Toradora! : episode 16



- หลังจากประกาศเปิดตัวลงสมัครชิงตำแหน่งประธานนักเรียนด้วยความโหดเหี้ยมแล้ว กลุ่ม
เพื่อนในห้องที่เข้าใจเบื้องหลังการกระทำนี้ก็ช่วยป่าวร้องหาผู้ที่จะมาช่วยเหลือพวกเขาให้พ้น
จากมือมารของไทกะ เมื่อคิตามูระได้มาเห็นภาพนี้ ไทกะจึงวางท่าทีแข็งกร้าวให้หนักข้อขึ้น
ไปอีก ทำให้ผู้คนรอบๆเริ่มหันไปหาคิตามูระและขอให้เขาลงสมัครเพื่อช่วยเหลือทุกคน ขณะ
ที่แรงกดดันเริ่มส่งไปถึงคิตามูระ อ.ยูริที่ออกมาดูว่าเกิดอะไรขึ้นก็ถูกไมค์ที่ไทกะควงอยู่ซัด
ขมับซ้ายลงไปกองกับพื้น หลังจากทราบเรื่องภายหลังแล้วว่า พวกไทกะต้องการจะบีบให้คิตา
มูระต้องลงสมัครประธานนักเรียนเพราะเชื่อว่าจะเป็นหนทางทำให้คิตามูระกลับมาเป็นปกติ
ได้ ริวจิจึงเผยต่ออีกว่าทุกคนในชั้นก็คิดตรงกันกับพวกเขาและจะสนับสนุนเรื่องนี้ด้วย เมื่ออ.
ยูริถามว่าถ้าเกิดกรณีที่แผนไม่สำเร็จแล้วไม่มีใครลงสมัครเพิ่มก่อนเส้นตายเย็นวันศุกร์ ไทกะ
จะกลายเป็นประธานนักเรียนคนใหม่ไปในทันทีเลย ไทกะก็บอกว่าเธอเชื่อว่าคิตามูระไม่ใช่
คนที่จะปล่อยเรื่องแบบนี้ให้ผ่านไปเฉยๆเป็นแน่ อ.ยูริจึงยอมรับความคิดแล้วเสนอตัวสอนการ
ใช้งานปรินท์เตอร์เพื่อทำโปสเตอร์หาเสียงให้
- หลังจากการหาเสียงอันเผ็ดร้อนผ่านไปจนถึงคืนก่อนวันรับสมัครวันสุดท้าย ริวจิก็ได้รับโทร
ศัพท์จากคนของสภานักเรียนมาเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้ฟัง ว่าสุมิเระจะไปเรียนต่อนอกใน
สัปดาห์หน้า นี่อาจเป็นสาเหตุให้คิตามูระทำตัวแบบนี้ก็ได้ เมื่อรับทราบเรื่องแล้วริวจิก็รีบวิ่ง
ออกไปข้างนอกเพื่อตามหาคิตามูระด้วยความโกรธ เมื่อวิ่งมาถึงริมแม่น้ำแล้วได้พบกับคิตามู
ระที่มีรอยช้ำจากการถูกพ่อตัวเองชกมา ริวจิจึงนั่งลงคุยกับคิตามูระ คิตามูระจึงเผยว่าเขา
น่ะแอบชอบสุมิเระอยู่ สุมิเระนั้นอยากเป็นนักบินอวกาศ และเธอได้รับคำเชิญให้ไปเรียนต่อ
ยังต่างประเทศกับศาสตราจารย์ทางด้านนี้โดยตรง คิตามูระเองก็เพิ่งจะมารู้เรื่องนี้เหมือน
กัน ตอนแรกเขากะว่าจะสารภาพรักกับสุมิเระหลังจากได้กลายเป็นประธานนักเรียนแล้ว
แต่สุมิเระก็จะจากไปก่อนที่เขาจะได้เป็นประธานนักเรียนอย่างเต็มตัว เมื่อคิดถึงเรื่องนี้แล้ว
เขาก็กลัวจนไม่กล้าจะทำอะไรต่อไปอีก ถึงเขาจะชนะใจเธอได้ แต่เธอก็คงจะเลือกก้าวต่อ
ไปสู่ความฝันของตัวเองอยู่ดี ริวจิจึงบอกคิตามูระว่าความหวังของคนเรานั้นไม่สมหวังเสมอ
ไปหรอก เขานึกไปถึงสิ่งที่ได้พูดกับไทกะไว้ มีคนบอกไทกะว่าเรื่องมันไม่ได้เป็นอย่างที่ไทกะ
ต้องการเสมอไปหรอก ไทกะเลยใส่คนๆนั้นซะเละเลย คิตามูระจึงชมว่าก็สมเป็นไทกะที่อยู่
