เรื่องของเธอ

ห้องนี้ ไม่ซิ ต้องบอกว่าทั้ง blog นี้ ความตั้งใจแรกที่ฉันจะสร้างขึ้นมา
คือเพื่อไว้บันทึกเรื่องราวความรักของฉันกับใครคนนึง
แต่สุดท้าย blog นี้กลับกลายเป็นสื่อกลางที่ฉันเอาไว้ใช้ด่าใครคนนั้น
เพราะความรักที่มีของฉันกับใครคนนั้นมันไม่เท่ากันค่ะ
ความรักของฉันนั้นอาจจะมีในตอนแรก มีมากเกินไป จนสุดท้ายจบลงที่ความเกลียดชัง
ส่วนความรักของใครคนนั้นอาจจะไม่เคยมีเลยตลอดเวลาที่คบ แต่สุดท้ายก็มาจบลงที่ความเกลียดชังเช่นกัน

ตอนนี้หน้า blog ไม่มีเรื่องราวที่ฉันเคยด่าว่าเค้าคนนั้นอีกแล้ว แต่จริง ๆ ฉันยังไม่ได้ลบมันออกไป save draft ไว้เฉย ๆ และเวลาที่ฉันกลับมาที่ blog นี้ทีไร กลับมาตั้งใจจะเข้ามาเขียน blog ใหม่ ฉันก็อดไม่ได้ที่จะเข้าไปอ่าน เนื้อ blog ที่ฉันเคยเขียน ข้อความที่ใครคนนั้นเคยมาตอบ กลับมาอ่านทีไรน้ำตาก็ยังซึม ๆ ทุกที
และครั้งนี้ก็ยังเหมือนเดิม น้ำตาซึมอีกแล้ว แต่ช่างมันเถอะ อยากจะร้องก็ร้อง เดี๋ยวพอมีงาน ทำตัวยุ่ง ๆ มันก็ลืมได้เอง

บ่อยครั้งที่ฉันคิดถึงเค้า บ่นเรื่องนี้ให้เพื่อนฟัง เพื่อนก็มักจะพูว่าตั้งนานขนาดนี้ยังคิดถึงอยู่เหรอ ถ้าคิดถึงมาก เป็นแฟนไม่ได้ก็กลับไปเป็นเพื่อนกันซิหว่ะ
555 ดูมันแนะนำ เป็นแฟนไม่ได้ ไม่ใช่จะเปลี่ยนมาเป็นเพื่อนได้ทุกคนซะหน่อย
กับคนนี้ เคยคิดอยากเป็นเพื่อนหลายครั้งเหมือนกันนะ แต่อีกใจนึง ไม่เป็นดีกว่า ไม่ว่าเพื่อนหรือแฟนมันก็ต้องมีพื้นฐานเดียวกัน คือต้องจริงใจต่อกัน มีเจตนาดี ๆ ที่จะคบกัน แต่คนนี้พอฉันคิดย้อนกลับไประหว่างที่คบเป็นแฟน(หรือเปล่า) เรื่องราวต่าง ๆ ฉันกลับไม่รู้สึกว่าเค้ามีความจริงใจอะไรให้ฉัน สิ่งที่มีคงเป็นแค่การหลอกลวงไปเรื่อย ๆ เพื่อให้แต่ละวันมันผ่านพ้นไป คงมีแค่ความเหงาในใจเค้าทีเอาฉันเข้าไปเป็นตัวแทนในบางช่วงเวลา คำโกหกเพื่อให้ฉันอยู่กับเค้า ตั้งแต่วันแรกจนวันสุดท้าย ตั้งแต่วันแรกที่บอกชอบ จนวันสุดท้ายที่บอกเลิก เหตุผลที่เอามาอ้างยังเป็นคำโกหกเลย
เฮ้อ...คิดกลับไปทีไร เศร้าใจจัง
แต่ช่างมันเถอะ เค้าจะเป็นยังไง คิดยังไงกับฉัน วันนี้มันไม่สำคัญแล้ว
ฉันคิดแต่มุมมองของฉันฝั่งเดียวก็พอ วันนี้ฉันคิดถึงเค้า เหมือนหลาย ๆ วันที่ฉันเคยคิดถึงเค้า อยากรู้ว่าเค้าเป็นยังไงบ้าง สบายดีมั๊ย มีความสุขดีมั๊ย ถึงจะไม่ทุกวันเหมือนเมื่อก่อน แต่ฉันก็ยังคิดถึงเค้า ก็ได้แต่หวังว่ามันจะค่อย ๆ น้อยลงเรื่อย ๆ จนวันนึงฉันคงเลิกคิดถึงเค้าได้เอง
ถึงความรักครั้งนั้นของฉันจะจบอย่างเจ็บปวด แต่อย่างน้อยฉันก็ได้รักเค้าหล่ะว๊า ในช่วงแรก ๆ ที่ฉันยังไม่รู้เรื่องอะไร ฉันก็ยังมีความสุขที่ได้รักเค้า

555 เขียนตั้งมากมาย อยากให้เค้ารู้ว่าฉันคิดถึงเค้า อยากให้เค้าได้เข้ามาอ่าน แต่...คงไม่มีวันนั้นแล้วมั๊ง เพราะบ่อยครั้งที่ลอง search ชื่อเค้า ไม่เห็นมีมาตอบกระทู้ในพันทิพเลย สงสัยไม่เล่นพันทิพแล้วมั๊ง อาจจะลืมเราไปแล้วก็ได้ สักวันเราก็คงลืมเค้าได้เหมือนกัน

Create Date : 17 พฤษภาคม 2551		2 comments
Last Update : 17 พฤษภาคม 2551 23:55:49 น.
Counter : 714 Pageviews.
Share Tweet