Toradora! : episode 16
- หลังจากประกาศเปิดตัวลงสมัครชิงตำแหน่งประธานนักเรียนด้วยความโหดเหี้ยมแล้ว กลุ่ม เพื่อนในห้องที่เข้าใจเบื้องหลังการกระทำนี้ก็ช่วยป่าวร้องหาผู้ที่จะมาช่วยเหลือพวกเขาให้พ้น จากมือมารของไทกะ เมื่อคิตามูระได้มาเห็นภาพนี้ ไทกะจึงวางท่าทีแข็งกร้าวให้หนักข้อขึ้น ไปอีก ทำให้ผู้คนรอบๆเริ่มหันไปหาคิตามูระและขอให้เขาลงสมัครเพื่อช่วยเหลือทุกคน ขณะ ที่แรงกดดันเริ่มส่งไปถึงคิตามูระ อ.ยูริที่ออกมาดูว่าเกิดอะไรขึ้นก็ถูกไมค์ที่ไทกะควงอยู่ซัด ขมับซ้ายลงไปกองกับพื้น หลังจากทราบเรื่องภายหลังแล้วว่า พวกไทกะต้องการจะบีบให้คิตา มูระต้องลงสมัครประธานนักเรียนเพราะเชื่อว่าจะเป็นหนทางทำให้คิตามูระกลับมาเป็นปกติ ได้ ริวจิจึงเผยต่ออีกว่าทุกคนในชั้นก็คิดตรงกันกับพวกเขาและจะสนับสนุนเรื่องนี้ด้วย เมื่ออ. ยูริถามว่าถ้าเกิดกรณีที่แผนไม่สำเร็จแล้วไม่มีใครลงสมัครเพิ่มก่อนเส้นตายเย็นวันศุกร์ ไทกะ จะกลายเป็นประธานนักเรียนคนใหม่ไปในทันทีเลย ไทกะก็บอกว่าเธอเชื่อว่าคิตามูระไม่ใช่ คนที่จะปล่อยเรื่องแบบนี้ให้ผ่านไปเฉยๆเป็นแน่ อ.ยูริจึงยอมรับความคิดแล้วเสนอตัวสอนการ ใช้งานปรินท์เตอร์เพื่อทำโปสเตอร์หาเสียงให้ - หลังจากการหาเสียงอันเผ็ดร้อนผ่านไปจนถึงคืนก่อนวันรับสมัครวันสุดท้าย ริวจิก็ได้รับโทร ศัพท์จากคนของสภานักเรียนมาเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้ฟัง ว่าสุมิเระจะไปเรียนต่อนอกใน สัปดาห์หน้า นี่อาจเป็นสาเหตุให้คิตามูระทำตัวแบบนี้ก็ได้ เมื่อรับทราบเรื่องแล้วริวจิก็รีบวิ่ง ออกไปข้างนอกเพื่อตามหาคิตามูระด้วยความโกรธ เมื่อวิ่งมาถึงริมแม่น้ำแล้วได้พบกับคิตามู ระที่มีรอยช้ำจากการถูกพ่อตัวเองชกมา ริวจิจึงนั่งลงคุยกับคิตามูระ คิตามูระจึงเผยว่าเขา น่ะแอบชอบสุมิเระอยู่ สุมิเระนั้นอยากเป็นนักบินอวกาศ และเธอได้รับคำเชิญให้ไปเรียนต่อ ยังต่างประเทศกับศาสตราจารย์ทางด้านนี้โดยตรง คิตามูระเองก็เพิ่งจะมารู้เรื่องนี้เหมือน กัน ตอนแรกเขากะว่าจะสารภาพรักกับสุมิเระหลังจากได้กลายเป็นประธานนักเรียนแล้ว แต่สุมิเระก็จะจากไปก่อนที่เขาจะได้เป็นประธานนักเรียนอย่างเต็มตัว เมื่อคิดถึงเรื่องนี้แล้ว เขาก็กลัวจนไม่กล้าจะทำอะไรต่อไปอีก