Rockie Agent Rouge 2016
ซีรี่ย์เรื่อง Rockie Agent Rouge ปี 2016
ออกอากาศช่อง Dragon TV , ZJTV (China) จำนวนตอน 45 ตอน เริ่มออกอากาศวันที่ 27/09/2016
แนะนำตัวละคร
1. หลานเหยียนจื่อ (จ้าวลี่อิง)
2. จูอวู่ฮัว (ลู่อี้)
3. ซงเหมียน (หยวนเว็นคัย)
4. เฟิงหมานนา (ซือเจ้าฉี)
หลังจากดูซีรี่ย์เรื่องนี้จบ คือมันไม่มีชื่อเรื่องภาษาไทยนะคะ (ณ วันที่เขียนบล๊อก) ต้องใช้ชื่อจีนหรืออังกฤษไปก่อน ดูพร้อมๆ ไปกับประเทศจีน จบไปแล้ว 45 ตอน จริงๆ ไม่ค่อยชอบซีรี่ย์แนวนักสืบหรือแนวสงครามสมัยปัจจุบันซักเท่าไหร่ เพราะกลัวที่จะได้เห็นการยิงกันเลือดสาด คนตายอย่างทารุณ แต่ตัดสินใจดูเพราะ จ้าวลี่อิง ซีรี่ย์ที่จ้าวลี่อิง แสดง เรารู้สึกว่าเล่นถึงบทบาทมาก มืออาชีพมาก (จริงๆมีดาราอีกหลายคนนะคะ ก็ค่อยๆ ทยอยดู) เรื่องนี้ จ้าวลี่อิงประกบ ลู่อี้ เรื่องฝีมือกับความหล่อ มีครบหายห่วง แม้จะค่อนข้างมีอายุแล้วก็ตาม แต่แคสมาได้เหมาะกับบทบาทในเรื่องมากค่ะ
ในช่วงเดือนตุลาคมของทุกๆ ปี ซีรี่ย์จีนจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับความรักชาติ เพราะเดือนตุลาเป็นเดือนของวันชาติจีน (เหมือนจะเอาใจรัฐบาลจีนแหละ) เรื่อง Rockie Agent Rouge นี้เกิดขึ้นในช่วงปี 1937 ญี่ปุ่นบุกตีประเทศจีน ทั้งที่ฉางซาและที่เซียงไฮ้ ซึ่งจริงๆ แล้วก่อนที่ญี่ปุ่นจะบุกมาตี ประเทศจีนในตอนนั้นก็มีการขับเคี่ยวกันของคนจีนด้วยกันเองที่แบ่งออกเป็น 2 ฝ่ายคือ ฝ่ายคอมมิวนิสต์ ของเหมาเจ๋อตุง และ ก๊กหมินตั๋ง ของเจียงไคเชค...
นางเอก เหยียนจือ บังเอิญเข้ามามีส่วนเกี่ยวข้องกับภาระกิจของซงเหมียน หัวหน้าชุดปฏิการณ์สืบความลับว่าญี่ปุ่นวางแผนยิงระเบิดถล่มเซียงไฮ้เมื่อไหร่ยังไงโดยบังเอิญ (บนเรือท่องเที่ยว) ผู้บัญชาการสาขาเซียงไฮ้ ซึ่งเป็นเจ้านายของซงเหมียนจึงให้ซงเหมียนดึงเหยียนจื่อเข้ามาทำงานด้วย (กลุ่มนี้เป็นกลุ่มของเจียงไคเชค) ความสามารถของเหยียนจื่อคือสมองของเหยียนจื่อสามารถจดจำได้แม่นยำและรวดเร็ว มีหูที่ดีมากสามารถได้ยินเสียงในระยะไกล และใจกล้า แต่ขอเสียของเหยียนจื่อคือเป็นคนมั่นใจในตัวเองมากเกินไป ไม่สนใจคนอื่น แบบหยิ่งยะโส (ถูกเลี้ยงมาตามใจเพราะเป็นลูกเจ้าของธนาคารใหญ่ 1 ใน 3 ของเซียงไฮ้)
เหยียนจื่อเป็นเพื่อนรักกับหมานนา หมานนาเป็นลูกสาวของนายพล ทหารยศสูงในกองทัพรัฐบาลจีน (แต่พ่อของหมานนาและแม่เป็นสายลับของญี่ปุ่น) หมานนาเป็นเด็กสาวใสๆ สวยๆ ไม่คิดมาก มองโลกเป็นสีชมพู ด้วยความสนิทและรักกับเหยียนจื่อมากจึงชอบอะไรคล้ายๆ กัน หมานนาจึงมีทักษะดีเพราะฝึกพร้อมๆ กับเหยียนจือมา แต่สมาธิของหมานนาไม่ดีเท่าเหยียนจื่อ ...
ซงเหมียนได้เบาะแสจากข้อความที่คนร้ายซ่อนไว้ในตลับแป้งของเหยียนจื่อ แต่ข้อความที่ซงเหมียนได้ได้ถูกพ่อแม่ของหมานนาเขียนใหม่ไปแล้ว (ก่อนที่สายลับญี่ปุ่นจะตายได้แอบซ่อนกระดาษข้อความลับไว้ในตลับแป้งของเหยียนจื่อ ตอนแรกเหยียนจื่อไม่รู้ แต่พ่อแม่หมานนารู้จึงให้หมานนาชวนเหยียนจือมาบ้านและพยายามขโมยตลับแป้งของเหยียนจื่อ แต่ไม่สำเร็จเพราะเหยียนจื่อมีตลับแป้งแบบเดียวกัน 2 อัน พอเหยียนจื่อเข้าห้องน้ำหยิบแป้งมาใช้จึงเห็นว่ามันไม่ใช่เนื้อสีแป้งของเธอ เธอเลยเปิดดูแล้วเห็นกระดาษ จึงบอกหมานนา หมานนาดันไปบอกพ่อกับแม่ พ่อกับแม่เลยขอเก็บไว้ให้ ซงเหมียนเอง เหยียนจื่อไม่อยากให้แต่ก็ขัดไม่ได้ พ่อแม่หมานนาเลยมีเวลาเปลี่ยนข้อความในนั้น ......ขอความที่สายลับส่งให้กันจะต้องใช้น้ำมะนาวทาถึงจะปรากฏ...ใช้ตลอดเรื่องนะน้ำมะนาว...)...
เหยียนจื่อขอให้ซงเหมียนรับปากว่าจะไม่ทำให้หมานนามีอันตราย เพราะต้องเปิดโปงพ่อแม่หมานนา หมานนาเป็นผู้บริสุทธิ์ ในวันที่จะเปิดโปงพ่อแม่หมานนา เหยียนจื่อได้รับภาระกิจให้จับตัว "เงา" ซึ่งเป็นฉายาของคู่หมั้นหมานนา ที่พ่อหมานนาจัดหาไว้ให้ เพราะ "เงา"นี้ ทางซงเหมียนเชื่อว่าเป็นสายลับของญี่ปุ่นที่แฝงตัวอยู่กับคอมมิวมิสต์ เหยียนจื่อเลยปลอมตัวเป็นหมานนาไปตามนัดที่ จูอู่ฮัว (ชื่อของคู่หมั้นหมานนา) ...แต่บังเอิญว่าจูอวู่ฮัวตัวจริงตายในสนามรบไปแล้ว ก่อนตายพระเอกรู้ว่าจูอู่ฮัวเป็นสายของญี่ปุ่นที่แอบมาสืบความลับในคอมมิวนิสต์ จึงสวมรอยเป็น จูอู่ฮัว เพราะต้องการสืบว่าใครในรัฐบาลจีนบ้างที่เป็นหนอนบ่อนไส้ให้กับพวกญี่ปุ่น..... เพราะฉะนั้นจุดนี้ทำให้เหยียนจื่อเชื่อว่า พระเอกเป็นพวกญี่ปุ่น ...ซงเหมียนมาดักจับจูอวู่หัว แต่ไม่สำเร็จหนีไปได้...(พระเอกทักษะทุกด้านสมบูรณ์แบบมาก) ...ก่อนจะหนีไปได้ พระเอกได้มีโอกาสเจอกับหมานนาแล้วเพราะหมานนาแอบตามเหยียนจื่อมายังที่นัดหมายและโกรธเหยียนจื่อมากที่สวมรอยเป็นเธอ จุดนี้ทำให้จูอวู่หัวรู้ว่าทั้ง 2 เป็นเพื่อนรักกันและเป็นผู้บริสุทธิ์ไม่ได้เกี่ยวข้องกับพวกญี่ปุ่น....
ชุดปฏิการณ์ไม่สามารถจับเป็นพ่อแม่หมานนาได้ เพราะแม่หมานนา กระโดดหน้าต่างลงมาจากชั้นบนตายที่พื้นหน้าบ้าน ส่วนพ่อหมานนาถูกรถของเจ้านายซงเหมียนชนตายหน้าบ้าน หมานนาหัวใจแตกสลายและโกรธเหยียนจื่อมาก (ก่อนพ่อหมานนาตายกระซิบบอกหมานนาว่าให้รักษาสมุดแสตมป์ไว้ให้ดี) แล้วถูกเจ้าหน้าที่ของซงเหมียนจับตัวไปเข้าคุก...เหยียนจื่อโกรธซงเหมียนมากเพราะไม่รักษาสัญญา...ทางซงเหมียนพยายามคาดคั้นถามหมานนาเกี่ยวกับมีใครอีกบ้างเป็นเครือข่ายของพวกญี่ปุ่น แต่หมานนาไม่รู้ (ตอนนี้ยังไม่รู้จริงๆ)
รูป เหยียนจื่อตบซงเหมียน กลางสายฝน
..ทางด้านญี่ปุ่น
รูป คนนี้ขอเรียกว่า เจเอ (เจ มาจากเจแปน เอ มาจากคนที่ 1 เพราะชื่อญี่ปุ่นในเรื่องมันยาว )
เจเอ ส่งมือขวาและทหารไปช่วยหมานนาแหกคุก เพราะต้องการติดต่อกับเครือข่ายอื่นๆ ที่พ่อแม่หมานนาเคยติดต่ออยู่ แต่พ่อแม่หมานนาไม่เคยบอก เจเอ ว่ามีใครบ้าง ฉากแหกคุกก็เล่นระเบิดกันโรงพักพังทั้งตึก จูอวู่หัวก็มาชวนหมานนาด้วย จูอวู่หัวโดนยิงต้องเข้าโรงพยายาบาล ส่วนหมานนา เจเอ นำมาพักที่บ้านพักในเซียงไฮ้ แล้วก็พยายามให้หมานนานึกว่าพ่อแม่เก็บรายชื่อสายลับไว้ที่ไหน เพราะสิ่งนั้นเป็นสิ่งที่พ่อแม่หมานนาปกป้องด้วยชีวิต ตอนแรกหมานนาก็ยังไม่ไว้ใจ เจเอ เท่าไหร่นะ ... ต่อมา เหยียนจื่อให้ชิงมู่ เพื่อนสนิทของทั้งเธอและหมานนาส่งข่าวให้หมานนามาพบที่โบสถ์ เพราะกระดูกพ่อแม่ของหมานนา เหยียนจื่อทำพิธีเผาให้แล้วนำมาเก็บรอหมานนาที่โบสถ์ ...หมานนารู้สึกดีกับเหยียนจื่อขึ้นมาละ กำลังจะดีกันเหยียนจื่อก็เอากุญแจมือมาใส่มือตัวเองและหมานนาคนละข้าง ทำแบบนี้เพราะไม่อยากให้หมานนากลับไปตกเป็นเครื่องมือของพวกญี่ปุ่น
แต่เจเอ สั่งพวกญี่ปุ่นติดตามหมานนาอยู่แล้ว สั่งพร้อมถ้าหมานนาไม่กลับมาให้ฆ่าหมานนาซะ กลุ่มของญี่ปุ่นเลยยิ่งต่อสู้กับกลุ่มของซงเหมียนที่รอจับตัวหมานนา ไคล์แมกมันอยู่ตรงที่กระถางใส่กระดูกเถ้าของพ่อแม่หมานนาหล่นลงพื้นแตก หมานนาหัวใจแตกสลายอีกร้องไห้ เหยียนจื่อสงสารเพื่อนเลยเอาปืนยิงกุญแจมือขาดจากกัน ตะรุมบอนกันไปมา หมานนาไม่มีทางเลือกเลยต้องกลับไปหา เจเอ อีก ....หมานนาบอกจูอวู่หัวว่าก่อนตายพ่อบอกให้รักษาสมุดสแตมป์ไว้ให้ดี หมานนากับจูอวู่หัวจึงกลับไปที่บ้านหมานนาเพื่อเอาสมุดสแตมป์มา สองคนใช้น้ำมะนาวแต้มหลังสแตมป์เพื่อดูข้อความ ตอนนี้หมานนารู้ละว่าพ่อแม่ทำงานให้ญี่ปุ่นจริง แต่แค้นที่พ่อแม่ต้องตายมากกว่าจึงตกลงอยู่กับ เจเอ แต่จูอวูหัวอยากให้หมานนาออกมาอย่ายุ่งเกี่ยว เพราะจะได้ชื่อว่าทรยศประเทศ แต่หมานนาไม่ยอมจูอวู่หัวเลยปล่อยเลยตามเลย หมานนาขอร้องให้จูอวู่หัวอยู่กับตนเอง และช่วยตนเองแก้แค้น จูอวู่หัวรับปาก ...(ต้องสืบความลับด้วย) .....จูอวู่หัวอ่านสแตมป์อันหนึ่งมีชื่อของคนของคอมมิวนิสต์ในเซียงไฮ้ จูอวู่หัวจึงต้องการทำลายเลยเอาเลนส์นูนวางไว้ด้านบนรับแสงด้วยอาทิตย์ พอดี เจเอกับมือขวาเข้ามาคุยด้วยพอดี เจเอ เห็นควันเลยรีบหยิบออก แต่โชคดีที่มันเป็นรูโหว่ไปแล้ว ไม่สามารถเห็นชื่อได้ ....หมานนามอบสมุดสแตมป์ให้กับ เจเอ .......
เจเอ ส่งหมานนาไปฝึกการรบ จากครูฝึกชาวญี่ปุ่น เพื่อจะสร้างหมานนามาไว้ใช้งาน ...ในหัวของเจเอ คือ ต้องให้คนจีนฆ่าคนจีน ตัวเองเป็นญี่ปุ่นมีจักรพรรดิ์ที่ยิ่งใหญ่ ไม่ลงมือเอง วิธีการที่ใช้คือต้องทำให้คนที่ต้องการดึงมาใช้งานไม่เหลือทางเลือกอื่น นอกจากมาเข้ากับญี่ปุ่นเท่านั้น...
ตัดกลับมาทีทางเหยียนจื่อบ้าง หลังจากเรื่องของหมานนา ปิดเคสไปแล้ว ทางหัวหน้าสาขาเซียงไฮ้เจ้านายของซงเหมียน ต้องการได้เหยียนจื่อมาร่วมงานอย่างมากจึงเดินทางไปขอกับพ่อแม่ของเหยียนจื่อด้วยตนเอง พูดหว่านล้อมว่าทำเพื่อประเทศชาติ เราทำเพื่อประเทศจีน....พ่อของเหยียนจื่ออนุญาตเพราะเห็นว่าทำเพื่อประเทศชาติ ......ขอพูดถึงพ่อของเหยียนจื่อนิดหนึ่ง ในตอนหลังๆ เกือบๆ จบเรื่อง เราจะได้รู้ว่าจริงๆ แล้วก่อนที่พ่อของเหยียนจื่อจะเป็นเจ้าของธนาคารนั้นเคยทำงานเป็นสายลับให้กับกลุ่มของเจียงไคเชคมาก่อน หลังจากงานสำเร็จแล้วจึงขอถอนตัวขอให้ชีวิตปกติ...พ่อของเหยียนจื่อเป็นคนเดียวในเรื่องที่ต้องทำงานให้ทั้ง กลุ่มเจียงไคเชค กลุ่มญี่ปุ่น และกลุ่มคอมมิวนิสต์.........
เจ้านายซงเหมียนส่งซงเหมียนมาคอยดูแลและเอาใจเหยียนจื่อเพื่อให้เข้าร่วมงาน จนเหยียนจื่อถามว่า ซงเหมียนชอบฉันใช่มั้ย? ---คือนางเอกเป็นคนมั่นใจมาก และมั่นใจในความสวยของตัวเองด้วย อยากพูดอะไรก็พูด....ซงเหมียนบอกว่าไม่ได้ชอบ เพราะมีแฟนอยู่แล้ว และแฟนของซงเหมียนก็คือ ชิงมู่ เพื่อนสนิทของเหยียนจื่อกับหมานนานั่นเอง (คนที่อยู่ในโบสถ์) .......(แต่คนดูอย่างเราๆ ถ้าดูในละครจะเห็นถึงความรุ้สึกบางอย่างที่ซงเหมียนมีให้เหยียนจื่อ และเราคิดว่าซงเหมียนรักเหยียนจื่อนะ)...
รูป ว่านซิเฉา ผู้อำนวยการก๊กหมินตั๋งสาขาเซียงไฮ้ เจ้านายซงเหมียน
เหยียนจื่อเข้ารับการฝึกอย่างหนัก เพื่อเป็นสายลับ (ละครก็ฉายฉากฝึกสลับกันไปมาระหว่างเหยียนจื่อ กับ ทางหมานนา) มีฉากน่ารักๆ ระหว่างเหยียนจื่อกับซงเหมียน ซึ่งซงเหมียนเป็นครูฝึกชุดนี้ด้วยตัวเอง มีโมเมนดีดี ...ต่อมาพอญี่ปุ่นโจมตีเซียงไฮ้และยึดได้ทั้งหมดแล้ว ว่านซิเฉาแจ้งทุกคนว่านับจากนี้ไป พวกเราต้องลงใต้ดินแล้ว เพราะพวกญี่ปุ่นเข้ายึดเซียงไฮ้ได้และกำลังกวาดล้างคนที่ต่อต้านญี่ปุ่น ให้ทุกคนไปลาครอบครัว และอนุญาตให้ซงเหมียนแต่งงานกับแฟนได้ (ชิงมู่)
วันแต่งงานของซงเหมียน นักเรียนสายลับทุกคนไปร่วมงานด้วยและถ่ายภาพร่วมกัน หลังแต่งงานได้วันเดียวซงเหมียนก็บอกลาชิงมู่เพื่อไปปฏิบัติภาระกิจ....งงมั้ยว่าทำไมซงเหมียนต้องแต่งงานกับชิงมู่ทั้งๆ ที่รักเหยียนจื่อ เพราะว่าชิงมู่เป็นผู้หญิงที่ดีมากจิตใจดี มารยาทดี บุคลิกนางเอกโลกสวย ไร้สงครามประมาณนั้น ซงเหมียนไม่สามารถจะทำร้ายความรู้สึกของชิงมู่ได้ และชิงมู่เป็นผู้หญิงที่เข้าใจซงเหมียนทุกอย่าง รู้แม้กระทั่งซงเหมียนรักเหยียนจื่อ....ชิงมู่รับได้ ไม่เป็นไรไม่โกรธทั้งซงเหมียนและไม่เกลียดเหยียนจื่อเหมือนละครทั่วไป คืออภัยให้ทู้กกกกคนนน
ศูนย์ฝึกของกลุ่มซงเหมียนอยู่นอกเขตปกครองของญี่ปุ่นก็จริง แต่ในบริเวณที่ถูกญี่ปุ่นยึดได้ร้อยเปอร์เซนต์แล้ว ศูนย์ของกลุ่มในนั้นถูกทำลายหมดไม่สามารถจะส่งข่าวสารถึงกันได้ ภาระกิจถัดมาคือต้องสร้างเครือข่ายการสื่อสารขึ้นมาใหม่ เลยสร้างโค้ดกันโดยเหยียนจื่อเป็นคนสร้างโค้ด และเป็นคนคิดวิธีนำเข้าไปในเขตญี่ปุ่น เหยียนจื่อเอารหัสซ่อนไว้ในไข่ต้ม และแบ่งเป็น 4 ตะกร้า แต่ละคนถือไปคนละ 1 ตะกร้า ซงเหมียนคัดนักเรียนที่ฝีมือดีเป็นผู้นำไข่ไปส่ง ..4 คนที่เอาไข่ไป ตาย 3 เหลือแค่เหยียนจื่อคนเดียว เหยียนจื่อเข้าพักในโรงแรมและแกะไข่กินทั้งตะกร้าหลังจากจดรหัสในสมุดแล้ว จากนั้นภาระกิจต่อไปคือต้องเอารหัสกับเครื่องส่งรหัส ส่งให้สายของกลุ่มที่อยู่ในเขตนี้ ...
.....ความมันและลุ้นระทึกของซีรี่ย์มันเหมือนจริงมาก คือมันไม่เว่อร์เหมือน 007 หรือหนังสายลับทั่วไป แต่คือเป็นการสู้กันแบบฉลาดด้วยกันทุกฝ่ายทั้งฝ่ายก๊กหมินตั๋ง ทั้งฝ่ายคอมมิวนิสต์ ทั้งฝ่ายญี่ปุ่น ...ซ่อนอะไรไว้ไหนอีกฝ่ายรู้หมด เหยียนจื่อจะทำอะไร หมานนาเดาถูกหมด หมานนาจะทำอะไรเหยียนจื่อก็เดาถูกหมด...แต่นะ จูอวู่หัว (พระเอก)ซึ่งอยู่ฝ่ายคอมมิวนิสต์ต้องเก่งสุด (งานอวยต้องมา) พระเอกจะคอยช่วยเหยียนจื่ออยู่อย่างเงียบๆ...