กันคนละระดับกับเขาแล้ว บางทีถ้าเขาถูกไทกะซัดจนน่วมบ้างคงจะดีกว่านี้ก็เป็นได้ ทันใด
นั้นทั้งคู่ก็ได้ยินเสียงของไทกะตะโกนตามหาริวจิ คิตามูระจึงบอกต่อว่าเขาเข้าใจดีว่าไทกะ
นั้นลงสมัครเพื่อตัวเขา เขารู้ว่าทุกคนเป็นห่วงเขาแค่ไหน เขาเองก็รู้ว่าเขาไม่ควรจะซึม
กระทืออยู่แบบนี้ต่อไป แล้วคิตามูระก็ขอตัวกลับบ้านพร้อมบอกว่านี่เป็นสิ่งที่เขาตัดสินใจเอง
แล้ว พรุ่งนี้พบกันที่โรงเรียน เมื่อริวจิมองคิตามูระวิ่งจากไป เขาก็เดินกลับไปหาไทกะที่ตาม
มา เมื่อไทกะถามว่าริวจิเล่นงานคิตามูระไปแล้วจริงๆรึเปล่า ริวจิก็ปฏิเสธ พอถูกถามว่า
โทรศัพท์เมื่อครู่นั่นเป็นเรื่องอะไร ริวจิก็บอกว่าเขาไม่อยากบอกเธอเรื่องนี้
- เช้าวันต่อมาขณะที่ไทกะกำลังหาเสียงด้วยการขู่เข็ญอยู่ คิตามูระที่ผมกลับมาเป็นสีดำแล้ว
ก็เดินขึ้นมาข้างหน้าพร้อมขอโทษกับเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้น แล้วหันไปตะโกนบอกทุกคนว่าเขา
จะไม่ยอมให้เกิดเรื่องอย่างที่ไทกะต้องการแน่ๆ เพราะเขาจะนำพาโรงเรียนนี้ก้าวไปสู่เส้น
ทางที่เหมาะสมเอง จนเรียกเสียงเฮจากนักเรียนคนอื่นๆได้ แต่ตกเย็นภายหลัง ริวจิก็พบว่า
จนถึงตอนนี้คิตามูระก็ยังไม่ส่งแบบฟอร์มลงสมัครมาเลย เมื่อริวจิไปตามหาคิตามูระที่ชั้นเรียน
และถามเขาว่าทำไมถึงทำแบบนี้ คิตามูระก็บอกว่าเขาคิดดูแล้วและมันก็คงไม่ไหวจริงๆ คิตา
มูระจึงชวนริวจิให้เดินกลับบ้านด้วยกัน เมื่อทั้งคู่เดินผ่านระเบียงห้อง คิตามูระก็เผยว่าทั้งคู่
ไม่ได้เดินกลับบ้านด้วยกันแบบนี้มานานแล้ว ริวจิจึงบอกว่านั่นเป็นเพราะคิตามูระง่วนอยู่แต่กับ
สภานักเรียนตลอด คิตามูระจึงเล่าให้ฟังถึงเรื่องที่เขาได้เข้าไปทำงานกับสภานักเรียน เขา
เล่าว่าตอนเข้ามาเรียนใหม่ๆ เขาก็ตื่นเต้นกับชีวิตม.ปลาย และคิดตามประสาชายหนุ่มว่าสิ่ง
ที่ต้องทำให้ได้ในชีวิตม.ปลายก็คือมีความรัก เมื่อเขาได้ยินเรื่องของไทกะเขาก็เลยไปสาร
ภาพรักเธอ แต่ก็ถูกปฏิเสธไป ในตอนที่เขาเศร้าซึมนั้น สุมิเระก็โผล่มาบอกเขาว่าเธอเห็น
หมดทุกอย่างแล้ว ชีวิตม.ปลายเพิ่งจะเริ่มต้นขึ้นเท่านั้น จงมาเข้าร่วมกับสภานักเรียนซะ
เธอบอกเขาว่าถ้าได้ทำงานหนักๆ คนเราก็จะลืมความเจ็บปวดไปเอง เพราะเหตุนั้นเขาจึง
ถูกดึงตัวไปร่วมกับสภานักเรียน คิตามูระเผยต่อว่าทุกๆวันในสภานักเรียนนั้นมีแต่ความสนุก
เขาได้กลายมาเป็นเพื่อนที่ดีกับไทกะ ความต้องการของเขาก็ได้กลายมาเป็นจริง ก้าวแรก
ที่ไม่มั่นคงนั้นได้พาเขาเดินมาถึงจุดนี้เพราะคำพูดของสุมิเระ แต่ตอนนี้เขากลับไปไม่กล้าก้าว
เดินไปต่อจากจุดนี้ สุมิเระที่ยืนอยู่ใกล้ๆจึงถามเขาว่าเพราะเหตุนี้คิตามูระก็เลยจะหนีไปรึไง
แล้วนักเรียนคนอื่นๆที่ฝากความหวังไว้กับคิตามูระจะเป็นยังไง คิตามูระเป็นคนแบบนั้นหรือ
