Bloggang.com : ~UnPaiR[ed]~ - เรียนรู้ที่จะมีความสุขจากสิ่งเล็กๆดีๆ "Little Miss Sunshine"

Bloggang.com : weblog for you and your gang

Group Blog

All blogs

เรียนรู้ที่จะมีความสุขจากสิ่งเล็กๆดีๆ "Little Miss Sunshine"

เรียนรู้ที่จะมีความสุขจากสิ่งเล็กๆดีๆ "Little Miss Sunshine"

หนังเรื่องนี้จะไปสนุกหรือดีได้ยังไงในเมื่อเป็นเรื่องของครอบครัวบ้าๆบอๆ ผิดหวังจากชีวิตมากันทั้งนั้น ทั้งพ่อผู้ที่คิดว่าโลกนี้มีแต่ winner and loser ลุงที่เป็นเกย์พยายามฆ่าตัวตายเพราะรักคุด คุณตาสุดเปรี้ยวที่ปัจจุบันยังฟี้ยาอยู่เลย สูกชายคนโตที่บ้าคลั่งนิทเช่และไม่ยอมสนทนากับใครจนกว่าจะได้มาซึ่งสิ่งที่ต้องการ และสุดท้ายศูนย์รวมจิตใจของคนทั้งบ้าน ลูกสาวคน(เกือบ)สวยที่อยากเป็นนางงาม

เมื่อเรื่องราวเกิดขึ้นเมื่อโอลีฟ ลูกสาวคนเล็กผ่านการคัดเลือกเข้าไปประกวดนางงาม litte miss sunshine การเดินทางของครอบครัวจึงเริ่มขึ้น..

เราไม่อยากพุดถึงรายละเอียดของหนังมากมายเพราะคงหาอ่านได้ทั่วไป เมื่อเรื่องราวต่างเกิดขึ้นระหว่างทาง มันคล้ายกับตัวละครเดินทางใช้ชีวิตและหาทางของตัวเองได้ในตอนจบ ซึ่งไม่ใช่ว่าจะจบได้อย่างงดงาม โอลีฟแต่งตัวสวยขึ้นประกวดแสดงความสามารถจนเอาชนะใจกรรมการ ไม่ใช่ มันไม่ใช่!! แต่หากหนังเลือกจบโดยการเป็น loser ของสังคม แต่สิ่งที่สำคัญอื่นใดถึงอยากจะบอกว่าโลกนี้มีแค่ผู้แพ้กับผู้ชนะ ไม่ว่ายังไงแล้วผู้ชนะที่แท้ก็คือคนที่ยอมรับว่าตัวเองแพ้.....

ทั้งโอลีฟและครอบครัวไม่ได้ใส่ใจกับการแพ้จากเวที แต่พวกเขายังโอบรับความแพ้ด้วยความสุข...ยังงี้สิถึงจะเรียกว่าเป็นผู้ชนะตัวจริง

บทสนทานที่เราปราบปลื้มกับหนังเรื่องนี้มากคือตอนที่ดเวนย์คุยกับแฟรงค์ริมทะเล มันกระแทกจายยยเลยทีเดียว

Dwayne: I wish I could just sleep until I was eighteen and skip all this crap-high school & everything-just skip it.

Frank: You know Marcel Proust?

Dwayne: He's the guy you teach.

Frank: Yeah. French writer. Total loser.
Never had a real job.
Unrequited love affairs. Gay. Spent 20 years writing a book almost no one reads.
But he's also probably the greatest writer since Shakespeare. Anyway, he uh... he gets down to the end of his life, and he looks back and decides that all those years he suffered, Those were the best years of his life, 'cause they made him who he was.
All those years he was happy? You know, total waste. Didn't learn a thing.
So, if you sleep until you're 18... Ah, think of the suffering you're gonna miss.
I mean high school? High school-those are your prime suffering years.
You don't get better suffering than that.

Dwayne: You know what? Fuck beauty contests. Life is one fucking beauty contest after another. School, then college, then work... Fuck that. And fuck the Air Force Academy. If I want to fly, I'll find a way to fly. You do what you love, and fuck the rest

มันเริ่มที่ดเวนย์ผู้เบื่อโลก อยากหลับไปจนกว่าเค้าจะตื่นมาได้เป็นนักบินตามที่เค้าฝันไว้ แต่แฟรงค์บอกว่า บลาๆๆตามข้างบนแหละอ่านะ ที่สำคัญคือ....ความผิดพลาดและความทุกข์นั้นไม่ใช่เหรอที่ทำให้เราได้พบกับความสุข..หนังจะสื่อแบบนี้หรือเปล่าเราไม่รู้ แต่เราได้มาก็แล้วกัน ถ้าเค้าพลาดช่วงเวลาที่ลำบากไป..นั่นแหละที่น่าเสียดาย เพราะมันจะเป็นช่วงเวลาที่น่าจดจำที่สุดในชีวิต.....
ดเวนย์ยิ้ม..คงจะเห็นด้วยอยู่ไม่น้อย

หลังจากนั้นดเวนย์ก็บอกว่า Fuck beauty contests!! บลาๆๆๆ คำพูดหลังจากนี้ไป ก้องอยู่ในหัวเราตลอด If I want to fly, I'll find a way to fly. You do what you love, and fuck the rest. ก็มันจริงใช่มั้ยล่า

อีกอย่างที่เราได้จากหนังเรื่องนี้คือ ทุกๆคนอยากทำฝันตัวเอง อยากเป็นคนที่มีค่าเป็นคนที่ได้รับการยอมรับ แต่อะไรเล่าที่จะทำให้คนๆหนึ่งเป็นอย่างนั้นได้....มันขึ้นอยู่กับทั้งตัวเองและสังคม ถ้าคุณอยู่ในสังคมที่เค้าบูชาความสามารถของคุณ...คุณก็มีค่า เหมือนกับโอลีฟ ที่มีดีและความน่ารักในตัวเองอยู่แล้ว...แต่พอเข้ามาอยู่ในกองประกวดที่ทุกๆล้วนแต่งองค์ทรงเครื่องจนหมดสภาพความเป็นเด็กไป โอลีฟจึงกลับไม่เป็นที่ยอมรับ.....

คงยังไม่สายที่จะแนะนำให้หามาดูกันหนังเรื่องนี้ไม่ได้เข้าโรง พลาดรางวัลใหญ่ในออสการ์ ก็ไม่แปลก...ไม่ได้ว่าไร หนังเล็กๆ จะไปครองใจคนกระแทกใจใครได้ง่ายๆเมื่อหนังทุนสูง...แต่อย่างน้อยมันก็เข้าไปอยู่ในใจเราแล้วล่ะ

Create Date : 06 เมษายน 2550

Last Update : 11 เมษายน 2550 0:27:38 น.

2 comments

Counter : 279 Pageviews.