เหยียนจื่อจำเป็นต้องออกจากโรงแรมเพื่อไปซื้อยาแก้คันเพราะเกิดแพ้ฝุ่นในโรงแรม (ซึ่งทางซงเหมียนห้ามอย่างเด็ดขาดห้ามออกจากโรงแรมก่อนวันนัดส่งเครื่องมือสื่อสาร) โรงแรมที่เหยียนจื่อเลือกพักก็พักมันตรงข้ามกับศูนย์บัญชาการของหมานนานั้นแหละ .. เหยียนจื่อเดินออกมาซื้อยา และซื้อเครื่องสำอางค์ (รักสวยรักงาม) ซื้อน้ำหอมและซื้อแป้งที่ตัวเองชอบใช้ พอออกมาจากร้านก็โดนจูอวู่หัวจับตัวแล้วพาเข้าไปดื่มเหล้ากัน (จริงๆ คือจูอวู่หัวเห็นว่ามีคนติดตามตัวเองมา เจเอส่งมาคอยเฝ้าสะกดรอย เจเอไม่ไว้ใจใคร จูอวู่หัวกลัวว่าคนที่สะกดรอยตามมาจะเห็นเหยียนจื่อ เลยต้องเอาปืนจี้เหยียนจื่อให้เดินเข้าภัตตาคาร) และต้องการจะบอกเหยียนจื่อเป็นนัยๆ ว่าให้รีบย้ายโรงแรมซะ เพราะไม่ปลอดภัยแล้ว
ฉากนี้น่ารักมาก คือเหยียนจื่อเนี้ยเอาน้ำหอมและยานอนหลับทาแขนกับผ้าเช็ดหน้า คือพระเอกก็ไม่ได้โง่นะ รู้ทันแต่เหยียนจื่อทำไว้หลายอย่างมาก จนกระทั่งจากรูปเกี่ยวแขนกันดื่ม พอดื่มแล้วเหยียนจื่อก็บ้วนทิ้งออกมาเพราะวางยาไว้ทุกจุดแล้ว พระเอกก็เลยหลับ แต่หลับแป๊บเดียวเพราะก็ระวังตัวอยู่ตลอดเวลา..........ฉากนี้น่ารักมาก และเราคิดว่าเป็นฉากที่พระเอกประทับเหยียนจื่อมากขึ้นเพราะตลอดชีวิตไม่เคยมีใครแกล้งพระเอกได้เลยซักครั้งเดียว...เหยียนจื่อเองก็รู้สึกว่าจูอวู่หัว เหมือนๆ จะไม่ใช่ศัตรูไม่ได้คิดร้ายกับตนเอง....
แต่เหยียนจื่อไม่ยอมย้ายโรงแรมเพราะกลัวว่าคนที่นัดจะส่งข่าวมาหาไม่ได้หากมีการเปลี่ยนแปลง ซึ่งตรงนี้แหละที่ทำให้หมานนามีเวลาเดา จนเดาว่าเหยียนจื่อต้องมาพักโรงแรมตรงข้ามบ้านหมานนาที่เป็นศูนย์บัญชาการอยู่แน่ๆ ก็ตามล่ากัน ... หวุดหวิดตลอด...หมานนากับลูกน้องฆ่าคนในกลุ่มของเหยียนจื่อตายเพียบ และเหยียนจื่อไม่สามารถส่งรหัสกับเครื่องส่งโทรเลขได้ แต่โชคดีที่จูอวู่หัวรีบเอาไปซ่อนไว้บนเพดานของตึก แล้วยิงที่ท้องตัวเอง ล้มลง แบบสร้างสถานการณ์ว่ามีคนมาชิงรหัสกับเครื่องส่งไป...หมานนาก็เชื่อเพราะรักจูอวู่หัวและเห็นว่าโดนยิงด้วย แต่มือขวาของ เจเอ ที่มาด้วย ไม่เชื่อ และบอกกับเจเอว่า จูอวู่หัวเนี้ยไม่น่าไว้ใจ อาจจะเป็นไส้ศึก..(.แต่ไม่มีซักครั้งที่เจเอจะจับได้นะ ) จูอวู่หัวบอกหมานนาว่ามือขวาเจเอส่งคนมาคอยตาม เหมือนไม่ไว้ใจ หมานนาเลยไปบอกเจเอวาอย่าทำ เพราะหมานนาเชื่อใจจูอวู่หัว และจูอวู่หัวจะจากไปถ้ายังคอยตามตลอดแบบไม่ไว้ใจกัน จะทำงานด้วยกันได้ไง เจเอ เลยทำตามที่หมานนาขอ.....
ภาระกิจครั้งนี้ เหยียนจื่อโดนตำหนิอย่างหนักถึงความหยิ่งและมั่นใจมากเกินไปของตัวเองทำให้เพื่อนร่วมงานตายหลายคนเหยียนจื่อรู้สึกเสียใจและเริ่มปรับตัวใหม่ .....ทางด้านหมานนา หาวิธีจะจับเหยียนจื่อให้ได้ จึงเล่งไปที่ครอบครัวเหยียนจื่อ หมานนาให้คนสร้างสถานการณ์ที่ธนาคารของพ่อเหยียนจื่อจนพ่อเหยียนจื่อถูกทำร้ายบาดเจ็บต้องเข้าโรงพยาบาล..คนของหมานนาเฝ้าเข้มงวดมากแม้กระทั่งห้องน้ำก็ไม่ให้เข้า ต้องไปสำรวจก่อน... จูอวู่หัวตัดสินใจช่วยพ่อของเหยียนจื่อ โดยส่งข้อความถึงพ่อเหยียนจื่อ (เขียนใส่ลูกปืนไรเฟล แหง่ววว) พ่อของเหยียนจื่ออ่านแล้วทำตาม......ในขณะเดียวกันทางด้านเหยียนจื่อยังไงก็ต้องมาช่วยพ่อ เพราะหมานนาต้องการล่อให้เหยียนจื่อออกมา ว่านซิเฉาเลยมีคำสั่งลับ ให้เหยียนจื่อเข้ามาเป็นสายลับของพวกญี่ปุ่น ภาระกิจนี้มีแค่ว่านซิเทากับเหยียนจื่อเท่านั้นที่รู้......
รูป หลานชางหมิง พ่อของเหยียนจื่อ (ลงรูปหน่อย เล่นเก่งมาก แบบได้ 100 เล่น ล้าน 5555)
เหยียนจื่อมาช่วยพ่อที่โรงพยาบาล วันเดียวกับที่จูอวู่หัวมาช่วย โดยสบู่ในห้องน้ำเป็นระเบิด แผนคือให้พ่อเหยียนจื่อจุดระเบิดจะได้พังผนังห้องน้ำออกมาได้ พอระเบิดปุ๊บก็บู๊กันมันส์ไปเลย พ่อของเหยียนจื่อหนีออกมาถึงหน้าโรงพยาบาลละ พวกของหมานนาที่ดักอยู่ก็ออกมาจับอีก ส่วนเหยียนจื่อยิงต่อสู้กับหมานนาอยู่ เหยียนจื่อวิ่งออกมานอกโรงพยาบาลเจอกับจูอวู่หัว ทั้งสองคนเล็งปืนใส่กัน แล้วจูอวู่หัวก็ลดปืนลงแล้วบอกให้เหยียนจื่อเข้าไปซ่อนตัวในท่อระบายน้ำซัก 3 วัน เหยียนจื่อหัวเราะ แล้วถามจูอวู่หัวว่า "นายชอบฉันใช่มั๊ย? " ....กำลังดูเครียดๆ อยู่ ขำเลย คือนางเอกยังมีอารมณ์ถามพระเอกว่าชอบฉันใช่มั๊ย ....(ประมาณว่าช่วยทำไม) ..... แล้วเหยียนจื่อก็บอกว่า ต่อไปนี้เราอยู่ฝ่ายเดียวกันแล้ว นายต้องช่วยฉัน แล้วเหยียนจื่อก็ยิ่งปืนขึ้นฟ้า....พวกหมานนาก็วิ่งมาทัน จูอวู่หัวเลยทำเหมือนเป็นคนจับเหยียนจื่อได้................(มันพะยะค่ะ )
จูอวู่หัว พระเอกของเราฉลาดมากแทนที่จะตามหมานนาที่จับตัวเหยียนจื่อไป อวู่หัวไปหา เจเอ แล้วบอกเจเอว่า เหยียนจื่อถ้าเราได้มาไว้ใช้งานจะดีมาก เพราะ 1 พ่อของเหยียนจื่อเป็นเจ้าของธนาคาร ตอนนี้ญี่ปุ่นชนะสงครามก็จริงแต่ต่อจากนี้จะเป็นสงครามเศรษฐกิจ เราต้องการแหล่งเงินและที่ที่จะกระจายเงิน ไว้จัดหาซื้ออาวุธ 2. เหยียนจื่อเป็นสายลับที่ทักษะสูงสามารถทำให้เราทำงานพลาด หลอกพวกเราได้หลายครั้งแล้ว เราไม่ควรจะฆ่าตาย และ 3. ถ้าเหยียนจื่อตายแล้ว หมานนาคงไม่มีใครที่จะกระตุ้นให้แข่งขันอีก คงจะถอนตัวไม่อยากช่วยงานแล้ว... เจเอ ก็ถามจูอวู่หัวว่าแล้วไม่กลัวหมานนาโกรธเหรอเพราะหมานนารอวันนี้มานานแล้ว แก้แค้นให้พ่อแม่ จูอวู่หัวตอบว่าความคิดของผู้หญิงมักจะใช้อารมณ์เป็นใหญ่ แต่พวกเราต้องเห็นแก่งานใหญ่ เจเอหัวเราะเพราะเห็นด้วยว่าทางญี่ปุ่นจะได้ประโยชน์อย่างมาก และต้องการให้เหยียนจื่อบอกที่ตั้งของกลุ่มต่อต้านญี่ปุ่นด้วย
..ทางด้านหมานนาก็กำลังทรมานเหยียนจื่ออย่างสนุก (แบบจิตๆ) เสียใจด้วย รักเพื่อน แค้นเพื่อนด้วย หลายอารมณ์ (น่าเห็นใจอยู่) แต่เหยียนจื่อก็ท้าหนานนาตลอด (ปากไม่ค่อยดี) หมานนากำลังให้ลูกน้องเอาท่อนเหล็กทุบขาเหยียนจื่อให้กระดูกแตกละเอียด พอดีมือขวาของเจเอมาห้ามไว้ทัน (เส้นยาแดงผ่าแปด) หมานนาแค้นมาก รีบไปอาละวาดกับเจเอ แต่เจเอก็ให้เหตุผลไปว่าให้เห็นแก่กองทัพมหาจักรพรรดิ์ญี่ปุ่น ตอนนี้เราเริ่มสงครามเศรษฐกิจกันละต้องอาศัยพ่อของเหยียนจื่อ หมานนาต้องฝืนยอมรับเพราะทำอะไรไม่ได้....จุดอ่อนของหมานนาคืออารมณ์เป็นหลัก...
รูป ผู้ชายแก่ๆ ที่ยืนคุยอยู่กับ เจเอ ขอเรียกว่า เจบี เป็นผู้อำนวยการศูนย์ทดลองอาวุธเชื้อโรคของญี่ปุ่นในจีน
เจเอพาหมานนาไปรู้จักกับ เจบี ซึ่งเป็นผู้อำนวยการศูนย์วิทยาศาสตร์ที่จักรพรรดิ์ส่งมาพัฒนาด้านอาวุธและยุทธวิถีทำสงคราม ตั้งชื่อว่าสถาบัน "ซาน" (Shan) หมานนาเดินผ่านห้องทดลองหลายห้องได้ยินเสียงคนร้องอย่างเจ็บปวด ก็ตกใจ แต่ก็สงบสติอารมณ์ไว้...เจเอพาหมานนามาพบเจบี เพราะว่า เจบี ได้ บล็อกแม่พิมพ์เงินจีน มา 2 ส่วน (ทั้งหมดมี 4 ส่วน) และประสานงานกับทางเจเอ ให้ทางเจเอหาบล๊อกแม่พิมพ์เงิน อีก 2 ส่วนมาให้ครบ เพราะจะได้ผลิตเงินมาใช้ลงทุน และซื้ออาวุธในจีนได้สบายๆ แต่ยังไงก็ตามถึงแม้จะมีแค่ 2 ส่วนตอนนี้ก็ให้เริ่มผลิตเงินเลย ถึงจะเป็นเงินปลอมแต่ต้องให้มันแพร่สะพัดในเซียงไฮ้ ...เจเอให้หมานนาใช้ประโยชน์จากพ่อเหยียนจื่อ พ่อเหยียนจื่อตกลงทำเพราะต้องการให้เหยียนจื่อที่ถูกจับอยู่ปลอดภัย.... หมานนาส่งคนสนิท (กวนบาทามาก) มาทำงานร่วมกันกับพ่อเหยียนจื่อที่ธนาคาร กุญแจของห้องลับเก็บเงินต้องไขพร้อมกัน 2 อัน โดยกุญแจอันนึงคนของหมานนาเก็บ อีกอันนึง พ่อเหยียนจื่อเก็บ....แผนการคือ ธนาคารของพ่อเหยียนจื่อจะเป็นธนาคารที่แจกเงินปลอมที่ญี่ปุ่นผลิตออกไป ส่วนเงินที่คนเอามาฝากธนาคารซึ่งเป็นเงินจริง ให้เก็บและขนไปให้ญี่ปุ่น....
เจเอ มอบหมายหน้าที่ให้จูอวู่ฮัวสืบความลับของอเมริกาและอังกฤษที่อยู่ในเซียงไฮ้ จูอวู่หัวเลยบอกเจเอว่างานนี้ตนจะให้เหยียนจื่อทำ เพราะเชื่อว่าเหยียนจื่อทำได้แต่หากพลาดทางอเมริกากับอังกฤษก็จะไม่ตำหนิญี่ปุ่นด้วยเพราะไม่รู้ว่าญี่ปุ่นทำ มือขวาของเจเอไม่เห็นด้วยกลัวเหยียนจื่อหนีแต่จูอวู่หัวเอาชีวิตเป็นประกัน (เหยียนจื่อถูกหมานนาเอาไปขังโดยเปิดเพลงดังมากและมีรูปเหยียนนจื่อถูกทำร้ายมากมาย เป็นสงครามทางประสาท เหยียนจื่อไม่สามารถหลับได้ 18 คืน) ถ้าเหยียนจื่อหนีก็จะจับกลับมาทั้งแบบเป็นและตาย..เจเอเลยอนุญาต..โดยเหยียนจื่อจะต้องขโมยฟิล์มซึ่งในนั้นมีข้อความลับที่ทางการอเมริกากับทางการอังกฤษติดต่อกัน และแผนการณ์ของทางการที่ส่งมาให้สายลับเมกากับอังกฤษ...หากเหยียนจื่อทำงานสำเร็จจะได้พบพ่อ... จูอวู่หัวมารับตัวเหยียนจื่อไปและส่งรหัสว่าขอให้ไว้ใจเขา เหยียนจื่อพยักหน้า (จูอวู่หัวเอานิ้วเขียนที่ฝ่ามือของเหยียนจื่อ).. หลังจากนั้น มือขวา เจเอ กับจูอวู่หัว นำเหยียนจื่อมาดูสถานที่เป้าหมายพร้อมบอกรายละเอียดเกี่ยวกับรหัสสัญญาณเตือนภัยต่างๆ แล้วถามเหยียนจื่อว่าต้องการอะไรมั๊ย เหยียนจื่อบอกจูอวู่หัวว่าต้องการเงิน 1000 ดอลล่าห์ และปืน จูอวู่หัวให้แต่เงินเหยียนจื่อ ส่วนปืนไม่ได้ให้บอกให้เหยียนจื่อหาวิธีเอาตัวรอดมาเอง เหยียนจื่อเลยออกมาหาซื้อเสื้อผ้าเปลี่ยน (นางรักสวยรักงาม โดยมีมือขวาของเจเอสะกดรอยตามตลอดเวลา)... ในรูปคือเสื้อผ้าที่ซื้อเปลี่ยน ถอดชุดนักโทษออก
หลังจากนั้นก็งานกินค่ะ เหยียนจื่อเข้าไปทานอาหารทั้งอาหารตะวันตก และอาหารพื้นเมืองเซียงไฮ้ (ติดคุกนานไปนิด)
ทานจน มือขวาเจเอที่สะกดรอยตามอยู่บ่น ว่าผู้หญิงบ้าจะตายแล้วยังต้องท้องอิ่ม (คงโมโหที่ตัวเองต้องยืนคอยหน้าร้านอาหารหลายร้าน)
หลังจากเป้าหมายออกจากบ้านพักไปเที่ยวกับคู่ขาแล้ว เหยียนจื่อก็เข้าไปทำการปลดล๊อค ปลดรหัสป้องกันภัยต่างๆ แล้วเข้าไปหาฟิล์ม พอเปิดเชฟได้สัญญาณเตือนภัยในเชฟก็ดัง เหยียนจื่อรีบค้นเอาฟิล์ม จากนั้นก็รีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าและพอกหน้า ประมาณว่าทำสวย ใช้ไหวพริบบอกตำรวจที่วิ่งมาที่บ้านว่าเป็นน้องสาวของคู่ควงเป้าหมายมาจากต่างเมือง ...เลยรอดมาได้ พอเหยียนจื่อออกมาได้ 10 นาที สายลับของเมกาก็กลับบ้าน เห็นความผิดปกติ (คือทุกคนในเรื่องฉลาดหมด) เลยสั่งให้ทางตำรวจตั้งด่านเพื่อตรวจทุกคนที่เข้าออกเขต (ในเซียงไฮ้ตอนนี้แบ่งเขตการปกครองเขตนี้ของตะวันตก เขตนั้นของญี่ปุ่น มีหลายพวก) เหยียนจื่อก็ใช้ไหวพริบเอาตัวเองรอดออกมาได้..... (ในรูปข้างล่างคือฟิล์มที่มาเอา)
มือขวาเจเอ กับจูอวู่หัวรออยู่ในรถต่างคนต่างมองนาฬิกาเพราะนัดเหยียนจื่อไว้ว่าบ่ายสอง ไม่ว่างานจะสำเร็จหรือพลาดก็ต้องกลับมา มือขวาเจเอตามเหยียนจื่อไม่ได้เพราะมีตำรวจตั้งด่านเยอะมาก จำเป็นต้องออกมาก่อน..มือขวาเจเอก็เริ่มบ่นละว่าเหยียนจื่อต้องหนีไปแล้วแน่เลย บลาบลาบลา...เหยียนจื่อมากระแทกด้านหลังรถ (เมา) ทั้ง 2 คนจึงออกมาจากรถ เหยียนจื่อโยนฟิล์มให้จูอวู่หัว จูอวู่หัวบอกให้มือขวาเจเอรีบเอาไปให้เจเอ มือขวาเจเอ บอกว่าไม่ไว้ใจเหยียนจื่อกลัวจะหนีจูอวู่หัวเลยเอากุญแจมือมาใส่มือตัวเองกับเหยียนจื่อคนละข้าง มือขวาเจเอเลยแยกไปรถอีกคัน ส่วนเหยียนจื่อกับจูอวู่หัวนั่งรถคันเดียวกันจูอวู่หัวขับ...โมเมนดีดีน่ารักๆ เหยียนจื่อนอนหลับเพราะเหนื่อยและเมา จูอวู่หัวเลยจับมือให้กำลังใจ เหยียนจื่อถามจูอวู่หัวว่าจริงๆ แล้วเป็นใครกันแน่ จูอวู่หัวไม่ตอบบอกแค่ว่าเขาเป็นคนที่เหยียนจื่อไว้ใจได้มากที่สุดที่นี่ เหยียนจื่อก็ไม่ถามอะไรต่อเอาหัวไปซบไหล่จูอวู่หัวแล้วหลับต่อ.....หลังจากงานสำเร็จเหยียนจื่อได้พบพ่อ
รูป มือขวาเจเอ เอาฟิล์มไปล้างมาให้ เจเอ
...เหยียนจื่อบอกจูอวู่หัวว่างานต่อไป ขอพบแม่ จูอวู่หัวตกลง งานต่อมา เจเอ มอบหมายให้จูอวู่หัวหาเงินมาเพิ่มในคลังของญี่ปุ่น (ตอนนี้เป็นสงครามเศรษฐกิจ) จูอวู่หัวขอให้เจเอมอบเงินให้มาทำภาระกิจ 2 หมื่นดอลล่าห์ เจเอ ถามจูอวู่หัวว่าจะได้คืนมาเท่าไหร่ จูอวู่หัวบอก 1 ล้านดอลล่าห์ เจเอตกลงบอกจะรอฉลอง ...ภาระกิจนี้จูอวู่หัววางแผนให้เหยียนจื่อเล่นหมากรุกท้าชิงกับแชมป์โลก 2 คน โดยจูอวู่หัวเอาเงิน 10000 ดอลล่าห์ไปท้าแชมป์แต่ละคนว่า เลดี้เหยียนจื่ออยากจะท้าแข่งหมากรุกพร้อมกันทั้ง 2 คน ถ้าชนะก็ไม่เอาอะไร แต่ถ้าแพ้จะมอบเงินให้คนละหนึ่งหมื่นดอลล่าห์ 2 แชมป์โลกตอบตกลง......
รูป จู่อวู่หัวสอนเหยียนจื่อเล่นหมากรุก บอกกติกา (เหยียนจื่อเบื่อมากเพราะนานมาก จูอวู่หัวให้นั่งลองเดินหมากรุกประมาณ 6 ชั่วโมง)
หมานนาโกรธมากที่จูอวู่หัวพาเหยียนจื่อไปทำภาระกิจและทำทำสำเร็จด้วย ทำให้เจเอ ชอบและเห็นประโยชน์ของเหยียนจื่อมากขึ้น หมานนาแค้นมากมาขอเจเอ ว่าจะไปแข่งหมากรุกกับแชมป์โลกเอง เจเอถามหมานนาว่าเล่นหมากรุกเป็นมั้ย หมานนาบอกไม่เป็นขอให้สอนหน่อย เจเอสอนหมานนา แต่หมานนาเป็นคนสมาธิไม่ดี ก็เล่นไม่ได้จำแม้กระทั่งกฏกติกาก็จำไม่ได้..หมานนาแค้นเหยียนจื่อมากขึ้น..
หนังสือพิมพ์ลงข่าวการท้าชิงกับแชมป์โลกของเหยียนจื่อทุกฉบับ เพื่อนร่วมงานในองค์กรของเหยียนจื่อและซงเหมียนวางแผนจะมาช่วยเหยียนจื่อ ก่อนที่เหยียนจื่อจะมาถึงว่านซิเฉาหัวหน้าของซงเหมียนมาบอกให้ถอยให้หมด เพราะคนของหมานนาก็มาแฝงตัวกับฝูงชนพร้อมอาวุธครบมือเต็มไปหมด ทุกคนในทีมซงเหมียนเลยถอยออกไป...
