Bloggang.com : ~ Love Teddy Bear ~ - ***...Morning Sickness & 1st Ultrasound of My Java...***

Bloggang.com : weblog for you and your gang

Group Blog

All blogs

***...Morning Sickness & 1st Ultrasound of My Java...***

...คุณแม่ว่าการแพ้ท้องลูกจาวานี่เป็นอะไรที่ทรมานที่สุดในชีวิตคุณแม่แล้วล่ะ...

หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจฝากท้องไปเมื่อวันที่ 30 มกราคม 2552 คุณแม่ก็ได้เชิญคุณปู่ คุณย่า และป้าจอยไปฉลองปีใหม่พร้อมครอบครัวของคุณแม่ด้วยกันที่บ้านคุณตาแป๊ะที่สัตหีบ ตอนไปเดินเที่ยวสวนนงนุช คุณแม่รู้สึกได้เลยว่า ร่างกายเริ่มอ่อนแอลง คุณแม่เหนื่อยกว่าปกติเยอะเลย เดินนิดเดียวก็เหนื่อยแล้ว

ทานอาหารก็ทานได้น้อยลง แถมเริ่มเวียนๆหัวอยากจะอาเจียนเมื่อได้กลิ่นกับข้าวแล้วด้วยยยยย

...นี่คืออาการแพ้ท้องใช่ไหม ???...

พอกลับจากเที่ยวปีใหม่ อาการของคุณแม่ก็เริ่มแย่ลงทุกวันๆ ลางานบ่อยขึ้น เพราะปวดหัวอาเจียนไปทำงานไม่ไหว บางวันที่ไปทำงานก็อาเจียนและสลบบนโต๊ะทำงานไปเลย

ใจก็กังวลเรื่องงานทำบุญบ้านที่กำลังจะมาถึง คือ วันเสาร์ที่ 23 มกราคม 2553 เรื่องของเรื่องคือ คุณพ่ออยากจะทำบุญบ้านเพื่อเป็นศิริมงคลหลังจากที่ย้ายเข้ามาอยู่ 1 ปี และวันที่ 24 มกราคม 2553 ก็เป็นวันครบรอบแต่งงาน 1 ปีด้วย

คุณพ่อเป็นคนตระเตรียมข้าวของทุกอย่าง ทั้งทำการ์ดเอง นิมนต์พระเอง ฯลฯ คุณตาก็ช่วยหาเต๊นท์ และน้ำแข็ง คุณปู่ คุณย่า และป้าจอยก็ช่วยเรื่องจัดหาโต๊ะจีน และมาช่วยเตรียมของถวายพระแต่เช้า สรุปคุณแม่ไม่ต้องทำอะไรเลย หุหุ

ในวันงานคุณแม่ก็อาการดีขึ้นนะ รับแขกได้ทั้งวัน ไม่อาเจียนเลย คงสนุก + ตื่นเต้นด้วยล่ะมั๊ง...แต่ก็ยังทานไม่ได้อยู่ดี เฮ่อออ

พอแขกกลับไปหมดก็ได้เรื่อง...ปวดหัวอาเจียนเหมือนเดิม หลังจากงานทำบุญบ้าน คุณแม่กลับมาทำงานอีกไม่กี่วันแล้วก็ลางานยาวเลย เพราะไปทำงานไม่ไหวแล้ว

คุณหมอนัดตรวจอีกทีวันที่ 3 กุมภาพันธ์ 2553 ปรากฏว่าน้ำหนักคุณแม่ลดลงไป 5 โล และคุณแม่ดูไม่ดีเลย คุณหมอเลยต้องจับคุณแม่ Admit นอนให้น้ำเกลือจนกว่าอาการจะดีขึ้น และนี่ก็เป็นการนอนโรงพยาบาลครั้งแรกของคุณแม่

(ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยนอนโรงพยาบาลเล้ยยยย) ยังดีที่ช่วงนี้คุณพ่อของลูกมาอบรมสารวัตรในกรุงเทพฯ เลยได้อยู่ดูแลใกล้ชิดคุณแม่ทุกวัน...ก่อนออกจากโรงพยาบาล (วันที่ 5 กุมภาพันธ์ 2553) คุณหมอก็ขอ Ultrasound ดูลูกในท้องของคุณแม่หน่อยว่าเป็นครรภ์แฝดหรือเปล่า และลูกหัวใจเต้นดีไหม คุณแม่ตื่นเต้นและอายมากกก เพราะไม่เคยขึ้นขาหย่าง แบบว่าคุณหมอ ultrasound ผ่านช่องคลอดง่ะ >.<" หลังจากซาวด์สรุปว่าทุกอย่าง OK คุณแม่รู้สึกดีใจมากกกก

และนี่ก็เป็นครั้งแรกที่คุณแม่ได้เห็นหนู...ตัวหนูเหมือนถั่วงอกเลยลูก อิอิ

ในรูปนี้หนูมีอายุ 10 weeks 4 days

วันที่ 10 มีนาคม 2553 คุณหมอนัดตรวจครรภ์ครั้งถัดไป คุณแม่ก็ยังอาการไม่ดีขึ้น น้ำหนักลดลงไปอีก 3 โล รวมกับเดือนที่แล้วก็เป็น 8 โล

คุณหมอก็จับ Admit อีกรอบ ฮือๆๆ เป็นอะไรที่ทรมานที่สุดในชีวิตแล้วตั้งแต่เกิดมา คุณแม่ทานอะไรไม่ได้เลย เหม็นไปทุกอย่าง อาเจียนตลอดเวลา ไปไหนก็ไม่ได้ เพราะแค่ขึ้นรถมาเปิดแอร์ ก็อ้วกแล้ว (แบบว่าเหม็นแอร์ในรถด้วย เหอๆ) ไม่คิดเลยว่าการแพ้ท้องจะทรมานอย่างนี้...

