ในสังคมที่เราไม่สามารถควบคุมให้สื่อลดความรุนแรงทางการยั่วยุให้เกิดอารมณ์ทางเพศ หลายสื่อเองก็เห็นแก่เรตติ้งมากกว่าสังคมจนกลายเป็นเรื่องปกติ อาจไม่มีประโยชน์เมื่อเรามาเรียกร้องความยุติธรรมภายหลังเกิดเหตุ ผู้หญิงจึงควรจะเรียนรู้และรู้จักดูแลตัวเองไม่ทำให้ตัวเองตกอยู่ในภาวะความเสี่ยง ผมลองรวบรวมบทความที่เห็นว่ามีประโยชน์กับผู้หญิงทุกคน อย่างน้อยจะได้เป็นไอเดียในการเอาตัวรอด เมื่อจำเป็น
จาก นางสาวอลิสา แสงขำ นักศึกษาปริญญาโท นิติ ศาสตรมหาบัณฑิต คณะนิติศาลตร์ ภาควิชาอาชญวิทยา เก็บข้อมูลจากนักโทษข้อหาข่มขืนจากคุกบางขวางและลาดยาว จำนวน 100 คน พบว่าการเลือกเหยื่อของนักโทษได้ผลเป็นดังนี้84% เลือกผู้หญิงที่เดินไปด้วยคุยโทรศัพท์ไปด้วยมือถือสามารถนำไปขายต่อได้ หรืออ่านการ์ตูน หรือหนังสืออื่นขณะเดินเพราะไม่ได้ระวังตัว87% เลือกผู้หญิงที่สวมเสื้อผ้าถอดง่ายแต่หากพบผู้หญิงถูกใจแต่สวมเสื้อผ้าที่ต้องใช้เวลา ถอดนาน เขาจะกลับมาดักรอเป็นครั้งที่สองพร้อมกรรไกรหรือคัตเตอร์90% เลือกผู้หญิงผมยาวคือหางเปีย หางม้าปล่อยตามธรรมชาติ เพราะกระชากจากข้างหลังได้ง่าย96% เลือกผู้หญิงที่เดินทางไปไหนมาไหนเวลากลางคืนเพราะ ผู้ชายส่วนใหญ่ มีประสบการณ์ทางเพศครั้งแรกตอนกลางคืนโดยไม่คำนึงว่าต้อง เป็น ผู้หญิงสวยหรือหุ่นดี ขอให้มี..เพียงอย่างใดอย่างหนึ่งก็พอ มีนักโทษบางขวางคนหนึ่งให้ข้อมูลว่าหากเวลานั้นเป็นเวลา ที่เขาต้องการปลด ปล่อยแล้ว เขาไม่เลือกว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย วัว ควาย99%เลือกผู้หญิงที่เดินทางคนเดียวมีนักโทษบางขวางคนหนึ่งทำทีเป็นวินมอเตอร์ไซค์รับผู้หญิงคนที่ถูกใจจากกลุ่ม เพื่อนของเธอที่เดินด้วยกันไปข่มขืน80% สามารถข่มขืนได้ในการกระทำครั้งแรกโดยใช้อุปกรณ์ของผู้หญิงนั่นเอง เป็น อุปกรณ์ช่วยประกอบการกระทำผิด เช่น เข็มขัด ลูกกุญแจ กระจกส่องหน้า(ต้องทุบให้แตกเป็นแหลมคมก่อน)70% เลิกล้มความตั้งใจหากผู้หญิงคนนั้นจ้องหน้าเขาแล้วเริ่มต้นสนทนาสั้นๆ กับเขาก่อน ขณะที่เขาเข้าประชิดตัว เช่น โทษค่ะ กี่โมงแล้ว