ถึงเขาจะชนะใจเธอได้ แต่เธอก็คงจะเลือกก้าวต่อ ไปสู่ความฝันของตัวเองอยู่ดี ริวจิจึงบอกคิตามูระว่าความหวังของคนเรานั้นไม่สมหวังเสมอ ไปหรอก เขานึกไปถึงสิ่งที่ได้พูดกับไทกะไว้ มีคนบอกไทกะว่าเรื่องมันไม่ได้เป็นอย่างที่ไทกะ ต้องการเสมอไปหรอก ไทกะเลยใส่คนๆนั้นซะเละเลย คิตามูระจึงชมว่าก็สมเป็นไทกะที่อยู่ กันคนละระดับกับเขาแล้ว บางทีถ้าเขาถูกไทกะซัดจนน่วมบ้างคงจะดีกว่านี้ก็เป็นได้ ทันใด นั้นทั้งคู่ก็ได้ยินเสียงของไทกะตะโกนตามหาริวจิ คิตามูระจึงบอกต่อว่าเขาเข้าใจดีว่าไทกะ นั้นลงสมัครเพื่อตัวเขา เขารู้ว่าทุกคนเป็นห่วงเขาแค่ไหน เขาเองก็รู้ว่าเขาไม่ควรจะซึม กระทืออยู่แบบนี้ต่อไป แล้วคิตามูระก็ขอตัวกลับบ้านพร้อมบอกว่านี่เป็นสิ่งที่เขาตัดสินใจเอง แล้ว พรุ่งนี้พบกันที่โรงเรียน เมื่อริวจิมองคิตามูระวิ่งจากไป เขาก็เดินกลับไปหาไทกะที่ตาม มา เมื่อไทกะถามว่าริวจิเล่นงานคิตามูระไปแล้วจริงๆรึเปล่า ริวจิก็ปฏิเสธ พอถูกถามว่า โทรศัพท์เมื่อครู่นั่นเป็นเรื่องอะไร ริวจิก็บอกว่าเขาไม่อยากบอกเธอเรื่องนี้ - เช้าวันต่อมาขณะที่ไทกะกำลังหาเสียงด้วยการขู่เข็ญอยู่ คิตามูระที่ผมกลับมาเป็นสีดำแล้ว ก็เดินขึ้นมาข้างหน้าพร้อมขอโทษกับเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้น แล้วหันไปตะโกนบอกทุกคนว่าเขา จะไม่ยอมให้เกิดเรื่องอย่างที่ไทกะต้องการแน่ๆ เพราะเขาจะนำพาโรงเรียนนี้ก้าวไปสู่เส้น ทางที่เหมาะสมเอง จนเรียกเสียงเฮจากนักเรียนคนอื่นๆได้ แต่ตกเย็นภายหลัง ริวจิก็พบว่า จนถึงตอนนี้คิตามูระก็ยังไม่ส่งแบบฟอร์มลงสมัครมาเลย เมื่อริวจิไปตามหาคิตามูระที่ชั้นเรียน และถามเขาว่าทำไมถึงทำแบบนี้ คิตามูระก็บอกว่าเขาคิดดูแล้วและมันก็คงไม่ไหวจริงๆ คิตา มูระจึงชวนริวจิให้เดินกลับบ้านด้วยกัน เมื่อทั้งคู่เดินผ่านระเบียงห้อง คิตามูระก็เผยว่าทั้งคู่ ไม่ได้เดินกลับบ้านด้วยกันแบบนี้มานานแล้ว ริวจิจึงบอกว่านั่นเป็นเพราะคิตามูระง่วนอยู่แต่กับ สภานักเรียนตลอด คิตามูระจึงเล่าให้ฟังถึงเรื่องที่เขาได้เข้าไปทำงานกับสภานักเรียน เขา เล่าว่าตอนเข้ามาเรียนใหม่ๆ เขาก็ตื่นเต้นกับชีวิตม.ปลาย และคิดตามประสาชายหนุ่มว่าสิ่ง ที่ต้องทำให้ได้ในชีวิตม.