การที่ของนั้นมีเจ้าของ ไม่ได้อนุญาตให้ใครเอาไปใช้
แต่เราไม่รู้ เอามาใช้อยู่นานหลายสิบปี เราก็ควรจะยังไม่บาป

แต่วันนี้ได้รู้แล้ว ยังทำอย่างเดิมอยู่ คราวนี้ละบาปแน่

ป้าหนูบีลองตรวจดู กติกาห้าข้อที่กำหนดว่าทำให้ผิดศีลดูซิ ว่าครบไหม ถ้าครบก็ปลงอาบัติเสีย

คนที่ไม่รู้เรื่องเท็คนิคต่าง ๆ ของคอมพิวเตอร์ จนทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง
มีแต่ตัวหนังสือที่เอามาวางให้อ่านอย่างผม คงไม่มีวันผิดศีลข้อนี้นะครับ.

ชอบรูปประกอบมั่กๆ ได้อารมณ์เข้ากะเนื้อหาดี
อ่านไปยิ้มไป อิอิ
อนุโมทนา ด้วยจ้า

.

ฮาคงเส้นคงวา

ขอบคุณมากมายค่ะพี่นู๋บี ค่อยหัวเราะได้หน่อย ตอนนี้ห้องศาสดา เอ๊ย ศาสนา น่าเบื่อมากกกกกก กองทัพธรรมต่อสู้กันยกใหญ่ ... รอเก็บศพนานแล้วเนี่ย มะมีให้เก็บซักกกกศพ อิอิ

ชอบรูปแมวแก้มบวมจัง น่าร๊ากกกกก

คิดถึงนะคะพี่นู๋บี กลับห้องศาสดาซะทีสิคะ นะ นะ ... ให้อภัยทุ๊กกอย่างค๊าาา เอิ๊กกกกก

ไปหาราคา Photoshop มาให้แล้วป้า

ตัวล่าสุด ราคา 28900 บาทถ้วน!!!

เก็บเงินซักสองเดือนก็ได้แล้ว

ถ้าใช้เบื่อแล้วก็เอามาให้ผมได้ ไม่ต้องกลัวเสียของ

อิอิ

^
^





แท้งกิ๋ว นะยะ อิบักหำน่อย
ที่ อุส่าไปเสาะหาราคา โฟโต้ชอป เวอร์ชั่น ล่าสุด มาหั้ย
แพงอิ๊บอ๋าย เรย ว่ะ
โสงสัย คงต้องรอให้ ป้า ได้เป็น เมียน้อย บิล เกต ก่อนนะจ๊ะ
ป้าถึงจะมีวาสนา ได้ สัมผัส โฟโต้ชอป ถูกลิขสิทธิ


อ้อ ขอบใจย่ะ
ที่อุส่า สละเวลาขายยา
เอา จม. น้อย ของป้า ไปส่งให้ นู๋ยิ้ม
ป้า สัญญาว่า ถ้า ต่อไป ป้าได้เป็น พี่สะใภ้ น้อง สไมล์ฯ
เจ้ จะ สมนาคุณ พ่อหลานร้ากกกก
ด้วย ไอ้นี่



อยากได้ อ๊ะ ปล่าว จ๊ะ คุงหลาน จ๋าาาาา งิงิ



อ้อ เห็น ใครก็ม่ายลู้
เที่ยวไป กระตุกหนวด เอ๊ย ไป แหย่ อิตาขอมดำดิน ของป้า
ที่ กาทู้ ดราม่า โต๊ะสาดหนา
ป้าเรย จา วาน คุงหลาน เป็น พ่อสื่อพ่อชัก
เอา ช็อโกแลตสื่อร้ากกก
ไป ให้ เฮีย เค้าหม่ำเล่น ที่ กาทู้นั้น หน่อยจิ
เฮียขอม ฯ ทั่น โปรด ดาร์ก ช็อกโกแลต แผล่บ ๆ






อุ๊ยต๊ายยยยยยยยย ขอโต๊ดดด โพส ผิดรูป
จิง ๆ ต้องเป็น อันนี้ ตะหากกก ถึงจะเข้า คอนเซ็ปต์ กาทู้นี้











.

ถึง อีนู๋ยิ้ม





เหอ ๆ ฉงฉัย อีนู๋ จาม่ะได้ อ่าน
ตัวหนังสือของ เจ้ ที่ เคย แพล่ม
เรื่อง อวตาร โมเดล กระมัง
เรย ยังมา ออดอ้อนย้อน ถาม คำเดิม อีกครั้ง


เนี่ย เจ้ ว่า เคย ฝอยให้ อีนู๋ฟัง แร้วน๊าาาา
ที่ ฉะมาคมสูงกินลม episode 11
ลองคลิ๊กไปอ่าน ดูจิ


ที่
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=itoursab&month=25-05-2010&group=6&gblog=11

( ณ ฟามเห็น วันที่: 28 พฤษภาคม 2553 เวลา:23:36:47 น. )


อ้อ นอกจาก นี้ ไอ้ เรื่อง ที่นู๋ จุดธูป ถามเจ้
ในกาทู้ ไอ้แง่บ เมื่อ ปีมะโว้
ว่า ด้วยเรื่อง

พระโดนผู้หญิงอาบัต... แล้วถ้าโดนเพศที่สามละ


เจ้ ก็ สะบัดน้ำลาย เอ๊ย ปลาย ปากกา ตอบให้ แร้วน๊าาาา
แต่ว่า ไอ้แง่บ อ่ะดิ มัวยุ่งอยู่กะการ พิสูจน์ ดีเอ็นเอ
มันเรยหลงลืม ม่ะ มาให้เจ้ ประทับทรง


แต่ ม่ะเป็น ไร จร้าาาา
เพื่อ แควนขับที่แสนดี อย่าง นู๋ยิ้ม
เจ้ เอามาประเคนให้อ่านใหม่ อีก ครั้ง ก็ได้ จร้าาาาา
จะได้ ทำ มาร์เกตติ้ง บทฟาม ของตัวเอง ไปในตัว
ไหน ๆ ก็ สบโอกาส แร้วนิ งิงิ

อ่ะ ไป อ่านดูได้นะ ที่



https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=itoursab&month=06-2010&date=14&group=6&gblog=12

( ณ ฟามเห็น วันที่: 16 กรกฎาคม 2553 เวลา:0:24:18 น. )




ส่วน อันนี้ โปรโมชั่น พิเศษ
เจ้ ยัดเยียด เอ๊ย แถมหัยยย อีก จั๊ก 2 -3 ดอกส์


The Letter : จ.ม. เปิดผนึก ถึง เวบแอนตี้ละมุด เอ๊ย แอนตี้วิมุด
( ฉบับคมชัด ทั้ง ภาพ และ เสียง เหอ ๆ )

//www.212cafe.com/freewebboard/view.php?user=kitisako&id=205





The Letter : จม. ( เปิดผนึก ) จาก คุณ เข็มตำตรีน ถึง คุณเข็มทิศชีวิต

https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=bsonjb&month=09-2010&date=18&group=2&gblog=1






ส่วน อันนี้ เอาไว้ ให้อ่านเล่น ๆ เวลา เซ็งจิต


นี่ ๆ ทั่นผู้อ่านจ๋าาาาา ถ้าเป็น ทั่น แร้วไซร้... ทั่นจะเลือก รูปไหน ดีเอ่ย ?

https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=bsonjb&month=09-2010&date=18&group=2&gblog=2






ปอลิง
หวังว่า อีกม่ะนาน อีนู๋ปอเต้กตึ้ง
คงจะได้ เก็บ ศพบรรดา เสือใบลาน แถวโต๊ะ สาดหนา อย่างเป็น กอบเป็นกำ นะจ๊ะ ทูนหัววววว
( อ้อ ให้ไว ด้วยล่ะ ขืนช้า ระวัง โดน ร่วมกตัญญู ปาดหน้าเค้ก เน้อ )

.

ถึง เจ้ขวัญ

อิอิ แพล่ม เอาไว้ เผื่อ เจ้ จะบังเอิญ แว๊บ ไป แว๊บ มา แถวนี้
ช่วงนี้อิฉันก็ กะลัง นั่งบนภู ดูพุทธฟัด กัน เหมียนเคย จร้า
ติดตามเป็น พิเศษ เยยย กับ กาทู้ นี้


ของจริง กับ ของปลอม ดูไม่ยาก เรื่องของพระปราโมทย์ กับ ฐิตินาถ ณ พัทลุง

//www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y9744407/Y9744407.html


แหม๊ ม่ะอยากบอกเรย ง่ะ
ว่านู๋บี เป็น แฟนคลับ ของ น้องญิ๋ง ยื้มนู๋ขิงมาโพส ง่ะ แหะ ๆ
ลู้สึกว่า She ปรุงมาม่า ได้ แซ่บ หล๊าย หลาย
ถูกใจ นู๋บี มว๊ากกกก
อ่านแร้วมันส์ดี นาน ๆ ที จะเจอ ญิ๋งห้าวเข้าไปเพ่นพ่าน
ต่อกรกับโคตรไอ้เข้ ที่ โต๊ะ สาดหนา 5555


เฮ้อออ จิง ๆ อิฉัน ก็ ม่ะลู้หรอกน๊าาาาา เจ้
ว่า คราย ผิดใครถูก
ก็คงได้แต่ มองว่า เรื่องนี้
มันก็ เป็นเพียงแค่ ละครชีวิต พล็อตเดิม ๆ
เป็น มหากาพย์ดราม่า อีกบทนึง ที่เวียนว่ายซ้ำซาก ใน วัฏฏะ


ดังนั้น ไทยมุง อย่างอิฉัน จะไปทำ อะไร ได้ล่ะ
นอกจาก เหล่มองมัน
แร้ว รี่ เข้ามา เสพ มาม่า เอ๊ย เข้ามาดูไว้
เพื่อ เก็บเกี่ยว เลเวล วิชา สปช .
ให้เกิด อุทาหอน ว่า

ดูละคร แร้ว ย้อนดูตัว

อืม....นี่แหล่ะ คือ คอนเซ็ปต์อมตะ
และ เป็นหัวใจสำมะคัญ ของการ ดูจิต ของอิฉัน ง่ะ


ส่วน ละครชีวิตเรื่องนี้ จะมี จุดจบ อย่างไร
เข็มที่ตำตรีน จะ ขึ้นสนิม
และ ทำให้ใคร เป็น บาดทะยัก
จนเด๊ทสะมอเร่ ไหม ?


ก็คง ได้แต่ ร้องว่า




กมฺมุนา วตฺตตี โลโกก กุ๊ก ๆ
มันก็เป็น เช่นนั้นงเองงงง สาธุ๊ สาธุ


.

หมายเหตุ
วันนี้ ขึ้น เวรบ่าย วันแรก ( และ เป็น คนแรกของห้องยา )
เรยหาเรื่อง แพล่มซ้าาาาา งานการม่ะทำ เรยกรู เหอ ๆ





.
.

ขำจับปิ้งจังงงง
อันใหญ่ไปป่ะพี่นู๋บี กร๊ากกกกก

พี่ ขอมดำดิน นี่ใครเหรอ ป๋าระนาดเหรอคะ
ถ้าใช่ ทำไมต้องเปนขอมดำดินด้วยอ่ะ สงสัยอ่ะ

ปอลิง แมวน่าร๊ากกกกกกกก สุดๆ

ขอจับปิ้งทองแท้ได้ป่าวววว

เอาไว้ไปใส่โชว์คุณเทอด เอ้ย คุณสาโท หน่อย

อิอิ

^
^




โถ ๆ ๆๆๆ คุงหลานขราาาาา
ใส่ทองคำ (เก๊) ดีฝ่า มั้งจ๊ะ
ขืนใส่ทองแท้ เด๋วหลานป้าจะจองหองพองขน
จนถูกเฉดหัวออกจากโต๊ะสาดหนา
แบบ อิกิ้งก่าตัวนี้อ่ะ เหอ ๆ




อ้อ แต่ ถ้าคุงหลาน อยากได้ ทอง แท้ 99.99 จิง ๆ
ป้านู๋บี ขอ นำเหนอ ญิ๋งผู้เปรียบประดุจ ทองแท้ สองคนนี้
ให้หลาน เป็นการ ตอบแทน ก็แร้วกัน น๊าาาา
แบ่บว่า มักจะเห็นใจ คนเคยทีทุกข์ เพราะ ฟามร้ากกก ง่ะ





และ




เฮ้อออ หวังเป็นอย่างยิ่ง ว่า
สองฉาว เอ๊ย สองสาว เหล่านี้
จะทำให้หลานป้าบี พานพบกับ ฟามสงบสุก แห่ง ชีวิต ได้
โดยม่ะต้องพึ่งพาไวอะกร้า...
เอ๊ย โดย ม่ะต้องพึ่งพารสพระธรรม นะจ๊ะ งิงิ


ปอลิง
ถ้าหลาน ม่สนใจ แม่เนื้อทอง สองคนนี้
ป้าจะยก น้อง ๆ เค้า ให้ อิแง่บ นะว้อยยยย เหอ ๆ


.


.

อ๊ะ ๆๆๆๆๆ อินู๋ยิ้มจ๋าาาาาาาา
อย่าเอ็ดไปสิจ๊ะ เรื่อง ขนาดจับปิ้ง น่ะ
เด๋ว บักห่ำน่อย มันได้ยินเข้ามันก็จะ น้อยใจได้ เอิ๊กส์ ๆ


เนี่ยจิง ๆ ป้าตั้งใจจะให้ อันนี้ ตะหาก




เพราะดูแร้ววว กระจุ๋มกระจิ้ม ถูกใจป้ามว๊ากกกก
แต่ก็กัวว่า ถ้าให้แร้ว อิหลานมันจะงอลลลลล


( ทว่าถ้า จะใส่ให้เหมาะสมก๊ะ ไซส์ จิง ๆ
คงต้อง ให้อันนี้ ง่ะ งิงิ






อ้อ ต่อข้อถามเรื่อง อิขอมดำดิน อ่ะนะ
นามนี้ มีที่มาจาก ฟามเห็น ที่ 3 ใน กาทู้

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=bsonjb&group=1&month=08-10-2009&gblog=1


อ่ะ อิอิ

เอ้า ก่อน หายหัว ไป
เจ้เอารูปน้องเหมียวตาโต (แบบ พาโนรามา มาฝากอีกแระ
น่าร้ากกกกก ป่ะ เหอ ๆ





ถึง ทั่นผู้อ่านทุกทั่น

วันก่อนอิฉันไปแง้ว ๆ ที่ร้านคอม
เพื่อถามราคาโปรแกรมถูกลิขสิทธิ
กะจะลงใหม่หมด ตะแต่ วินโดว์
ยัน ไมโครซอฟท์ออฟฟิส
แต่ครั้นพออ้าปากปุจฉาไปเท่านั้น
อิเจ้าของร้าน มัน ก็ย้อนถามกลับอย่างข้องใจ ในบัดดลว่า

แล้วทำไมต้องใช้ของถูกลิขสิทธิ ล่ะ


เฮ้ออออ อุส่า ว่าจะไม่เปิดเผย ฟามลับ
เรื่องการเป็น สาวสวยผู้ทรงศีลแร้วเชียวน๊าาา
ดั๊น ถามซึ่งหน้างี้ อิฉานเรยต้อง อ้อมแอ้ม ตอบอุบอิบ
อย่างตรงไปตรงมาตามประสา บัวเหล่าที่ 5 ว่า

มันผิดศีลค่ะ ตอนนี้ถือศีล อยู๊


พอได้ยินคำตอบแร้ววววว
เจ้าของร้านคอม อีทำหน้าทะแม้ง ๆ ว่ะ
( โสงสัย จา เก็ท สะเทือนนนนน )


สุดท้ายเรยแนะนำประมาณว่า

ถ้าอยากจะทำอะไรให้มันถูกทำนองคลองธรรม นัก
เอ็งก็คงต้องลากสังขารไปหาซื้อที่ในตัวเมืองเอาเองง่ะ
้เพราะ แถวนี้มันบ้านป่าเมืองเถื่อนนะว้อย
ม่ะค่อยจะมีโปรแกรม ถูกลิขะสิ.ให้ใช้สอยนักหร็อก

แถมยังบอกราคาค่าโปรแกรม มาให้สะคุ้งเล่น ๆ
สนนราคา ก็ม่ะมากม่ะมาย
ประมาณ เจ็ดพันฝ่า ๆ เอ๊งงง


ฟังแร้ว เล่นเอาอึ้ง แพงอิ๊บอ๋ายยยย เรยวุ๊ยยยย
เฮ้อออ การสะแอ๋งจะเป็นคนดี เนี่ย
มันต้องเสียตังค์แยะเหมือนกันเน๊าะ
โสงสัยงานนี้ คน(พยามจะ ) ดี
คงได้กระเป๋าฉีกเหง๋ ๆ
แง๊ ตรูยังม่ะอยากกินแกลบแทนข้าวนะเฟร้ยยย


แถม ตอนนี้เก๊าะยังม่ะมีเวลาเข้าเมืองซะด้วย
ป้านู๋บีคนสวย เรยยังม่ะได้สังคยนา เรื่องนี้ซะที
เฮ้ออออ ไว้ฤกษ์งามยามดี ค่อยหาช่องทางขยับขยาย
ม่ะให้ศีลข้อ 2 ถลอก อีกทีแระกันเน๊อะ



เฮ้อออ คิด ๆ แร้วก็น่าขำชะมัด แฮะ
ยิ่งปฏิบัติ ก็ยิ่ง เห็น พิษสงของคำว่า

ตัวกรู ของกรู

ได้แจ่มชัดขึ้นแยะเรย แฮะ

ก็ในเมื่อ ตัวกรู อยากจะใช้ โปรแกรม ของมรึง
แต่ยังใจม่ะถึงพอที่จะ ควักสตังค์ ของกรู ทีละหลาย ๆอัฐ
ปั๊ดโธ่เอ๊ยยยยยย แร้วตานี้ ป้านู๋บี จะทำยังไง ดีล่ะหนอ ?


คงต้องขอพิณาดูก่อนมั้ง
เพราะ ค่าใช้จ่าย มันเกินที่ตั้งไว้
แบบบานทะโร่ เรยว่ะ สงสัยต้องกัดก้อนเกลือกิน
เพื่อเก็บตังค์ไปจ่ายค่าโปรแกรม ซะล่ะมั้ง เหอะ ๆ


อ้อ หลังจบการโพสข้อฟามนี้
อิฉันขอนุยาด หลบเข้ากะลา
ไปเคลียร์ธุระปะปัง ซะทีนะเจ้าคะ


แบ่บว่า ช่วงนี้งานเข้าตรึมเรยง่ะ
โดน สสจ.ยื่นโนติ๊สสั่งให้มาขีด ๆ เขียน ๆ
แก้ไข อวช. ซะยกใหญ่
( จะเสร็จเมื่อไรก็มิลู้ )
ตอนนี้ก็เรยจำใจต้อง ปั่นงานยิก ๆ
( ด้วย เวิร์ดเถือน เหมือนเคยยยย )

เฮ้ออออ แก้ไข อวช. หนนี้
ศีลถลอกปอกเปิก ป่นปี้ ม่ะมีชิ้นดี เรยง่ะ
ทั้งข้อ 1 2 และ 4
ไว้ครึ้ม ๆ จะมาบ่นให้ฟังจร้าาาาา


แต่ตอนนี้ ขอหายหัวเข้ากะลา
ไป นั่งปั่น อวช. ต่อแระ บ๊ายบายจร้าาาาา




.

