เทวดาหรือนางฟ้าตัวน้อยของแม่ (4)

ลูกน้อยกลอยใจแม่
เทอมนี้แม่มีสมาธิตั้งใจสอนอย่างแรงเพราะไม่ได้สนใจเรื่องอยากมีลูกแล้ว ผ่านปีใหม่ด้วยความสบายใจเข้าปี 2555 แล้วตอนนี้แม่ก็ปาไป 40 ยิ่งไม่ต้องคิด แบบนี้ก็สบายใจดีมันโล่งโปร่งสบายใจจังฟังธรรมมะเพลินอีกต่างหาก เจอกัลยาณมิตรที่ดีด้วย เวลามีงานบุญก็จะฝากเงินเพื่อนไปทำบุญทำแล้วสบายใจ นี่เป็นครั้งแรกที่รู้สึกทำบุญแบบไม่อั้น แบบอยากทำก็ทำเลยทำทีเยอะหน่อย ทำบุญสร้าง รพ.ทรวงอกด้วย รพ.อยู่แถวบ้านเค้ากำลังสร้างตึกใหม่มีรับบริจาคสบโอกาสแวะเข้าไปบริจาค แม่กับป๊าตกลงใจรับอุปการะเด็กกับมูลนิธิของสมเด็จพระเทพฯ แบบให้เค้าหักเงิน วันเด็กก็ซื้อของเล็กๆ น้อยๆ ส่งให้น้องเค้าบ้าง แม่กับป๊าได้อุปการะเป็นเด็กผู้หญิงอายุ 7 ขวบ ตอนนี้น้องเค้าก็ 8 ขวบได้แล้ว พอเดือน กพ มาถึงก็เข้าเทศกาลตรุษจีนผ่านไปหลายวันแล้วแม่พอดีไปอ่านเจอในเนตว่าเค้ามีเทศกาลขโมยส้มขอลูก ช่วงตรุษจีน อ่าวไม่ทันซะแล้วแต่ก็ยังมีบางคนขโมยนอกเทศกาล เอาบ้างดีไหมนะ แต่ช่วงนั้นฟังธรรมมะเยอะจัด ถ้าจะขโมยโชคลาภคนอื่นทำไม่ได้แน่ๆ ซื้อส้มเองไปไหว้ดีกว่าอย่างงี้ถ้าได้ลูกมาเกิดด้วยค่อยสบายใจหน่อย คิดแบบนั้นแต่ไม่ได้หวังอะไร พอดีว่าแม่กลับบ้านโป่งหาอาม่า เลยไปไหว้เจ้าแม่กวนอิมวัดหนองหอยด้วยดีกว่า ที่บ้านไปไหว้กันประจำ ขออธิฐานเอาเองว่าขอให้ส้มที่นำมาไหว้เจ้าแม่เป็นส้มนำโชคขอให้นำโชคลาภคือลูกมาให้ เสร็จเอากลับมากินกันสองคนกับป๊า ป๊ากินไปลูกหรือสองลูกนี่แหละที่เหลือแม่กินเกลี้ยง จำได้ว่ากินจนท้องเสีย 555 ก็กินเกือบ 10 ลูกเลยวันนั้น แล้วก็ผ่านไปแบบสบายๆ ไม่คาดหวัง 10 มีนาคมถึงวันเกิดป๊าเราก็ชวนเพื่อนๆ ป๊าไปทำบุญกับเด็กกำพร้าที่บ้านปากเกร็ด เด็กๆ น่าสงสารมาก พวกเรายืนมองเด็กอ่อนที่ข้างหน้าต่างด้านนอกเพราะ จนท. ไม่อณุญาติให้คนนอกเข้าไป แม่ดูแล้วน้ำตาไหลพราก เด็กน่าตาน่ารักเต็มเลย นอนกินนมเอง เล่นเองร้องเองหลับเอง เวลาที่ไปเป็นช่วงที่น้องๆ กำลังกินนมเลยตื่นกันอยู่พอดี คนที่โตหน่อยยืาได้แล้วบ้างก็ยืนเกาะเตียง