Group Blog |
2011.02.12 in japan
พอเช้าตื่นมา ก็เตรียมไปเที่ยว แต่เราก็ไม่อยู่ว่าอยากไปไหน ตั้งใจคิดไปแต่ดิสนีย์แลนด์ เลยคิดอย่างอื่นไม่ออก โยชิเลยพูดด้วยเสียงแหบแห้ง เนื่องจากคุยไปดริงค์กับเพื่อนทั้งวัน ว่าจะไปหาร้านหนังสือที่ทาจิกาว่าก่อน แล้วก็เลือกว่าอยากไปไหน แล้วค่ิอยตั้งหลักเดินทางต่อ เราได้ให้โยชิดูคลิปวันเกิดที่เราทำให้เมื่อ 6 ม.ค.แล้ว คลิปเจ้ากรรม ทำผู้ชายขี้งอนสะดิ้งไปหลายวัน แต่พอเค้าได้เห็น เค้าก็ดีใจมาก นั่งอึ้งไปเลย ดีใจที่เราทำให้  ก็มุ่งหน้าไปร้านหนังสือทันที ได้มา 1เล่ม หลังจากยืนงงอยู่นาน ตั้งใจว่าจะไปพระราชวังอิมพีเรียล แต่โยชิขู่ว่า หนาวนะ 5555 คือหิมะตกง่ะ จะเตร็ดเตร่ตามสวนสาธารณะนี่ คงไม่สนุกสำหรับเรา ตอนนั้นก็ 10โมงกว่าแล้ว โยชิกลัวเราหิว เลยซื้อขนมปังกับชา กินรองท้องที่สถานีก่อน โยชิขอบัตร suica ไปเติมเงินให้ 3พันเยน จะได้สะดวก ไม่ต้องคอยซื้อตั๋ว จากนั้นก็นั่งคิดมาในรถไฟ ว่าอยากไปคาแร็คเตอร์สตรีทที่โตเกียวเอคิ เรื่องของเรื่อง จะไปหาเคโรโระกุนโซ โยชิก็บอกได้เลย งั้นไปกินเทมปุระที่อาซาคุสะก่อน เอากระเป๋าไปเก็บที่โรงแรม แล้วก็ไปหาเคโรโระกัน โยชิคล่องแถวอาซาคุสะมากกก เพราะเคยทำงานแถวนี้มา 3ปี เลยชำนาญหมด ร้านไหนเด็ดซอยไหนดัง พาเราเดินทะลุตรงนี้ ออกตรงนั้น เมาครับ 555 ขนาดเคยไปยังงเลยชั้น ไปยืนต่อร้านนึง จุแค่ 10คนเท่านั้น แล้วก็ขายตั้งแต่ 11โมง - 2โมง เจ๋งมั๊ยอ่ะ จะแย่งเค้าทันมั๊ย เป็นร้านเทมปุระที่อร่อยที่สุดในอาซาคุสะ แต่เราจำชื่อไม่ได้ -- -- ต่อๆแถวอยู่ ก็เกิดเหตุทะเลาะวิวาทขึ้น เมืื่อผู้หญิงที่ต่อเกือบหน้าสุด จองโต๊ะสำหรับครอบครัวหลายคน แล้วผู้ชายด้านหลังไม่พอใจอย่างแรง ผู้ชายบอกว่า เธอเอาเปรียบทุกคนที่มาต่อแถว มากัน4คน 5คน เค้าก็ต่อกันหมด แต่เธอต่อคนเดียว พอถึงคิว ก็จะเรียกญาติพี่น้องมาอีกเป็นสิบ มันไม่ยุติธรรม แต่ผู้หญิงก็ยืนยันว่า ยังไงฉันก็ต่อคิวตามระเบียบแล้ว จะกี่ที่มันก็เรื่องของเธอ ทีนี้ก็ทะเลาะกันใหญ่เลย แต่ว่าทะเลาะแบบสุภาพนะ เราก็เข้าใจทั้ง 2ฝ่ายอ่ะ เหมือนเวลาไป MK คนนึงไปจอง กี่ที่ก็ว่าไป ถึงคิวก็เข้าไปกิน แต่ด้วยความที่ร้านนี้เก้าอี้น้อย เหมือนๆจะได้กิน แต่คิวหน้าเอาโต๊ะไปซะหมด