|
|
|
เข้าใจกันหน่อยดิ่
หนักหนาสาหัสนักกับการสะกดกั้นอารมณ์ตัวเองตอนเลี้ยงลิงในวันหยุด ฟิวส์ขาดบ่อยก็ไม่ดี อ่านตำรามากก็จะบ้า ข้อห้ามเยอะจริงเลย ห้ามนู่นห้ามนี่ ห้ามดุ ห้ามใช้เสียงดัง ห้ามตะโกน ห้ามตะคอก อย่างนี้ก็ห้ามเลี้ยงลูกไปซะเลยซิ อ่าว! ไม่ได้นิ่เน๊าะ
ต้นหอมใส่กางเกงลูก ต้นหอมยกขาลูก ยกขาค่ะ ยกขา ต้นหอมมะม้าบอกว่าให้ยกขาไงค๊ะ ต้นหอมยกขาค่ะ ต้นหอม ต้นหอม ยกขาซิ (ว้อย!) กรี๊ดกร๊าดอยู่ในใจ บางทีมันก็หลุดมาตอนไหนไม่รุ มันจบแบบนี้ทู๊กที กะอีแค่เรื่องใส่กางเกง บางทีก็มีเลือกอีกนะจะเอาตัวนู้น ตัวนี้ไม่ใส่
ต้นหอมหม่ำ ๆ ค่ะ อ้ำ อ้าซิลูกอ้าปากค่ะ กินเต้าหู้อร่อย ๆ หม่ำ ๆ นะค๊ะ อ้าค่ะอ้า (อ้าปากแล้ว อุ๊ยสวรรค์โปรด) อ้ามมมมมม (อมปุ๊บ บ้วนทิ้งในทันใด หล่นตุ๊บที่พื้น หันหลังหนีอีกตะหาก) ต้นหอม มะม้าหมดความอดทนแล้วน๊ะ แล้วก็จบแบบนี้อีกจนได้ ทำไมอยู่กับพี่เลี้ยงหนูกินได้ทู้กอย่าง ทั้งนม ทั้งข้าว แถมยังให้พี่เลี้ยงแต่งตัวให้ง่าย ๆ มีมัดจุกมัดแกละกันด้วย มะม้าล่ะต้องไม่ได้เลย แค่ทาแป้งอย่างเดียวก็ต้องวิ่งไล่กันทั่วบ้านแล้ว
เหนื่อยใจเป็นที่สุด งานบ้านก็ต้องทำนะ เข้าใจมะม้าบ้างซิ วันหยุดของมะม้านะ อยากอยู่กับหนูแบบหนุกหนานตามประสาพ่อแม่ลูกมั่ง อย่าดื้อ ให้ความร่วมมือกันหน่อย เข้าใจเปล่า? ฮือ ๆ ๆ
ต้นหอมดื่มนมหน่อยนะลูกนะ(อ้อนวอน เว้าวอน วิงวอน) /ม่ายอาวว...กินนมใส่แก้ว / รีบแจ้นไปเทนมใส่แก้วพร้อมหลอดตั้งโด่มาให้ /จะเอาอะไรก็เอาเถอะแม่คู้น ขอให้กินแค่นั้นแหละ
มะม้า ดู "พะทีนางง" อันนี้ถ้าไม่ใช่คอจักรๆ วงศ์ๆ ก็งงกันไปนะคะ ลูกสาวเดี๊ยนชอบพระทิณวงศ์ ค่ะ ชอบดูนางทิมณฑาเป่าปี่ เอ้อออออ ชอบโฆษณาสั้น ๆ
"อันนี้ผ้าต้นหอมมั้ยอ่ะ / อันนี้ของต้นหอมมั้ยอ่ะ / ปะป๊าเซกิมีทับทิมด้วย / รักมะม้าจัง" ไอ้ที่หงุดหงิด ๆ อยู่ก็หายไป แต่ก็ไม่อยากหงุดหงิดหรอกน๊ะ จะพยายามควบคุมอารมณ์ สติ แต่หนูก็ต้องเข้าใจมะม้าบ้างนะ อย่าดื้อ อย่างอแง อย่างซน
ถ้าสวรรค์มีตา โปรดเสกให้เจ้าตอนหอมบอกอึบอกฉี่ได้ทีเถ๊อ! ขอแค่เนี้ย ได้เปล่าท่าน?
