"คิง-เหน่ง the voice "อย่าหยุดยั้ง" ที่สนามราชมังคลาฯ กระแทกเสียดแทรกสู่ใจ......ยอมเขา

เขียนงานชิ้นนี้หวังให้เสร็จก่อนคุณคิงไปออสเตรเลีย แสดงคอนเสริตที่เมืองซิดนีย์ วันที่26เมษายน-2พฤษภาคม 2556 ร่วมกับโค้ชก้อง น้องนนท์ น้องเก่ง น้องแมกซ์ และคุณปุ้ย เพื่อมอบความรักความปรารถนาดี และเป็นกำลังใจให้ค่ะ

เรามาต่อจากคราวก่อนกัน จบจากเพลงประเดิม เมดอินไทยแลนด์ เมดอินไทยแลนด์



เสียงกรี๊ดยังไม่ทันซาก็โยกหัวกันต่อด้วยหมู่ขาร็อคของ The Voice นำทีมโดยน้าเหน่งขาร้อครุ่นเก๋าของเรา ในเพลง “We will rock you” คนดูก็โดนร็อคกันถ้วนหน้า ที่สนามราชมังคลาฯ กระทีบเท้าโยกหัวกันหัวสั่นหัวคลอน ขาร็อดออกมากันหลายขา ที่เห็นจะๆก็นัท ปิงปอง คนอื่นๆอยู่อีกฟากหนึ่งของเวที มองไม่เห็น เสียดายว่าถ้าพี่คิงไม่ออกมาในเพลงก่อนหน้านี้ คงได้มาร่วมวงในเพลงนี้ด้วย


หลังจากประกาศศักดาโชว์ “พาว” power สุดเสียงกันไปแล้ว ก็มีเพลงร้องช้าๆนุ่มๆกันไปที่ติดตาก็คือเพลงที่คุณปุ้ยดวงพรและคุณคีร้องด้วยกันเสียงสองสาวหวานนุ่มประพรมความเร่าร้อนที่ลุกเป็นไฟเมื่อครู่ให้เย็นเบาสบาย ไพเราะป็นอย่างยิ่ง
เพลงบนเวทีไพเราะ แต่สถานการณ์ในสนามเริ่มโกลาหล มีความเคลื่อนไหวของผู้คนบนอัฒจรรย์ทำให้เสียสมาธิในการฟังไปนิดหนึ่ง เนื่องจากคงจะใกล้เวลาถ่ายทอดสด จึงเปิดโอกาสให้คนดูที่อยูบนอัฒจรรย์ลงไปนั่งที่ที่นั่งในสนามข้างเวทีได้ ที่ว่างมากคงดูไม่งามในเวลาถ่ายทอดสด แต่คณะของเรายังปักหลักอยู่ที่เดิม



จากนี้ขอแถลงว่าจะเป็นบันทึกของตัวเองกับงานนี้ ก็ด้วยเหตุแห่งคุณคิงผู้เดียว ทั้งๆที่ในความเป็นจริงแล้วชื่นชมใครๆหลายคน แต่จะให้เขียนถึงทุกคน ก็ทำได้นะ เพียงแต่ อย่าเลย ขอเขียนถึงคุณคิงในงานนี้และความรู้สึกโดยรวมๆของตัวเอง อย่างน้อยก็ขอได้บันทึกเอาไว้ มิใช่ว่าจะมีเจตนาใดๆ เพราะการได้มาดูคอนเสริตนี้ก็ถือเป็นประสบการณ์ทางความรู้สึก ความคิดของตนเองด้วย

เข้าเรื่อง



สำหรับการแสดงบนเวที
สำหรับบรรยากาศ
สำหรับการปรากฏของบุคคลอันเป็นที่รัก
สายตาที่จับจ้องดูทุกอิริยาบถของพวกเขาเหล่านั้น
สรรพสำเนียงบทเพลงที่ขับขานที่ประสานกันเป็นหมู่ และที่ร้องเพียงผู้เดียว ล้วนสร้างความเพลิดเพลิน สนุกสนาน ซาบซึ้งในหัวใจของผู้ชม เป็นความบันเทิงใจร่วมกันทั้งผู้สร้างและผู้รับ
จะอย่างไรเล่า จะบอกกล่าวเล่าขานกันอย่างไรถึงจะถึงความรู้สึกทั้งหมดทั้งมวล จะได้ก็มีแต่ต้องไปสัมผัสด้วยตัวเอง หากแต่ก็อดไม่ได้ที่เล่าสู่กันฟัง

