(สองภาพบน เป็นภาพก่อนและหลัง เล่นฟิตเนสครับ)

สำหรับบล็อคแรกครั้งนี้ ผมขออนุญาต เกริ่มนำเรื่องส่วนตัวของผมก่อน นะครับ หากใช้ภาษา อ่านยาก หรือผิดพลาด ประการใด ขออภัย ตรงนี้เลยนะครับ

เดิมผม(เมื่อสามสี่ปีที่แล้ว) เป็นคนผอมมาก ถึงขั้น ทุกคนคิดว่า เป็นเด็กติดยา หรือเป็นโรคร้ายแรง แต่จริงๆแล้ว ไม่ใช่ อาจจะมีโรคประจำตัวอยู่ที่ทำให้ผอมขนาดนั้น คือ ไทรอยด์เป็นพิษ ครับ ณ เวลานั้น ผมสูง 185 เซนติเมตร หนักแค่ 50 กิโลกรัม (ซึ่งหนักเท่านี้มา 10 กว่าปีแล้ว) 

เริ่มจาก ชีวิตนักศึกษา คนธรรมดา ที่ไม่ได้ คิดถึงการออกกำลังกายเท่าไหร่ เป็นคนขี้เกียจ มีเล่นกีฬาบ้าง นานๆที เช่น แบตมินตัน บาส แต่ก็ไม่ได้เล่นเป็นประจำ จนมาวันนึง วันที่เรียน จบปริญญาตรี ผมเอง ก็ยังไม่ได้คิดที่จะ ออกกำลังกายเข้าฟิตเนส ครับ แต่เพื่อนผมคนนึง ชวนให้ไปออกกำลังกายเป็นเพื่อน ผมคิดว่า เฮ่ย มันก็ดี ได้ออกกำลังกายบ้างอะไรบ้าง แต่ก็ไม่ได้คิดว่า จะเล่นให้มีหุ่น มีกล้ามขึ้นมา เพราะ บอกตัวเองว่า ยังไงเราก็อ้วนไม่ได้แล้ว จากที่เป็นโรค ไทรอยด์เป็นพิษ แต่ก็คิดว่า "เราลงทุนเพื่อสุขภาพ ไม่มีคำว่าขาดทุน" เราออกกำลังกายยังไง ก็ได้กับสุขภาพของเราเอง

ผมเล่นฟิตเนสไปได้ประมาณ 3 เดือน สิ่งที่ไม่น่าเชื่อ (สำหรับผม) คือ การเปลี่ยนแปลงกับกล้ามเนื้อ กล้ามเนื้อที่ใหญ่ขึ้น ของแขนและไหล่ ทำให้เพื่อนหลายคนทัก และผมเองก็รู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงนี้ คือ เริ่มใส่เสื้อตัวเดิมๆ เล็กๆ ไม่ได้ อึดอัด แต่ก็ไม่ได้ทำให้ผม อึดอัดตามไปด้วยเลย กลับรู้สึกดีใจ ซะอีก 55 หลังจากนั้น ผมก็เริ่มมีไฟ และพยายามหาแรงบันดาลใจ (จากเมื่อก่อน ที่เล่นแบบ ไปวันๆ) ผมรู้สึกอีกหนึ่งคือ การที่เราออกกำลังกายสม่ำเสมอ มันเป็นการฝึกนิสัย การปรับเปลี่ยนวิถีชีวิต เดิมๆ ที่ไม่เคยออกกำลังกาย ให้รู้สึกว่า เราต้องมาออกกำลังกายอีก โดยไม่ต้องฝืน (ซึ่งต่างจากช่วง 2-3 เดือนแรกที่ผมต้อง ฝืนตัวเอง มาออกกำลังกาย มาเล่นเป็นเพื่อนเพื่อน แต่ตอนนี้ ไม่ใช่อย่างนั้นแล้ว)

