ส่วนอันนี้ เอามาฝาก ฮาร์ทจัง จร้าาา
เกมส์ การ์ฟิลด์ งาบ ลาซานย่า งิงิ
( หม่ามี๊จะแย่งลูกชายเล่น แก้ เฉาปากก้อด้ายเน้อออ )


//www.garfield.com/fungames/lasagnafromheaven.html






.

อ่านไปหัวเราะไป น้ำตาไหลซะยังกะอิบร้า เรยตรู
เหอๆ

ขอบใจนะ เธอว์ แซ่บ ว่ะค่ะ
ขอเอาไปแปะที่หลุมดำน้า ...จะเซนเซอร์ ชื่ออีตี๋ออกก่อน นะเธอว์ อิอิ

มาเล่าเรื่อง อิฮาร์ทจัง
เมื่อวานก็เปิดอิการ์ฟิล์ดจอมตะกละให้ อีดู
โฮ้ยยย มันหัวเราะซ้า เก้าอี้กะเทือนเรยนะ เธอว์
โดนเฉพาะ รูปอิการ์ฟิลืด พุงพลุ้ยมีหนูดันท้องหนุบหนับ
มันชอบเป็นพิเศษ ไม่รู้เพราะอะไร หัวเราะแบบลืมโลก
เลยล่ะ เธอว์ คงอร่อยแซ่บของเขาแหละ
แระก็อิการ์ฟิล์ดตอนทำอะไรก็น่าร้ากกกกเนี่ย มันก็
ชอบทุกรูปเรยนะ หัวเราะอร่อยมากกกก ว่ะค่ะ อิอิ
สงสัยมันจะชอบซาดิส (เหมือนใครก็ไม่รุ ว่ะค่ะ อิอิ)

ยังไม่ได้เอาเกมส์ให้มันเล่นเรย แต่เจ๊ลองแร้ว
ก็น่าจะถูกสเปคมันนะ พวกตะกละ 555

มาเล่าเรื่องไปหาหมอจิตเวชของน้องฮาร์ทต่อ อิอิ
ครั้งที่แล้วอิป๋าโจ มันไม่ให้กินยาใช่ปะ
อิหม่ามิ๊ เลยต้องลากอิป๋าให้ไปคุยกะหมอ
ให้หมดเรื่องหมดราว หม่ามิ๊ขี้เกียจอธิบาย อิอิ
ไปคุยกะหมอประมาณ 1 ชม. โดนหมอกล่อมซ้าอยู่หมัด
อิอิ
เลยยอมให้ลูกกินยา ก็ได้ฟระ
สรุป ก็ทำตามที่หมอบอก ให้น้องฮาร์ทกินริตาลิน
หมอบอกเป็นยาเพิ่มสมาธิ ถ้ากินมากเกินไปจะเหมือน
คนเข้าฌาณ ซะงั้น มีงี้ด้วย ว่ะค่ะ ให้สังเกตแร้วไปรายงาน
ให้หมอฟังด้วย อยู่ในขั้นปรับยา กินครั้งละ 3ส่วน4เม็ด
เช้า กะ กลางวัน ออกฤทธิครั้งละ 4 ชม. กินมาได้ 2 อาทิตย์
เท่าที่ดูอิฮาร์ทจังมันเล่าว่า กินยาแล้วง่วงคุณครูก็ให้นอน
เป็นพิเศษคนเดียว แล้วก็มีเล่าว่าชอบโรงเรียนด้วยนะ
ไม่บ่นเรื่องต้องไปโรงเรียนแล้ว แต่ยังไม่ได้คุยกับคุณครู
เป็นเรื่องเป็นราว ว่าอิฮาร์ทมันเรียนรู้เรื่องรึป่าว
แต่ดูแนวโน้ม น่าจะมีความสุขที่ ร.ร. มากขึ้น มั้ง
เลยไม่ค่อยจะงอแงแล้ว คุณครูก็ช่วยเหลือดี ช่วยให้ยา
ตามเวลา อิฮาร์ทมันบอกว่ากินยาแล้วดี ไม่ปวดหัว
ประมาณนี้ มันบอกว่ามันชอบกินยาซะงั้น แต่เจ๊ก็ยังกังวล
เรื่องผลข้างเคียงของยา อิป๋าโจมันก็กัวว่าลูกชายจะเสียเรื่อง
ความสร้างสรรค์ อันนี้หมอเขาก็บอกว่าไม่รับรองแต่หมอเขา
ก็อธิบายว่า ถ้าให้ลูกมีความคิดสร้างสรรค์เต็มร้อยแต่เอามา
ใช่ไม่ได้ คือคุยกับคนอื่นไม่ได้ อยู่กับคนอื่นไม่ได้
แบบว่าเอาแต่คิด อยู่ในโลกส่วนตัว แต่ไม่ออกมารับฟัง
คนอื่น นั่งนิ่งๆฟังใครไม่เป็นเป็น กับให้
มีความคิดสร้างสรรค์ลดลง20% แต่คุยกับคนอื่นได้
ฟังคนอื่นเป็น เอาความคิดสร้างสรรค์ออกมาสู่โลกภายนอก
ใช้ชีวิตเหมือนคนอื่นได้ พ่อจะเลือกเอาแบบไหน ก็เลย
เสร็จคุณหมอ อิอิ
เจ๊กบอกเขานะ ถ้า ไม่เอายา ก็ยอมให้น้องฮาร์ทเรียนช้าๆ
เพราะถ้าโตขึ้น อะไรอะไร ก็จะดีขึ้นเอง สมาธิก็จะมากขึ้นเอง
แต่อาจจะช้าเด็กคนอื่น กับถ้าจะให้เรียนได้ทันคนอื่นก็ต้อง
ลองใช้ยาช่วย พ่อมันก็เลือกเอาอันหลัง ก็เลย ต้องลองใช้ยา
ด้วยประการฉะนี้ แต่ดูเหมือนหมอเขาจะบอกประมาณว่า
ใช้ชั่วคราวมั้ง พอเรียนรู้เรื่องสำคัญได้แล้ว เข้าใจโลกและ
ชีวิตได้แล้ว คุยกันรู้เรื่องแล้ว ต่อไปก็งดยาได้ ถ้าร่างกาย
เขาผลิต โดปามีน ได้พอใช้ ก็หยุดยาได้ หรือให้น้องฮาร์ท
มันตัดสินใจเอง ว่าจะใช้ยาหรือไม่ใช้ ถ้ามันรู้เรื่องแล้วนะ
แต่เท่าที่คุย น้องฮาร์ทมันว่ากินยาแล้วไม่ค่อยปวดหัว
ประมาณนี้ มันชอบกินยา ซะงั้น ตอนนี้มาเจออาการแปลก
คือ น้องฮาร์ทมันชอบเขียน เลข 7 5 6 กลับข้าง เหมือน
มองกระจก ง่ะ ต้องคอยบอกว่าฮาร์ทเขียนไม่ถูก มันก้จะ
เขียนใหม่ แล้วถามเราว่า ถูกหรือยัง บางที 10 20 มันก็
เขียนเป็น 01 10 02 20 แล้วถามแม่ อันไหนผิด
แต่เรื่องนี้หมอยังไม่ฟันธงว่าเป็น LD ให้รอดูไปก่อน
มีนัดพบกับหมอ 3 อาทิตย์ครั้งหนึ่ง แล้วจะมาเล่าให้ฟัง
เรื่อยๆนะ