ปลายก็คือมีความรัก เมื่อเขาได้ยินเรื่องของไทกะเขาก็เลยไปสาร ภาพรักเธอ แต่ก็ถูกปฏิเสธไป ในตอนที่เขาเศร้าซึมนั้น สุมิเระก็โผล่มาบอกเขาว่าเธอเห็น หมดทุกอย่างแล้ว ชีวิตม.ปลายเพิ่งจะเริ่มต้นขึ้นเท่านั้น จงมาเข้าร่วมกับสภานักเรียนซะ เธอบอกเขาว่าถ้าได้ทำงานหนักๆ คนเราก็จะลืมความเจ็บปวดไปเอง เพราะเหตุนั้นเขาจึง ถูกดึงตัวไปร่วมกับสภานักเรียน คิตามูระเผยต่อว่าทุกๆวันในสภานักเรียนนั้นมีแต่ความสนุก เขาได้กลายมาเป็นเพื่อนที่ดีกับไทกะ ความต้องการของเขาก็ได้กลายมาเป็นจริง ก้าวแรก ที่ไม่มั่นคงนั้นได้พาเขาเดินมาถึงจุดนี้เพราะคำพูดของสุมิเระ แต่ตอนนี้เขากลับไปไม่กล้าก้าว เดินไปต่อจากจุดนี้ สุมิเระที่ยืนอยู่ใกล้ๆจึงถามเขาว่าเพราะเหตุนี้คิตามูระก็เลยจะหนีไปรึไง แล้วนักเรียนคนอื่นๆที่ฝากความหวังไว้กับคิตามูระจะเป็นยังไง คิตามูระเป็นคนแบบนั้นหรือ เมื่อคิตามูระยกเท้าขึ้นมา ก็เพราะคิตามูระคิดอยากเดินก้าวต่อไปไม่ใช่รึ ถ้าเช่นนั้นเขาก็ ทำได้แต่เพียงก้่าวเดินต่อไปเท่านั้น เธอจึงเดินลงมาฟาดใบสมัครประธานนักเรียนลงกลาง หลังของคิตามูระพร้อมดันเขาให้เดินก้าวต่อไปได้ เธอจึงเดินจากไปพร้อมทิ้งท้ายว่าเธอจะ คอยดูว่าคิตามูระจะกลายเป็นประธานนักเรียนในแบบไหนต่อไป คิตามูระจึงถามเวลาริวจิว่า กี่โมงแล้ว เมื่อรู้ว่าเหลือเวลาอีก 2 นาทีก่อนสี่โมงเย็น เขาก็บอกกับริวจิว่าซูเปอร์สตาร์นั้น จะต้องออกมาในนาทีสุดท้าย พร้อมกับออกวิ่งไปยังห้องพักครู - วันต่อมา เนื่องจากผู้สมัครคนอื่นได้ถอนความจำนงค์ออกไปหมด จึงทำให้เหลือเพียงคิตามู ระเป็นผู้สมัครเพียงคนเดียว หลังจากแนะนำชื่อตัวเองเสร็จแล้วเขาก็ประกาศสารภาพรักกับ สุมิเระต่อหน้าทุกคนโดยทันที เขามายืนอยู่ ณ จุดนี้ได้เพราะความรักที่เขามีให้กับเธอ เขา อยากทราบความรู้สึกของสุมิเระก่อนที่เธอจะจากไป ว่าเขานั้นไม่มีโอกาสใดเลยหรือ ว่าทั้ง คู่นั้นไม่ได้ถูกผูกกันไว้ด้วยพรหมลิขิตหรอกหรือ เขาอยากให้เธอตอบให้เขาฟัง เมื่อคนดูข้าง ล่างเริ่มเชียร์ให้สุมิเระตอบเขา เธอจึงคว้าไมค์มาแล้วบอกว่านี่แหละคือรองประธานที่ทุกคน รู้จักกันดี เขาน่าสนใจมากใช่มั้ยล่ะ ถ้าโรงเรียนได้คนแบบนี้มาเป็นประธาน โรงเรียนนี้จะ น่าสนใจมากขึ้นอีกแค่ไหน เธอจึงฝากฝังให้ทุกคนลงคะแนนเลือกคิตามูระเป็นประธานคนต่อ ไปด้วย ก่อนจะเดินลงไปทิ้งให้คิตามูระเงยหน้าขึ้นมองเพดานเวทีอยู่คนเดียว เมื่อสุมิเระ เดินออกมาจากหอประชุม ริวจิจึงวิ่งตามมาถามเธอว่าทำไมถึงไม่ตอบคิตามูระไปให้เรียบ ร้อย ทั้งๆที่เมื่อวานเพิ่งจะบอกให้คิตามูระก้าวต่อไปแท้ๆ เธอจึงตอบเขาว่าเธอบอกให้คิตา มูระลงสมัครไม่ใช่ให้มาสารภาพแบบนั้น เมื่อริวจิถามว่าสุมิเระคิดจะหนีเองหรือยังไง เธอ จึงบอกว่าคนที่ก้าวไปข้างหน้าอย่างโง่ๆนั้นถูกเรียกกันว่าพวก"เดินไม่ดูตาม้าตาเรือ" คิตามูระ ต้องเรียนรู้วิธีที่ก้าวเดินต่อไปอย่างชาญฉลาด เธอชมริวจิว่าเขาเป็นเพื่อนที่ดีและขอให้ ริวจินั้นคงความเป็นเพื่อนที่ดีต่อคิตามูระแบบนี้ไว้ เมื่อริวจิจะพูดต่อ ไทกะก็มาดึงแขนเสื้อเขา ไว้พร้อมบอกว่าคิตามูระนั้นร้องไห้อยู่ เธอขอให้ริวจิไปอยู่เคียงข้างเขา เพราะเธอไม่อาจ ทำหน้าที่นั้นได้ เธอน่ะไม่เป็นไรหรอก ขอให้ริวจิไปอยู่เคียงข้างคิตามูระเถอะ เมื่อริวจิวิ่ง กลับไป ไทกะก็คิดในใจว่าสิ่งที่คนเรามุ่งหวังเป็นที่สุดนั้นจะไม่มีทางเป็นจริงได้ เมื่อเธอได้ ตระหนักถึงเรื่องนี้ เธอก็ไม่รู้จะทำอะไรต่อไปได้ ในตอนนั้นคิตามูระก็ยื่นมือมาหาเธอ แค่คำ ขอบคุณนั้นย่อมไม่เพียงพอกับสิ่งที่เธอได้รับจากเขา เธอรู้ว่าคนที่คิตามูระมีใจให้นั้นไม่ใช่เธอ แต่เธอก็อยากทำอะไรให้กับเขาเหมือนกับที่เธอเคยได้รับมาบ้าง เธอจึงชักดาบไม้ออกจาก กลางหลังแล้วเดินไปยังห้องเรียนของสุมิเระเพื่อท้าดวลกับสุมิเระ เมื่อรู้ว่ายังมีคนบ้าเหลือ อยู่ เธอก็ลุกขึ้นมารับคำท้าเพราะตอนนี้อารมณ์ของสุมิเระนั้นกำลังบูดได้ที่อยู่ด้วย ทั้งคู่จึงแลก หมัดกันอย่างหนักหน่วงก่อนที่ไทกะจะกดสุมิเระลงพื้นได้ ไทกะกล่าวหาว่าสุมิเระนั้นกลัวว่า ตัวเองจะทำร้ายคนอื่นและทำร้ายความรู้สึกของตัวเอง เพราะสุมิเระนั้นขี้ขลาด จึงทำให้ คิตามูระต้องเจ็บปวดแบบนี้ เธอจะไม่ยอมให้อภัยสุมิเระเด็ดขาด ก่อนที่ไทกะจะได้ซัดลงไป ต่อนั้น ริวจิก็เข้ามาดึงตัวเธอออกไปก่อน ผู้ชายคนอื่นๆก็มาห้ามสุมิเระไว้เช่นกัน ไทกะยังไม่ หยุดด่าว่าสุมิเระ สุมิเระจึงสวนไปบ้างว่าไทกะก็เป็นเพียงแค่ผู้หญิงป่าเถื่อนเท่านั้น ไทกะยัง