งานแข่งขันหมากรุกเริ่มคน มีคนเล่นพนันมากมายโดยพนันถือข้างแชมป์ทั้ง 2 คนเท่านั้น ไม่มีใครเล่นข้างเหยียนจื่อเลย พอการแข่งขันเริ่มขึ้น มือขวาเจเอก็คอยจับตาดูเหยียนจื่อ ส่วนจูอวู่หัวก็ชิลมาก ไปเล่นไพ่กับเจ้ามือบ่อน (เล่นชนะอย่างเดียวเลย) พอเวลาไป 6 ชั่วโมง ก่อนการแข่งขันจะจบลง จูอวู่หัวก็แทงพนันข้างเหยียนจื่อ ด้วยเงินทั้งหมดที่ได้จากการเล่นไพ่มา ........... เหยียนจื่อชนะแชมป์โลกทั้ง 2 คน ...วิธีฉลาดมาก..อยากให้ดูในซีรี่ย์กันนะคะ ชนะแบบโปร่งใสและชิลมาก...ไม่เว่อร์ด้วย...อยู่ในข้อตกลง..
มือขวาเจเอ โทรไปบอกเจเอว่า เหยียนจื่อชนะ และได้เงินทั้งหมด 3 ล้านดอลล่าห์ เจเอ ดีใจออกนอกหน้าเว่อร์.. พอหมานนารู้เรื่องก็เตรียม ปื้นไรเฟล มารอหน้าตึกเพราะแค้นมากที่เหยียนจื่อทำภาระกิจสำเร็จ และเจ้านายก็ดูจะชอบเหยียนจื่อมากขึ้น และหึงจูอวู่หัวที่คอยช่วยเหยียนจื่อ...
เจเอกับมือขวาเจเอมาถึงพอดีและห้ามหมานนายิงหยียนจื่อเด็ดขาดถ้าจะยิงให้ยิงมาที่ตัวเอง (เจเอ) เจเอให้หมานนาสงบสติอารมณ์...เจเอจัดเลี้ยงให้ครอบครัวเหยียนจื่อได้มาพบกัน...หมานนาแค้นมาก..หมานนาเลยให้ลูกน้องหลอกจูอวู่หัวออกไปจากศูนย์บัญชาการ เพื่อหมานนาจะได้นำตัวเหยียนจื่อไปหา เจบี ที่ห้องทดลอง เพื่อใช้ยาและสะกดจิตให้เหยียนจื่อบอกที่ตั้งของหน่วยงานของเหยียนจื่อ ... (ทำเหยียนจื่อสลบและเอาถุงดำคลุมหัวเพื่อป้องกันไม่ให้เหยียนจื่อรู้ว่าพาไปที่ไหน)
เหยียนจื่อบอกที่ตั้งของหน่วยงานลับในเซียงไฮ้ไป 2 ที่ (ว่านซิเฉาเทรนเหยียนจื่อไว้แล้วในคำสั่งลับ) หมานนาพาเหยียนจื่อกับลูกน้องไปยังที่ที่เหยียนจื่อบอก และให้ลูกน้องฆ่าทุกคนและทำลายหน่วยงานลับจนราบเป็นหน้ากอง...เพื่อนร่วมงานของเหยียนจื่อโกรธแค้นเหยียนจื่อมาก เหยียนจื่อเห็นเพื่อนๆตายไปต่อหน้าต่อตาก็เสียใจมาก.. เพื่อนที่อยู่หน่วยงานเดียวกับเหยียนจื่อในเขตอื่นๆ ต่างโกรธแค้นเหยียนจื่อเป็นอย่างมากต้องการเอาชีวิตเหยียนจื่อให้ได้ (ยกเว้นซงเหมียน กับ ว่านซิเฉา ซงเหมียนเชื่อใจเหยียนจื่อ แต่ว่านซิเฉารู้ว่าเป็นไปตามปฏิบัติการลับ) .....
รูป เพื่อนร่วมงานของเหยียนจื่อในองค์กรที่มีชีวิตเหลืออยู่ในเซียงไฮ้
พ่อของเหยียนจื่อพอรู้ข่าวก็รีบไปหาชิงมู่ (ภรรยาซงเหมียน) ว่าต้องการไปพบซงเหมียนต้องไปที่ไหน ชิงมู่เลยส่งข่าวให้ซงเหมียน พอพ่อเหยียนจื่อไปถึง พวกเพื่อนร่วมงานของเหยียนจื่อก็จะฆ่าพ่อเหยียนจื่อเพราะแค้นที่เหยียนจื่อทรยศทำให้เพื่อนคนอื่นๆ ตายมากมาย แต่พ่อของเหยียนจื่อบอกกับว่านชิเทาและซงเหมียนว่า ตนยินดีช่วยทำงานให้กับทางว่านซิเทา เพราะรู้ดีว่าตอนนี้เป็นสงครามเงิน คุณต้องการฉัน...ทางว่านซิเทาเลยเห็นด้วย (คือพ่อเหยียนจื่อคิดว่าถ้าทำงานให้พวกเพื่อนร่วมงานเก่าของเหยียนจื่อจะได้ไม่ไปตามฆ่าเหยียนจื่อ)
รูป ลูกน้องซงเหมียนคนที่อ้าปากพูด ต้องการฆ่าพ่อเหยียนจื่อล้างแค้นให้เพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ
จูอวู่หัวไปหาเพื่อน (คอมมิวนิสต์)ที่แฝงตัวมาเป็นเจ้าของร้านถ่ายรูปในเซียงไฮ้ ขอให้ส่งข่าวบอกสำนักงานใหญ่ว่าตนต้องการนำเหยียนจื่อเข้าร่วม เพื่อนบอกโอเคไม่มีปัญหาแต่ห้ามจูอวู่หัวเปิดเผยตนเองเด็ดขาด(ห้ามบอกชื่อจริงหรือฉายาที่ใช้เรียกในกลุ่มคอมมิวนิสต์)  จูอวู่หัวตกลง ...ทางด้านเจเอโกรธหมานนามากที่พาเหยียนจื่อไปทดลองยาประสาทและสะกดจิต สั่งหมานนาถ้าทำแบบนี้อีกให้ไปยื่นใบสมัครที่สถาบันซาน (เจบี) อย่ามาทำงานกับตนเองอีก เจเอต้องการให้เหยียนจื่อเข้ามาร่วมทำงานด้วย จากนั้นพ่อของเหยียนจื่อเข้ามาหาเจเอ เจเอเลยเรียกจูอวู่หัวเข้ามาด้วย หมานนาด้วย พ่อของเหยียนจื่อมาเพื่อขอร้องให้ปล่อยเหยียนจื่อกลับบ้าน เพราะขณะนี้เหยียนจื่อก็ไม่มีทางที่จะกลับไปร่วมงานกับทางหน่วยงานลับเดิมได้ เพราะถือว่าทรยศแล้ว เจเอเลยให้โหวต เจเอกับจูอวู่หัวยกมือเห็นด้วย หมานนาโกรธมาก แต่จำต้องยอมแต่หมานนาบอก พ่อของเหยียนจื่อให้กลับไปรอที่บ้านทางหมานนาจะไปส่งเหยียนจื่อที่บ้านเอง.... หนานนาสั่งคนให้แอบเข้าไปติดเครื่องดักฟังไว้เต็มบ้านของเหยียนจื่อ (ไม่มีใครรู้) โดยสั่งซื้ออุปกรณ์รุ่นใหม่ล่าสุดจากเยอรมนี ไปใช้กับบ้านเหยียนจื่อทั้งหมด..จากนั้นสั่งให้คนลงหนังสือพิมพ์ว่าเหยียนจื่อได้รับการปล่อยตัวกำลังจะได้กลับบ้าน (นางร้ายมาก) .....พอพวกเพื่อนร่วมงานเดิมของเหยียนจื่อรู้ข่าวก็จัดเตรียมกำลังเพื่อจะไปฆ่าคนทรยศ (เหยียนจื่อ) ...
จูอวู่หัวเข้าไปปล่อยตัวเหยียนจื่อที่คุกและจะพาไปส่งบ้าน 
หมานนามาขวางไว้และบอกว่าจะไปส่งเอง จูอวู่หัวบอกว่าตนต้องไปด้วยหมานนาเลยบอกจูอวู่หัวว่า เจเอเรียกไปพบตอนนี้ ไม่ต้องเป็นห่วงจะส่งให้ถึงบ้าน จูอวู่หัวจึงจำเป็นต้องไปพบเจเอ  แต่พอไปถึงเจเอ เจเอกลับบอกไม่ได้ต้องการพบ ดังนั้นทั้งจูอวู่หัว เจเอ และมือขวาเจเอ ก็รีบไปที่บ้านเหยียนจื่อ เพราะรู้ละว่าหมานนาจะให้คนมาดักฆ่าเหยียนจื่อ ....ยิงกันสนั่น..แต่หมานนาไม่ยิงป้องกันนะ แอบหลบอย่างเดียว (ไม่กลัว แต่ไม่ทำอะไร จะปล่อยให้เหยียนจื่อตาย) หมานนาคอยแต่ตะโกนบอกตำแหน่งของเหยียนจื่อให้ทางฝ่ายเพื่อนร่วมงานเหยียนจื่อที่จะมาฆ่ารู้ว่าเหยียนจื่อหลบอยู่ตรงไหน จุดพีคมันอยู่ที่ พ่อของเหยียนจื่อได้ยินเสียงปืนเลยรีบออกมาเปิดประตูรั้วบ้าน เป็นห่วงลูก เหยียนจื่อเห็นพ่อวิ่งออกมาจากบ้านเลยออกจากที่ซ่อน ไปช่วยพ่อ กำลังจะพาพ่อเข้าบ้าน ซงเหมียนก็บอกให้หยุดพร้อมกับเล็งปืนมาที่ศรีษะของเหยียนจื่อ แล้วถามว่า เหยียนจื่อเธอบอกที่อยู่ของหน่วยงานเราให้ญี่ปุ่นรู้ใช่มั้ย..... เหยียนจื่อหันมายิ้ม (แบบกวนๆ) แล้วตอบว่า จริง ซงเหมียนตกใจตาแดงกล่ำ ค่อยลดระดับปืนลงเรื่อยๆ แต่แล้วก็ยิงเปรี้ยงไปที่ เหยียนจื่อ ...เหยียนจื่อก็ล้มลงกับพื้น .....ทั้งซงเหมียน ทั้งจูอวู่หัว ทำหน้าแบบหัวใจสลาย (เล่นดีมากจริงๆ ซึ่งตอนนี้แหละที่ทั้งซงเหมียน และจูอวู่หัวมั่นใจละว่าตัวเองรักเหยียนจื่อ ) ..........ซงเหมียนกับเพื่อนร่วมงานเหยียนจื่อก็หนีไป....
หน้าแบบหัวใจสลายของจูอวู่หัว (ชอบอ่ะ)
ที่ศูนย์บัญชาการของว่านซิเทา หลังจากได้รับรายงานจากเพื่อนร่วมงานที่พากันไปยิงเหยียนจื่อว่าเหยียนจื่อตายแล้ว ว่านซิเทาหน้าถอดสี โกรธมาก และด่าว่าจะไปทำอะไรเดี๋ยวนี้ไม่ต้องรายงานแล้วใช่มั้ย ลูกน้องก็บอกว่าได้รับข่าวกระทันหันเลยไม่ทันรายงาน ว่านซิเทาบอกว่าเขาหมายถึงซงเหมียน ทำไมไม่รายงานแล้วบอกให้ลูกน้องคนอื่นๆ ออกจากห้องไปต้องการคุยกับซงเหมียน ...ว่านซิเทาเอาปืนไปจ่อที่หน้าผากของซงเหมียนและตะโกนถามซงเหมียนว่า เหยียนจื่อตายแล้วจริงๆ เหรอ ซงเหมียนตอบว่าเขาไม่รู้แต่ตอนยิงมือเขาสั่น .....ว่านซิเทาเลยบอกซงเหมียนว่าเหยียนจื่อไม่ได้ทรยศ มันเป็นปฏิบัติการลับที่เธอไม่รู้ ซงเหมียนเลยเข้าใจว่า เหยียนจื่อได้รับคำสั่งลับให้เข้าไปแฝงตัวในพวกญี่ปุ่นให้ได้ ....ว่านชิเทาบอกซงเหมียนว่าในอนาคตเราสองคนก็อาจต้องเสียสละชีวิตตนเองเพื่อเหยียนจื่อ.....ซงเหมียนเสียใจมากกลัวเหยียนจื่อตาย เอามือต่อยกำแพงจนเป็นแผลแล้วไปที่โบสถ์ขอร้องให้ชิงมู่ช่วยดูแลเหยียนจื่อ ช่วยเหยียนจื่อด้วย (เหยียนจื่อถูกส่งไปโรงพยาบาล) ...
เหยียนจื่อไม่ตายเพราะซงเหมียนยิงพลาดไปโดนแค่ลูกปืนถากกระบอกตาของเหยียนจื่อ แต่เหยียนจื่อช๊อค (น่าจะเสียใจเพราะตลอดเวลาคิดว่าซงเหมียนควรเชื่อใจเหยียนจื่อ ว่าเหยียนจื่อทำเพื่อประเทศทำเพื่อองค์กรไม่มีวันทรยศ แต่ซงเหมียนก็ยิง..) จูอวู่หัวอยู่เฝ้าเหยียนจื่อตลอดเวลา คอยให้กำลังใจ (โมเมนดีดี)
..ในระหว่างที่จูอวู่หัวไปเฝ้าเหยียนจื่อที่โรงพยาบาล...การรบกันของทหารจีน (คอมมิวนิสต์) กับทหารญี่ปุ่นที่หนานจิงทางญี่ปุ่นยังแพ้อยู่ ทางด้านเจเอจึงเรียกหมานนาเข้ามาบอกว่าตอนนี้เบื้องบนสั่งให้ล้วงความลับด้านสงครามจากกลุ่มคอมมิวนิสต์ ให้หมานนาหาทางติดต่อกับสายลับของพ่อหมานนาที่แฝงตัวอยู่ในกลุ่มคอมมิวนิสต์ เพื่อจะได้ชนะสงครามให้ได้โดยเร็ว....หมานนาทำตามที่เจเอสั่ง...และได้นัดพบกับสายลับของพ่อที่อยู่ในกลุ่มคอมมิวนิสต์
รูป สายลับของพ่อหมานนาในคอมมิวนิสต์
.....สายลับได้บอกเบาะแสของสายสืบคอมมิวนิสต์ที่อยู่ในเซี่ยงไฮ้ ว่ามี "ทีงสเตน" (ฉายาของจูอวู่หัว) และผู้ส่งข่าว หมานนาจึงให้คนไปดักรอตามสถานที่ที่สายลับบอกและได้จับตัวเพื่อนของจูอวู่หัวได้ เพื่อนของจูอวู่หัวก่อนถูกจับตัวได้ ได้กลืนภาพถ่ายที่สำคัญที่จะต้องส่งให้กองบัญชาการหมดแล้ว...พอเพื่อนจูอวู่หัวถูกจับได้ ก็รีบแจ้งข่าวมาที่กองบัญชาการ ทำให้ผู้บัญชาการโจว ซึ่งก็พยายามหาความดีความชอบกับพวกญี่ปุ่นและพยายามกวาดล้างคอมมิวนิสต์แข่งกับทีมของหมานนาก็รีบมาขอความช่่วยเหลือกับจูอวู่หัวเพราะเห็นว่าจูอวู่หัวเก่งต้องหาทางทำให้สายลับที่ถูกจับมาสารภาพและตอบคำถามตามที่ต้องการได้..จูอวู่หัวเลยรู้ว่าเพื่อนโดนจับก็ตกใจและพยายามจะหาทางช่่วย ...จูอวู่หัวส่งสัญญาณเตือนลูกน้องของเพื่อนที่ร้านถ่ายรูป ลูกน้องกำลังรอเรืออยู่หมานนากับพวกก็มาจับตัวไป...จูอวู่หัวก็ไม่สามารถจะช่วยได้...
รูป หมานนาและลูกน้องไปกวาดล้างหน่วยงานลับคอมมิวนิสต์ในเซียงไฮ้ ดูแลอย่างดี เบาๆ (แหง่วว)
เพื่อนสายลัยจูอวู่หัวและลูกน้องของเพื่อนถูกทรมานอย่างหนัก เพื่อนจูอวู่หัวไม่ยอมพูดอะไร ถึงจะตายก็ไม่ยอมพูด แต่ลูกน้องดันกลัวตายเลยบอกว่าจะสารภาพ แต่ตนไม่รู้จักชื่อ แต่ทุกครั้งแค่เคยเห็นหน้าเท่านั้น หมานนาจึงรีบไปบอกเจเอให้รีบมา เพราะวันนี้จะจับสายลับของคอมมิวนิสต์ที่เข้ามาแฝงตัวอยู่ในกองบัญญาการได้ เจเอก็รีบมา และบอกทุกคนให้ไปรวมกันที่หน้าตึก ทหารญี่ปุ่นถือปืนไรเฟลพร้อมไว้ทุกทิศ กะว่าชี้คนไหนก็ยิงเลย...หมานนาขู่ลูกน้องเพื่อนจูอวู่หัวให้ชี้เดี๋ยวนี้ไม่งั้นตาย ลูกน้องของเพื่อนเห็นหน้าจูอวู่หัวละก็จำได้ แต่ด้วยความที่โดนซ้อมมายกมือไม่ค่อยขึ้นเลยช้า พอมือกำลังค่อยๆยกขึ้น เพื่อนของจูอวู่หัวก็คว้าตัวลูกน้องกระโดดลงมาจากตึก กระแทกพื้นชั้นล่าง.........จูอวู่หัวมองหน้าเพื่อนแล้วเม้มปาก (แบบเสียใจอดกลั้น)
...เจเอสั่งให้รักษาชีวิตของสองคนนั้นให้ได้ แต่ลูกน้องของเพื่อนจูอวู่หัวตายทันที แต่เพื่อนจูอวู่หัวไม่ตายแต่อาการโคมา สมองได้รับการกระทบกระเทือน ก็ต้องรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาล... ในวันเดียวกันนี่เอง เหยียนจื่อลืมตาขึ้นมา ลูกน้องหมานนารีบมากระซิบบอกหมานนา หมานนารีบมาที่ห้องเหยียนจื่อแล้วเอาปืนมาเล็งที่ศรีษะเหยียนจื่อกะยิงให้ตาย...แต่เจเอเข้ามาห้าม และตำหนิหมานนา..(เส้นยาแดงผ่าแปดอีกแหละ)......(ตอนนี้ในเซียงไฮ้ก็มีแต่จูอวู่หัวคนเดียวละสำหรับสายลับฝ่ายคอมมิวนิสต์ คนส่งข่าวก็ไม่มี ไม่เหลือใครเลย จูอวู่หัวต้องรอจนกว่าจะมีผู้ส่งข่าวคนใหม่มา ... ซึ่งก็ไม่รู้ว่าจะเป็นใครและเมื่อไหร่)
รูป จูอวู่หัวคิดถึงเพื่อน และรอว่าเมื่อไหร่หลอดไฟจะสว่างอีกครั้ง (เมื่อไหร่เพื่อนคอมมิวนิสต์จะมาติดต่อกันอีกครั้ง ทำอย่างไรจะส่งข่าวไปยังสำนักงานใหญ่ได้)
(จริงๆ แล้วหมานนาสงสัยผู้บัญชาการโจว ว่าต้องเป็นไส้ศึกของฝ่ายคอมมิวนิสต์เพราะคอยขัดขวางการทำงาน (จริงๆ แล้วผู้บัญชาการโจวแค่อยากได้หน้าแย่งผลงาน) และผู้บัญชาการโจวยังเป็นคนแอบเอารูปที่ให้ลูกน้องไปแอบถ่ายตอนไปทานข้าวกับ เจบี (ทำให้จูอวู่หัวรู้ว่าใครคือ เจบี และเริ่มพยายามตามหาสถาบันวิจัยอาวุธชีวภาพของญี่ปุ่นในจีน) หมานนาเลยเกลียดผู้บัญชาการโจวมาก เคยไปขอให้เจเอ ฆ่าผู้บัญชาการโจว แต่เจเอไม่เชื่อและไว้ใจผู้บัญชาการโจว หมานนาก็โกรธอีก...ชีโกรธตลอด)
รูป ผู้บัญชาการโจว
เจเอให้จูอวู่หัวดูแลเหยียนจื่อและสั่งห้ามหมานนาเข้าใกล้เหยียนจื่อเด็ดขาด (หมานนาแค้นมากกก) ...........จูอวู่หัวมาดูแลเหยียนจื่อ (น่ารักมาก กอไก่ล้านตัว) มานวดให้เหยียนจื่อ พูดกับเหยียนจื่อว่าตื่นเถอะ (คือเหยียนจื่อลืมตาก็จริงแต่ไม่ตอบสนองอะไรเลยเหมือนกำลังหลับในตลอดเวลา) จูอวู่หัวบอกว่าถ้าเหยียนจื่อตื่นจะพาไปทานอาหารดีดีที่เหยียนจื่อชอบ (เอาของกินมาล่อ) จะพาไปซื้อเครื่องสำอางร้านที่ชอบไป จะพาไปดูหนัง ให้รีบฟื้นมีคนเสียสละชีวิตเพื่อพวกเรามากเหลือเกิน ต้องฟื้นนะต้องทำให้สำเร็จ
...แล้วเหยียนจื่อก็รู้สึกตัว...........(แล้วก็กินข้าวเพราะไม่ได้กินมาหลายวัน ) แต่ทั้ง 2 คนก็ทานไม่ลงเพราะจูอวู่หัวก็เสียใจเรื่องเพื่อน เหยียนจื่อก็เสียใจเรื่องเพื่อนร่วมงานเก่า...เหยียนจื่อยอมรับเข้าร่วมงานกับพวกญี่ปุ่น จูอวู่หัวเอาเครื่องแบบมาให้ เหยียนจื่อขอให้จูอวู่หัวตัดผมให้เพราะต้องการเปลี่ยนลุค .......... เหยียนจื่อเลือกทำงานในหน่วยงานเดียวกับจูอวู่หัว ซึ่งทำให้หมานนาแค้นมาก (หึงแรง)
พอว่านซิเทารู้ว่าเหยียนจื่อยังไม่ตายและได้เข้าไปร่วมงานกับพวกญี่ปุ่นแล้วก็ดีใจมาก สั่งซงเหมียนให้ติดต่อเหยียนจื่อเพื่อดำเนินการตามแผนต่อไปว่านซิเทาบอกซงเหมียนให้ชิงมู่เป็นคนส่งข่าวให้เหยียนจื่อ ซงเหมียนทำหน้ากังวล จากนั้นชิงมู่ส่งข่าวให้เหยียนจื่อ เหยียนจื่อจึงไปพบซงเหมียนตามจุดนัดหมาย (บนเรือ) พอเจอก็ตบหน้าซงเหมียนเลย บอกที่ตบนี่ไม่ใช่โกรธที่ยิงตนแต่โกรธเพราะดึงชิงมู่ เข้ามาเกี่ยวข้องกับงานทำมั้ย แม้แต่ชีวิตของตัวเองซงเหมียนยังดูแลไม่ได้ จะคุ้มครองดูแลชีวิตชิงมู่ได้อย่างไร ชิงมู่จะเป็นอันตราย ซงเหมียนก็กังวลแต่ก็บอกว่าเพื่อองค์กรต้องทำได้ เหยียนจื่อก็ว่าแรงนะประมาณว่ามีคนตั้งเท่าไหร่ที่ต้องมาตายโดยที่งานยังไม่สำเร็จและไม่รู้ว่าจะสำเร็จเมื่อไหร่ ซงเหมียนอึ้งพูดไม่ออก แต่ก็บอกเหยียนจื่อว่าภาระกิจที่ต้องทำคือหาบล๊อกแม่พิมพ์เงิน มาให้ครบให้ได้ 2 ส่วนอยู่ที่เจบี ส่วนอีก 2 ส่วนอยู่ที่พ่อเหยียนจื่อ ถ้าบล็อกแม่พิมพ์เงินตกไปอยู่ในมือพวกญี่ปุ่น ประเทศจีนจะเป็นอันตรายมากกว่านี้.......
