Bloggang.com : ถนนที่ทอดยาว : I am not maid exchange ตอนที่สิบสอง

เรื่องเล่าจากต่างแดน

Group ตัวอย่าง

มิถุนายน 2552

	1	2	3	4	5	6
7	8	9	10	11	12	13
14	15	16	17	18	19	20
21	22	23	24	25	26	27
28	29	30

27 มิถุนายน 2552

I am not maid exchange ตอนที่สิบสอง

ตอน ปราบเด็ก แต่โดนเด็กปราบ

เอาหล่ะเริ่มจากการทำงานของฉันในเดือนแรกนั้น
ยังมีรุ่นพี่อยู่ ก็ไม่หนักหนาอะไร
ช่วงอาทิตย์แรกเป็นช่วงสอนงาน
แต่พออาทิตย์ที่สองเขาก็เริ่มจัดตารางให้ฉันฉายเดี่ยว
แต่ช่วงเย็นก็จะให้ร่วมกันสองคน
ทำงานร่วมกันอะไรประมาณนี้
ส่วนมากฉันก็จะเข้าตอนเช้า
แล้วบ่ายไปพัก กลับมาอีกทีช่วงอาหารเย็น
มาช่วยกัน เพราะช่วงเย็นสงครามลงหนักกว่า
เพราะว่าฉันเข้าแต่ช่วงเช้า
เลยยังไม่ค่อยเจอเจ้าลิงน้อย (คนโต)
เพราะคุณเธอไปโรงเรียนกลับมาบ่ายสาม
เพราะงั้นเดือนแรกฉันก็จะเจอเจ้าเด็กแฝด (แสบ)
อ้วน ผอม เฉพาะวันจันทร์ และวันศุกร์
ส่วนที่เหลืออีกสามวันเจ้าสองคนนี้ไปโรงเรียน
อย่างที่พอจะรู้สรรพคุณไปแล้ว
ว่าสองแฝดนี้เป็นไง
ขอเล่าเพิ่มเติมอีกที เด็กแฝดชายสองคนนี้
มีบุคลิกแตกต่างกันมาก ๆ (คนละขั้วเลย)
เจ้าเด็กแฝดอ้วนเป็นเด็กกินเยอะ ตัวโตกว่า
เป็นสวีตบอย เป็นเด็กตัวโตแต่ว่าใจเสาะ
แค่เจอพี่พูดเสียงดังใส่หน่อย
ก็กลัวหงอแล้ว มักจะถูกพี่
และเจ้าผอมรังแกเสมอ
เอาแต่ร้องไห้ ปัญหาของเจ้านี้คือเรื่องแต่งตัว
เป็นเด็กที่แต่งตัวอยากมาก ๆ กลับการนอน
คือเป็นเด็กไม่นอน (อายุสองขวบ)
แต่ไม่เคยนอนกลางวันเลย
จะนอนเฉพาะวันที่ไปโรงเรียน
ถ้าอยู่บ้านไม่เคยนอน
ช่วงแรก ๆ เป็นเด็กน่ารัก (เดือนแรก)
ยังไม่ค่อยมีปัญหา แต่พอเริ่มโตเข้าสามขวบ
พฤติกรรมเริ่มเปลี่ยน พยายามเรียนแบบพี่
ส่วนอีกคน เป็นเด็กที่แม่รัก
เพราะอะไรนะเหรอ
เพราะว่าเป็นเด็กฉลาด (ฉลาดจริง ๆ)
คำพูด คำจาเหมือนผู้ใหญ่พูด
หรือภาษาบ้านเราเรียก :-)นั่นเอง
ต่อหน้าพ่อแม่รู้จักพูดรักน้อง อย่างงั้นอย่างงี้
แต่ความจริงเป็นเด็กขี้อิจฉามาก ๆ
ชอบแอบตีแล้วก็หยิกนางฟ้าน้อยของฉัน
ต้องคอยระวัง เพราะว่าแม่รักน้องมาก
(ก็ลูกสาวคนเดียวไง) เป็นเด็กที่นอนง่าย
แต่งตัวง่าย (มีข้อดีเหมือนกัน)
แต่มีปัญหาคือเป็นเด็กไม่ยอมกิน
แล้วพ่อแม่ก็จะต้องให้ฉันทำให้เด็กกินให้ได้
กว่าจะเอากินได้แต่ละที ต้องเป็นเครื่องบิน
ต้องเป็นสารพัด ถึงจะกินได้ หนัก ๆ
เข้าก็ร้องไห้ลงไปนอนกับพื้น
วีรกรรมของเจ้าเด็กสองคนนี้
ที่ปรึกษา เนื่องจากออแพร์ที่มาเป็นแบบแลกเปลี่ยน
และมีสังกัด (เอเจนซี่) ซึ่งจะมีที่ปรึกษาในแต่ละเขต
(อย่างกับพรรคการเมือง)
และมีการจัดประชุม หรือกิจกรรมทุกเดือน
แล้วแต่ละเขตจะจัดกันไป
โดยปกติในสัปดาห์แรกที่ออแพร์เข้าบ้าน
จะต้องมีที่ปรึกษาเดินทางมาเยี่ยมก่อน
มาเพื่อเอาเอกสารต่าง ๆ มาให้
แนะนำว่าจะต้องทำอะไรบ้าง
ไปทำ SSN ที่ไหน ทำใบขับขี่ยังไง
จะเรียนอะไร ฯลฯ แล้วก็มาดูความเรียบร้อย
ระหว่างโฮสและออแพร์ด้วยว่าเป็นไปอย่างไร
ที่ปรึกษาฉันก็มาเห็นฤทธิ์เดชของสองแฝด (แสบ)
พอดีในวันที่มาเยี่ยมฉัน เลยทำให้เขาเห็นใจ
พอรีแมชก็เลยช่วยเต็มที่ จะขอเล่าถึงวีรกรรมวันนั้น
เริ่มจากวันนั้นเป็นวันอะไรจำไม่ได้แล้ว (แป่ว)
แต่ว่าเด็กอยู่กันครบเลย
ที่ปรึกษาฉันเลยได้เห็นพฤติกรรมของเด็ก ๆ บ้านนี้
แต่ที่ชัด ๆ คือ เจ้าเด็กแฝดนี้หล่ะ
เริ่มจากเจ้าเด็กแฝดสองคนตีกันก่อนเลย
ฉันก็ห้าม (ตอนนั้นที่ปรึกษาคุยกับโฮสอยู่)
เจ้าเด็กแฝดผอมก็ร้องไห้ใหญ่เลย
ไม่ยอมหาทางปีนป่ายจะไปหาแม่ให้ได้
ฉันบอกว่าไม่ได้นะ ก็โยนของใส่ฉัน (เจ็บตัวอีกแล้ว)
แล้วก็วิ่งจะไปหาแม่ให้ได้ ต้องจับลากกันใหญ่
อธิบายยังไงก็ไม่ฟัง ร้องไห้ แหกปากนอนกับพื้น
ดิ้น ๆ เสร็จเจ้าตัวแสบอีกคนก็ร่วมด้วย
ไม่รู้เป็นไรกัน (ฮ่า ๆๆ ๆ ) เราก็ได้แต่เอาละเหว่ย
เขาจะหาว่าฉันจัดการเด็กไม่ได้หรือปล่าว
ตอนนั้นจำได้ยังเป็นอาทิตย์แรกของการ
ทำงานอยู่ฉันยังไม่กล้าออกลายเท่าไหร่
(ใช่ว่าจะมีแต่เด็กที่มีลายให้ออก
ออแพร์อย่างฉันก็มีเหมือนกัน)
หลังจากนั้นก็เปลี่ยนให้ฉันไปคุยกับที่ปรึกษา
โดยเขาจะแยกคุย ไม่ให้คุยพร้อมกัน
เพื่อจะได้ถามถึงปัญหา และเรื่องราว ๆ ต่าง ๆ
ได้อย่างสะดวก ที่ปรึกษาก็ถามว่าเป็นไงบ้าง
ฉันก็ไม่รู้คิดยังไง ร้องไห้แล้วก็โพล่งออกไปเลยว่า
ไม่ไหว ถ้าจะทำไม่ได้ รีแมชได้ไหม
ที่ปรึกษาก็บอกว่าใจเย็น ๆ ก่อนนะ
แล้วทำไมตอบตกลงครอบครัวนี้หล่ะ
ฉันก็บอกว่าก็ตอนคุยกับออแพร์เก่า
เขาไม่ได้บอกนี้ว่าเด็กเป็นแบบนี้
เด็กเยอะฉันไม่ว่านะ แต่เด็กแต่ละคนไม่ไหวเลย
ฉันไม่เคยเจอมาก่อน (ตอนนั้นอ่อนหัดจริง ๆ)
ที่ปรึกษาฉันดีมาก ๆ ฉันยังจำภาพนั้นได้
เขาหยิบกระดาษมาให้แล้วก็กอด ปลอบใจ
ฉันก็ถามว่าถ้าฉันรีแมชตอนนี้จะได้ครอบครัวไหม
หรือว่าต้องกลับบ้าน เขาก็บอกว่าเขาไม่รู้
เขาตอบไม่ได้เหมือนกัน ฉันก็ใจเสียดิ
ถ้าไม่ได้ครอบครัวใหม่ภายในสองอาทิตย์
ก็ต้องกลับบ้าน แล้วที่อุตส่าห์ ทุ่มเทมากมายก็สูญเปล่า
คือกฎของการรีแมชของออแพร์ (เกือบทุกเอเจนซี่)
เขาจะให้มีเวลาในการรีแมช หรือเปลี่ยนครอบครัวใหม่
เพียงสองสัปดาห์ หากหาครอบครัวใหม่ไม่ได้
