~ThE NevEr EnDinG StoRY~ บันทึกการเดินทางของผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่ง ที่ถ่ายทอดผ่านมุมมองของงานเขียน

แต่ปางก่อน โดย แก้วเก้า

ด้วยว่าชาติหนึ่งมิอาจสมรัก 
จักเฝ้าคอยจนกว่าจะพบและมิพรากทุกชาติไป



ชื่อเรื่อง : แต่ปางก่อน

ชื่อผู้แต่ง : แก้วเก้า


สร้างเป็นละคร

ครั้งที่๑ ปี พ.ศ.๒๕๓๐

ครั้งที่๒ ปี พ.ศ.๒๕๔๘

ครั้งที่๓ ปี พ.ศ.๒๕๕๙(อยู่ระหว่างการถ่ายทำ)


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 


เรื่องย่อ


'เจ้านางม่านแก้ว' หรือเจ้านางน้อย เชื้อพระวงศ์จากประเทศเพื่อนบ้าน ได้เข้ามาพำนักฝากตัวที่วังของเสด็จในกรมฯ ในรัชสมัย ร.๕ เพื่อศึกษาเล่าเรียน ด้วยรูปโฉมอันงดงาม กอรปกับกิริยามารยาทอ่อนช้อย ทำให้กลายเป็นที่ต้องพระทัยแก่ 'หม่อมเจ้ารังสิธร' หรือคุณใหญ่ บุตรชายของเสด็จในกรมฯ 


ความยุ่งยากส่อเค้าเมื่อ 'หม่อมพเยีย' มารดาของคุณใหญ่นึกรังเกียจเชื้อพระวงศ์พลัดถิ่น ด้วยหมายมาดให้บุตรชายต้องหมั้นหมายกับ 'ท่านหญิงวิไลเรขา' แต่นั่นก็ไม่อาจขัดขวางความรักที่ทั้งสองมีให้กัน 


คืนวันส่งตัวเข้าหอระหว่างคุณใหญ่กับเจ้านางน้อย จึงกลายเป็นคืนอัปมงคล เมื่อเจ้าสาวถูกลอบวางยาพิษ สิ้นชีพต่อหน้าต่อหน้า และคุณใหญ่ก็ปฏิญาณตนว่าจะไม่รักใครนอกจากน้องม่านแก้วของท่าน สร้างทั้งความโกรธขึ้ง ริษยา ให้กับท่านหญิงวิไลเรขา จนกลายเป็นวังวนความรัก ความแค้น เวียนสร้างกรรมร่วมกันในอีกหลายภพชาติ


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


'แต่ปางก่อน' เป็นนิยายแนวโรแมนติกเหนือธรรมชาติ เล่าเรื่องของการสร้างกรรมดีกรรมชั่วร่วมกันของคนกลุ่มหนึ่ง ทำให้ต้องวนเวียนมาพบเจอกันในอีกหลายภพหลายชาติ


จุดเด่นของนิยายเรื่องนี้คือ การกระจายความสำคัญให้ทุกตัวละคร ไม่ได้เฉพาะเจาะจงไปที่พระนางเท่านั้น เพราะความรักความแค้น ไม่ใช่พล็อตแปลกแหวกแนว แต่การจะจับสองสิ่งนี้มาร้อยเรียงเกี่ยวโยงให้น่าสนใจ จึงเป็นการท้าทายอยู่มาก 


พล็อตเสริมของเรื่องจึงเน้นไปที่ความลึกลับ ซับซ้อน แบบคดีฆาตกรรมซ่อนเงื่อนที่ทำให้คนอ่านต้องลุ้นไปกับตัวละครว่าพวกเขาจะทำอะไรต่อไป


อีกสิ่งที่เด่นชัดมากคือการสร้างฉากหลังของแต่ละช่วงเวลา ที่ผู้เขียนบรรยายภาพออกมาได้สวยงาม ตราตรึงใจ โดยเฉพาะบ้านสีขาวและสระน้ำ อันเป็นสถานที่สำคัญของเรื่องราวนั้นอ่านกี่ครั้งก็ยังหลับตานึกภาพตามแล้วอิ่มเอมใจเสมอ


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


ละครแต่ปางก่อน


'แต่ปางก่อน' ถูกนำมาสร้างเป็นละครแล้วสองครั้ง ครั้งแรกในปีพ.ศ.๒๕๓๐ และครั้งที่ ๒ ในปีพ.ศ.๒๕๔๘ โดยทั้งสองครั้งออกอากาศทางช่อง ๓ 


ครั้งแรกนั้นคู่พระนางของเรื่องนำแสดงโดย 'คุณฉัตรชัย เปล่งพานิช' และ 'คุณจริยา แอนโฟเน่'



(ขอบคุณภาพจาก //www.google.com)