โหหหหห ป้า

อันเล็กไปป่าว

ไม่พอจะปิด "ตัวกู ของกู" ของผมหรอก

อิอิ

^
^
โห ๆๆๆๆๆ เห็นอิหลานมันคุยโว
อวด ตัวเดียวอันเดียว เอ๊ยยย ตัวกรู ของกรู อับบะเริ่มเทิ่ม
แร้ว ป้านู๋บี เก๊าะเรย หักห้ามใจ อยู่ในกะลา ม่ะไหวง่ะ !จึงต้องมา ทำการ พิสูจน์ เอ๊ย สาธยายธรรม
แนะนำ คุงหลาน มันหน่อยยยย


นี่แหน่ะ อิบักห่ำน่อย หลานร้ากกกกกก
ป้าขอนุยาด สอนไอ้เข้ ว่ายน้ำ หน่อยนะจ๊ะ ทูนหัววววว
ของบางอย่างน่ะ หญ่ายยยย มากไปก็ม่ะดีนะจ๊ะ
โดยเฉพาะ อย่างยิ่ง ....
ไอ้ ตัวเดียวอันเดียว เอ๊ยยย ตัวกรู ของกรู เนี่ย


หญ่ายคับคลองมาก ๆ
จักทำให้เสียฟอร์มนักปฏิบัติได้นะจ๊ะ คุงหลานจ๋าาาาา
มามะ ป้าขอหำเสนอ วิธีกำจัดตัวกรู ของกรู ให้หลานนะจ๊ะ
ถ้าทำได้อ่ะนะ คุงหลานได้ลัลล๊าาาาา
บรรลุ นิพานํ ปรมํ สุขํ เป็นแน่แท้


อ่ะ ลองทำตามนะ

วิธีกำจัด ตัวกรู ของกรู





แต่หาก ใจม่ะแข็ง พอ
ให้ ไอ้เป็ดตัวนี้ เป็น ช่วยก็ได้นะ 555





เหอ ....เหอ...


อ้อ ไหน ๆ วันนี้ ป้านู๋บี เก๊าะใจแตก
โผล่หัวมาแทรกกะลา มาเสวนาทำมะ แระ
ป้าเรยsv[เอา คอลเลคชั่น The Cat & The Duck
มาฝากจร้าาาาา
พวกเธอว์จงตามไปเสพ แล ทัศนา ได้
ณ บัด nowwwwโปรด




The Cat & The Duck





























แหม๊ ? เห็นรูปสุดท้าย
แร้ว ป้าชักอยากมี หลานสะใภ้ เป็นเป็ด ว่ะ
ว่าแร้ว เก๊าะ หอบน้องเป็ด ในคอนโทรล
มาให้ คุงหลานเสี่ยงพวงมาลัย แบบ รจนา ดีฝ่า วุ้ย

อ่ะ บักไข่นุ้ย ช่วยโหวตเลือก หลานไป๊ ให้ป้านู๋บีทีสิจ๊ะ


V1






V2






V3




V4




หรือ ถ้ายัง บ่ เป็น ตะฮัก ดูแร้ว บ่ มัก บ่ถูกจริต
ป้าบีเก๊าะมี ไสตล์ เซ็กซี ๆ มาให้เลือก ฮ่ะ

๓มิใจ นำเหนอ

V 5





หวังว่า เมื่อ ตัวกรู ของกรู ของ บักห่ำน่อย
เห็น น้องเป็ดน้อย ตัวล่าสุด ที่ป้าฉุดคร่าเอามาส่งส่วย
คงจะสะดุดร้ากกกด้วย ซะทีนะจ๊ะ

เพราะว่า ป้าอยากมีหลานสะใภ้ เต็มแก่แระ
ที่สำมะคัญ หลานป้าจาได้มี น้องเป็ดเค้า
มาคอยช่วยขัดเกลา กำจัด กำจัดตัวกรู ของกรู
หั้ยหลานป้า ไงจ๊ะ เหอ ๆ



ปอลิง

วันนี้ แหกกะลา มาเล่นเนตตตตตต จร้าาาา
แถม อวช. เก๊าะ ยังม่ะเสร็จ ซ้าาา ที ...
ป้านู๋บีกลายเป็น ยายเฒ่าใจแตก ซะแร้วววว ว่ะ
อ่ะซิก ....อ่ะซิก...


.

เลือกไม่ถืกเลยป้าบี

แต่ภาพ V5 ไม่ขึ้น น่าเสียดาย

อิอิ

^
^



เหอ ๆ ฉงฉัย อิเป็ดสดเผด็จศึก V5 ของป้า
เค้าจา ประหม่าอาย ตัวกรูของกรู อันบ๊ะเริ่มเทิ่ม
ของ หลาน กระมัง เรยต้องหลบหน้าไปตั้งสติจิ๊ดนุงส์ งิงิ



แต่ม่ะต้องเสียดายไปนะจ๊ะ ทูนหัวววว
ป้าไปพูดจาหว่านล้อม ทั้งกล่อม ทั้งตะล่อม
จนน้องเค้าเคลิ้มมมม ยอมมา โชว์ตัว ให้หลานดูแระ


อ่ะ ดูซะให้เต็มตาาาาาาาาาาาา

V 5 อิเป็ดสด เผด็จศึกกกกกกก





ไง ? เห็นแร้ว คึก เอ๊ย รู้สึกพึงใจ
ในตัวน้องเค้าไหมจ๊ะ ทูนหัวววววว
อยากเอาไป เลี้ยงต้อย ที่บ้านสักตัว ปล่าววววว หุหุ





บ๊าบบาย ป้าไปแระน๊าาาาาา
จาไปนั่งบนภูดูพุทธกัดกันที่ พันติ๊ปสักพัก
ก่อนจะหันหน้าเข้ากะลา
ไปนั่งปั่น อวช. ต่อ แร้วอ่าาาา
คือ อิคิตตี้ มันเริ่มจาบ่นใหญ่ แระ
ที่ป้ามัวติดเนต จนหน้ามืด
งานการม่ะเดิน เอาซะเรย แหะ...แหะ....


.

อิอิ มารายตัวว่ามาอ่านแระ อ่านไปยิ้มไปยังกะ อิบร้าแน่ะ
โดยเฉพาะเจอคำว่า ห้องศาสดา หูยยย...ชอบมั่กๆ
เจ้ก็ไปอ่านบ่อยนะ ห้องเนี้ย โดยเฉพาะ ยืมนู๋ขิงนี่ก็ระดับ
จอมยุทธญิ๋ง เข้าขั้นศาสดาเอก ทีเดียวนะ อิอิ
เรื่องใครผิดถูกเนี่ย เราคนนอกก็ไม่รู้ความจริงเหมือน
คนวงใน เรารู้แต่ตัวกรูของกรู แค่เนี้ยแหละ พอละ อิอิ
คนมีธรรมเขาสบายกันอยู่แระ ส่วนคนมีกิเลสก็นะ
ก็แสดงความเก่งกล้ากันไป ตัวใครตัวมันเนาะ เราดูเขา
แล้วก็กลับมาดูตัวเองให้ทัน ก็ได้เก็บเลเวลไปเรื่อยๆ
เห็นตัวกรูของกรูมันดิ้นกะแด่วๆ มันส์ดี ว่ะค่ะ

อิอิ

ลืมไป ว่าจะบอกนู๋บี เรื่องคอมกะลิขสิทธ์เนี่ย
ถ้ายังไง ก็ลองชายหางตามาทางเครื่องแมคมั่งนะ
ถ้าที่จังหวัดมีร้านขายเครื่อง แมคบุ๊ค ก็ลองไป
จับๆเล่นๆดูดิ ค่าเครื่องรวมซอร์ฟแวร์ทุกอย่าง ทั้งออฟฟิส
ตัดต่อวีดีโอ โฟโต้ ถูกว่าเสียให้เฮียบิลเกต เยอะเลยนะ
อย่างชุด โอเอส รวมโปรแกรมอื่นๆเนี่ยอยู่หลักพันเองมั้ง
ไม่น่าจะเกินหมื่นนะ ได้ครบทั้งออฟฟิส ตัดต่อวีดีโอ รูปภาพ
อย่างพวกฝรั่งที่เขาใช้เครื่องแมคเยอะ เพราะลิขสิทธ์
โปรแกรมมันถูกมากกก ไม่ต้องหลวมตัวเป็นทาสให้เฮียบิล
แต่มาเป็นทาสเฮียจ๊อบ แทน อิอิ

ดูมัน ยังไม่ยอมจบ อิอิ ขอเม้าท์อีกซักดอกส์นะเธอว์

หลังจากนั่งบนภูดูชาวพุทธคุยกันเนี่ย
เจ้มีฟามเห็ลว่า ชาวพุทธส่วนใหญ่สนใจสู่รู้แต่เรื่อง
ของคนอื่น ว่ะค่ะ ส่วนเรื่องของตัวเองไม่ค่อยสนใจจะรู้
เสียชื่อครูบาอาจารย์ที่ยอมเหนื่อยยากสั่งสอนมานาน
ไม่รู้ว่าเมื่อไรสังคมพุทธจะตาสว่างสมเป็นชาวพุทธผู้รู้
ผ้ตื่น ผู้เบิกบาน ให้สมกับเป็นพุทธบุตร พุทธบุตรี มีธรรม
เป็นเครื่องอยู่ของใจ ไม่ใช่มีแต่กิเลสเป็นเครื่องอยู่ของใจ
ว๊า...พูดแบบนี้ จะมีคนหมั่นไส้เจ้ไหมเนี่ย ว่ามันจะเป็น
ไปได้ไง แล้วถ้าไม่มีดราม่าให้เสพ เนี่ย จะมีชีวิตอยู่ในโลก
ได้รึป่าวก็ไม่รู้ เนี่ยมานั่งคิดๆดู เจ้เนี่ยเข้าขั้นบ้าแล้วไม่รู้ว่า
บ้า แน่ๆเลย ไปดูเขาแล้วมาคิดโน่นคิดนี่อีกเป็นวรรคเป็น
เวร อิอิ ข้างนอกทำเป็นนิ่งเป็นใบ้ แต่ข้างในดิ้นกะแด่วๆ
เฮ้อ สงสัยเจ้จะอาการหนักเอาการ อยากหนีไปจำศีลในถ้ำ
ท่าจะแฮปปี้ดีนะ แต่มันไม่ได้สะสมหน่วยกิต สปช. อะดิ
ก็เสียโอกาสอีก รักพี่เสียดายน้องอีกแระ
เอาใจตัวเองไม่ถูกเรยวุ้ยส์ ฮุฮุ

เห็น V5 แล้วน้ำลายไหน

อิอิ

ยินดีต้อนรับป้าขวัญครับ

สนใจรับน้ำขิง(มาโพส) ไม๊ครับ อิอิ

แหะๆ เกรงจาย อะ สนใจน้ำขิงมาโพส อยู่
แต่ไม่กล้ารับ ง่ะ ขอเหล่ดูเป็นของแปลก ละกัน
หายากนะเนี่ย ขอโบก ขนาดมาแบบลับๆโนเนม
ยังมีคนยอมเป็นสาวก เทิดทูนราวกับศาสดาก็ไม่ปาน... อิอิ
คนมีปัญญาก็งี้..อะ ทำอะไรก็ดูดี วาจาก็มีเสน่ห์ เวลาดีก็ดีชิหาย
เวลาร้ายขึ้นมา ใครเป็นศัตรูด้วยก็แย่ อะ เพราะร้ายลึก ปรุงอร่อย ฮุฮุ
ที่น่ากัวนะ คือรู้ว่าปั่นหัวคนอื่นได้แล้วสนุกด้วยอะดิ แต่ตัวเองอะรอดอยู่
แกล้งคนอื่นเล่นซะงั้น ใครรู้ตัวไม่ทันก็โดนกินเรียบ ถูกปั่นเป็นจิ้งหรีด
หลงเสน่ห์นางกันเป็นแถว ระดับ บูเช็คเทียน ที่เดียวเชียว อิอิ
ชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้ พูดอะไรก็มีคนพร้อมจะเชื่อในทันใด ฮุฮุ

เนี่ยยังตะหงิดๆ อยู่ว่าจะเป็นน้ำตาลในน้ำขิง มาเองรึป่าว

สงสัย ก็ให้รู้ว่า สงสัย

อิอิ

น้ำตาลรึปล่าผมก็ไม่รู้แฮะ

แต่หวานแสบคอจริงๆ อิอิ

คุยล่วยๆ

เรื่องซอฟแวร์เถื่อนน่ะ เหล่าฮูว่าโลกเราบิดเบี้ยวเพราะอาชญากรรมที่เอาเงื่อนไขทางศีลธรรมมาเป็นข้อแม้ไม่ให้ผู้ประพฤติธรรมทำผิดศีล อีกด้านหนึ่งก็เลาะกระดูกผู้ที่ถูกกระแสโลกทุนนิยมพาไป เลาะเลือดเนื้อจนถึงจิตวิญญาณง่ะ

ขอเล่าโหน่ย อันนี้ไม่ยาวท่าวหร่าย
คือ ตอนนุ๊นเคยซื้อเครื่องsoundboutไว้ฟังเพลงระหว่างเดินทางนะ ซื้อเมืองไทยราคาสองสามพันบัก ซื้อที่ฮ่องกงราคาแค่สองสามร้อนเหรียญ คูณสามบักฝ่าๆก็หนึ่งพันสี่ร้อยบัก คิดค่าเงินเดือน ค่าใช้จ่าย รายรับ
อู้ฮู มันบิดเบี้ยวเอามั่กๆ
คนกินเงินเดือนฮ่องกง อีซื้อมาฟังเพลงถูกมั่กๆ
คนกินเงินเดือนไทย ซื้อมาฟังแพงฉิกไห

ฟังเพื่อนว่า อยู่เมกา อีทำงานซุปเปอร์มาเก็ตไม่นาน เก็บเซ็กตังค์ซื้อรถมาขี่ได้ไม่ยาก อยู่ไม่กี่ปีก็พอซื้อบ้านได้
อยู่เมืองไทยน่ะรึ ฮึ!
จบปริญญาตรี มาทำงานกินเงินเดือน
ชาตินี้ทั้งชาติ อย่าหวังว่าจะซื้อบ้านอยู่อาศัยได้ง่ายๆ เหอๆๆ

ค่าครองชีพมันบิดเบี้ยวจากอะไรม่ายรู้ รู้แต่คนไทยขี้โกงฉิกหาย โกงมันทุกระดับ เมกาก็นักล่า เดี๋ยวนี้อีล่าอาณานิคมทางปัญญา ถ้าไม่ขึ้นตรงต่ออี อีก็หาทางล่าด้วยวิธีอื่น ลางทีอีตังค์เหลือน้อย อีก็ปั่นหัวชาวโลก แล้วอีก็ยุให้ตีกัน อีขายอาวุธสบายแฮ ไอ่กันกระหายเลือด

ทีนี้ ที่ว่าซ๊อฟแวร์เถื่อนๆน่ะ เหล่าฮูว่า ลางที พวกอีเองก็ปล่อยออกมาเองแหละ เพื่อให้คนเสพติด ให้ขยายตัว เพื่อเหตุผลคล้ายยาเสพติด แล้วอีจะมาคิดตังค์ภายหลังน่ะ ดูคล้ายๆยาฝิ่น บุหรี่ พวกอั่งม๊อนี่มันขยันสรรหาวิธีมาจัดการเป้าหมสยได้เด็ดซาระตี่จินๆ แล้ววันดีคืนดี อีก็บอกต้องจ่ายตังค์ให้อี เหมือนพวกขายเพลงง่ะ ก่อนนุ๊นนะสมัยยังไม่มีอินเทอร์เน็ต พวกบริษัทเพลงอีซื้อสถานนีวิทยุเยอะแยะ แล้วอีก็จัดการเปิดเพลงยัดใส่หูคนฟังในเวลาเดียวกันทุกสถานนีที่อีครอบครอง หนีมันไม่ล่าย ยกเว้นไม่ฟังวิทยุ แต่ก็อย่าเดินผ่านไปเปิดทีวี อีก็เปิดเพลงของอีทุกช่องพร้อมกัน ไม่เปิดทีวีนะ เดินไปซื้อก๋วยเตี๋ยวปากซอย ร้านเทปก็เปิด

สรบแล้ว อีจะยัดเข้าไปในรูหูของเราจนได้ วันดีคืนดี อีก็ก๊อปปี้เพลงของตัวเองออกไปขาย แล้วอีก็กำไรเต็มๆ ส่วนที่ต้องจ่ายให้ศิลปิน ผู้แต่ง และค่าใช้จ่ายอื่นๆก็ไม่ต้องจ่าย รับเนื้อๆ แล้วออกมาเค้าแป่เค้าบ้อว่า
แย่จัง ถูกก๊อปปี้!
ทั้งๆที่พวกอีเองน่ะแหละ ก๊อปปี้ตัวเองออกมาขาย

วันดีคืนร้าย เมื่อมีอินเทอร์เน็ต ทีนี้ครายๆก็ฟัง ครายๆก็โหลด สนุกเลย ตานี้ของจริง มันจุกอก เพราะตอนยัดเยียดยั่วให้เค้าฟังเพื่อควักตังค์ซื้อ เค้าไม่ต้องซื้อแล้วไง
มันควรเป็นว่า
ถ้าคนฟัง รักเจ้าของผลงาน เค้าก็จะอุดหนุนศิลปินเพื่อให้ศิลปินอยู่ได้มากฝ่ามัง
(มันจะเป็นไปได้มั๊ยไม่ฮู้ แต่เห่าฮูมะค่อยซื้อ เห่าฮูชอบโหด เอ๊ย โหลดง่ะ)

ง่า ทีนี้ ที่ว่าเถื่อนๆน่ะ มันเถื่อนตามที่มันบอกเรา คล้ายตอนเปิดเพลงยัดเยียดใส่หูเราน่ะแหละ จำล่ายตอนไอ่กี้ อริสเผือกอมทีนร้องเพลง ร้องก็มะเป็นสัปปะรด หมั่นไส้ฉิกไห แต่ก็หลบมันมะเคยทัน โดนมันจับกรอกหูทุกว๊านทุกวัน

ใจ๊ไม๊ด้านพอ ใจ๊ไม๊ด้านพอ

ฟังแล้วอยากเอาซ่งทีนให้มันอมอีกข้าง มะรู้ครายถาม
นี่ตอนนี้มันยังไปร้องแถวกัมพูเจียนุ่น ซักวันได้ถูกทรีนกัมพูเจียข้อหาอมทรีนร้องเพลง
(โสงสัยปนดราม่ามากไปมัง ลดเพดานด่วน ฉแว๊บบบ)
ตกลง เลยทำให้กำหนดท่าทีต่อเรื่องนี้ได้สับสนยิ่งนัก เหล่าฮูเคยคิดหาทางเลี่ยงไปใช้ฟรีแวร์อย่างลีนุกซ์ง่ะ แต่ยังไม่บริดวกนักด้วยหลายเหตุผล ทีนี้หากจะรักษาศีลนะ ก็คงไม่ศรีธนญชัยนะ แต่ก็คงไม่เถรตรงมะรื่อทื่อ เรื่องนี้คงค่อยเป็นค่อยไป
อาบิวเกก อีรวยล้นฟ้า เชื่อเหรอว่าเบื้องหลังอีไม่มีขี้กลาก เอ่อ อาชยากรรม เหล่าฮูว่าคนที่รวยอู้ฟู่เกินปรกติ ล้วนมีอาชญากรรมทั่งนั้น แต่นั่นไม่ใช่ข้ออ้างว่า เพราะอีทำ เราก็ทำ นะ แต่ชี้ให้เห็นว่า สิ่งที่อีเรียกอาชญากรรมอย่างเรื่องละเมิดลิขสิทธิ์นั้น เราควรมองด้วยแง่มุมเดียวกะอีรึเป่า
เรื่องนี้คิดค่อนข้างลำบักนะ จะบอกให้ ถ้าไม่แน่ใจก็เลี่ยงเอาละกัน แต่มันก็เหมือนพวกยัดเยียดเพลงแบบที่เล่ามาน่ะแหละ หลบมันไม่ค่อยพ้น แล้วมันเหมือนปลาที่ว่ายอยู่ในน้ำขุ่นชอบกล จะหาอากาศหายใจเหมือนน้ำใสก็ยากเพราะมันขุ่นที่น้ำเสียแล้วง่ะ

โสงสัยจะยาวไปมัง พอดีเห็นแว่บๆ(รูปตะปิ้ง) ก็สนใจใคร่รู้ตามประสาคนแก่เอ็นดูเด็กน่ะ ม่ายมีอะไร

ไปล่ะ เดี๋ยวไปหาเรื่องอื่นโม้มั่งดีกั่ว แต่ชอบรูปนี้ง่ะ
//www.212cafe.com/freewebboard/user_board/kitisako/picture/00189_5.gif

^
^
ขอใช้สิทธิ เจ้าของบล็อก โพส รูป ที่แปะ บอกว่า ชอบ
ให้ชาวบ้านได้ทัศนา แบบ เต็ม ๆ ตา เพื่อให้ บริดวกกกก





.

