• 2014 music love
• life at MSU
• Daily writing

จาก 23/5/2014 ถึง 28/02/2016 ช่วงเวลาที่ดูไม่นานแต่แสนนานเหล่านี้ หายไปไหนมานะ? เวลาที่ผ่านไป ไปทำอะไรอยู่นะ คำถามที่ใช้ถามตัวเองเมื่อกลับมาบังเอิญเจอบล็อกที่น่ารักอันเก่าอันนี้ เจอรอยยิ้มบนรูปโปรไฟล์ ความจำเก่าที่ลืมไปแล้วว่ามีกลับมาทักทาย ความรู้สึกอยาก อย่างมุ่งมั่น ตั้งใจเหล่านั้นของเด็กมัธยมที่กำลังจะเป็นนิสิตเต็มตัวจะเป็นอย่างที่ใฝ่ฝัน เวลาเกือบสองปี ชีวิตมหาวิทยาลัย  ไม่ได้เป็นชีวิตที่ดูตื่นเต้นหรือเรื่องน่าสนใจมากมายเกิดขึ้น เป็นเพียงชีวิตที่มีแต่การเรียนและเรียน เรียนทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านเข้ามา เรียนรู้เพื่อประสบการณ์ เรียนเพื่อเอาตัวรอด เพื่อปีที่ 4 ที่น่าตื่นเต้น การออกไปเผชิญกับโลกแห่งความจริง  ถึงความคิดจะเปลี่ยนไปตามสิ่งที่เข้ามาเปลี่ยนแปลงตัวเอง แต่ความฝัน และความต้องการอันร้อนแรงเหล่านั้นยังคงส่งผ่านมา ดีใจจังที่คิดอย่างจะกลับมาเขียนบล็อกอีกครั้ง ทั้งๆ ที่ก็เขียนอะไรต่อมิอะไรทิ้งไว้หลายที่ แต่ไม่มีท่าทีว่าจะเป็นชิ้นเป็นอัน ดีใจที่ได้เจอกันอีกครั้ง  ที่ได้เจอกันทำให้ได้คิดว่า ตอนนี้คือ ชีวิตมหาลัยที่เคยเขียนถึง... ----สิ่งที่จะทำต่อจากนี้ เรียนๆ ไปก็คิดว่าสิ่งที่อยู่ในหัวมันเยอะเกินไป อยากจะหาที่ให้มันได้ออกมาเดินบ้าง อยากจะเขียนเพื่อแชร์ความรู้ การเรียนภาษาเกาหลี หวังว่าตัวเองจะไม่ทิ้งให้มันร้างไปเป็นปีอีก บล็อกที่น่ารักแห่งนี้  ^^   Create Date : 28 กุมภาพันธ์ 2559     Last Update : 28 กุมภาพันธ์ 2559 20:27:55 น. Counter : 624 Pageviews.   0 comment Share Tweet

เริ่มต้น ดี มีชัยไปกว่าครึ่ง (มันถูกอย่างนั้นหรือเปล่านะ) MSU   มันจะเริ่มยังไง......... ยังคงสงสัย หลังจากจบมัธยมมา เกือบสามเดือน และรอคอยการจะได้เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย  สิ่งที่เลือกเรียนคือ สิ่งที่คิดว่าเหมาะและชอบมากกกกก ตอนนี้ เลือกเรียนภาษาเกาหลี ที่มหาสารคาม  ตอนแรก มัน อุปสรรคคือคนรอบตัว เรียนเกาหลี เพื่ออะไร เรียนไปทำไม จะมีงานทำหรือไง  เรียนเพราะกระแส มันไม่ดี งั้นงี้ เยอะไปหมด ก็ยังดีที่พ่อแม่เป็นบุคคลที่มีจิตใจกว้างขวาง เกลี้ยกล่อมได้ง่ายหน่อย ท่านจึงไม่คัดค้านแต่อย่างใด ผ่านการรอคอย หลายเดือน ผ่านไป อุปสรรค ผ่านมาและก็ผ่านไป ตอนนี้เหลือสิ่งเกือบสุดท้าย หลังจากมีชื่อ ในการสอบสัมภาษณ์ และต้องเดินทางไปสอบในวันที่ 27 พฤษภาคมนี้ ความกังวลต่างๆ เริ่มหลั่งไหล เหมือนกับว่าก่อนหน้านั้นเป็นเรื่องเด็กเล่น ไม่ได้จริงจังอะไร ด้วยความที่ตัวเองก็ไม่เคยไปสัมภาษณ์ที่ไหนมาก่อน ด้วยความมั่นใจ ลงไว้แค่ที่เดียว และได้ที่เดียว และยังไม่มีประสบการณ์อะไรๆ เกี่ยวกับการสอบสัมภาษณ์  ด้วยเรื่องต่างๆ ที่ผ่านเข้ามา สั่งสมเป็นความเครียดในวันนี้ วันที่ นั่งเขียนบล็อกไป ฟังเพลงเสียงดังเข้า เพื่อขับไล่ความกังกล เป้นอีกวันที่หนัก กว่าทุกวันที่ผ่านมา เป็นอีกวันที่ ความอดทนที่คิดว่าตัวเองมี ไม่เหลืออยู่ ร้องไห้ หรอ  ง่ายไปมั้ง ไม่หรอก ระดับนี้ ร้องไห้ไปก็เปล่าประโยชน์ เมื่อก่อนอาจจะได้ผลนะ ร้องไห้ออกไปแล้ว มันโล่ง เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น นี่ซิของจริง เชิญร้องให้พอ ฮ่าๆ ไม่มีทางจบง่ายๆ หรอก ถ้าไม่ถึงวันนั้น วะนที่โชคชะตาต่างพากันมารุม มาสุมหัวกัน ไม่รู้ว่าจะกลั่นแกล้งหรือมาอวยพร แต่ยังไงก็ยังอยากขอให้เป็นอะไรที่ดีกว่าที่ฝันเอาไว้มากๆๆ หน่อยละกัน fighting to reach the star i have to fight!!!   Create Date : 23 พฤษภาคม 2557     Last Update : 5 พฤศจิกายน 2561 17:56:43 น. Counter : 804 Pageviews.   0 comment Share Tweet

• Webmaster - BlogGang