Bloggang.com : ถปรร : งานราชพฤกษ์รวมใจภักดิ์รักพ่อหลวง ปี 2552 [การแสดงประกอบแสงเสียง "นพบุรีศรีนครพิงค์ เชียงใหม่"]

งานราชพฤกษ์รวมใจภักดิ์รักพ่อหลวง ปี 2552 [การแสดงประกอบแสงเสียง "นพบุรีศรีนครพิงค์ เชียงใหม่"]

งานราชพฤกษ์รวมใจภักดิ์รักพ่อหลวง ปี 2552 [การแสดงประกอบแสงเสียง "นพบุรีศรีนครพิงค์ เชียงใหม่"]

ช่วง 2-3 วันสุดท้ายของงานราชพฤกษ์รวมใจภักดิ์รักพ่อหลวง 2552
การแสดงสุดท้ายของแต่ละคืน จะเป็นการแสดงประกอบแสงเสียง "นพบุรีศรีนครพิงค์ เชียงใหม่" โดยวิทยาลัยนาฏศิลปเชียงใหม่

ถ้าใครมีโอกาสได้ชมใน blog ไปก่อนหน้านี้แล้ว อาจจะได้เคยชมไปครั้งหนึ่งแล้ว แต่ครั้งนั้นแสดงที่อนุสาวรีย์สามกษัตริย์

ครั้งก่อนนั้น ก็อยากจะถ่ายภาพและมีคำบรรยายตามการแสดงด้วย แต่ก็ลืมอัดเสียงไว้
ครั้งนี้ตั้งใจที่จะถ่ายภาพชุดนี้ให้ครบ พร้อมคำบรรยายประกอบเล่าเรื่อง

คิดไว้เหมือนกันว่า blog นี้จะยาวมากๆ แต่ก็ตั้งใจทำให้จบใน blog เดียว
มาชมกันเลยดีกว่า

คนเล่าเรื่องออกมาเล่าเกริ่นนำการแสดง

ย้อนรอยเมืองเชียงใหม่ในอดีต ที่รุ่งเรือง และไม่เคยจางหายไป ตราบจนถึงปัจจุบัน

ณ พื้นปฐพีแห่งนี้ เมื่อ 700 กว่าปีที่ผ่านมา มีสภาพภูมิประเทศเป็นที่ราบลุ่ม เชิงดอยสุเทพลาดเทไปทางทิศตะวันออกสู่ลำน้าปิง ที่มีน้ำไหลหล่อเลี้ยงตลอดทั้งปี ระบบนิเวศน์ที่เต็มไปด้วยแมกไม้ พืชพันธุ์ สิงสาราสัตว์ และชนเผ่าชาติพันธุ์ต่างๆ ที่กระจายอยู่กันทั่วไป

ด้วยอำนาจและความยิ่งใหญ่ของ เจ้าเมืองเม็งราย เชียงแสน
พระองค์ได้ขยายอาณาจักรโยนกออกไปอย่างกว้างขวาง

ทรงทำการรวบรวมอาณาจักรล้านนาไทยที่กระจัดกระจายให้เป็นปึกแผ่นขึ้นมาใหม่ และทำการสร้างเมืองเชียงราย พร้อมกับขยายอำนาจเข้ายึดอาณาจักรหริภุญชัย แล้วทำการตั้งอาณาจักรใหม่ขึ้นเรียกชื่อว่า "อาณาจักรล้านนา"

พญาเม็งราย ทรงเห็นว่าพื้นที่บริเวณริมฝั่งแม่น้ำปิงนี้ เป็นที่ราบอุดมสมบูรณ์ มีชัยภูมิเหมาะสมแก่การตั้งเมืองใหม่

พญาเม็งราย ได้เชิญพ่อขุนงำเมืองแห่งแคว้นพะเยาและพ่อขุนรามคำแหงแห่งแคว้นสุโขทัย มาร่วมกันวางแผนสร้างเมืองใหม่ขึ้นมา ชื่อ “นพบุรีศรีนครพิงค์เชียงใหม่”

ทรงย้ายเมืองหลวงของล้านนามาอยู่ที่เมืองนพบุรีศรีนครพิงค์เชียงใหม่

พญาเม็งรายทรงเป็นนักรบและนักปกครองที่สามารถ ทำให้ชาวล้านนาในสมัยนั้นต่างก็ให้ความเคารพนับถือและศรัทธาต่อพญาเม็งรายเป็นอย่างมาก

ในปี พ.ศ. 1898 พญากือนา กษัตริย์ในลำดับที่ 6 ของราชวงศ์เม็งรายได้ขึ้นครองราชย์ พระองค์ทรงเลื่อมใสในพระพุทธศาสนาเป็นอย่างมาก

พญากือนา ได้อาราธนาพระสงฆ์จากสุโขทัย และโปรดให้สร้างวัดสวนดอก วัดพระธาตุดอยสุเทพ พร้อมทั้งอัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุจากสุโขทัยมาที่วัดพระธาตุดอยสุเทพ ในช่วงยุคของพญากือนานี้ พุทธศาสนาได้เจริญรุ่งเรืองเป็นอย่างมาก สถิตย์อยู่ในจิตในใจของคนเวียงเชียงใหม่ทุกผู้ทุกคน