บ้างก็นอนมองกันตาแป๋ว เค้ามองมาทางเราที่ยืนตรงหน้าต่าง ผ่านมุ้งลวด ในตาอยากให้อุ้ม พูดแล้วน้ำตาก็พาจะไหลได้อีก ตอนนั้นแม่ยืนน้ำตาไหลไปแล้ว ทนดูต่อไปไม่ได้ต้องถอยห่างออกมา เสร็จแล้วก็ไปป้อนข้าวน้องเด็กโตขึ้นมาหน่อย 3-6 ขวบ ที่โรงอาหารเลยได้คุยกับเด็กๆ น้องน่ารักมากไม่เกเรเพราะถ้าทำพวกแม่ๆ จะลงโทษ เค้าทานข้าวกันเองคนไหนโตกว่าหน่อยก็จะช่วยป้อนคนข้างๆ ที่เด็กกว่าเค้าแบ่งกันกินเห็นแล้วสงสารจับใจ บางคนตัวเล็กมากไม่น่าเชื่อว่าเค้าตักอาหารกินเองไม่มีใครช่วย น้องไม่น่าต้องเหงาแบบนี้เค้าจะชวนเราคุยถามชื่อ ยิ้ม และติดเรารวดเร็วมาก คงเพราะอยากให้เราไปอีก อยากมีใครที่สนใจเค้า กลับมาบ้านแม่คุยกับป๊าทันทีเรื่องอยากรับน้องมาเลี้ยง ป๊าไม่ว่าอะไรตามนิสัย แต่การจะรับเด็กที่นี่ยากมากสำรับคนไทย เอาเป็นว่ารอไปก่อนจะหาโอกาสไปเล่นกันน้องๆ อีก ก่อนกลับทำบุญไปอีก ช่วงนี้แม่สอนหนักมากเหนื่อยจนกลับบ้านอยากนอนสลบไปเลย ก่อนนอนมีคุยเรื่องน้องๆ บ้านเด็กกำพร้าหลายหน นึกขึ้นได้เดือนนี้ครบรอบแต่งงานนี่นาคืนนี้พอมีแรงมาฉลองวันครบรอบกันดีกว่าจำได้แม่นคืนวันที่ 12 มีค แม่กับป๊าพอมีแรงอยู่บ้างไม่ลืมทำการบ้าน กะว่าจะจัดอีกทีฉลองวันครบรอบแต่งงานคือวันที่ 14 มีนาคม นี่ก็ 2 ปีเต็มแล้วซินะ แต่พอวันที่ครบรอบแม่กับป๊าทำงานเหนื่อยมากเลยหลับ ... อิอิ วันไหนกลับจากสอนเร็วหน่อยเข้าเนตหาที่ทำบุญดีกว่าเจอแล้วทำบุญบริจาคผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจให้น้อง จัดไป ทำหลายรอบเลย คือเพียรทำบุญมันทุกเดือนตั่งใจว่าจะแบ่งเงินเดือนส่วนนึงไว้ทำบุญจะได้สะสมบุญไปในตัวเหมือนฝากแบ้งค์  รักป๊าทำบุญอยากให้ป๊าเกิดชาติหน้ามีความสุขเยอะๆ นั่งวิปัสสะนาบ้างทำได้หนนึง แต่ใจสงบตลอด ก่อนนอนตั้งใจสงบดีจัง คนเราพอจิตมันว่างไม่ฟุ้งซ่านความสบายก็เข้ามาแทนมันเป็นอย่างนี้นี่เอง ทำงานประชุมข้าวปลาไม่ได้กิน คุมสอบ ตรวจข้อสอบ สอบสัมภาสณ์ นศ เยอะมากประชุมมันทุกอาทิตย์ปิดเทอมแทบไม่ได้ปิด อ่าถึงวัน ปจด จะมาแล้ว พกแผ่นอนามัยใส่กระเป๋าไว้ดีกว่า...