ยืนยันว่านั่นก็ยังไม่เท่ากับสิ่งที่สุมิเระทำลงไป ถ้าไม่รับความรู้สึกของคิตามูระก็ให้พูดออกมา ตรงๆซะว่าเกลียดเขา สุมิเระจึงเตะรองเท้าขึ้นใส่หน้าไทกะแล้วตะโกนบอกว่าไทกะจะมา เข้าใจอะไรตัวเธอได้ ถ้าทำได้เธอเองก็อยากจะกลายเป็นเพียงคนบ้าที่เอาแต่ก้าวไปต่อ แบบไทกะได้เหมือนกัน ถ้าเธอบอกเขาว่าเธอชอบเขาแล้ว เขาก็คงจะตามเธอมาแน่ ถ้าเขา รู้ว่าเธออยากให้เขาตามเธอมา เขาก็จะทำแน่ใช่มั้ยล่ะ เพราะหมอนั่นเป็นคนที่ยอมทิ้งได้ซึ่ง ทุกสิ่งทุกอย่าง เธอจึงไม่สามารถกลายเป็นคนบ้าแบบไทกะได้ยังไงล่ะ คิตามูระที่ฟังอยู่ด้วย จึงออกมาพูดว่าประธานนั้นเป็นคนที่ดีจริงๆ เขารักประธานจากก้นบึ้งของหัวใจ เขาดีใจที่ได้ มีความรักต่อประธานเช่นนี้ คิตามูระจึงก้มหัวขอบคุณสุมิเระจากใจจริงเคล้าน้ำตาแห่งความ ผิดหวัง ส่วนไทกะกับสุมิเระนั้นต่างก็ทิ้งตัวลงไปนั่งนิ่งกันทั้งคู่ หลังจากเมื่อทุกคนในชั้นของ ริวจิมาช่วยทำความสะอาดให้กับห้องของสุมิเระแล้ว เพื่อนของอามิจึงบอกอามิว่าเธอเก็บ สมุดประจำตัวของไทกะได้ เมื่อเปิดดูก็พบว่ามีภาพของไทกะกับคิตามูระจับมือกันอยู่ จึงทำให้ รู้กันว่าไทกะนั้นชอบคิตามูระจริงๆ เมื่อเห็นว่ายังมีรูปอยู่อีกใบข้างล่าง อามิจึงรีบคว้ามาปิด แล้วบอกว่าเดี๋ยวเธอจะนำไปคืนให้กับริวจิเอง เมื่อเธอเดินผ่านมิโนริที่ยืนนิ่งอยู่ อามิก็กระซิบ บอกมิโนริว่าความรู้สึกผิดที่ก่อตัวขึ้นมาน่ะหายไปรึยัง? ก่อนจะเดินกัดฟันกลับห้องเรียนไป สองวันต่อมาสุมิเระก็บินไปยังต่างประเทศ คิตามูระก็ได้กลายมาเป็นประธานนักเรียน ส่วน ไทกะนั้นก็อาศัยเวลาที่ถูกพักการเรียนสองสัปดาห์ส่งโปสการ์ดมีข้อความว่า "ยัยบ้า" ไปให้ กับสุมิเระที่เมืองนอก เมื่อสุมิเระอ่านดูก็ถึงกับหัวเราะใหญ่
โฮ่... ดราม่าหนักแน่นจริงๆตอนนี้ เราก็ได้รู้กันแล้วนะครับถึงสาเหตุที่คิตามูระนั้นชอบสุมิเระ แต่ผมเองก็อึ้งไปเหมือนกันตอนที่คิตามูระเล่นสารภาพรักต่อหน้าที่ประชุมแบบนั้น เจ้าตัวคงกะ จะใช้คนอื่นรอบๆช่วยกันบีบให้สุมิเระเผยความรู้สึกออกมา แต่สุมิเระเองก็นิ่งพอที่จะปัดเรื่อง นี้เป็นมุขหาเสียงของคิตามูระได้ แต่ก็มีบางคนที่มองทะลุความจริงข้อนี้ได้เช่นริวจิกับไทกะ เป็นต้น ไทกะนั้นถึงกับชักดาบไม้ออกลุยกับสุมิเระเลย