ส่วนน้องจูน 3 ขวบครึ่ง ฉลุยเลยแหละ อ่านคล่อง พูดคล่อง
ท่องได้ หลานสาวลูกพี่สะใภ้เขาลงทุนซื้อชุดเรียนภาษา
อังกฤษ ชุดละ หมื่นกว่า มาให้เรียนเลยนะ แถมมีเครื่อง
คอมพิวเตอร์ส่วนตัวอีก เว่อร์จริงๆ ชอบเล่นเกมส์ คอมฯ
นอกจากนี้พี่สะใภ้ยังให้ไปเรียนบัลเล่ย์อีก ที่สยามกลการ
เขาบอกว่าจะได้ลดฟามทะโมนลง อิอิ ไปซื้อชุดบัลเลย์
ที่พาหุลัด ใส่แล้วก็น่ารักดี แต่รองเท้าบัลเลย์ แพงชิบ
คู่ละพันมั้ง แตน้องจูนมันก็ชอบนะ พี่สะใภ้บอกว่า วันแรก
ที่ได้ชุดมามันใส่ไม่ยอมถอดเลยแหละ เคยตามไปดูตอน
เรียนครั้งนึง มันฟังและทำตามครูได้ด้วย นับว่าเก่งมากนะ
เทียบกับน้องฮาร์ทตอน 3 ขวบครึ่ง ยังไม่รู้เรื่องรู้ราวเลย
พูดเป็นภาษานกอีกด้วย ก็ต่างๆกันไป มันอาจจะดีกัน
คนละแบบก็ได้เนอะ หรือว่าเพราะน้องจูนไปอยู่กับพี่สะใภ้
เขาสอนดี คุยเก่ง หลานสาวก็สอนกันเก่ง ไม่เหมือนอยู่
กับเรามีแต่เครื่องคอม พ่อก็ไม่พูด แม่ก็ไม่พูด ดูแต่ทีวี
กับเล่นเกมส์ เล่นเน็ต ลูกเลยช่างคิดอยู่แต่ในโลกส่วนตัว
เหมือนๆกัน มันติดนิสัยกันหรือเหนี่ยวนำกันทางจิตได้ก็ไม่รู้

แบบว่าเด็กอยู่กับใครก็จะมีนิสัยคล้ายๆคนที่เลี้ยงด้วยส่วนหนึ่งมั้ง

แวะเอาผลงานมาโชว์ นะเธอว์ อิอิ

หม่ามิ๊ ไปคลุกฝุ่นมาอีกแระ อิอิ

//board.palungjit.com/f4/จะพิจารณาอสุภะก็ได้-หรือจะเตือนใจให้มีสติก็ได้-ทำใจก่อนเปิด-267493-6.html

//board.palungjit.com/f4/มนุษย์ผู้ที่พึงสั่งสอนธรรมมะไม่ได้-อาจจะไม่ได้ถือว่าเป็นเวยไนยสัตว์-268487-2.html

^
^

แหะ ๆ วันนี้ คุณนายแก้วดี หม่ามี๊ อิฉัน
แวะมาปรนนิบัติ พัดวี บุตรี บังเกิดเกล้าอ่ะเจ้าค่ะ
เรยต้อง ขอ นุยาด หายหัว
ไป จี๋จ๋า ก๊ะ คุณแม่ขราาา ก่อน นะคร้าาา
แร้วเด๋วจะเสนอหน้ามาเม้าส์โตยเด้ออออ




.

เภสัชกรโรงพยาบาล
มันว่างอย่างนี้นี่เอง

อิอิ

^
^



แหม๊ ยังมีชีวิตอยู่ หรือยะ คุงเภสัชร้านยา
นึกว่า หลานป้าจาจมหาย ไปกับสายน้ำ(ท่วม) ซะแระ อิอิ

.

อะโหลลลลลลล หม่ามี๊ขราาาาา
อิการ์ฟิลด์ มาแว้ววว จร้าาาาา
ตะกี้ เพิ่งแวะไปฝอยเรื่อง วิธีเลี้ยงลูก ก๊ะ อาเหล่าแปะ
ที่ กาทู้สุมหัวคุยกัน เพลิน อ่ะ
เพิ่งจะได้มาจู๋จี๋ กะหม่ามี๊ นี่แหล่ะคร้าาา


แล้วที่ ลงทุนไป คลุกฝุ่น
เป็น เพื่อนหนุมาน ที่ กาทู้ อสุภะ งี้
ยัง ฉะบายดี ไหมเอ่ย ?
โดนลี้น้อย แทง ไปกี่จึ๊ก ล่ะเจ้าคะ
เห็น ทั่น เอกวีร์ วี่ วี๊ ลูกพี่ เจ้ คว้า ตาลปัตร
มาเทศนา ให้ฟัง ซะหลายกัณฐ์ เรยวุ้ย คริ คริ



อ้อ ดีใจนะเจ้าค่ะ ที่ กาทู้นี้ อาเจ้เสพได้แบบแซ่บ ๆ
( ซาแดงว่า รสมือของพระนางการ์ฟิลด์ ยังคงเส้นคงวา งิงิ )
ว่าแต่ จาเอา กาทู้นี้ ไปแปะที่หลุมดำ ทั้งที
เหตุไฉน ต้อง เซนเซอร์ ชื่ออีตี๋ออก ด้วยล่ะเธอว์
ถึง บักบุญพิลึก มันจะผ่านมาเห็น

มันก็คงม่ะดีดดิ้นฟาดงวงฟาดงาอารายอะไรหร็อกมั้ง
ไงไอ้หมอนี่ กะ อิฉัน มันก็เหมียน
ไก่เห็นตรีนงู งูเห็นนม ไก่ นั่นแหล่ะ
อย่างมาก ก็แหย่กันเล่นไปมา
เป็น ไก่หยอกหมา ไปตามประสา เท่านั้นแหล่ะ


เฮ้อออ พูดถึง ไอ้่ตี๋ นี่ ก็นึกเสียดายตะหงิด ๆ แฮะ
จิง ๆ กะว่า ออกจากคุกขี้ไก่เมื่อไร
จะเอา กาทู้อิการ์ฟิลด์ ที่เม้าส์มันระยะเผาขน นี่
ไปใส่พานประเคนให้มันอ่านซะหน่อย
ไง๋ อี ดั๊น ไป งอล มอดเวบพังจิต
จนถอนตัวหลีกลี้ออกจากยุทธภพไปซะแระ
ม่ายน่าเล๊ยยยยยยย จบเห่กันพอดี ไอ้ตี๋ ของ เจ้

เออ เห็น หม่ามี๊ เป็นกังวล
เรื่อง อิน้องฮาร์ท ก๊ะ ยา ริตาลิน

เรยไปคุ้ยเอาไอ้นี่มาฝาก คร้าาาา

มารู้จักและช่วยเด็กสมาธิสั้นกันเถอะ
//www.si.mahidol.ac.th/sidoctor/e-pl/

ยารักษาสมาธิสั้นจะมีผลในระยะยาวต่อร่างกายและสมองของเด็กหรือไม่?
//www.si.mahidol.ac.th/sidoctor/e-pl/articledetail.asp?id=394


ritalin มีผลต่อกระทบต่อระบบการเจริญเติบโตหรือไม่
//www.adhdthai.com/forum/index.php?topic=248.0


เวบอันสุดท้ายนี่มีเรื่องน่าสนใจ
เกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ แยะเรย ลองอ่านดูจิ
(ม่ะลู้หม่ามี๊ เคยอ่านหรือยังนะ )


แต่ที่ ชอบที่สุด คือ
คำพูดที่ คุณแม่สัน เค้าพูดในกาทู้นั้นนะ
ไอเดียเดิ้ลมว๊ากกกก รู้จักเอาธรรมะมาประยุกต์ใช้
ควบคู่ไปกับการรักษาด้วยแหล่ะ
ตรงใจอิฉันเป๊ะเรย เพราะสิ่งที่เค้าพูด
คือสิ่งที่อิฉันอยากจะพูดก๊ะ หม่ามี๊ อ่ะ