>>> ผมเดาว่า จากการออกกำลังกาย ร่างกายจะหลั่งฮอร์โมน เอนโดรฟิน (ซึ่งเป็นสารเสพติดอ่อนๆ 55) ออกมา เพราะฉะนั้น พอเราออกกำลังกายนานๆ ร่างกายมันได้รับ มันก้เกิดภาวะติด ซึ่งไม่ได้มีอันตรายใดๆ มันหลั่งมาในปริมาณที่ร่างกายต้องการทำให้เราผ่อนคลาย ส่วนความรู้สึกของ่ที่บอกว่ามัน ติด คือ ผมเองจะรู้สึกว่า เฮ้ย! วันนี้ต้องไปหวะ ไม่ไปแล้วมันครั่นเนื้อครั่นตัว มันเหมือน การรอกินของอร่อย เราต้องไป

>>> จิงๆ ผมไม่คิดว่าจะจริงจังขนาดนี้แต่เพราะเพื่อนชวนมา แรงจูงใจมันตามมาทีหลัง (กรณีของผมคือ ติดก่อน แล้วแรงจูงใจตามมา) ช่วงแรกมาเล่นเพราะ ผมเป็นคนชอบเสียดาย ผมจ่ายเงินค่าฟิตเนสไปแล้ว ผมก็รู้สึกว่าพี่ต้องมาเล่น (ให้คุ้ม 55) หลังจากนั้นมันเป็นช่วงที่ร่างกายเริ่มเปลี่ยนแปลง คนเริ่มทัก มันเลยมีกำลังใจ และแรงบันดาลใจ ผมก้เลยยึดเทรนเนอผมเป็นอีกแรงจูงใจ พี่เค้าดี สอนทั้งเวท และการใช้ชีวิต หลายอย่าง ก็เลย มีแรงฮึด ถึงกับนับพี่นับน้อง ไปถ่ายรุปงานแต่งให้พี่แกเลย (นอกเรื่อง คริๆ)

>>> มีครับ เพราะผมเองก็คิดว่า ยังไงผมก้คงไม่อ้วนขึ้นมามากกว่านี้แล้ว จากที่เป็น hyper thyroid และก้ถามตัวเองว่า มันจะเสียเวลารึป่าว คุ้มรึป่าว แต่ก้ฉุกคิดขึ้นมาว่า เราลงทุนกับการเล่นกีฬา (ถ้าเล่นให้ถูก และด้วยความระมัดระวัง) ยังไงมันก้คุ้มครับ มันได้กับสุขภาพเราเอง แล้วผมก้เล่นแบบตัดปัญหานี้ไป เพราะยังไงผมก้ต้องเล่นให้ถึง 4 เดือนอยู่ดี (ผมสมัครฟิตเนส ไป 4 เดือน)

ยังไง ก็เป็นอีกกำลังใจ ให้ทุกคนที่กำลังจะเริ่มเล่นกีฬา ออกกำลังกาย ไม่ว่าจะแค่ เพื่อสุขภาพ หรือเพิ่มน้ำหนัก ลดน้ำหนัก ก็ตาม ขอให้คิด และเริ่มทำ ด้วยความตั้งใจ ไม่ท้อ หมั่นหาความรู้และกำลังใจ อาจจะเป็นอีกหนทางให้เราสู้ได้ครับ และผมขอเป็นหนึ่งในนั้น ครั้งนี้ผมได้เขียนเรื่องราวตัวเองแบบ ย่อๆ ครั้งต่อไปผม ตั้งใจจะนำความรู้ ที่ผมได้ศึกษา จากเทรนเนอร์ ผู้รู้ เว็บไซต์ หนังสือ รวมถึงประสบการณ์ผมเอง มาแชร์ให้เพื่อนๆ ได้ติดตามกันเรื่อยๆ นะครับ 

ผมมาถึงตรงนี้ได้ ความรู้ทั้งหลาย ก็ได้มาจากการที่คนอื่นสอนผมเช่นกัน ผมก็อยากนำความรู้ตรงนี้ บอกต่อให้กับทุกคนเช่กันครับ

**บล็อคแรกของผม ยังเขียนไม่ค่อยชำนาญ และยังตกแต่งให้น่าอ่าน ไม่ค่อยเป็น ไว้ครั้งต่อๆไป จะพยายามทำให้ดีขึ้นนะครับ

**ขออนุญาตฝากกระทู้ ในพันทิปของผมนะครับ ฟิตเนส เปลี่ยนชีวิต