ซึ่งซัดกันมันส์ดีเดือดจริงๆครับ แต่เพราะ เหตุการณ์ที่คนเราถูกบีบคั้นทั้งร่างกายและจิตใจแบบนั้น สุมิเระที่เป็นเพียงแค่เด็กผู้หญิงคนนึง ก็ย่อมทนไม่ได้และต้องปล่อยให้ความจริงมันไหลออกมาเช่นนี้ เธอนิ่งเฉยกับความรู้สึกของ คิตามูระเพราะเธออยากให้เขาได้เดินไปในเส้นทางของตัวเองที่ดีกว่านี้ ตัวผมจะไม่ออก ความเห็นว่านี่เป็นสิ่งที่ถูกมั้ยกับการที่คนเราจะกดความรู้สึกของตัวเองไว้เพื่อให้คนอื่นๆได้ มีโอกาสพบกับสิ่งที่ดีกว่า แต่ผมคิดว่าถ้าสุมิเระไม่ถูกไทกะบีบให้พูดออกมา เธอจะต้องเสียใจ ไปตลอดแน่ๆ อย่างน้อยความจริงที่เธอเผยก็ทำให้คิตามูระสามารถก้าวเดินต่อไปได้จริงๆ เสียที ซึ่งมองได้ว่าโอกาสที่คิตามูระจะคู่กันกับไทกะในภายหลังก็เปิดกว้างขึ้นอีกครั้ง
อีกเรื่องหนึ่งที่น่าสนใจ ก็คือบทกระซิบของอามิที่ถามเชิงประชดมิโนริว่าความรู้สึกผิดที่ก่อตัว ขึ้นมาในใจของมิโนริน่ะหายไปหมดรึยัง การที่อามิพูดแบบนี้แล้วเดินจากไปด้วยความไม่พอใจ นั้นมองได้ว่าเธอกำลังพูดถึงความรู้สึกโล่งใจที่เกิดขึ้นกับมิโนริเมื่อรู้ว่าจริงๆแล้ว ไทกะชอบคิตา มูระอยู่ จากนี้ไปจะเป็นการเดาล้วนๆนะครับว่านี่เป็นสัญญาณบอกว่าเธอเริ่มมีใจให้กับริวจิ แล้ว เมื่อไทกะที่ใครๆก็คิดกันว่าคบอยู่กับริวจิ ใจจริงนั้นชอบคิตามูระอยู่ มิโนริจึงโล่งใจที่ เธอสามารถเข้าหาริวจิในอีกมุมมองได้ เมื่อนั้นความรู้สึกผิดก็ประดังขึ้นมาเพราะว่านั่นจะ กลายเป็นการทรยศเพื่อนสนิทที่สุดของเธอไปหรือเปล่า อามิที่อ่านสีหน้านี้ของเธอออกจึงเข้า ไปพูดแบบนี้กับเธอ... อย่าลืมนะครับว่านี่คือเดา จะเป็นจริงหรือไม่ก็คอยติดตามชมตอนต่อ ไปด้วยกันดีกว่าครับ
Create Date : 26 มกราคม 2552 |
Last Update : 26 มกราคม 2552 15:37:07 น. |
|
1 comments
|
Counter : 517 Pageviews. |
|
|
|
โดย: kotami IP: 114.128.161.110 วันที่: 26 มกราคม 2552 เวลา:21:11:12 น. |
|
|
|
| |
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ตัวเรานั้นเป็นเพียงเศษละอองแห่งดวงดาว... เล็กกระจิ๋วเมื่อเทียบกับสากลโลก... แต่เศษละอองนี้จะเปลี่ยนแปลงโลกได้... ด้วยศรัทธา...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|