----------------------------------
ต้องการลูกเป็นคนดี มากกว่าคนเก่ง
เพราะความเก่งสอนกันได้
แต่ความดีต้องปลูกฝังกันตั้งแต่เล็ก ๆ


ลูกแม่สันปิดเทอมจะได้เข้าวัดปฏิบัติธรรมมาโดยตลอด
ตั้งแต่ 6 - 7 ขวบ ปัจจุบันพระอาจารย์สามารถเรียกใช้ได้
และลูกสามารถปรึกษาปัญหากับพระอาจารย์ได้
แต่ยังไม่เคยบวชเรียนหรอกนะคะ
เพราะการบวชเณรต้องให้ตัวเด็กพร้อม
ถ้าไม่พร้อมไม่จำเป็นต้องฝืน
ทุกอย่างเดินสายกลางดีที่สุด


เอาความสุข ความสำเร็จของลูกเป็นตัวตั้ง
ไม่ใช่เอาความคาดหวังของคุณพ่อคุณแม่เป็นตัวตั้ง
และไม่ต้องเอาลูกไปเปรียบเทียบกับใครทั้งนั้น
พี่น้องท้องเดียวกันก็ยังไม่เหมือนกันเลย
แค่ดูว่าวันนี้เขาดีกว่าเมื่อวานนี้หรือไม่ เท่านั้นก็พอแล้ว
-----------------------------------


อ้อ อิฉันเสิร์ชอากู๋ลองดูข้อมูล แร้ว
อาการข้างเคียง ก็ ม่ะค่อยมี อ่ะนะ

ยาพวกนี้กินแร้ว อาจเบื่ออาหาร น้ำหนักลด ปวดท้อง
ปวดหัว คลื่นไส้ ท้องผูก อารมณ์หงุดหงิด มั่ง
แต่เท่าที่ฟัง ๆ ที่เล่ามา อิน้องฮาร์ทก็ดูแฮ่ปปี้
ม่ะมี อาการข้างเคียงจากยาเรยนิ
อย่า กังวลไปเรยจร้าาาา


อีกอย่าง ที่อยากจะบอก เจ้ ก็คือ
อย่าคิดมาก เรยง่ะ

การที่ ลูกเจ้เป็นงี้
ม่ะช่ายเพราะ วิบากที่เจ้เคยทำ
มันจะเป็นตกที่ลูก หรอกนะ

สิ่งนี้มี สิ่งนี้จึงมี
สิ่งนี้เกิด สิ่งนี้จึงเกิด
ผลย่อมเกิดจากเหตุ เสมอ

แต่มันก็ม่ะช่าย หมายฟามว่า
วิบากของลูก จะเกิดจากกรรมของแม่ อ่ะนะ

กรรมของใคร ก็ต้องเป็นกรรมของมัน อ่ะเจ๊
วิบากของลูก ก็ย่อมเกิดจาก กรรม ของลูก
เพียงแต่บางครั้งกรรมมันก็จัดสรร
ได้อย่างเหมาะเจาะเกินไปหน่อย
เรยจำเพาะให้ คนที่เกิดมามีวาสนาได้เป็น แม่ลูกกัน
เคยทำกรรมอะไรที่ใกล้เคียงกัน มา

ดังนั้นวิบากของลูก เรยแทงหน่อ จึ๊ก ๆ
ไปสะกิดต่อมสำนึกผิดของแม่ เรื่องมันก็แค่นั้นแหล่ะ
มันเป็นวิธี เอาคืน ของ เจ้ากรรม นายเวร
ที่ แสบทรวงพิลึกเน๊าะ

เพราะบางที เวลาเจ้ากรรมนายเวร
มันมาเอาคืนกับตัวกรู
ตัวกรูมันก็ไม่รู้สึกรู้สา อะไรหร็อก
แต่มันเอาคืนกับลูกของกรู เมื่อไร นี่ดิ
ใจมันคงทุรนทุรายทุรนทุรายสุด ๆ เรยมั้ง


ขำ ๆ นะเจ้ ตอน คุณนายแก้วดี หม่ามี๊อิฉัน
มาปรนนิบัติพัดวี ที่แฟลต
พอนั่งดู ทีวีแร้วจับ พลัดจับพลู
เปิด ทีวีไทย เจอรายการ พื้นที่ชีวิต
ตอน ปฏิจจสมุปบาท เนี๊ยะ

//www.thaipbs.or.th/clip/index.asp?content_id=281930&content_category_id=1076

อิฉันเก๊าะเรยนึกครึ้มคว้าตาลปัตรมาเทศนา
โปรด พระมารดาใหญ่เรยอ่ะ
ก็ เลคเชอร์ เรื่อง ปฏิจจสมุปบาท นั่นแหล่ะ
ก่อน ตบท้าย ประมาณว่า

แม่อ่ะ ตัวกรู ไม่ค่อยมี
แต่ แบก ของกรู ไว้จน หลังแอ่น
หาก ล้า มาก ๆ หัด โยน ๆ มันทิ้งซะบ้างก็ดีนะ
ไอ้ ของกรูเนี่ย ทั้ง ลูกกรู ผัวกรู และ หลานกรู
ถ้าทำได้ แม่ก็จะทุกข์น้อยลง

ไงก็คิดซะว่า
สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรมของมัน เช่นนั้นเอง
อย่าไปคิดกระเตงกรรมของชาวบ้านมาไว้นบนหัวเรย
กรรมใครกรรมมันอ่ะ

ฟังแร้ว คุณนายแก้วดี ได้แต่ทำตากระปิ๊บ ๆ
ม่ะลู้ฟังแล้วจะเก็ทสะเทือนไหม
ก็พยามชี้ทางสว่างให้เท่าที่พอจะทำได้นั่นแหล่ะ


อืม....จิง ๆ เรื่องแบบนี้ มันก็พูดง่ายทำยากส์ อ่ะนะ
คนม่ะเคยมีลูกมีปั๋วอย่างอิฉัน
ก็ม่ะเคยมีประสบการณ์ ทุกขัง
เพราะลูกของกรู ซะทีนะ เรยไม่ลู้เหมียนกัล
ว่า ถ้าเจอกับเหตุการณ์แบบเจ้ หรือ คุณนายแก้วดี
อิฉันจะเจริญสติปัฏฐาน
วางใจให้เกิดดุลยภาพได้ไหมนะ


แต่ที่แน่ ๆ อิฉันคิดว่า
ตัวเองนั้น ใจดำปิ๊ดปี๋โดยอนุสัย
มากกว่าเจ้ และ แม่ แยะเรยอ่ะ
ต่อมสำนึกผิดเรยม่ะค่อยมีโอกาส
ได้ผลุ่บโผล่ออกมาให้เห็นหร็อก


ข้อดีคือมันทำให้ทุกข์พราะ ของกรู น้อยกว่าชาวบ้าน
เพราะ พร้อมจะโยน ของกรู ทิ้งทุกเมื่อ (เพื่อรักษา ตัวกรู)
แต่ข้อเสียก็คือ ตัวกรูจะหญ่ายยยย กว่าชาวบ้านโข เยยย
หากรักษาดุลยภาพไม่ดีพอ ก็เป๋ได้ง่าย ๆ เน๊อะ


ปอลิง 1
ยินดีก๊ะ น้องจูนด้วยจร้า
ที่ได้เปิดหูเปิดตา ไปเรียน บัลเล่ต์
แต่ ป้าว่า ป๋าโจโฉ
เค้าอยากให้ไปนู๋เรียน คาราเต้
หรือ ไม่ก็ เทควนโด้ เอาไว้ป้องกันตัว
จากบรรดาจิ๊กโก๋หนุ่ม ๆ ในภายภาคหน้า มากกว่ามั้ง งิงิ



