ยินดีต้อนรับทุกท่านที่หลงเข้ามาค่า~
Group Blog
 
All Blogs
 

(-*-) "กินขนมอารมณ์ก็ดี แต่ วาดรูปขนมทั้งที...หนูปวดกบาลอะ"

ครั้งหนึ่งเมื่อเดือนตุลาคม ปี 2545...


เราได้เรียนกับอาจารย์ อินาบะ เท็ตสึ ผู้สอนเขียนการ์ตูนจากญี่ปุ่นค่ะ ในแบบฝึกหัดครั้งหนึ่งที่อาจารย์ให้ทำการบ้าน "วาดอาหารที่ตนเองชอบ"
อุอุ ตอนนั้นก็หวานเราสิคะ ก็เราชอบกินอยู่แล้วนี่นา เลยวาดทั้งก๋วยเตี๋ยว ทั้งซูชิ เป็นรูปขาว-ดำ อาจารย์เห็นการบ้านที่เราส่ง ก็ยิ้มๆ ค่อนข้างพอใจเชียวแหละ (คงไม่ใช่เพราะวาดออกมาดีอะไรหรอกค่ะ แต่...เข้าใจว่า...อาจารย์แกเห็นซูชิ อาหารประจำชาติของแกเข้า ก็เลยขำๆ แต่หารู้ไม่...เจ้าลูกศิษย์ดันคิดว่า ก็ซูชิมันวาดง่ายนี่คะ ใกล้ตัวอาจารย์ด้วย คงไม่ต้องอธิบายด้วยว่ามันคืออะไร ถ้าหนูวาดผัดกระเพรา อาจารย์ก็ไม่เข้าใจหรอกอะ)

หลักการวาดอาหาร... มันแตกต่างจากแบบวาดอื่นๆ ที่แค่วาดให้สวยก็พอแล้ว แต่การวาดอาหารนั้น "ต้องดูรู้ว่าเป็นอาหารชนิดใด และต้องวาดให้น่ากิน" ด้วย และเพราะคำนี้เราเลยต้องฝึกให้ลึกซึ้งถึงธรรมชาติของอาหารแต่ละชนิด ทั้งลักษณะเฉพาะทางกายภาค และรสชาติของมันค่ะ เพราะบางทีถึงวาดสวย ก็ดูไม่ออกว่าเป็นอะไร ถึงวาดรู้ว่าเป็นอะไร แต่ก็อาจจะดูไม่น่ากินอีก อาจารย์จึงเลือกใช้หัวข้ออาหารมาฝึกเราค่ะ

มาวันนี้... หนูซึ้งแล้วค่ะอาจารย์ ว่าวาดอาหารมันยากขนาดไหน?
โดยเฉพาะ... อาหารมีจุดเด่นที่ดึงออกมาลำบาก เราทดสอบมาแล้วจากรูปขนมค่ะ...(นี่แค่ขนมนะคะ ยังยากขนาดนี้เลย โฮ่ย...)

รูปแรกที่ลองด้วยโปรแกรม Painter ค่ะ





ชื่อภาพ : Dessert Test1

เราก็ทดเทคนิค Tool แต่ละอย่างลงไปด้วย รูปพวกนี้วาดสดๆ ลง Tablet เลยค่ะ มั่วกันเห็นๆ แถมไม่มีแบบให้ดูต่อหน้าเราด้วย... จะเห็นได้ว่าไซส์ขนมตาลใหญ่ผิดปกติมากๆ และเราเคยโพสกระทู้ทายชนิดขนมค่ะ...ผลออกมาก็..พอทายๆ กันได้ว่าเป็นอะไรบ้าง ก็งานรูปนี้เราเลือกขนมที่พอจะดูออกจากรูปทรงนี่คะ สบายขึ้นหน่อยอะนะ

ในรูปก็มี ขนมตาล...
ขนมใส่ไส้
เดนิสผลไม้รวมค่ะ (แต่เลือกผลไม้ชนิดตามใจฉันมากเลยแหละ หลายคนทายเป็นทาร์ดผลไม้รวม ซึ่งก็ไม่ผิดอะไรค่ะ มันคล้ายมากจริงๆ แหละ)
และ ทองหยอด ค่ะ