ขอแทรกเรื่องที่มาของบล็อกแม่พิมพ์เงินที่ทางหมานนาได้มา 2 ชิ้นแล้วเจบีนำไปเก็บไว้ พอหมานนาได้รับคำสั่งจากเจเอแล้วเรื่องให้หาบล๊อกแม่พิมพ์เงินจนสายสืบรายงานละว่าอยู่ที่เจ้าของธนาคารอะไร ทางเหยียนจื่อเองก็รู้แต่ไม่สามารถส่งข่าวได้เพราะมีแต่คนจับตาเหยียนจื่อ จูอวู่หัวเลยต้องเสี่ยงไปส่งข่าวให้ซงเหมียนโดยใช้เครื่องส่งสัญญาณที่เหยียนจื่อเคยนำเข้ามา แล้วจูอวู่หัวเอาไปซ่อนไว้บนเพดานมาใช้ส่งข่าว ทำให้หมานนาส่งสัยจูอวู่หัวว่าเป็นไส้ศึก หมานนานัดจูอวู่หัวไปทานข้าวแล้วขอให้จูอวู่หัวบอกว่าตัวเองเป็นใครกันแน่ จูอวู่หัวทำเป็นงง แล้วถามว่ามีเรื่องอะไร หมานนาเลยบอกว่าตัวเองดักจับรหัสได้แต่ไม่ได้รายงานเจเอ เพราะคิดว่าเป็นจูอวู่หัวที่ทำ หมานนารักจูอวู่หัวมากเพราะเป็นคนเดียวที่พ่อหมั้นไว้ให้ จูอวู่หัวบอกว่าต้องรีบรายงานเจเอ ไม่งั้นหมานนาจะมีความผิด และไม่ใช่ตนแน่นอนที่ทำแบบนี้ ............. หมานนาเลยดีใจมากรีบรายงานเจเอ...........ทางด้านจูอวู่หัวเรียบแจ้งเพื่อนที่ร้านถ่ายรูปให้คนไปสร้างสถานะให้ส่งรหัสอีกครั้ง แล้วรีบหนีไปให้เร็วที่สุด ตัวจูอวู่หัวจะเป็นคนนำลูกน้องไปจับด้วยตนเอง ทุกอย่างเป็นไปตามแผนการณ์ ทางทหารญี่ปุ่นจึงได้แต่เครื่องส่งสัญญาณมา เท่านั้น.......จูอวู่หัวพ้นข้อสงสัย.....อ้าววว แล้วซงเหมียนก็รู้แล้วทำไมหมานนาชิงมาได้ คือวันที่ทางซงเหมียนนัดนายธนาคารให้เอาแม่พิมพ์มาให้นั้นสายสืบของทางหมานนาก็ได้ข่าว ทั้ง 2 กลุ่ม จึงเรียบมา แต่ลูกน้องซงเหมียนดันเหยียบตะปูที่พื้นทำให้เดินช้า (แหง่วววว ) ทำให้หมานนามาถึงก่อนและชิงบล็อกแม่พิมพ์เงินไปได้....คืออย่างที่รู้รู้กันว่าละครต้องอวยรัฐบาลจีน ซึ่งพวกเราก็รู้ว่าเป็นคอมมิวนิสต์ แล้วที่นี้กลุ่มของเจียงไคเชคเป็นกลุ่มที่อพยพไปเกาะไต้หวัน ถึงจะเป็นชาวจีนเหมือนกันแต่ก็มีจิกกัดกันบ้างเล็กน้อย อันนี้ในละครก็ต้องการสื่อว่าขนาดรู้ข่าวแล้ว (จูอวู่หัวคนของคอมมิวนิสต์ช่วย) และเป็นคนนัดนายธนาคารให้เอาบล็อกเงินไปส่งเอง ยังทำงานพลาดเลย....
เหยียนจื่อกลับมาบ้าน สั่งคนรับใช้ให้เปิดเพลง (เครื่องดักฟังจะได้ไม่ได้ยินตอนคุยกับพ่อ) แล้วถามพ่อเรื่องบล๊อกแม่พิมพ์เงินพ่อเหยียนจื่อบอกเหยียนจื่อว่าซ่อนอยู่ในอุโมงค์เชฟทอง ห้องลับที่มีแต่พ่อเหยียนจื่อรู้เท่านั้น เหยียนจื่อเลยให้พ่อเล่ารายละเอียดทุกอย่างให้ฟัง หลังจากเล่าและทำแผนที่กันเสร็จแล้ว พ่อบอกเหยียนจื่อว่ากุญแจแบ่งเก็บคนละอันกับคนของหมานนาถ้าจะไขห้องต้องใช้ไขพร้อมกัน 2 คน เหยียนจื่อวางแผน.....
ในส่วนหมานนาได้นำเพื่อนร่วมงานของเหยียนจื่อจากองค์กรเก่ามาฉีดยาที่สถาบันทดลองและล้วงถามความลับว่า ทางองค์กรวางแผนส่งเหยียนจื่อมาเป็นไส้ศึกใช่มั้ย เพื่อนร่วมงานเหยียนจื่อตอบว่าไม่รู้ หมานนาเลยถามต่อว่าภาระกิจสุดท้ายของเหยียนจื่อคืออะไร เพื่อนร่วมงานเหยียนจื่อตอบว่า "แผนตกปลา" หมานนาถามอีกว่าเป็นอย่างไร เพื่อนเหยีียนจื่อตอบว่าให้หาบล็อกแม่พิมพ์เงินให้ได้ บล๊อกอยู่ที่ฝ่ายญี่ปุ่น และที่ห้องเชฟทองของธนาคาร แต่ไม่รู้ว่าธนาคารไหน.....หมานนาเลยสั่งให้ลูกน้องตามติดเหยียนจื่อ.......
หลังเลิกงานเหยียนจื่อแวะไปหาพ่อที่ธนาคาร คนของหมานนารีบประกบ แต่ช้ากว่าเหยียนจื่อเพราะเข้าไปเอากุญแจจากพ่อแล้วก็รีบเดินออกมา แล้วไปซ่อนอยู่ในลังเงินเพื่อรอตอนเย็นคนเข็นเข้าไปยังห้องเชฟ พ่อเหยียนจื่อกับคนของหมานนาไขกุญแจด้วยกัน ประตูจึงเปิดได้ เหยียนจื่อรอจนมืดจึงออกมาจากลังเงินแล้วทำตามพ่อบอกเพื่อเปิดห้องเชฟทองอีกชั้นหนึ่ง พอได้บล็อกแม่พิมพ์เงินแล้วก็นำใส่ไว้ในกล่องบรรจุเงินเพื่อเตรียมส่งไปยังธนาคารสาขาอื่น...จากนั้นก็นอนบนลังใส่เงิน..
ทางด้านคนของหมานนาที่คอยตามและดักฟังเหยียนจื่อที่บ้าน ได้ยินเสียงเหยียนจื่อจากเครื่องบันทึกเสียงที่พ่อเหยียนจื่อเปิด และเห็นเงาของคนใช้เหยียนจื่อที่พ่อเหยียนจื่อให้แต่งตัวเป็นเหยียนจื่อที่ห้องนอน จึงรายงานหมานนาว่าเหยียนจื่ออยู่บ้านแล้ว แต่หมานนาก็ไม่ค่อยจะเชื่อเท่าไหร่ สั่งให้จับตามองทั้งคืนห้ามหยุด...(หมานนายังไม่รู้ว่าธนาคารไหนมีบล็ออกแม่พิมพ์เงิน).. พอตอนเช้าพ่อของเหยียนจื่อกับคนของหมานนาก็มาเปิดเชฟเงิน พ่อเหยียนจื่อเข็นกล่องใส่เงินที่เหยียนจื่อซ่อนตัวอยู่ออกมา เหยียนจื่อจึงรีบหลบกำลังจะออกจากธนาคาร...ทางฝั่งคนของหมานนาที่ตามเหยียนจื่อที่บ้านส่องกล่องส่องทางไกลดูเห็นแม่ของเหยียนจื่อเปิดหน้าต่างห้องนอนเหยียนจื่อเลยเห็นว่าคนที่ใส่ชุดนอนเเหยียนจื่อคือคนรับใช้ จึงรีบโทรไปรายงานหมานนา หมานนารีบโทรไปที่ธนาคารให้ลูกน้องหาตัวเหยียนจื่อแล้วจับไว้ แต่ธนาคารเปิดแล้วลูกค้าเยอะทำให้เหยียนจื่อแฝงตัวออกมาได้ แต่คนของหมานนาจำหลังเหยียนจื่อได้รีบโทรบอกหมานนาว่าเหยียนจื่อออกจากธนาคารแล้ว แต่ไปมือป่าวไม่ได้ถืออะไรไปด้วย....
ชิงมู่ไปที่ธนาคารสาขาพูด๊อง ตามแผนเพื่อรอรับบล๊อกแม่พิมพ์เงิน แต่ทำทีว่าต้องการเงินด่วนจำนวนมาก ซึ่งเงินในธนาคารสาขานี้มีไม่พอ ทางผู้จัดการสาขาจึงโทรไปบอกพ่อเหยียนจื่อให้ส่งเงินมาให้หน่อย พ่อเหยียนจื่อจึงให้คนของหมานนาและของธนาคารช่วยกันขนเงินขึ้นรถ คนของหมานนารีบโทรไปบอกหมานนา หมานนาบอกให้รอก่อนตนกำลังจะไป หมานนามั่นใจมากกว่าต้องมีการขนบล๊อกแม่พิมพ์ไปด้วยแน่ๆ เลยสั่งให้จูอวู่หัวและเหยียนจื่อออกไปด้วยกัน เพื่อไปดูเงิน บอกจะไปพาไปจับปลา....หมานนาสั่งให้คนของตัวเองเอาเงินออกมานับใหม่ทีละใบทีละใบทุกกล่อง จูอวู่หัวสังเกตเห็นเหยียนจื่อมีท่าทางแปลกๆ นิดหน่อยเลยบอกหมานนาว่าตนเองขอนับด้วย เหยียนจื่อมองจูอวู่หัว จูอวู่หัวนับทีละใบจนเห็นสองใบสุดท้ายเป็นบล๊อกเงินจึงรีบดึงเงินมาปิดไว้ หลังจากนับเสร็จก็บอกหมานนาว่านับเสร็จแล้ว เห็นมีแต่เงินจริงผสมกับเงินปลอม พวกเงินปลอมคือปลาที่หมานนาพามาจับใช่มั๊ย (ประมาณนี้) พูดดังมาก ทำให้คนอื่นๆ ได้ยิน หมานนาโกรธและอายมากเลยไม่นับเงินในกล่องของจูอวู่หัวต่อ...ทุกอย่างเป็นไปตามแผนของเหยียนจื่อ
เหยียนจื่อกับจูอวู่หัวอยู่แผนกเดียวกันจึงขอกลับไปทำงานก่อน หมานนาก็ไม่ว่าอะไรแต่ตนเองบอกพ่อเหยียนจื่อว่าขอค้นห้องเชฟธนาคารอีกรอบ พ่อเหยียนจื่อจึงพาหมานนาไปค้น.....แต่ก็ไม่เจออะไร ไม่เจอห้องลับ (คือมันลับมากจริงๆ พ่อเหยียนจื่อเก่ง) ...ในรถระหว่างเดินทางกลับมายังศูนย์บัญชาการญี่ปุ่น จูอวู่หัวถามเหยียนจื่อว่ามันคืออะไรกันแน่ เหยียนจื่อจึงบอกว่าภาระกิจของเธอคือต้องนำบล๊อกเงินส่งให้ ผอ. จูอวู่หัวเลยบอกเหยียนจื่อว่าอย่าไปไหนเด็ดขาดเพราะหมานนาไม่ปล่อยแน่ ให้เรื่องส่งบล๊อกเงินเป็นเรื่องของจูอวู่หัว..เขาจะดูแลเอง..เหยียนจื่อคราวนี้จึงเดาได้ละว่าจูอวู่หัวคือคอมมิวนิสต์ และถามจูอวู่หัวว่าทำงานในที่มืดไม่มีใครรู้ใครเห็นว่าทำเพื่อชาติมากเหลือเกินไม่คิดอะไรเหรอ จูอวู่หัวตอบว่าเขาทำงานอยู่เบื้องหลังเพื่อให้เบื้องหน้า(ประชาชนจีน)ได้พบแสงสว่าง... (คมนะ)
จูอวู่หัวสั่งเหยียนจื่อกับลูกน้องคนอื่นๆ อ่านหาข่าวในหนังสือพิมพ์เพราะสายลับมักจะส่งรหัสกันผ่านหนังสือพิมพ์ ส่วนตัวเองกำลังทำงานสำคัญในห้องห้ามใครรบกวน ..จูอวู่หัวแฝงตัวหลบออกจากศูนย์บัญชาการมากับท้ายกระโปรงรถของลูกน้องตัวเองที่โทรสั่งขนมไปให้ลูกน้องในแผนก...จูอวู่หัวคิดละว่าทำงานคราวนี้ต้องใช้ชีวิตเป็นเดิมพัน ต้องฆ่าคนของพวกญี่ปุ่นให้หมดทุกคนถ้ามีใครรอดนั่นคือความลับของจูอวู่หัวจะถูกเปิดเผย......ชิงมู่เอาบล๊อกแม่พิมพ์เงินใส่ไว้กับที่นอนเด็กทารกบนรถเข็น กำลังรอซงเหมียนมาเอาบล๊อกเงิน จูอวู่หัวมองไปรอบๆ เห็นคนของหมานนาแฝงตัวมาเต็มไปหมด จู่อวู่หัวเริ่มยิงทีละคนทีละคน คนที่เดินบนถนนตกใจจึงวิ่งไปชนรถเข็นเด็ก ทำให้รถเข็นเด็กไหลลงไปตามถนน ชิงมู่พยายามวิ่งตามแต่ก็ล้ม (มีความน่ารำคาญนางใส่รองเท้าส้นสูง ทำไมไม่ถอดนิ) ..ก่อนที่รถเข็นเด็กจะชนกับต้นไม้ ซงเหมียนมาช่วยเด็กไว้ได้พอดี ซงเหมียนกับจูอวู่หัวเล็งปืนใส่กัน ชิงมู่ตะโกนบอกซงเหมียนว่าจูอวู่หัวช่วยตน ซงเหมียนจึงไม่ยิงแต่ก็ยังเล็งปืนใส่กันอยู่ จากนั้นลูกน้องของหมานนาก็จับตัวชิงมู่เป็นตัวประกัน แล้วตะโกนว่าอ๋อที่แท้ จูอวู่หัวคือไส้ศึก จูอวู่หัวกับซงเหมียนจึงช่วยกันยิงลูกน้องหมานนาตายเรียบหมดทุกคน....
ซงเหมียนถามจูอวู่หัวว่าเป็นใคร จูอวู่หัวตอบว่า เขาเป็นคนจีน แล้วนายละเป็นใคร เป็นคนจีนมั็ย? แล้วก็ตำหนิซงเหมียนว่าไม่ควรจะใช้ชีวิตผู้บริสุทธิ์มาเสี่ยง ถ้าผู้บริสุทธิ์ต้องตายแล้วพวกเราจะรักษาประเทศไว้ให้ใคร ซงเหมียนจึงเอาปืนลง แล้วถามจูอวู่หัวว่าไม่กลัวไอดีจะถูกเปิดเปิงเหรอ จูอวู่หัวบอกซงเหมียนว่าตราบใดที่นายไม่พูดก็จะไม่มีใครรู้ ฉันก็จะเก็บความลับให้นายด้วย...แล้วจูอวู่หัวก็เดินจากไป ซงเหมียนก็เดินไปเอาบล๊อกเงินจากรถเข็นเด็ก ชิงมู่กำลังปลอบเด็กอยู่ก็ตำหนิซงเหมียนเช่นกันเรื่องเอาเด็กทารกมาเสี่ยง ซงเหมียนบอกทำเพื่อประเทศสำคัญกว่า แต่ก็หน้าเศร้าเพราะจริงๆ ซงเหมียนก็ไม่เห็นด้วย แต่ก็ขัดคำสั่งไม่ได้..
จูอวู่หัวโทรสั่งลูกน้องให้ออกมาซื้อเกี๊ยวร้อนไปแจกลูกน้องที่ออฟฟิสทานรอบดึก พอรถมาจอดหน้าร้านเกี๋ยวจูอวู่หัวก็แฝงตัวกลับเข้ามายังศูนย์บัญชาการ จากนั้นจึงสั่งเหยียนจื่อให้เอารายงานที่ให้เขียนไปให้ในห้อง เหยียนจื่อเข้ามาก็ดีใจมากที่เห็นจูอวู่หัวแล้วถามว่าจัดการปัญหาได้มั้ย จูอวู่หัวบอกว่าทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว แล้วก็จับมือเหยียนจื่อว่าเขาหิวต้องไปทานข้าวกับเขานะ .........แล้วก็มีโมเมนดีดี ในร้านข้าวข้างทาง จูอวู่หัวเล่าเรื่องราวชีวิตตอนเป็นเด็กให้เหยียนจื่อฟัง (เริ่มเรียนรู้ซึ่งกันและกัน)
....ทางด้านหว่านซิเทา หลังจากได้บล๊อกแม่พิมพ์เงินจากซงเหมียนแล้ว ก็บอกซงเหมียนให้แจ้งเหยียนจื่อว่าภาระกิจต่อไปคือเหยียนจื่อต้องเอาบล๊อกแม่พิมพ์เงิน 2 ส่วนที่อยู่กับหมานนามาให้องค์กรด้วย..ซงเหมียนกังวลอีก เพราะมันยากมาก ทางญี่ปุ่นต้องเก็บรักษาอย่างยิ่งยวดมาก หว่านซิเทาบอกซงเหมียนว่าถ้าเหยียนจื่อทำต้องทำได้....
หมานนามาตรวจที่เกิดขึ้น เห็นศพของลูกน้องตัวเองนอนเกลื่อนก็แค้นมาก ตอนดึกได้มาดักรอชิงมู่ที่หน้าโบสถ์และเตือนชิงมู่ว่าอย่าเข้ามายุ่งเกี่ยวกับศึกของบ้านเมือง ชิงมู่ไม่เหมาะ จะตายเสียเปล่าๆ ชิงมู่ขอให้หมานนาหยุดทุกอย่าง กลับมาเป็นเพื่อนใสๆ ของตนเหมือนเดิมหมานนาปฏิเสธและเตือนชิงมู่เป็นครั้งสุดท้ายว่า คนที่หมานนาไม่อยากฆ่าที่สุดในโลกคือชิงมู่ เพราะชิงมู่เป็นเพื่อนคนเดียวที่มีแต่ให้หมานนาโดยไม่หวังผลตอบแทน.....แล้วหมานนาก็เดินจากไป...
ตอนที่ 31 ซงเหมียนแจ้งภาระกิจต่อไปให้เหยียนจื่อ คือต้องเอาบล็อกแม่พิมพ์เงินอีก 2 ส่วนที่อยู่กับทางญี่ปุ่นเอามาให้ได้....ทางด้านหมานนาหลังจากพลาดจากแม่พิมพ์ 2 ส่วนทีแล้วก็นำเทปที่คนของตนอัดเสียงจากบ้านเหยียนจื่อมาเปิดให้เจเอฟัง บอกเจเอว่าเสียงเหยียนจื่อเป็นเสียงที่อัดเทปมาไม่ได้พูดปกติในบ้าน เพราะได้ยินเสียงรถเมล์สาย 16 ที่วิ่งผ่านหน้าบ้านเหยียนจื่อ ทั้งๆ ที่หมดเวลารถวิ่งไปนานแล้ว เจเอจึงตำหนิหมานนาว่าขนาดใช้เครื่องดักฟังเทคโนโลยีเยอรมันตั้งเยอะ ยังพลาดได้จับไม่ได้คาหนังคาเขาว่าเป็นฝีมือเหยียนจื่อ จะใช้เป็นข้ออ้างแก้แค้นส่วนตัวไม่ได้ เพราะวันเกิดเหตุฆ่ากันเหยียนจื่ออยู่ที่สำนักงานตลอดเวลา.. หมานนาคิดแผนการณ์ได้ ที่จะล่อสายลับ (หมานนาเล็งเหยียนจื่อ) ออกมาได้คือเอาบล็อกแม่พิมพ์เงินมาล่อ ต้องขอให้เจเอโทรหาเจบี เพื่อขอยืมมาใช้ 10 วัน ..ทางเจบีอนุญาตแต่กำชับว่าต้องเอามาคืนหลังครบกำหนด..เพราะมันสำคัญมาก...และคนที่ต้องรับผิดชอบคือเจเอ.. (จริงๆ เจเอไม่ค่อยเห็นด้วยกับวิธีการนี้ เพราะเสี่ยงมากเป็นของสำคัญ แต่หมานนามุ่งมั่นมากที่จะจับสายลับจึงต้องให้ลอง)
หมานนาเรียกทุกคนในหน่วยงานมาประชุมและเอาบล็อกแม่พิมพ์ 2 ส่วนที่ได้มาจากเจบีมาโชว์ทุกๆ คน เหยียนจื่อดูพิจารณาละเอียดแล้วว่าเป็นของจริงแน่นอน และรู้ด้วยว่าเป็นแผนล่อจับตัวเอง จูอวู่หัวรอบมองเหยียนจื่อและรู้ว่าเหยียนจื่อจะทำอะไร.. หลังจากอยู่กันสองคนจูอวู่หัวบอกเหยียนจื่อว่าอย่าขโมย เพราะหมานนาจับตาและเป็นกับดักล่อเหยียนจื่อโดยเฉพาะ จูอวู่หัวจะทำเอง...เหยียนจื่อกอดจูอวู่หัวแล้วบอกว่า "ตนไม่สามารถจะให้จูอวู่หัวต้องเผชิญอันตรายตลอดได้ เพราะตนเองอาจจะไม่มีโอกาสตอบแทนเลย" ....