พอเข้าใกล้สงกรานต์ คุณแม่ก็เริ่มอาการดีขึ้น...วันที่ 9 เมษายน 2553 คุณพ่อเรียนจบหลักสูตรสารวัตรรุ่น 100 พอดี เป็นวันที่คุณแม่ได้ออกไปเปิดหูเปิดตาในห้างเองแบบเต็มที่ครั้งแรกหลังจากแพ้ท้องมานาน (ไปเดิน Central ลาดพร้าว รอคุณพ่อทำพิธีรับเครื่องหมาย)

คุณแม่ยังทานได้ไม่เยอะเท่าไหร่ แต่คุณแม่ก็พยายามทาน เพื่อลูกในท้องของคุณแม่

คุณแม่ได้ไปทำบุญในเทศกาลสงกรานต์ที่บ้านคุณยายทวด แล้วคุณแม่ก็กลับมาเริ่มต้นทำงานในวันที่ 19 เมษายน 2553

ทุกคนใน office ต่างยินดีที่คุณแม่กลับมาทำงานอีกครั้ง ส่วนใหญ่จะทักคุณแม่ว่า "ท้องแล้วผอม" เหอะๆ (จะดีใจดีไหม) แต่เอาล่ะ และแล้วทุกอย่างก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี (นึกว่าจะแพ้ยันคลอดอย่างที่ใครๆ เค้าว่าซะแล้ว >.<")

จนมาถึงวันนี้คุณแม่ก็ยังไม่ค่อยชอบทานอาหารคาวเท่าไหร่นะ ความรู้สึกคือมันไม่อร่อยเหมือนเดิมอีกแล้วๆ ก็กลายเป็นคนที่เกลียดกระเทียมไปเลย ทั้งที่ตะก่อนชอบกินมากกกก ตอนนี้ชอบอยู่อย่างเดียวคือ ทุเรียน คุณตาคุณยายซื้อให้คุณแม่ทานทุกวันมาเป็นระยะเวลาเดือนกว่าแล้วล่ะ แต่ตอนนี้มันใกล้จะวายแล้วอ่า (อดกินมา 3 วันแล้ววว)

ณ วันนี้คุณแม่มีอายุครรภ์ 32 สัปดาห์ กับอีก 1 วัน น้ำหนักเพิ่มขึ้นมาแล้ว 6 โลจากตอนก่อนท้อง...คุณแม่จะสู้เพื่อลูกต่อไปน้า

...หนูคือดวงใจของแม่...

Create Date : 29 มิถุนายน 2553

Last Update : 29 กรกฎาคม 2553 13:39:34 น.

4 comments

Counter : 712 Pageviews.

สู้..สู้..เป็นกำลังใจให้ค่ะ
เพราะเคยแพ้หนักเหมือนกัน แพ้ถึง 6 เดือนเลย
เข้าจายยย

โดย: Pibhu

วันที่: 30 มิถุนายน 2553 เวลา:11:07:55 น.

ขอบคุณมากค่ะ K.Pibhu สำหรับกำลังใจ...โชคดีนะคะที่ผ่านพ้นมาแล้วเนอะ

ตอนนี้ก็เฝ้ารอแต่วันที่จะได้เจอหน้าลูกเท่านั้น...

โดย: pookiejub

วันที่: 1 กรกฎาคม 2553 เวลา:10:16:22 น.

อาการเหมือนกันด้วยคนค่ะ สามเดือนแรกนี่โอ้โห เดือนที่สี่ค่อยดีขึ้น ที่สำคัญตอนท้องชอบกินทุเรียน :-) แต่รวม ๆ แล้วได้กินแค่ห้าลูกเองค่ะ แง แง

โดย: Pink Studio

วันที่: 4 กรกฎาคม 2553 เวลา:22:31:55 น.

K. แม่นิด: อยู่เมกาคงหาทุเรียนทานยากแน่เลย ตอนนี้ปุ๊กก็ทำการหักดิบถาวรแล้วล่ะค่ะ

แบบว่าหาทานยากมากมาย แล้วอีกอย่างราคาแพงมากกกกก ต้องบอกน้องจาวาว่า "อย่าทานเยอะเลยนะคะลูก เดี๋ยวหนูจะตัวใหญ่เกิน แล้วออกมาเจอหน้าคุณพ่อคุณแม่ยากน้า..." แบบว่าไม่อยากผ่าคลอดอ่าค่ะ