การไปเยือน กัมพูชา เป็นการเที่ยวต่างประเทศที่ง่ายที่สุดที่เคยไปมาละ ไม่ต้องมีอะไรนอกจากตัวกับพาสปอร์ท เดินถือพาสปอร์ทไปเข้าแถวตรวจพาสปอร์ทแค่ข้ามเส้นบางๆ ก็ก้าวสู่ต่างประเทศละ ติดต่องานราชการบางแห่งยังยากกว่านี้ 5555

จริงๆ แล้ว กัมพูชามีสถานที่ที่น่าเข้าไปศึกษามากมาย ถ้ามีเวลามากๆ แต่ปัญหาของการเดินทางครั้งนี้คืออาหาร เราไม่ถูกจริตกับอาหารกัมพูชาเลย ถึงแม้ว่ามันจะดูเหมือนอาหารไทยก็ตาม แต่มันก็ไม่เหมือนกันซักทีเดียว คือมันไม่ค่อยใช่อ่ะ  อีกอย่างนึงคืออาหารกลางวันที่นี่เริ่มตอนบ่ายสอง หิวกันไส้กิ่วเลย  

เนื่องจากไม่ได้ใช้เวลาที่นี่นานนัก เลยเลือกที่เด็ดๆ แบบว่ามากัมพูชาแล้วต้องมาเลยละกัน

Tole sab โตนเลสาป เป็นทะเลสาบน้ำจืดที่มีพื้นที่ใหญ่ที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ระหว่างนั่งเรือล่องทะเลสาปก็จะได้เห็นวิถีชีวิตของชาวบ้านที่อาศัยอยู่ในทะเลสาปแห่งนี้ ส่วนใหญ่จะเป็นชาวเวียดนามนะ มีโรงเรียน โบสถ์ บ้านเรือน ลอยอยู่ในน้ำ ลอยนะไม่ใช่แค่อยู่ริมน้ำ ระหว่างล่องเรือก็จะมีเด็กๆ นั่งเรือมาขนาบแล้วชู งูเหลือม ตัวบักเอ้ก พร้อมบอกว่า วันดอลลาร์ นั่นคือค่าถ่ายรูปกับงู (ใครอยากถ่ายก็เชิญเลย ตูเผ่นก่อนละ)

ฟ้าสวยแต่แดดแรงมากๆ ครีมกันแดดเอสพีเอฟ 110 ยังเอาไม่อยู่

จากนั้นเราก็มุ่งหน้าสู่เมืองหลวงของกัมพูชา  เอาเข้าจริงๆ ที่พนมเปญก็ไม่ค่อยมีสถานที่น่าสนใจเท่าไหร่ สู่จังหวัดรอบนอกไม่ได้ คือมันคล้ายๆ ตลาดใหญ่ๆ ตามจังหวัดต่างๆ บ้านเราอ่ะนะ เลยแวะไปแค่ พระราชวัง คุก และช็อปปิ้งที่ตลาดพอกรุบกริบ

ตลาดสวยดี เหมือนหัวลำโพงบ้านเราเลย

ที่ตลาดก็จะมีของขายเหมือนทีบ้านเราเลย คือไม่มีอะไรที่จำเป็นต้องซื้อ แต่เรายังอุตสาห์ได้เสื้อยืดลายมินเนี่ยนที่หาซื้อได้ทั่วไปในตลาดนัดเมืองไทยมาตัวนึงในราคา 8000 .......... เรียล (ประมาณ  80 บาท) อยู่นี่พกเงินเป็นแสนๆ เลยนะ 5555

ตอนบ่ายๆ แวะไปคูกตูลสแลง (หรือโตลสแลง)​ ออกเสียงยังไงไม่รู้อ่ะ แต่เป็นคุกสมัยเขมรแดง ได้ยินมาว่าที่นี่เป็นโรงเรียนเก่า ต่อมาในยุคพอลพต ก็ได้ทำเป็นคุก ทั้งขัง ทรมาร และประหารชีวิตนักโทษ 

