ผมมีเรื่องสนุกๆสมัยที่เรียนต่างประเทศ แล้วได้ไปทำงานพิเศษเป็นหนุ่ม delivery ของบริษัทพิซซ่ายี่ห้อหนึ่ง อย่าไปเอ่ยชื่อเลยนะครับ เดี๋ยวจะเสียหายไปถึงเขา แต่เอาเป็นว่า ทำงานที่นั่น ผมได้ประสบการณ์ต่างๆมากมาย โดยเฉพาะเรื่องสุดสยิว ที่เจอกับตัวเองหลายเรื่อง

1.      สมัครงาน

ผมเรียนจบมัธยมที่กรุงเทพเนี่ยล่ะ แต่เพราะตอนเรียนมัวแต่จีบสาว และถูกสาวจีบ (บางครั้งก็มีหนุ่มๆก็ตามจีบนะเฟ้ย เดี๋ยวจะหาว่าผมไม่หล่อจิง) ก็เลยจบมาด้วยเกรดที่ไม่รุ่งนัก เลยไม่แปลกใจที่โอเน็ต เอเน็ตไม่ติดไรกับเขาเลย

พอมหาลัยเปิด ผมก็เริ่มเคว้งคว้าง เพราะเพื่อนสนิททั้งหลายพากันเข้าเรียนมหาลัยนั้นนี้ แล้วก็ไปมีเพื่อนสนิทกลุ่มใหม่ ไอ้ผมก็ได้แต่ตระเวนไปเตะบอลกับพวกมันตอนเย็นๆ เลิกเตะบอลก็ไปนั่งเหล่สาวแถว RCA เป็นอย่างนี้อยู่หลายเดือน

ความที่ล่องลอยแบบนี้ พ่อเลยเห็นว่า ขืนปล่อยให้ลูกเรียนที่เมืองไทยต่อไป เห็นทีจะได้หลานก่อนวัยอันควร เลยหลอกผมขึ้นเครื่องบินไปหาน้าที่เมกา พอไปถึงที่นั่นจึงได้รู้ตัวว่า พ่อตั้งใจให้ผมไปเรียนต่อ ไม่ได้ให้ไปเที่ยวอย่างที่ฝันหวาน

มหาลัยที่ผมเรียนเป็นมหาลัยบ้านนอกของเมกาเลยครับ รัฐที่ผมอยู่ก็เป็นรัฐที่มีแต่ทุ่งหญ้าป่าเขา ไปแรกๆก็หนุกอยู่หรอกครับ ได้เห็นนั่นเห็นนี่ แต่พออยู่นานๆก็เริ่มเหงา แถมมหาลัยของผม นักศึกษาส่วนมากเป็นผู้ใหญ่ที่กลับมาเรียนใหม่ หลังจากจบไฮฯไปหลายปีแล้ว พวกนี้มักมีลูกมีเมียแล้ว เรียนไปด้วยทำงานไปด้วย ผมเลยไม่ค่อยมีเพื่อนเที่ยวเหมือนอยู่กรุงเทพ เหงาโคดๆ ในเมืองมีผับอยู่สองแห่งเอง โรงหนังก็ไม่มี ต้องขับรถไปดูอีกเมือง แต่โชคดีหน่อยที่อยู่ใกล้ชิคาโก ขับรถแค่ชั่วโมงเดียวถึง มหาลัยปิดเทอมผมอยากจะกลับบ้านก็ไม่ได้ เพราะพ่อห้ามไว้ กลัวผมพูดภาษาอังกฤษไม่เก่ง

เช้าไปเรียน เย็นกลับบ้าน พ่อให้เงินใช้จำกัด อยากไปเที่ยวกับเพื่อน(แก่ๆ)บ้าง พ่อก็ไม่ให้เงิน บอกว่าถ้าอยากไปเที่ยวก็หาเงินเอาเอง

ผมนั่งกลัดกลุ้มอยู่นาน เพราะสมัยอยู่เมืองไทยเป็นคุณหนู อยากได้ไรก็แบมือขอเงินพ่อแม่ คิดมาคิดไปก็เอาวะ มาที่นี่ใครๆเขาก็ทำงานพิเศษกันทั้งนั้น วีซ่านักเรียนของผมก็อนุญาตให้ทำงานพิเศษได้สัปดาห์ละไม่เกิน 20 ชั่วโมง

พอตัดสินใจว่าจะทำงานพิเศษ ผมก็มานั่งนึกว่าจะทำอะไรดี เสิร์พอาหารก็ไม่อยากทำ ส่งหนังสือพิมพ์ก็ตื่นเช้าไม่ไหว สุดท้ายแมทธิวเพื่อนที่นั่งเรียนติดกันมันแนะนำให้ผมลองไปสมัครเป็นเด็กส่งพิซซ่าดู

ตอนแรกผมคิดว่าจะยาก แต่โชคดีตอนผมไปสมัครนั้น ร้านพิซซ่าสาขาที่ผมสมัครมีเด็กลาออกไปคนนึงพอดี เจ้าของที่เป็นคนอิตาเลียนก็เลยตกลงรับผมเข้าทำงานทันที