“...ความรัก งดงามและยิ่งใหญ่ ให้เต็มในหัวใจ” จากเนื้อเพลง “ผู้ชายที่มีความสุขที่สุดในโลก” ของคุณคิง เป็นเพลงของตัวเองจากเวทีเดอะ ว้อยซ์ซึ่งได้นำมาร้องบนเวทีในวันนี้
วันนั้นเรารู้สึกเช่นนั้นจริงๆ ไม่ใช่เพียงแค่บทเพลงที่บอกความรู้สึกของผู้ร้องเท่านั้น แต่ได้บ่งบอกถึงความรักที่งดงามซึ่งทุกคนมีต่อกันและกัน ที่ทุกคนมีต่อศิลปะแขนงหนึ่ง เสียงเพลงดนตรีและการแสดงสู่ผู้รับ
มีแต่ต้องคารวะศิลปะที่นำความงดงามมาสู่พวกเราในวันนั้น และคารวะบรรดาเขาเหลานั้นที่ศรัทธา เรียนรู้ ฝึกฝน อดทนและนำเสนอศิลปะแขนงนี้ออกมา

จบจากเพลง” ผู้ชายที่มีความสุขที่สุดในโลก” คุณคิงยังคงอยู่บนเวที และ
ต่อนี้น่าจะเป็นเวลาที่เรารอคอย

คุณคิงกับน้าเหน่งของเรา เพลง”อย่าหยุดยั้ง”

กระแสเสียงน้าเหน่งปร่าปลาบ ปลุกเร้า จี้กระแทกกลางใจดำของความท้อแท้ของคน ผู้ฟังต้องผงะสะดุ้งเหมือนถูกแทง ต้องเงยหน้า หยัดยืนขึ้น
“........... อย่ามัวนอนเศร้าโศกศัลย์เมื่อช้ำใจ
ก็ลองคิดใคร่ครวญมันคุ้มกันหรือไม่ ตัดอกตัดใจบ้างเถิดหนา......”
และสำหรับบางคน เสียงน้าเหน่งดังกับว่า..... นี่คือความเจ็บปวดมันต้องเจ็บปวดกับการยอมรับกับความปวดร้าวของตัวเอง เสียงแหวกเข้าไปที่กลางใจของน้าเหน่งกระหึ่มสูงเสียด
“.........แต่เธอบางคนยังยึดมั่นภายในใจ ซ่อนเก็บความเจ็บไว้มีใครบ้างไหมเข้าใจเธอ
มียังมีคนอื่นเข้าใจเธอยังมี อย่าสับสนอย่ากังวล ร้องไห้ไปทำไม ทิ้งไว้ในอดีต...”
ราวกับยามเมื่อต้องบ่งหนองออกมาแผลกลัดหนอง ซึ่งจะไม่มีวันหายถ้าคุณไม่ยอมเจ็บปวดรับความจริงความอ่อนแอของตน.....มันเป็นความจริง

และแล้วท่ามกลางความสับสนรุมเร้า เป็นกระแสเสียงของคุณคิงที่ประหนึ่งจะให้ความปลอบประโลมใจให้ความเข้มแข็งบังเกิดในหัวใจของผู้คน
“.....อยู่แห่งไหนหรือเป็นใครเคยช้ำโศก ใช่เพียงตัวเธอที่อับเฉายับเยิน
ชีวิตคนเราพบพานหลายหลาก มีสุขสมหวังมีปวดร้าวปนเป....”
เสียงนุ่มนวล อบอุ่น แต่มุ่งมั่นมีพลัง แทรกเข้ามาพยุง มาให้กำลังใจประคับประคองเพื่อเผชิญหน้ากับความจริง ความเจ็บอย่างเข็มแข็ง
“,,,,,วันเวลาที่แสนเศร้าคงจางไป ไม่นานความสดใสที่เธอหวังคงคืนมา
พรอันใดศักดิ์สิทธิ์เพียงไหนจงบันดาล สู่แดนดินแด่ตัวเธอผู้ช้ำตรมในดวงใจ ให้หายความจาบัลย์
ต่อแต่นี้หัวใจเธอมีเพียงความสบายใจ เธอเปี่ยมล้นด้วยพลังที่เธอสร้างขึ้นมาใหม่
ด้วยใจ.....”