เห็นหน้าลิง ๆ แบบนี้ หายหงุดหงิดตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ตัวเลย
ขอบคุณ line สวย ๆ จาก umasa_ib ค่ะ
| Create Date : 26 มิถุนายน 2550 | | |
| Last Update : 27 มิถุนายน 2550 16:27:15 น. |
| Counter : 284 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
เมื่อคู่ชีวิตกับเพื่อนร่วมงานเป็นคนคนเดียวกัน
เมื่อคู่ชีวิตกับเพื่อนร่วมงานคือคนคนเดียวกัน
เวลาที่ทะเลาะกันตอนเช้าก่อนมาทำงาน คุณจะทำอย่างไร
เวลาที่ถกเถียงกันที่ทำงานก่อนกลับบ้าน คุณจะทำอย่างไร
ถูกตำหนิที่ทำงาน กลับบ้านไป คุณจะยิ้มให้เขาหรือเปล่า
เถียงกันเรื่องลูกก่อนมาทำงาน คุณจะคุยเรื่องงานกับเธอหรือเปล่า
ถ้าแยกไม่ได้จะทำยังไงดี
ลาออกจากงาน หรือว่า ลาออกจากบ้าน
โดนตำหนิเรื่องงาน เมื่อกลับมาบ้านคิดว่าเป็นที่ ๆ จะผ่อนคลายได้ กลับต้องเจอหน้าคนที่มันตำหนิเราจากที่ทำงานอีก แล้วชีวิตนี้จะหลบหนีไปไหนได้อีก แล้วจะหันหน้าไปปรึกษา ไประบาย กับใคร
บ่นเพราะเบื่อค่ะ บ่นไปงั้นแหละ เพราะมันเปลี่ยนไม่ได้ทั้งสองอย่าง ลาออกก็ไม่ได้
 ไปล่ะ
| Create Date : 19 มกราคม 2550 | | |
| Last Update : 19 มกราคม 2550 12:00:12 น. |
| Counter : 271 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
ตรวจภายใน อ๊ายอายหมอ
ไปมาแล้วค่ะพี่น้อง สิ่งที่สตรีทั้งหลายหวาดหวั่นวิตก ตั้งหน้าตั้งตาผลัดวันประกันพรุ่งอยู่นั่นแหละ หลังจากทำใจอยู่สามเดือน เอาน่า อ้าเพื่อสุขภาพ
แม้ว่าจะเคยตรวจภายในหลังคลอดมาแล้วแต่มันก็อายอ่ะ ก็อะนะ อยู่ ๆ ก็ต้องไปยกแข้งแยกขาให้คนอื่นส่อง ๆ (ถึงจะหมอก็เหอะ) วันนี้ฤกษ์ดีพาเจ้าตัวดีมาฉีดวัคซีนพอดีเลย แวะจัดการให้มันเสร็จๆไปซะแผนกเด็กกับแผนกสูติก็อยู่ติดกัน คงไม่ยุ่งยากนักหรอก
หลังจากแจ้งจนท.เรียบร้อยแล้วว่าต้องการมาพบคุณหมอพิชัย เพื่อมาตรวจภายใน ก็ได้รับคำตอบว่า คุณหมอพิชัยไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว....แป่ววววววว ฮือๆ ไม่ยอมง่ะ ก็เค้าเคยตรวจกับคุณหมอคนนี้ง่ะ เคยเห็นๆ ส่องๆ กันมาแล้ว ขนาดว่าเป็นคนกันเอง(อุปโลกข์เอาว่าคนกันเอง เพราะทำคลอดให้ เลยไม่อาย) เรายังทำใจล้างอายอยู่ตั้งสามเดือนกว่าจะตัดใจยอมให้ตรวจได้.....ทำงัยดีง่า