ก็ต้องรอต่อ ของอร่ย ใครๆก็อยากกิน ซักพัก เจ้าของร้านเดินออกมา แจ้งตัดแถวตรงกลาง แล้วก็ขอโทษตั้งแต่ช่วงกลางถึงท้าย ก็คือเรานั่นเอง เพราะร้านจะปิด 2โมง ยังไงก็คงไม่ทัน ผู้ชายคนนั้นพยายามจะฟ้องเจ้าของร้าน ว่าผู้หญิงคนนั้นจองหลายที่ แต่เจ้าของร้านไม่สนใจ เหมือนจะไม่ว่าอะไร เพราะยังไงก็ต่อคิวแล้ว ยิ่งทำให้ผู้ชายคนนั้นยัวะหนักใหญ่ ถึงขั้นขอออกจากแถวไปเลย ส่วนคุณภรรยาก็หันมาขอโทษทุกคน เจ้าของร้านบอกว่า อยากให้ใจเย็นๆกัน เพราะอยากให้ทุกคนได้เข้าไปกินย่างสนุกสนาน โยชิซึ่งไม่ได้กินแน่่ๆแล้ว โพล่งออกไปว่า "ผมก็อยากเข้าไปกินอย่างสนุกสนานมั่งนี่~" เล่นเอาทุกคนที่เครียดต่อคิวอยู่ หัวเราะกันสนั่นเลยล่ะ บรรยากาศก็ดีขึ้นมาทันที เอ้ออ เล่นตลกตลอดแฟนชั้น 555 แล้วโิยชิก็พาไปอีกร้าน ต่อคิวเหมือนกัน แต่ว่าน่าจะซักแค่ครึ่งชั่วโมง ได้กินแน่นอน เราก็ไปรอไม่นาน รอไม่ว่า แต่หนาวนี่สิ แต่ก็สมการรอคอยจริงๆ เทมปุระอร่อยมากๆๆๆๆๆๆ มันช่างแตกต่างจากที่เคยกินตามฟูจิ หรือเซน ข้าวนุ่ม ซอสกลมกล่อม ไม่ได้ถ่ายรูปเลย ตั้งหน้าตั้งตากินมาก อะไรไม่กินก็โยนให้โยชิหมด โยชิก็ไม่ว่าไร บอกแต่ว่าไม่ต้องฝืนนะ ไม่กินก็ส่งมา เพราะโยชิรู้ว่า เรากินยากเหลือเกิน อร่อยมากๆๆอ่ะ เดินตัวลอยออกมาจากร้านเลย จากนั้นก็ลากกระเป๋า โยชิลากนะ 555 ก็เค้าไม่ให้เราทำไรเลย นอกกจากกางร่ม เอากระเป๋าไปเก็บที่ CHISUN พักผ่อนตามประสาคนรัก พร้อมกับสัญญา ที่เรา 2คนให้กันไว้ แล้วก็ไปหาเคโรโระ~~ แต่กว่าคุณจะยอมตื่นได้ ต้องเอาแผ่นไคโรร้อนๆไปแปะกลางหลัง 5555 มาถึงแย๊ววว คนเยอะมากกก คาแรคเตอร์เต็มไปหมดเลยยยยย ละลานตา ไม่รู้จะเอาอะไรดี ก็เลยเอาที่ห้อยมือถือเคโรโระ ของจังหวัดนางาซากิ บ้านเกิดโยชิมา โยชิก็หยิบที่ห้องมือถือมาอีกอัน เป็นสายสีดำ มีหัวเคโรโระห้อยอยู่ ถามเราว่า น่ารักมั๊ย เราก็ มีแต่หัวเนี่ยนะ เค้าก็ย้ำอีก ก็น่ารักมั๊ยอ่ะ ก็น่ารักแหล่ะแหม เคโรโระยังไงก็น่ารัก ซักพักเค้าก็แอบซื้ออันนั้นมาให้ เอ๊า เลยกลายเป็นที่ห้อยมือถือ 2อัน 5555 แต่เราก็เลือกเอาอันที่โยชิห้อยมือถือไว้ และจะไม่เปลี่ยนอีก จนกว่าโยชิจะซื้อให้ใหม่ 5555 มีรีบอร์นเยอะมากกก อยากจะลงไปแหวกว่าย นารุโตะอีก โฮกกกก มีโทโรโระที่ตูนฝากซื้อด้วย