หมานนาให้ช่างเทคนิคของญี่ปุ่นเข้ามาติดตั้งสัญญาณเตือนภัยที่ตู้เชฟ...เหยียนจื่อวางแผน ที่จะเข้าห้องหมานนาโดยปีนช่องลมเข้าห้องผู้บัญชาการโจวก่อน แล้วค่อยเข้าห้องหมานนาทางหน้าต่าง...ส่วนจูอวู่หัววางแผนเข้าห้องหมานนาทางปล่องไฟ...ส่วนหมานนาส่งลูกน้องผู้หญิงให้ยืนเล็งอยู่ห้องตรงข้ามห้องหมานนาตลอดถ้าเหยียนจื่อเข้ามาให้รายงานทันที.. เหยียนจื่อออกอุบายเข้าไปคุยธุรกิจกับผู้บัญชาการโจว (ผู้บัญชาการโจวแอบคอรัปชั่นทองคำไว้ในเชฟของธนาคารเยอะมาก) เหยียนจื่อออกอุบายพูดคุยถึงความเข้มงวดของหมานนาที่กำกับดูแลธนาคารเพราะผลประโยชน์มากมาย ทางผู้บัญชาการโจวเห็นด้วย..เหยียนจื่อขโมยปั้มกุญแจห้องผู้บัญชาการโจวมาได้สำเร็จ และนำไปให้ซงเหมียนไปทำกุญแจให้และบอกว่าครั้งหน้าจะเอาบล๊อกแม่พิมพ์เงินมาให้.. ซงเหมียนบอกให้เหยียนจื่อระวังตัว (หน้าตาน้ำเสียงแสดงความเป็นห่วงมาก)
ตอนที่ 32 ตกกลางคืนเหยียนจื่อเริ่มปฏิบัติการ ปีนเข้าไปทางช่องลมผ่านเข้าไปในห้องผู้บัญชาการโจวและปีนหน้าต่างเข้าห้องหมานนา แน่นอนว่าลูกน้องหมานนาที่คอยดูตลอดที่ห้องตรงข้ามไม่เห็นเหยียนจื่อเลย ..หมานนาเดินไปหาเหยียนจื่อที่ทำงานแต่ไม่เห็นแล้วจึงถามคนที่ห้องนั้นว่าเหยียนจื่อไปไหน เพื่อนร่วมงานเหยียนจื่อตอบว่าเหยียนจื่อเลิกงานไปแล้วตั้งแต่ห้าโมงเย็น...หมานนาทำหน้าครุ่นคิดรู้ทัน..รีบไปบอกให้ลูกน้องเตรียมตัวจับขโมย
จูอวู่หัวเข้ามาทางปล่องไฟ เหยียนจื่อกับจูอวู่หัวเจอกัน เหยียนจื่อรีบเปิดเชฟและอลามก็ดังไปทั่วตึก เหยียนจื่อหยิบบล๊อกแม่พิมพ์ออกมา ส่วนจูอวู่หัวถ่ายรูปเอกสารรายชื่อสายลับของพ่อหมานนาที่แฝงตัวอยู่ในคอมมิวนิสต์ไว้....จากนั้นจูอวู่หัวจุดไฟเผาห้องหมานนา เหยียนจื่อเอาเชือกและโซฟาไปกั้นประตูไว้ แล้วทั้งคู่ก็ปีนปล่องไฟขึ้นไปบนหลังคา...จูอวู่หัวบอกให้เหยียนจื่อเอาบล๊อกแม่พิมพ์ไว้ที่ยอดปล่องไฟก่อนโดยจูอวู่หัวใช้เข็มขัดห้อยบล็อกแม่พิมพ์ไว้กับยอดปล่องไฟ..จากนั้นทั้งคู่ก็กลับลงมาข้างล่างและแอบเข้าห้องเก็บของ แล้วทำแผนว่ากำลังพรอดรักกันอยู่ หมานนากับพวกตามมาเจอหมานนาโกรธมาก แค้นเหยียนจื่อมาก...เจเอสั่งสอบสวนทุกคน..ห้ามทุกคนกลับบ้านและต้องตรวจค้นทุกซอกมุม
หมานนาเชื่อมั่นมากว่าผู้บัญชาการโจว กับเหยียนจื่อแน่นอนที่ร่วมมือกันขโมยบล็อกแม่พิมพ์เงินไป (ผู้บัญชาการโจวไม่ชอบหมานนาอยู่แล้วเป็นอริกันเพราะหมานนาไปจับยึดทองแท่งที่ตนเอาไปแอบฝากไว้ที่เชฟธนาคาร) ...ในการสอบสวยทีละคนทีละคน ทางญี่ปุ่นค้นตัวจูอวู่หัวพบรูปของหมานนากำลังดื่มไวน์แดงกับเจบี (ผู้บัญชาการโจวให้สายลับแอบถ่ายรูปมาให้กับจูอวู่หัว) หมานนาใช้อารมณ์ในการสอบสวน ทำให้ทางเจเอขาดความเชื่อถือหมานนา และทำให้เหยียนจื่อกับจูอวู่หัวรอดตัวไป.... เจเอโกรธหมานนามากและบอกว่าต้องหาให้เจอเพราะมันสำคัญมาก....
ตอนที่ 33 หมานนาส่งลูกน้องผู้หญิงให้มาทำงานห้องเดียวกันกับเหยียนจื่อเพื่อคอยติดตามสอดส่องเหยียนจื่อ เพราะหมานนามั่นใจว่าบล๊อกเงินจะต้องยังอยู่ในตึกนี้และเหยียนจื่อจะต้องหาทางไปเอา...ในขณะเดียวกันลูกน้องของผู้บัญชาการโจวต้องการช่วยผู้บัญชาการโจวออกจากคุกที่ทางหมานนาจับไปขังไว้ จึงเชิญจูอวู่หัวและคนสนิทเจเอมาเล่นไพ่และมอบเงินให้มากมายเพื่ออยากให้เชิญ เจเอมาพูดเรื่องยกโทษให้ผู้บัญชาการโจว และจูอวู่หัวสังเกตว่าบนบ้านมีรูและวางแผนให้ทางคอมมิวนิสต์เอากับดักมาติดเพื่อรอบฆ่าเจเอ (แต่จริงๆ คือต้องการเบี่ยงเบนกระเด็นว่าสายลับคอมมิวนิสที่อยู่ในองค์กรคือผู้บัญชาการโจวและลูกน้อง...แผนสำเร็จลุล่วงด้วยดี..ประกอบกับทางหมานนาเองก็ต้องการคนรับผิดเพื่อลดความกดดันเรื่องบล๊อกเงินหาย จึงวางแผนฆ่าผู้บัญชาการโจว...และก็สำเร็จ โดยในขณะที่หมานนากับลูกน้องตามล่าตัวผู้บัญชาการโจวตามแผนนั้นมีการยิงต่อสู้กัน ลูกน้องหมานนาที่อยู่กับเหยียนจื่อกลัวตายจึงหลบลูกปืนอยู่ใต้โต๊ะทำให้เหยียนจื่อมีโอกาสออกมาจากห้อง และปีนไปที่ปล่องไฟเพื่อเอาบล๊อกแม่พิมพ์เงินออกมา เอาแต่แม่พิมพ์มาไม่เอากล่องมาด้วยห้อยไว้เหมือนเดิม..เหยียนจื่อเอาแม่พิมพ์ที่ได้มาแอบซ่อนไว้ใต้ท้องรถที่มาขนศพผู้บัญชาการโจว.....
ตอนที่ 34 หมานนากับเจเอไปหาเจบีที่สถาบันวิจัยซาน และบอกเจบีว่าบล็อกเงินหายไป เจบีโกรธมาก (เปลี่ยนเป็นอำมหิตแบบเรียบเนียน) ว่าเจเอต้องรับผิดชอบและคงรู้ว่าถ้าหาบล๊อกเงินกลับมาให้ไม่ได้ผลจะเป็นอย่างไร...อย่างไรก็ตามเหลือเวลาอีก 5 วัน ต้องหาให้เจอให้ได้..
เจเอบอกกับคนสนิทว่าถ้าหาบล๊อกแม่พิมพ์เงินไม่เจอคนจีนทุกคนที่อยู่ที่สำนักงานจะต้องตายหมดไว้ใจใครไม่ได้ และตัวเจเอกับคนสนิทเองก็ต้องกลับไปรายงานต่อองค์จักรพรรดิ์ด้วย และอาจจะได้รับโทษแบบเดียวกัน....เมื่อเจเอกลับมาก็ให้จูอวู่หัวเข้าไปพบและบอกว่ามอบภาระกิจตามหาบล๊อกแม่พิมพ์เงินให้จูอวู่หัวและต้องหาให้ได้ภายใน 5 วัน ไม่เช่นนั้นทุกคนจะต้องตายหมด..จูอวู่หัวรับปากอย่างมุ่งมั่นว่าจะทำให้สำเร็จ....ในขณะเดียวกันนั้นหมานนานั่งอยู่ที่ห้องทำงานของตัวเอง ฝนตกอยู่ข้างนอกทำให้หมานนาได้ยินเสียงหยดน้ำจากปล่องไฟ หมานนาจึงให้คนขึ้นไปบนปล่องไฟและเจอกับกล่องใส่บล๊อกแม่พิมพ์เงิน...จูอวู่หัวกับเจเอกลับมาถึงตึกพอดี จูอวู่หัวตกใจมากแต่ไม่แสดงอาการ แต่พอได้ยินลูกน้องหมานนาบอกว่าเจอแต่กล่อง แต่แม่พิมพ์ไม่อยู่แล้ว จูอวู่หัวก็รู้ทันทีว่าเหยียนจื่อเอาไปแล้วแน่ๆ...
ทางด้านซงเหมียนกับหว่านชิเทาก็คิดหาวิธีติดต่อกับเหยียนจื่อ หว่านชิเทาตัดสินใจใช้ตัวเองเป็นตัวล่อเพื่อให้โดนจับจะได้เข้าคุกที่ตึกของหมานนา หว่านชิเทาบอกกับหมานนาว่าต้องการคุยกับเหยียนจื่อคนเดียว ...เหยียนจื่อตกใจมากน้ำตาไหลที่เห็นหว่านชิเทาโดนจับ หว่านชิเทาบอกทุกอย่างกับเหยียนจื่อและให้เหยียนจื่อไปรายงานทางญี่ปุ่น พอทางญี่ปุ่นรู้ว่าคนที่ถูกจับคือหัวหน้าใหญ่สาขาเซียงไฮ้ ก็ดีใจมากรีบส่งคนมาเฝ้ามากมายและออกตามจับคนตามรายชื่อที่หว่านชิเทาบอก ทำให้เหยียนจื่อมีโอกาสส่งสัญญาณบอกซงเหมียนว่าแม่พิมพ์เงินอยู่ที่รถขนศพ ทะเบียน 1048
ตอนที่ 35 หว่านชิเทาดำเนินตามแผนต่อไปคือต่อรองกับเจเอ ว่าถ้าต้องการรู้เรื่องการส่งมอบแม่พิมพ์เงิน ต้องส่งครอบครัวของหว่านชิเทาไปฮองกงพร้อมทองแท่ง เจเอตกลง..จากนั้นหว่านชิเทาก็ทานอาหารในภัตตาคารจนอิ่มและกำลังออกมายื่นทำทีว่ามารอรับพรรคพวกที่จะมาส่งมอบแม่พิมพ์เงิน ซงเหมียนที่รออยู่อีกตึกนึงตรงข้ามก็ยิงหว่านซิเทาที่ศรีษะเสียชีวิต...ตามแผนการของหว่านชิเทา (เฮ้อเหมือนทางคอมมิวนิสต์ต้องการจะสื่อว่าทางเจียงไคเชคใช้ชีวิตคนเปลืองมากเพื่อแลกกับภาระกิจ ทั้งๆ ที่ไม่จำเป็นจะต้องตายเลยมีวิธีอื่นอีก แบบมีข่มกันเล็กน้อย)
ซงเหมียนนำแม่พิมพ์เงินใส่ในกระเป๋าภรรยา และพาไปทานข้าว พร้อมทั้งบอกว่าตนจะเลิกเป้นสายลับและจะไปใช้ชีวิตอยู่กันอย่างสงบสุขกัน ชิงมู่ดีใจมาก ซงเหมียนบอกว่าเราต้องไปวันนี้โดยไปรถของสถานฑูตญี่ปุ่น ซงเหมียนเคยมีบุญคุณกับคนขับรถของทางสถานฑูต หลังจากส่งชิงมู่ออกไปแล้วซงเหมียนก็ฆ่าคนขับรถญี่ปุ่นตาย...
เหยียนจื่อปฏิบัติตามแผนการต่อไปเพื่อหว่านชิเทาที่เสียสละชีวิต จะได้สำเร็จลุล่วง เหยียนจื่อเอาหนังสือพิมพ์ข้อความลวงไปบอกเจเอว่า จะมีการส่งมอบแบบพิมพ์เงินกันโดยใช้โคมแดงเป็นสัญญลักษณ์ ทางเจเอจึงบอกให้คุมให้หมดทั้งทางเรือและทางรถไฟโดยตนเองจะไปคุมเองที่ทางรถไฟ ส่วนคนสนิทเจเอขอจูอวู่หัวให้ไปช่วยทางเรือด้วย....
ทางก๊กหมินตั๋งส่งข่าวให้เหยียนจื่อผ่านทางหนังสือพิมพ์ว่าภาระกิจต่อไปคือฆ่าเจเอ เหยียนจื่อจึงออกอุบายว่าพบข่าวสำคัญในหนังสือพิมพ์ต้องการบอกเจเออย่างด่วนที่สุด ลูกน้องเจเอโทรบอกเจเอและเจเอบอกให้ไปหาได้เลย ในขณะที่เหยียนจื่อกำลังไปนั้นได้แวะไปที่ทางน้ำก่อน ตอนกำลังเดินไปก็ได้ยินเสียงยิงปืนสู้รบกัน(มันมาก) โดยคนสนิทของเจเอรู้แล้วว่าจูอวู่หัวเป็นสายลับคอมมิวนิสต์ จึงยิงจูอวู่หัวแต่โชคดีโดนแค่แขน ซงเหมียนจึงล่อให้คนสนิทเจเอยิง ทำให้จูอวู่หัวมองเห็นคนสนิทเจเอออกมาจากที่ซ่อนและยิงคนสนิทเจเอตาย
ซงเหมียนบาดเจ็บเพราะโดนคนสนิทเจเอยิง และนั่งคุยสูบบุหรี่กับจูอวู่หัว แต่พอได้ยินเสียงคนเดินมา (คนขับรถของเจเอกับเหยียนจื่อ) ซงเหมียนก็รีบยกปืนขึ้นเล็งตัวเองพร้อมทั้งจับมือจูอวู่หัว จูอวู่หัวตกใจมากเพราะซงเหมียนจะฆ่าตัวเองซงเหมียนบอกจูอวู่หัวว่าเป็นวิธีเดียวที่จะเก็บความลับของจูอวู่หัวจากพวกญี่ปุ่นได้ จากนั้นซงเหมียนก็เหนี่ยวไกยิงตัวตาย...จูอวู่หัวช๊อค เหยียนจื่อมาถึงพอดีเห็นว่าจูอวู่หัวยิงซงเหมียนก็ช๊อครีบวิ่งไปหาซงเหมียน...ซงเหมียนบอกความจริงเหยียนจื่อว่าตนเองเป็นคนยิงตัวเอง ไม่ใช่จูอวู่หัว และขอให้เหยียนจื่อช่วยดูแลชิงมู่แทนตนเองด้วย...จากนั้นก็ล้วงกระเป๋าหยิบตลับแป้งขึ้นมาให้เหยียนจื่อ (เป็นตลับแป้งที่ทำให้ซงเหมียนกับเหยียนจื่อได้พบกัน ซึ่งซงเหมียนพกติดตัวตลอดเวลา ทำให้พวกเราคนดูรู้ว่าซงเหมียนรักเหยียนจื่อมาโดยตลอด ซึ้ง....)
เหยียนจื่อเข้มแข็งต้องไปจัดการภาระกิจต่อให้สำเร็จเพื่อหว่านชิเทาและซงเหมียน ดังนั้นเหยียนจื่อจึงรีบไปหาเจเอ ในขณะที่ไปถึงนั้นทางเจเอส่งลูกน้องขึ้นไปจับผู้ต้องสงสัยจุดโคมไฟ และยิงกันอยู่ รถไฟกำลังจะออกควันจากไอน้ำทำให้คนมองไม่เห็น เหยียนจื่อเข้ามายื่นตรงหน้าเจเอ บอกเจเอว่ามีข่าวสำคัญในหนังสือพิมพ์ เจเอหยิบหนังสือพิมพ์มาเปิดดูและถามว่าอะไร เหยียนจื่อบอกว่า..........."ฆ่าเจเอ" แล้วก็ยิงกลางหน้าผากล้มตึง ...แล้วเหยียนจื่อก็เดินออกไปอย่างเงียบๆ เท่ห์ๆ...
ข่าวการตายของเจเอ แพร่สะพัดออกไป พร้อมกับที่ชิงมู่ได้ส่งมอบแม่พิมพ์เงินให้กับพรรคก๊กมินตั๋ง เรียบร้อย ...ทางด้านเจบีโกรธแค้นมากที่หาแม่พิมพ์ไม่ได้แถมเจเอยังต้องมาตายอีกจึงสั่งหมานนาให้ลูกน้องไปทำลายและฆ่าพนักงานธนาคารของจีนให้หมด ยกเว้นธนาคารที่ทำงานร่วมกับญี่ปุ่น
ตอนที่ 36 ทางเจบี ตัดสินใจที่จะกวาดล้างพวกที่ต่อต้านญี่ปุ่นอย่างรุนแรงโดยเฉพาะคอมมิวนิสต์ ..ทำให้ทาง จูอวู่หัวและคนสื่อกลางคนใหม่เป็นหมอ (มาแทนลีเจียเจ้าของร้านถ่ายรูป) ส่งข่าวแบบวิธีดั้งเดิมคือใช้นกพิราบไปยังสำนักงานใหญ่ของคอมมิวนิสต์ที่หนานกิง ..พร้อมกันนี้ก็คุยกันเรื่องที่จะชวนเหยียนจื่อมาอยู่กับคอมมิวนิสต์...
หัวหน้าคนใหม่ที่มาแทนหว่านชิเทากับชิงมู่กลับเข้ามายังเซียงไฮ้ และศูนย์บัญชาการใหม่ของพรรคคืออยู่ตึกมีกำแพงติดกับธนาคารของพ่อเหยียนจื่อนั่นเอง ...จุดนี้เลยทำให้รู้ว่าจริงๆ แล้วพ่อของเหยียนจื่อเคยอยู่กับพวกก๊กมินตั๋งมาก่อน หัวหน้าสาขาคนใหม่พยายามบังคับให้พ่อเหยียนจื่อกลับมาร่วมมืออีก..มีการขู่ๆ ด้วย..(รังสีความไม่ดีสูงมาก เลวรัศมี) ..
หัวหน้าสาขาคนใหม่นัดเหยียนจื่อให้มาพบพร้อมกับมอบเหรียญเชิดชูเกียรติและเงินให้เหยียนจื่อเหยียนจื่อขวางทิ้งและด่าหัวหน้าสาขาคนใหม่ว่าเอามาทำมั้ย ของพวกนี้ไม่มีค่าเท่ากับชีวิตของหวานชิเทา กับซงเหมียนและบอกกับหัวหน้าสาขาก๊กมินตั๋งคนใหม่ว่าตนไม่ทำงานให้แล้ว เลิก....
ตัดมาทางสำนักงานใหญ่ของพรรคคอมมิวนิสต์ หลังจากได้รับข่าวไส้ศึกจากจูอวู่หัวแล้วก็พยายามสืบหาหนอนบ่อนไส้ในพรรค โดยทำทีให้ทุกคนคัดลายมือบทกลอน (เพื่อจะได้เทียบรายมือกับที่ทางจูอวู่หัวถ่ายรูปมาได้จากเอกสารในตู้เชฟของหมานนาในวันที่ไปขโมยบล๊อกแม่พิมพ์เงินออกมา) ในซีรี่ย์จะโชว์สกิลของสายลับคอมมิวนิสต์ว่าเก่งมากไม่ธรรมดา เมื่อเทียบลายมือแล้วพบว่า จางฉี ก็คือ "นก" เป็นคนที่มีลายมือเหมือนกับในเอกสารที่ถูกส่งให้หมานนามากสุด....แต่ทางคอมมิวนิสต์ยังไม่จับตัวจางฉีในทันที เพราะต้องการตรวจสอบก่อน (ใจดีเกิน)
ทางสำนักงานใหญ่คอมมิวนิสต์ส่งข่าวมาให้หมอและหมอส่งให้จูอวู่หัวรู้ ... หมอและจูอวู่หัวสร้างสัญญาณลับขึ้นมาใช้กันคือ ถ้าจับจมูกและปกเสื้อหมายถึงปลอดภัย...แต่ถ้าเสยผมหมายถึงอันตรายให้ออกไปเดี๋ยวนี้.... ซึ่งต่อมาจูอวู่หัวก็บอกเหยียนจื่อให้ใช้สัญญานนี้ด้วย
จูอวู่หัวมาเยี่ยมลิเจียที่โรงพยาบาลให้กำลังลิเจียถึงแม้ว่าลิเจียจะไม่ฟื้นแต่ก็เริ่มรับรู้และกระดิกนิ้วได้ละ ......ทางด้านหัวหน้าสาขาคนใหม่ของก๊กหมินตั๋งก็เจาะกำแพงที่ติดกับห้องเชฟของธนาคารพ่อเหยียนจื่อเพื่อผลิตเงินปลอมและนำเข้าไปเปลี่ยนเอาเงินจริงที่ทางลูกค้าเอามาฝากกับธนาคาร...เพื่อต้องการให้ทางญี่ปุ่นได้เงินปลอมไปเข้าคลัง เพราะปกติทางญี่ปุ่นใช้วิธีนี้เปลี่ยนถ่ายเงินจริงไปเป็นของตนโดยใช้ธนาคารพ่อเหยียนจื่อเป็นตัวกลาง ...พ่อเหยียนจื่อยกเงิน 20000 ดอล์ล่าร์มาให้เหยียนจื่อบอกว่าหัวหน้าสาขาฝากไว้ให้ เหยียนจื่อเอาเงินไปโยนแจกที่แหล่งคนจนหมดเลย...