ท่อนสุดท้าย เสียงจากสองคน น้าเหน่งและคิงก็ร่วมประสานสอดรับให้ความเข้มแข็งบังเกิดขึ้นในหัวใจผู้คน...........เพื่อจุดหมายที่ตั้งไว้ดังใฝ่ฝัน
“...อย่า อย่าหยุดยั้ง ก้าวไปในสิ่งที่หมาย ที่เธอใฝ่และฝันให้สมหวังดังใจปอง....”

ฉันไม่ทราบหรอกว่า จริงๆแล้วศิลปินตั้งใจจะ “บอก”อะไรออกมา แต่นี่คือสิ่งที่ฉันรู้สึก แต่ละคนก็จะรู้สึกต่างกันออกไป แต่สำหรับใครบางคนมันอาจจะทำให้เธอหยัดยืน หยุดความช้ำตรมหายความจาบัลย์ และก้าวไปในสิ่งที่หมายให้สมหวังดังใจปอง...ด้วยพลังที่เธอนั้นสร้างขึ้นมาใหม่..ด้วยใจ

จากคอมเมนท์ในยูทูปคลิป “อย่าหยุดยั้ง” ที่คุณคิงและน้าเหน่งร้องในวันนั้น

“...ขอบคุณ the voice ที่จัดให้มีการร้องเพลงนี้ มันทำให้หนูลุกขึ้นมาสู้ใหม่อีกครั้ง อีก๗ วันจะถึงสนามสอบเข้าพยาบาล จะทำให้ได้เพื่ออนาคตและรอยยิ้มของครอบครัว...”

ขอให้น้อง Krispy Kream จงถึงที่หมายให้สมหวังดังใจปอง





Create Date : 26 เมษายน 2556
Last Update : 27 เมษายน 2556 10:16:32 น. 5 comments
Counter : 1312 Pageviews.  
Share

 
Thank you very much


โดย: Kai (nookookai8 ) วันที่: 27 เมษายน 2556 เวลา:8:04:44 น.  

 


อรุณสวัสดิ์ขอรับ...แวะมาทักยามเช้าขอรับ...ไว้เด๋วกลับมาอ่านขอรับ


โดย: ขุนเพชรขุนราม วันที่: 29 เมษายน 2556 เวลา:6:40:42 น.  

 


ทักทายขอรับ


โดย: ขุนเพชรขุนราม วันที่: 2 พฤษภาคม 2556 เวลา:9:38:18 น.  

 
อืมมม์สำหรับตัวของคุณท่านขุนฯเลยผ่านชีวิตและอารมณ์เหล่านี้มาหมดแล้ว...อ่านแล้วก็เข้าใจความรู้สึกของผู้เขียน... ชีวิตของคนเรามันดำเนินไปตามขั้นตอนของมันจริงๆจะข้ามกระโดดไปก็จะทำให้ขาดความเป็นธรรมชาติ..หรือจะก้าวถ้อยหลังกลับมันอาจจะหลอกคนอื่นได้..แต่หลอกตัวเองไม่สำเร็จ

ก็ขอให้สนุกกับชีวิตตามทำนองครองธรรมต่อไปนะขอรับ... จะรออ่านทุกบทความที่เขียนไม่ว่าจะเป็นเป็นอะไรก็ตาม


โดย: ขุนเพชรขุนราม วันที่: 2 พฤษภาคม 2556 เวลา:9:50:29 น.  

 


โดย: Opey วันที่: 3 พฤษภาคม 2556 เวลา:16:25:46 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

buraneemeo
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]

ข้อความแนะนำตัว
เอาแน่อะไรไม่ค่อยได้
ความรู้สึกตัวขาดๆหายๆ แต่พยายามจะมีให้มาก
ฯลฯ จะค่อยๆนึกมาเติม
[Add buraneemeo's blog to your web]