เลือดล้างหน้าเด็ก
วันนี้วันหยุดมีนัดรวมญาติของป๊า ปจด แม่ทำท่าจะมาแล้วมีมานิดๆ ใส่แผ่นอนามัยเลยดีกว่าก่อนไปปาตี้ร์ที่บ้านคุณป้าของป๊า แม่แวะซื้อของฝากลูกเพื่อนแม่ที่เพิ่วคลอดน้องก่อน พอถึงบ้านคุณป้า แม่ปวดฉี่ๆ เข้าห้องน้ำ เห้ย มีเลือดออกมาหยดนึง ที่แผ่นอานามัยอ่ะ เอ้ะ อ้ะ แต่ช่างมันที่นี่บ้านคุณป้าไม่ได้สนใจออกไปหาไรกินดีกว่า เสร็จขอตัวกลับกลับ จำได้รถป๊าที่จอดบ้านคุณป้ามีฝนตกเลยโดนยางมะม่วงหล่นใส่ทั้งคัน ก่อนกลับเลยต้องแวะล้างรถกันก่อน แม่เริ่มเอ่ะใจเรื่อง ปจด กลับถึงบ้านเข้าห้องน้ำดูอ้าว ปจด หดหายไปไหนทำไมมีมาหยดเดียวอ้ะ สรแดงหยดเดียวจริงๆ แปลกจัง ในใจไม่คิดไรมากเพราะไม่มีหวังเรื่องลูกแล้ว ช่างมันเหอะ เดี๋ยวมันก็มาของมันเอง วันต่อมาไปทำงานดีกว่าวันนี้มีประชุมอีกแล้ว ข้าวเช้าเที่ยงไม่ได้กิน ประชุมเสร็จลุกขึ้นจะยืน เห้ยไมหน้ามืดอ้ะมีเซ เอ่ออสงสัยนั่งนานเลือดลมไม่เดิน กลับบ้านกินข้าวนอนหลับเป็นตาย ตื่นมากินๆๆๆ ช่วงนั้นรู้สึกตัวเองทำไมกินจัง แต่ช่างเหอะหิวก็กินต่อ สัปดาห์หน้ามีสอบสัมภาษณ์ นศ 2 วันต่อด้วยไปสอบโปรเจคเด็กที่ปราจีน วิบากอีกแล้วขากลับแม่แวะร้านนกซื้อของดองร้านนี้ขึ้นชื่อเรื่องของดองจังหวัดปราจีนบุรี แม่ซื้อมันทุกอย่าง อย่างละครึ่งกิโล เกิดมาไม่เคยมีอารมณ์อยากซื้อขนาดนั้น ชักแปลกๆ กลับถึงบ้านกินหมดคนเดียว 1 ถุง ครึ่งกิโล สบายใจ....แปลกๆ อยู่น้า

ปวดท้องน้อย
คืนวันพุธที่ 4 เมษายน 2555 แม่ปวดท้องน้อยจัง จริงๆ ปวดมาหลายวันแล้ว แต่ตอนนี้ชักทนไม่ไหวโดนเฉพาะกลางคืนนอนไม่สบายเลยหลับๆ ตืนๆ เพราะปวดตลอด คืนนั้นแม่คุยกับป๊าเพราะกลัวว่าจะเป็นอะไรร้ายแรงลูกก็ยังไม่มีจะมาเป็นอะไรที่มดลูกอีกหรือเปล่านะก็ฉีดยากระตุ้นไปตั้งเยอะ กลัวซีดจะกลับมาด้วยป๊าเลยบอกว่าเดี๋ยววันหยุดนี้จะพาแม่ไปหาหมอ ตกลงตอนนั้นนอนตื่นเช้าวันพฤหัสบดีที่ 5 เมษายน 2555 แม่ปวดท้องตึงๆ อยู่เลย ป๊าตื่นแล้วแม่ก็บ่นเรื่องหาหมอต่อได้อีก 555 ช่วงนี้แม่อยู่บ้านแล้วเพราะปิดเทอมงานก็เคลียร์หมดแล้วเหนื่อยมากเพิ่งได้พักนี่แหละ ป๊าขึ้นไปอาบน้ำ แม่คิดในใจลองตรวจตั้งครรภ์เล่นๆ ดีกว่าเผื่อชั้นท้องไปหาหมอเดี๋ยวหมอจับฉีดยามีผลกับลูกในท้อง ตอนนั้นคิดไปได้ไงไม่รู้เพราะไม่มีหวังเลยที่จะท้องเองแบบธรรมชาติไม่เคยคิดหลังจากเลิกหวังไปแล้ว พอดีแม่มีที่ตรวจตั้งครรภ์ได้แถมมาตอนซื้อที่ตรวจไข่ตกเพิ่งซื้อมาหมาดๆ ไปค้นก่อน หาอยู่ตั้งนานเพราะไม่คิดว่าจะได้ใช่เลยเก็บแบบไม่ได้สนใจ พอเจอแม่ก็จัดการฉีกซองเอาที่ทดสอบจุ่มปัสสาวะเลยไม่ได้สนใจด้วยซ้ำ ตรวจขำๆ แต่เอ้ะอะไรสีแดงๆ แว้บๆ...อ้ะ

Create Date : 22 พฤษภาคม 2555 Last Update : 3 กรกฎาคม 2555 13:08:46 น. Counter : 2286 Pageviews.		1 comments
Share Tweet