ช่วงตุลาคม ปลายหน้าฝนแบบนี้ เป็นโค้งความมันส์ ความระทึกสุดท้าย ของผู้รักการผจญภัย พโดยเฉพาะการบุกป่าฝ่าดง ลงน้ำล่องแก่ง แหม… ลาดจากเดือนนี้ไป ก็อาจเป็นต้องเสียดายเป็นแน่

โค้งสุดท้ายหน้าฝน เที่ยวยล อุ้มผาง 

พูดถึง อุ้มผาง ดินแดน “แผ่นดินดอยลอยฟ้า” แล้ว ภาพของแหล่งท่องเที่ยวที่ลอยเด่นมาก็คือ “น้ำตกทีลอซู” น้ำตกที่ได้ชื่อว่ายิ่งใหญ่สวยงามที่สุดในเมืองไทย และสวยติด 1 ใน 6 ของโลก

นอกจากนี้ก็ยังมีน้ำตกเด่นๆ อื่นๆ อย่าง ทีลอจ่อ ทีลอเร ปิตุโกร แต่ฤดูกาลที่เหมาะสมต่อการเที่ยวน้ำตกในอุ้มผางนั้น อยู่ในช่วงปลายฝนต้นหนาว ยาวไปจนถึงกลางหนาวราวเดือนมกราคม ที่เป็นช่วงไฮซีซั่นของอุ้มผาง ที่คึกคักไปด้วยนักท่องเที่ยวที่เดินทางฝ่าพันกว่าโค้ง ขึ้นมาแอ่วยังดินแดนแผ่นดินดอยลอยฟ้าแห่งนี้

ส่วนในหน้าที่เป็นโลว์ซีซั่น หรือกรีนซีซั่น อุ้มผางค่อน ข้างเงียบเหงา แต่หากใครเคยไปอุ้มผางในช่วงนี้ จะพบว่าที่นี่มีเสน่ห์ไม่น้อย ทั้งความเขียวสดของต้นไม้ สายน้ำ ขุนเขา ป่าไพร ไร่นา ความชุ่มชื่นของพื้นดินแผ่นฟ้ายามฝนพรำ รวมไปถึงภาพความงามอันชวนประทับใจของสายหมอก (ฝน) ที่ลอยปกคลุมไต่เรี่ยไล่ตามยอดเขายอดดอย หรือบางครั้งก็ลงหนาจนห่มคลุมร่างกาย ให้เราได้ไล่คว้าหมอกหยอกเอินความชุ่มฉ่ำกันอย่างเพลิดเพลิน

ที่เที่ยวที่แรกที่จะแวะไปก็คือ น้ำตกปะหละทะ ในเขตวนอุทยาน้ำตกปะหละทะ ซึ่งจากจุดจอดรถเดินเท้าเข้าไปไม่ไกล ระหว่างทาง 2 ข้างทางมีต้นกระเจียวสีส้มออกดอกสวยงาม ให้ชมกันประปรายเป็นจุดๆ แต่มีความเป็นธรรมชาติดี

นอกจากนี้ในเส้นทางเดินยังมีทิวทัศน์สวยๆ งามๆ ของไร่ข้าวโพด ทุ่งนา ขุนเขาให้ทัศนากัน เพียงแต่ว่าเจ้าหน้าที่บ้านเมืองต้องช่วยกันควบคุมดูแลให้ปลูกพืชทำไร่นาในพื้นที่ทำกิน อย่าให้คนเห็นแก่ตัวบางคนแอบบุกรุกป่าขยายพื้นที่เพาะปลูกเพิ่มขึ้น เพราะป่าไม้บ้านเรายิ่งมายิ่งเหลือน้อยเต็มที

เดินชมวิวไปเพลินๆ ไม่กี่อึดใจก็มาถึงทางลงน้ำตกที่ช่วงหน้าฝนอย่างนี้ลื่นพอตัว ทำให้ตอนเดินต้องเกร็งลมปราณกันพอสมควรก่อนจะไปถึงยังตัวน้ำตกปะหละทะ ที่เป็นน้ำตกเตี้ยๆ สายน้ำไหลแผ่สยายไปทางกว้าง ในหน้าฝนอย่างนี้น้ำตกมีสายน้ำมาก ไหลถั่งโถมเป็นสายรุนแรง ดูมีพลังไม่น้อย

เดินป่า ฝ่าอุปสรรค

เช้าวันใหม่ของทริปผจญภัยเหมาะแก่การออกเดินป่า ฝ่าดง ผจญสายน้ำเชี่ยวไปกับการล่องแก่ง “อุ้มผางคี” ที่ตลอดทั้งทริป (ทั้งวัน) ได้ชื่อว่า โหดหิน ลุยเอาเรื่อง

ออกเดินทางจากตัวอุ้มผางไปประมาณ 14 กม. สู่หมู่บ้านอุ้มผางคี เพื่อออกเดินไปยังจุดตั้งต้นของการล่องแก่งกิจกรรมที่เป็นไฮไลท์ประจำทริป

คำว่า “คี” เป็นภาษากะเหรี่ยงหมายถึง “ต้นน้ำ” อุ้มผางคีก็คือ ต้นน้ำอุ้มผางที่เป็นลำน้ำสาขาไหลไปรวมกับแม่น้ำแม่กลอง ส่วนหมู่บ้านอุ้มผางคี เป็นหมู่บ้านกะเหรี่ยง ที่ยังคงมีภาพของวิถีชาวบ้านดั้งเดิมให้เห็น แต่ไม่มากเหมือนเมื่อก่อน เพราะเดี๋ยวนี้กะเหรี่ยงเขาพัฒนาแล้ว หลายคนมีมือถือรุ่นล้ำกว่าของผมเสียอีก

สำหรับเส้นทางเดินจากหมู่บ้าน ไปยังจุดตั้งต้นล่องแก่ง ไม่เคยมีใครวัดระยะทางเป็นกิโลเมตรที่แน่นอน มีแต่คำนวณระยะกิโลแล้ว จากการเดินเท้าว่าอยู่ในราวๆ 3 ชั่วโมง

ระหว่างทางนอกจากจะผ่านไร่ข้าวโพดแล้ว ยังมีป่าโปร่ง ป่าเกือบทึบมีต้นไม้ขึ้นหนาแน่น เส้นทางช่วงนี้แม้เดินขึ้นไปจนสุดแล้วดิ่งลงไปบนเส้นทางที่ลื่นชัน ซึ่งเส้นทางเหล่านี้นักผจญภัยล้วนต่างบ่ยั่น แต่ในเส้นทางราบนี่กับงานงอกเฉยเลย เพราะมันมีช่วงที่ต้องเดินลุยข้ามลำน้ำ ข้ามไป-ข้ามมาอยู่ 7-8 ครั้ง

สายน้ำที่นี่อย่าใช้สายตาวัด เพราะเมื่อมองจากด้านบนผิวนำ เห็นไหลเรื่อยๆเอื่อยๆ แต่ประทานโทษ เมื่อเดินลุยข้ามไป สายน้ำมันแรงไม่ใช่เล่น แถมการข้ามน้ำบางช่วง น้ำสูงถึงอก ถึงไหล่ต้องให้สตาฟฟ์ชาวกะเหรี่ยงขึงเชือกยึดให้ค่อยลำเลียงตัวผ่านไป ซึ่งนี่ก็คือเหตุผลของการที่ทำไมพวกเราต้องเดินป่าใส่ชูชีพ

Create Date : 29 กันยายน 2557
Last Update : 29 กันยายน 2557 23:08:20 น.		1 comments
Counter : 1205 Pageviews.
Share Tweet