ไหนๆ ก็มาแล้ว กระเตงเจ้าตัวเล็กมาด้วย จัดการให้เสร็จเรื่องทั้งแม่ทั้งลูกนั่นแหละ ไม่มีเหตุก็ไม่อยากเข้า-ออกบ่อยๆ หรอก ไม่ชอบโรงพยาบาล คุณหมอคนไหนก็ได้ บอกตัวเองว่าไม่อยากตายก็อย่าอายหมอ (จริงๆ มันไม่ได้ร้ายแรงอะไรเลยนะเนี่ย ตรวจภายในประจำปีแค่นี้เอง)
นั่งรอเรียกด้วยใจตุ๊มๆ ต่อมๆ ตื่นเต้นมากเลย ทั้งที่เคยโดนมาแล้วนะเนี่ย (ก็หมอไม่ใช่คนเดิมนี่หว่า) และแล้วเราก็ได้พบกับเค้าคนนั้น(กับตรูคนนี้ที่กำลัง คิดในใจ ฮือๆ ตาคนนี้เหรอ ตาคนนี้เหรอ เสร็จแน่ตรู) 
คุณหมอถามว่ามีอะไรผิดปกติมาหรือเปล่า ตกขาวเยอะไหม สีอะไร แล้วก็ซักประวัติเกี่ยวกับการมีเพศสัมพันธ์และการคุมกับเนิดอีกนิดหน่อยก็ย้ายไปที่.....ขาหยั่ง...ง่ะ กัว หลังจากตะกายขึ้นเก้าอี้ประจำตำแหน่งแบบทุลักทุเลเรียบร้อยแล้ว เลยสะกิดพยาบาลว่า น้องขาช่วยปิดตาให้พี่ด้วยค่ะ อายยยยยหมอ จริง ๆ เค้าต้องปิดตาให้เราอยู่แล้วแต่สงสัยพยาบาลคงจะลืมมั้ง) จากนั้นก็เป็นงานของคุณหมอ ไม่รู้แกทำอะไรมั่ง ไม่กล้าดู ไม่กล้าถาม รู้แต่ตรูเจ็บอย่างเดียว
ไม่รู้ว่าคุณหมอใช้เครื่องมืออะไรล้วงเข้าไป แต่รู้ว่า เราถูกไอ้เจ้าปากเป็ดล่วงละเมิดไปเรียบร้อยแล้ว
เจ็บๆ ตึงๆ คุณหมอก็บอกว่าอย่าเกร็ง เก๊าะมันเจ็บเด๊อค่ะคุณหมอ จากนั้นคุณหมอก็กดที่หน้าท้อง บอกให้เราทำท้องแบนๆ เป็นอันเสร็จพิธี ใช้เวลาประมาณ 3 นาที แล้วคุณหมอก็บอกว่ามดลูกเริ่มหย่อนแล้วนะ ให้ฝึกขมิบได้แล้ว (อืมม์ มีลูกคนเดียวมดลูกก็หย่อนได้แล้ว) อีก 1 สัปดาห์ให้โทรไปถามผลได้
เท่านี้แหละค่ะ สาวๆ ที่กลัวการตรวจภายใน เห็นมะ ไม่เห็นมีไรเลย แค่เจ็บจิ๊ดๆ แล้วก็เดินขาถ่างออกมาแค่นั้นเอ๊ง อุตส่าห์ทำใจมาตั้งสามเดือน คุณหมอตรวจแค่ 3 นาทีเอง ส่วนเราก็ทำหน้ามึนๆ หัวเราะแหะๆ กลบเกลื่อนความอายไปซะงั้น แล้วก็เดินไปจ่ายตังค์ 500 บาท เป็นค่าแยกขาให้หมอดู
ปล. มีคุณแม่ท่านไหนบ้างคะที่ตรวจภายในจนชินถึงระดับไม่อายหมอแล้วบ้าง
อันนี้ทำลิงค์ไม่เป็นน่ะค่ะ ว่าง ๆ ก็อ่านดูกันนะคะ
//www.elib-online.com/doctors3/lady_pv04.html
| Create Date : 17 มกราคม 2550 | | |
| Last Update : 17 มกราคม 2550 15:44:10 น. |
| Counter : 814 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
ขี้เกียจพูด
จิตตกค่ะพักนี้ โดนจิตฝ่ายต่ำครอบงำ นึกอิจฉาป๊าต้นหอม(คิดได้ไง) อะไรๆ ก็ปะป๊า ตื่นมาดึกๆ หลับหูหลับตาเรียกหาแต่ปะป๊าทั้งที่มะม้าก็นอนอยู่ข้างๆ อะไรกันยัยเด็กคนนี้บังอาจมองข้ามหัวชั้นเรอะ ไปรับกลับจากบ้านพี่เลี้ยงก็เรียกหาแต่ปะป๊าๆ ชั้นก็น้อยใจเป็นนะ
