• ชีวิต
• รักล้วน (กลอนแยะหน่อย)
• เพื่อน ห้องหนึ่ง ศิลป์-ฝรั่งเศส
• แด่..คนแห่งความรักของฉัน
• ให้ผู้ชายที่ฉันรัก
• เพลงโปรด

อย่ารักฉัน ณ วันนี้ ธรณี ยังเป็นปึกแผ่น หัวใจ ยังไม่ไร้ รักขาดแคลน มีเต็มแน่น ในหัวใจ...ของเธอ แต่...วันหนึ่ง ที่เข้ามารักฉัน แน่ใจว่า ย่อมเปลี่ยนผัน อย่างที่ใครก็เป็นเสมอ เพราะไม่พร้อมที่จะรับความรักจากใคร ที่ได้เจอ เก็บความรักของเธอ...อย่าให้ฉันเลย ณ วันหน้า จำเป็นที่จะบอกว่า ต้องเปิดเผย ไม่มีทาง ที่รักของฉัน จะให้กับใครได้เลย มันลงเอย กับคนเย็นชา คนอื่นไป...นานเต็มที เขาไม่รักฉัน เช่นเดียวกับไม่มีวันที่ฉันจะรักเธอคนนี้ หัวใจที่เป็นปึกแผ่น แน่นแน่น เหมือนพื้นธรณ๊ อย่าให้มาแตกลงสิ้นดี...เพราะฉันทำ เป็นคนเย็นชา ไม่อาจตระหนักค่า จนน่าขำ คำรักจากใคร ไม่ว่ามากเท่าไร ต่อแสนคำ ก็ไม่อาจฉุดลากล้ำ ออกจากความเย็นชา อย่ารัก อย่ารักฉัน เก็บคำคำนั้น ที่แสนมีค่า หล่อเลี้ยงใจเธอ ต่อไป เก็บไว้ให้ใครคนธรรมดา ที่ไม่ได้จมปลักกับน้ำตา...ไม่ได้ปรารถนา...รักจากคนไม่มีตัวตน อย่างฉัน ...ฉันปรารถนา ความรักที่ยิ่งใหญ่ (เพียง) จากคนคนเดียว คนคนเดิม   Create Date : 25 กันยายน 2550     Last Update : 25 กันยายน 2550 9:59:18 น. Counter : 873 Pageviews.   0 comment Share Tweet

หัวใจไม่มี...หรือหัวใจ...ไม่เหลือชิ้นดี ใบหน้าฉาย ความอ้างว้าง แม้ว่างเปล่า รอยยิ้มเศร้า แม้แย้มยิ้ม เหมือนอิ่มหวัง ถึงย้ำรู้ ทุกสิ่งใด ไม่จีรัง แต่น้ำตา ยังหลั่ง ลับหลังคน กลายเป็นความ เย็นชา ทุกครายิ้ม ว่าเหมือนทิ่ม แทงใจ ใครให้หม่น ยิ้มอิ่มหวัง แสร้งทำ กลบช้ำตน ต่างด่าก่น เพราะเห็น ว่าเย็นชา ไม่มีใคร เห็นน้ำตา ครายิ้มกว้าง ตาเปล่าว่าง ที่เห็น เป็นน้ำหน้า ใช่หัวใจ ไม่มี ที่ว่ามา แต่ว่าไร้ ราคา ไร้ค่ามี นับแต่วัน ที่พราก จากความรัก ก็รู้จัก เพียงยิ้มแสร้ง เพื่อแกล้งหนี อย่ากล่าวหา ว่าหัวใจ ฉันไม่มี มันไม่เหลือ ชิ้นดี นี่ความจริง   Create Date : 24 กันยายน 2550     Last Update : 24 กันยายน 2550 20:04:43 น. Counter : 187 Pageviews.   1 comment Share Tweet

รัก ฉันเจ็บ ในรัก มากหนักหนา ฉันปวด ในแววตา กว่าใครไหน ฉันท้อ และล้า กว่าใครใคร ฉันร้องไห้ จนน้ำตา ล้าตามตน หากพรุ่งนี้ น้ำตา ถึงคราหยุด หน้าคงมุด ลงไป ไร้เหตุผล ไม่ต้องแคร์ แล้วใคร ในสักคน เพราะน้ำตา ชาจน ใจตนชิน   Create Date : 24 สิงหาคม 2550     Last Update : 24 สิงหาคม 2550 20:42:06 น. Counter : 267 Pageviews.   2 comment Share Tweet

ฉันคราง ทะเลครวญ ฉันคราง คลื่นกระฉอกระลอกคลื่นในคืนหม่น น้ำตาคนหลั่งรินเพราะสิ้นหวัง รักแท้ แค่ไหน ไม่จีรัง สุดท้ายพังพานเพิกต้องเลิกคอย ในคืนหม่นคนเหงาเศร้าหนักหนา แต่ยังรอกาลเวลามาปลดปล่อย ยิ้มพระจันทร์ทีละนิดทีละน้อย แล้วก็พลอยสดใสไปทั้งวัน ในคืนหม่นคนหนาวถึงคราวโศก คนละโลกต่างพ้นคนละฝัน คนละรักยากให้ใจต่อกัน แท้จริงนั้นรักเขาเราข้างเดียว รักแท้ ช่างไร้ อยู่ในโลก หนึ่งในโชคคือน้ำตามายึดเหนี่ยว ให้นั่งแหงนมองฟ้าคราคนเดียว เก็บเกาะเกี่ยวยิ้มพระจันทร์ไปฝันดี   Create Date : 21 สิงหาคม 2550     Last Update : 21 สิงหาคม 2550 19:21:13 น. Counter : 236 Pageviews.   0 comment Share Tweet

• ปัณณ์ ปัน
• ปัณณ์ ปัน
• NiGhTtime
• เด็ก(อยาก)แนว
• Webmaster - BlogGang

• นิตยสารไอน้ำ
• BlogGang.com