ปอลิง 2
เออ อันนี้ ก้อ เอามาฝาก อ่ะ
เห็นมันเข้าท่าดี

'ทพ.สม สุจีรา' ไขเคล็ดเสริม 'พลังเรียนรู้' ให้ถูกทางลูก
//www.pantip.com/cafe/family/topic/N8483231/N8483231.html


คู่มือ แสวงพรสวรรค์
//gotoknow.org/blog/plai/359252


ปอลิง 3
หลังมาฝอยคราวนี้
อิฉันอาจเข้ามาตอบ จม. แควนขับ
ช้าหน่อยน๊าาาาาาาาาาาา
บอกไว้ก่อน จร้า
เด๋ว แควน ๆ จะชะเง้อคอยหา

ว่าแต่ว่า มาเม้าส์ ก๊ะอิปลาไหลซะยืดยาววว งี้
ป้านู๋บี จะ เรือหาย ไหมเนี่ย อะซิก ๆ
เฮ้อ เรือหาย น่ะ ม่ะเท่าไร มั้ง
กัวแต่ว่าจะพลาดพลั้ง
ทำสติแอนด์สตังค์หาย ไป ด้วยอ่ะจิ งิงิ



.

ขอบใจมาก นะจ๊ะ
จะพิมพ์ไปให้ครูน้องฮาร์ทอ่าน ใช้ประโยชน์ได้เยอะเลย

เรื่องลี้คิมฮวง อะ บ่อเป็นหยังดอก แค่แหย่เล่น หนุกๆ
ไม่ได้ใส่ใจอะไรหรอก ถือว่าลองวัดตัวเองดู อิอิ
ได้ประโยชน์เยอะนา รู้ได้ด้วยตัวเองว่าสอบได้หรือสอบตก
อิอิ

มาเล่าเรื่องน้องฮาร์ทต่อ หลังจากกินยาแล้ว กลับมาบ้านนี่
กินเพิ่มเป็น 2 เท่าได้มั้ง แต่เห็นเล่าว่าอยู่ รร. ก็กิน 2 ชาม ง่ะ
สงสัยยาไปทำให้เจริญอาหาร ซะละมั้ง
แต่มีข้อดีอย่างคือ หลังจากกินยาแล้ว ยอมกินผักเขียวๆด้วยนะ
อึ้ง ทึ่ง เลยแหละ แถมมาเล่าว่า ฮาร์ทมีแฟนแล้วนะเธอว์
ชื่อปุยฝ้าย เมื่อวานก็มาอวดว่าปุยฝ้ายให้สติ๊กเกอร์เบ็น10
ด้วยน้า ติดที่กล่องดินสอ มาอวดใหญ่เลย แล้วเจ๊ก็เลยถาม
กลับ ฮาร์ทให้อะไรปุยฝ้ายมั่งปล่าว ฮาร์ทมันบอกว่า ปุยฝ้าย
ขอไม่ให้ฮาร์ทไปคุยน้องพลอย(อ้าว!) ซะงั้น เด็กสมัยนี้มัน
รู้มากกันจริงจริ๊ง

เดี๋ยวนี้ก็ขยันไป รร.ดี ไม่ร้องไห้เหมือนก่อน คงจะสนุก
กับการไป รร. แล้ว คุณครูก็เอาใจใส่ดีให้กินยาตามเวลา
ก็นับว่า ใช้ยาแล้วดีขึ้น แต่มีง่วงเห็นฮาร์ทบอกคุณครูให้
นอนก่อนจะเรียนด้วยมั้ง ต้องดูกันต่อไปเรื่อยๆ

เรื่องอิตี๊พิลึก อะ ขี้เกียจไปยุ่งง่ะ ก็รู้ว่าเขาไม่มีอะไรหรอก
พูดจาหมาม่ายแหลกก็เป็นธรรมชาติของเขา ที่เอาชื่อเขา
ออกเพราะขี้เกียจให้คนอื่นเข้าใจเขาผิดไง แค่นี้ก็มีคน
เข้าใจเขาผิดเพราะปากพาจน เยอะแยะแระ
ทำเพราะหวังดี แต่ปากพาไปหาเรื่อง ซะงั้น แหะ แหะ

^
^
อ้าววววว เฮ้ยยยยยยยยยย
อิน้องฮาร์ท แอบนอกใจ ป้านู๋บี
แง๊ ! จาฟ้องป๋าโจ ๆ อะซิก ...อะซิก...

อิอิ หม่ามี๊ขราาาาา อดใจไม่ไหวอีกแระ อ่า
เรยต้องแวะมาแง้ว ๆ อีกหน เจ้าค่ะ
เอาล่ะ แพล่มเสร็จแร้ว
ขอ นุยาด หายหัวยาวววว ล่ะเด้อออออ

แบ่บว่า ใกล้สิ้นปีแระ
ลู้สึกว่า ทั้งงานหลวงงานราษฎร์
มันโหมกระหน่ำซัมเมอร์เซลล์ เรยว่ะเธอว์
เผลอมาอีแร่ดแต๊ดแต๋ ก๊ะ อิการ์ฟิลด์ ซะนานเรย
ดินพอกหางหมูอีกตามเคย อ่ะ

ทำเอา อิคิตตี้ บ่นใหญ่
มันบอกว่า ขืน เมิงยังเริงร่า
ม่ะหลบไปจำศีล เคลียร์งานในกะลา
มีหวัง โปรเจคชุบตัว ของ เจ้าป้าบัวเกรียน
เสร็จม่ะทัน ปีหน้าฟ้าใหม่ แหง๋ ๆเรยว่ะ
เฮ้ออออออออ


ไงเจอกันใหม่ ปี หน้า แร้วกันเน๊าะ ( ถ้า ม่ะใจแตกซะก่อน )
ขอ นุยาด กลับเข้าไปซุกหัวในกะลา ก่อนน๊าาาา
บ๋าย บาย จร้าาาาาา























.

หวัดดีต้อนรับปี๋ใหม่ พศ.2554 จ้า
ขอให้ นู๋บี สวยวันสวยคืน ฉลาดค๊อดๆ สติปัญญามากมี
ฝีปากและฝีมือ เป็นหนึ่งในใต้หล้า มีสุขภาพแข็งแรง
ปราศจากโรคภัยและพยาธิรบกวน อยู่ดีมีสุข ทุกเมื่อเชื่อวัน
ตลอดปี๋และตลอดไป๋ เน้อ

สวัสดีปีใหม่ทุกๆคน
เย้ๆ

^
^

บักคะหลำน่อย หลานร้ากกกกก ของป้า
หายหน้าหายตาไปนานเรย นะยะ

อืม...หวังว่า ปีใหม่นี้ ป๋าวรพจน์ คงใจดี
คืน อมยิ้ม ให้เอ็งซะทีน๊าาาาา
( ป้าจะขอยื้มมาใช้มั่ง อิอิ )

ป้า ก๊ะ เอ็งจาได้ แฮ่ป-ปี้ ต้อนรับ นิวเยียร์ เสียที เหอ ...เหอ...



.