เมื่อคิตามูระยกเท้าขึ้นมา ก็เพราะคิตามูระคิดอยากเดินก้าวต่อไปไม่ใช่รึ ถ้าเช่นนั้นเขาก็
ทำได้แต่เพียงก้่าวเดินต่อไปเท่านั้น เธอจึงเดินลงมาฟาดใบสมัครประธานนักเรียนลงกลาง
หลังของคิตามูระพร้อมดันเขาให้เดินก้าวต่อไปได้ เธอจึงเดินจากไปพร้อมทิ้งท้ายว่าเธอจะ
คอยดูว่าคิตามูระจะกลายเป็นประธานนักเรียนในแบบไหนต่อไป คิตามูระจึงถามเวลาริวจิว่า
กี่โมงแล้ว เมื่อรู้ว่าเหลือเวลาอีก 2 นาทีก่อนสี่โมงเย็น เขาก็บอกกับริวจิว่าซูเปอร์สตาร์นั้น
จะต้องออกมาในนาทีสุดท้าย พร้อมกับออกวิ่งไปยังห้องพักครู
- วันต่อมา เนื่องจากผู้สมัครคนอื่นได้ถอนความจำนงค์ออกไปหมด จึงทำให้เหลือเพียงคิตามู
ระเป็นผู้สมัครเพียงคนเดียว หลังจากแนะนำชื่อตัวเองเสร็จแล้วเขาก็ประกาศสารภาพรักกับ
สุมิเระต่อหน้าทุกคนโดยทันที เขามายืนอยู่ ณ จุดนี้ได้เพราะความรักที่เขามีให้กับเธอ เขา
อยากทราบความรู้สึกของสุมิเระก่อนที่เธอจะจากไป ว่าเขานั้นไม่มีโอกาสใดเลยหรือ ว่าทั้ง
คู่นั้นไม่ได้ถูกผูกกันไว้ด้วยพรหมลิขิตหรอกหรือ เขาอยากให้เธอตอบให้เขาฟัง เมื่อคนดูข้าง
ล่างเริ่มเชียร์ให้สุมิเระตอบเขา เธอจึงคว้าไมค์มาแล้วบอกว่านี่แหละคือรองประธานที่ทุกคน
รู้จักกันดี เขาน่าสนใจมากใช่มั้ยล่ะ ถ้าโรงเรียนได้คนแบบนี้มาเป็นประธาน โรงเรียนนี้จะ
น่าสนใจมากขึ้นอีกแค่ไหน เธอจึงฝากฝังให้ทุกคนลงคะแนนเลือกคิตามูระเป็นประธานคนต่อ
ไปด้วย ก่อนจะเดินลงไปทิ้งให้คิตามูระเงยหน้าขึ้นมองเพดานเวทีอยู่คนเดียว เมื่อสุมิเระ
เดินออกมาจากหอประชุม ริวจิจึงวิ่งตามมาถามเธอว่าทำไมถึงไม่ตอบคิตามูระไปให้เรียบ
ร้อย ทั้งๆที่เมื่อวานเพิ่งจะบอกให้คิตามูระก้าวต่อไปแท้ๆ เธอจึงตอบเขาว่าเธอบอกให้คิตา
มูระลงสมัครไม่ใช่ให้มาสารภาพแบบนั้น เมื่อริวจิถามว่าสุมิเระคิดจะหนีเองหรือยังไง เธอ
จึงบอกว่าคนที่ก้าวไปข้างหน้าอย่างโง่ๆนั้นถูกเรียกกันว่าพวก"เดินไม่ดูตาม้าตาเรือ" คิตามูระ
ต้องเรียนรู้วิธีที่ก้าวเดินต่อไปอย่างชาญฉลาด เธอชมริวจิว่าเขาเป็นเพื่อนที่ดีและขอให้
ริวจินั้นคงความเป็นเพื่อนที่ดีต่อคิตามูระแบบนี้ไว้ เมื่อริวจิจะพูดต่อ ไทกะก็มาดึงแขนเสื้อเขา
ไว้พร้อมบอกว่าคิตามูระนั้นร้องไห้อยู่ เธอขอให้ริวจิไปอยู่เคียงข้างเขา เพราะเธอไม่อาจ
ทำหน้าที่นั้นได้ เธอน่ะไม่เป็นไรหรอก ขอให้ริวจิไปอยู่เคียงข้างคิตามูระเถอะ เมื่อริวจิวิ่ง
กลับไป ไทกะก็คิดในใจว่าสิ่งที่คนเรามุ่งหวังเป็นที่สุดนั้นจะไม่มีทางเป็นจริงได้ เมื่อเธอได้
ตระหนักถึงเรื่องนี้ เธอก็ไม่รู้จะทำอะไรต่อไปได้ ในตอนนั้นคิตามูระก็ยื่นมือมาหาเธอ แค่คำ