ตอนที่ 37 ในขณะที่เหยียนจื่อเดินแจกเงินจนหมดแล้วก็เดินต่อไปยังที่ที่ซงเหมียนตาย และนึกถึงคำพูดของหว่านชิเทาและซงเหมียนตอนสอนเหยียนจื่อว่าการทำงานเป็นสายลับทำเพื่ออุดมการณ์เพื่อให้คนรุ่นหลังอยู่สบาย ถึงแม้จะไม่มีชื่อปรากฏในประวัติศาสตร์ตลอดกาลแต่พวกเราเป็นหนึ่งในเบื้องหลังของความเจริญงอกงามของคนจีนและของประเทศจีน เหยียนจื่อร้องไห้และตะโกนว่าแล้วเงินนี่ได้มายังไง เอามาให้ทำไม....เหยียนจื่อผิดหวังกับก๊กมินตั๋งมากเพราะดูเหมือนว่าอุดมการณ์เพื่อชาติจะหายไปเหลือแค่เพียงเรื่องเงินอย่างเดียว....จูอวู่หัวบังเอิญมาเดินอยู่ที่บริเวณสะพานนั้นด้วยจึงเดินเข้ามาหาเหยียนจื่อ และบอกเหยียนจื่อว่าขอให้เหยียนจื่อไปที่ร้านหนังสือ หาเจ้าของร้านชื่อ กู่ บอกเขาว่าเขาให้ไปพบ เถ้าแก่กู่จึงให้หนังสือเหยียนจื่อมา 3 เล่ม เหยียนจื่ออ่านหนังสือ The family of Nobel Family ซึ่งมีข้อความซ่อนอยู่ต้องใช้น้ำมะนาวถึงจะมองเห็น...ข้างในเป็นเนื้อหาจุดประสงค์และอุดมการณ์ของคอมมิวนิสต์ (โหมดนี้เอาใจรัฐบาลจีนเต็มที่ มีภาพซ้อนของการทำงานและการเสียสละของพรรคคอมมิวนิสต์แทรกเป็นเรื่องราวไว้) Create the new happy China เหยียนจื่ออ่านทั้งคืนจนจบ และตัดสินใจเข้าร่วมกับจูอวู่หัว....... (แล้วทั้งสองคนก็อยู่องค์กรเดียวกัน)
ทางด้านสำนักงานของญี่ปุ่นที่ตึกหมานนาได้ส่งหัวหน้าคนใหม่มาแทนเจเอที่ตายไป เป็นลูกครึ่งจีน-ญี่ปุ่น ชื่อ เฉียนเต้าเฟิง (คนนี้คาแรคเตอร์ออกแนวจิตๆ แต่ฉลาดมาก) ศึกษาองค์กรมาอย่างดี มาถึงก็จำชื่อคนได้หมดแล้วทั้งตึก เป็นคนบุคลิกอารมณ์ดีแต่โหดเหี้ยมสุดๆ ...ภาระกิจแรกที่ได้รับคือต้องกำจัดกวาดล้างคอมมิวนิสต์....
ทางด้านสำนักงานใหญ่พรรคคอมมิวนิสต์เริ่มการสอบสวนและจับ "นก" ฉายาของจางฉี ที่เป็นสายลับให้กับหมานนา จางฉีถูกจับเข้าคุก ใช้เล่ห์กลขอเขียนคำสารภาพ ซึ่งจางฉีมีปากกาที่เฉียนเต้าเฟิงส่งมาให้ โดยปากกานี้เป็นปากกาบรรจุอาวุธเชื้อโรคเพียงแค่แทงคนก็จะถูกเชื้อโรคกัดกินจนตาย...ในขณะเดียวกันทางผู้บัญชาการของคอมมิวนิสต์ก็ตัดสินใจบุกญี่ปุ่นเวลาตี 3 เพื่อต้องการลงมือก่อนพวกญี่ปุ่นที่มีแผนจะมาโจมตีเมืองโซวจูคอมมิวนิสต์อยู่แล้ว.....
เจบีขนอาวุธชีวภาพ (เชื้อโรค) มาให้กองทัพญี่ปุ่นใช้ในสงคราม ทำให้ทางพรรคคอมมิวนิสต์ต้องหนีกระจัดกระจายไป ซึ่งตอนนี้เองทำให้จางฉีที่ถูกขังอยู่ในคุกสามารถหลบหนีออกมาจากคุกได้....ทางหมอและจูอวู่หัวได้รับข่าวอาวุธเชื้อโรคแล้วต่างคนต่างบอกให้ระวังตัว เพราะจางฉีหนีรอดออกมาได้คงใช้สกิลทุกอย่างที่ทางคอมมิวนิสต์สอนมาทำเหมือนกัน และให้ระวังข้อความในหนังสือพิมพ์ว่าจะเป็นการส่งข่าวจริงหรือข่าวปลอม..
จางฉีติดต่อหมานนาและให้หมานนาหาเชฟเฮ้าท์ให้พักในโรงแรม และขอให้เก็บเป็นความลับ หมานนาลับปากมีเฉพาะหมานนา เฉียนเต้าเฟิงและบอดี้การ์ดอีก 2 คนเท่านั้นที่รู้ว่าจางฉีพักที่ไหน... จางฉีนำหลักฐานที่ทังสเตน (จูอวู่หัว) ส่งไปที่คอมมิวนิสต์มาแสดงต่อหมานนาและเฉียนเต้าเฟิง ทำให้หมานนารู้ว่าคนที่ไปเปิดเชฟตนเองคือพวกคอมมิวนิสต์ (แต่จริงแล้วคนเปิดมีทั้งก๊กหมินตั๋งและคอมมิวนิสต์ ฮู้ๆๆ )
ตอนที่ 38 เฉียนเต้าเฟิงไม่คิดเหมือนหมานนา เฉียนเต้าเฟิงวิเคราะห์ว่าคอมมิวนิสต์ต้องการข้อมูล ส่วนก๊กหมินตั๋งต้องการบล๊อกแม่พิมพ์เงิน เป็นไปได้ว่าทั้งสองพรรคทำงานร่วมกันในคืนนั้น (ฉลาดมาก) .... จางฉีบอกแผนการณ์ล่อให้ "ทังสเตน" ปรากฏตัวออกมาโดยจะส่งข้อความลวงในหนังสือพิมพ์ เขาเชื่อว่าสายลับของคอมมิวนิสต์ในเซียงไฮ้จะต้องออกมาปรากฏตัว และตั้งชื่อแผนว่า "จับหมาป่า".. คนที่จางฉีเชื่อว่าเป็น "ทังสเตน" คือ จูอวู่หัว (มันฉลาด)
หมอเข้ามาทำงานที่โรงพยาบาลในตอนเช้าอ่านหนังสือพิมพ์ก็เห็นข้อความที่ทางคอมมิวนิส ส่งให้ว่าให้ไปประชุมสำคัญที่ โรงแรมฮงหยุน ห้อง 208 จริงๆ หมอก็เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งแต่ก็ไม่อาจละเลยได้....ทางด้านหมานนา จางฉีและเฉียนเต้าเฟิง ก็เชิญทุกคนในสำนักงาน(ที่ต้องสงสัยแต่ไม่มีใครรู้ว่าถูกสงสัย) ไปกินข้าวกันที่โรงแรมฮงหยุน ห้อง 208 เพื่อรอต้อนรับบุคคลสำคัญ...
พอทุกคนมานั่งโต๊ะพร้อมกันที่ห้อง 208 แล้วจางฉีก็แนะนำตัวเองว่าคือ "นก" สายลับของคอมมิวนิสต์ที่ทำงานกับหมานนาและภาระกิจวันนี้คือมาจับสายลับคอมมิวนิสต์ในเซียงไฮ้และที่แอบแฝงอยู่ในองค์กร ทั้งเหยียนจื่อและจูอวู่หัวกังวลแต่ไม่แสดงออก....ส่วนทางหมอรักษาคนไข้อยู่ตลอดทั้งวัน (เราคนดูก็ลุ้นมาก ไม่อยากให้ไปเลย) ใกล้เวลานัดหกโมงเย็นแล้วแต่หมอยังติดคนไข้อยู่ (แอบดีใจ อิอิ) พอเลยเวลามา 20 นาทีเฉียนเต้าเฟิงสั่งให้พนักงานเสริฟรินไวน์เพื่อดื่มกัน ทุกคนรอบโต๊ะก็เบื่อมากเพราะรอมาสองชั่วโมงกว่าแล้วก็ไม่มีคนมาซะที แต่ก็ต้องร่วมดื่ม แต่เหยียนจื่อเป็นภูมิแพ้แอลกอฮอล์ดื่มเหล้าไม่ได้.....
เหยียนจื่อเริ่มปฏิบัติการวางแผนให้วงแตกโดยตั้งใจยั่วหมานนาให้หึง ลูกน้องหมานนา เหยียนจื่อส่งสัญญาณมือให้ให้จูอวู่หัวว่าจะจัดการเอง แต่จูอวู่หัวส่งสัญญาณมือตอบว่าอย่าขยับนะ ... มีคนในโต๊ะอยากเข้าห้องน้ำแต่หมานนาและเฉียนเต้าเฟิงไม่อนุญาต บอกถ้าใครออกจากห้องนี้ "ตาย" เฉียนเต้าเฟิงเริ่มมองจางฉี เพราะนานแล้วทำไมสายคอมมิวนิสต์ยังไม่ปรากฏตัว... ลูกน้องหมานนาโกรธเหยียนจื่อแทนหมานนาเพราะก้มลงไปเก็บตะเกียบดันเจอเหยียนจื่อจับมือจูอวู่หัวไปลูบขาตนเอง เลยจะล้มโต๊ะเพราะโกรธแทนหมานนา ...ต่อมาทางเฉียนเต้าเฟิงบอกให้ลูกน้องหมานนาขอโทษเหยียนจื่อกับจูอวู่หัว ลูกน้องหมานนาจึงดื่มเหล้าอวยพรให้รักกันตลอดไป (ประชด) เหยียนจื่อก็เลยเริ่มดื่มเหล้าทั้งๆ ที่จูอวู่หัวห้ามไว้เพราะเหยียนจื่อเป็นภูมิแพ้แอลกอฮอล์ดื่มมากไม่ได้....เหยียนจื่อสลบไป (มีฉากกุ๊กกิ๊ก น่ารักในสถานะการณ์เครียดๆ) คนที่ร่วมโต๊ะมีความรู้ทางแพทย์ได้เข้ามาเปิดดูตาเหยียนจื่อและบอกว่าเหยียนจื่อแพ้แอลกอฮอล์อาการหนักมาก จูอวู่หัวจึงจะพาเหยียนจื่อไปโรงพยาบาลแต่หมานนาไม่ให้ออกจากห้อง ใครออกต้องตาย....จูอวู่หัวจึงต้องพาเหยียนจื่อไปนอนพักห้องข้าง 209 ๆ และโกรธมาก...
คนของหมานนาโทรไปตามหมอที่โรงพยาบาลบอกว่ามีคนป่วยมากที่โรงแรมฮงหยุนห้อง 208 หมอกำลังจะออกมาตามนัดพอดีพยาบาลรีบวิ่งมาตามไว้และบอกว่ามีคนไข้อาการหนักด่วนที่โรงแรมฮงหยุน ห้อง 208 หมอก็สงสัยละที่เดียวกันเลยเลยบอกให้พยาบาลไปเอาย่ามยามาและไปด้วยกัน พอมาถึงโรงแรม หมอก็เห็นว่าบรรยากาศแปลกมากทุกที่เต็มไปด้วยทหารญี่ปุ่น นักฆ่าเต็มไปหมด ...หมอกับพยาบาลกำลังเดินไปห้อง 208 พอคนในห้องได้ยินเสียงเดิน จางฉีก็ดีใจมากกะว่าใช่แน่ สายลับคอมมิวนิสต์ แต่หมอฉลาดตะโกนก่อนว่าคนป่วยอยู่ห้องไหน มีคนโทรไปตาม คนจึงเปิดประตูห้อง 209 (โหหห รอดหวุดหวิด คือถ้าเปิดห้อง 208 นักฆ่าคนสนิทของเฉียนเต้าเฟิงเสียบตายแน่) ...พอเจอหมอ หมอแนะนำตัวว่าเป็นหมอเจียง มาจากโรงพยาบาล เหยียนจื่อจำที่จูอวู่หัวเล่าให้ฟังได้ (แต่หมอไม่เคยเห็นหน้าเหยียนจื่อมาก่อนตอนแรกเลยไม่รู้ว่าคนไข้คือเหยียนจื่อ) พอคนของหมานนาเรียกเหยียนจื่อว่าหมอมาแล้วทำให้หมอรู้ว่าคนนี้คือเหยียนจื่อ... เหยียนจื่อพยายามลืมตาและส่งสัญญาณให้หมอรู้ว่าให้รีบไปด่วน อันตราย..หมอเลยรู้ว่าเป็นกับดัก และบอกกับลูกน้องหมานนาว่าเหยียนจื่ออาการโคม่ามาก เฉียนเต้าเฟิงจึงอนุญาตให้เหยียนจื่อไปโรงพยาบาลได้...
ทุกคนนั่งรอสายลับคอมมิวนิสต์ปรากฏตัวจนถึงเที่ยงคืน จูอวู่หัวทนไม่ไหวเพราะเป็นห่วงเหยียนจื่อต้องการไปหาเหยียนจื่อที่โรงพยาบาลมากจึงปลุกทุกคนและประชดว่าต้องรอถึงเช้ามั้ย? เฉียนเต้าเฟิงจึงสั่งยกเลิกภาระกิจ จางฉีเสียหน้ามาก...........
จูอวู่หัวรีบมาที่โรงพยาบาล หมอบอกจูอวู่หัวว่าถ้ามาช้าอีก 30 นาทีเหยียนจื่อตายแน่ จูอวู่หัวเห็นเหยียนจื่อแล้วเป็นห่วงมากและรู้ว่าเหยียนจื่อใช้ชีวิตเข้าปกป้องเขา (โมเม้นต์ดีมาก ซึ้งอะ สายตาของจูอวู่หัวนี้ระดับมืออาชีพมาก แสดงออกทางสายตาเทพมาก) ....เหยียนจื่อบอกจูอวู่หัวว่า ตราบใดที่เธอลืมตาขึ้นมาแล้วพบจูอวู่หัว เธอยินดีแลกทุกอย่าง ไม่มีอะไรมีค่ากว่าคุณ............. (กรี๊ดดซิค่ะ ซึ้งอ่ะ) แต่ทั้งเหยียนจื่อและจูอวู่หัวก็รู้ว่าหลังจากนี้ หมานนาและเฉียนเต้าเฟิงต้องแยกจูอวู่หัวออกจากเหยียนจื่อแน่นอน คงไม่ได้เจอกันที่ที่ทำงานอีก.... เหยียนจื่อจึงบอกจูอวู่หัวให้กอดเธอซะตั้งแต่วันนี้...แล้วทั้งคู่ก็กอดกัน
ตอนที่ 39 เฉียนเต้าเฟิงให้หมานนาขับรถพาชมเมืองเซียงไฮ้ให้ หมานนาขับรถให้เฉียนเต้าเฟิงนั่ง ในขณะที่นั่่งในรถเฉียนเต้าเฟิงก็ชักชวนหมานนาให้ฝึกควบคุมอารมณ์และกลับไปรักกันกับเหยียนจื่ออีกครั้งจะมีประโยชน์กับงานมาก หมานนาบอกทำไม่ได้..
เฉียนเต้าเฟิงมาหาจูอวู่หัว(จุดประสงค์เพื่อจะบอกว่าย้ายเหยียนจื่อไปทำงานอีกแผนกหนึ่ง) แต่ยกเรื่องแต่งงานของจูอวู่หัวกับเหยียนจื่อขึ้นมาอ้าง ....ทางด้านจางฉีไปตรวจสอบประวัติ ของหมอเจีียงที่โรงพยาบาล และดูประวัติการรักษาโรคของจูอวู่หัวที่ไปโรงพยาบาล...จึงพบว่าน่าจะเกี่ยวข้องกัน คือตอนนี้เฉียนเต้าเฟิง จางฉีต่างสงสัยจูอวูหัวอยู่เต็มอกอยู่แล้วแต่ไม่มีหลักฐาน จางฉีเองก็ยืนยันไม่ได้ต้องขอสืบเพิ่มอีก เพราะถึงจะเกี่ยวข้องกันแต่ก็อาจจะเป็นเรื่องปกติของคนไข้กับหมอ...
จางฉีจึงแนะนำหมานนาให้พาลิเจียที่ป่่วยอยู่ที่โรงพยาบาลไปทดลองยากล่อมประสาทเพื่อลวงถามความจริง หมานนาให้ลูกน้องทดสอบดูว่าลิเจียรู้สึดตัวหรือยังโดยการเอาเข็มเจาะนิ้วของลิเจีย แต่ลิเจียอดทนมากไม่แสดงอาการ พอหมานนาไปแล้วจึงลืมตา หมานนาไปให้หมอเซนต์ย้ายโรงพยาบาลให้ลิเจียไปอยู่โรงพยาบาลของญี่ปุ่นในเซียงไฮ้ (หมอกังวลมากแต่ก็ต้องเซนต์)....หมานนาพาลิเจียไปฉีดยากล่อมประสาท และพยายามถามความจริง แต่ลิเจียฝืนและกระอักเลือดตาย...... (มีความแตกต่าง คอมมิวนิสต์ยอมตายดีกว่ายอมพูดอะไร ส่วนก๊กมินตั๋งก็ไม่อยากพูดแต่ทนฝืนฤทธิ์ยาไม่ได้...เหมือนจะบอกว่าฝึกมาไม่ดี)
ทางด้านคนของหมานนาที่ทำงานกับพ่อเหยียนจื่อที่ธนาคารก็ทำเหมือนเดิมส่งเงินจีนไปให้คลังญี่ปุ่นแต่ทางเจบีกับพบว่ามันเป็นเงินปลอมจึงโกรธมาก ให้สืบหาว่าเงินปลอมมาได้อย่างไรสับเปลี่ยนตอนไหน หมานนาจึงนำเงินปลอมไปถามพ่อเหยียนจื่อว่าเงินพวกนี้มาจากไหน แต่พ่อเหยียนจื่อก็ตอบไปตามความจริงว่าเงินทุกใบได้ตรวจนับร่วมกับคนของหมานนา และหลังจากนั้นไม่ได้สัมผัสเงินอีกเลย...กุญแจเชฟต้องไขพร้อมกัน 2 ดอก 1 ดอกอยู่ที่พ่อเหยียนจื่อ อีกดอกอยู่ที่คนของหมานนา....