แต่ถ้าตะบี้ตะบัันซื้อ โยชิต้องออกให้หมดแน่ เราเลยกะว่า เดี๋ยววันจะกลับ ค่อยแวะมาซื้อเอง ก่อนกลับก็ไปหาของฝากให้เจี๊ยบ เพื่อนรักของเรา และโยชิก็รักเหมือนเพื่อนรักตัวเอง คือเรารักใครโยชิก็รักหมด 5555 ก็บอกโยชิว่า เจี๊ยบชอบคิตตี้ เค้าก็พาไปร้านคิตตี้ เลือกไปเลือกมา ได้กระเป๋าเก็บกุญแจน่ารักๆมา เจี๊ยบต้องชอบแน่ๆๆ จากนั้นโยชิก็พากลับมาซาคุสะ บอกว่า จะพาไปเกมส์เซ็นเตอร์ หาเคโรโระตัวใหญ่ๆจากเครื่อง ก็เดินๆๆๆครบทุกร้าน แต่ว่าไม่มีเลย ถอดใจทั้งคู่ เพราะฝนลงไ่ม่เลิก โยชิเลยพาไปร้านโอโคโนมิยากิที่ขึ้นชื่อ เพราะโยชิกินตั้งแต่สมัยทำงานที่นี่ พอจะเข้าร้านโยชิก็บอกว่า "I can't speak japanese" อ้าว แมวแล้วไง โยชิชอบแกล้งอ่ะ บอกว่าเราไม่ยอมพูดเลย ฟังออกพูดออก แต่ไม่ยอมพูด เอ๊า พูดไมง่ะ โยชิก็อยู่ เราก็พูดอยู่นั่นแหล่ะ ว่าผมไม่ใช่คนญี่ปุ่น ผมพูดญี่ปุ่นไม่ได้ แกล้งไปแต่ก็หาที่นั่งใกล้ฮีทเตอร์ให้เราไปด้วย พอเอาเข้าจริง ก็ไม่แกล้งหรอก 5555 แต่บอกเจ้าของร้าน ให้เจ้าของร้านคุยกับเรา ยุ่งจริงอีตานี่ แต่สุดท้ายก็ได้สั่งมากินสมใจ อาหย่อยง่าาาาา แต่ก็กินไม่หมดเหมือนเดิม โยชิบอกว่า เห็นท่าก็รู้แล้ว เริ่มเขี่ยเนี่ย แสดงว่าอิ่ม เค้าก็ไม่ว่าอะไรนะ นึกว่าไม่อร่อยเลยกินน้อยรึเปล่า เราก็บอกว่าอร่อยมากกก แต่เรากินได้น้อยจริงๆ แหม ตัวแค่นี้ จะให้กินเท่าช้างน้ำได้ัยังไง พอจะกลับ ถุงเท้ากับบู๊ทเรายังไม่แห้งเลย โยชิเลยถอดถุงเท้าตัวเองให้เราใส่แทน อุ่นมากกกก เลยเดินอย่างสบายไปถึงโรงแรม พอส่งเราเสร็จ โยชิขอตัวไปหาเพื่อนซักชั่วโมง เพราะนานๆเข้าโตเกียวที บอกว่าเดี๋ยว 4ทุ่มกลับมา โทรหาเจี๊ยบกันนะ เพราะตั้งแต่มาถึง เรายังไม่ได้โทรหาเจี๊ยบเลย ช่วงรอ เราก็ดูรายการอาราชิ พวกเค้าก็ยังฮาน่ารักเหมือนเดิมเนอะ มีพรสวรรค์กันจริงๆ แต่เราชักง่วง --- --- 5ทุ่มกว่าแล้ว โยชิยังไม่กลับมาเลย แต่ซักพักก็วิ่งหน้าตาตื่นมาก ตัวสั่นเลยอ่ะ ขอโทษใหญ่เลยที่มาช้า ไม่รู้วิ่ง 100เมตรมาจากไหน มาถึงก็เปลี่ยนเสื้อผ้า กดโทรศัพท์หาเจี๊ยบให้ เราก็คุยแค่พักเดียวแหล่ะ เจี๊ยบก็สั่งๆๆๆ ดูแลตัวเองนะ ใส่เสื้อผ้าอุ่นๆนะ กินเยอะๆนะ จากนั้นก็กางโฉนด ไม่รู้ว่าจะดิสนีย์แลนด์ หรือดิสนีย์ซี เราก็สองจิตสองใจ เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาด้วยความงง โยชิบอกว่า ที่ไหนก็ได้ ตามใจเลยนะ เอาที่ๆอยากไปจริงๆ พาไปได้หมดแหล่ะ ซักพักก็เริ่มดุ 5555 บอกว่า เอางี๊ ไปขี้ก่อน ออกมาเลือกให้ได้นะ เข้าไปขี้จริงๆ เราก็เลือกเฟ้นอย่างดี พอโยชิออกมา เราก็ให้คำตอบ ว่าจะไปดิสนีย์แลนด์ โยชิก็โอเคเลย เตรียมเซิร์ชว่า จะออกเดินทางกี่โมง แพลนว่าจะต้องทำอะไรบ้างคร่าวๆ เราก็เลยขอตัวไปอาบน้ำ โยชิบอกว่า เหม็นนะ 555 เราก็แหม ไม่เป็นไรอยู่แล้ว ก็เข้าไปอาบน้ำสระผมออกมา ตั้งเวลา รีบนอน เพราะจะต้องตื่นตั้งแต่ตี 5เลย ไม่ได้ถ่ายรูปอย่างที่ตั้งใจเลยอ่ะ มันหนาว จับมือกันตลอด เลยไม่ว่างถ่ายรูป  หมดไปอีก 1 วัน มีความสุขจริงๆเลย แค่ได้เดินคุยกัน หัวเราะกัน ก็มีความสุขมากๆแล้ว พรุ่งนี้สนุกกว่านี้อีก  Free TextEditor 2011.02.11 in japan
กลับมาแล้วค่า โตเกียวหนาวมากกก หนาวแบบขี้หดตดหายจริงๆ "sJvjnv8>?'fdfasvbafeyh or chicken?" ฟังออกแค่คำหลัง ฮาล่ะครับทีนี้ หิมะเกาะทั้งตัวเลย หนาวมากกกกกกกกกก 2ทุ่มครึ่งไปโทรหาโยชิ Free TextEditor 準備OK! 愛に!会いに行くよ~
พรุ่งนี้จะเดินทางสู่โตเกียวแย๊วววว ตื่นเต้นๆ กลัวๆ จิตๆ ไปคนเดียว 5555 แต่ก็เตรียมพร้อมทุกอย่างเรียบร้อยแล้วล่ะ ทำคุ๊กกี้ให้โยชิเสร็จเรียบร้อย อร่อยมากกกกกก ให้ที่บ้านชิม ทุกคนก็เห็นพ้องต้องกัน ว่าอร่อยมาก ทำขายได้เลย ไม่อ่ะ ทำใ้ห้โยชิกินคนเดียวพอ โฮ่ๆๆๆ
อ้อนไปอ้อนมา สรุปก็ได้เจอกัน 3วันเยย เย้ๆๆ เมื่อวานโตเกียวหิมะตกด้วย ซวยล่ะ --- --- ไม่ตกยังหน้าชา จะหนาวขะนาดไหนล่ะนั่น โยชิรีบเมล์มาบอกให้เอาเสื้อผ้าอุ่นๆไป จริงๆก็อยากได้หนาๆอีกซักตัว แต่ขี้เกียจแบก เลยกะจะไปซื้อที่นั่น แล้วฝากโยชิเอากลับบ้านดีกว่า (เลียนแบบน้องภู่)
เหลือเตรียมตัวอีกนิดหน่อย คืนนี้ก็ปิดกระเป๋าเตรียมออกเดินทางได้ โยชิมารับเร็วๆน๊า เดี๋ยวกลับมาจะมาอัพทันทีค่า~
Free TextEditor ผู้ชายขี้งอน
อยากได้ไรก็ไม่บอก แล้วมางอนๆๆๆๆ งอนไปกี่วัน นับซิคุณชาย เค้าย้ำหนักย้ำหนาว่าจะจัดการให้ทุกอย่าง ทั้งตั๋วทั้งอะไรต่อมิอะไร แค่บอกวันมา
Free TextEditor HBD 6 January...
|
ladymine
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
(อย่ามาแบ๊วใส่)