หวัดดีปีใหม่ค่าาาาาา
อิหม่ามี๊ขราาาาาาาาาา
แท้งกิ้วหลาย ๆ สำหรับคำอวยพรน๊าาาา
จิง ๆ แค่หม่ามี๊ ให้เกียรติ รับ นู๋บี เป็นลูก'ไป๊
นู๋บีก็มิปาดถะหนาสิ่งใดอีกแร้ววว คร้าาาา อะซิก ๆ


อืม...อิหม่ามี๊ บาย ดีป่ะ เจ้าคะ ?
ช่วงนี้ อิฉันก้อเรื่อยเปื่อย ๆ ไงก็ม่ะลู้แฮะ
มัวแต่อิล๊อกต๊อกแต๊ก ทำโน่นทำนี่ ก๊อก ๆ แก๊ก ๆ
พยามบิ้วอารมณ์ศิลปิน รจนามหากาพย์ธรรมโม๊ะ อยู่อ่ะ
แต่ก็ยังไปไม่ถึงไหนเล๊ยยยย


เนี่ย ร่างโปรเจคที่คิดจะเขียน ไว้เกือบ ยี่สิบกว่าโปรเจค
แต่ยังไม่เสร็จ ซ้ากกกกอัน เยย อ่ะ
เพิ่ง ร่าง ๆ โปรเจค แรก

" พินัยกรรม คำสั่งลาครั้งสุดท้าย
ถ้าคุณจะตาย คุณอยากจัดงานแบบไหน ?"

เสร็จไปแค่ 30 % เองอ่ะ
มัวแต่นอนตีพุง มากไปหน่อย
ฉงฉัยจะ ขลุกอยู่ในกะลาครอบอันแสนสุข
เผลอสนุกสนานจนชักจะติดเพลินง่ะ แหะ ๆ


แถมอิการ์ฟิล์ดมันยังเอาการเขียนหนังสือมาเป็นข้ออ้าง
หาเรื่องอู้การปฏิบัติไปซะอีกแหน่ะ
ม่ะได้เดินจงกรมนั่งสมาธิมาตั้งหลายเดือนแระ
แถม ไม่ได้ฤกษ์กินมังฯ แบบจิง ๆ จัง ๆ อีกครั้งด้วย อ่า
ลู้สึกเหมือน เป็น ตะหาน ที่ขาดการซ้อมรบ ไงก็มิลู้ง่ะ
มีสติแต่ขาดสัมปชัญญะ ชอบกล
ขืนชะล่าใจงี้ ข้าศึกมาประชิดเมืองเมื่อไร
โดนฆ่าปาดคอแหง๋ ๆ เรยว่ะ เฮ้ออออออออ



อืม...แร้วพบกันใหม่
เมื่อชาติต้องการนะเจ้าคะ อิหม่ามี๊ขราาา
เด๋วพอไปโต๋เต๋ชมวิวที่ ฉะมาคมสูงกินลมเสร็จแระ
เจ้าป้าบัว คงต้องขอ นุยาด หวนคืนสู่กะลาครอบอันแสนสุข
เพื่อขลุกตัว กลับไป รจนา มหากาพย์ธรรมโม๊ะ ต่อแระ

แต่ก็ม่ะ ลู้จะเขียนเสร็จทันเดือน มกราฯ ไหมนะ
คงจะไม่ทันฤกษ์ปล่อยตัวออกจากคุกขี้ไก่ แน่เรย
พระนางบัวเกรี๋ยน มีกำหนดการเสด็จออกจากคุกขี้ไก่
หลัง วันที่ 23 ม.ค. เวลา 10.24 น. ง่ะ จะได้ครบ 9 เดือน พอดีเป๊ะ อิอิ
แต่ดูท่า อาจ ดีเลย์ ไปอีก ( ถ้าปิดโปรเจคไม่ได้อ่ะนะ)
บางทีอาจต้องหายหัวไป อาบน้ำแร่แช่น้ำนม
ขัดสีฉวีวรรณ ชุบเนื้อชุบตัว อีกสักพักหญ่าย ๆ
ให้กลิ่นสาบขี้ไก่ในคุก มันจางลง จิ๊ดนึงส์ ง่ะ แผล่บ ๆ

บ๋าย บาย คร้าาา


จาก
นู๋บี ลูก'ไป๊ที่แสนดี ของอิหม่ามี๊


ปอลิง

อิหม่ามี๊ว่า ถ้าคราวหน้า นู๋บีโพสกาทู้

"สารพัด...เรื่องสัตว์ ๆ ....ของ นักปฏิบัติผู้อ่อนหัด ?"

และ

"อานิสงค์ ของการผิดศีล "

ที่โต๊ะ อัตตา สมาทิ
ป๋าวีฯ จะตีไหมค๊าาาาาาาา

เฮ้อออ กั๊วววววว กัว กัวจังเรยอ่ะ ว่า
ถ้าโพส กาทู้นี้แร้ว หนุ่ม ๆแถวนั้น จะมาติดแร้วซาเหน่
มา ซาบซึ้ง มารุมมาทึ้ง เอ๊ย มะรุมมะตุ้มรุมรักนู๋บี
ขี้เกียจ สร้างตำนานรักอื้อฉาว แข่งกับชาวบ้าน ง่ะ งิงิ


.

.

คิดถึงนู๋บี ที่ซู๊ดดดด
แหะ แหะ

พักนี้หม่ามิ๊ บ้าแต่เรื่อง UFO นิบิรุ เงินเฟ้อ เรื่องโลกๆ
สารพัดจะอ่านหูดับตับไหม้ สิงอยู่ห้องวิทย์ ง่ะ
หลุมดำอยู่มะได้แระ เห็นแร้ว ขนพองสยองเกล้า
ก็เลยปล่อยกะทู้ขรัวโตให้คนอื่นเขาไปแระ
เจอแบบนี้แร้ว ไร้อารมณ์โพสท์เรย ว่ะค่ะ กัวๆๆ..หลอนซ้า
อยู่ๆไหงกลายเป็นแบ่บนี้ไปได้ ไปอารมณ์ค้างกะฉาวๆ
ที่ไหนมาก็ไม่รุ สงสัยอกหักรักคุดโดนสาวไม่ใยดีมาแหงมๆ
หรือจะโดนเด็กฉาวๆมันถอนหงอกเอาก็ไม่รุ เหอๆ
พวกโคแก่ แต่อยากกินหญ้าอ่อน
สงสัยไม่ถูกสเปคหญ้าอ่อน เลยโดนหญ้ามันตำคอเอา หุหุ
ถึงจะเคยสนทนากันมาบ้างแต่ออกอาการแบบนี้
ก็ไม่ไหวว่ะค่ะหลอนเกินเหตุ ตัวใครตัวมัน

รอนู๋บีอยู่เนี่ย ที่พังจิตไม่มีนู๋บีมันจื๊ดจืด
เห็นอาเหล่าฮูไปยืนชกลมอยู่ห้องเทพเหมือนกัน ฮุฮุ
มาพร้อมพี่เลี้ยงเว็บเขาดูแลอย่างดีกันเลยทีเดียว
ไม่ให้คลาดสายตา เฮียตามมาเคลียร์อีกแระ
สงสัยมีฟามหลังกะผู้ดูแล เขาถึงตามมาเทคแคร์อย่างดี

เรื่องสำนวนอาปราบเนี่ย ม่ามิ๊ก็อ่านผ่านๆเหมือนกัล
ตัวจริงเขาปล่อยเต็มที่มั้ง ก็เลย เป็นซะอย่างนั้น
ไม่ปรุงแต่ง ออกมาไงก็ปล่อยกันดิบๆ ง่ะ
ก็ตลกดีไปอีกแบบ เหมือนดูของแปลกไง
ธรรมชาติเขาเป็นแบบนั้น

อิอิ คิดถึง อิหม่ามี๊ เหมียนกัลคร้าาาา
แต่น้อยฝ่า ฮาร์ทจังจี๊ดนึง เหอ ๆ


อืม... ตะกี้เพิ่งไปฝอยที่ มาคมมาง่ะ
และไหน ๆ ก็อดใจไม่ไหว
เข้ามาแพล่มในนี้แระ
มีเรื่องจาบ่นให้อิหม่ามี๊ฟังโตย


