|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | |
|
|
|
|
|
|
|
ความคิดถึงที่ไปไม่ถึง
ฉันเฝ้าคิดถึงใครคนหนึ่ง ซ่อนความหวัง ว่าเขาคงกำลังคิดถึงฉันอยู่เหมือนกัน
ฉันไม่ได้โทรไปและเขาไม่ได้โทรมา ความเงียบ...ช่างน่าอึดอัด ความคิดถึงต้องใช้เวลาเดินทาง อีกไม่นานเขาจะได้รับ และ...คงไม่ปล่อยให้ฉันได้แต่รอคอย
ใครคนนั้น ที่เคยบอกคิดถึงฉันทุกวัน วันหนึ่งจะไม่คิดถึงกันอีกต่อไป ความห่วงใยกลายเป็นเย็นชา ฉันไม่เคยเข้าใจสิ่งเหล่านี้ มาถึงวันนี้ความเข้าใจก็ไม่ช่วยอะไร
เมื่อเวลาที่ใครสักคน จะเดินออกไปจากชีวิตของเรา มีเหตุผลมากมาย และ..แม้แต่ความรัก ก็ไม่มีพลังที่จะเหนี่ยวรั้งเขาไว้ได้อีกต่อไป
ความรักก็เหมือนฤดูกาล เปลี่ยนจากฤดูหนึ่งไปสู่ฤดูหนึ่ง จากคนเก่าไปเป็นคนใหม่ มีเพียงโลกของฉันที่หยุดหมุน
ในที่สุด ฉันต้องยอมรับ ว่าเวลาของเราได้ผ่านไปแล้ว และเขาคงอยู่ไกลเกินไป ไกลเกินกว่า...ความคิดถึงของฉันจะไปถึง
Create Date : 18 พฤศจิกายน 2551 |
|
5 comments |
Last Update : 23 พฤศจิกายน 2551 8:59:37 น. |
Counter : 216 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: กวี 18 พฤศจิกายน 2551 22:27:52 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝ่าฝันทะลุไปได้ทุกมิติภพในโลกจักรวาลนี้ ถึงคนที่เราต้องการได้
เต่ เราต้องบอกเค้า...ให้รับทราบ
คิดถึงให้มาก ไม่บอกก็ไร้ค่ายากที่จะทราบได้
เปนกะลังจัยให้ จ๊ะ