เออ ส่วนเรื่องซอฟแวร์เถื่อน
กับการยัดเยียดตัวเองมาให้ พวกเราใช้
จนเราเสพติด กลายเป็น ทาส เฮีย บิล เกก น่ะ
อิฉันก็พอจะเข้าใจ นะ ยังคิดจะเม้าส์เรื่องนี้
ให้เจ้ขวัญฟังเล๊ยยย แต่ แปะ ดั๊นมาพูดซะก่อน
มี เจโต ฯ อ๊ะ ปล่าว เนี่ยยย พูดประเด็นเดว กันเรยยย อิอิ


เฮ้อออ แต่ ก็อย่างที่ อิฉันเคยบ่นให้ฟัง แหล่ะ นะ

คนเราถ้าไม่รู้ย่อมไม่ผิด (โดยเจตนา )
แต่เมื่อ รู้แร้ว จะเลือก ที่จะทำเช่นไร นี่สิ สำคัญ

และหากรู้ แล้วว่า ทรัพย์นั้น มีเจ้าของ
เจ้าของเขารัก เขาหวง แล้วเราจะไปก้าวล่วง
หน้าด้าน พรากของรัก จากเขา โดยที่ เจ้าของเขาไม่ยินยอม ได้หรือแปะ
( แหม๊ คำพูด คุ้น ๆ วุ้ย แหะ ๆ )


เฮ้อออออ ด้วยเหตุนี้ ไม่ว่าไง
อิฉันก็เต็มใจจะชดใช้ ให้กับ เจ้าของเขาแหล่ะ
เท่าที่พอจะ( ทน ) ทำได้ ง่ะ
ขืนม่ะทำงั้น เสีย ฟอร์ม นักปฏิบัติ หมดอะดิ


อีกอย่าง คำว่า กตัญญู มันค้ำคอ มั้ง เหอะ ๆ
ทำไงได้ล่ะเธอว์ ก็ทะลึ่ง หลวมตัว ไปใช้ โปรแกรมผี
ที่มัน เอามา อ่อยเหยื่อล่อปลา ตะแต่ ตรีนเท่าฝาหอย แร้วนิ
เสพติดจนเป็น อิขี้ยา ไปแระ อิอิ
ไอ้ครั้นจะทำม่ะลู้ม่ะชี้ คิดแต่จะเอาของเขาถ่ายเดว ก็กระไรอยู่

โลกเรา มันไม่ได้บิดเบี้ยว เพราะอาชญากรรมที่เอาเงื่อนไขทางศีลธรรม
มาเป็นข้อแม้ไม่ให้ผู้ประพฤติธรรมทำผิดศีล
และ เลาะกระดูกผู้ที่ถูกกระแสโลกทุนนิยมพาไป


หรอกนะ อาเหล่าแปะ
โลกมันก็เป็นของมัน งี้ เสมอแหล่ะ
การที่ใครสักคนได้รับโอกาสที่ดี กว่าอีกคนหนึ่งนั้น
มันก็เพราะกรรมเก่าที่เขาเคยได้กระทำในกาลก่อน
ย้อนกลับมาคอยเกื้อหนุนค้ำจุนเขาไง


เขาทำเหตุ ทำปัจจัย มาเช่นนี้ จึงเป็นเช่นนี้
เราทำเหตุ ทำปัจจัย มาเช่นนั้น จึงเป็นเช่นนั้น
พวกไอ้กัน ถึงได้ มีตังค์ซื้อบ้านซื้อรถ
ซื้อ ซาวด์อะเบ๊าท์ ได้ง่ายดายกว่าพวกเราไง แปะ อิอิ



อืม...โลกมันไม่ได้ บิดเบี้ยว หรอกนะ
แต่ ใจคน ตะหากที่บิดเบี้ยว

ถ้าเราทำทุกอย่าง แบบ แฟร์ ๆ ตรงไปตรงมา
มันก็จบ ไม่กระทบคน กระทบโลก
แล้ว วกกลับมากระทบเรา หรอกนะ


อุปมา เหมือนเวลา เราถูกอิสาว
มาป่าวประกาศ ว่า เฮ้ยย มรึงเป็นพ่อของเด็กในท้องกรู นะว้อยยย
เราจะมาคอยอ้างว่า กรู ม่ะลู้กรูม่ะผิด
ผู้ญิ๋ง มันยั่ว ตรูเรยหน้ามืดได้หรือ


เรื่องของเรื่อง มันก็มีเหตุปัจจัย มาจาก
การที่ ใจเรา เอง ตะหากที่ มันยังไม่เข้มแข็งพอ
เรย บิดเบี้ยว เมื่อ ต้องต่อกร กับวิชามาร
เคยบอกแร้วไง อาเหล่าแปะ
คนเป็นนักปฏิบัติน่ะ
เค้าต้องเพ่งโทษที่ตัวเอง
ไม่ใช่เพ่งโทษที่ผู้อื่น


และถึงสิ่งที่ผู้อื่นกระทำ
มันจะเป็นเงื่อนไขที่ไม่ใสสะอาด เท่าไรนัก
แต่มันก็มิอาจนำมาเป็น ข้อแม้ข้ออ้าง
ที่จะทำให้เราหาทาางก้าวล่วง ศีล 5 ได้นิหว่า
ผิด ก็ คือ ผิด จะอ้างโน้น อ้างนี่ไปใย
ให้รัศมีธรรมโม๊ะ มันมัวหมอง ล่ะแปะ
ก็แค่ ยอมรับผิด แล้ว คิดแก้ไขให้มันถูกต้อง
ทั้งทางโลกและทางธรรม ก็พอแระ


แต่ถ้ายังอดใจไม่ไหว ยังเลิกทำไม่ได้
ก็ ก้มหน้ารับ วิบากกรรม กันไป มันก็แค่นั้นเอง
การเกลียดตัวกินไข่ เกลียดปลาไหลแต่กินน้ำแกง
มันม่ะใช่วิสัยของนักปฏิบัติที่ดีหรอกคร้าาาา
นี่อิฉันก็ยังม่ะช่าย นักปฏิบัติ ที่ดี หรอกนะ
ก็จะ พยาม ทำยู๊ จะหลีกเลี่ยงเท่าที่ อดใจได้
ถ้าไม่ไหว หน้ามืดนักก็ ให้มันเป็นไปตามกรรม

แต่ที่จะไม่ทำแน่ ๆ คือ การทำตัวเป็น ศรีธนนชัย ง่ะ
ถึงแม้ กึ๋นระดับอิฉันจะทำเรื่องพรรณนั้นได้ง่าย ๆ สบายมว๊ากกก
เพราะ ดูแล้ว มัน ไม่ใช่ ก้าวย่างที่สง่างาม อ่ะ

อ่ะ ฝากเพลงเพราะ ๆ มาให้ฟัง อิอิ






ปอลิง

ว่าง ๆ อาเหล่าแปะ ก็ลอง อมฮอล์ลไปร้องเพลงไป แบบพี่กี้ร์ ดูดิ
จะได้เย็ลใจสบายอารมณ์ ขึ้นมามั่ง
แต่ถ้าอมฮอล์ล แร้วยัง บ่ เย็ลฤดี
เก๊าะ อม ไอ้นี่ ดู แผล่บ ๆ





.

ถึง หม่ามี๊ขราาาาาาาาาาาา

แท้งกิ๋วเจ้าค่ะ ที่ แนะนำ
ให้ อิฉัน ผละจากอกเฮีย บิล
ไปซบแทบเท้า เฮีย จ๊อบ อิอิ


เฮ้ออออ พูดถึง โปรแกรมคอม เนี่ย
เคยคิดจะนอกใจ เฮียบิล เหมียนกัล นะ
แต่ นึก ๆดูแร้ว คงไปไหนไม่รอดว่ะ
ต้องกลับมาตายรัง ก็อย่างที่ อาเหล่าแปะ บอกนั่นแหล่ะว่า

วินโดวส์มันผูกขาดทางการตลาด
เลี้ยงต้อยเรามาตะแต่เราคลอดออกจากท้องแม่ แระ
ใช้มาตะแต่ มัธยม ยัน อุดมศึกษา มาทำงาน ก็ยัง เจออี๊ก
และถึงตัดใจไม่เอาใช้ที่บ้าน
ไปที่ทำงานก็ต้องโดนมัดมือชกให้ใช้อยู่ดี
ดิ้นหนียากส์ อ่ะ ยกเว้นจะยอมตัดใจเลิกใช้คอม
ยอมหนีไปบวชอยู่ในป่าตลอดชีวิตตตตตต
( ซึ่งอิฉันเอง ก็ยังวางม่ะลงปลงม่ะได้ ถึงขั้นนั้นหรอกเจ้าค่ะ แหะ ๆ )


ที่สำคัญก็คือ ตอนที่เกิดทุกขังกะลามัง
กำลังชั่งใจจะ ชิ่งจากเฮียบิล
หอบผ้าหอบผ่อนมาเป็นทาส เฮียจ๊อบ หรือ อาเฮีย คนอื่นเนี่ย
อิฉันก็ดั๊นเหลือบไปเห็น อิการ์ฟิล์ด
มันกอดอัตตา ตัวเอง ไว้แน่นเรยอ่ะ

มันก็อ้าง เหมียนที่ อาเหล่าแปะ
ยกแม่น้ำทั้ง 5 มาบอกอิฉันนั่นแหล่ะ
ฟังดูมันก็ คล้าย ๆ จะ ถูกต้องชอบธรรม ดีหรอกนะ
แต่มันยังม่ะหาย ตะขิดตะขวงใจ ง่ะ
ลึก ๆ มันเหมือนมีอะไร มาแทงหน่อจึ๊ก ๆ อยู่ดี
สุดท้ายพอลองค้นหา รากเหง้าของเหตุปัจจัย
ที่ทำให้เกิดอาการดังกล่าว แล้ว


มันก็จบตรงที่ อิการ์ฟิลด์มันเกิดอาการงก แอนด์ เสียดาย
เรยแบก เงินกรู ของกรู ไว้บนหัว ไม่ยอมปล่อยยอมวางอ่ะ
เลยเกิด ทุกขังกะละมังไม่ยอมเลิก
พอเห็นแร้ว อิฉัน เรยฉุกใจ ขึ้นมาอ่ะ
จึงอยากดัดสันดานอิการ์ฟิลด์มันนิดหน่อย
โทดฐาน ที่มันทะลึ่งเห็นแก่ เงินกรู ของกรู
จนนู๋บัวผ่องเกือบจะต้องเสียลุคส์
กลายเป็นคนสุก ๆ ดิบ ๆไปซะแหล่ว


อืม...นึกถึง คำว่า

there is no free lunch

ของฟรีม่ะเคยมี ของดี ม่ะเคยถูก


ขึ้นมาตะหงิด ๆ แฮะ
คำพูดนี้ แสดงให้เห็์นสัจธรรมบางอย่างได้ดี ทีเดียว
มันทำให้ อิฉันึกถึงคำพูดของบางคน
ที่เคยได้ยินบ่อย ๆ ประมาณว่า


ข้าพเจ้าพร้อมจะสละสิ้นซึ่งทรัพย์สิน
เพื่อแลกกับการได้สัมผัส เส้นทางสายนฤพาน
อืม... ขนาดทรพย์สินประดามี
ทั่นนักปฏิบัติทั้งหลาย ยังยอมสละกันได้
เพื่อให้พบเจอทางสายเอก


แต่อิฉันสิ แค่ยอมจ่ายค่าต๋ง
ซื้อโปรแกรมคอม แบบ ตรงไปตรงมา
อิฉันเองยังทำใจลำบาก เรยว่ะ
แบ่บว่าอยากเข้าถึงนิพพาน แต่ ยังเสียดายอัฐบริขาร อยู่ง่ะ
ไม่ไหว ๆ ภาพพจน์ สตรีผู้มีศีล เสียหายหลายแสน เฮ้อออ


ปอลิง
อ่ะเอา รูป อาจาน ดอกปีบที่โรงบาล มาฝากเจ้อ่ะ














' จานดอกปีบชอบเลคเชอร์สอนเรื่อง
ผัสสะ กะ อุปทานขันทั้ง 5 ใบให้กับอิฉัน เสมอเรยอ่ะ
ตะวานตอนไปถ่ายรูปสถานที่เดินจงกรมในโรงบาล
ทั่นอาจานก็เทศน์เรื่อง ดอกปีบกับกองขยะ ให้อิฉันฟังอ่ะ อิอิ


ส่วน อันนี้ แถมมมม โลเคชั่น สถานที่เดินจงกรม ของอิฉัน
ตะวานนึกครึ้ม เรย ไปขอยื้มกล้อง อิชายที
มาถ่ายเก็บไว้อวดชาวบ้าน ให้ น้ำลายหกเล่น ๆ งิงิ
ตั้งใจจะเอาไป เป็น รูปปลากรอบ ตอนตั้งกาทู้
เมื่อข้าพเจ้าเอาสติไปไว้ที่ตรีน

ที่อิฉัน คิดจะเขียนน่ะ

อ่ะ เอามาให้ยลโฉม ก่อน ใครเรยน๊าาาา
( แต่ว่า ช่วงนี้ อู้ ฮ่ะ ม่ะค่อยได้ไปเดินหร็อก แหะ ๆ )


จุดที่เริ่มเดิน






ผ่านไป 1 โค้ง





ผ่านไป อีก 50 เมตร




และ อีก 1 โค้ง





นี่ก็อีกโค้ง





อ้อ ขออำภัย นะเจ้าคะ
ที่ ถ่ายรูปได้ม่ะเนี๊ยบ เท่าไร
บังเอิญ บ่ ได้ใช้ โฟโต้ช็อปปปปปปป อิอิ


.

ถึง บักหำน่อย หลานร้ากกกก

เฮ้อออ จิง ๆ เห็น น้องญิ๋งยืมนู๋ขิงฯ แร้วป้าก็นึกเอ็นดูนะ
คิดถึงตัวเองสมัยละอ่อน ขึ้นมาตะหงิด ๆ ว่ะ
เพราะตอนนั้น ป้า ก็ บู๊ล้างผลาญ ประมาณนี้เรยแหล่ะ
พร้อมจะหยิบยก เหตุผล และ ตรรกกะ สารพัด
มาตบตีก๊ะชาวบ้านจนฝ่ายตรงข้ามเก็บกด
แร้ว อกแตก ตายได้เสมอ


แถมยังเที่ยวกะเกณฑ์ กำหนดกรอบ กำหนดกฏ
ให้ กับชาวบ้าน อีกตะหาก
ประมาณ ว่า คนนั้นต้องอย่างนู้น
คนโน้นต้องอย่างนี้
สมณะ ต้องปฏิบัติดีไร้ที่ติ ฯลฯ
ต้องเป็น เปอร์เฟคแมน เท่านั้น
ถึงจะผ่าน มาตรฐาน ไอเอสโอ ของป้า
ไม่งั้นฝันไปเหอะ ว่า กรูจะหยิบยื่นฟามศรัทธา ให้
แถมถ้าใครตกเกณฑ์ประเมินอะนะ
โดนถีบจมธรณีซะไม่เป็นชิ้นดีเรยอ่ะ



ทว่าเด๋วนี้ป้าแก่แระ เรยลดฟามซ่าส์ลงแยะ
ก็เรยวางลงปลงได้มากขึ้น
เก๊าะ เรย ยึดหลัก ชั่วช่างชี ดีช่างสงฆ์ อ่ะ
ใครจะเป็นไง ก็ ตัวมัน ของมัน ช่างแมงมัน


ใครจะฟัดกะใครฉันไม่สน
แต่ถ้า ฉันเริ่มเพิ่งโทษคนอื่น
หรือเริ่มไปสาระแนกำหนดวิถีชีวิตใครเมื่อไร
เป็นได้โดน อิคิตตี้ มันเฉ่งทุกทีเล๊ยยยยสิน่า



อืม...
หาก น้ำขิงต้มน้ำตาล
มันจะหวานแสบคอ
ก้อ ให้มัน แสบไป สิจ๊ะ

แสบในคอ น่ะ มันเรื่องเล็ก
แต่ แสบในทรวง น่ะมันเรื่องใหญ่
และ ถ้า เป็นไปได้ อย่าลืมหมั่นเจริญสติ

แสบ ก็ให้รู้ว่า แสบ นะเฟร้ยยย ไอ้นู๋ หุหุ


ปอลิง

นี่ ๆ รู้ป่ะ จากเภสัชตำรับสมัยราชวงศ์ชิง
ขิงต้มน้ำตาล นั้นอุดมด้วยสารเบต้าแคโรทีน
ยับยั้ง มะเร็งมะเส็ง ได้ชะงัด
แถม ช่วย กระตุ้นกำหนัด ได้เป็นอย่างดี นะเธอว์

นับข้อดีได้ขนาดนี้ แร้ววว
หลานจะม่ะชิมสักกรึ๊บสองกรึ๊บ
เพื่อเก็บ เลเวล วิชา สปช. สลน. และ กพอ. มั่งเหรอ
( เผื่อ ตัวกรูของกรู ของหลานป้า
จาได้ หญ่ายยยยยย มากขึ้นไงจ๊ะ เหอ ๆ)






อันนี้แถมเอามาโชว์
เพื่อให้เข้ากับคอนเซปต์กาทู้....
รูปแมวเหมียวที่บ้านนนนจร้าาาาาาา
อิตัวดำ ชื่อ อิการ์ฟิลด์ อิตัวขาว ชื่อ อิคิตตี้




ส่วนอีกรูป แปะไว้แถว ๆ โต๊ะกินข้าว
เพื่อเตือนสติตัวเอง
ตัวหางชี้ ชื่อ น้อง ปาม ตัวตาแป๋วชื่อ น้อง มาม
( ชื่อเต็ม ๆ คือ อิ สวาปาม ก๊ะ อิ มูม มาม อิอิ )






.

โรงบาลป้าบีอยู่เมืองนอก เอ้ย นอกเมือง
มากเลยนะฮะ

ดูจากป่ารอบๆรพ.แล้ว น๊อก นอก อิอิ

ขอบคุณสำหรับข้อมูลน้ำขิง จาก ChingPharmacopia

ไว้จะหาลองทานแก้แสบทรวง เอ้ย แสบคอ

(ว่าแต่มันขยาย ตัวเดียว เอ้ย ตัวกู ของกู ได้ด้วยเหรอฮะ ไม่เคยทราบเลย)

อิอิ

(เฮ้อออ แต่ ก็อย่างที่ อิฉันเคยบ่นให้ฟัง แหล่ะ นะ

คนเราถ้าไม่รู้ย่อมไม่ผิด (โดยเจตนา )
แต่เมื่อ รู้แร้ว จะเลือก ที่จะทำเช่นไร นี่สิ สำคัญ

และหากรู้ แล้วว่า ทรัพย์นั้น มีเจ้าของ
เจ้าของเขารัก เขาหวง แล้วเราจะไปก้าวล่วง
หน้าด้าน พรากของรัก จากเขา โดยที่ เจ้าของเขาไม่ยินยอม ได้หรือแปะ
( แหม๊ คำพูด คุ้น ๆ วุ้ย แหะ ๆ )

แอ๊ ๆๆ
เปล่าว่ามันไม่ผิดศีลนา ป้านู๋บี!
ที่จิน ไม่ว่าใครเอาของมาล่อเรา แล้วเราเผลอจงใจไปหยิบ ยังไงซะศีลก็ถลอก เคยเล่นป่ะ เอาแบ๊งค์สตังค์มัดติดกับเอ็นแล้วแกล้งทำหล่น พอมีคนมาเก็บก็กระตุกเอ็นหนี มันอายขวยเขินน่ะ ตลีดกตลกดี

ที่ว่ามานั้นไม่ขัดข้องแง่ของศีลน่ะ แต่พูดถึงฟามเท่าทันฝรั่งอั่งม๊อ มันเหมือนเอาโคลนมาละเลงลงในอ่างให้น้ำขุ่น ปลาในอ่างว่ายน้ำยังไงก็ไม่อาจหลบโคลนขุ่นๆนั้นน่ะ แต่อุปมาแบบนี้อาจไม่ตรงเท่าไหร่ คิดไม่ทัน เป็นเพียงว่าหากเราเท่าทัน เราก็คงต้องเลี่ยงให้ได้ หากไม่ได้เหมือนน้ำขุ่นปนอยู่ในอ่าง ก็คงต้องรับสภาพการศีลถลอกน่ะ และก็พูดถูกมั่กๆ เรื่องเหตุปัจจัยพรั่งพร้อม ทำให้ไม่ต้องไปใช้ของเถื่อน ทำไม่เก่งแบบนี้ ยังกะคิดแทนกันได้ด้วย ฮึ!








