พฤษภาคม 2555

 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
18
19
20
21
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
เทวดาหรือนางฟ้าตัวน้อยของแม่ (1)
แม่กับป๊าวางแผนแต่งงาน
แม่กับป๊าตกลงว่าจะแต่งงาน เพราะอายุเยอะมากแล้วเกรงว่าจะมีลูกยาก สองคนทำการวางแผนทันที ปี 2552 เราสองคนจูงมือกันไปตรวจร่างกายแพคเกตก่อนแต่งงานที่ รพ เอกชนที่มีชื่อเสียง ผลออกมาสองคนปกติ ยังงี้เดินหน้าแต่งงานโล้ด ต้องรีบๆ แล้ว แม่ อายุ 37 แล้วจ้า
แต่งแล้วจ้า
วันอาทิตย์ 14 มีนาคม 2553 วันที่แม่กับป๊าแต่งงานวันจันทร์ 22 มีนาคม 2553 วันงานเลี้ยงฉลองมงคลสมรสของเราสองคนที่โรงแรมเป็นวันที่มีความสุขสุดๆ งานสวยมากๆ ในใจนึกเสียดายที่แม่กับป๊าตัดสินใจแต่งงานกันช้าไปตอนนั้นแม่ 38 แล้ว ไม่มีเวลาให้รอ หลังแต่งงานแม่ปรึกษาหมอแผนกผู้มีบุตรยากทันที แม่เลือก รพ ที่คิดว่าดีพอสมควร ไปตรวจครั้งแรกคุณหมอแจ้งว่าแม่กับป๊าปกติทุกอย่างแถมแข็งแรง แต่แม่มีเนื้องอกเล็กๆ ซึ่งมันอยู่ตรงบริเวณที่ตัวอ่อนสามารถฝังตัว อาจจะเป็นสาเหตุให้แม่มีลูกยาก ได้ฟังแบบนี้แม่ตัดสินใจเอาออกทันที สัปดาห์ต่อมาคุณหมอนัดแม่ขูดมดลูก จำได้ว่านัด 9.00 ช่วงปลายเดือนมีนาคมก็หลังแต่งงานได้ไม่นาน แม่ต้องนอน รพ 1 คืน อยากกลับบ้านมาก ป๊าดูแลแม่ตลอดแอบซึ้งใจป๊าจังเลย เกิดมาไม่เคยเจ็บตัวขนาดนี้ ใครจะไปรู้ว่าต่อมาภายหลังแม่จะต้องเจ็บตัวแถมเสียตังส์มากกว่านี้อีกเยอะเพราะการทำ ivf นี่แหละ ลืมบอกไปค่าแพคเกตตรวจร่างกายตอนนั้น สองคนประมาณ เจ็ดพันกว่าบาท ส่วนค่าขูดมดลูกแม่ประมาณสองหมื่นหนึ่งพันบาทแต่อันหลังแม่เบิกประกันสุขภาพเหลือจ่ายเอง 900 บาท หลังจากเอาสิ่งที่คิดว่าเป็นอุปสรรคออกไปแล้วสองเดือนแม่หายเป็นปกติ ตอนนั้นแม่มั่นใจมากว่าต้องได้ลูกน้อยกรอยใจมาเชยชมแน่นอนเดือนแรกเมื่อครบกำหนด  ปจด  ไม่มาแถมแม่เสียดท้องน้อยรอมา 5 วันแล้วตรวจเลยดีกว่า  ซื้อที่ตรวจตั้งครรภ์มารอแล้ว อิอิ  ผลปรากฏขึ้นขีดเดียว จ๋อย...