เฮ้ออออ คือ ช่วงปีใหม่สบโอกาสไปเลียบ ๆ เคียง ๆ
ถามราคาโปรแกรมถูกลิขสิทธิมาแระ
ต่อปี ดูคล้าย ๆ จะไม่แพงเท่าไร
แต่ต้อง จ่ายค่าต๋ง
ต่อสัญญาทาส ก๊ะ เฮียบิล ทุก ๆ ปี ตลอดชีวิตตตต


เล่นเอา มึนตึ้บ เรยง่ะ
หูยยยยย แพงอิ๊บอ๋ายยยยยยย
ตอนแรกกะว่าคงต้อง ยอมให้ศีลข้อ 2 ต้องแปดเปื้อน
แล้วรับวิบากทีหลัง แบบอาเจ่เจ๊
ยอมให้ศีลทะลุด้วยการใช้โปรแกรมผีแระอ่า



แต่ตอนนี้เคลียร์ปัญหาคาใจ
เรื่อง ศีล ข้อสอง ก๊ะ โปรแกรมผิดลิขสิทธิ ได้แระ
มีปากเสียงก๊ะอิการ์ฟิลด์นิดหน่อย
เพราะมันยังงอแง
ทำใจมิได้ที่จะควักกระเป๋าจ่ายเงิน
เซ็นสัญญาทาสก๊ะป๋าบิล


นี่ก็เรยต้องตัดสินใจครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิตสาว
หาทางหลุดพ้นจากบ่วงกรรม ด้วยการ นอกใจ ป๋าบิล
แร้วหันมาซบ อก เฮีย ลินุกซ์ แทนอ่ะ
ช่วงนี้ก็กำลังสังคยาโน๊ตบุ๊ค ตัวเอง อยู๊
นี่ก็ม่ะลู้ว่า มันจะลูกผีลูกคน
ยังม่ะเคยเปิดซิง ก๊ะ เฮียลินุกซ์ เล๊ยยย


เฮ้ออออออ...อิหม่ามี๊ขราาาาาาา
ฝากถามป๊ะป๋าโจ ให้ทีจิ
ว่า ถ้าเปลี่ยนจาก วินโดวส์ เป็น ลินุ๊กซ์ งี้
มี อาราย จะแนะนำ ลูกไป๊ บ้างปล่าวคร้าาาาา
( ในฐานะ ที่เป็นอดีตประธานชมรมคอมพิวเตอร์ หุหุ )

แต่จะว่าไป ก็โชคดีอยู่บ้างนะ เจ้
ที่หาคนมาลงโปรแกรมให้ได้
เพราะ แถวบ้านนอกคอกนาที่อิฉันอยู่เนี่ย
หาตัวพ่อเรื่อง ลินุกซ์ ยากส์อิ๊บอ๋าย
ขนาด พี่ อ. แอดมิน ที่โรงบาล ยังชะเอิงเอย
งู ๆ ปลา ๆ กะลินุ๊กซ์ เยยยย อ่ะ


ดีว่า ช่วงที่ ตัดสินใจ จะแปรพักตร์
มาซบตัก เฮีย ลินุ๊กซ์ เนี่ย
สวรรค์ก็บัลดาลให้มี ตัวพ่อแห่งวงการลินุ๊กซ์
มาลงโปรแกรม ให้โรงบาลแถว ๆ ย่านนั้นพอดี
เรยไปแง้ว ๆ ให้ พี่ อ. ไปตีซี้ ให้เค้าช่วยสงเคราะห์ลงให้ง่ะ งิงิ







อืม...คิด ๆ แร้ว ก็ รู้สึกแปลกๆ นะเจ้
มันเป็นช่วงเวลาที่ บังเอิญได้อย่างลงตัวเป๊ะ เรยวุ๊ย
ม่ะลู้ดิ พอมีปัญหาเรื่องศีลทะลุ
แล้วต้องแก้ไขหาวิธีอุดรอยรั่ว ทีไร
ก็มีเหตุให้มี อัศวินขี่ม้าขาวมาช่วยแบบ บังเอิ๊ญ บังเอิญ ทู๊กกก ที เรยว่ะ



สังเกตมาหลายหนแระ
ทำท่าจะตกม้าะตายเรื่องศีล 5 ทีไร
ก็ รอดมาได้อย่างหวุดหวิด เสมอ เรยเธอว์
เอ ? นี่ มัน เกิดเพราะ กรรม หรือ ฟามเฮง ล่ะหว่าเหอ ๆ









ปอลิง
ไว้ฤกษ์งามยามดี
จะไปปรุงมาม่า ให้ หม่ามี๊ ซดเล่น ที่พังจิต นะเคอะ
เออ แร้วจาไป กู้กระทู้ ขรัวโต คืนด้วย
แหม๊ นู๋บีเผลอไปอยู่ในคุกขี้ไก่แผล่บเดียว
โดนสุภาพบุรุษจิตหลอน ฉก กาทู้ไปซะแระ
แถมเรทติ้งกาทู้ก็ตกต่ำโคตร ๆ
ช่างเป็น หน้าม้าที่ ม่ะได้เรื่อง เอาซะเรยยยยย
( สู้ หม่ามี๊ ก็ ม่ายล่ายยยย )





.

ยินดีกะนู๋บี ด้วยน้า ที่ประกาศอิสรภาพเป็นไทจากเฮียบิลได้
ใช้ลินุกซ์ ได้ก็ดีแล้ว พอใช้จนชินมันก็ง่ายไปเอง
ส่วนป๋าใจ แกยอมแพ้ลินุกซ์ไปซบอกเฮียจ๊อบซะแล้ว
เลยช่วยใครบ่อได้ ง่ะ เห็นซื้อหนังสือลินุกซ์มาตั้งหลายเล่ม
ก็ไม่ถูกใจป๋าแกซักเล่ม ตอนแรกๆก็ฮิตลินุกซ์อยู่นะ
แต่ตอนหลังดันไปเสียทีเฮียจ๊อบ ซะงั้น

นี่ก็เบื่อๆงานในเมืองเทพแระ อยากไปทำสวนรีสอร์ท
ฝันๆอยู่เนี่ย ไม่รู้ฝันจะเป็นจริงป่าว อยากทำสวนครัว
ไร่นาสวนผสม กับรีสอร์ทเล็กๆ แบบเศรษฐกิจพอเพียง
ขายแพ็คเก็จให้คนมาลองเที่ยวชมใช้ชีวิตชาวไร่ชาวนา
ชาวสวน แบบครบวงจร ทำแบบราคาไม่แพง เน้นเราอยู่
เองกินเองที่เหลือก็เป็นกำไรชีวิต อยากไปอยู่ที่มีอากาศ
เย็นๆทั้งปี เพราะ อิฮาร์ทจัง กะอิป๋าโจ มันแพ้ความร้อน
ป๋าโจแกอยากไปอยู่ถิ่นเกิดที่สุพรรณ แต่หน้าร้อนสุดจะทน
ยิ่งกว่าอยู่ในเตาอบ ร้อนสุดๆ ส่วนพี่ชายแนะนำให้ไปขาย
เครื่องมือเกษตรที่เชียงคานกะปลูกไร่เสาวรส ไม่รู้คน
ทำงานนั่งโต๊ะอย่างเจ๊จะทำได้ตลอดรอดฝั่งไหม ตอนนี้
ได้แค่คิดไปก่อน หรือจะจอดแค่ความคิดก็ไม่รู้ เหอๆ