(โลกเรา มันไม่ได้บิดเบี้ยว เพราะอาชญากรรมที่เอาเงื่อนไขทางศีลธรรม
มาเป็นข้อแม้ไม่ให้ผู้ประพฤติธรรมทำผิดศีล
และ เลาะกระดูกผู้ที่ถูกกระแสโลกทุนนิยมพาไป


หรอกนะ อาเหล่าแปะ
โลกมันก็เป็นของมัน งี้ เสมอแหล่ะ
การที่ใครสักคนได้รับโอกาสที่ดี กว่าอีกคนหนึ่งนั้น
มันก็เพราะกรรมเก่าที่เขาเคยได้กระทำในกาลก่อน
ย้อนกลับมาคอยเกื้อหนุนค้ำจุนเขาไง


เขาทำเหตุ ทำปัจจัย มาเช่นนี้ จึงเป็นเช่นนี้
เราทำเหตุ ทำปัจจัย มาเช่นนั้น จึงเป็นเช่นนั้น
พวกไอ้กัน ถึงได้ มีตังค์ซื้อบ้านซื้อรถ
ซื้อ ซาวด์อะเบ๊าท์ ได้ง่ายดายกว่าพวกเราไง แปะ อิอิ)


ช่าย ก็ช่ายฟระ จินๆน่ะแหละ





(อุปมา เหมือนเวลา เราถูกอิสาว
มาป่าวประกาศ ว่า เฮ้ยย มรึงเป็นพ่อของเด็กในท้องกรู นะว้อยยย
เราจะมาคอยอ้างว่า กรู ม่ะลู้กรูม่ะผิด
ผู้ญิ๋ง มันยั่ว ตรูเรยหน้ามืดได้หรือ


เรื่องของเรื่อง มันก็มีเหตุปัจจัย มาจาก
การที่ ใจเรา เอง ตะหากที่ มันยังไม่เข้มแข็งพอ
เรย บิดเบี้ยว เมื่อ ต้องต่อกร กับวิชามาร
เคยบอกแร้วไง อาเหล่าแปะ
คนเป็นนักปฏิบัติน่ะ
เค้าต้องเพ่งโทษที่ตัวเอง
ไม่ใช่เพ่งโทษที่ผู้อื่น)


พูดยังกะดูหนังม้วนเดียวกันชอบกล!
แต่คนท้องอาจเหลี่ยมจัดนา ถ้าเป็นเช่นนั้น ก็อาจเข้าข่ายเดียวกะเรื่องที่ยกมา และหากไม่ใจง่าย ตอนเขาล่อหรือไปล่อเขา ก็คงรอดพ้นความอับอายขายหน้า และไม่ต้องเกิดเรื่องในที่สุด

ทำไงถึงจะไม่เกิดเรื่องน๊อ ???


(และถึงสิ่งที่ผู้อื่นกระทำ
มันจะเป็นเงื่อนไขที่ไม่ใสสะอาด เท่าไรนัก
แต่มันก็มิอาจนำมาเป็น ข้อแม้ข้ออ้าง
ที่จะทำให้เราหาทาางก้าวล่วง ศีล 5 ได้นิหว่า
ผิด ก็ คือ ผิด จะอ้างโน้น อ้างนี่ไปใย
ให้รัศมีธรรมโม๊ะ มันมัวหมอง ล่ะแปะ
ก็แค่ ยอมรับผิด แล้ว คิดแก้ไขให้มันถูกต้อง
ทั้งทางโลกและทางธรรม ก็พอแระ

แต่ถ้ายังอดใจไม่ไหว ยังเลิกทำไม่ได้
ก็ ก้มหน้ารับ วิบากกรรม กันไป มันก็แค่นั้นเอง
การเกลียดตัวกินไข่ เกลียดปลาไหลแต่กินน้ำแกง
มันม่ะใช่วิสัยของนักปฏิบัติที่ดีหรอกคร้าาาา
นี่อิฉันก็ยังม่ะช่าย นักปฏิบัติ ที่ดี หรอกนะ
ก็จะ พยาม ทำยู๊ จะหลีกเลี่ยงเท่าที่ อดใจได้
ถ้าไม่ไหว หน้ามืดนักก็ ให้มันเป็นไปตามกรรม

แต่ที่จะไม่ทำแน่ ๆ คือ การทำตัวเป็น ศรีธนนชัย ง่ะ
ถึงแม้ กึ๋นระดับอิฉันจะทำเรื่องพรรณนั้นได้ง่าย ๆ สบายมว๊ากกก
เพราะ ดูแล้ว มัน ไม่ใช่ ก้าวย่างที่สง่างาม อ่ะ)

อ่ะ รีเพลย์ซะอีกรอบ ฉอเลาะน่าฟังแต๊ๆ
พอดีเรื่องศีลข้อ5นี่ เป็นอะไรที่ยากอย่างที่สุด ไอ้ที่จะหลุดรอด พ้นจากตรงนี้ได้ มันต้องมีปัจจัยค่อนข้างพรั่งพร้อม
เหล่าฮูเอง ค่อนข้างถือสาเรื่องแบบนี้นะ คือจะมองในฝ่ายผู้ต้องเสียหายมาตลอด จึงเอาตัวรอดมาได้แบบทุลักทุเล
แต่บอกห้าย ขนาดนี้แล้ว ยังเคยทำเรื่องน่าละอายอย่างรับไม่ได้มาแล้วตอนสมัยหนุ่มๆน่ะ(อย่าคิดลึกไป)
เท่าที่คิดๆดู เหล่าฮูว่าตัวเองค่อนข้างสะอาดแล้ว เพราะเท่าที่รู้จักโลกนี้มา ก็ทำตัวได้ค่อนข้างดีกว่าคนที่รู้จัก แต่ลึกลงไปในใจแล้ว มันไม่สะอาดนักร๊อก ดีแต่ว่าพอเท่าทัน จึงต้องเพียรละ
ม่ายช่าย งึด ก็รู้ว่างึด และก็เลิกงึด
มันไม่ได้บริดวกอย่างนั้นร๊อก
มันต้องมีสัมมัปปทาน4อย่างเพียรพยายามมาก
แหะๆๆ ตอนนี้เลิกพ่นควันได้แย๊ว จะหลบเข้ากะลาสักพักล่ะ
เพื่อฟามชัวร์ว่า หากละการเผาปอดตัวเองได้ อาจงดงึดได้ตลอดซีวิตเช่นกัน แล้วดูฟามงึดอย่างปราศจากอาลัยอาวรณ์ได้ดังตั้งใจจินๆ
เหอๆๆ

(อ่ะ ฝากเพลงเพราะ ๆ มาให้ฟัง อิ)

ขอบจาย
เกลียดอริสเผือกจินๆ
จู่ๆก็เอามาล่อให้ขุ่นซะงั้น ฮึ!

แหล่มแต๊ๆ เลยเธอว์
ขอคารวะ แม่นางคิตตี้และพระนางการ์ฟิลด์
ปล.บรรยากาศ รพ.ดูดีมีระดับสไตล์บ้านน๊อกบ้านนอก
ถูกใจหม่ามิ๊ มากเรยว่ะค่ะ
อิอิ

^
^
เหอ ๆ อิหม่ามี๊ขราาาาา พูดแร้วจาหาว่าคุย งิงิ
โรงพะบาลที่อิฉันทำงานอยู่อ่ะ
มันอยู่ตรงกลางระหว่างป่าก๊ะเมืองง่ะ
ด้านหน้าโรงบาล เนี่ยฟามเจริญเข้าถึงมากมาย
มีถนนซุปเปอร์ไฮเวย์ ตัดผ่านเชียวน๊าาาาา
รถราวิ่งเพ่นพ่านเต็มเรย
บางทีก็มีบรรดาสิงห์รถบรรทุกมาจอด งีบ
แถวไหล่ทางหน้าโรงบาลด้วยอ่ะ





.

แต่ หลังโรงบาล น่ะ ป่า ล้วน ๆ ว่ะค่ะ


เนี่ย ภาพ หลังโรงบาล ถ่ายจาก ระเบียงห้อง ที่อิฉันอยู่
อันนี้ระเบียงหน้าห้อง






ส่วนนี่ ถ่ายจากระเบียงหลังห้องงงงงง




ช่วงเช้า ๆ ถ้าฤกษ์งามยามดี วันไหน
อิฉันก้อจะลากเก้ากี้ไป นั่งทวนศีลทวนจิต
แถวริมระเบียงห้องนี่แหล่ะ
สูดอากาศบริสุทธิยามเช้าไปด้วย ปฏิบัติไปด้วย
ครึ้มดี ไม่หยอก 5555


อืม...ว่าแต่ ฮาร์ทจัง เค้าม่ะอยากอยู่ป่า
มาเป็นเขยบ้านนอก มั่งหรอ
อิฉันจาได้ให้เถ้าแก่ไปสู่ขอ ก๊ะป๊ะป๋าโจ แผล่บ ๆ




เนี่ย ที่โรงบาลป้านู๋บีอ่ะ นอกจากจามี ดอกปีบหอม ๆ แร้ว
ยังมีตู้ปลาทองจ๋วย ๆ ไว้ให้ ฮาร์ทจัง ดูเล่นด้วยน้าาา
แบบเนี้ยยยยย






แถมที่ ห้องป้านู๋บี ก้อมี น้องหมาน่าร้ากกกก
ไว้ให้ฮาร์ทจัง ดูเล่นด้วย มันชื่อ อิ แฮ่ปปี้ งิงิ





แร้วหน้าห้อง ป้านู๋บี ก้อมี ครอบครัวนกน้อย
มาทำรังอยู่เป็นเพื่อนด้วยอ่ะ





แถมมีน้องแมงสาบเพ่นพ่านบ้างเป็นบางครั้ง ด้วยน๊าาาาา
แหม๊ แหล่มซะขนาดนี้
ฝากหม่ามี๊ บอก ฮาร์ทจังโตยเน้ออออออ
ว่า มามะ หนีพ่อ มาอยู่ป่า
ก๊ะ ป้านู๋บีดีฝ่านะเธอว์ เหอ ๆ


.

ถึง อิบักหำน่อย หลานร้ากกกก

อัน น้ำขิง นั้นช่วยกระตุ้นกำหนัด จัดเป็นยาโป๊ว
จึงอนุมานได้ว่า มันน่าจะ ทำให้ หญ่ายยย ได้นะ

เอ่อ....แต่ ป้า พิณา
จาก ขนาดตะปิ้งไซส์ SSS ของหลานแร้วว
ป้าคิดว่า ต่อให้ เอ็งซด น้ำขิง เป็นแท้งค์
คงทำให้ ตัวเดียวอันเดียว เอ๊ย ตัวกรูของกรู ของเอ็ง
ขยายได้ไม่เท่าไรหรอกมั้ง


ป้าว่า ใช้ไอ้นี่ ดีฝ่ามั้ง เหอ ๆ





ลองกินทีละ 5-6 แผง ดูดิ
รับรอง Vasodilate เปลี่ยนจากใส้เดือน
เป็นอนาคอนดา ชัวร์ เอิ๊ก ๆ


คำเตือน
อ้อ ควรใช้แต่ ไวอะกร้า แบบ original
ม่ะควรซื้อ ของเถื่อนที่เร่ขายตามข้างทางนะจ๊ะทูนหัวววว
เพราะนอกจากประสิทธิภาพจะต่างกันราวฟ้าก๊ะเหว แร้ว
ยังทำให้ ศีลข้อ 2 ของทั่นชาย ถลอกได้นะเธอว์ เหอ ๆ






.

อาเหล่าแปะ

--------------------------------
พูดยังกะดูหนังม้วนเดียวกันชอบกล!
แต่คนท้องอาจเหลี่ยมจัดนา ถ้าเป็นเช่นนั้น
ก็อาจเข้าข่ายเดียวกะเรื่องที่ยกมา และหากไม่ใจง่าย
ตอนเขาล่อหรือไปล่อเขา ก็คงรอดพ้นความอับอายขายหน้า
และไม่ต้องเกิดเรื่องในที่สุด

ทำไงถึงจะไม่เกิดเรื่องน๊อ ???
+++++++++++++++++++++

อืม... ถ้าม่ะอยากให้ เกิดเรื่องฉาวโฉ่ทำนองนี้เกิดขึ้น
คนทั้งโลก ต้อง ลู้จัก ใช้ paracetamol มาช่วยคุมกำเนิด อ่ะเจ้าค่ะ
นี่ ๆ ใครลู้บ้างงงง ว่า ต้องใช้ยาพาราฯ ยังไง
มันถึงจะเอามาใช้ คุมกำเนิด ได้
ใครฉงฉัย ลองถาม หลานอิฉันดูดิ
ถึงแม้ ฟามลับเรื่องนี้ จะม่ะมี ใน Ching Pharmacopia
แต่อิฉันคิดว่า ฐานะเภสัชกรหนุ่มผู้สุขุมลุ่มลึกกก
หลานอิฉันมันน่าจะตอบแทนอิฉันได้นะ งิงิ



อ้อ ดีใจด้วยคร้าาาาา
ที่อาเหล่าแปะ เลิกเผาปอดตัวเองได้ซะที
อ่ะ ส่งน้องเหมียวปากแดง มาให้เป็นรางวัลลลล
ที่มีขันติ แล ฟามพยายาม หักห้ามใจ ไม่ดูดยาเส้นได้ อิอิ




.

ถึง ทู๊กทั่นนนนนน

บ๊ายบาย น๊าาาาาา
อิฉันจาขอนุยาดไปซุกหัวอยู่ในกะลา เหมียน อาแปะ แระ
ขืนแวะมาเม้าท์แถวนี้บ่อย ๆ
มีหวัง งานเขียน แล การ ปฏิบัติ
ม่ะค่อยก้าวหน้า แหง๋ ๆ
( มัวแต่ฝอย อ่ะ แหะ ๆ )


เฮ้อ จิง ๆ ตอนแรกว่า
จะ ฉาย หนังสด เรื่อง

เมื่อ..... ศีล 5 ของคุณบัวผ่อง ต้องมากะดำกระด่าง
เพราะ....ไปนั่ง แก้ อวช. !


ให้ทุกทั่นได้ทัศนา แระ
แต่เอาไว้ให้ฤกษ์เหมาะ กว่านี้ ก่อน ดีกั่ว แหะ ๆ







.

โหป้า
กล่องละสองพันกว่า
ห้ากล่องก็เป็นหมื่น

เอาตังค์ไปซื้อโฟโต้ช็อปเล่นยังมันกว่าอีก

อิอิ

เรื่องพาราเป็นยาคุมนี่ผลไม่ร้อยเปอร์เซ็นนะครับ

ขึ้นอยู่กับตำแหน่งของพาราและความพลิกแพลง(สัปดน)ของฝ่ายชาย

อิอิ

^
^






ม่ะจิงมั้ง ไอ้นู๋
ไอ้เรื่องใช้ พารา เป็น เครื่องคุมกำหนัด เอ๊ย คุมกำเนิด ง่ะ


ป้าว่า มันขึ้นอยู่กับ ขนาดของ ตัวเดียวอันเดียว
เอ๊ยยยย ตัวกรู ของกรู ของ ทั่นชาย มากฝ่าอ่ะ
ว่า หญ่ายยยย แค่หนายยยยย
และ เขมือบ ไวอะกร้า เข้าไปกี่เม็ด

.

เอ้า เอา นิทานหลอกเด็ก เอ๊ย นิทานธรรมโม๊ะ
เรื่อง ไวอะกร้า ก๊ะ ไอ้ หง่าว ตัวโต มาฝากกกจร้าาาา


เกิดขึ้น....







ตั้งโด่....







แล ดับไป ....





.

อนึ่ง

ถ้า ทั่นชายคนไหน มี ขนาดฯ ไซส์ ทริเปิ้ล เอส (อย่างเอ็ง )
สาว ๆ ทุกคนในโลกนี้ คงมีชีวิตที่สงบสุกกก
( เอ๊ะ ? หรือป้า คิดผิด วะ เหอ ๆ )









.

อ้อ อันนี้ ป้าแถม หั้ยอ่าน ว่ะ
เผื่อว่า อ่านแร้ว จะเห็น ดวงตาธรรม รู้จักลงทุน
แร้วรวยหุ้นมีกะตังค์ มากมาย
จาได้ไป ซื้อทั้ง ไวอะกร้า แล โฟโต้ชอป
มาเล่นให้มันส์ปาก ไง งิงิ


บัญญัติ 10 ประการ "อยากรวย ต้องรู้"

https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=rosetiara&month=05-2010&date=03&group=4&gblog=2



แบ่บว่า ป้าเห็น อินู๋โรส เจ้าของบล็อกน่ะ
น่าร้ากกกน่าเอ็นดูดี ถูกใจป้านู๋บีมว๊ากกกก
ป้า เรยอดใจไม่ไหว
อยากได้มาเป็นหลานสะใภ้ว่ะ
บักไข่น่อย จาม่ะทำให้ป้าสมหวังหน่อยหรือจ๊ะ


แหม๊ ? เนี่ย ป้า อุส่า แหกกะลา
ไปแพล่มในบล็อกของน้องเค้า
เพื่อเป็นแม่สื่อแม่ชักให้เอ็ง เชียวนะเนี่ย
เหอ ๆ

.

เหอ....เหอ....



.