มาดูรูปต่อไปกันค่ะ



ชื่อภาพ : Dessert Test 2

ตอนวาด เราก็ชักจะมันในอารมณ์การเพ้นท์มากขึ้นค่ะ เลยวาดแบบไม่คิดหน้าคิดหลังยิ่งกว่าเดิมอีก... ในรูปก็มีขนมดังนี้ค่ะ...
ขนมชั้น... อันนี้วาดเพราะคิดว่าต้องดูรู้กันชัวร์ๆ
ขนมเบื้อง.... นี่เป็นความผิดพลาดล้วนๆ ค่ะ เพราะเราอยากกินไส้ครีมเยอะๆ อ่ะ ออกมาเลยล้นปรี่ด้วยมุมประหลาด แถมแป้งยังหนาอีกตังหาก (ท่าทางคนทำจะละเลงขนมเบื้องไม่เก่ง อิอิ) พี่ชายเห็นรูปนี้ก็ทักว่าใช่อย่างนี้แน่เหรอ? เราก็รู้ว่ามันแปร่งๆ อะ แต่ไม่มีของจริงให้ดูต่อหน้านี่นา... แต่ในกระทู้ก็พอมีคนดูออกนะ ตาถึงมั่กๆๆ
ไข่แมงดา... ค่ะ ที่เหมือนทองหยอดแต่เป็นไซส์เล็กแหละ ดีจังนี่ก็มีคนรู้ด้วย อิอิ
ช่อม่วง ค่ะ ตั้งใจให้เป็นช่อม่วงแหละ แต่ตอนกำลังวาดก็คิดว่ามันก็เหมือนขนมชั้นสีม่วงแล้วเอามาจัดเป็นรูปดอกไม้น่ะค่ะ
และ ตะโก้ ค่ะ อันนี้ที่บ้านมองเป็นห่อหมกอะ...เพราะเห็นกลีบกุหลาบมอญ เป็นพริกชี้ฟ้าซะนี่?

รูปสุดท้าย เป็นสุดยอดแห่งความยากค่ะ ขนมไทยชนิดเป็นเนื้อเดียวกันในถ้วย... จับลักษณะโดดเด่นยากมากๆๆ ทำให้น่ากินก็แสนลำบาก อีกอย่างคือ เราเป็นคนวาดของแบบสมมาตรไม่ค่อยได้ค่ะ ยิ่งถ้าวาดในเวลาน้อยๆ จะยิ่งเบี้ยว...ถ้วยนี้จึงเบี้ยวอย่างที่เห็น... เพื่อนบอกว่า ดูเป็นขนมที่กินได้นะ เราก็พอจะโล่งใจค่ะ แต่ยังไงก็ยังดูไม่ออกอยู่ดีว่านี่เป็นขนมอะไรเหรอ?




ชื่อภาพ : ข้าวเหนียวเปียกข้าวโพด

ที่ทายมามีทั้ง... ซุปข้าวโพด... เต้าส่วน... เราก็คิดว่ามันเหมือนเต้าส่วนเอามั่กๆ ที่เอาไปทายกันในกระทู้ ถ้าเป็นคนทายถูกก็เพราะสังเกตเมล็ดข้าวโพดข้างล่างถ้วยล่ะค่ะ ถ้าไม่ใบ้ไว้บ้าง คงจะเหมาเป็นเต้าส่วนกันหมดแน่นอนเลย... เฮ้อ

***สรุป-- เราได้เรียนรู้ว่า... การวาดอาหารอะไรก็ตาม ถ้าจะตอบโจทย์ให้ได้ทั้ง "สวย, รู้ว่าเป็นอาหารอะไร และ น่ากิน" ล่ะก็...จะขึ้นอยู่กับเทคนิคเหล่านี้ค่ะ