ตรวจเสร็จไม่ท้องวันต่อมา ปจด ก็มา ลองเดือนต่อไปสงสัยเพราะเพิ่งขูดมดลูกมาได้ไม่นาน แต่ตอนนี้ความมั่นใจแม่ว่าจะมีตัวน้อยลดลงเหลือ 50 % จากร้อย เดือนต่อมากินแห้วอีกถึงตอนนี้ความมั่นใจแม่แทบไม่เหลือ แต่ก็ยังพยายามต่ออีกเกือบปี พอเข้าเนตหาข้อมูลพบว่าการขูดมดลูกอาจทำให้เกิดแผลเป็นที่เรียกว่าพังผืดซึ่งทำให้พื้นที่การเกาะของตัวอ่อนลดลงไปอีก ความรู้สึกแม่ตอนนั้นแย่สุดๆ ความมั่นใจแม่ตอนนี้เหลือ 0% ทางออกคือทำ "กิ้ฟ" แม่ทำการเสาะแสวงหาสถานที่ทำกิ้ฟปัจจุบันเค้าเรียกวิธีการทำ IVF ซึ่งป๊าไม่ิห็นด้วยเท่าไหร่ แต่ขัดใจแม่ไม่ได้ อิอิ แม่กับป๊าไปหลายที่ ก็ตอนนี้แม่ฟุ้งซ่านแล้วว่างเป็นเข้าเนตหาข้อมูลของคนมีบุตรยาก ยิ่งอ่านยิ่งคุยก็ยิ่งร้อนรนอยากจะทำเต็มแก่ ป๊าห้ามยังไงก็ไม่ฟังก็ แม่มันคนใจร้อน ป๊าเสียอีกที่บอกปล่อยไปถ้าเค้าอยากมาเกิดเค้าก็จะมาเกิดเอง แต่อารมณ์นี้แล้วแม่มีหรือจะฟังควันออกหูดุป๊ากลับไปอีก ยืนยันว่าจะทำอย่ามาขัดขวาง ป๊าเห็นท่าทีแม่แล้วขวางไปมีแต่บ้านแตกเปล่าๆ  อย่ากระนั้นเลยก็ปล่อยแม่มันไปเสียตังส์เล่นๆ แต่จริงๆ แล้วป๊าคงเห็นใจแม่มากกว่าก็ตอนนั้นเพื่อนๆ แม่ที่แต่งงานก็ทยอยท้องกันหมดแล้ว  แถมคนที่ทำงานแม่เจอหน้ากันวันแรกถามทันทีมีลูกหรือยัง  มันยิ่งตอกย้ำซ้ำเติมคนอยากมีลูกเสียจริง อิอิ ตอนนั้นไฟแรงด้วยมั่งแล้วทุกคนรอบข้างก็กระหน่ำถามไถ่กันไม่ได้ขาดเลยว่าท้องยังๆ...  โหยมันยิ่งตอกย้ำให้ช้ำใจกันสุดๆ  แต่ต้องเก็บเอาไว้ข้างใน หือ.. แม่กลับไปหาคุณหมอที่เคยขูดมดลูกเพื่อจะทำ iui คุณหมอให้ยากระตุ้นไข่ปรากฏว่าแม่ได้ไข่ใบโต สิบกว่าใบคุณหมอไม่ฉีดเชื้อให้  เนื่องจากมีโอกาสทำให้ได้ลูกแฝดซึ่งจะไปเป็นอันตราย แแม่เลยต้องกลับบ้านมาทำการบ้านเองและแล้วก็ไม่สำเร็จ มารู้ทีหลังว่ายากระตุ้นแบบเม็ดนั้นมีผลข้างเคียงทำให้ผนังมดลูกที่บางอยู่แล้วยิ่งบางเข้าไปอีก ยากที่จะมีโอกาสตั้งครรภ์ ... เห้อพักท้องแต่ไม่หยุดยั้ง ผ่านไป 1 ปีหลังจากแต่งงาน พอแม่ตัดสินใจว่าจะมุ่งหน้ารักษามีบุตรยาก เมื่อได้สถานที่ก็มุ่งหน้าเข้าหาเป็นคลีนิครักษามีบุตรยากโดยเฉพาะที่เลือกที่นี่เพราะคลีนิคอยู่ทางผ่านที่ทำงานกับบ้านพอดีเลย