ตามกลิ่นนาง...มาแว๊ววว อิอิ
รังแม่นาง เอ๊ยมะใช่ บ้านและที่ทำการของแม่นาง
ถูกใจอิหม่ามิ๊ มากเรย อะ ถิ่นในฝันเรยนะ
ด้านหน้าติดซุปเปอร์ไฮเวย์ ด้านหลังติดป่า...เฮ้อ
อยากหนีบอิฮาร์ทจังหอบผ้าหนีปั๋ว ไปอยู่ด้วยจังเรยวุ้ย
อิฮาร์ทจังคงชอบหน้าดู ลิงมันชอบอยู่ป่า อะนะ
แต่ อิฮาร์ทจัง กัวผีมากเรย ว่ะค่ะ ที่นี่ผีดุ ปะคะ อิอิ
แถมมีปลาทอง มีนก มีหมา มีแมงสาบสุดเลิฟ ด้วย
อิฮาร์ทจังมันคงลืมพ่อเลยแหละ เพื่อนฝูงเยอะ คริ คริ

อิดฉานู๋บีจังเรย อากาศก็ดี มลพิษก็น้อย เงียบสงบไม่วุ่ยวายดี
คนไข้เยอะไหมนี่ ไม่เห็นคนเลย วันหลังถ่ายตลาดนัด
มาให้หม่ามิ๊ชมหน่อยนะ หม่ามิ๊ชอบตลาดนัด อิอิ

เจ๊คนนี้เหรอ

จากข้อมูลที่ค้นหาแล้ว
รู้สึกว่า

วุฒิภาวะทางอารมณ์ยังน้อย

เกรงว่าอาจจะทำให้ตัวกู ของกู ผมเฉาซะก่อน อิอิ

อาจจะทำให้ป้าผิดหวังในอนาคตได้
(ตอนนี้จนกรอบไม่มีตังค์ซื้อยาบำรุงฮะ มันแพง อิอิ)

ตะแล๊บแก๊บ พ่อไข่ห้อย เอ๊ย พ่อไข่น้อย
ป้าได้เห็นวีรเวร ที่ห้องสาด(กิเลส)หนา แระ
โคตร กวงติง ชิหาย เรย ว่ะค่ะ
แด่วๆ แด่วๆ อิอิ
พวกเขียวมะกอกนี่ สำนวนลากไส้กะแด่ว เก่งๆ กันทั้งนั้น
สงสารพวก กะแด่วๆ ว่ะค่ะ มีแต่หน้ามืดตื๊ดตื๋อ
คนฉลาดแต่เรื่องโง่ๆ เนี่ย น่ากัวชิหายเรย ว่ะค่ะ
ป้าเองก็งงตัวเอง ไม่ชอบใจพวกเขาแต่ก็ตามอ่านทุกเม็ด อิอิ
สงสัยจะชอบ แด่วๆ เหมือนกัน

ขยายฟามเพิ่มเติม อิอิ
คนฉลาดแต่เรื่องโง่ๆ เนี่ย น่ากัวชิหายเรย ว่ะค่ะ
ป้าหมายถึงพวกปากจัดขยันหาเรื่องพระในห้องศาสดา นะจีะ อิอิ

^
^

อิไข่ห้อยหลานร้ากกกก

แหม๊ มีการแอบตามไปคุ้ย profile
ของฝ่ายตรงข้ามมาใช้ในประมวลผลซะด้วยวุ้ย
( อิหลานคนนี้ นิสัยเหมียน ป้ามันเป๊ะ เรยว่ะ เหอ ๆ )



นี่ ๆ ตกลงเอ็งเป็นเภสัชกร
หรือ เป็น ซีไอเอ ปลอมตัวมาเล่นเนต กันแน่เนี่ย
ขนาด ชื่อจริงของ เฮียจิตฯ
ยังอุส่าห์ไปเสาะ ไปหามาจนเจอ
( แร้วงิ ประวัติเภสัชกรฉาวจ๋วย อย่างป้า
เอ็งมิไป สืบจากศพ จนหมดไส้หมดพุง แร้วหรือเนี่ย
( ตรูจะโดน อิหลาน มัน เอาข้อมูลมาแบล็คเมล์ หรือปล่าวว๊าาา
ชักเสียวว้อยยยยยย อะซิกๆ


แร้วก้อนะ เลือกสุกเลือกดิบสารพัด
จู้จี้จุกจิกซะเหลือเกิน นะอิคุณหลาน
ป้า อุส่าห์ เสาะหา เอกสตรี
นารีที่ ฉลาดเฉลียว แก่นแก้วแสนซน
มาให้เป็นคู่ตุนาหงัน แระ
ดั๊น ม่ะ เป๊ก ซะนี่
ฉงฉัย ต้องไปควานหา เบญจกัลยานี
แบบนางวิสาขา มาให้ซะล่ะมั้งงงง


ระวังนะเฟร้ยยย เลือกนักมักได้แร่ นะยะ
อยากได้ แบ่บ วุฒิภาวะสูง ๆ เด๋วก็เจอ
ไก่แก่แม่ปลาช่อน แบ่บ อิลำยอง ทองเนื้อเก้า หรอกเอ็ง
เหอ ๆ


เอ้า เห็นว่า เบี้ยน้อยหอยน้อยม่ะค่อยมีกะตังค์
เรยแนะนำ ให้กิน ไอ้นี่ แทน ไวอะกร้า อ่ะ
เพราะราคาย่อมเยา ฝ่ากันแยะ ร้อยกว่าบาทเอง





ลองซื้อมาใช้ดูจิ
ตัวกรู ของกรู ที่ เอ็ง ครอบครองอยู่
จะได้ ม่ะ อับเฉา จนเหี่ยวแห้งเป็นแตงเถาตายย


อ้อ แร้วเรื่องที่ เอ็ง เอา คุณโรส มาเม้าท์ ในเนี๊ยะ
ป้า คาบไปฟ้อง เอ๊ย เอาไปเล่าให้เค้าฟัง ที่ บล็อกเจ้าตัว แระ
เตรียมตัว หัวแบะ ได้เรย ไอ้หลานชาย
ช่วยม่ะได้ว่ะ ดันปากไม่ดี
ไปพูดจาทิ่มแทงทำให้คนงามของป้าบี แสลงใจทำไมล่ะ
คราวนี้ ตัวกรู ของกรู ( และ หูเอ็ง )
ได้ เฉา สมดังที่ปาดถะหนาไว้ แหง๋ ๆ ไอ้นู๋เอ๋ย เหอ ๆ






.

อ่ะแฮ่มมมมมมมมมม อิหม่ามี๊ ขราาาาาา
ช่วงนี้ บ่ จอย อาราย อ่ะปล่าวคร้าาาาาาาา
ว่าแต่ นางยักษ์ อย่าเผลอไปอารมณ์เสีย
ไป ชักกระแด่ว ๆ ใส่ ป๊ะป๋าโจ พ่อปั๋วนู๋บีน้าาา
เด๋ว ป๊ะป๋า อี จา งอลลลล
จนม่ะยอมกินข้าวกินน้ำ แบบคราวก่อน อีก อิอิ



ว่า แต่ อิเขียวมะกอกที่ปากจัด
ขยันหาเรื่องพระในห้องศาสดา เนี่ย
คงม่ะได้ อยู่ใน กาทู้ นี้ น้าาาาาาาาาาาา

หลวงพี่ปราโมทย์ท่านเป็นพระอนาคามีหรือพระอรหันต์?
//www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y9836368/Y9836368.html


อิฉันเองก็แอบชะโงกเข้าไปดูแว๊บ ๆ
ยังเห็น อิขอมดำดิน กะลัง อ้าปากแง๊บ ๆ
ออกลวดลายแร็พโย่ว
เป็นจิ๊กโก๋ อาละวาด ฟาดงวงฟาดงา อยู่เรยอ่ะ
ฉงฉัย เด๋วอิฉันคงได้เสพ ม่าม่า จนม่วนซื่น แหง๋ ๆ
อิหมอนี่ มัน ตัวพ่อ ของโต๊ะสาดหนา ซะด้วย อ่ะ
โผล่มาแพล่ม ทีไร ได้เรื่อง ทู๊กที เอิ๊ก ๆ


เห็น อิขอมดำดิน
แร้วก็นึกถึง อิเกิดเป็นบ่าง สหายอีกคนของอิฉันแฮะ
พี่แก ทั้งห่าม ทั้งห้าว ชอบมีเรื่อง มีราว ไปทั่ว เรยอ่ะ
แต่เห็นแร้ว ก็ม่ะได้ ของขึ้น ชักกระแด่ว ๆ
หมั่นไส้อะไรใคร หรอกนะ
เนื่องจาก อิฉัน มันเป็นคน ไม่มี อาจานกรู ครูบาเมิง อ่ะ
เป็นแค่ ไทยมุงตัวเล็ก ๆ ที่ คอยเสพม่าม่า เท่านั้น


เรยได้แต่ อ่านไป อมยิ้มไปแถม ดูไปดูมา
อิขอมดำดิน มันก็เหมือน จิ๊กโก๋หัวดื้อ
ที่น่าเอ็นดูพิลึก เรยอ่ะ
อิอิ นี่ พูดจิง ๆ นะเจ้
เห็นแร้วนึกถึง ลูกแมวเหมียวขี้โมโห
ที่กะลังร้องแง้ว ๆ แร้ว บ่นง้องแง้ง
เวลาม่ะล่ายดั่งใจ อ่ะ






.

ว้า เปลี่ยนเรื่องดีกั่ว
แบ่บว่า นู๋บีกัว แม่ปั๋ว จา อารมณเสีย ง่ะ แหะ ๆ
นี่ ๆ หม่ามี๊ขราาาาาาาาาา
ลูกไป๊ไปควานหา รูปแหล่งเสบียง
แนวตล๊าด ตลาด แถว ๆ โรงบาลมาอวด แม่ปั๋วแร้วเจ้าค่ะ
( ม่ะได้ถ่ายเองหรอก คร้า แต่ว่า บังเอิญหาเจอ เรยเอามาอวด )


ไงก็ขอนุยาด ชวน ฮาร์ทจัง ออกเดท
ด้วยการ พาไปตะลอนทัวร์
ใน ละแวก รังโจร เอ๊ย โรงบาลของอิหน่อย นะเจ้าคะ


ฮาร์ทจังจ๋าาาาาาาาาา
ถ้า ฮาร์ทจัง หนีพ่อ มาอยู่ กะ ป้าบีน๊าาาาา
ป้าบีจะพาฮาร์ทจังไปช้อปปิ้ง
กินหนมจีบซาลาเปา อร๊อยยย อร่อย
ที่ เซเว่นฯ น้อย ๆ แหล่ง เสบียง ด้านถนน หน้าโรงบาล ง่ะ
( ซ้อนท้ายรถมอไซด์ ป้าบีไป ก็ ประมาณ 10 นาที เอง )






ระหว่างทาง ก็มีร้านอาหาร ประปราย ด้วย
ประมาณ 3- 4 ร้าน มั้ง ทั้งแนวภาคกลาง/ อีสาน
อาหารญี่ปุ่น ก็มีนะ เจ้าของร้านเป็นคนญี่ปุ่น
ที่แต่งงานก๊ะคนไทย แร้วตัดสินใจเปิดร้านอาหาร
เมนูขึ้นชื่อ คือ หอยนางรม

ฮาร์ทจัง อยากกิน ดินเนอร์ หอยนางรม ใต้แสงเทียน
ก๊ะป้า นู๋บี ป่ะ คริ คริ


แต่ จิง ๆ แร้ว ป้านู๋บีม่ะค่อยได้ไปแถวนั้นหร็อก น้าาา
ขี้เกียจขี่รถบน ถนนใหญ่ ป้าบีชอบใช้
ถนนเส้นหลังโรงบาลมากฝ่า


อันนี้ เส้นทางไป ตลาด หลังโรงบาล
( ตรงป่าเขียว ๆ ที่อยู่ลิบ ๆ หลังรถกะบะในรูป น่ะ
รังโจร เอ๊ย ที่ตั้งโรงบาล ป้าบีเองจร้าาาา อิอิ )






อันนี่ ชุมชนและร้านค้า ในละแวก ที่อยู่ หลังโรงบาล
แถวนั้น มีร้านอาหารตามสั่งอีกหลายร้าน
อ้อ มีร้าน สุกี้ ,ร้านผัดไท, ร้านข้าวมันไก่
แล้วก็มีร้านก๋วยเตี๋ยว อีกเพียบบบเยย
แถวนี้เค้าขึ้นชื่อเรื่องก๋วยเตี๋ยว


อ้อ หรือ ถ้า ฮาร์ทจัง คอแห้ง
ก็ ไปนั่งจิบ อะไรเย็น ๆ
ที่ ร้านไมโลดิบ แถวนั้น ได้น้าาา
มีตั้ง 2 ร้าน แหน่ะ

แล้วก้อมีร้านกล้วยทอด กล้วยปิ้ง อีก 2 ร้าน
มีร้านไก่ย่าง 5 ดาว อีก 2 ร้าน
มินิมาร์ท อีก 5 -6 ร้าน มั้ง ( ม่ะนับโชห่วย )
มีตลาดเช้า 1 ที่
ส่วนด้านตรงข้าม เป็นตลาดเย็น






แต่หากเบื่อ ตลาดฟากนี้
เก๊าะข้ามสะพาน ไปตลาดเย็น อีกฟาก ก็ได้น๊าาา
ข้าง ๆ สะพาน มี ลานเบียร์ริมน้ำด้วยแหล่ะ
ไว้ ฮาร์ทจังมาเที่ยว หา
ป้าบีจา พามา มอมเหล้า เอ๊ย พามาจิบเบียร์เย็น ๆ
แร้วเดินเล่นเลาะริมน้ำ ยามอาทิตย์อัศดง แผล่บ ๆ






ส่วนอันนี้ ตลาดฟากขะโน้นน ของกินเพรียบบบบเยยย





เออ แต่ ถ้า ฮาร์ทจัง ม่ะอยาก ไปเจอคนพลุกพล่าน
อยาก จะอยู่จู๋จี๋ ดูดี๋ ก๊ะ ป้าบี ฉองต่อฉอง
ก็ ม่ะต้อง โผล่หัว ออกไปไหน ก็ได้น๊าาาา
เพราะ ว่า ในโรงบาล เก๊าะ มี รถเร่เอากับข้าวกับปลามาขาย


แถมมี สหกรณ์ พร้อมกับ ร้านข้าว อีก 1 ร้าน
แร้ว ข้างแฟลต ป้าบี เก๊าะมี คุณยายใจดี
คอยรับ ออร์เดอร์ ทำอาหารตามสั่ง อีก ที่ ด้วยง่ะ
ฝีมือก็โอเคอยู่ นะ โดยเฉพาะ ยำรวมมิตรทะเล
ป้าบี สั่งมากินบ่อยมว๊ากกกกกกก



.

หรือ ถ้า ฮาร์ทจัง อยากปลีกวิเวกไปปฏิบัติธรรม
แถว ๆ โรงบาล ป้าบีก็มี สถานที่ ปฏิบัติธรรม ตั้ง 3 -4 ที่ แหน่ะ

อาทิเช่น


ที่เนี่ย




ไง ? โลเคชั่น น่ามาเยือน ป่ะ
ไว้ฤกษ์งามยามดี ป้าบี จะฉวยโอากาส เอ๊ย จะหาโอกาส
พา ฮาร์ทจัง ไปสาบานรัก ต่อหน้าพระ ที่ วัด นี้ น๊าาาา อิอิ
เนี่ย ป้าบีเองก็เคย ไปเดินแคทวอล์ก เอ๊ย ไปปฏิบัติธรรสม
ที่วัดนี้มาแระ ไว้ครึ้ม ๆ จาเม้าท์ให้ฟัง ในกาทู้

1 วัน ก่อน แหกค่ายปฏิบัติธรรม ! เหอ..เหอ...


อ้อ แร้วก็มี สำนักสงฆ์ อีกที่ด้วยน๊าาาา
อยู่ แถว ๆ เซเว่น ฯ แต่ บรรยากาศจะออกแนวป่า ๆ อ่ะ
ทุก ๆ วันพระ หรือวันหยุดจะมีคนในโรงบาล
ไป นอนที่วัดเพื่อปฏิบัติธรรม ด้วยแหล่ะ
ประมาณว่า ถือศีล 8 ทำวัตรเย็น เสร็จ
ต่างคนเก๊าะต่างแยกย้าย เข้าที่พัก เข้ากุฏิใคร กุฏิมัน
เพื่อเจริญสติ ปฏิบัติ อยู่กับตัวเอง


ประมาณ เดียวกับสวนโมกข์ ของทั่นพุทธทาส มั้ง
ใครใคร่อ่านหนังสือ ธรรมะ ก็อ่านไป
ใครใคร่ นั่งสมาธิ ก็ทำไป ฯลฯ



แต่ที่จะต่างกัน ก็คือ
ที่นั่น มี พระดูแล อยู่แค่รูปเดียวเองอ่ะ ( หลวงพี่ อ. )
ทั่นเป็นพระป่ามั้ง นัยว่า ธุดงธ์ ผ่านมาแถวนี้
เห็น วัดร้าง ไม่มีคนอยู่ ก็เรย อยู่ซ้าาาาา
นัยว่า เคยติดหนี้เวรหนี้กรรม อยู่ที่นี่ มั้ง
เรยต้องมาโปรดสรรพสัตว์แถวนี้ เพื่อชดใช้กรรม อิอิ
( ทั่นเองก็บ่น เหมือนกันนะ ว่า ไม่รู้เวรกรรมอะไร
ทำไม ต้องมาปักหลักอยู่ วัดนี้ ด้วย
ร้อนก็ร้อน แห้งแล้งก็เท่านั้น ฯลฯ )


อ้อ เห็น เจ้แอ๊ด โยมอุปฐาก เล่าให้ฟังว่า
ก่อนหน้านี้ ก็เคยมี พระรูปอื่น มาขออาศัยอยู่ด้วยนะ
แต่ว่า ทนกฏระเบียบที่เคร่ง ครัดของ หลวงพี่ อ. ไม่ไหว
ทั้ง ให้ฉันอาหารมื้อเดียว ห้ามคุยโทรศัพท์
ไม่มีวิทยุทีวีให้ทัศนา แถมทำวัตรเช้าเสร็จ
ก็กลับหลังหัน แยกย้ายกันไปปฏิบัติ
เจอกันอีกทีก็โน่นตอน ทำวัตรเย็น ฯลฯ


สุดท้าย ทนม่ะได้ เรย ย้ายไปอยู่วัดอื่น แระ
จึงเหลือ หลวงพี่ อ. อยู่ที่นั่น คนเดียวง่ะ
แต่ถึงเป็น พระเพียงรูปเดียวในสำนักสงฆ์
ท่านก็มีโยมอุปฐาก ที่เลื่อมใสศรัทธาเพรียบบบ เรยนะ
วันพระ วันหยุดงี้ ญาติโยม ยกขโยงไปทำบุญตรึมเยย


อ้อ มีเรื่อง ขำ ๆ จะเม้าท์ ให้ฮาร์ทจัง ฟังด้วย


ครั้งหนึ่งนะ มี สีกาคนหนึ่ง มาทำบุญ
แร้ว เสวนาธรรมกับทั่น
เจ้าหล่อน บอก บอกทั่นด้วยฟามศรัทธาว่า
She อยากจะไปนิพพานให้ได้ในชาตินี้


ท่านก็เรยย้อนบอก She ไป ประมาณ ว่า

ถ้าโยมยังแต่งหน้าทาปากแดงแช้ดดดซะขนาดนี้
คงจะไปถึงนิพพานลำบากอยู่ซะหน่อยนะ


ตั้งแต่ฟังเรื่องเล่าเกี่ยวกับ สีกาคนนั้น เป็น อุทาหอน แร้ว
เจ้แอ๊ด ก็ เรยม่ะกล้า แต่งหน้าทาปากเข้าวัด อีกเยยย
เพราะ กัวโดน หลวงพี่ อ. ว่าเอา เรื่องรักสวย รักงาม
จนผิดวิสัยผู้ปฏิบัติธรรม ดังนั้น เช้าวันไหน เจ้แก ไปวัด
ก็เรยงด ใช้เครื่องสำอางค์
แต่จะมานั่งโบ๊ะหน้า ตอนกลับมาทำงาน ที่โรงบาล
หลังกลับออกจากวัด แทน งิงิ


แถม ที่ขำ ฝ่านั้น คือ

วันหนึ่ง เจ๊แอ๊ด ต้องขึ้นเวร วันหยุดกับป้าบี
เจ้แก เรยขอไว้ก่อน ว่า พรุ่งนี้อาจจะมาขึ้นเวรเลท นิดนึงนะ
เพราะ พรุ่งนี้ เป็นวันพระ จะไปทำบุญ
ฟังเทศน์ กับ หลวงพี่ อ.