“มีรถใช่ไหม” โรแบร์โต้ถาม

“มีครับ” ผมตอบ

“ต้องเติมน้ำมันเองนะ” โรแบร์โต้ว่า เสียงของคนอิตาเลียนสำเนียงอังกฤษนี่ฟังยากชะมัด

“แหงล่ะ” ผมตอบ

“ต้องส่งพิซซ่าให้ถึงมือลูกค้าและกลับถึงร้านภายในครึ่งชั่วโมง”

“ครับ”

“ฉันจ้างนายชั่วโมงละ 18 เหรียญ ถ้าทำงานผิดพลาดหรือกลับผิดเวลาจะโดนหักเงิน”

“ครับ” ผมทำตาโต ชั่วโมงละ 18 เหรียญไม่ใช่น้อยเลยนะเนี่ย

“เอาละ รายแรก มิสแมรี่ บ้านอยู่ถนน....” โรแบร์โต้ส่งที่อยู่พร้อมกับถาดพิซซ่าให้ผม

“เฮ้ย” ผมตาเหลือก “เอาเลยเรอะ”

“เอาเลย วันนี้ฉันขาดเด็ก”

เอาก็เอาวะ...ผมรับพิซซาถาดนั้นพร้อมกับเสื้อแจ้กแก๊ตสีสด อันเป็นเครื่องแบบของเด็กส่งพิซซ่ามาสวม แล้วขับรถไปยังบ้านเลขที่ที่ระบุไว้ในใบเสร็จทันที

“ติ๊งหน่อง” ผมกดออดแล้วยืนระทึกรอลูกค้ารายแรก

“อ้าว ไม่ใช่แดนนี่เหรอ” แมรี่ทำหน้าเหรอหรา เมื่อเห็นหน้าเด็กส่งพิซซ่าคนใหม่อย่างผม

“เปล่าครับ ผมเพิ่งมาทำงานวันนี้”

“ชื่ออะไรล่ะ”

“โทนี่ครับ” ผมบอกชื่อภาษาอังกฤษของตัวเอง

“เข้ามาสิ โทนี่” แมรี่เดินมาเปิดประตู แล้วกวักมือให้ผมเดินเข้าไปในบ้าน

โอว...ผมทำตาโต เพราะยัยแมรี่นี่มันสวมเสื้อบางจนมองเห็นตับไตไส้พุง ท่าทางคงจะกรึ่มจนได้ที่ เพราะหน้าตาของเธอแดงก่ำ พอเข้าไปในบ้านของแมรี่ก็ได้ยินเสียงบางอย่าง

“ซี้ด ซ้าด โอว เยส โอว เยส”

เสียงอะไรวะ

ผมเหลียวซ้ายแลขวาเลิ่กลั่ก เสียงร้องในบ้านของแมรี่ฟังน่าสยิวมากๆ

“โทรทัศน์น่ะจ้ะพิซซ่าบอย” แมรี่เห็นหน้าตาตื่นๆของผม เลยรีบบอก “มาดูด้วยกันไหม”

ว่าแล้วเธอก็พยายามจะจูงมือผมไปนั่งด้วยกันบนโซฟา

“ไม่ได้ครับ”

อูย...งานเข้าแล้วกรู...ผมใจแข็ง แต่แอบชำเลืองมองดูทีวีที่แมรี่เปิดทิ้งไว้ ก็เห็นพระเอกนางเอกในจอกำลังโรมรันกันอย่างถึงพริกถึงขิง

เลือดหนุ่มผมฉีดแรง ก็แหม...ผมไม่มีเกิร์ลเฟรนด์มานานแล้วนี่ครับ แต่นี่มันงานส่งพิซซ่ารายแรกของผมเลยนะ จะทำมันพังตั้งแต่แรกได้ยังไง

ผมปลดมือแมรี่ แล้วรับเงินจากเธอ

“ไม่ต้องทอนนะ” แมรี่รีบบอก มือข้างหนึ่งเธอถือวิสาสะลูบไล้อกเสื้อของผมพร้อมกับถามว่า “เลิกงานกี่โมงล่ะ”

“ยังไม่รู้เลยครับ” ผมรีบตอบปฏิเสธไปก่อน “ผมไปก่อนนะ เดี๋ยวกลับถึงร้านสายจะโดนหักเงิน”

ผมเดินตัวงอกระโดดขึ้นรถ เพราะอายไม่อยากให้แมรี่เห็นปฏิกิริยาที่ร่างกายส่วนล่างของผม พอกลับถึงร้านส่งเงินให้โรแบร์โต้ก็รีบวิ่งหายเข้าห้องน้ำไปพักใหญ่ ผมคงไม่ต้องเล่านะว่าเข้าไปทำอะไรในนั้น

เป็นยังไงครับ ประสบการณ์ delivery boy ของผม

นี่แค่เริ่มต้นเท่านั้นเอง

ไว้ผมจะมาเล่าให้ฟังต่อนะครับ ว่ามีเรื่องเด็ดๆอะไรรอผมอยู่ข้างหน้าบ้าง !

Create Date : 04 สิงหาคม 2553
Last Update : 4 สิงหาคม 2553 19:06:48 น.		7 comments
Counter : 2145 Pageviews.
Share Tweet