อิอิ เด๋วมีโอกาสจะเล่าให้ฟังเจ้าค่ะ อาเจ้
ว่า อิฉันต้องตกระกรำลำบากเลือดตาแทบกระเด็น แค่ไหน
กว่าจะได้ หลั่งน้ำสิโนทก ประกาศอิสระภาพ
ไม่ตกเป็นเมืองขึ้นของ มิสเตอร์ บิลเกต ง่ะ
เรื่องมันย๊าว ยาววววววววววววววววววววววว


และถ้าเป็นไปได้ อิฉันจะชวนชาวบ้าน
มาประกาศอิสระภาพจากวินโดวส์ เป็นเพื่อนกันด้วยอ่ะ
ว่าจะเขียน เทคนิควิธีเลี่ยงการใช้โปรแกรมเถื่อนอ่ะ


อยากเขียนรายละเอียดแบบเข้าใจง่าย ๆ
ในการ ดาวน์โหลด โปรแกรมฟรีแวร์ พวกออฟฟิสมาใช้น่ะ
เพราะอิฉันเองก็เคยย่ำแย่มาก่อน จนหืดลงคอมาก่อนนิ
กว่าจะมีฟรีแวร์ใช้ และเป็นไท อย่างทุกวันนี้
เรยว่าจะถ่ายทอดวิชามาร เอ๊ย องค์ฟามลู้
ให้อนุชนรุ่นหลังมันอ่ะ
จะได้ไม่ต้อลำบากเหมือนรุ่นบุกเบิก


กะว่าจะ ใช้ภาษาง่าย ๆ
อธิบาย ตั้งแต่วิธีดาวน์โหลด
ยัน ติดตั้งโปรแกรมไปใช้ ได้เองเยยง่ะ
ชาวบ้านจะได้ไม่ต้องล้มลุกคลุกคลาน
จนศีข้อ 2 มันถลอกปอกเปิกเหมียนอิฉัน


อ้อ อันนี้ เอามากำนัลคุณพ่อปั๋วฮ่ะ
เห็นอิหม่ามี๊บอกว่า
เคยสะสม หนังสือ ลินุกซ์

หนังสือ CentOS

//linux.sothorn.org/content/%E0%B9%80%E0%B8%8A%E0%B8%B4%E0%B8%8D%E0%B8%94%E0%B8%B2%E0%B8%A7%E0%B8%99%E0%B9%8C%E0%B9%82%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%94%E0%B8%AB%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B8%87%E0%B8%AA%E0%B8%B7%E0%B8%AD-centos


อิอิ ก็ม่ายลู้จะเป็นการสอน ไอ้เข้ว่ายน้ำ ไหมนะ
แต่เอาวะ เผื่อฟลุ๊คน่ะ
เผื่อว่า ป๋าเค้าอ่านแร้ว จาซาบซึ้ง
แร้สใจอ่อนยอมรับนู๋บีเป็นลูกไป๊เสียที งิงิ



ส่วนอันนี้ เอามาฝาก อิหม่ามี๊คร้าาาาา

//www.bansuanporpeang.com/


เห็นว่าช่วงนี้ เกิดจินตนาการบรรเจิด
อยากไปเป็นอิสาวชาวสวน งิงิ
อืม...แต่อ่านที่เจ้พูด แร้วนึกถึง
ข้อฟามท้าย ๆ ของ กาทู้ นี้ นะ

https://www.bloggang.com/viewblog.php?id=pn2474&date=30-07-2009&group=7&gblog=2


หม่ามี๊พูดคล้าย ๆ เจ๊โอ เรยวุ๊ย


ปอลิง1

ก่อนจบ...
มามะ คืนนี้ มา โมทนาสาธุ ก๊ะอิฉันก่อน
เย็นนี้ อิฉัน ไป บำเพ็ญทานบารมี
ด้วยการ โอนเงินบริจาคทุนทรัพย์
หนับหนุนให้กับเวบไซด์ลินุ๊กซ์ ของคุณ ส.
ที่ช่วยอิฉันลงโปรแกรมในโน๊ตบุ๊คอ่ะ


ปอลิง2

อ่ะ เอา มาม่า มาเสิร์ฟ แก้เฉาปาก
ให้ อิหม่ามี๊ด้วยคร้าาาา


ฉลาดในการรักษาในการรักษาศีล

//larndharma.org/index.php?/topic/731-%e0%b9%83%e0%b8%82%e0%b9%88%e0%b8%99%e0%b9%89%e0%b8%ad%e0%b8%a2-%e0%b8%86%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%95%e0%b8%b1%e0%b8%a7%e0%b8%95%e0%b8%b2%e0%b8%a2-%e0%b9%83%e0%b8%99%e0%b8%ab%e0%b9%89%e0%b8%ad%e0%b8%87%e0%b8%a8%e0%b8%b2%e0%b8%aa%e0%b8%99%e0%b8%b2/page__st__60__gopid__13112



ใข่น้อย ฆ่าตัวตาย ในห้องศาสนาพันทิพ !?
//larndharma.org/index.php?/topic/731-%e0%b9%83%e0%b8%82%e0%b9%88%e0%b8%99%e0%b9%89%e0%b8%ad%e0%b8%a2-%e0%b8%86%e0%b9%88%e0%b8%b2%e0%b8%95%e0%b8%b1%e0%b8%a7%e0%b8%95%e0%b8%b2%e0%b8%a2-%e0%b9%83%e0%b8%99%e0%b8%ab%e0%b9%89%e0%b8%ad%e0%b8%87%e0%b8%a8%e0%b8%b2%e0%b8%aa%e0%b8%99%e0%b8%b2/page__st__60



แบ่บว่า ช่วงนี้เข้าเวบพังจิต ย๊าก ยากส์
เรยไปป่วนแถวลาน ทำ สวะ นะ เล่นแก่เซ็ง
รีบ ๆ ไปอ่านนะเจ้าคะ
เพราะดูท่า มันจะดับสูญในเร็ว ๆ นี้

แต่เอ๊ ถึงอ่านไม่ถัน ก็อย่าได้โศกา ไปนะ
อิฉันเซฟ กาทู้ ไว้ อวตาร เรียบโร้ย แระ
ถ้าไง ฤกษ์งามยามดี อาจ รีเมค มาให้อ่านเหอ....เหอ...



ปอลิง 3

ถ้ามีเวลาว่าง ๆ อิหม่ามี๊ ช่วยแวะไป
ที่ ฉะมาคมสูงกินลม ทีน๊าาาา
อยากให้สาวสวยผู้มีคลาส อย่าง อิหม่ามี๊
ช่วยเลือก อวต้าหน้าลิง ให้อิฉันหน่อยอ่ะ อิอิ


เอาล่ะ ฝอยซะยาวเรยตรู
เจ้าป้าบัวเกรี๋ยน ขอนุยาด หุบ เข้ากะลาจิง ๆแระน๊าาา
แร้วพบกันใหม่เมื่อซาดต้องการคร้าาา






.

อนุโมทนาบุญกะนู๋บี ด้วยจ้า

อื่นๆ ก็ขอบคุณจ้า

ป้าบี
ผมเจอพี่คนนึงที่รู้จักป้าด้วยแหละ

เค้าเคยทำงานที่พิษณุเวชอ่ะ

เคยเห็นหน้าป้าด้วย

^
^



โอ๊ะโอ๋ จุดใต้ตำตอ อันบ๊ะเริ่มเทิ่มมมม
โลกกว้าง แต่ เนตแคบ เจง ๆ ด้วยแฮะ
แร้วงิ ตูจะโดน อิหลาน คะหลำน่อย
มันคอยเก็บข้อมูลไปแบล็คเมล์ ไหม เนี่ย ชักเสียววววุ๊ย



ว่าแต่ Who is he ล่ะหว่า ? ป้ารู้จักป่ะ ?
ที่สำมะคั­ มัน นินทา อะไร ป้า มั่งหรือปล่าวฟระ ?