ไอ้เราฟังแร้วก็ พยักหน้าหงึก ม่ะว่ากระไร
แต่ พอวันรุ่งขึ้น จริง ๆ อ้าวววววววเจ้แก เก๊าะ
ดันมาขึ้นเวรก่อนป้าซะอีก


ด้วยเหตุผลที่ว่า พอ เจ๊แอ๊ด ไปทำวัตร
กินข้าวกับเหล่าญาติโยมที่วัดเสร็จ
พอหลวงพี่ อ. รู้ว่า เจ้แอ้ด ต้องมาขึ้นเวร แต่ขอมาเลทแล้ว

ท่านก็ดุใหญ่ รีบไล่คนที่ติดภาระกิจต้องขึ้นเวร
ให้กลับไปทำงานโดยด่วนเรยง่ะ
ม่ะยอมให้ไอ้หน้าไหนเอ้อระเหย ลอยชาย
มานั่งฟังเทศน์ฟังธรรม ทั้งสิ้น
ด้วยเหตุผล ที่ ว่า

การมาทำงานไม่ตรงเวลา
เป็นการคดโกง เวลาหลวง ฯลฯ


อิอิ ฟังแร้ว ขำกร๊ากกก ก๊ะ ฟามเฮี๊ยบ ของทั่นมั่ก ๆ
แต่ที่ ฝอยเป็นตุเป็นตะงี้
ป้าบีก็ยังม่ะเคยเห็น หลวงพี่ ทั่นหรอกนะ
แค่ได้ยิน กิตติศัพท์มาเท่านั้น
จะว่าไป ป้าบีก็รู้สึกว่า ทั่นห้าวและ โผงผาง
คล้าย ท่าน สุจิณโณ เหมือนกันนะ


.


.

ปอลิง 1

อ้อ ฮาร์ทจังจ๋าาาาา ถึงโรงบาลป้าบี
จาดูวังเวงวิเวกวิโหวงเหวง แบบนี้
แต่แฟลตป้าบี บ่ มีผี หรอกจร้าาา
อยู่มาตั้งหลายปี แระ ยังม่ะเคยเจอ ผีสักตัว


ขนาด ตื่นมา นั่งมาธิ ที่ ระเบียง ตอนตี 4 ตี5
ยังม่ะมี ผีที่ไหน มาร้องทักสักแอะ
ดังนั้น อย่ากัวไปเรย นะจ๊ะ คนดี
แถวนี้ ม่ะมีผีตาโบ๋ว หรอกน๊าาาา
มีแต่ คนมาผูกคอตาย
แถวต้นไม้หลังแฟลต แค่นั้นเอง เหอ ๆ



ปอลิง 2
อ่ะ ขน ตัวหนังสือ ของอิฉัน
มาหั้ย เจ้ อ่านเล่น ๆ แก้ อาการเซ็ง จิต ชักแด่ว ๆ อิอิ
เพิ่งไป ละเลง น้ำลาย ที่ บล็อก อีนู๋โรส เมื่อตะกี้นี่เอง


https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=rosetiara&month=05-2010&date=03&group=4&gblog=2


ส่วนอันนี้ เพิ่งไปสวดชยันโต อิแง่บ มาเมื่อวันก่อนนู้น



โทรโรคจิตกลางดึก+แฟนเก่า+... ความทรงจำไม่ได้อยู่ที่เราคนเดียว

https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=itoursab&month=10-2010&date=19&group=2&gblog=323


อ้อ ไอ้ที่ ไอ้ แง่บ มันเขียน น่ะ
อ่าน ผ่าน ๆ เป็นรีวิวประกอบเพลงก็ได้เจ้
เพราะที่ อิฉัน ตั้งใจจะเอามาอวดน่ะ
คือ ส่วนที่เป็น ตัวหนังสือ ของ อิฉันง่ะ


ลองอ่านดู แร้ว ช่วย พิณา ทีน๊าาาาา
ว่า นู๋บี มี วุฒิภาวะ เพียงพอ
สมน้ำสมเนื้อ เหมาะที่จะเป็น คุงป้านอกไส้
ของไอ้พวกบรรดาหลานๆ ตัวป่วน มันป่ะ เหอ ๆ







ปอลิง 3
อนึ่ง เพื่อให้เข้ากับ คอนเซปท์ เหมียว ๆ ของกาทู้นี้
อิฉัน เอา รูป อิคิตตี้ ที่ ติด โน๊ตบุค ตัวเอง
มาอวด ด้วยจร้าาาา น่าร้ากกก ป่ะ อิอิ










//hi5.com/friend/photos/displayPhotoUser.do?photoId=5312965729&ownerId=217482833&albumId=418265136















.

ป้าคร้าบบบ

ตอนอยู่มหาลัยผมก็มีรูมเมทคณะวิทยาศาสตร์ เอกคอมพิวเตอร์ เอกสารสนเทศ

ตัวกระผมเองก็เรียนเน้นไปทางสารสนเทศด้วย

ดังนั้น เรื่องสืบค้นข้อมูลไม่ยาก อิอิ

(ใช้ความถึกหน่อย ก็แค่นั้น)

ส่วนประวัติป้าบี พร้อมรูปร่างหน้าตา

และ วีรกรรมต่างๆ

ผมเห็นมาพอควรแล้ว อิอิ

แต่ป้าไม่ต้องห่วง ตราบใดเท่าที่เรายังเป็นมิตรที่ดีต่อกัน

ก็ไม่มีแบล็คเมล์ใดๆทั้งสิ้น หึหึหึ

ปล.ที่ไปก่อวีรกรรมในเว็บนั้นก็แค่หมั่นใส้เฮียขอมดำดินเป็นการส่วนตัวแค่นั้นแหละ เรื่องอื่นไม่ค่อยได้สนใจหรอก อิอิ

แหม๋ๆๆๆๆ บ้านน๊อก บ้านนอก แต่มีเหลาญี่ปุ่นด้วยหรอ
ทั้งเซเว่น ร้านอาหาร เครื่องดื่ม อุดมสมบูรณ์เจงๆ เรย
เห็นแร้วอิดฉา นู๋บีทำบุญมาดี นะเนี่ย
แวดล้อมแต่ของดีดี ไม่มีอดอยาก ทั้งอาหารและสถานที่ ตากลม
ตลาดยังมีฟากโน้นฟากนี้ ตลาดเช้า ตลาดเย็น
เทียบกับบ้านหม่ามิ๊แล้ว เศร้าจิต สู้บ้านนู๋บีมะได้เรย
วัดก็น่าอยู่ หลวงพ่อก็เฮียบดี น่าจะอยู่ดีมีสุข

อิน้องฮาร์ท มันชอบ ราเม็ง กะเซเว่น กะโอวัลติน อิอิ

แร้วเรื่อง แด่วๆ เนี่ย มะต้องห่วงหม่ามิ๊ เห็นเป็นขำๆไปแระ
ปลงกับคนที่คิดว่าตัวเองฉลาด แร้วก็จะได้ไม่ทำตัวฉลาดอย่างเขา
หัดอยู่อย่างโง่ๆ เซ่อๆ มั่งก็ดี อิอิ
หม่ามิ๊ กัวคนฉลาดทางโลกแต่ดันโง้โง่ ทางธรรม
ดูเขาแร้วย้อนดูตัวเอง เราก็เคยเป็นแบบนั้นก็รู้ว่าตอนหน้ามืด
มันเป็นไง จะได้ไม่หลงตัวเองให้มากนัก แต่ตามดูโลกเสพมาม่า
ก็สนุกดี ไปอีกแบบ ดูตัวกรูของกรูมันกระทบโลกไป มันส์ดี

^
^
อิอิ จิง ๆ ปกติ อิฉันก้อม่ะค่อยได้โผล่หัว
ออกไปตลาดหรอกน๊าาา
แบ่บว่า มัวติดเนตงอมแงม แหะ ๆ
โชคดี ที่ มี ซานกุงฝ่ายห้องเครื่อง ( อิชายที )
คอยมาเป็นสารถี ซื้อนู่นซื้อนี่ ให้ อ่ะ
เรยรอดพ้นจากการ อดตาย เอิ๊ก ๆ

แต่จะว่าไป
เจ้พูด เหมียน เจ้แอ๊ด โยม อุปฐาก ของอิฉันเรยอ่า
เจ้แอ๊ด ก็พูดแบบ เนี๊ยะ She บอกประมาณ ว่า

นู๋บีทำบุญมาดี นะเนี่ย
อาหารก็แทบจะมีคนเอามาประเคนให้ถึงปาก
งานบ้านงานเรือน เก๊าะไม่เคยต้องลำบากทำเอง
มีมี คุณนายแก้วดี มาปรนนิบัติพัดวีเสมอ
เธอว์เรยมีเวลาเล่นเนต เอ๊ย มี อิสระ ในการปฏิบัติ
มากกว่าชาวบ้าน 5555


แต่ถึงจะมีเวลาเหลือเฟือ
ก้อม่ะเคยได้ไปปฏิบัติธรรม
ที่สำนักสงฆ์ ของ หลวงพี่ อ. หรอกนะ
เคยมีคนมาชวน ตั้ง 5 - 6 รอบแระ
ดั๊น ขี้เกียจ ไป แบ่บว่า ม่ะชอบสวดมนต์ ทำวัตร
ชอบปฏิบัติด้วยตัวเองมากฝ่า อ่ะ

ข้าตำรา บุญมี แต่ กรรมบัง มั้ง
ก้อ เรย ม่ะได้ไป ซ้าที แหะ ๆ


เออ มีเรื่องขำ ๆ เกี่ยวกับ หลวงพี่ อ. มาเล่าให้ด้วยอ่ะ
เจ้แอ๊ด เคยเล่าให้ฟังว่า
โยมแม่ ของ ลพ. เค้าเป็น โรค ข้อเสื่อม มั้ง
เรยมักจะ เกิดทุกขัง เมื่อ อาการมันกำเริบ
ลพ. ทั่นเรย พย๊าม เจ้ากี้เจ้าการ
แนะนำบอกให้ แม่ตัวเองหัด เจริญสติ
หัดแยก เวทนาทางกาย ก๊ะ เวทนา ทางจิต ง่ะ

ฝ่ายโยมแม่ก็เกรงใจ พระลูกชาย
พย๊ามจะทำให้ได้ ตามที่ ลพ.ท่านแนะนำอ่ะ
แต่ก็ฝืนสังขารและอุปทานขันธ์ทั้ง 5 ม่ไหว
สุดท้ายเจ้แอ๊ด เรยต้องเป็นธุระ
จัดหา ยาแก้ปวด ไปให้กิน

ฟังเจ้แกเล่า แล้วขำกร๊ากกก เรยอ่ะ
ก็เข้าใจอ่ะนะ ว่า ลพ.ทั่น หวังดี กับ บุพการี
แต่ ไอ้เรื่องแยกกายแยกจิตงี้น่ะ
มันไม่ใช่จะ คอร์สเบสิก ที่จะหัดกันง่าย ๆ นิ
ของงี้ มันต้องแร้วแต่วาสนาจริตด้วยอ่ะ
ยิ่งถ้า เป็น ไม้แก่ นี่ยิ่ง ดัดยากส์ เนอะ


เออ เห็นด้วย กับ คำพูดของเจ้ น๊าาาา
ที่บอกว่า

ดูเขาแร้วย้อนดูตัวเอง เราก็เคยเป็นแบบนั้นก็รู้ว่าตอนหน้ามืด
มันเป็นไง จะได้ไม่หลงตัวเองให้มากนัก แต่ตามดูโลกเสพมาม่า
ก็สนุกดี ไปอีกแบบ ดูตัวกรูของกรูมันกระทบโลกไป มันส์ดี



อนุโมทนาจร้าาาา






.

อ้าววว รูปเดี้ยง
ขอนุยาด แปะใหม่ ฮับ




.

------------------------------
แต่ป้าไม่ต้องห่วง ตราบเท่าที่เรายังเป็นมิตรที่ดีต่อกัน
ก็ไม่มีแบล็คเมล์ใดๆทั้งสิ้น หึหึหึ
+++++++++++++++++++++

อ้าววว ไง๋ ขู่ เอ๊ย พูดงิล่ะ ? ! ? ? ! ?
เฮ้ออออออ ในโลกนี้
ม่ะมี มิตรแท้ แระ ศัตรู ถาวร หรอกนะจ๊ะ ไอ้หลานชาย

แร้วงิ ถ้า ป้า ข้ามฟาก เปลี่ยนจากกัลยา ณ มิตร
ไปเป็น ฝ่ายตรงข้าม ก๊ะเอ็ง เนี่ย
ป้า มิเสียหายหลายแสน หรอกเหยอ ?
ฉงฉัย ต้องหาวิธี ฆ่าตัดตอน
แอบเอา ยาเบื่อคลุกข้าว ให้อิคุงหลานมันกิน ซะละมั้ง
ฟามลับอันดำมืด ของ เภสัชฉาวจ๋วย
จะได้ยังคงอยู่ เป็น ฟามลับ ต่อไป เหอ ๆ





.

ปอลิง 1
อ้อ ขออภัย ที่ รูปร่างหน้าตา ของป้า
ที่เอ็งเห็นในโลกไซเบอร์ นั้น
สวยน้อยกว่าฟามเป็นจริง
( แบ่บว่า ป้า ใช้ โฟโต้ชอป ม่ะชำนาญ ง่ะ งิงิ )










ปอลิง 2
อนึ่ง ตะกี้ ป้า อ่านข้อฟามในกาทู้นี้

//www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y9836368/Y9836368.html#200

ได้ยิน บักนกฮูก มัน ร้อง จุ๊กกรู๊
ร้องหา ป้านู๋บี อ่ะ เรยจะขอนุยาดไหว้วานคุงหลาน
ประทับทรง ลงไปโพส แปะ ลิงค์ อันนี้


https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=bsonjb&month=10-2009&date=08&group=1&gblog=1

ในกาทู้เฮียจิต ให้ป้าทีจิ นะนะ
และฝากบอกมันโตยว่า

ข้อฟามอันล่าสุด ในลิงค์ อันนี้
คือ ของฝาก จาก ม่วยม่วย อำมหิต
ถึง เฮียจิต ที่ร้ากกกก เหอ ๆ..

เนี่ย อุส่า ยอม งดดู มาลัยสามชาย ละครเรื่องโปรด
เพื่อมาจิ้มดีด ต๊อกแต๊ก ถึง อาเฮีย โดยเฉพาะเรยนะเนี่ย
ขอ ทั่นจิวแปะทง ได้ โปรด ซาบซึ้ง ให้มากๆๆๆๆๆ
แล ช่วยแจกกิ๊ฟท์ 3 อันรวด จ่ายเป็นค่าร่างทรง
ให้ อิบักหำน่อย แทน อิฉันโตยเน้อออออ แหะ ๆ



.

อิอิ...
อิฮาร์ทจังเนี่ย พูดไม่ค่อยเรื่องนะ
แต่ดันรู้เรื่องผี ว่ะค่ะ ไม่ได้สอนมันเรยน๊ะ
มันชอบบอกว่าเห็นผีผู้หญิง ที่ชั้น3 ดาดฟ้า ที่บ้าน
แล้วชอบแขวนพระ พอม่ามิ๊ บอกแขวนพระแล้วผีไม่มายุ่ง
มันรีบขอแขวนเรย ทีเรื่องผีมันพูดได้ชัด แต่เรื่องอื่นๆ
ทั้งอ่าน เขียน คุย เนี่ย ทำไมไม่ค่อยได้เรื่องเรย ก็ไม่รู้
ปวดหัวกะลูก เจงๆ เนี่ย คุณครูก็บอกว่าเรียนไม่ทันเพื่อน
อาจจะต้อง ซ้ำ อ.3 ป๊ะป๋ามันก็รับมิได้ อีก เดือดร้อนกันอีกละ
ต้องมาติวเข้มน้องฮาร์ท พาไปหาหมอจิตเวชเด็ก ไปคุยทำ
ความเข้าใจกับคุณครู ไม่รู้ต้องถึงขั้นย้าย รร.ไหม
ไปหาหมอก็ดันให้ยา ริทาริน มา พ่อมันก็ไม่ให้กินอีกกัว
สมองเสื่อมกัวลูกเป็นซอมบี้ อันนี้หม่ามิ๊ก็เห็นด้วยกะป๋าโจนะ
ไม่รู้ทำไมหมอรีบให้ยาจัง ฮาร์ทจังมันยังพูดรู้เรื่อง แต่ต้อง
สอนตัวๆ ย้ำๆ เฮ้อ เหนื่อยใจจัง

มาแซว พ่อไข่น้อย...อิอิ
ชักจะดังใหญ่แร้วนะ เธอว์
มีทั้งสาว ทั้งหนุ่ม(แก่แรด) มาตั้งกระทู้ระบุชื่อซะด้วย
ห้องศาสดานี่ น่ากัว ง่ะ
พูดไม่ค่อยรู้เรื่องแล้วยังชอบหาเรื่องกันอีก
ดูเจตนาของคนไม่ออก ทำเป็นแต่หาเรื่องใส่ตัว
คุยกันย๊ากยาก นิ่งเป็นใบ้อาจจะคุยรู้เรื่องกันมากกว่า
เออ...ว่าแต่ว่า ไข่น้อย เธอว์ คุยกะใครรู้เรื่องมั่งอะ
แต่ยอมรับ ว่าปั่นจิ้งหรีดได้เด็ดดวงมว๊ากกก ว่ะค่ะ

อิอิ

ฝากบ่ได้แล้วป้า

ไปก่อกวนเลยโดนระงับการใช้งานชั่วคราว

อิอิ

(เจริญรอยตามป้าเลยนะเนี่ย)

ส่วนป้าขวัญ

คงไม่ได้ดูผมปั่นจิ้งหรีดซักพักแหละ

อิอิ

^
^
อิอิ สมก๊ะเป็น หลาน ตรู เจง ๆ
โดนเจี๋ยนอมยิ้ม ไปซะแระ
เชื้อ ม่ะทิ้งแถว เหมียนกันนะเนี่ย ไอ้หลานชาย


แล้วก็เข้าใจเลือก เจริญ รอยตาม ป้ามันเจง ๆ
วันหลัง ม่ะต้องลำบาก...
มาเลียนแบบป้า ทุกเม็ด ก็ได้นะจ๊ะ ทูนหัวววว
โบราณว่า เดินตามผู้ใหญ่ หมาไม่กัด
( เพราะ หมามันจะกัดผู้ใหญ่ ก่อนง่ะ เหอะ ๆ )


เฮ้อออออ จะว่าไปก็น่าเสียดายเหมียนกันวุ๊ย
ป้าอุส่า ว่า จะ ให้เอ็งเป็นร่างทรง
เกาะกระแสฮอทของกาทู้เฮียจิต
มาโปรโมทบล็อกปป้านู๋บี ให้มันติดชาร์จซะหน่อย


กาทู้เฮียแกก็ดั๊นมา ดับสูญ ซะนี่
แถม อิไข้น้อยหลานรัก
ดันโดนหลอยอมยิ้มไปอี๊กกกกก
แร้วงิ ต่อไป ตรูจา อาศัยใครเป็นร่างทรงให้ล่ะหว่า
ช่าง น่าฉงฉาน ( ตัวเอง ) เจง ๆ
เกิดเพราะ กรรม หรือ ฟามซรวย วะเนี่ยยย อะซิก ๆ


อืม...อันโศกนาฏกรรม อมยิ้มที่หายไปนี้
ป้า คงได้แต่ ปลอบขวัญ คุงหลาน ว่า

อย่าได้ เศร้าโศกโศกา ไปเยยยยย นะจ๊ะ
ครั้งแรก มันก็งี้แหล่ะ จร้าาาาาาาาาา
เด๋วพอ ถูก แบน บ่อย ๆ มันก็จะชินไปเองงงง
( เหมียนป้าไง 5555


จะว่าไปเอ็งยังโชคดีนะ
ที่ ม่ะได้ไป สัญญิงสัญญา ก๊ะ ป๋า วรพจน์ แบบป้า
จะอวตารกลับมา ปั่นจิ้งหรีด เมื่อไร ก็ย่อมได้ สบายบรื๋อออ
ไม่ต้องถูก สัจจะ มันตำคอแบบป้า ซ่าส์ ม่ะออกเรยตรู


แหม๊ นี่ดีนะ ที่เอ็ง โดยเจี๋ยนอมยิ้ม
ก่อนที่ องค์จะลง ประทับทรง ให้ป้า
ม่ะงั้น ป้าคงลู้สึกผิด พิลึก เรยว่ะ
เพราะนึกไปว่า ป้าเป็นต้นเหตุ ทำให้เอ็งโดนหลอยอมยิ้ม


แต่พอเห็นงี้ แร้ว ค่อยฉะบายใจหน่อยว่า
ที่ หลานตรูมันโดนเจี๋ยอมยิ้ม เฉกนี้
เป็นเพราะ คุณภาพปากแลฟามสามารถ ของตัวเองล้วน ๆ
หาได้ อาศัยบารมี ของ ป้ามันไม่ ?