- ควรมีของจริงวางอยู่ตรงหน้าค่ะ จะได้ผลดีกว่ารูปถ่าย อย่างเช่น การวาดเพื่อให้รู้สึกถึงความข้นของกะทิที่ลอยหน้าขนม ถ้าเราไม่ลองคนเองศึกษาดู ก็จะไม่รู้ค่ะว่าควรจะวาดให้กะทิมันข้นขนาดไหน แต่ถ้าไม่เคยเห็นแล้วต้องมาวาด อย่างน้อยก็ควรจะเคยกินอาหารชนิดนั้นมาก่อนสักครั้งค่ะ ถ้าเป็นของที่ตัวเองชอบกินด้วย จะยิ่งถ่ายทอดอารมณ์ได้ดีมากๆ

- การเลือก Tool ที่เหมาะสมกับอาหารนั้นๆ อาหารที่ข้นและเหนียว ก็ควรเลือก Tool ที่ปาดแล้วดูข้นหมาดๆ ค่ะ อาหารที่ดูใสๆ วาวๆ ก็ใช้ Tool ที่ปาดแล้วให้ความใส อะไรประมาณนี้มังคะ เดี๋ยวเราจะลงในบล็อกกลุ่มงาน Handmade เราด้วยค่ะ เราก็มีอาหารที่วาดจากสีน้ำเหมือนกัน แทบจะสรุปได้เลยว่าสำหรับเราแล้ว วาดอาหารด้วยสีน้ำ... ถือเป็นความผิดพลาดในการเลือก Tool อย่างใหญ่หลวงค่ะ!!~ แง้~

- การจัดองค์ประกอบที่เหมาะสม เราจะวาดรูปอาหารให้น่ากิน ก็ไม่ควรใส่ของที่ไม่น่าจะกินได้ หรือ กินร่วมกันไม่ได้ ลงไปในภาพค่ะ เช่น วาดขนมใส่ไส้ แต่ก็ดั๊นวาดลูกสะตอวางข้างๆ ด้วย... ความรู้สึกไม่เข้ากันจะขัดขวางความน่ากินอย่างรุนแรงค่ะ (นี่เป็น Common Sense อย่างหนึ่ง คงไม่มีใครพลาดข้อนี้เท่าไหร่หรอกนะคะ)

อือม์... ก็คิดว่าการเทสต์วาดขนมครั้งนี้ก็ได้เรียนรู้ประมาณนี้แหละค่ะ ทั้ง 3 รูปนี้ใช้เวลาวาดทั้งหมด 5 ชั่วโมงค่ะ (ช้าเหมือนกันเนอะ...) และก็ไม่แน่ใจว่าคราวหน้าจะมีโอกาสได้วาดอาหารอีกหรือเปล่าน้อ? แต่ที่แน่ๆ เราเริ่มรู้สึกชอบการวาดอาหารแล้วล่ะค่ะ ท้าทายมั่กๆๆๆ วาดไปก็ซื้อตัวอย่างมากินด้วย อาหย่อย~~

ป.ล. มันจะอ้วนเอาก็ตอนนี้แหละค่ะ อิอิ




 

Create Date : 20 เมษายน 2549    
Last Update : 23 เมษายน 2549 15:29:58 น.
Counter : 1327 Pageviews.  

===ภาพ CG โรแมนติก&หวิว&น่ารัก อะจ้า?(แบบว่า...วาดไปได้ไงหว่า?)===

นีรมาลี รีบมาอัพบล็อกอย่างเร็ว ด้วยเกรงว่าไม่มีเวลามาแต๊ดแต๋แล้วจ้า หลังสงกรานต์นี้เราอาจจะมีนรกของงานตามมาอยู่ไรๆ แล้วหงะ เพราะปล่อยให้ตัวเองหาข้อมูลของงานนานไปหน่อยน่ะค่ะ แถมยังเอาเวลาส่วนนั้นมาทำบล็อกอีกตังหาก ไม่พิมพ์เรื่อยเปื่อยแล้วเจ้าค่า~ ขอเชิญทุกท่านยลและคอมเม้นต์ได้ตามสะดวกจ้า... (ผลงานพวกนี้บางส่วนเคยโพสกระทู้ไปแล้วค่ะ)





