ตามใจเธอได้ทุกอย่างเพราะอยากให้เธอมีความสุข ... คุณแม่ของผม
Group Blog
 
All Blogs
 

Blackberry ... ชายผู้ทรงอิทธิพล ... ความหายนะที่เกือบจะมาเยือน

... ทุกครั้งที่ผู้ใช้งานมีปัญหาด้านคอมพิวเตอร์ ... เป็นหน้าที่ของผมต้องช่วยแก้ไข ... ถึงปัญหานั้นจะเกิดขึ้นแล้วสักกี่ครั้ง เล็กน้อยหรือใหญ่หลวง ... ผมก็มีความสุขที่ได้ช่วยให้ทุกคนสามารถทำงานในหน้าที่ของตนเองต่อไปได้ ... ก็ผมเป็น IT Support นี่ครับ ....

... เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านในเวลาเกือบเลิกงานแล้ว... เลขาของผู้มีอิทธิพลสูงสุดในอาคารที่ทำงานได้ตามตัวผม ไปช่วยเกี่ยวกับการ Backup address book ของ Blackberry ลง Contact ของ Outlook ก็ลงไปทำให้ พร้อมแนะนำขั้นตอนการทำอีกครั้ง (จำไม่ได้ว่าแนะนำไปเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้ว)

... จากนั้นก็เคลียร์งานต่อไปเรื่อย ๆ จนกระทั่ง 18.25 น. ได้รับโทรศัพท์จากเลขา.. อีกครั้ง พร้อมกับเสียงกระซิบกระซาบจับใจความได้ว่า โทรศัพท์ (blackberry) ใช้ SMS ไม่ได้

จากการตรวจสอบ... เครื่อง Blackberry ไม่สามารถใช้งานรับส่งอีเมล์ได้ ทาง support ของ blackberry ก็ให้คำตอบกับผมว่า ต้องลงโปรแกรมใหม่สถานเดียวครับ เพราะ Thai G มีปัญหา ขณะนั้นเอง ผู้ทรงอิทธิพลที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ผม ก็มีท่าทีเครียดขึ้นเรื่อย ๆ มีเสียงถอนหายใจเป็นระยะ ๆ บรรยากาศ "มาคุ" สุด ๆ ...

5 นาทีที่ผ่านไปมันช่างเนิ่นนานราวชั่วโมงก็ไม่ปาน ... เพื่อลดความสงบเงียบก่อนที่ผมจะทำอะไรต่อไป จึงได้เล่าอาการที่ได้ขอคำปรึกษากับ Support ของ Blackberry ไปว่า อาจจะต้องส่งเครื่องเข้าศูนย์ของ Blackberry เพื่อตรวจเช็คและลงโปรแกรมใหม่ ... ความเงียบยังคงดำเนินต่อไป ... ชั่วอึดใจเดียวก็มีประโยคทองของการสนทนาเกิดขึ้น

"ก่อนที่ผมจะให้คุณทำ มันยังใช้งานได้ตามปกติอยู่นี่ แต่ตอนนี้ใช้ไม่ได้ แสดงว่าคุณทำเครื่องผมเสียใช่มั้ย ???????"

....... คิดจะนำประโยชน์เด็ดของ user "เมื่อกี้มันยังใช้งานได้ดีอยู่เลยครับ" มาตอบ ... แต่เกรงว่าอนาคตและหน้าที่การงานจะดับสูญ เลยต้องปิดปากไว้ ... มานั่งทบทวนการกระทำของตนเองอีกครั้ง ไม่น่าเชื่อเลยว่า การ Backup address book จะทำให้ไม่สามารถใช้งานอีเมล์ได้ ... จึงลองปิดเปิดเครื่องใหม่ ทำไป 2 ครั้งก็ยังให้ผลลัพธ์เหมือนเดิม

...... สุดท้ายก็ตัดสินใจ Restore ระบบทั้งหมดกลับมา (ก่อน backup address book ได้ backup ระบบไว้ด้วย) ลุ้นมาก ๆ มีข้อความแจ้งมาว่า ไม่สามารถ Restore อีเมล์ได้ ... ผมอดคิดไม่ได้ว่า ซวยแหง ๆ งานนี้ ... restore ไม่สำเร็จนี่หว่า

... แต่ โชคชะตาก็ไม่เล่นตลกกับผมมากจนเกินไปนัก ฟังก์ชันทีใช้งานไม่ได้ กลับมาใช้งานได้ตามปกติ จึงได้แจ้งผู้ทรงอิทธิไปว่า สามารถใช้งานได้ตามปกติแล้ว

"ดี ๆๆๆ ขอบคุณมาก ๆ เป็นคำพูดที่มาพร้อมกับรอยยิ้มของชายผู้ทรงอิทธิพล" ... ผมเองก็มีความสุขครับ ไม่ใช่เพราะทำงานให้ผู้ใหญ่ได้สำเร็จ ... แต่สุขเพราะข้อมูลของผู้ใช้ไม่หาย และสามารถใช้งานได้ตามปกติอย่างราบรื่น