คงเป็นเพราะอะไรก็ตามที่ขัดใจลูกสาวเป็นต้องถึงมือมะม๊าทู้กที ไม่ว่าจะเป็นเช็ดหน้าเช็ดตา เช็ดเนื้อเช็ดตัว เช็ดน้ำมูก และอีกสารพัดจะเช็ด (อันนี้เธอไม่ชอบเธอหาว่าไปรุกล้ำอธิปไตยของเธอ) ป้อนยา(อันนี้เธอก็ไม่ชอบ เธอหาว่าบังคับขืนใจเธอ) สระผม(เธอยิ่งไม่ชอบใหญ่เพราะฟองสบู่เคยเข้าตา..จริงแล้วไม่ได้แสบตาอะไรหรอกแต่เพราะรำคาญมะม๊ามากกว่ามั้ง สระผมได้ทุกวันไม่รู้เบื่อ) ป๊าไม่ทำอะไรที่ขัดใจลูกเดี๋ยวลูกเกลียด อย่างนี้ก็สมควรอยู่หรอกที่มะม๊าจะถูกไม่ชอบขี้หน้าเอา เป็นแม่คนนี่เนาะก็ต้องทนแบบนี้แหละ
วันร้ายคืนร้าย นอนอยู่ดีๆ เธอก็ลุกขึ้นมางอแง น้ำไม่กิน ปัดมือปัดไม้ได้ร้อง "มาวๆๆ" แปลได้ว่า น้ำไม่เอาๆๆ "เจ็บๆ" แปลได้ว่าหิว "นมๆ" แปลว่าจะกินนม มะม้าก็รักษาไปตามอาการ แต่ถ้าทำทุกอย่างแล้วเธอก็ยังไม่ยอมหยุดงอแง ไม่ยอมให้อุ้ม ก็ต้องเป็นป๊าเท่านั้นที่เอาอยู่ เพราะป๊ามีวิธีล่อหลอก พาไปดูเจ้าดำที่หน้าต่างมั่งล่ะ ไปดูแมวบุญมีบ้างล่ะ หรือไม่ก็ไปดูจันทร์เจ้า บางทีมะม๊าก็ลอกการบ้านป๊าเหมือนกัน แต่ลูกสาวก็ไม่เห็นจะหยุดงอแงเลย มะม๊าก็ได้แต่นั่งดู ทำหน้ามู่ทู่เป็นตูดลิง คิดในใจว่า อารายฟะ ทีชั้นล่ะไม่ให้อุ้ม มาวๆ อยู่ได้ น้อยใจนาเฟ้ย ว่าแล้วก็ล้มตึงนอนต่อดีกว่าปล่อยพ่อลูกเค้าอยู่ดูแลกันไป คร่อกฟี้ๆ ทำตัวเหมือนคนนอกซะงั้นไป
แต่จะว่าไปแล้วที่ลูกสาวเล่นอะไรได้สนุกสนาน หัวเราะได้ก็เพราะมีปะป๊าเล่นด้วย มะม๊ามีปากก็เหมือนมีตุ๊ดแหละ ไม่อยากพูดมาก ยิ่งถ้าอารมณ์ไม่ดีก็ยิ่งไม่อยากพูดกะใครเลย แต่ป๊าจะยังไงก็เล่นกับลูกได้ ไม่เหมือนมะม๊าที่ฝืนปั้นหน้าไม่ค่อยได้
อืมมมม ถ้าให้เดาที่หนึ่งคงเป็นป๊า รองมาคงเป็นป้าร้ตน์ป้าเลี้ยงแสนดี มะม๊าคงอยู่ห้อยท้ายแหงแซ๊ะ ว่าแล้วก็โขลกหัวตัวเองสามทีมานั่งรำพันบ้าอะไร กลับไปทำงานต่อไป๊
ปล.ใครๆ ก็หาว่าลูกสาวเหมือนเด็กปู้จาย เลยจับใส่ผมยาวคิดว่าจะน่ารัก ที่ไหนได้ออกมาน่ากัวง่ะ เหมือนปู้จายต่อไปเถอะลูก ยังไงม้าก็ร้ก
| Create Date : 28 ธันวาคม 2549 | | |
| Last Update : 28 ธันวาคม 2549 16:29:09 น. |
| Counter : 306 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
|
|
|
ไปล่ะ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [