๏ ธารโสภิต ๛ ๗
๏ ธารโสภิต ผ่องอำไพ ชวนใฝ่ฝัน กระแสสินธุ์ รินรื่น ทุกคืนวัน ระดะพันธุ์ ปทุมมาลย์ กลางธารทอง
๏ อุทกธาร ซ่านซ่า น่าสนุก รื่นร่มรุกข์ รายสะพรั่ง ริมฝั่งสอง ไขสุคนธ์ หล่นโรย โปรยละออง
๏ วิหคซ้อง แซ่เจรียง ดังเสียงพิณ หลงมาลี สีสล้าง ริมทางผ่าน หลงสำราญ สนานกาย กลางสายสินธุ์
๏ หลงสำเนียง เสียงนก โผผกบิน หลงประทิน กลิ่นสุคนธ์ จนลืมตัว หลงเมามัว จนเวลา สายัณห์ย่ำ
๏ ตะวันคล้ำ ครึ้มเวหา ฟ้าสลัว ดูเบื้องหน้า ชลากว้าง ธุมางค์มัว อกระรัว ตัวเปลี่ยว อยู่เดียวดาย
๏ จะเหลียวหลัง ยังวิถี ที่เคยผ่าน แม้รอยธาร ที่กระเทือน ก็เลือนหาย ช่างนึกน่า น้อยใจตน ทนตะกาย
๏ เพียงรอยทราย แนบนที เป็นที่นอน สิ่งไพจิตร ใช่จริง ล้วนสิ่งหลอน นิทรากร หลับดวงจิต นิจนิรันดร์ ๛
Create Date : 06 ตุลาคม 2548 | | |
Last Update : 21 พฤศจิกายน 2552 0:21:00 น. |
Counter : 391 Pageviews. |
| |
|
|
|