ขอบคุณนั้นย่อมไม่เพียงพอกับสิ่งที่เธอได้รับจากเขา เธอรู้ว่าคนที่คิตามูระมีใจให้นั้นไม่ใช่เธอ
แต่เธอก็อยากทำอะไรให้กับเขาเหมือนกับที่เธอเคยได้รับมาบ้าง เธอจึงชักดาบไม้ออกจาก
กลางหลังแล้วเดินไปยังห้องเรียนของสุมิเระเพื่อท้าดวลกับสุมิเระ เมื่อรู้ว่ายังมีคนบ้าเหลือ
อยู่ เธอก็ลุกขึ้นมารับคำท้าเพราะตอนนี้อารมณ์ของสุมิเระนั้นกำลังบูดได้ที่อยู่ด้วย ทั้งคู่จึงแลก
หมัดกันอย่างหนักหน่วงก่อนที่ไทกะจะกดสุมิเระลงพื้นได้ ไทกะกล่าวหาว่าสุมิเระนั้นกลัวว่า
ตัวเองจะทำร้ายคนอื่นและทำร้ายความรู้สึกของตัวเอง เพราะสุมิเระนั้นขี้ขลาด จึงทำให้
คิตามูระต้องเจ็บปวดแบบนี้ เธอจะไม่ยอมให้อภัยสุมิเระเด็ดขาด ก่อนที่ไทกะจะได้ซัดลงไป
ต่อนั้น ริวจิก็เข้ามาดึงตัวเธอออกไปก่อน ผู้ชายคนอื่นๆก็มาห้ามสุมิเระไว้เช่นกัน ไทกะยังไม่
หยุดด่าว่าสุมิเระ สุมิเระจึงสวนไปบ้างว่าไทกะก็เป็นเพียงแค่ผู้หญิงป่าเถื่อนเท่านั้น ไทกะยัง
ยืนยันว่านั่นก็ยังไม่เท่ากับสิ่งที่สุมิเระทำลงไป ถ้าไม่รับความรู้สึกของคิตามูระก็ให้พูดออกมา
ตรงๆซะว่าเกลียดเขา สุมิเระจึงเตะรองเท้าขึ้นใส่หน้าไทกะแล้วตะโกนบอกว่าไทกะจะมา
เข้าใจอะไรตัวเธอได้ ถ้าทำได้เธอเองก็อยากจะกลายเป็นเพียงคนบ้าที่เอาแต่ก้าวไปต่อ
แบบไทกะได้เหมือนกัน ถ้าเธอบอกเขาว่าเธอชอบเขาแล้ว เขาก็คงจะตามเธอมาแน่ ถ้าเขา
รู้ว่าเธออยากให้เขาตามเธอมา เขาก็จะทำแน่ใช่มั้ยล่ะ เพราะหมอนั่นเป็นคนที่ยอมทิ้งได้ซึ่ง
ทุกสิ่งทุกอย่าง เธอจึงไม่สามารถกลายเป็นคนบ้าแบบไทกะได้ยังไงล่ะ คิตามูระที่ฟังอยู่ด้วย
จึงออกมาพูดว่าประธานนั้นเป็นคนที่ดีจริงๆ เขารักประธานจากก้นบึ้งของหัวใจ เขาดีใจที่ได้
มีความรักต่อประธานเช่นนี้ คิตามูระจึงก้มหัวขอบคุณสุมิเระจากใจจริงเคล้าน้ำตาแห่งความ
ผิดหวัง ส่วนไทกะกับสุมิเระนั้นต่างก็ทิ้งตัวลงไปนั่งนิ่งกันทั้งคู่ หลังจากเมื่อทุกคนในชั้นของ
ริวจิมาช่วยทำความสะอาดให้กับห้องของสุมิเระแล้ว เพื่อนของอามิจึงบอกอามิว่าเธอเก็บ
สมุดประจำตัวของไทกะได้ เมื่อเปิดดูก็พบว่ามีภาพของไทกะกับคิตามูระจับมือกันอยู่ จึงทำให้
รู้กันว่าไทกะนั้นชอบคิตามูระจริงๆ เมื่อเห็นว่ายังมีรูปอยู่อีกใบข้างล่าง อามิจึงรีบคว้ามาปิด
แล้วบอกว่าเดี๋ยวเธอจะนำไปคืนให้กับริวจิเอง เมื่อเธอเดินผ่านมิโนริที่ยืนนิ่งอยู่ อามิก็กระซิบ
บอกมิโนริว่าความรู้สึกผิดที่ก่อตัวขึ้นมาน่ะหายไปรึยัง? ก่อนจะเดินกัดฟันกลับห้องเรียนไป
สองวันต่อมาสุมิเระก็บินไปยังต่างประเทศ คิตามูระก็ได้กลายมาเป็นประธานนักเรียน ส่วน
ไทกะนั้นก็อาศัยเวลาที่ถูกพักการเรียนสองสัปดาห์ส่งโปสการ์ดมีข้อความว่า "ยัยบ้า" ไปให้
กับสุมิเระที่เมืองนอก เมื่อสุมิเระอ่านดูก็ถึงกับหัวเราะใหญ่