แล้ว ช่วงที่ หลาน โดนแบน เนี่ย
หลาน ม่ะต้องกุ้มอกกุ้มใจ
เป็นห่วง เป็นกังวลกัวว่า ป้านู๋บีจะขาดร่างทรงนะจ๊ะ
เด๋ว ครึ้ม ๆ ถ้าป้าอยากจะแพล่ม ในโต๊ะ สาดหนาจิงๆ
เด๋ว ป้าจาใช้ ความสาวความขาวความสวย
ไปปะเหลาะ อิแง่บ ออดอ้อน
ขอให้มันช่วยเป็นโทรโข่งให้ก็ได้จร้าาา


ยิ่ง ถ้าไป ติดสินบนมัน
ด้วย ถุงยางฯ( เบอร์ 53) สักโหลสองโหล
มันคงจะรีบ โอเคนะคะ
ยอมให้ป้าเข้าสิงไปโพสนู่นโพสนี่ ได้ฉลุยง่ะ งิงิ



เอ้า เอา รูปน้องเหมียวน่าเอ็นดู๊ น่าเอ็นดู
มาฝากให้เอ็งดู เล่น แก้เซ็งอ่ะ อิอิ



เมื่อ บักหำน่อย โดน ป๋า วรพจน์ ...
เจี๋ยน ตัวเดียว อันเดียว เอ๊ย เจี๋ยน ตัวกรู ของกรู




























สิ่งใดเกิดขึ้นแล้ว....
สิ่งนั้นดีเสมอ นะจ๊ะ ไอ้หลานชาย อิอิ







.

ส่วนอันนี้ เอามา ฝาก อิหม่ามี้ ก๊ะ ป๊ะป๋าโจ

















อ้อ ฝากบอก พ่อปั๋ว นู๋บีโตย ว่า


สิ่งใดเกิดขึ้นแล้ว....
สิ่งนั้นดีเสมอ นะค๊ะ ป๊ะป๋า
อย่าทำตัวเป็น เปอร์เฟคชั่นนิสต์ นักเรยน่า ป๊ะป๋าขราาา



รู้ป่ะ เด็กที่เรียนรู้ช้า น่ะ
สาเหตุอาจเกิดจากการที่เขามีความมีพัฒนาการช้า
ทางการอ่านหรือเขียน (dyslexia)
ไม่ก็เกิดจาก ความเขินอายซึ่งพบได้ทั่วไป
หรือการที่เขามีโครงสร้างสมองที่ไม่ปกติก็ได้


และ อดีตเด็กอัจฉริยะสมองช้า คนหนึ่ง
ก็ถึงกลับยกความดีความชอบ
ในการพัฒนาทฤษฎีวิทยาศาสตร์สะท้านโลก ของเขา
ว่าเป็นผลมาจากความเชื่องช้าของเขาเอง

โดยกล่าวว่าเพราะ เขามีเวลาครุ่นคิดถึงอวกาศ
และเวลามากกว่าเด็กคนอื่น ๆ
เขาจึงสามารถสามารถพัฒนาทฤษฎีเหล่านี้ได้
โดยการที่เขาสามารถรับความรู้เชิงปัญญา
ได้มากกว่าและนานกว่าคนอื่น ๆ


เด็ก คนนั้น ชื่อ อัลเบิร์ต ไอสไตน์ เจ้าค่ะอิอิ










ปอลิง

จบการแพล่มคืนนี้
ขอ นุยาด หายหัว ไปสักระยะ นะเจ้าคะ
อยาก จะปลีกวิเวก ทุ่มเทกับปฏิบัติ นิดส์นุงส์
มัวแต่ยุ่งกับการละเลงน้ำลาย
จนม่ายค่อยได้ปฏิบัติ อีกแระ แหะ ๆ

บ๊ายบายจร้าาาาาาา .

.

แวะมาส่งเทียบเชิญ...
ปรมาจารย์หญิงในตำนานกระบี่เกรียนเทพ อิอิ
กะลังหาคนมาเป็นเจ้าสำนัก บู๊จัง นะเธอว์
ฝึกวิชาอยู่บนภู อิอิ ตามนี้เลย เธอว์

ถ้าว่างก็แวะไปอ่าน เน้อ....

//board.palungjit.com/f8/บุพกรรมใดนางจิญจามานวิกาจึง-เกิดมาดี-263141-5.html

รอแม่นางเกรียนเทพ ไปเป็นเจ้าสำนักอยู่
เพราะไม่มีใครยอมรับเป็น เลย ง่ะ
ไม่รู้ทำไม 555

แท้งกิ๋ว เจ้เควันมาณวิกา คร้าาาาาา
สำหรับเทียบเชิญ ไปเป็น เจ้าสำนัก
( อ่านซะเพลิน จน บ่ได้ไปเดินจงกรม เยยยย งิงิ )

น่าเสีนดายที่ช่วงนี้ อิฉัน กะลังจำศีลอยู๊จร้าาาา
ต้อง ขัดสีฉวีวรรณ จับอิคุณนายกราฟิลด์ ใส่ตะกร้าล้างน้ำ อ่ะ
เรยมิสามารถไปรับจ๊อบ เป็น หัวหน้าแก๊งที่ไหนได้



ยิ่งเห็นสโลแกน

" เข้าแก๊งค์ไหน หน. ตายเรียบบบ "


แร้ว ก็ยิ่งมิกล้ารับตำแหน่ง เจ้าค่ะ
ขอนุยาด เป็น ลูกกระจ๊อก เหมียนเดิมดีฝ่า แหะ ๆ







อ้อ แท้งกิ๋ว อีกครั้ง นะเธอว์
ที่ ไปเปลืองเนื้อเปลืองตัว เป็น แมสเสจเจอร์
ละเมอโยงลิงค์รังโจร ให้เจ้ากระบี่เดียวดาย (ไอ้ตี๋บุญพิลึก ) อ่าน
แหม๊ ? ลู้ใจ อิฉันเจง ๆ เรย
ขนาด ไอ้ตี๋มัน มิได้ ปริปาก เอ่ยชื่อ ซือเจ้
เควัน มาณวิกา ยัง อุส่า ลู้จนได้
ว่า มันหมายถึงครายยยยย อิอิ


ตอนแรกที่อ่านกาทู้ ก่อนหน้านี้ ของอินู๋หลบ
ก็ร่ำ ๆ จะไปเล่น ไก่หยอกหมา ก๊ะ ไอ้ตี๋มันเหมียนกัน
แต่ติดขัด ตรงที่ สัจจะ มันตำคอ ง่ะ


เนี่ย ถ้าม่ะติดว่า เคยไปสัญญิงสัญา ก๊ะป๋าวีร์
ไว้ว่า นู๋บี จะ งดไปเพ่นพ่าน ที่ เวบพังจิต 9 เดือน อ่ะนะ
ป่านนี้ ได้ไปอีแร่ดแต๊ดแต๋ รำกระบี่กระบอง
ให้บักบุญพิลึกมัน รี่เข้ามาฟัน มา ถอง เล่นแระ


แบ่บว่า อยาก หยั่งเชิง เพลงกระบี่ มันน่ะ
ว่า จะมะลื่อทื่อ เอ๊ย คมกริ๊บ สักแค่หนายยย เหอ ๆ
( แต่ จะว่า ไป อิฉันก็ เอ็นดู อิตี๋นี่ เหมียนกันนะ
ดู กิริยา ทีท่า แร้ว ไอ้หมอนี่
มันง้องแง้ง งอแง พอ ๆ ก๊ะ บักระนาดเล๊ยย
( แต่จิง ๆ มันก็โล้งเล้งไปงั้นแหล่ะ ไม่มีพิษมีภัยอะไรหร็อก )



อ่ะ อันนี้ ของฝาก เจ้าค่ะ
เห็น ครายก็ม่ะลู้ ไปบ่นหงุ๋งหงิ๋ง ที่ กาทู้ ขรัวโต ว่า
ขาด ป้านู๋บี แร้ว เหมือนกินต้มยำ ม่ะใส่พริก
เก๊าะเรยหอบ มาฝากเจ้าค่ะ หุหุ







แต่ถ้า กระบี่อิงฟ้า มัน ใช้หั่นพริกขี้หนู กับมะนาว
เอามาปรุง เป็นเครื่องต้มยำ รสเด็ด ได้ไม่สะดวก
ก็ใช้ไอ้นี่ แทนแระกัน





หรือถ้าจะเสพย์ต้มยำแบบรวดเร็วทันใจ
โดยไม่ต้อง เปื้อนไม้เปื้อนมือ
แนะนำ อันนี้ จร้าาาา








ปอลิง 1

ช่วงนี้แถวบ้าน เจ้ อินเทรนด์ เจอน้ำท่วม ก๊ะเขาไหมเอ่ย?
ตะบ่าย ได้ข่าว น้ำท่วมสมุย
ยังนึกถึง ไอ้บักหำน่อย ขึ้นมาตะหงิด ๆ เรยอ่า
ม่ะลู้ว่า ตอนนี้ บักหำน่อย จะ กลาย เป็น บักหำเน่า
เพราะอุทกภัยครั้งนี้ ไหมหว่า เอิ๊ก ๆ





ปอลิง 2
หลังจาก ประเดิม เดินจงกรม วันแรกของเดือนนี้
แร้วเผลอไปเหยียบหอยทากตาย 1 ตัว จนจิตตก
เช้ววันนี้ ตอนไปซื้อกับข้าว ที่หลังโรงบาล
อิฉันก็ได้มีโอกาสช่วยไส้เดือนข้างถนน
ให้รอดพ้นจากการถูกรถทับตาย ชตั้ง 4 ตัวแหล่ะ
เรยแวะเอาบุญมาฝาก เควันมาณวิกา เจ้าค่ะ


ปอลิง 3

ไว้ปีหน้า ฟ้าใหม่
เราค่อยไปแลกเปลี่ยนน้ำลายกันที่ พังจิต เน๊าะ เจ๊ เน๊าะ
แร้วก็ก็ คอย ยลโฉม พระนางกราฟิลด์
( หลัง ถูกจับใส่ตะกร้าล้างน้ำ ) ด้วยก็แร้วกลลลลล
ว่า จะ ผุดผ่องเป็นยองเป็นใย สักแค่ไหน
แระจะทำให้ หนุ่ม ๆ ที่ เวบ พังจิต
มา มะรุมมะตุ้ม หลงรักแม่รี่ ได้อ๊ะปล่าวววว เหอ ๆ




.
.

ว๊า...ไม่รับเทียบ แร้ว จะไปหา หน.แก๊งค์ที่ไหน ล่ะนี่
คุณสมบัติเจ้าสำนักแบบ กระบี่เทพเกรียน ก็หาย๊ากยาก
แบบนี้ ง่ะ
ตัดรักตัดอาวรณ์ บรรลุแจ้งเห็นมรรคแห่งธรรม อายุ 40 ปี
นางออกบวชเป็นชี มุ่งคิดค้นใฝ่สร้างวิชา ผสมผสานความรู้
ของเต๋ากับพุทธ จนกลายเป็นสำนักบู๊จังนะเธอว์ สำนักชั้นนำ
ในบู๊ลิ้ม รับศิษย์เป็นสตรีถือพรหมจรรย์เคร่งครัด และผู้รู้
ที่เกรียนโลกไม่หวั่นไหวแม้วันไหล มว๊ากกก

กระบี่เทพเกรียนและดาบปราบกิ้งกือ
จึงกลายเป็นของสำคัญคู่สำนักบู๊จังนะเธอว์ อิอิ

เรื่องอาตี๋พิลึก ก็ไม่ได้ถือสาอะไร ง่ะ
เตะเล่นมั่ง หนุกๆ อิอิ เห็นเหมือนพวกเด็กช่างกล ง่ะ
อยากให้คนอื่นเขายอมรับฟามเจ๋ง ก็แค่นั้นเองเนาะ
เห็นแล้วก็ ขำๆ บางทีก็แกล้งเล่นกลับ หนุกดี

และก็ขอบใจเครื่องต้มยำเนาะ แก้เลี่ยนได้ดี
ตอบ ปล.1 บ้านเจ้อยู่บนโคกอีกแร้ง เลยรอดจากน้ำท่วม
โชคดีไป บ้านอยู่ในแนวคันกั้นน้ำท่วมของ กทม.

ตอบ ปล.2 อนุโมทนาบุญด้วยนะจ๊ะ ที่ช่วยไส้เดือนให้
รอดตายได้ตั้ง4ตัว อิอิ ได้เมตตามหาศาล เนาะ

ตอบ ปล.3 จะรอยลโฉม แมรี่ นะจ๊ะ อิอิ

^
^
^

อิอิ ที่นู๋บี ม่ะรับเทียบเชิญ น่ะ
มันมีเหตุผลนะเจ้าคะ หม่ามี๊ขราาาาาาา
แบ่บว่า จริตอิฉัน มันออกแนว
นกอินทรีย์ จอมวางแผน ( เหมียน หม่ามี๊ ไงเจ้าคะ อิอิ )


นัยว่า

ไม่ชอบเป็น No. 1 ขององค์กร
เพราะไม่อยากจะรับผิดชอบมาก อ่ะ แหะ ๆ


จำได้ว่า เมื่อ ปีก่อน ตอน พี่ ป. หัวหน้าฝ่าย
ทำเรื่องจะย้าย ไปอยู่โรงบาลอื่น
อิฉัน ยังเสียววอยู่เล๊ยยยยย
ว่าจะต้องเข้าไปเสียบ นั่งเก้าอี้ ผู้บริหาร แทน
เล่นเอา กุ้มอกกุ้มใจอยู่นานโขเรยอ่ะ
แบ่บว่า ขี้เกียจเป็น หัวหมา แล หางราชสีห์ว้อยยยย
( ข้อยชอบเป็น เห็บเป็น หมัด มากฝ่าอ่ะ เอิ๊ก ๆ


เนี่ย ดีนะ ที่ พี่ ป. เค้า เปลี่ยนใจ ยกเลิกการย้ายกะทันหัน
อิฉันเรยยังเล่น บท เห็บหมัด ได้อย่างฉะบายใจ งิงิ


ส่วนเรื่อง ไอ้ตี๋บุญพิลึกเนี่ย
ไง อิฉันก็อดที่จะเอ็นดู พ่อเจ้าประคุณ ไม่ได้แฮะ
ม่ะลู้ดิ สงสัย ชาติที่แร้ว
อิฉันคงเคยหลวมตัวไป ดื่มน้ำสาบาน เป็นสหาย กะมันมั้ง
ชาตินี้ เรยมีฟามรู้สึก ถูกชะตา กะ ไอ้ตี๋นี่ค่อนข้างมาก


สงสัยจริตอิฉัน นั้น มันจะเป็นพวก
ชอบผูกมิตร กับ เด็กช่างกล ง่ะ
แบ่บว่า ชอบคบหาสมาคมก๊ะ คนเถื่อน ๆ ถ่อย ๆ
ห้อยโลโก้ แบดบอยยยย อิอิ


ทว่า มุมมองที่อิฉันมีต่อ ไอ้ตี๋ นี่ ก็คง ต่างกับเจ้ อ่ะ
ความรู้สึกดี ๆ ที่เคยได้เสวนาธรรมกัน
มันคงยังจารึกไว้ในสัญญา ล่ะมั้ง
เรย ม่ะเห็นว่ามัน อยากให้คนอื่นเขายอมรับฟามเจ๋ง


แต่ กลับเห็นเป็นว่า
มันเป็นพวกผู้ชายที่ ปากร้ายใจดี ( แบ่บ ป๋าโจ มั้ง อิอิ )
ใจดี ขีสงสาร ปาดถะหนาดีกับคนรอบข้าง


ถ้า ( คิดว่า ) ตนนั้นมีองค์ความรู้อะไร
และ ใคร ยังไม่รู้ เหมือนอย่างตน
ก็เรยอยากจะขนเอา ฟามรู้ ที่ตน
ก็จะพยามขวนขวาย เจ้ากี้เจ้าการ
ยัดเยียด ฟามรู้นั้นให้ อีกฝ่าย
โดยไม่ได้ดูจริตของคนฟังเล๊ยยยย
ดันทะลึ่ง หวังดี กับคนรอบข้าง ปบบไม่ดูตาม้าตาเรือ
มันถึงได้ดูผิดที่ผิดทาง เป็นการประลองยุทธที่เละ ตุ้มเป๊ะ งี้ไง


จิง ๆ ก็คิดว่า ตัวเอง เข้าใจ นัยยะ ของ สาร แฝง
ที่ ไอ้ตี๋ มัน พยาม จะสื่อ ให้ ชาวบ้านฉุกคิด อ่ะนะ


มันก็แค่ พยาม จะให้ คนอ่าน ใส่ใจที่ เนื้อหาของสารที่สื่อ
มากกว่าจะให้เครดิตที่การยึดติดกับตัวบุคคล มั้ง
ประมาณว่า ต่อให้ โจรถ่อย
มาเทศนาธรรม เพื่อโปรดเด็กน้อย สตรี และ คนชรา
พวกเขา ก็ต้องหัดเอามา พิณา เป็น ธรรมวิจัย
โดย ปราศจาก อคติ มั้งอิอิ


น่าเสียดาย ที่ ไอ้หมอนี่ มันมีลูกล่อลูกชน
และ เหลี่ยมคู ไม่แพรวพราว เหมียน ซือเจ้ ของมัน
ถ้ามี อิอิ อะซิก ๆ หุหุ เหอ ๆ
แร้วลดฟามเจ้ากี้เจ้าการ
ตลอดจนฟามจิงจังในตัวหนังสือลงบ้าง
การประลองยุทธครั้งนี้ คงจบลงได้ด้วยมิตรภาพอ่ะ


เฮ้ออออ นี่ถ้า ไอ้ตี๋
มัน เลิกนิสัย ขี้สงสารชาวบ้าน ( และ ชอบบงการชีวิตคนอื่น )
แร้วหันมา ทำตัว เป็น คนสวยใจดำ แบบ อิฉัน ได้
ก้อคงไม่ต้องลำบาก มาเล่นบท พระโพธิสัตว์ฝึกหัด งี้หรอกมั้ง
( เห็นแร้ว นึกถึง นิทาน เรื่อง แม่ปูสอนลูกปู ชะมัด เยยยยย เหอๆ
)



ปอลิง 1

ถ้า ตอนนี้ สำนักบู๊จังนะเธอว์
ยังหา คนหน้ามืด เอ๊ย มีฟามสามารถ
มาเป็น ทั่นเจ้าสำนัก มิได้


แนะนำให้ยุบ พรรค เอ๊ย ยุบ สำนัก ไปก่อน เจ้าค่ะ
จากนั้น ก็ให้ นารีทั้งสาม (เด็ก สตรี และ คนชรา ) ในสำนัก
ไปรับจ๊อบแสดงหนังเรื่องนางฟ้าชาร์ลี (ภาคพิสดาร )
เป็นการซ้อมมือก่อนเป็นไง
เผื่อจะได้ โก อินเตอร์ ก๊ะ เค้ามั่ง เหอ ๆ


เอ้า เอารูป นางฟ้าชาร์ลี (ภาคพิสดาร ) มาฝากจร้าาาา งิงิ














































เออ รูปปลากรอบ แนวฮา ๆ พวกนี้
อิฉันเสิร์ชหารูป จาก อากู๋ อ่ะ คร้าาาาา
พิมพ์ คำว่า funny + คำอื่น ๆ เช่น
funny + cat ไม่ก็ funny + dog
แล้วเสิร์ชหาอ่ะ


ถ้า หม่ามี๊ อยากได้ รูปปลากรอบสไตล์ นี้
ก็ลองใช้วิธีอิฉันดูจิ ( แหม๊ ลู้สึก กะลังสอน อิเข้ ว่ายน้ำ ไง มิลู้ อิอิ )







ปอลิง 2

แร้ว ครึ้ม ๆ อิฉัน จะเขียน
เรื่อง ธรรมะ ก๊ะ ไส้เดือน
มาให้เสพ นะเธอว์ กะลังปั่นต้นฉบับอยู่
ม่ะลู้จะเสร็จเมื่อไร เหมียนกัน
( เพราะ คนเขียน กะลังติดเนต แหะ ๆ )



ปอลิง 3
อ้อ สำหรับ หม่ามี๊ ที่ร้ากกกกก
นู๋บี ให้ อภิสิทธิ พิเศษ คร้าาาา
เรยจา เปิดให้ยลโฉม แมรี่ ก่อน ผู้ใด เอิ๊ก...เอิ๊ก...



