|
|
เมื่อเราเริ่มขายวิว... 1
การวิวของเรามันเริ่มหนักข้อขึ้นเมื่อเราเข้าเรียนในมหาวิทยาลัย ถึงแม้ว่าชีวิตของเราในช่วงมัธยมจะทำในเรื่องแบบนั้น ถ้าหลายคนที่รู้ก็ต้องตั้งแง่กับเราแล้วว่าอย่างเราน่ะเหรอจะมีปัญญาเข้ามหาวิทยาลัยดีๆกับเขาได้ แต่เราทำได้ เพราะสิ่งหนึ่งที่เราไม่เคยเปลี่ยนนั่นก็คือเราไม่เคยทิ้งเรียน การเรียนมันกลายเป็นเกราะของเรา ไม่ว่าเราจะทำตัวน่าสงสัยสักเพียงใดแต่คะแนนที่ออกมา ผลการเรียนที่มีมันจะป้องกันตัวเราจากข้อครหาต่างๆได้ทุกครั้ง
กลุ่มของเรานั้นมีเราเพียงคนเดียวที่เข้ามหาวิทยาลัยได้ ส่วนเพื่อนที่เหลือเลือกที่จะเรียนในมหาวิทยาลัยเอกชนซึ่งก็อยู่ไม่ไกลจากเราเลย ทำให้ความสัมพันธ์ของกลุ่มเรามันก็ยังดำเนินไปเรื่อยๆ และการเข้ามหาวิทยาลัยนี้ทำให้เราต้องมาอยู่หอ การอยู่หอทำให้ชีวิตเรามีอิสระมากขึ้น เราห่างไกลจากแม่และก็ไม่ต้องกลัวว่าท่านจะรู้อะไร เราเริ่มเที่ยวกลางคืน ก็ไปกับเพื่อนกลุ่มเดิมนั่นเอง
การเที่ยวกลางคืนทำให้เราได้เจอชีวิตที่แปลกใหม่ ได้เจอผู้คนมากมาย การไปเที่ยวของเรากับเพื่อน มันไม่ใช่แค่การไปกินเหล้าเต้นๆกันเป็นส่วนตัวแล้วก็กลับเท่านั้น แต่มันยังมีกิจกรรมที่เรียกว่าล่า(ตามการจำกัดความของเพื่อนเรา) นั่นก็คือการออกไปเฟลิร์ตกับผู้ชายแล้วสุดท้ายก็จบที่เรื่องอย่างว่า ไม่ว่าจะที่หอของใครหรือโรงแรมไหนใกล้ๆก็ตาม แรกๆเราเองก็ได้แค่เฟลิร์ตไปทั่วกับเค้าด้วย เท่าที่คนหน้าตาธรรมดาอย่างเราจะหาได้ แต่เราในตอนนั้นต่างจากเมื่อก่อน ตรงที่เรามั่นใจในตัวเองมากขึ้น ส่วนหนึ่งคงเป็นเพราะการวิวที่ป้อนความมั่นใจและคำชมลวงโลกให้เราอยู่บ่อยๆ แต่สุดท้ายการเฟลิร์ตของเราก็ไปจบลงบนเตียงเหมือนเพื่อนคนอื่นๆ เพราะเรากล้าพูดเลยว่าเมื่อคุณกล้าที่จะถอดเสื้อผ้าให้คนอื่นดูได้ เมื่อคุณเริ่มที่จะลืมว่าผู้หญิงที่ดีควรจะเป็นอย่างไร เรื่องพวกนี้มันก็ตามคุณมาได้เหมือนกับเงาตามตัว
การมีเพศสัมพันธ์กับผู้ชายมากหน้าหลายตา กับกิจกรรมการวิวที่เราก็ยังทำอยู่ เราก็ไม่ใช่เด็กที่ไร้เดียงสาคนเก่าอีกต่อไป แต่กลายเป็นสาวที่เพื่อนต่างถูกใจ เราจะรู้สึกมีค่าก็เมื่อมีคนต้องการเรา ทุกครั้งที่เราเข้าไปในเนตแล้วมีคนรอเราอยู่ ทุกครั้งที่มีคนบอกว่าต้องการเรา หรือมีใครสักคนโทรมาบอกว่าต้องการเราเพียงแค่สักคืนเดียวก็ตาม เราจะรู้สึกว่าเราก็ยังมีคนต้องการ มีคนสนใจอย่างที่พ่อและแม่เราท่านไม่เคยพูดกับเราหรือใครก็ไม่เคยเลย
| Create Date : 04 มกราคม 2550 |
| Last Update : 4 มกราคม 2550 21:07:39 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 1026 Pageviews. |
|
 |
|
|
โดย: nuciar  วันที่: 4 มกราคม 2550 เวลา:21:58:43 น. |
|
| โดย: satoshi IP: 203.155.206.66 วันที่: 8 มกราคม 2550 เวลา:17:31:02 น. |
|
| โดย: Mr.DogGie IP: 58.9.125.177 วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:9:31:06 น. |
|
|
|
|
| hirome |
 |
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ไม่รู้จะแนะนำตัวอะไรแต่อยากจะบอกว่า ก่อนที่เราจะตัดสินใจทำอะไรลงไป ขอให้คิดให้ไกล ถึงผลที่มันจะได้รับ คิดถึงคนที่รักเรา ถ้าคิดไม่ออกก็อย่าลืมว่าอย่างน้อยยังมีพ่อกับแม่เสมอ อย่าทำเหมือนเราเลยที่กว่าจะรู้ตัวมันก็สายไปแล้ว เราไม่สามารถกลับไปแก้ไขอดีตที่ไม่สวยงามได้ เพราะอย่างนั้นอย่าเลือกทำสิ่งที่จะทำให้คุณเสียใจภายหลังจะดีกว่า
|
|
 |
|
และขอบคุณที่มาเยี่ยมเราที่บล๊อกค่ะ