หลังจากทหารญี่ปุ่นตรวจสอบเงินทุกใบของธนาคารพ่อเหยียนจื่อแล้วพบว่าเป็นเงินจริงหมด ไม่มีอะไรผิดปกติ พ่อเหยียนจื่อบอกหมานนาว่าแบงค๋ของตนไม่ได้ทำอะไรผิด จะเกิดความปกติน่าจะเกิดจากตอนขนส่งมากกว่า...หมานนากลับมารายงานเจบี..หมานนาก็ฉลาดนะ ก็คิดได้ว่าต้องมีการสลับเงินกัน แต่เจบีถามว่าทำอย่างไร หมานนาก็ยังตอบไม่ได้
พ่อเหยียนจื่อกลับมาบ้านเล่าให้ภรรยาและเหยียนจื่อฟัง เหยียนจื่อโกรธมากจึงรื้อเครื่องดักฟังทุกเครื่องจากบ้าน และตามขึ้นมาจับสายลับที่หมานนาส่งมา แล้วเอาไปโยนใส่เฉียนเต้าเฟิง เหยียนจื่อกับพ่อเหยียนจื่อทำเป็นโกรธมาก พ่อเหยียนจื่อยกกิจการธนาคารให้เฉียนเต้าเฟิงไปดูแลเอาเอง ตนไม่ทำแล้ว...เฉียนเต้าเฟิงตกใจมากเพราะพ่อของเหยียนจื่อเป็นบุคคลสำคัญของเซียงไฮ้ที่ทำให้ธุรกิจในเซียงไฮ้เดินหน้า ญี่ปุ่นก็ได้ประโยชน์มาก...เฉียนเต้าเฟิงจึงให้หมานนาไปขอโทษเหยียนจื่อและพ่อเหยียนจื่อ ทำให้หมานนาโกรธมาก
ในขณะเดียวกันญี่ปุ่นใช้อาวุธเชื้อโรคในการรบกับคอมิวนิสต์ ทำให้จีนเสียหายหนัก หัวหน้าเพ็ง ที่โดนอาวุธชีวภาพจากจางฉีแต่รอดชีวิต จึงหาทางแจ้งข่าวไปยังโลกตะวันตก ทั้งเยอรมัน รัสเซีย อังกฤษ เมกา ฯลฯ (แผลน่าเกลียดมากกกกกกกกกกกกกกก) ทางเฉียนเต้าเฟิงหลังอ่านข่าวจากหนังสือพิมพ์จึงสั่งให้จางฉีจัดการกับหัวหน้าเพ็งให้สิ้นซากก่อนที่ข่าวจะออกไปนอกประเทศจีน
ตอนที่ 40 จางฉีจับตัวนักข่าวที่รู้จักมาคนหนึ่งเพื่อทรมานต้องการทราบที่อยู่ของหัวหน้าเพ็ง ที่ไปให้ข่าวเรื่องการใช้อาวุธเชื้อโรคของญี่ปุ่น นักข่าววาดรูปหัวหน้าเพ็งให้ จางฉีและเฉียนเต้าเฟิงวิเคราห์กันว่าจะจับตัวหัวหน้าเพ็งได้ที่ไหนในเซียงไฮ้เพราะเซียงไฮ้ใหญ่มาก และคนคนนี้ไม่ออกไปที่ไหนเลย จางฉีวิเคราะห์ว่าน่าจะอยู่เขตเมืองเก่า Hu Xi ในเซียงไฮ้เพราะมีแต่คนจีนดั้งเดิมเท่านั้นและเป็นแหล่งคนจน ไม่พลุกพล่าน
จางฉีบอกให้เฉียนเต้าเฟิงเฝ้าระวังเหยียนจื่อไว้ และจูอวู่หัวด้วย อย่าให้มาขัดขวางงาน จางฉีแบ่งเขตกั้นเป็น 6 จุด และทุกจุดจะต้องตรวจค้นทุกบ้านทุกๆวัน จางฉีมั่นใจมากกว่าจะต้องจับตัวหัวหน้าเพ็งได้ ..เฉียนเต้าเฟิงบอกหมานนาให้เฝ้าจูอวู่หัวไว้ให้ดี ส่วนตัวเองจะจับตาดูเหยียนจื่อ เพราะกำลังจะปฏิบัติการกวาดล้างคอมมิวนิสต์ครั้งใหญ่ให้หมดสิ้นไป...หมานนาและลูกน้องเดินมาบอกจูอวู่หัวว่าตอนนี้มีปฏิบัติการณ์กวาดล้างคอมมิวนิสต์ทุกคนไม่อนุญาตให้ออกจากสำนักงาน 2 วัน จูอวู่หัวจำต้องอยู่.....(เหมือนหมานนาจะเป็นห่วงจูอวู่หัวนะ เลยบังคับให้อยู่แต่ในตึกถ้าออกไป และเป็นไปตามที่หมานนาสงสัยว่าจูอวู่หัวเป็ฯคอมมิวนิสต์จะเกิดอันตราย แต่ไม่แน่ใจ) ..... เฉียนเต้าเฟิงชวนเหยียนจื่อไปขับรถเล่นที่เขต Hu Xi ที่กำลังปฏิบัติการอยู่ เหยียนจื่อบอกได้ไม่มีปัญหาแต่เฉียนเต้าเฟิงต้องขับรถเองนะ เพราะเหยียนจื่อไม่ชอบขับรถ เหยียนจื่อนั่งรถไปก็แกะเม็ดแตงโมกินไปด้วย (สบายๆ ชิลๆ) เหยียนจื่อถามเฉียนเต้าเฟิงว่าชอบหมานนาใช่มั้ย ต้องการให้ช่วยมั้ย เฉียนเต้าเฟิงแปลกใจที่เหยียนจื่อรู้ เฉียนเต้าเฟิงก็ถามเหยียนจื่อว่าถ้าเป็นเหยียนจื่อคิดว่าพวกคอมมิวนิสต์หัวหน้าเพ็งจะหลบอยู่ที่ไหน....เหยียนจื่อออกความเห็นไปตรงกับที่เฉียนเต้าเฟิงคิดไว้ แต่เฉียนเต้าเฟิงก็ยังหาไม่เจอ....
ทางด้านจูอวู่หัวเล่นไพ่อยู่กับพวกหมานนา พนักงานก็เข้ามาบอกว่าเหยียนจื่อแฟนสาวซื้อขนมมาให้จูอวู่หัวทาน จูอวู่หัวได้โอกาสจึงรีบออกไปกิน เหยียนจื่อส่งข่าวให้จูอวู่หัวรู้และบอกแผนการที่จะช่วยหัวหน้าเพ็งออกจาก Hu Xi จูอวู่หัวอ่านแล้วก็รีบเผาทิ้ง...แผนคือให้หัวหน้าเพ็งหลบในถังขยะ พอรถเฉียนเต้าเฟิงจอด (เหยียนจื่อบอกให้จอด) ก็ให้หัวหน้าเพ็งหลบขึ้นกระโปรงรถพร้อมกับถังออกซิเจนที่หมอเจียงเอามาให้เพื่อรอเวลาเฉียนเต้าเฟิงและเหยียนจื่อกลับมาขับรถออกไป เหยียนจื่อให้เฉียนเต้าเฟิงเลี้ยงข้าวที่ภัตตาคาร เฉียนเต้าเฟิงจึงจอดรถหน้าภัตตาคาร ....แต่ตอนที่หมอเจียงกำลังจะออกจาก Hu Xi จางฉีดันเห็นเลยรีบตรงเข้ามาและบอกให้พาไปบ้านที่หมอเจียงไปรักษาคนไข้มา หมอเจียงก็พาจางฉีไป (จางฉีมันก็ฉลาดโคตรนะ ลุ้น) แต่หมอเจียงก็ฉลาดมากเช่นกัน...จางฉีมารายงานเฉียนเต้าเฟิง เฉียนเต้าเฟิงโกรธมากที่ยังหาตัวไม่พบและบอกกับจางฉีว่านี่เป็นครั้งที่ 2 แล้วนะที่ตนเชื่อจางฉี และยังให้ใช้คนถึง 3000 คนปิดล้อมเขตเล็กๆ เขตนี้ ถ้ายังจับไม่ได้นายโดนแน่จางฉี...
หลังจากจอดรถที่หน้าภัตตาคาร หัวหน้าเพ็งออกมาจากท้ายรถ แต่โชคร้ายไอ้นักข่าวคนที่บอกข่าวจางฉี ดันเห็นและรีบโทรไปบอกจางฉี ทำให้หัวหน้าเพ็งโดนจับ..(โหหห มายก๊อด) เฉียนเต้าเฟิงขับรถพาเหยียนจื่อออกจากภัตตาคาร ก็จะชนกับรถของจางฉีที่จับตัวหัวหน้าเพ็งได้แล้ว เฉียนเต้าเฟิงบอกให้เอาตัวไปขังที่สำนักงาน แต่จางฉีบอกว่าไม่ปลอดภัยตนมีที่ปลอดภัยมากกว่า เหยียนจื่อได้ยินทุกอย่างที่จางฉีพูดกับเฉียนเต้าเฟิงแต่ไม่รู้ว่าเอาตัวหัวหน้าเพ็งไปขังที่ไหนเพราะจางฉีไม่ได้พูดถึงสถานที่...เฉียนเต้าเฟิงหลอกล่อถามเหยียนจื่อว่าจับตัวหน้าเพ็งได้ใกล้กับที่เรากินข้าวเลย...เหยียนจื่อตอบไปว่าเขาก็คงอยากกินข้าวเหมือนกัน.........เฉียนเต้าเฟิงหัวเราะในคำตอบเหยียนจื่อแล้วก็ขับรถไป...จางฉีโทรราย งานหมานนาว่าจับตัวหัวหน้าเพ็งได้แล้ว หมานนาจึงอนุญาตให้ทุกคนกลับบ้าน... ลูกน้องหมานนาไม่พอใจจางฉีเพราะทำงานได้หน้ามากมาย...
จางฉีพาหัวหน้าเพ็งมาขังไว้ในเชฟเฮ้าตัวเองที่โรงแรมต้าต้า ห้อง 501 จางฉีให้กุญแจที่มีกระดาษห่อไว้ให้บอดี้การ์ดไว้และบอกให้เฝ้าให้ดี...จางฉีเริ่มการทรมานหัวหน้าเพ็ง (มันจิตๆ เหมือนกันนะ) ลูกน้องจางฉีกลับมาที่สำนักงาน เดินสวนกับเหยียนจื่อ เหยียนจื่อเห็นกระดาษจะในกระเป๋ากางเกงลูกน้องจางฉีจะหล่นจึงบอก ลูกน้องจางฉีจึงหยิบกระดาษนั้นทิ้งถังขยะ ...เหยียนจื่อเก็บเศษกระดาษขึ้นมาแล้วเอาไประบายด้วยดินสอ เห็นเป็นคำว่า 501 โรงแรมต้าต้า (ตามรอยปั๊มกุญแจ)
ตอนที่ 41 เริ่มต้นเรื่องที่โรงแรมต้าต้า ห้อง 501 ขณะที่จางฉีกำลังทรมานหัวหน้าเพ็งอยู่ก็มีคนมาเคาะประตู จางฉีระวังตัวมาก แต่เก่งสู้จูอวู่หัวไม่ได้ ในที่สุดจางฉีก็ได้รู้ความจริงว่าจูอวู่หัวคือ "ทังสเตน" แต่ก็สายไปละโดนเป่ากลางแสกหน้าตาย....หมานนาและเจ้าหน้าที่ญี่ปุ่นมาตรวจสอบที่เกิดเหตุ...ตรวจไปตรวจมาก็ไม่พบอะไร แต่เฉียนเต้าเฟิงฉลาดมาก เห็นรอยรองเท้า...เลยวางแผนให้จูอวู่หัวมาเซ็นต์เอกสารที่ห้องทำงาน โดยให้ลูกน้องคนสนิทโรยผงฝุ่นไว้ที่พื้นรอจูอวู่หัว พอจูอวูหัวเซ็นต์เอกสารแบบงงๆ เสร็จแล้วก็เหลือบมองที่พื้นเห็นฝุ่นแล้วเดินออกจากห้องไป ลูกน้องคนสนิทของเฉียนเต้าเฟิงก็รีบมาดูรอยรองเท้า แต่ดันจามซะก่อน ทุกอย่างก็หายไปหมด...เฉียนเต้าเฟิงทำหน้าแบบเอือมระอา..จากนั้นก็พาลูกน้องคนสนิทมาทดสอบการหลบอยู่ในกระโปรงหลังรถว่าจะอยู่ได้กี่นาที ลูกน้องอยู่ได้ไม่ถึงชั่วโมงหนึ่งก็จะตายเพราะขาดอากาศหายใจ...เฉียนเต้าเฟิงเลยรู้ว่าต้องใช้ถังอ๊อกซิเจน เพราะฉะนั้นต้องเกียวกับหมอแน่นอน...
หัวหน้าเพ็งออกมาให้ข่าวกับนักข่าวตะวันตก (แผลน่าเกลียดมากจริงๆ) ข่าวออกไปทั่วโลก..เจบีเรียกเฉียนเต้าเฟิงมาด่า เพราะกำลังถูกกดดันจากนานาประเทศให้ออกจากประเทศจีน ไม่เช่นนั้นญี่ปุ่นจะโดนรุมสหบาทา เจบีสั่งภาระกิจต่อไปให้เจบีคือต้องฆ่าคนจีนทุกคนที่รู้เรื่องการทดลองอาวุธเชื้อโรค เจบีเอารายชื่อคนที่รู้มาให้เฉียนเต้าเฟิง รายชื่อแรกเลยคือหมานนา ตามด้วยจูอวู่หัว และอีกมากมาย เฉียนเต้าเฟิงตกใจ แต่ก็ต้องทำตามคำสั่ง....
ด้านหมานนาเรียกลูกน้องที่ทำงานในธนาคารของพ่อเหยียนจื่อมาพบเพื่อบอกแผนต่อไป ที่จะพิสูจน์ว่าพ่อเหยียนจื่อทำงานให้ใครกันแน่ (ญี่ปุ่น ก๊กมินตั๋ง หรือคอมมิวนิสต์)..ลูกน้องหมานนาก็วิเคราะห์อย่างละเอียดทุกอย่าง (ฉลาดมาก)แต่ก็ยังไม่พบร่องรอยว่าทำไมเงินจริงถูกเปลี่ยนเป็นปลอมได้แบบแนบเนียน...
ทางด้านหัวหน้าสาขาเซียงไฮ้ของก๊กมินตั๋งต้องการทำภาระกิจใหม่คือต้องการรายชื่อสาย ลับคนจีนที่ทำงานให้ญี่ปุ่นทั้งหมดเพื่อจะได้ชนะสงคราม ซึ่งภาระกิจนี้ทางคอมมิวนิสต์ก็ต้องการเช่นกัน จึงบังคับให้ชิงมู่และพ่อเหยียนจื่อบอกเหยียนจื่อให้ทำงานให้ก๊กมินตั๋ง แต่พ่อเหยียนจื่อไม่รับปาก หัวหน้าสาขาของก๊กมินตั๋งก็แค้นและมีขู่ๆ คุกตามครอบครัวด้วย... เหยียนจื่อกลับบ้านมาและเห็นแผ่นปลิวที่ประตูบ้าน สื่อถึงภาระกิจโดยคนส่งสารคือชิงมู่ ..เหยียนจื่อมาหาชิงมู่ที่โบสถ์เพื่อจะบอกให้ชิงมู่ออกมาจากงานสายลับซะ เพราะเป็นความต้องการของซงเหมียน เป็นความปราถนาสุดท้ายที่ซงเหมียนต้องการก่อนตาย ให้เหยียนจื่อดูแลชิงมู่...ชิงมู่ร้องไห้และคิดทบทวน...
หมอเจียงตรวจอาการให้จูอวู่หัว โรคกล้ามเนื้อแขนอักเสบรื้อรัง ควรได้รับการผ่าตัด หมอเจียงบอกให้จูอวู่หัวกลับไปสำนักงานใหญ่ได้แล้วเพราะปฏิบัติภาระกิจมาเยอะแล้ว แล้วก็ต้องผ่าตัดรักษาอาการกล้ามเนื้อด้วย จูอวู่หัวอยากพาเหยียนจื่อไปด้วย หมอเจียงบอกว่าให้ถามเหยียนจื่อว่าต้องการไปมั๊ย แต่ให้เร็วหน่อยเพราะเรือที่จะเดินทางไปสำนักงานใหญ่จะมีแค่เที่ยวเดียวในอีกไมม่กี่วันข้างหน้า..
จูอวู่หัวนัดเหยียนจื่อกินข้าว โดยจูอวู่หัวทำกับข้าวเองทุกอย่างและขอเหยียนจื่อแต่งงาน และชวนเหยียนจื่อไปอยู่ด้วยกันย้ายไปยังสำนักงานใหญ่คอมมิวนิสต์ เหยียนจื่อตอบตกลงและขอพาครอบครัวไปด้วยจูอวู่หัวบอกไม่มีปัญหา พรุ่งนี้เราไปกัน
ตอนที่ 42 เหยียนจื่อกลับมาบ้านและบอกกับพ่อว่าเราย้ายไปกันเถอะ พ่อลังเลและบอกว่าขอคิดดูก่อน เหยียนจื่อทำหน้ากังวล...ทางด้านไอ้หัวหน้าสาขาเซียงไฮ้ของก๊กมินตั๋ง บอกลูกน้องว่าคงต้องออกจาเซียงไฮ้ละ แต่จะกลับไปมือเปล่าไม่ได้ เพราะทางหัวหน้าพรรคคงไม่ปล่อยให้รอดชีวิต จึงต้องทำผลงานต้องเอารายชื่อสายลับญี่ปุ่นมาให้ได้...แล้วก็คิดแผนร้ายเพื่อบังคับ ให้เหยียนจื่อทำงานให้...
เหยียนจื่อออกจากบ้านตอนเช้าพร้อมวางจดหมายไว้ให้พ่อกับแม่คนละฉบับ...บอกให้เชื่อใจตนเองขอให้ไปอยู่กันเป็นครอบครัวอีกครั้ง ไปพบกันที่จุดนัดหมาย...แม่เหยียนจื่อไปเดินตลาด..กำลังจะพาคนใช้ไปยังสถานที่ที่นัดเหยียนจื่อไว้ แต่มีคนของก๊กหมินตั๋งมารับตัวไป...เลวมาก..ทางด้านหมานนาให้คนมาจับตัวพ่อเหยียนจื่อ พ่อเหยียนจื่อกำลังจะออกไปตามนัดของเหยียนจื่อแต่โดนจับตามองและตามตลอดเวลา จึงทำทีออกมากินเกี๊ยวปู คนของหมานนาก็ตามออกมาด้วย พ่อของเหยียนจื่อใส่ยาถ่ายให้คนของหมานนากิน แล้วตนก็รีบไป....
เหยียนจื่อทำงานอยู่กับเฉียนเต้าเฟิง เฉียนเต้าเฟิงไม่ยอมให้เหยียนจื่อเลิกงาน บอกจะพาไปที่แห่งหนึ่งให้เหยียนจื่อปิดตาแล้วก็พาขับรถออกไปยังสถานบันวิจัยซาน.. เฉียนเต้าเฟิงพาเหยียนจื่อมาที่ห้องที่เหยียนจื่อเคยโดนฉีดยาและบอกความลับ เหยียนจื่อหวั่นใจแต่ก็ไม่แสดงออก..เฉียนเต้าเฟิงพาเหยียนจื่อมาดูการใช้ยากับลิเจีย สายลับคอมมิวนิสต์ที่ทำงานกับจูอวู่หัวมานาน ลิเจียยอมตายไม่ยอมพูด.....
มืดแล้วพ่อเหยียนจื่อยังเดินอยู่ที่ถนนเพื่อจะหนีพวกติดตาม จูอวู่หัวมาช่วยพ่อเหยียนจื่อ ฆ่าคนของหมานนาเรียบ...ชิงมู่เอางานมาส่งหัวหน้าสาขาก๊กมินตั๋งมาเห็นแม่เหยียนจื่อกับคนใช้ถูกจับตัวมาก็ตกใจ และพยายามจะช่วย แต่หัวหน้าคนนี้เลว มันทำร้ายผู้หญิง ทำร้ายชิงมู่และพูดดูถูกซงเหมียน
คนสนิทของเฉียนเต้าเฟิงพร้อมพวกตามมากวาดล้างพวกก๊กมินตั๋ง คนสนิทของเฉียนเต้าเฟิงเป็นนักฆ่าฝีมือเยี่ยมถึงแม้จะขาเป๋ ฆ่าทุกคนเรียบรวมทั้งไอ้หัวหน้าก๊กมินตั๋งสาขาเซียงไฮ้ นักฆ่ากำลังจะฆ่าชิงมู่และแม่เหยียนจื่อแต่จูอวู่หัวมาถึงซะก่อน แล้วท้าสู้กัน จูอวู่หัวชนะ ฆ่าคนสนิทของเฉียนเต้าเฟิงตาย...และพบรายชื่อที่นักฆ่าคนนี้ต้องไปฆ่าคนที่รู้เรื่องสถาบันวิจัยซาน ทั้งหมด...
ตอนที่ 43 จูอวู่หัวรู้ว่าชิงมู่เป็นภรรยาของซงเหมียนจึงเล่าความจริงทุกอย่างเกี่ยวกับการตายของซงเหมียน และลิสต์รายชื่อมีหมานนาด้วยที่ทางญี่ปุ่นจะฆ่า และให้กำลังชิงมู่ว่าซงเหมียนทำงานดีที่สุดและเพื่อประเทศจีนจงภมิใจ ชิงมู่เข้าใจทุกอย่างแล้ว และตัดสินใจเลิกเป็นสายลับ...ทหารญี่ปุ่นตามมาถล่มก๊กมินตั๋ง ชิงมู่บอกจะล่อไปอีกทาง ให้จูอวู่หัวพาแม่และคนใช้ของเหยียนจื่อไป จูอวู่หัวนำแม่ของเหยียนจื่อมาพบกับพ่อเหยียนจื่อ พ่อเหยียนจื่อตัดสินใจไม่ลงเรือไปเพราะมีเรื่องต้องจัดการ จะปล่อยไว้แบบนี้ไม่ได้ จูอวู่หัวจึงให้แม่และคนใช้ของเหยียนจื่อลงเรือเดินทางไปก่อน...
ด้านเฉียนเต้าเฟิงพาเหยียนจื่อมาที่สำนักงานพร้อมทั้งบอกให้ช่วยกันทำลายหลักฐานทุกอย่างที่เกี่ยวสถาบันวิจัยอาวุธซาน ก็นั่งเผาเอกสารกันไปคุยกันไป เหยียนจื่อก็แอบจำข้อความเอกสารๆ ต่างๆ (เป็นพรสวรรค์) แล้วเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นเฉียนเต้าเฟิงมั่นใจว่าต้องเป็นคนสนิทของตนเองโทรมาแจ้งว่าภาระกิจสำเร็จ...เหยียนจื่อก็ลุ้น เฉียนเต้าเฟิงรับโทรศัพท์และโมโหมาเปลี่ยนเป็นคนละคน บอกทหารให้ควบคุมเหยียนจื่อไว้ในห้องตลอดเวลา จับตาดูห้ามให้ไปไหน แล้วตัวเองก็มาดูศพของนักฆ่าคนสนิท (ถึงรู้ว่ารักมาก รักเหมือนพี่ชาย เรียกพี่6ๆ)...ชิงมู่ถูกจับตัวมาเฉียนเต้าเฟิงพยายามถามว่าใครเป็นคนฆ่าพี่6 ของตน ชิงมู่บอกจะบอกหมานนาเพียงคนเดียว..
จูอวู่หัวมาที่ตึกสำนักงานเพราะไม่พบเหยียนจื่อตั้งแต่เมื่อวานและเหยียนจื่อไม่สามารถไปตามนัดได้ มาถึงก็พบทหานญี่ปุ่นเต็มไปหมดคุ้มกันเหยียนจื่ออยู่ เหยียนจื่อส่งสัญญาณให้จูอวู่หัวว่าสบายดีไม่ต้องเป็นห่วง แต่จูอวู่หัวไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่...และคิดว่าถึงอย่างไรก็ต้องเอาเหยียนจื่อออกมาให้ได้..
หมานนามาเห็นเฉียนเต้าเฟิงทรมานชิงมู่ ก็เสียใจมากชิงมู่บอกหมานนาว่าจะบอกเฉพาะหมานนาเท่านั้น..ชิงมู่บอกหมานนาว่าเฉินเต้าเฟิงจะฆ่าหมานนาและคนจีนทุกคนที่รู้เรื่องสถาบันซาน...ชิงมู่ออกอุบายขอทานอาหารและอาบน้ำ เพราะพระเจ้าต้องให้บริสุทธิ์ แต่ชิงมู่ฆ่าตัวตายในอ่างน้ำ...หมานนาเสียใจมาก..
