Time machine

เป็นเวลานานกว่าสามปีแล้วที่เราจาก LA มาและไม่ได้กลับไปเลย แปลกดีเหมือนกัน เพราะอยู่ใกล้กันแค่นี้แต่ไม่ได้กลับไปเลย

เมื่อได้กลับไปอีกครั้งเป็น Mini vacation ของเรา ในช่วงเวลาที่อากาศดีกลางฤดูใบไม้ผลิแบบนี้ เราดีใจมากๆถึงมากที่สุด วินาทีที่ลงจากเครื่องและนั่งบนรถ shuttle เพื่อไปเอารถนั้นเราคิดอยู่ในใจกับตัวเองว่า I can't believe I'm in LA again!

หลายวันที่ผ่านมา รอยยิ้มไม่เคยหายไปจากใบหน้าเราเลย เราได้กลับไปใช้ชีวิตในถิ่นที่เราเคยอยู่ เป็น routine แบบเดิมๆและกับคนเดิมๆ เราได้ไปสำรวจที่ที่เคยไป shopping ร้านกาแฟที่ไปนั่งประจำ ร้านอาหารหลากชนิดที่เคยไป โรงหนังที่ไปเป็นประจำ รวมถึง apartment เก่าด้วย หลายๆอย่างก็คงเดิม หลายอย่างก็เปลี่ยนไป แต่สิ่งที่ไม่เปลี่ยนเลยคือความทรงจำของเรากับสถานที่เหล่านี้ มันเหมือนเป็น miracle เพราะสิ่งที่เรารู้สึก เรารู้สึกเหมือนตัวเองได้นั่ง time machine (อย่างในเรื่อง doraemon) กลับไปใช้ชีวิตแบบเดิมๆ ที่ช่วงหนึ่งเคยมีความสุขมากที่สุดกับเมืองที่คุ้นเคยแห่งนี้ เมืองที่เป็นจุดเริ่มต้นของทุกๆอย่าง...



เล่าให้แม่ฟัง แม่บอกว่าเราช่างเป็นคนเพ้อฝัน แต่ก็คงจะเป็นอย่างนั้นจริงๆ แต่ถ้าไม่ใช่เพราะความฝันเราคงไม่เดินมาอยู่ ณ ปัจจุบันนี้ แต่ฝันมากเกินไปก็อันตราย เพราะบางทีทำให้ไม่อยากกลับมาในโลกแห่งความจริง



อย่างที่เราเป็นอยู่ในตอนนี้..ในรอยยิ้มของเราในรูปถ่ายมากมายที่ถ่ายมา ใครจะรู้ว่า trip ครั้งนี้ จะเป็น the beginning of an end เหมือนเป็นโอกาสสุดท้ายที่เราจะได้เก็บเกี่ยวความสุข ความทรงจำกับสิ่งดีๆที่เรามีกับคนและสถานที่แห่งนี้ เป็นโอกาสสุดท้ายที่เราได้นั่ง time machine กลับไป...

วันนี้ถึงแม้จะเศร้า แต่ก็จะเก็บเรื่องที่ดีเอาไว้อยู่ในใจเสมอ...



(Imagawayaki @Little Tokyo)

Create Date : 24 เมษายน 2554		0 comments
Last Update : 25 เมษายน 2554 7:29:09 น.
Counter : 1226 Pageviews.
Share Tweet