Bye Bye My Cat ย้อนกลับไปได้หกปี แมวตัวหนึ่งผลัดถิ่นจากที่ไหนไม่รู้มาบ้านเรา เราก็เลี้ยงมันไว้ ระหว่างที่เลี้ยงมันไว้ มันก็ให้ทายาทของมันอีกสี่ตัว ทายาทของมันมีชื่อว่า อ่อน ดํา ขึ้ตา และเจ้าเหมียว แต่เกิดโชคร้ายที่บ้านไม่ยอมรับให้เลี้ยงแมวจึงถูกเอาไปปล่อยหมดทั้งคอก แต่เราก็พยายามเก็บกลับมาน่ะ แต่เก็บกลับมาได้เพียงสองตัวเท่านั้น คือเจ้าดํา และ เจ้าเหมียวนี่แหละ เลี้ยงไปได้สักพักตัวแม่ ก็ถูกคนอื่นขอไปเลี้ยง เราก็ให้ เลี้ยงไปสักครู่เจ้าดําก็หายไป เราพยายามหาทั่วทั้งเขตบ้านเราเลยน่ะ แต่หาเท่าไรก็ไม่เจอ ตอนนี้เหลือแมวในบ้านตัวเดียวล่ะ เราก็เลี้ยงมันมาเป็นเวลายาวนาน มีทั้งสุขและทุกข์ปนกันไป จนกระทั่งถึงวันที่ต้องจากลา เช้าวันที่ 5 ตุลาคม เรายังคงไปทํางานเหมือนเดิมทุกวัน แต่วันนี้รู้สึกว่าตัวเรามีลางสังหรณ์อย่างไงก็ไม่รู้ เจอหัวหน้าแต่เช้า รวมั้งเรื่องแปลกๆ ยังไงก็เถอะในใจเราขอให้ไม่มีเรื่องอะไรล่ะกัน . . . เวลาผ่านไปเร็วเหมือนโกหก 17:00 ล่ะ เฮ้อ.......ทํางานเหนื่อยกลับบ้านดีกว่า ทุกๆๆวันเมื่อเรากลับถึงบ้าน จะต้องมีเจ้าแมวเหมียวมาคอยต้อนรับเราทุกวัน แต่ไหงวันนี้ไม่มีล่ะ ยังไม่ทันจะเดินเข้าบ้านเลย คุณพ่อก็เดินออกมา "เจ้าเหมียวมันโดนรถชน ตอนนี้อยู่โรงพยาบาลสัตว์ หมอบอกว่าเป็นตายเท่ากัน " นั่งพักทําใจเรื่องราวสักครู่ ประติดประต่อเรื่องราวได้ล่ะ ไปโรงพยาบาลวสัตว์พบคุณหมอดีกว่า หมอก็พาไปดูเจ้าเหมียวของเรา สภาพน่าสงสารมาก...(ไม่อยากบรรยายครับ) หมอบอกเราว่าไม่ได้โดนทับที่ขาอย่างเดียว อาจไปถึงสันหลัง และอาจจะเป็นอัมพาติก็ได้ ถ้าเป็นแบบบนั้นหมอแนะนําให้ฉีดยาให้เจ้าเหมียวหลับไปเลยดีกว่า พูดถึงเรื่องฉีดยาให้หลับนี่ เล่นเอาเราเครียดมากเลยน่ะเนี่ย เพราะเราคิดว่าเราไม่น่าจะตัดสินชีวิตของใครได้น่ะ เอาเถอะชีวิตก็คงต้องดําเนินต่อไป ไปทํางานปกติ ส่วนเรื่องเจ้าเหมียวปล่อยให้แม่เราจัดการไป กลับมาถึงบ้าน รีบถามอากรเจ้าเหมียว แม่เราบอกว่าอาการดีขึ้น แต่ต้องรอดูอาการอีก สบายใจล่ะคิดว่าเรื่องราวจะจบด้วยดี แต่ทว่า.... วันเสาร์ตอนเช้า โทรศัพท์ โทรเข้ามาขอสายพี่เราจากโรงพยาบาลสัตว์ แจ้งข่าวว่า เจ้าเหมียวไปสบายแล้ว T-T ไปโรงพยาบาลจัดการเรื่องเงินเจ้าเหมียว จ้างคนเอาเจ้าเหมียวไปเผา ตอนนี้เจ้าเหมียวก็จากโลกไปแล้วเหลือแต่ปลอกคอประจําตัวของมันอยู่กับพวกเรา ตอนนี้ไม่มีอารมณ์ทําอะไรมาก แค่อยากบอกว่า ลาก่อนเจ้าเหมียว หลับให้สบายเถอะ ขอบคุณทีคอยออกมาต้อนรับเราบ่อยๆ ขอบคุณที่มานั่งเป็นเพื่อนประจํา ขอบคุณที่เวลานอนไม่หลับก็จะมานั่งข้างๆ ขอบคุณเวลาที่เราเหงาเราก็จะมาเล่นกับเจ้า ขอบคุณเวลาที่เราท้อ เจ้าจะมานั่งข้างๆเสมอ ขอโทษสําหรับทุกสิ่งที่เราแกล้งเจ้า ขอโทษที่บางครั้งรําคาญเจ้า ขอโทษสําหรับบางครั้งดูแลเจ้าไม่เพียงพอ และ ขอโทษที่ปล่อยเจ้าต้องตาย และขอบอกว่า ลาก่อนเจ้าเหมียว ชาติหน้าถ้าเจ้าเกิดเป็นแมวก็ขอให้มาเป็นแมวบ้านเราอีกน่ะ หลับให้สบายน่ะ จะเก็บเจ้าไว้ในใจตลอดไป ถึงตอนนี้จะคิดได้ว่า เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องธรมมชาติ แต่แทบไม่อยากเลี้ยงสัตว์ตัวไหนอีกแล้ว เรายอมรับว่า เรากลัวว่าจะสูญเสียมันไปอีก   Create Date : 07 ตุลาคม 2549     4 comment Last Update : 8 ตุลาคม 2549 4:00:51 น.     Counter : 203 Pageviews.   Share Tweet