สดวกเดินทางมากๆ โดยแม่ไม่รู้ตัวเลยว่าจะต้องเศร้าใจในเวลาต่อมาคือทำไม่สำเร็จ... สองคนสามีภรรยาเข้าคลีนิคตรวจทันที ครั้งแรกคุณหมอก็แนะนำให้ทำ IVF เลย หมอใจร้อนกว่าเราเสียอีกแหะ ซึ่งมันก็แน่นอนก็พาหมูไปวางให้ถึงเขียง จะไม่ลงมีดก็แปลกแต่ตอนนั้นแม่ยังพอมีสติอยู่หน่อยเลยขอหมอทำ IUI ก่อน ซึ่งหมอที่นั่นก็โอเคจัดการอัลตร้าซาวน์ โดยก่อนหน้าที่ทำนั้นเราได้แจ้งให้หมอทราบไปแล้วว่าแม่ไปตรวจและทำอะไรมาบ้าง  พออัลตร้าซาวน์หมอพูดเบาๆ  ว่ามดลูกเริ่มมีพังผืดเกิดจากแผลที่ทำมา นั่นคือแผลเป็นนั่นเอง แปร่ว... แม่ใจเสียเข้าไปอีก เลยถามหมอว่าเหลือพื้นที่ให้ตัวอ่อนเกาะเท่าไหร่คะ  หมอบอกว่าครึ่งๆ ไอ้คำว่าครึ่งๆ  นี่มันเท่าไหร่คะ  จำได้ว่่าพียรถามอยู่หลายครั้งที่ทำอัลตร้าซาวน์ ก็มันอยากรู้ สรุปหมอแจ้งว่าพอมีโอกาสตั้งท้องด้วยวิธี  IVF ถ้าจะให้ท้องเองคงยาก อื่ม...  แถมแม่อายุเยอะแล้วสรุปคือมีแต่ปัยจัยลบ  อ้ะเริ่มขบวนการ IUI ดู  กระตุ้นไข่ครั้งแรกแม่ได้ไข่ใบโตมา 2 ใบ  แต่ผนังมดลูกแม่บางมากกินยาเพิ่มความหนาก็แล้ว ได้มาแค่ 8 มม เอง  แม่แอบเซ็งแต่หมอถามว่าจะลองฉีดเชื้อดูไหม แม่ตัดสินใจทำทันทีก็อุตส่าห์ฉีดยากระตุ้นทุกวันซัดไป 7 เข็ม เรื่องไรจะยอมเจ็บตัวฟรี ลืมนึกไปว่าเวลาฉีดเชื้อก็เสียตั้งอีกนะจ้ะ อิอิ ทั้้งที่รู้ว่าจะกินแห้วแต่ก็หน้ามืดแม่เลยได้เสียตังฟรีไปอีกกับการทำ ครั้งนั้นหมดเงินไปประมาณ 15000 กว่าๆ ละลายน้ำไป หมอถามแม่ว่าเริ่มทำ  IVF  เลยไหมตอนนั่นแม่กำลังมึนๆ  เพราะโดนฮอร์โมนไปเยอะมากแล้ว ตัดสินใจพักสองเดือนแล้วกลับมาทำ IVF  ให้สมใจกันซะที ลูกกำลังจะมาเค้าคงรอเราอยู่ ต้องรีบทำ (คิดเองเออเอง เหมือนคนบ้า) ป๊าไม่กล้าขัดขวางแม่ตามเคย จริงๆ ป๊าไม่เคยขัดใจแม่สำเร็จอยู่แว้ว



Create Date : 22 พฤษภาคม 2555
Last Update : 3 กรกฎาคม 2555 11:47:50 น.
Counter : 1091 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

หมวยเล็กกับหมวยใหญ่
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]