ก็จะต้องซื้อตั๋วกลับบ้านไป
หรือหากเจอที่ปรึกษาใจดีก็อาจจะให้อยู่ต่ออีกสองสัปดาห์
โดยพักที่บ้านแล้วหาครอบครัวใหม่กันต่อไป
พอสักพักเขาก็เรียกมาคุยพร้อมกัน ทั้งโฮสและฉัน
โฮสแม่ก็พูดขึ้นมาเลยว่าอยากรีแมช ไม่ต้องเกรงใจ
บอกมาเลย ฉันก็กลัวนะซิ ตอนนั้นพึ่งมาใหม่ ๆ
แค่อาทิตย์เดียว แล้วมาถามเอาตรง
ยังคิดอะไรไม่ออกด้วย ฉันก็เลยบอกไปว่า
ฉันขออยู่อีกหนึ่งเดือนได้ไหม
เพราะตอนนี้พึ่งมาอาทิตย์แรก
กำลังปรับตัวอยู่ เขาก็พูดประมาณว่า
ก็บอกแล้วนะว่าเด็กสี่ วุ่นวายนะ (ตอนไหนหว่า)
แล้วฉันก็ตกลงว่าจะอยู่อีกหนึ่งเดือนเพื่อ
ดูไปก่อนอะไรประมาณนี้ เพราะยังไงก็ยังมีออแพร์เก่า
อยู่ไปก่อนก็ได้ ดีกว่าต้องกลับบ้านมาแล้วก็ต้องทน
ฉันได้มารู้ทีหลังว่าที่ปรึกษา
ไปเล่นจิตวิทยากับโฮสแม่ฉันมาเหมือนกัน
เขาถึงได้ไม่รีแมชฉัน คือที่ปรึกษาฉันบอกประมาณว่า
บ้านเด็กเยอะนะ สี่คนหาคนมาอยู่ยากนะ
ไม่ค่อยมี อีกอย่างฉันพึ่งมาอาทิตย์เดียว
ปรับตัวอยู่ จะให้ฉันสามารถดูเด็กได้เหมือนคนเก่าเลยก็ยังหล่ะ
อย่างคนเดิมเขาก็เป็นออแพร์มาแล้วหนึ่งปี
บ้านนี้เป็นบ้านที่สอง แต่ฉันนะพึ่งมา
ยังไม่เคยผ่านการอยู่กับครอบครัวอเมริกัน
เจอเด็กอเมริกันมาก่อน ก็ต้องให้โอกาสและเวลา
ที่ปรึกษาก็เล่นจิตวิทยาพูดไปเยอะเหมือนกัน
ฉันก็ต้องยกนิ้วและยอมรับเลยที่ปรึกษาคนนี้สุดยอด
แล้วเขาก็สุดยอดจริง ๆ เป็นที่ปรึกษาคนเดียว
ที่ฉันประทับใจมาก และยังไม่ลืมจนถึงทุกวันนี้
เพราะได้ยินมาว่าที่ปรึกษาส่วนมากจะไม่ค่อยดี
จะเข้าข้างแต่โฮส เพราะถือว่าโฮสเป็นลูกค้า แหะ ๆ
แต่คนนี้สุดยอด ขนาดคริสตมาสนะเอาเงินส่วนตัว
เลี้ยงออแพร์เองที่ร้านอาหารอย่างหรูเลย
แล้วพอใครจบโครงการก็พาไปเลี้ยงอะไรแบบนี้
น่ารักมาก ๆ ทำงานเร็วมาก ๆ ตอนที่ฉันรีแมช
แล้วได้รับการติดต่อจากครอบครัวมากมาย
ก็เพราะเขานี้หล่ะ แต่ก็เกือบไม่ได้แมชกับครอบครัวที่ดี ๆ
อย่างครอบครัวที่สองก็เพราะเขาเหมือนกัน
(ฮ่า ๆ ๆ ๆ ถ้าอยากรู้ต้องตามอ่านไปเรื่อย ๆ นะจ๊ะ)
ขอจบแค่นี้ก่อนหล่ะกัน เรื่องราวเพิ่งเริ่มต้น
ยังไม่เข้มข้นเลยนะ ยังไม่ถึงฉากที่เสียเลือด
เสียเนื้อกันเลย (ทีว่าเสียเลือดนี้คือเสียจริง ๆ นะ
เลือดฉันเองนี้หล่ะ เหอะ ๆ ๆ ) แล้วมาติดตามกันต่อนะ
ฉันยังไม่ได้เริ่มปราบเด็กเลย แต่ตอนนี้โดนแต่เด็กปราบไปซะแล้ว

โปรดิตดตามต่อตอนหน้า
ขอบคุณผู้อ่านมากนะคะ

Create Date : 27 มิถุนายน 2552

Last Update : 27 มิถุนายน 2552 10:20:52 น.

1 comments

Counter : 373 Pageviews.