โฮ่... ดราม่าหนักแน่นจริงๆตอนนี้ เราก็ได้รู้กันแล้วนะครับถึงสาเหตุที่คิตามูระนั้นชอบสุมิเระ
แต่ผมเองก็อึ้งไปเหมือนกันตอนที่คิตามูระเล่นสารภาพรักต่อหน้าที่ประชุมแบบนั้น เจ้าตัวคงกะ
จะใช้คนอื่นรอบๆช่วยกันบีบให้สุมิเระเผยความรู้สึกออกมา แต่สุมิเระเองก็นิ่งพอที่จะปัดเรื่อง
นี้เป็นมุขหาเสียงของคิตามูระได้ แต่ก็มีบางคนที่มองทะลุความจริงข้อนี้ได้เช่นริวจิกับไทกะ
เป็นต้น ไทกะนั้นถึงกับชักดาบไม้ออกลุยกับสุมิเระเลย ซึ่งซัดกันมันส์ดีเดือดจริงๆครับ แต่เพราะ
เหตุการณ์ที่คนเราถูกบีบคั้นทั้งร่างกายและจิตใจแบบนั้น สุมิเระที่เป็นเพียงแค่เด็กผู้หญิงคนนึง
ก็ย่อมทนไม่ได้และต้องปล่อยให้ความจริงมันไหลออกมาเช่นนี้ เธอนิ่งเฉยกับความรู้สึกของ
คิตามูระเพราะเธออยากให้เขาได้เดินไปในเส้นทางของตัวเองที่ดีกว่านี้ ตัวผมจะไม่ออก
ความเห็นว่านี่เป็นสิ่งที่ถูกมั้ยกับการที่คนเราจะกดความรู้สึกของตัวเองไว้เพื่อให้คนอื่นๆได้
มีโอกาสพบกับสิ่งที่ดีกว่า แต่ผมคิดว่าถ้าสุมิเระไม่ถูกไทกะบีบให้พูดออกมา เธอจะต้องเสียใจ
ไปตลอดแน่ๆ อย่างน้อยความจริงที่เธอเผยก็ทำให้คิตามูระสามารถก้าวเดินต่อไปได้จริงๆ
เสียที ซึ่งมองได้ว่าโอกาสที่คิตามูระจะคู่กันกับไทกะในภายหลังก็เปิดกว้างขึ้นอีกครั้ง