เอาเป็นว่า เรื่องไหนที่มันเล่า
แร้วทำให้อิมเมจของป้าเสื่อมเสีย
หลานก็ฟังหูไว้หูแระกัน
อย่าได้หลงคารมมันนักล่ะ

แต่ถ้า เรื่องไหน ฟังแร้ว
มันช่วยส่งเสริมอิมเมจของป้า
ให้ดูดีมีคลาสสสส์ ซาแดงว่า
มันพูดเรื่องจิง อ่ะ !
( สามารถเชื่อได้อย่างสนิทใจ
โดย มิต้องใช้ โยนิโสฯ เหอ..เหอ..)



.

อิหม่ามี๊ ขราาาาาาา
อ่ะแฮ้มมมมม วันนี้ นู๋บี เข้ามา
ตัดริบบิ้น ปิดกาทู้ อิการ์ฟิล์ เจ้าค่ะ


เรยแวะ เอา อีแมวที่เคยเขียนไว้
มาให้ อิหม่ามี๊ โมทะนา โตย อิอิ

Thursday, January 27, 2011 7:26 PM
From: นู๋บี
To : โสฯ
Subject : ขอบคุณจ้า ที่ช่วยลงลินุ๊กซ์ ให้


วันก่อนพี่นึกครึ้ม เสริ์ชอากู๋ฯ
หาคำว่า

"คู่มือการใช้ลีนุกซ์"

แล้วเจอเวบลิ้งค์
เชิ­ดาวน์โหลดหนังสือ CentOS
ของโส ถึงได้รู้ว่า
นอกจาก เวบบ้านสวนพอเพียง แล้ว
โส ยังทำเวบไซด์ดี ๆ อย่าง

//linux.sothorn.org

ด้วย พี่จึงขออนุ­าตมีส่วนร่วม
ในการช่วยเหลือและสนับสนุน การจัดทำเวบไซต์
และการจัดทำหนังสือลีนุกซ์ ของโสด้วยนะ
( เย็นวันนี้พี่โอนเงินเข้าบั­ชีโสแล้ว จำนวน ...... บาท )


ขอบใจมาก ๆนะ โส
ที่สละเวลามาช่วยลงลินุกซ์ ในโน๊ตบุ๊ค ให้พี่
( พี่ ฝาก พี่ อ. หอบไปให้ )


ที่ผ่านมาการใช้โปรแกรมวินโดวส์เถื่อน
ทำให้พี่ตะขิดตะขวงใจตะหงิด ๆ
เพราะมันไปสะกิด ศีล ข้อ 2ที่พี่ถืออยู่จนถลอก


ไอ้ครั้นจะซื้อของจริงมาใช้ก็สู้ราคาไม่ไหว
ขอบใจมาก ๆ ที่ โส ช่วยให้พี่หลุดจากบ่วงกรรม
เป็นไทจากสั­­าทาส ของ มิสเตอร์ บิล เกต

สุดท้าย ขอให้โสมีกำลังใจในการทำเวบไซด์ดี ๆ
เพื่อเผยแพร่องค์ความรู้เรื่องลินุ๊กซ์
เพื่อเป็นวิทยาทาน ต่อไปนะ
คาดว่า เวบไซด์นี้ มันคงช่วยให้คนอีกหลายคน
ลดการผิดศีลข้อ 2 ได้ เยอะเลย ^ 0 ^

ขอบคุณจริง ๆ ^ - ^
พี่ บ.( รพ. ......)


ปล.

จริง ๆ พี่อยากเอาข้อความในเมล์นี้
ไป คอมเม๊นต์ในเวบลินุ๊กซ์ของโสนะ
เพราะในเมื่อโสได้ทำสิ่งที่ดี ๆ เอาไว้
คนอ่านทุกคนที่ผ่านเข้ามาในเวบนั้น
ก็ควรจะได้รับรู้ถึงสิ่งดีงาม
ที่โสได้ทำไว้ ในโลกไซเบอร์ บ้าง

แต่น่าเสียดายที่พี่ไม่สามารถล็อคอินไป คอมเม๊นต์ได้
สมัครไปแระแต่ไม่รู้ว่า
มันขัดข้องทางเทคนิคประการใด
เลยคอมเม๊นต์ไม่ได้ แหะ แหะ




.

Tuesday, February 1, 2011 5:25 PM
From: นู๋บี
To: โสฯ
Subject : ขอบคุณสำหรับ ลิงค์ที่ส่งมาให้ ^ - ^


ขอบคุณมากนะโส
สำหรับ ลิงค์ที่ส่งมาให้ ^ - ^


เมื่อวันจันทร์นี้ พี่ได้คุยกับพี่อ.
เกี่ยวกับเรื่องที่พี่โอนเงิน
ไปช่วยสนับสนุนเวบไซต์ของโส
ซึ่งเท่าที่ฟังพี่ออดพูด
รู้สึกว่า โสจะเกรงใจพี่มากเลย

จึงอยากจะบอก ให้ โส สบายใจ ว่า
จริง ๆ แล้ว พี่ตั้งใจไว้ตั้งแต่เมื่อปีก่อน แล้ว
ว่า หาก เคลียร์เรื่อง โปรแกรมเถื่อน ออกจากโน๊ตบุ๊ค ได้
พี่จะนำเงินจำนวนหนึ่งไปใช้สนับสนุนการศึกษา
เพื่อเป็นการแสดงความรับผิดชอบ
ชดเชยกับการ ผิดศีลข้อ2 เรื่องโปรแกรรมเถื่อน
ที่พี่เคยทำไว้ในอดีต
( กะทำบุ­ร่วมกับ บิล เกต เพื่อเป็นการไถ่บาป ^ ^ )


และเมื่ออ่านเจอเวบไซต์ของโส
พี่ก็คิดว่า สิ่งที่โสทำ นั้น
มันตรงกับ ความตั้งใจของพี่พอดี
เพราะพี่คิดว่า การสนับสนุน
และส่งเสริมการให้ความรู้เป็นวิทยาทาน นั้น
มันมีประโยชน์มากกว่าการทำบุ­ใส่ซองกฐินผ้าป่าเสียอีก

พี่จึงนำบางส่วนของเงินที่ตั้งงบไว้
มาขอเป็นส่วนร่วมสนับสนุนดังกล่าว
ดังนั้นไม่ต้องกรงใจพี่หรอกนะ
พี่เต็มใจ และ ยินดี ช่วยสนับสนุนอยู่แล้ว

ปล.

พี่ อ. ตั้งสมมุติฐานให้พี่ฟัง ว่า
เพราะ ผลบุ­ที่โสเผยแพร่ความรู้ในเนตนี้แหล่ะ
โส ถึงโชคดี มีลาภลอย( มีคนมาจ้างเขียนโปรแกรมบ่อย ๆ )
ยินดีด้วยจ้า อิอิ ^ 0 ^






.

แล้วพบกันใหม่ ในกาทู้
The letter : จม. เปิดผนึก ถึง แม่หลานสาวนอกไส้
( ผู้ยอมไปตายดีกว่า ไปเป็นเมียน้อยไอ้หนุ่มมุสลิม ! )

https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=bsonjb&month=02-2011&date=08&group=2&gblog=8

นะเจ้าคะ อิอิ

เอาล่ะขอ นุยาด ตัดริบบิ้น ปิดกาทู้ ทำมะ ก๊ะ กราฟิลด์
ณ บัด Nowwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwww




.