การเมืองใหม่-กว่า

การเมืองใหม่-เก่า สุดท้ายยังย่ำกับแบบเดิมๆ
ต้องรักสมบัติส่วนรวม เท่ากับ การรักสมบัติของตัวเอง
กระแสการเมืองใหม่ กระแสแก้รัฐธรรมนูญ ใช่จะนำพาชาติสู่ความก้าวหน้าอย่างยิ่งยวด แต่ยังคงเป็น การพายเรือวนอยู่ในอ่างที่ใหญ่ขึ้นเท่านั้น
ตราบใดที่ไม่มี”
กระบวนทรรศน์ในการที่ทำให้ประชาชาวชน รักสมบัติส่วนรวมเท่ากับการรักสมบัติของตัวเอง
หรือรักหวงแหนสมบัติสาธารณะเท่ากับสมบัติของตัวเอง ถ้าไม่มีการจุดประกายในสิ่งเหล่านี้อย่างหวังว่าเราจะได้การเมืองแบบบูรณาการ
ทำอย่างไร…….
ต้องยอมรับว่าการปกครองส่วนท้องถิ่นของเราได้แทรกซึมไปทั่วทุกพื้นที่ ไม่เป็นห่วงเลยถึงแม้ว่า กำนัน ผู้ใหญ่จะอยู่จนเกษียณ
กระบวนการประเมินผลการทำงานของนักการเมืองส่วนท้องถิ่น หรือนักปกครองท้องถิ่น ยังไม่มี หรือยังไม่มีประสิทธิภาพ
ทรัพย์สินสาธารณะ ไม่ว่าจะเป็น คลองส่งน้ำ ประจำตำบล ประจำหมู่บ้าน สะพาน หรือถนนหนทาง ตลอดจนถึง ตู้โทรศัพท์สาธารณะ แม้กระทั่งศาลาริมทาง สิ่งเหล่านี้และที่ต้องนำมาขบคิดกันใหม่ จะต้องนำสิ่งเหล่านี้มาเป็นตัวชี้วัดว่าสังคมนั้นๆมีความรับผิดชอบต่อสมบัติสาธารณะมากน้อยเพียงใด ถ้าพื้นที่ใดๆสมบัติสาธารณะเหล่านี้อยู่ในสภาพที่ยำแย่ ต้องตำหนิผู้บริหารส่วนท้องถิ่นนั้นๆตามเหตุผล แสดงว่าผู้บริหารส่วนท้องถิ่นนั้นๆไม่มีความสามารถในการชักจูงให้ประชาชนในท้องถิ่นมีการร่วมกันรักษาสมบัติชาติ

ถึงผู้ว่าราชการจังหวัด

จะต้องเป็นแสดงออกให้ชัดเจนในการเป็นตัวหลักการปกป้องสมบัติชาติ โดยการกำหนดวิธีการลงไปให้ชัดเจนต่อกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน และอบต.ถ้าท้องถิ่นใด สมบัติสาธารณะชำรุดโดยไม่มีเหตุผลอันควรต้องกำหนดโทษหรือหาวิธีการใดๆก็ได้ที่เป็นการกระตุ้นให้คนในชุมชนหวงแหนสมบัติสาธารณะ เมื่อนั้นจะเกิดการต่อต้านการโกงของโครงการต่างๆขึ้นมาเอง กระบวนการตรวจสอบภาคประชาชาชนจะขยายไปยังหมู่บ้านต่างๆได้เร็วและมีพลัง

สำนักงานตรวจเงินแผ่นดิน

การทำงานของ สตง จะต้องแผ่ขยายไปทุกส่วน และจะต้องจัดตั้งทีมงานระดับล่างตั้งแต่ อบต อบจ โดยจะต้องกำหนดให้ภาคประชาชนมีส่วนร่วมให้ชัดเจน เช่น ระดับ อบต อบจ จะต้องเปิดโอกาสการร้องเรียนให้ง่ายและการคุ้มครองผู้ร้อง ต้องกำหนดให้คนแรกที่ต้องรับผิดชอบคือ นายกอบต นายกอบจ จนถึงระดับอำเภอ จังหวัด ปัจจุบันการทำงานขององค์กรเหล่านี้ไม่ค่อยจะสัมพันธ์กันต่างโยนไปโยนมา นโยบาบรัฐต้องกำหนดให้ชัดเจนและง่ายต่อความเข้าใจ ไม่ต้องตีความ
ประเด็นนี้ทำให้การตรวจสอบ การสอดส่องดูแลจะกระจายไปทั่วผืนแผ่นดิน

มุ่งแต่โครงการใหญ่

ทุกยุคทุกสมัยรัฐบาลจะดำเนินการแต่โครงการใหญ่ๆโตๆไม่เคยทบทวน หาวิธีการป้องกันโครงการที่ล้มเหลวส่วนใหญ่จะโยนให้หน่วยงานต่างๆรับผิดชอบ หรือการลาออกของเจ้าหน้าที่ มันไม่คุ้มกันกับการสูญเสียแค่นั้นมันไม่พอและไม่ได้อะไรเลย มันต้องหาทางป้องกัน และประกาศออกมาอย่างชัดเจนว่าทำอย่างไร ถ้ามองดูผู้บริหารแค่เล่นเกมการเมืองโดยอ้างเพื่อประชาชน แต่ไม่เคยเปิดโอกาส หรือสนับสนุนกระบวนการภาคประชาชาชน เลย

โครงการน้ำแห่งชาติ- ภัยแล้ง

Create Date : 15 มีนาคม 2552		2 comments
Last Update : 6 พฤศจิกายน 2561 12:43:10 น.
Counter : 1707 Pageviews.
Share Tweet