ด้านพ่อเหยียนจื่อมาที่ตึกที่ติดกับธนาคารตัวเองและพบว่าเป็นศูนย์ผลิตเงินของหัวหน้าสาขาเซียงไฮ้ของก๊กหมินตั๋ง พ่อเหยียนจื่อจึงทำแบบพิมพ์เงินปลอมให้สมบูรณ์และพิมพ์เงินปลอมใส่ไว้ในแบงค์ พอธนาคารเปิดลูกค้าทุกคนที่มาธนาคารจึงรู้ว่าธนาคารของญี่ปุ่นใช้แบงค์ปลอมทั้งหมด..ทำให้คนจีนรู้ว่าธนาคารของพ่อเหยียนจื่อถูกควบคุมโดยญี่ปุ่น ..พ่อของเหยียนจื่อตัดสินใจกระโดตึกลงมาจากธนาคารตัวเอง เสียชีวิต หมานนามาถึงพอดี ตะลึงและเสียใจมาก...ที่เห็นพ่อเหยียนจื่อตาย...หมานนาเดินไปตามถนน จูอวู่หัวขับรถมารับหมานนาขึ้นรถ และยื่นรายชื่อคนที่ต้องถูกฆ่าให้หมานนาดู หมานนาเสียใจและคิดได้ละว่า จริงๆ แล้วตัวเองมาไกลมากและทำผิดมาโดยตลอด จูอวู่หัวให้สติหมานนาว่าตราบใดที่เรากลับตัว ไม่มีคำว่าสาย.. เฉียนเต้าเฟิงตามหาหมานนาและสั่งลูกน้องหมานนาแต่หมานนาไม่ไป...เฉียนเต้าเฟิงโทรตามหมานนาให้มาประชุมที่ห้องประชุมหมายเลข 1..เฉียนเต้าเฟิงบอกเหยียนจื่อว่าหมานนาฆ่าพ่อของเหยียนจื่อ เหยียนจื่อขอพบร่างพ่อเปนครั้งสุดท้ายแล้วก็ร้องไห้...
เหยียนจื่อถือปืนที่เฉียนเต้าเฟิงให้มาแล้วเดินไปยังห้องประชุม เฉียนเต้าเฟิงรออยู่ที่ประตู (มันจิตมากกะว่าต้องได้ยินและเห็นว่าเหยียนจื่อฆ่าหมานนาตาย ให้เพื่อนฆ่าเพื่อน และคงคิดว่าใครออกมาจากห้องก็จะฆ่านั่นแหละ) ...เหยียนจื่อเข้ามาในห้องประชุม หมานนาหันมาเผชิญหน้ากับเหยียนจื่อ
ตอนที่ 44 เหยียนจื่อและหมานนามองตากัน เฉียนเต้าเฟิงยื่นเฝ้าอยู่หน้าประตูฟังทุกคำพูดที่เหยียนจื่อพูดกับหมานนา ต่างคนต่างพูดไม่ยอมลงให้กัน แล้วเสียงปืนก็ดังขึ้น เหยียนจื่อยิงที่ท้องหมานนา 3 นัด หมานนาล้มลง คนของเฉียนเต้าเฟิงเข้ามาเชคว่าตายหรือยัง ก็รู้ว่าหัวใจหยุดเต้นและหยุดหายใจ จึงรายงานว่าเสียชีวิตแล้ว..เฉียนเต้าเฟิงเข้ามาหาร่างหมานนาแล้วเกือบจะร้องไห้ แต่ก็ไม่ร้อง บอกให้คนมาเอาร่างหมานนาออกไป..
เฉียนเต้าเฟิงจะพาเหยียนจื่อไปทำงานที่ญี่ปุ่น และต้องเดินทางวันนี้ แต่เหยียนจื่อบอกเฉียนเต้าเฟิงว่าขอแต่งงานกับจูอวู่หัวก่อน เพราะอาจจะทำให้จูอวู่หัวตัดสินใจไปทำงานกับตนที่ญี่ปุ่น และจะทำให้หมานนาเสียใจในนรกอีก เพราะเป็นความต้องการของหมานนาที่จะแต่งงานกับจูอวู่หัว ไม่เช่นนั้นก็เอาแต่ศพตัวเอง(เหยียนจื่อเอาปืนจ่อที่หัว)ไป เฉียนเต้าเฟิงยอมทำตามที่ขอ
เหยียนจื่อรีบมาที่ห้องเก็บศพหมานนา เอาเข็มมาดูเลือกที่ท้องหมานนาออก และปั๊มหัวใจให้หมานนา หมานนาฟื้น ... ที่หมานนาไม่ตายเพราะเหยียนจื่อส่งสัญญาณมือบอกหมานนา หมานนาเตรียมใจที่จะตายไว้แล้วแต่เหยียนจื่อบอกหมานนาให้เชื่อใจเหยียนจื่อ และเราจะต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป...หมานนาและเหยียนจื่อกลับมาเป็นเพื่อนที่รักกันอีกครั้ง (จริงๆ ก็ยังรักกันแหละเพียงแต่ต่างคนต่างมีปมต่อกัน)
เหยียนจื่อโทรหาหมอเจียงที่ดรงพยาบาล บอกให้หมอเจียงไปรับตัวหมานนา (บอกแผนเป็นชุด แบบสั่ง ) หมอเจียงช่วยหมานนาและพาหมานนามารักษาตัว หมอบอกทุกคนว่าอาการหมานนาดีมากแค่พักมากหน่อยก็หาย
เหยียนจื่อเล่าแผนการณ์ของเฉียนเต้าเฟิงให้ทุกคนฟัง ว่าตอนนี้เฉียนเต้าเฟิงพยายามล่อให้เหยียนจื่อติดกับดัก โดยใช้ เทียนไลโปรเจคมาล่อ โดยเฉียนเต้าเฟิงบอกเหยียนจื่อว่าโปรเจคนี้คือ ทัพญี่ปุ่นจะถอยออกจากจีน แต่จะปล่อยเชื้อโรคและสารพิษลงในแม่น้ำ และทางอากาศทั่วประเทศจีน พวกเราต้องเอารายชื่อและลิสต์สถานที่ที่จะทางญี่ปุ่นจะก่อการมาให้ได้ ทุกคนตกลง...
ตัดมาที่เจบี กับเฉียนเต้าเฟิง เจบีถามเฉียนเต้าเฟิงว่าคนในลิสต์ทุกคนตายหรือยัง เฉียนเต้าเฟิงบอกเจบีว่า คืนนี้ทุกคนจะตายหมด...
หมานนาขอคุยกับเหยียนจื่อตามลำพัง ทั้งคู่ต่างหวังให้ทุกคนมีชีวิตที่สว่างสดใส แล้วทั้งคู่ก็จับมือกัน...... เหยียนจื่อนำดอกไม้มาเคารพหลุมศพพ่อเฉียนเต้าเฟิงก็มาด้วย และบอกเหยียยนจื่อว่า หลังงานศพพ่อก็จะเป็นงานแต่งงานของเหยียนจื่อกับจูอวู่หัว... จูอวู่หัวออกไปหาซื้อประทัดสำหรับจัดงานแต่งงาน ...เฉียนเต้าเฟิงพาเหยียนจื่อมาตัดชุดแต่งงาน ทางเฉียนเต้าเฟิงเป็นสปอนด์เซอร์ให้ทุกอย่าง....จูอวู่หัวมาดูสถานที่จัดงานแต่ง และซ่อนปืนไว้ตามตำแหน่งต่างๆ หลายจุด......
แผนของเหยียนจื่อคือในวันแต่งงาน หมานนากับหมอเจียง จะไปเอาความลับโปรเจคเทียนไล ส่วนเหยียนจื่อกับจูอวู่หัวไปฆ่าเจบีและเฉียนเต้าเฟิงในงานแต่งงาน.....ตอนกลางคืนหมานนามาดักพบเหยียนจื่อและขอไปแต่งงานแทน ขอให้เหยียนจื่อไปเอาโปรเจคเทียนไลแทนเพราะเหยียนจื่อมีพรสวรรค์เรื่องความจำเป็นเลิศ...
เช้าวันแต่งงาน มีทั้งทหารจีนและทหารญี่ปุ่นมาร่วมงานเยอะมากและทุกคนที่มาจะต้องปลดอาวุธฝากไว้หน้างาน เฉียนเต้าเฟิงยินดีกับจูอวู่หัวและขอกอดจูอวูหัว กอดแล้วคลำใหญ่เลย เพราะต้องการหาว่าพกปืนหรือเปล่า จูอวู่หัวรู้ทันเลยบอกว่าถ้าตนพกปืนคงไม่ยืนหลังตรงขนาดนี้....เมื่อเจ้าสาวมาถึงโพกผ้าปิดหน้าสีขาวแบบเจ้าสาวมาด้วยไม่มีใครเห็นหน้า แต่จูอวู่หัวแค่เห็นตาก็รุ้ว่าเป็นหมานนา ตอนแรกก็ตกใจแต่ก็ทำตามแผนกันต่อไป...หน้าเวทีหมานนาดึงผ้าคลุมหน้าออกแล้วยิงไปที่เจบี เจบีตายคาที แต่เฉียนเต้าเฟิงเอาร่างคนอื่นมาบังเลยไม่ตายแล้วก็เปิดฉากยิงกัน แต่ทุกคนไม่มีปืนยกเว้นหมานนากับจูอวู่หัว จึงทำให้ค่อยข้างได้เปรียบ...จูอวู่หัวกับหมานนาพยายามตามล่าเฉียนเต้าเฟิง แต่ยากลำบากมากเพราะพวกญี่ปุ่นไปเอาปืนมาแล้ว...เฉียนเต้าเฟิงสั่งฆ่าให้หมด อย่าให้จูอวู่หัวกับหมานนารอด..ปืนไม่พอญี่ปุ่นกับจูอวู่หัวใช้ระเบิดด้วย หมานนาตัดสินใจกระโดดลงหน้าต่างชั้นสองของบ้าน ก่อนไปได้บอกจูอวู่หัวว่า "ฉันรักคุณ" หมานนาล่อพวกญี่ปุ่นให้ตามไป จูอวู่หัวตัดสินใจตามไปช่วยหมานนา......
ทางด้านเหยียนจื่อกับหมอเจียง เข้ามาที่สถาบันซาน เหยียนจื่อติดตั้งระเบิดและระเบิดประตูห้องเชฟของเฉียนเต้าเฟิง เหยียนจื่อเปิดเชฟได้แล้วค้นหาโปรเจคเทียนไล พวกทหารญี่ปุ่นก็เตรียมตัวพร้อมเอาปืนมาเพียบ เหยียนจื่อเปิดอ่านเอกสารไปทีละหน้า และฆ่าทหารญี่ปุ่นไปด้วย (จะค่อนข้างเว่อร์ๆ) หมอเจียงยิงป้องกันจากด้านหลังให้เหยียนจื่อ...ทุกอย่างถูกเหยียนจื่อจำไว้ ด้วยสมาธิและความจำอันเป็นเลิศของเหยียนจื่อ เหยียนจื่อทำสำเร็จจากนั้นระเบิดเผาห้องเชพทิ้งหมด หมอเจียงและเหยียนจื่อขับรถเพื่อออกจากศูนย์บัญชาการทหารญี่ปุ่น แต่ก็เสียใจอะ หมอเจียงตายเพื่อช่วยให้เหยียนจื่อขับรถผ่าด่านออกไปได้..
เหยียนจื่อไม่รู้จะหาเรือได้ที่ไหน จึงนึกถึงคำของว่านชิเทาที่เคยบอกเหยียนจื่อว่า ถ้าต่อไปในอนาคตมีปัญหาอะไรฉุกเฉินให้ไปที่โกดังเก็บของชิงหลงถามหาเถ้าแก่จิวบอกว่าเถ้าแก่ว่านให้มาหา...เหยียนจื่อมาถามหาคนคนนั้นและพบว่าทีแท้แล้วคือลูกน้องว่านชิเทาคนที่เกลียดเหยียนจื่อมาก ลูกน้องว่านชิเทาถามเหยียนจื่อว่าใช้รหัสนี้ตามตนได้อย่างไร เพราะว่านชิเทาสั่งไว้รหัสนี้เฉพาะบุคคลสำคัญของจีนเท่านั้น เหยียนจื่อบอกว่าว่านชิเทาบอกด้วยตัวเอง..เหยียนจื่อบอกว่ามนสมองของเธอมีความลับเรื่องโปรเจคเทียนไล ลูกน้องว่านชิเทาถามว่าเหยียนจื่อต้องการไปไหน เหยียนจื่อบอกพาไปสำนักงานใหญ่คอมมิวนิสต์ ลูกน้องว่านชิเทาตะโกนใส่หน้าเหยียนจื่อว่าจะบ้าเหรอ (คือว่านชิเทาอยู่ฝ่ายเจียงไคเชค พรรคก๊กมินตั๋งไม่ถูกกับพวกพรรคคอมมิวนิสต์ และเหยียนจื่อบอกให้ไปส่งตนที่ศูนย์คอมมิวนิสต์) ....ทำให้ลูกน้องว่านชิเทาเข้าใจทุกเรื่องอย่างชัดเจนว่าเหยียนจื่อทำเพื่อประเทศเป็นภาระกิจที่ว่านชิเทาเท่านั้นที่รู้...เหยียนจื่อบอกให้เร็วเข้า .."ฉันต้องเชฟประชาชนส่วนรวม"...
ตอนที่ 45 เหยียนจื่อให้เหตุผลว่าตนต้องมอบข้อมูลให้แก่หน่วยทหารส่วนกลางที่ปกป้องประเทศอยู่(คอมมิวนิสต์) ถ้าตนให้ก๊กหมินตั๋ง เซียงไฮ้ คนพวกนี้ก็จะเก็บไว้แค่เซียงไฮ้ทำอะไรไม่ได้ (บทมีแอบจิกกัดก๊กมินตั๋งตลอด แต่ก็ลูบหลังนะ โดนบทก็ยังให้ก๊กมินตั๋งทำตามที่คอมมิวนิสต์ขอ ยังไงก็ตัดกันไม่ขาดเน้อะ) ...ลูกน้องว่านชิเทาตกลงใจช่วยเหยียนจื่อและบอกเหยียนจื่อว่า "อย่าให้เห็นหน้าอีกนะ" เหยียนจื่อบอกลูกน้องว่านชิเทาว่าให้ไปด้วยกัน ออกจากเซียงไฮ้ซะไม่งั้นตายแน่ ลูกน้องว่านชิเทาไม่ไป ...ข่าวออกทางวิทยุว่าหมานนาถูกจับตัวได้.. ลูกน้องว่านชิเทารีบปิดวิทยุและบอกเหยียนจื่อให้รีบไป.. แต่เหยียนจื่อส่ายหน้า เพราะต้องรอจูอวู่หัว..แต่แล้วเหยียนจื่อก็ได้ยินเสียงพลุที่ตกลงกับจูอวู่หัวไว้ ถ้าจุดพลุหมายถึงให้ไปก่อนเลยไม่ต้องรอตนจะตามไปทีหลัง..แต่จริงๆ แล้วจูอวู่หัวตัดสินใจไปช่วยหมานนาและต้องการให้เหยียนจื่อขึ้นเรือไปที่สำนักงานพรรคคอมมิวนิสต์..เหยียนจื่อร้องไห้เพราะอยากไปช่วยหมานนาและหมอเจียงแต่ก็ต้งทำตามสัญญากับจูอวู่หัวจึงไปขึ้นเรือ...
เฉียนเต้าเฟิงแขวนหมานนากับหมอเจียงไว้ล่อจูอวู่หัวโดยผูกระเบิดติดไว้ที่ตัวหมานนา เฉียนเต้าเฟิงบรรเลิงเปียโนไปรอจูอวู่หัวไป (เพลงมันเล่นเพราะนะ แต่มันจิตมาก) .....หวาดเสียวต้องดูเอง จูอวู่หัวยิงเฉียนเต้าเฟิงพรุน เฉียนเต้าเฟิงตาย..แต่ตัวหมานนามีระเบิดอยู่ เฉียนเต้าเฟิงคลานไปกดสวิชระเบิดที่เปียโน หมานนาผลักจูอวูหัวออกไป แล้วระเบิดก็ระเบิดถล่ม.....(ตอนนี้เราคนดูยังไม่รู้ว่าจูอวูหัวตายมั็ยแต่ก็มั่นใจอยู่ลึกๆ ว่าไม่ตาย)......
เหยียนจื่อเดินทางมาถึงศุูนย์บัญชาการกลางทหารพรรคคอมมิวนิสต์ ก็ได้พบแม่ของตนกับคนใช้ ทั้งสองดีใจมากกอดกันร้องไห้... ผู้บัญชาการกองทัพมาแนะนำตัวและต้อนรับเหยียนจื่อ..เหยียนจื่อบอกให้คนนำปากกาและกระดาษมาให้ จากนั้นเหยียนจื่อก็นั่งเขียนสิ่งที่จำไว้ในสมอง ..........(สุดยอด) ...เหยียนจื่อเขียนไป นายทหารก็อ่านไปเรื่อยๆ หมดปากกาไปหลายด้าม
ทุกๆวันเหยียนจื่อจะมายืนมองทะเล เพื่อรอจูอวูหัว...ทุกครังที่มีข่าวมาเหยียนจื่อจะต้องถามว่ามีข่าวของจูอวูหัวมั๊ย ทางทหารบอกว่าทางญี่ปุ่นติดประกาศตามหาตัวจูอวู่หัวไปทั่ว แสดงว่าจูอวู๋หัวไม่ถูกจับ และไม่ตาย...เหยียนจื่อสาบานตนทำงานกับพรรคคอมมิวนิสต์เพื่อสร้างประเทศจีนยุคใหม่ที่มีแต่ความสุข (เอาใจรัฐบาลสุดสุด)....
เหยียนจื่อให้คนค้นหาแฟ้มประวัติของจูอวู่หัว เหยียนจื่อรอจนจากผมสั้นกลายเป็นผมยาว...พอสงครามเสร็จสิ้นลง เหยียนจื่อกลับมาเซียงไฮ้ และมายังที่ที่พบกับจูอวู่หัวครั้งแรกนึกถึงความหลัง..พอเดินออกมาก็มาเจอเด็กหญิงคนหนึ่งที่เข้ามาทักว่า ทำไมหน้าเหมือนภาพวาดของอาจารย์เลย..เหยียนจื่อให้เด็กพาไปดู ก็เห็นคนขายรูปมีรูปของเหยียนจื่อเต็มไปหมด..เหยียนจื่อก็รีบถามว่าใครวาด...คนขายเลยพาไปที่โรงเรียน พวกครูในโรงเรียนที่เห็นเหยียนจื่อก็ตกใจว่าหน้าเหมือนในรูปที่ครูใหญ่วาด...ให้คนไปตามครูใหญ่มา..ในระหว่างนั้นครูที่โรงเรียนก็เล่าเรื่องราวให้เหยียนจื่อฟัง ว่าครูใหญ่ความจำเสื่อมมา 10 ปี แต่ความสามารถก็ยังอยู่ (แต่จำเรื่องราวตัวเองไม่ได้) นอกจากทำงานแล้ว เวลาว่างอาจารย์จะวาดรูป และวาดแค่คนคนเดียว (คือเหยียนจื่อ) โอ๊ยยซึ้งมาก...ทุกคนเรียกจูอวู่หัวว่า มิสเตอร์เหยียน เพราะจูอวูหัวจำได้ชื่อเดียว...ซึ้ง..พอจูอวู่หัวกับเหยียนจื่อพบกัน ก็ยังจำไม่ได้ว่าใครรู้แต่ว่าหน้าเหมือนภาพที่ตัวเองวาด แล้วก็ล้วงกระเป๋าเอาตลับแป้งออกมา (แป้งเดียวกันกับที่ซงเหมียนพกติดตัวนั่นแหละ) ...เป็นฉากที่ซาบซึ้งมาก
หลังจากนั้นเหยียนจื่อก็ช่วยฟื้นความทรงจำให้จูอวูหัว แต่งงานและอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข และตัดสินใจทำงานต่อไปในพรรคเพื่อช่วยพัฒนาประเทศจีนต่อไป.....
จบบริบูรณ์ละคะ ^_^
| Create Date : 26 ตุลาคม 2559 |
| Last Update : 19 พฤศจิกายน 2559 4:19:27 น. |
|
5 comments
|
| Counter : 8306 Pageviews. |
 |
|
จูอวู่หัวตกลง ...ทางด้านเจเอโกรธหมานนามากที่พาเหยียนจื่อไปทดลองยาประสาทและสะกดจิต สั่งหมานนาถ้าทำแบบนี้อีกให้ไปยื่นใบสมัครที่สถาบันซาน (เจบี) อย่ามาทำงานกับตนเองอีก เจเอต้องการให้เหยียนจื่อเข้ามาร่วมทำงานด้วย จากนั้นพ่อของเหยียนจื่อเข้ามาหาเจเอ เจเอเลยเรียกจูอวู่หัวเข้ามาด้วย หมานนาด้วย พ่อของเหยียนจื่อมาเพื่อขอร้องให้ปล่อยเหยียนจื่อกลับบ้าน เพราะขณะนี้เหยียนจื่อก็ไม่มีทางที่จะกลับไปร่วมงานกับทางหน่วยงานลับเดิมได้ เพราะถือว่าทรยศแล้ว เจเอเลยให้โหวต เจเอกับจูอวู่หัวยกมือเห็นด้วย หมานนาโกรธมาก แต่จำต้องยอมแต่หมานนาบอก พ่อของเหยียนจื่อให้กลับไปรอที่บ้านทางหมานนาจะไปส่งเหยียนจื่อที่บ้านเอง.... หนานนาสั่งคนให้แอบเข้าไปติดเครื่องดักฟังไว้เต็มบ้านของเหยียนจื่อ (ไม่มีใครรู้) โดยสั่งซื้ออุปกรณ์รุ่นใหม่ล่าสุดจากเยอรมนี ไปใช้กับบ้านเหยียนจื่อทั้งหมด..จากนั้นสั่งให้คนลงหนังสือพิมพ์ว่าเหยียนจื่อได้รับการปล่อยตัวกำลังจะได้กลับบ้าน (นางร้ายมาก) .....พอพวกเพื่อนร่วมงานเดิมของเหยียนจื่อรู้ข่าวก็จัดเตรียมกำลังเพื่อจะไปฆ่าคนทรยศ (เหยียนจื่อ) ...
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 149 คน [