นี่ไง แมรี่







อุ๊ยยยย ม่ะช่ายยยย ขออำภัย
รูปนี้ ตะหาก
เหอ...เหอ....





ไม่ทราบว่า น้องแมรี่ ถูกตาต้องใจ หม่ามี๊
พอที่ จะได้รับเกียรติ เป็นลูกไป๊ ป๋าโจ อ๊ะปล่าว คร้าาาา งิงิ

.

อ้อ ต่อ อีกจิ๊ดดดดด

มีคนเข้ามาโม้ ถึง บักหำน่อย ที่

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=bsonjb


ง่ะ แวะไปอ่านได้เด้อออออ
เอาล่ะ ยุแยงตะแคงรั่ว เสร็จ แระ
เคลียร์กันเอง แร้วกัลลลลล์ นะเธอว์
ศึกครั้งนี้ ใหญ่หลวงนัก
นู๋บัว ขอนุยาดชิ่ง
วิ่งไปอยู่บนภู ต่อ ดีกั่ว งิงิ

.

แทงกิ๋ว แมรี่ นะจ๊ะ ที่เปิดฟามลับให้ดูก่อนใคร อิอิ

เรื่องสำนักบู๊จังนะเธอว์ ก็ยังคงไร้เจ้านักต่อไป อิอิ
เพราะมีแต่คนฉลาดไง เลยมะมีใครยอมเป็นเจ้าสำนัก
แหล่มๆ กันทั้งนั้น ว่าแล้ว ก็ต่างคนต่างขึ้นภู ของใครของมัน
เนาะ

เรื่องเฮียตี๋พิลึกพิลั่นเนี่ย ก็ต้องดูต่อไปว่าจะเจ๋งจริงป่าว
ถ้ารู้จริงเจ๋งจริงมีคุณธรรมจริง คนอื่นเขาก็ได้เห็นเอง
อีกอย่างถ้าเฮียตี๋ มาพลาดท่าเสียทีแก่เด็กและคนชรา
แล้วไซร้ บางทีอาเฮียตี๋ อาจได้ค้นพบธรรมโม๊ะที่เป็น
สัจธรรมของแกเองก็ได้ โน๊ะ สงครามยังไม่จบอย่าเพิ่งนับ
ศพตะหานไง แต่สุดท้าย อาจจะแฮปปี้เอนดิ้งก็ได้นะ
ถ้าทุกคนได้เห็นสัจจธรรมของตัวเองจากการประลองยุทธ
ถ้าอาเฮียตี๋ อีเป็นคนใจกว้างเข้าใจโลกได้ตามจริง
มีความเห็นถูกต้อง อย่างไรเสียคนอื่นก็ต้องเห็นฟาม
ปาดถะหนาดีของแกจนได้ แต่ถ้าเป็นของปลอมของ
เลียนแบบของแตกง่ายก็ได้รู้ฟามจริงกันไปเลย อิอิ
แต่ถ้าหมดฟามสนใจกันแล้ว
หมดเวรหมดกรรมกันแล้ว
ก็คงต่างคนต่างไปแยกย้ายกัน
ไปตามทางของตัวเองแหละ

ปล. เจ๊ไม่รู้ตัวเลยนะนี่ ว่าเป็นจอมวางแผน ซะงั้น
มะได้เจตนา จะไปยุ่งกะเขาเลยนะเนี่ย กลายมาเป็นแบบนี้
ได้ไงก็มะรู้ เผลอเป็นโดนกินรวบทุกที อิอิ

มาเม้าท์เรื่องอาเฮียตี๋พิลึกพิลั่น หน่อย เนาะ
จริงๆแล้ว เจ่เจ๊ ก็เห้นใจในฟามปาดถะหนาดี ของอาตี๋เขานะ
เพราะเห็นอาตี๋อีชอบเข้าครัวปรุงแล้วเสริฟไปทั่ว ทั้งลูกค้า
ขาประจำและลูกค้าขาจร แต่เจ่เจ๊เห็นอีปรุงแต่ละที...
หมาไม่แหลก เลยอ่า...บางคนกินแล้วกระอักเลือด
บางคนกินแล้วปากแตก บางคนกินแล้วคัน อิอิ
สงสัยมีแต่ นู๋บี อะ ภูมิต้านสูง ขนาดกินตำแยยังอร่อยได้อีก
อิอิ

ทีนี้พอเด็กกะคนชรา เขาชิมอาหารของอาตี๋ แล้วบอกว่า
หมายังไม่แหลกเลยอ่า... อาตี๋อีก็ไม่เก็ท แถมยังไป
ท้าตีท้าต่อย กะลูกค้าซะงั้น เลยเละตุ้มเป๊ะ ทั้งหม้อไห
กะลังมัง ปลิวว่อน อิอิ จะว่าไปก็พอกันทั้ง2ข้าง
เพราะไม่มีใครฟังใคร แต่อยากให้คนอื่นฟังตัวเอง
ถ้ายอมฟังกันทั้ง2ข้าง ก็ได้เห็นสัจธรรมกันเองแหละ โน๊ะ
งานนี้ใครมีใจเป็นกลางได้ก่อน ก็ได้ชนะศึกสงครามน้ำลาย
ใครชนะใจตัวเองได้ ก็ได้ชนะใจคนอื่นเองแหละ
โน๊ะ

งานนี้ มีอัตตา เป็นเดิมพัน ถ้ายังไม่ใครถอยหรือเลิกกลางคัน
อาจจะได้เห็นมีคนวางอัตตาลงได้ ไม่มากก็น้อยแหละ โน๊ะ
อิอิ

ชาร์ลีกะแมรี่ก็อยู่เป็นเพื่อนดูหนังกันไปก่อน ละกันโน๊ะ

มาง๊องแง๊ง ต่อ ไม่เข้าใจตัวเองเรยวุ้ยส์
หลังจากโพสท์ข้อความข้างบนนี้ไปแล้ว
มันไม่สงบสุขเลย เฮ้อ สงสัยจะพูดอะไรที่ค้าน
ฟามรู้สึกตัวเอง แหงมๆ หรือว่าความคิดในตัวเรา
มันแตกเป็นสองฝ่าย แล้วตีกันเอง หรือว่าไหลตามคนอื่น
ไปแล้วแต่ไม่รู้ตัว

อยู่เฉยๆ ก็สงบดีแล้ว ชอบหาเหาใส่หัว อิอิ
ขอบ่นหน่อยนะ มันเกิด ทุกขัง กะลังมังรั่ว ขึ้นมาซะงั้น
รั่ว ไม่รู้ว่ารั่ว อิอิ

มาบ่นรอบ3
ความคิดแบบทางโลกมันตีกับความคิดแบบทางธรรม
มองแบบทางโลก ก็คิดแบบหนึ่ง
มองแบบทางธรรม ก็คิดแบบหนึ่ง
ตีกันเละตุ้มเป๊ะ
สรุปว่า อยู่บนภูดูตามจริงแล้วนิ่งไว้ไม่ต้องพูดก็ไม่ต้อง
เป็นทุกข์เพราะการพูด พูดเรื่องตัวเองไม่เป็นไร ไปพูดเรื่อง
ของคนอื่นมันพาใจฟุ้งซ่านสติแตก ซะงั้น สงสัยว่าเราทำผิด
ศีลข้อพูดเพ้อเจ้อเป็นเหตุให้ฟุ้งซ่านเสียจริต ซะละมั้ง
ไม่รู้จะเข็ดไหม รอบนี้ อวิชชาพาเพลินอีกแล้ว
พูดมากก็ฟุ้งมาก นิ่งเป็นใบ้ น่าจะแหล่มสุด ถ้าทนน้ำลายบูด
ได้ ก็ไม่ต้องเป็นทุกข์เพราะน้ำลายแตกฟอง
ไม่รู้ว่าจะเข้าใจตัวเองถูกรึป่าว
คลุกฝุ่นจนลืมอื่นปัดฝุ่นให้ตัวเอง มารู้อีกทีก็เกิดจิตหมอง
หดหู่ ห่อเหี่ยว ฟุ้งซ่าน แล้วทำอะไรไม่ถูกอีกตะหาก
รู้แต่ว่าเป็นทุกข์ ทำอะไรไม่ได้ ก็มาระบายทุกข์เล่นซะงั้น
เพราะลืมดูตัวเอง หรือป่าว
มัวแต่บอกให้คนอื่นดูตัวเอง แต่กลับลืมดูตัวเองเฉยเลย

ยุ่งเรื่องคนอื่นมากก็ฟุ้งเรื่องของคนอื่นมาก
กลับมาดูตัวเองได้ก็คงจะอาการดีขึ้น เนาะ

สบายใจขึ้นหน่อยละ พ่นอะไรไปก็ไม่รู้ เพ้อเจอได้อีก

นู๋บี งง ปะเนี่ย เจ๊ยัง งง ตัวเองอยู่เลย
มันเป็นอะไรของมันก็ไม่รู้ อยู่ๆก็ไม่สงบ ซะงั้น
แล้วไม่รู้ตัวว่าไม่สงบก็หาทางจะทำให้มันสงบ
มันก็ไม่ยอมสงบ แต่พอรู้ว่ามันไม่สงบก็ค่อยสงบ
ขึ้นมาได้หน่อยหนึ่ง พ่นไปพ่นมาถึงรู้ว่าใจไม่สงบ

สังขารไม่เที่ยง อีกแระ

ปล.ไม่รู้จะมีง๊องแง๊ง รอบ4 ไหม ถ้ามันสงบได้ ก็ไม่มีรอบ4
เนาะ เพราะจนปัญญาแระ ต้องมาระบายกะนู๋บี ซะงั้น
เหอๆ

พูดเองเออเองอีกแล้ว ไม่ได้เรื่องเลยเรา
ถ้าไม่เขียนออกมาจะเข้าใจตัวเองไหมนี่
มองตัวเองไม่ออกอีกตะหาก

ต้องขอบใจอาม่ากะนู๋หลบ ด้วยนะนี่ เพราะทำให้เจ๊ฟุ้งซ่าน
จนเป็นทุกข์ได้ อิอิ คิดเองเออเองเป็นทุกข์เอง ได้อีกคนเรา
มีเรื่องก็เป็นทุกข์ ไม่มีเรื่องก็สงบ
ตกลงยังไม่ได้เรื่องได้ราวเลย นะเนี่ย
ถ้ามีเรื่องก็สงบ ไม่มีเรื่องก็สงบ ถึงจะเรียกว่าชนะใจตัวเอง
นอกนั้นก็ไหลลงรูปูแบบว่าไม่รู้ตัวเลย

^
^






อิอิ อิหม่ามี๊ขราาาาาาา ช่วงนี้ กะลัง งานเข้า นิดหน่อย
ตะกี้ก็เพิ่งจะนั่งครีเอท+เคลียร์ขนาด font
ในสติ๊กเกอร์ยา เสร็จง่ะ
แบ่บว่าตัวหนังสือหน้าซองยา มันเล็กไป
คนเฒ่าอ่านแร้วก็เป็นทุกข์เป็นยาก
จาต้องลำบากเพ่งอ่าน จนปวดลูกกะตา น่าฉงฉาน


อิแมรี่ มันฉุกคิดแรร้วนึกครึ้ม อะไรก็มิลู้
เรย งดเล่นเนตหลังเลิกงาน
พร้อมกับ จัดโปรโมชั่น เอาใจ บรรดา อาเหล่าแปะเหล่ายาย
ด้วยการใช้กำลังภายในมานั่งออกแบบ สติ๊กเกอร์ยา
หลังเลิกงานให้โดยไม่คิดมูลค่า น่ะเจ้าค่ะ


นี่ อิการ์ฟิลด์ มันรู้ ก็โวยวายใหญ่เล๊ยยย อิอิ
มันบอกว่า นังนู๋บี นะ นู๋บี อยู่ดี ไม่ว่าดี
ดันไป หลงคารม อิแมรี่ ก๊ะ อิคิตตี้ จนได้
แค่ ปรับปรุง ติ๊กเกอร์ พอเป็นพิธี
แค่ เวอร์ชั่น 2 หรือ 3 ที่ทำไว้ ก็ เริ่ดแระ
ดั๊น เจื๋อก ติดเพลิน เดินไปพัฒนารูปแบบ ' ติ๊กเกอร์
เป็น เวอร์ชั่น 5 , 6 อี๊ก


แถมสร้างภาระเพิ่มอีกเพียบบบบบบเรยนะว้อยยย
เพราะนอกจากต้องนั่งหลังขดหลังแข็งหน้าคอมพ์
ทำงานเหย็ง ๆ โดยมิได้ โอทีแร้วว
ก็ต้องตามมาแก้ไข ฐานข้อมูลในวิธีใช้เดิมเพิ่มอีกพะเรอ
เพื่อลด error ให้ ระบบ สติ๊กเกอร์ยาใหม่ มัน run ได้
( แร้วจะทำเสร็จเมื่อไรฟระเนี่ยยยย )


ที่สำคัญ อ่ะนะ
ยังมา ทำให้อิการ์ฟิลด์ มัน อดนั่งเล่นเนต ด้วยแหล่ะ
ทำเอามัน เซ็งจิตมากมายเรย
ที่ อิคิตตี้ มันได้ อิแมรี่ โผล่หัวมาเป็น พันธมิตร
แร้ว สมคบคิด รุมกินโต๊ะ มัน



อนึ่งด้วยเหตุฉะนี้ อิการ์ฟิลด์
มันเรย เข้ามาซ่าส์ในเนต
ได้ ไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย
ฉนั้นเด๋วจามาฝอยโตยเน้อ
ตะกี้มัวไปแพล่ม ก๊ะ อิเฒ่าหัวเน่า
จนน้ำลายหมดสต๊อก แระ แหะ ๆ

จิง ๆ ตะวาน ก็ รจนาตัวหนังสือ
แพล่มโน่นแพล่มนี่
เตรียมจะโพส ให้อิหม่ามี๊ ฟัง ซะยาวเฟื้อยยยยย เรยอ่า
คือว่า อิการ์ฟิลด์ มันอยากจะโชว์ออฟ
เทคนิกการเขมือบตำแย ให้ แม่ปั๋วมันดูมั้ง อิอิ

ประมาณ ว่า อยากจะคว้าตาลปัตร มาเทศน์
เรื่อง ธรรมมะ ก๊ การ์ฟิลด์ ให้โลกได้รับลู้

แต่เขียนไปเขียนมายิ่งเขียน
ยิ่งเพลิน ยิ่งเพลินยิ่งเขียน
จน ปิดงบ ไม่ลง ซะทีเรยง่ะ


นู๋บีจึงต้องขอเวลาไปแต่งหน้าทาปากให้ อิการ์ฟิลด์ มันจิ๊ดนุงส์
แร้วจะ เข้ามาโพสหงุงหงิง ตอบ จม. แควน ๆ นะเจ้าคะ
แหม๊ ก็มันทำใจลำบากนิคร้าาาา
กัวว่า ถ้าด้นสด ๆ โดยไม่เตี๊ยม ไม่แต่ง
เด๋วจา ม่ะจ๋วย ถ้า แม่ปั๋ว อ่านแร้ววว
จาม่ะใจอ่อน ยก ฮาร์ทจัง หั้ยยย ง่ะ อะซิก ๆ แผล่บ ๆ




อ่ะ อันนี้เอามาฝาก อาเจ่เจ๊คร้าาาาาา





เผื่อ วันไหนทั่นชาร์ลี ว่าง ๆ (จากการปรนนิบัติลูกกะปั๋ว)
จาได้ ไป ออน ทัวร์ แร้ว นั่ง บนภู ดูวิดิโอ
ชมโฉม นวลน้องแมรี่ แก้หง่อมไปพลาง ๆ
ระหว่างรอ ฟัง อิการ์ฟิลด์ มันแพล่ม เอ๊ย แสดงแสนยานุภาพ งิงิ


ส่วนตอนนี้นู๋บี ขอนุยาด พักน้ำลาย สักแป๊บนึงเน๊าะ



.

อิอิ
เอาล่ะ พา อิการ์ฟิลด์ไปโบ๊ะหน้าจนจ๋วยเด้งแระ
แวะมาเสนอหน้าโชว์ให้ แม่ปั๋วดูได้แร้วววววว
อ่ะ ตามไปเสพ ได้ ที่

https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=bsonjb&month=11-2010&date=09&group=2&gblog=7

นะคร้าาาาาาา

แร้วววว ถ้า เบื่อมักดองน้ำลายเมื่อไร
ก็ไปเจื้อยแจ้วร้องแง้ว ๆ แถวนั้นได้เด้อออ
อิฉานเปิด ฟลอร์ใหม่ ให้ หม่ามี๊ เต้นดิสโก้ แระ
ฟลอร์เดิม เริ่ม ยาวเกินไปแระเหอ ๆ






แร้วเด๋ว มีโอกาส จะไปเซิ้งกาติ๊บ
นั่งจิบเบียร์ ที่ ฟลอร์ใหม่เป็นเพื่อนเด้อค่า
ขอเวลาจั๊กหน่อยนะเธอว์
แบ่บว่า ตอนนี้เผลอเดินละเมอ
ออกมาจากกะลาแระ
คงต้องถือโอกาส แวะมาอีแร่ดแต๊ดแต๋
ต่ออีกสักดอกส์สองดอกส์ อ่ะคร้าา แม่ปั๋วขราาา
ส่วน ศีล 5 ในฮาเร็มที่ คิดจะเขียน นะเร๊อะ
คงต้องรอไปก่อน เต๊อะ เหอ...เหอ...



อันนี้แถมมมมม






เห็นรูปนี้แร้ว นึกถึง อิบักหำน่อย มันอ่ะ
หายเงียบไปกับน้ำท่วมเกาะสมุย เรยวุ๊ย หลานตรู
ป่านนี้ มิลู้ว่า มันจะเป็นไงมั่ง
หวังว่า คงปลอดภัยไม่เปียกมะล่อกม่ะแล่ก
แบ่บ อิเหมียว ในรูปนี้ เน๊าะ

แต่ถ้ายังตกน้ำป๋อมแป๋ม อยู่ ณ แห่งหนตำบลใด
ก็ขอให้ หลานได้เจอะเจอ เพชรในหัวคางคก
แร้ว หยิบยกมาใช้เป็น อุทาหอน สอนใจ
ได้ นะจ๊ะ พ่อหลานร้ากกกกงิงิ


อ้ออออ ส่ง นักร้องวง เหมียว เหมียว เหมียว
มา ร้องเพลงกล่อม ฮาร์ทจัง
เป็นการตัดริบบิ้นปิดกาทู้นี้โตยยย จร้าาาา




.

ผ่านมาทักทายเจ้าของบทความครับ

Special Price Norelco Rechargeable Shaver
Super Deal Free Treadmill
Gas Rc Trucks Cheap
Toddler Bed Bedding Cheap
Dozier Knives Sale
Storkcraft Cribs Shop

แวะเข้ามาอ่านแล้วอยากติดตามท่านเลยครับ

Cd Software Burner Online Shop
Saveup Home Fire Pit
Husqvarna Lawnmowers
Bluetooth Headset Linux
Backless Booster Seats