ในปี พ.ศ. 1928 โอรสของพญากือนา คือ พญาแสนเมืองมา ได้ขึ้นครองราชย์ และทรงได้สร้างวัดเจดีย์หลวง เพื่ออุทิศผลบุญแด่พระบิดา และให้เมืองเชียงใหม่เป็นศูนย์รวมพุทธศาสนา และศูนย์กลางวัฒนธรรมประเพณีที่ยิ่งใหญ่

เมื่อถึงเทศกาลยี่เป็ง พุทธศาสนาชาวเชียงใหม่ต่างพร้อมใจกันร่วมเฉลิมฉลองเทศกาลยี่เป็ง

ชาวเชียงใหม่ต่างพร้อมใจกันร่วมกันจุดผางประทีป

ปล่อยโคมลอย

เพื่อน้อมถวายเป็นพุทธบูชาแด่องค์สัมมาสัมพุทธเจ้า

รัชสมัยพระเจ้าติโลกราช กษัตริย์ลำดับที่ 10 ของราชวงศ์มังราย พุทธศาสนาได้เจริญถึงขีดสุด

พระเจ้าติโลกราชได้สร้างวัดเจ็ดยอด และได้ทรงจัดให้มีการสังคายนาพระไตรปิฏกครั้งที่ 8 ของโลกขึ้น ณ วัดเจ็ดยอด
การชำระพระไตรปิฏกในครั้งนั้นใช้เวลา 1 ปี จึงแล้วเสร็จ

ไม่เพียงแต่ด้านศาสนาที่เจริญรุ่งเรืองในสมัยนั้น
ในด้านศิลปวัฒนธรรม ขนบธรรมเนียมประเพณีของเวียงเชียงใหม่ ก็เจริญรุ่งเรืองตามไปด้วย

เมื่อถืงช่วงตรุษสรงกรานต์ ชาวเชียงใหม่ได้มีประเพณีสรงกรานต์ที่งดงาม และยังเป็นการค้ำจุนพระพุทธศาสนาในอีกทางหนึ่งด้วย

มีการแห่ตุง ปักตุง ขนทรายเข้าวัด

การแสดงศิลปวัฒนธรรม รำฟ้อนนกกิงกะหล่า

ในวันพญาวัน มีการรดน้ำดำหัวต่อบิดามารดา ญาติผู้ใหญ่ ผู้เฒ่าผู้แก่ ผู้มีพระคุณ ผู้หลักผู้ใหญ่ของบ้านเมือง

การรดน้ำดำหัวถือเป็นประเพณีที่สืบทอดต่อกันมายาวนานจนถึงปัจจุบันนี้

มีการเล่นน้ำ ในหมู่หนุ่มสาวต่างก็มีการเล่นน้ำในประเพณีสรงกรานต์กันอย่างสนุกสนาน รื่นเริงกันทั้งเมือง เย็นชุ่มกายชุ่มใจ พร้อมรอยยิ้มที่สร้างความประทับใจ แสดงออกถึงมิตรไมตรีของชาวเชียงใหม่ได้เป็นอย่างดี

เมื่อสิ้นรัชสมัยของพระเจ้าติโลกราช

เมืองเชียงใหม่ตกอยู่ภายใต้การปกครองจากหงสาวดี และอังวะกว่า 200 ปี
ทำให้ศิลปวัฒนธรรมล้านนาของเชียงใหม่ที่เคยโดดเด่นต้องสูญสิ้นลง และปรับตัวเข้ากับสกุลช่างของหงสาวดีและอังวะ

ต่อมาพญาจ่าบ้าน และพญากาวิละ ขอความร่วมมือจากพระเจ้าตากสินมหาราชแห่งกรุงธนบุรี ร่วมกันขับไล่พม่าออกจากเมืองเชียงใหม่ได้สำเร็จ
พญาจ่าบ้านและพญากาวิละได้ประกาศเอกราชย์ของเมืองเชียงใหม่่ ในปี พ.ศ. 2317
พระเจ้าตากสินมหาราช ได้ทรงแต่งตั้งพญาจ่าบ้าน ขึ้นครองเมืองเชียงใหม่ และทรงตั้งสมญานามให้ว่า "พระยาหลวงวชิรปราการ"

ในปี พ.ศ. 2325 พระเจ้ากาวิละ ได้ขึ้นครองเมืองเชียงใหม่ เป็นต้นราชวงศ์เจ้าเจ็ดตน

เมืองเชียงใหม่ในยามนั้นร้างผู้คน...
เนื่องจากชาวบ้านส่วนหนึ่งถูกต้อนไปเมืองหงสาวดีและอังวะ
ส่วนหนึ่งต่างก็หลบลี้ ซ่อนตัวอยู่ในป่า

