|
|
ท่านเจิ้น......ผู้ชายนะยะ!!! |
|
|
|
|
|
|
 |
ฝากข้อความหลังไมค์ |
 |
Rss Feed |
 | Smember |  | ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]
|
ยินดีต้อนรับสู่ อมรรัตน์บล๊อค
บล๊อคที่มีแต่เพื่อนสว. (สูงวัย)
แต่ใจยังขบเผาะ......
.....................................................
ความจริงที่ผ่านเลยมา...กาลเวลาที่เปลี่ยนเวียนไป
อยู่คนเดียวเปลี่ยวเหงาใจ...เฝ้าน้อยใจอยู่ทุกคืนวัน
ตัวเราเฝ้าแต่คอยฝัน...ว่าสักวันนั้นคงเป็นจริง
พากเพียรทำไปทุกสิ่ง...สุดประวิงหวั่นในหัวใจ
ใครเขาเข้าใจเราบ้าง...สุดอ้างว้างในดวงฤดี
ขอเปลี่ยนเป็นเสียงดนตรี...เพื่อกล่อมชีวีของชีวิตเรา
เราจึงร้อยแก้วเสกสรร...สร้างความฝันให้เป็นเสียงเพลง
ถึงทุกข์หรือจะครื้นเครง...เราจะบรรเลงด้วยเพลงของเรา
....................................คำร้อง ทำนอง ดร.แมว
|
|
 |
|
ประสาทสัมผัสเราไม่ค่อยดีเท่าไร..........
แต่แม่บ้านบอก.....พี่..เพื่อนพี่มาหาอีกแล้ว....
ชั่วเดี๋ยวเดียวที่สัมผัสได้.......................เสียดายที่สื่อสารกันแบบเดิมๆ ไม่ได้........................
เราอยากให้เพื่อนตัดความห่วงให้ขาด ทุกคนอยู่ได้!!!
ไม่ลำบากหรอก.................(ชินแล้วล่ะ)..........
มองไปข้างหน้า มองที่ๆ ดีที่สุด........แล้วก้าวต่อไป.....
รำลึกถึงเสมอ