เหตุการณ์ที่ผ่านไป มันเป็นการย้ำที่เห็นถึง
- ความสำคัญของการ backup ซึ่งแม้จะการทำงานที่เล็ก ๆ น้อย จนเราคิดว่าไม่น่าจะมีผลกระทบอะไร ก็ควรต้อง backup ระบบไว้

- อย่าไปใช้เลยเจ้าเครื่อง Blackberry หุหุ ... อันนี้เขียนไปเล่น ๆ (แต่ทำจริง) ถ้าการงานต้องแป้กเพราะ Blackberry คงเซ็งฉิบ .......

...เขียนต่อไม่ได้แล้ว เดี๋ยวมันจะเกินขอบเขตไป หุหุ ...




 

Create Date : 03 พฤศจิกายน 2551    
Last Update : 3 พฤศจิกายน 2551 13:42:27 น.
Counter : 282 Pageviews.  

ประสบการณ์ครั้งแรกของผมกับคนอื่น ... ที่ไม่ใช่แฟน

3 เมษายน 2550
เหตุการณ์เพิ่งผ่านมาไม่เกิน 3 เดือน เช้าวันเสาร์อากาศค่อนข้างสดใส วันนี้มีนัดซึ่งจะเป็นประสบการณ์แปลกใหม่ครั้งแรกในชีวิตของผม ...

ผมมีนัด ... น้องเค้าเป็นคนค่อนข้างสูงประมาณ 170 ซม. รูปร่างเพรียว ผิวค่อนข้างคล้ำ ผมยาวประบ่า ... น้องมารับผมถึงหน้าหมู่บ้านซึ่งวันนั้นแฟนผมไม่อยู่บ้าน ...

... เมื่อทุกอย่างเข้าที่เข้าทางตามครรลองที่มันควรจะเป็น ...
น้อง : พี่เบา ๆ ช้า ๆ นะ
ผม : คิดในใจ ... มันก็แน่อยู่แล้วหล่ะ ก็นี่มันประสบการณ์แปลกใหม่ครั้งแรกของผมนี่ จะรีบร้อนไปทำไม ?

... เวลาผ่านไปไม่ถึง 5 นาที ...
น้อง : ซอยพี่ซอย ...
ผม : คิดในใจ ... หางเสียงก็ไม่มีเลยสักนิด (ควรจะใช้บริการมั้ยเนีย?) ... ไหนบอกว่าให้ช้า ๆ ไม่ต้องรีบ ผมก็อยากทำแบบที่ปฎิบัติกับแฟนของผม

น้อง : พี่ซ้าย ... พี่ขวา ... พี่ช้า ๆ ... มีเด้งเป็นระยะ ๆ
ผม : คิดในใจ ... อะไรกันเนี่ย ... เห็นเราอ่อนหัดขนาดต้องบอกบทกันเลยหรือนี่ ?

เมื่อถึงเวลาที่ผมคิดว่าเหมาะสม ผมก็เร่งเพิ่มสปีดทีละน้อย ทีละน้อย ... ส่วนน้องก็มีเสียงครางในลำคอเป็นระยะ แม้เส้นทางที่ดูเหมือนยาวไกล แต่เวลาก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว และแล้วผมกับน้องก็ถึงจุดหมายปลายทางพร้อมกัน ...

.
.
.
.
.
.


... การขับรถออกถนนใหญ่วันแรกของผมก็ปลอดภัยด้วยดี เสียดายแฟนผมติดธุระเลยมาด้วยกันไม่ได้ ไม่งั้นคงได้ลุ้นกับผมและคนสอนขับรถด้วยกัน ...

ผมก็อยากขับไปเส้นทางหลัก เพราะต้องใช้ในชีวิตประจำวันจริง ๆ แต่คนสอนขับรถก็ดันไปเข้าซอยลัด ซึ่งเป็นถนนลูกรัง เลยต้องขับรถระวังเป็นพิเศษ

ก่อนถึงนิคมบางปูก็มีเสียวเล็กน้อย เพราะต้องขึ้นสะพานสูง ... เมื่อไปถึงนิคมบางปู ก็หัดขับจอดรถรูปตัว C ต่อ

... ขับรถออกถนนใหญ่ครั้งแรกก็ตื่นเต้นดีครับ แต่เสียอย่างเดียว ขับตอนเช้าไม่ค่อยมีรถเท่าไหร่ครับ เลยไม่ค่อยได้ประสบการณ์ที่ตื่นเต้นมากนัก




 

Create Date : 03 เมษายน 2550    
Last Update : 4 เมษายน 2550 11:52:21 น.
Counter : 343 Pageviews.  


supakorn_ku
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add supakorn_ku's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.