พระเจ้ากาวิละได้รวบรวมผู้คน ชาวไทยกลุ่มต่างๆ มาอยู่ในเมืองเชียงใหม่
ถือเป็นยุค
เก็บผักใส่ซ้า
เก็บข้าใส่เมือง

พระเจ้ากาวิละได้รวบรวมผู้คนที่อยู่กระจัดกระจายจากเมืองต่างๆ เข้าด้วยกัน จนทำให้เมืองเชียงใหม่คึกคัก เจริญรุ่งเรือง และเต็มไปด้วยผู้คนจากชนเผ่าชาติพันธุ์ต่างๆ

เมื่อถึงสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์

พระเจ้าอินทวิชยานนท์เจ้าผู้ครองนครเชียงใหม่องค์ที่ 7 ได้ถวายพระธิดาเจ้าดารารัศมี ให้เป็นพระชายา ทรงมีพระราชอิสริยศ เป็น "พระราชชายาเจ้าดารารัศมี"

เมื่อพระองค์ได้กลับคืนสู่เมืองเชียงใหม่

เจ้าดารารัศมีทรงฟื้นฟูศิลปวัฒนธรรมกลับขึ้นมาใหม่

ศิลปวัฒนธรรมในยุคเจ้าดารารัศมีจึงเฟื่องฟู มีความงดงาม อ่อนช้อย

และกลายเป็นสมบัติอันล้ำค่าของแผ่นดินล้านนา จวบจนมาถึงทุกวันนี้

ในปี พ.ศ. 2477
ครูบาเจ้าศรีวิชัย พระอาริยสงฆ์ ผู้เป็นที่เลื่อมใสสูงสุดของชาวล้านนา
ได้รับเป็นประธานสงฆ์ ในการสร้างถนนขึ้นสู่วัดพระธาตุดอยสุเทพ

ด้วยบุญญาบารมีของท่าน ทำให้ชาวเชียงใหม่ทุกสารทิศ
ต่างหลั่งไหลพร้อมใจกันมาช่วยแผ้วถาง สร้างถนน
จนแล้วเสร็จได้ภายใน 5 เดือน

ร่วมรำลึกถึงพระคุณบารมีของครูบาเจ้าศรีวิชัย
ชาวล้านนาจึงได้สร้างอนุสาวรีย์ คูรบาเจ้าศรีวิชัย ไว้ที่เชิงดอยสุเทพ
เพื่อเป็นที่เคารพสักการะ และเป็นศิริมงคลของชาวล้านนา เชียงใหม่ และชาวไทย

นพบุรีศรีนครพิงค์เชียงใหม่ ได้ตั้งมั่นเจริญรุ่งเรือง เข้มแข็งมากว่า 700 ปี
และได้เป็นศูนย์กลางความเจริญในด้านต่างๆ มากมาย

รวมถึงศิลปวัฒนธรรมอันดีงาม เป็นแบบแผน ถ่ายทอดสืบต่อมาจนถึงทุกวันนี้

เพื่อให้คนรุ่นหลังได้สืบทอดและรักษาศิลปวัฒนธรรมอันดีนี้ไว้ให้คงอยู่ และเจริญรุ่งเรืองสืบต่อๆ กันไป ให้สมกับที่เรียกขานกันว่า "นพบุรีศรีนครพิงค์เชียงใหม่"

สุดท้า่ยขอขอบคุณทีมงานนักแสดงทุกๆ ท่านจากวิทยาลัยนาฏศิลปเชียงใหม่ ครู-อาจารย์ทุกๆ ท่าน ที่นำการแสดงประกอบแสงเสียง "นพบุรีศรีนครพิงค์ เชียงใหม่" มาให้ชมกันด้วยครับ

blog นี้แอบทำไว้หลายวันทีเดียวกว่าจะเสร็จทั้งหมด

ตั้งใจที่จะถ่ายทอดภาพถ่ายออกมา ให้พอเข้าตามเนื้อเรื่องทั้งหมดไว้ด้วย เนื้อหาที่เล่าเรื่องก็ถ่ายทอดมาจาก script ตามเสียงพากษ์การแสดง แต่ก็ไม่ได้คัดลอกมาทุกคำบรรยาย บางช่วงบางตอนฟังไม่ทันเหมือนกัน และยังเผื่อไว้ให้น้องๆ นักแสดงมา load ภาพไปด้วย แต่ภาพทั้งหมดก็ตั้งใจจะนำส่งให้กับทางวิทยาลัยนาฏศิลปเชียงใหม่อยู่แล้ว

blog นี้จึงอาจจะมีภาพเยอะไปบ้าง ส่วนเนื้อหาอาจจะยังไม่ครอบคลุมหรือขาดตกบกพร่องไว้อยู่ ขอไว้มารวบรวมเพิ่มเติมแก้ไขกันภายหลังอีกทีก็แล้วกันครับ

ขอขอบคุณทุกๆ ท่านที่แวะมาชมภาพถ่ายชุดนี้ด้วยนะครับ