ริบบิ้นดื้อ

ริบบิ้นมาอยู่กะเราและน้องชายที่คอนโด เราก็พยายามเริ่มฝึกให้อึฉี่เป็นที่เป็นทาง โดยปู นสพ ไว้ที่หน้ากรงบูบู(ริบบิ้นยังปีนกรงไม่เป็น) และอีกที่หน้าห้องน้ำ พอดีกับที่เป็นเสาร์อาทิตย์ซึ่งจะได้หัดมันได้ทั้งวัน ริบบิ้นก็ช่างแสนรู้ อึฉี่เป็นที่เป็นทางดีมาก กลางคืนมันก็ขึ้นมานอนกะเราเพราะเตียงเราเป็นฟูก มันปีนขึ้นมาได้อย่างง่ายดาย พอเราห้ามไม่ให้ขึ้น มันก็จ๋อยๆแล้วไปนอนที่นอนส่วนตัว แต่ดึกๆ เรากำลังเคลิ้มๆจะหลับ ริบบิ้นก็แอบขึ้นมานอนด้วยอีก เราก็เลยต้องจำยอมให้มันนอนด้วย (เพราะกลัวมันร้องคอนโดแตก)
พอวันจันทร์ เราไปทำงาน ก็เปิดวิทยุเล็กไว้ให้ เย็นกลับมา เจ้าริบบิ้นฉี่บนที่นอนเราค่ะ สองรอยเลย เราก็โมโห รีบไปหาผ้ามาเช็ด (แต่ยังไม่กลับฟูกอ่ะ กะว่ามันเลิกทำแน่ๆเมื่อไรค่อยกลับฟูก) วันอังคารก็ยังเป็นอยู่ เราก็เลยต้องหาวิธีแก้ เป็นไงล่ะ ปีศาจเริ่มปรากฏ!!!!


หลังจากสองสามวันแรก ที่ริบบิ้นมักจะไปฉี่บนฟูกเรา พอแก้ปัญหาได้แล้ว โดยเราเอากระดาษ นสพ ไปปูบนฟูกแล้วเอาผ้าคลุมเตียงปูทับ เธอก็ไม่ไปฉี่อีกเลย
และหันมาฉี่ที่ นสพ บนพื้นที่ปูไว้ให้แทน แหม เริ่มเป็นเด็กดี แต่เรื่องอึ ถ้าเราอยู่จะอึบน นสพ ดีมาก เช่นตอนหลังกินข้าวเช้า และหลังกินข้าวเย็น แต่ตอนกลางวันที่เราไม่อยู่ เธอจะอึที่พื้นค่ะ ยังดีหน่อยที่ตอนกลางคืนเธอขึ้นมานอนกะเราบนฟูก แต่เช้าๆ(ตี3!!!!)เธอลงไปอึฉี่ที่ นสพ
แล้วค่อยกลับขึ้นมานอนใหม่ แหม ช่างแสนรู้
เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา เราอยู่บ้านทั้งวัน เธอก็เป็นเด็กดีมาก อึฉี่บน นสพ ตลอด แหม ช่างน่ารัก
แต่มีอยู่วันหนึ่ง กลับถึงบ้าน เห็นกองอึที่พื้น ก็โอเคไม่เป็นไร ทำความสะอาดซะ
หลังจากให้ริบบิ้นกินข้าวเสร็จ เราก็ไปทำงานบ้าน พอจะให้กินขนม(บิสกิตรูปกระดูกรสนม กับเจอไฮแท่งๆรสนม กินหมดภายใน3วินาที ไม่รู้จะติดคอมั่งป่าว) ซึ่งเธอชอบคาบไปนอนกินบนที่นอนส่วนตัว
เราก็เอ๊ะ ทำไมที่นอนมันสีแปลกๆ เอามือแตะๆดู เฮ้ย ทำไมมันฉี่บนที่นอนตัวเองเนี่ย หมาที่ไหนเขาทำกัน ไม่มี๊
แล้วเราก็เอาที่นอนมันไปซัก เหลือแต่โครงวางไว้ (เพราะเปียกแต่ที่รองนอน) เมื่อเช้านี้ ตี 3 เช่นเคย หลังจากเล่นกับหัวเราได้ซักพัก มันก็กระโดดลงจากฟูกเราไป
แล้วก็ได้กลิ่นตุ่ยๆ อืม มันคงไปอึฉี่ตามปกติ แล้วมันก็โดดขึ้นมานอนต่อ 6 โมง เราลุกมา จะเก็บ นสพ ไปทิ้งซะหน่อย เอ๊ะ ทำไมไม่มีอึเหมือนทุกที
อ๊ะอา ค่อยๆเหลือบตาไปมองในที่นอนเจ้าริบบิ้น อึกองน้อยอยู่นั่นน่ะเอง ทำไม๊ ทำไม ตามปกติหมาไม่อึฉี่ในที่นอนตัวเองไม่ใช่เหรอคะ เราก็เลยต้องซักโครงที่นอนมันด้วย ใส่น้ำยาปรับผ้านุ่มให้กลิ่นหอมๆกลบกลิ่นอึฉี่มันซะ
หลังจากนั้นก็พยายามระวังไม่ให้มันไปฉี่ในที่นอนตัวเองอีก สองสามวันมานี้ก็ไม่มีแล้ว เฮ้อ ค่อยยังชั่ว แถมยังน่ารัก ก่อนนอนเราบอกว่า "ริบบิ้น ฉี่ๆก่อน ไปฉี่ๆก่อน" มันก็จะเดินไปที่ นสพ วนๆดมๆ แล้วฉี่ จากนั้นค่อยโดดขึ้นมานอนกะเรา

ปกติเราจะไม่ตีริบบิ้น จะดุแทน เช่น ถ้ามันปีนโต๊ะกินข้าว(เป็นโต๊ะญี่ปุ่น) หรือจะแทะสายพัดลม(คงล่อตาล่อใจมันมากกว่า เพราะสายอย่างอื่นเช่นสายทีวี มันก็ไม่กัด) เราก็จะห้าม "อย่า" มันก็จะหยุดทำ แต่อย่างเดียวที่มันไม่เคยเชื่อก็คือ ฟัดนิ้วเรา ทั้งนิ้วมือและนิ้วเท้า จะฟัด กัด ทึ้ง สะบัด ปานจะให้นิ้วขาดไปกับปากมันเลย แล้วเราห้ามยังไงดุยังไงก็ไม่เชื่อ เราก็เลยใช้กระดาษมาม้วนๆ ตอนแรกฟาดพื้นให้เสียงดังๆก่อน เจ้าริบบิ้นไม่กลัวแฮะ ก็เลยตีสะโพกมันแทน กัดก็ตี กัดก็ตี แต่โชคร้าย เจ้าริบบิ้นไม่กลัวเลย ไม่เชื่อเลย แถมยังมีขู่แง่งๆอีก (แต่เราคงจะตีไม่แรงพอ เพราะน้องเราบอกว่า มันคงคิดว่าเราเล่นกับมัน ) ซึ่งทำให้เราเซ็งและไม่ยอมสนใจมันไปซักพัก และก็เหมือนมันจะรู้ตัวในที่สุด หลังจากทำผิดทำให้เราโมโห มันก็จะมาง้อโดยโดดขึ้นมานอนขดตัวบนตักเรา และทำหน้าเจี๋ยมเจี้ยม เราก็จะใจอ่อน

และจากจุดนี้เองที่ทำให้เราจับนิสัยเจ้าริบบิ้นได้ว่า ถ้าวันไหนมีตีมันมากๆ มันจะประท้วงโดยการอึฉี่นอก นสพ ในตอนกลางวันที่เราไม่อยู่ ประท้วงเห็นๆเพราะเธออึฉี่แบบใกล้ นสพ แต่ไม่โดน นสพ
ช่างประเสริฐจริงๆ !

Create Date : 25 สิงหาคม 2548 Last Update : 23 เมษายน 2556 11:03:23 น. Counter : 377 Pageviews.		3 comments
Share Tweet