นแฮะ

อือ เท่

มา fake กันดีกว่า

คั่ก คั่ก

หนุกๆ

เข้ามาแสดงความรักให้เต้อีกทีในวันนี้
ขอตบไหล่เต้สองแปะถึงแม้เต้จะไม่ต้องการ

เมสเสจเมื่อคืนทำเราน้ำตาไหลจริงๆ นะ

ตั้งใจเรียนนะ แล้วไปว่ายน้ำที่เสม็ดกัน

ยูอะเฟค

เฮ้อ... เห็นคนคอมเม๊นต์ในนี้แล้วน้ำตาจะไหล
- -*
เฟคกับการปรับตัวแตกต่างกันตรงไหน?
ในเมื่อการปรับตัวมันก็คือการเปลี่ยนแปลงตัวเองให้เข้ากับสภาพแวดล้อมที่แตกต่างไป
มันก็เหมือนไม่ใช่ตัวเราที่เราเคยเป็น
ทั้งนี้การปรับตัวสามารถเกิดขึ้นได้บ่อยๆ แทบจะไม่ต่างกับการเฟคเลย
แต่มันก็แล้วแต่คนจะทำ และจะมองด้วยล่ะมั๊ง? เพราะบางทีเธอพยายามปรับตัวมากไปหรือเปล่า หรือเพราะบางทีเธอไม่ชอบให้เค้าปรับตัวเข้าหาเธอรึเปล่า คิดกันไปต่างๆนานา

เอาล่ะวันนี้จะอ่านหนังสืออย่างจริงๆจังๆแล้ว มาร่วมกันเฟคเป็นเด็กเรียนกันเหอะ!! ไม่งั้นเด๋วจะกลายเป็น Bizlaw ภาคสองซะอีก - -*

โอ้ สีสันสวยงามค่ะ
เหมือนเอาสีชอล์คระบาย แล้วเอาสีดำทับ แล้วขูดๆๆๆ

กู้ด เกรท!

ชอบ Fake อ่ะ

เบื่อ

ชอบเพลง

กู นี้ แหละ ตัว จริง (แห่งความเฟค)

หลอก กัน เล่น รึ เปล่า

ทำไมมันเพิ่งมีเพลงอ่ะ เพิ่งเอามาลงหรอ?
เพลงนี้เป็นเพลงของเราสองคนนี่นา
(เต้อาจจะงงว่าหรอวะ?) แต่เราตอบว่าอือ
ตอนที่เราเพิ่งรู้จักกันไง.. เราชอบเพลงนี้เหมือนกัน

หายเร็วๆ เน่อ คิดถึงมาก

วี๊ดว๊ายๆ คิดถึงเต้เหมือนกันนะตัวว
เพลงนี้ของใครก็ไม่รู้อ่ะตัว




.........นี่ชั้นทำอะไรอยู่วะเนี่ย?


อืออ สอบเสร็จแล้วแหล่ะพี่เต้
ฮี้วๆ ดีใจโว้ยยย

ยัง fake อยู่อีกหรอ
เห็นวันก่อนบอกจะหาเรื่องใหม่มาเขียนแล้ว

คิดถึงบล็อกเต้อันนี้
เพราะตอนนี้ไอเฟคมากนะยู

ไม่เฟค ...​ฟัค อย่างเดียว