อีกเรื่องหนึ่งที่น่าสนใจ ก็คือบทกระซิบของอามิที่ถามเชิงประชดมิโนริว่าความรู้สึกผิดที่ก่อตัว
ขึ้นมาในใจของมิโนริน่ะหายไปหมดรึยัง การที่อามิพูดแบบนี้แล้วเดินจากไปด้วยความไม่พอใจ
นั้นมองได้ว่าเธอกำลังพูดถึงความรู้สึกโล่งใจที่เกิดขึ้นกับมิโนริเมื่อรู้ว่าจริงๆแล้ว ไทกะชอบคิตา
มูระอยู่ จากนี้ไปจะเป็นการเดาล้วนๆนะครับว่านี่เป็นสัญญาณบอกว่าเธอเริ่มมีใจให้กับริวจิ
แล้ว เมื่อไทกะที่ใครๆก็คิดกันว่าคบอยู่กับริวจิ ใจจริงนั้นชอบคิตามูระอยู่ มิโนริจึงโล่งใจที่
เธอสามารถเข้าหาริวจิในอีกมุมมองได้ เมื่อนั้นความรู้สึกผิดก็ประดังขึ้นมาเพราะว่านั่นจะ
กลายเป็นการทรยศเพื่อนสนิทที่สุดของเธอไปหรือเปล่า อามิที่อ่านสีหน้านี้ของเธอออกจึงเข้า
ไปพูดแบบนี้กับเธอ... อย่าลืมนะครับว่านี่คือเดา จะเป็นจริงหรือไม่ก็คอยติดตามชมตอนต่อ
ไปด้วยกันดีกว่าครับ


Create Date : 26 มกราคม 2552
Last Update : 26 มกราคม 2552 15:37:07 น. 1 comments
Counter : 517 Pageviews.

 
ตอนบู๊กันนี่มันส์จริงๆค่ะ^^


โดย: kotami IP: 114.128.161.110 วันที่: 26 มกราคม 2552 เวลา:21:11:12 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

suckoja
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ตัวเรานั้นเป็นเพียงเศษละอองแห่งดวงดาว...
เล็กกระจิ๋วเมื่อเทียบกับสากลโลก...
แต่เศษละอองนี้จะเปลี่ยนแปลงโลกได้...
ด้วยศรัทธา...

Thomas Clover's Facebook profile

Suckoja Updates

    Group Blog
     
    All Blogs
     
    Friends' blogs
    [Add suckoja's blog to your web]
    Links
     

     Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.