ด้านในก็จะมีเครื่องทรมาน หัวกระโหลก รูปภาพนักโทษ ภาพการประหาร การฝังทั้งเป็น ฯลฯ นึกในใจตูไม่น่ามาเลย หดหู่ชะมัด อยากรีบออกไปเร็วๆ

พอออกจากคุกก็ไปนั่งรถชมเมืองซักหน่อย สถานที่สำคัญส่วนใหญ่ของที่นี่ก็จะมีรูปอดีตกษัตริย์และพระราชินีของเค้าอยู่ด้านหน้า 

เริ่มเมื่อยละ ไปเที่ยวปราสาทกันมั่งดีกว่า

นั่งรถออกจากพนมเปญมา (อ้อลืมบอกเราไปพักที่พนมเปญและเสียมเรียบ) เพื่อไปเที่ยวสถานที่ประวัติศาสตร์  คือถ่ายรูปมาเยอะมาก พอเอากลับมาดูก็ลืมชื่อไปละ ว่าสถานที่นั้นคืออะไร เพราะปราสาทที่นี่มีเยอะมากกกกกก

ที่แรกน่าจะเป็นปราสาทตาพรม (ุถ้าจำไม่ผิด) ทางเดินขึ้นลำบากเล็กน้อย บุกป่าฝ่าดง ทางลาดชันอีก พอไปถึงปรากฏว่า.......กำลังปรับปรุง   เวรของกรรม 

พื้นที่ใกล้ๆ นั้น ก็จะมีปราสาทเล็กปราสาทน้อยอยู่เต็มไปหมด ถ้ามีเวลาศึกษาประวัติศาสตร์มาบ้างคงเที่ยวสนุกเลย แต่เราไม่ค่อยมีความรู้ด้านนี้ เน้นถ่ายรูปอย่างเดียว

ต่อไปเป็นปราสาทบายน  ระหว่างทางที่เดินเที่ยวก็จะมีช่างภาพตามถ่ายรูปให้ตลอด เป็นอาชีพหนึ่งของที่นี่น่ะ แล้วเค้าจะเลือกถ่ายรูปที่เราดูดี เอามาขายเราทีหลัง (เหมามาหลายรูปเลย ดูดีทุกรูป5555)

รูปนึงที่พลาดไม่ได้ของที่นี่คือรูปที่เอาจมูกชนกับรูปหน้าที่ปราสาท ต้องเล็งกล้องดีๆ ภาพจะออกมาสวย nose to nose พอดีเป๊ะ

เพิ่งไปค้นข้อมูลจากอากู๋มา เลยเพิ่งรู้ว่าปราสาทนี้อยู่ใจกลางนครธม เป็นวัดประจำรัชกาลด้วย

จากนั้นก็ถึงทีเด็ดของทริปนี้ นั่นคือ นครวัด นั่นเอง ใครมากัมพูชาแล้วไม่มานครวัดถือว่าผิด!!!

บันไดทางขึ้นค่อนข้างชันตอนขึ้นไม่เท่าไหร่ แต่ตอนลงนี่ถึงกับเหงื่อแตก แต่ก็ยังสู่วัดอรุณของเราไม่ได้ อันนั้นตอนลงถึงกับขาสั่นเลยเดียว

พอขึ้นไปด้านบนก็จะมองเห็นวิวรอบปราสาท

จุดถ่ายรูปที่สำคัญอยู่ด้านนอกปราสาท เค้าบอกว่าถ้าจะให้สวยต้องถ่ายให้เห็นปรางค์ห้ายอดสะท้อนเงาในน้ำด้วยนะ

เราได้เต็มที่มาแค่นี้อ่ะ

นานๆ อัพที อัพยาวเลยวุ้ย พออัพเสร็จเพิ่งรู้สึกว่ารูปมันใหญ่เกิน 555 คราวหน้าเอาใหม่