เรามีโอกาสได้ชมเวอร์ชั่นปีพ.ศ.๒๕๔๘ นำแสดงโดย 'คุณศรราม เทพพิทักษ์' และ 'คุณแอน ทองประสม' ซึ่งเราประทับใจและเปิดดูซ้ำในช่องยูทูปบ่อยมากเลยทีเดียว



(ขอบคุณภาพจาก google.com)


นอกจากบทประพันธ์ที่ดีด้วยตัวเองแล้ว โปรดักชั่นก็มีส่วนสำคัญที่ทำให้ 'แต่ปางก่อน' เวอร์ชั่นนี้ยังคงประทับอยู่ในความทรงจำของใครหลายคน ซึ่งเราขอยกความดีความชอบให้ทีมงานทุกคน


แต่เป็นที่น่าสนใจว่า ระหว่างการค้นหาข้อมูลเพิ่มเติมเพื่อเขียนบล็อกนี้ เราพบว่ากำลังจะมีการนำ 'แต่ปางก่อน' มาสร้างใหม่อีกครั้ง โดยเป็นผู้กำกับท่านเดิม คือ 'คุณชนะ คราประยูร' แต่เป็นการทำงานกับบ้านหลังใหม่คือช่อง ONE และนำแสดงโดย 'คุณยุกต์ ส่งไพศาล' และ 'วรรณรท สนธิไชย' (ซึ่งกำลังอยู่ในระหว่างการถ่ายทำ)



(ขอบคุณภาพการฟิตติ้งจาก //www.sanook.com)


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


เพลงประกอบละครแต่ปางก่อน


ตามบทประพันธ์นั้น หม่อมเจ้ารังสิธร ได้ถ่ายทอดความรัก ความห่วงหา ให้กับเจ้านางม่านแก้ว เป็นเพลง 'ลาวม่านแก้ว' โดยมีเนื้อเพลงดังนี้


ล่องลอยเอ๋ย...จากพิมาน
ข้ามสีทันดร...ตระการ
สู่แคว้นแดนไทย..

กลิ่นจอมขวัญปักใจพี่มั่น..ตรึงหมาย
กี่ชาติกี่ภพ..ไม่มีคลอนคลาย
รักเจ้าไม่หน่าย....ไม่คลายจากกัน

..แจ่มจันทร์ขวัญฟ้า..
ขอเทพเทวาเป็นพยาน..
วันดีศรีสุข..สองเราสมัครสมาน

พี่ขอรักนงคราญ..
จวบจนรักนั้นนิรันดร์กาลเอย..

..ดอกเอ๋ย..เจ้าดอกจำปาลาว
ตัวพี่รักเจ้าเท่าท้องนภาเอย..


ดอกจำปาลาวในเนื้อเพลงนั้น หมายถึงดอกลีลาวดี (หรือดอกลั่นทม) ซึ่งเป็นต้นไม้ที่เจ้าม่านแก้วโปรดปราน และมีปลูกอยู่รอบเรือนพักของเธอ 


รวมถึงเพลงแต่ปางก่อน ชื่อเดียวกับบทประพันธ์ ซึ่งถูกใช้มาตั้งแต่ครั้งแรกที่สร้างเป็นละครเช่นกัน โดยมีเนื้อเพลงดังนี้

รอคอยเธอมาแสนนาน ทรมานวิญญาณหนักหนา
ระทมอยู่ในอุรา แก้วกานดาฉันรอเธอผู้เดียว

เธอเอยแม้เราจากกันแสนไกล ชายใดดวงใจฉันไม่แลเหลียว
รักเธอแน่ใจจริงเชียว รักเธอผู้เดียวนิรันดร์

แม้นมีอุปสรรคขวากหนาม แม้นตายไม่ยอมพลัดพรากจากกัน
เกิดชาติไหนๆ ไม่ยอมห่างไกลกัน ดวงจิตผูกพันธ์ รักมั่นมีไว้เพียงเธอ

คงเป็นรอยบุญมาหนุนนำ รอยกรรมรอยเกวียนหมุนเปลี่ยนเสมอ
ให้เราได้มาเจอะเจอ ฉันและเธอร่วมทุกข์ร่วมสุขสมดังรอคอย


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


ซึ่งเราจะขอจบบล็อกนี้ด้วยเพลงนี้ ที่ขับร้องโดยคุณศรราม และคุณแอนนะคะ พบกันใหม่บล็อกถัดไปค่ะ


(ขอบคุณวีดีโอจากยูทูป)

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -






Create Date : 07 มีนาคม 2559
Last Update : 7 มีนาคม 2559 14:12:11 น. 0 comments
Counter : 1242 Pageviews.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Lady Vanilla
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add Lady Vanilla's blog to your web]