ชื่อภาพ : "In Love"
ขนาดภาพ : Custom (ตามใจฉัน แต่ใหญ่กว่า A5 นิดหน่อยค่ะ)

รูปนี้วาดขึ้นเพราะลองเทสต์แนวการวาดดูน่ะค่ะ ว่าเรายังวาดหวานแหววได้อยู่หรือเปล่า? โจทย์คือ ต้องดูซึ้งโรแมนติกแบบหนังรักเกาหลีอะ... ก็เลยเล่นประโคมสีชมพูซะ นี่แน่ะ! แหววหรือยังล่ะเอ็ง อิอิ (หรือจะกลายเป็นพวกถนัดแบ็คกราวนด์สีชมพูโดยไม่รู้ตัวก็ได้นะเนี่ย )
ที่สำคัญคือ รูปนี้ทำภายใน 4 ชั่วโมง ค่ะ เริ่มร่างรูปด้วยดินสอ ตอน 4 ทุ่ม -- จนลงสีเสร็จตอนตี 2 เร่งชนิดที่เรียกว่า เห็นสีเกินตรูก็ไม่ลงไม่ลบมันแหล่ว อ่า... ไม่เคยวาดอะไรด้วยความเร็วอย่างนี้มาก่อนเลยค่า พี่ชายที่ได้เห็นขั้นตอนตั้งแต่ต้นจนจบยังว่า "4 ชั่วโมงได้แค่นี้เองรึ?" หง่า... สำหรับเราแล้วมันเร็วจนลงกินเนสส์บุ๊คของตัวเองได้แล้นจ้า~








ชื่อภาพ : Angel (ตั้งชื่อง่ายจริงๆ แหละเรา...)
ขนาดภาพ : A4

ไหนๆ ตอนลงสีด้วยมือ ก็เคยระบายสีปีกอย่างเมามันส์ ก็เลยมีความคิดค่ะว่า น่าจะลองวาดด้วยคอมพ์บ้างนะ แล้วก็ลองออกมาเป็นแบบนี้น่ะค่ะ รู้สึกว่าปีกยังดูนุ่มไม่สมใจแบบในเทคนิคลงสีด้วยมือเลย ดูปีกสีออกเงินๆ เมทาลิกยังไงไม่รู้อะค่ะ...
รูปนี้ออกมาหวิวเล็กน้อย แต่ไม่โป๊ แถมยังดูโลลินิดหน่อย อิอิ อันที่จริงก็มีเวอร์ชั่น.. หวิวมากๆ ด้วยแหละค่ะ (โถ แค่เปลี่ยนผ้าเป็นแบบซีทรูเท่านั้นเอ้ง~) อันนี้ก็ประโคมสีชมพูใส่ให้เหมือนกันค่ะ เพราะมันนึกไม่ออกอะ นี่อาจจะเป็นความเคยชินสีชมพูจริงๆ ก็ได้เนอะ




ต่อไปเป็น "ภาพเทสต์แนวการวาด" ค่ะ ว่าเราสามารถดัดตัวการ์ตูนเป็นสไตล์ไหนได้บ้าง ออกมาแปลกประหลาดจนเราคิดว่า ลายเส้นมันกลายพันธุ์แล้วละมั้งเรา (แต่สไตล์การลงสีนั้นยังเหมียนเดิม ไม่ปั๊ดตะนาเยย...)




ชื่อภาพ : Girl SD 2
ขนาดของภาพ : Custom (เช่นกันค่ะ ตามใจฉัน เล็กกว่า A5 )

....ดูเหมือนพวกภาพประกอบหนังสือกลอนไหมคะ?.... (นีรมาลีตอบเอง...ไม่เหมือนว้อย...)



ชื่อภาพ : "teenage"
ขนาดของภาพ : Custom (ก็เล็กกว่า A5 เช่นกัน)

นี่ก็ดัดลายเส้นมาอีกแบบค่ะ อันนี้แอบดูแม็กกาซีนญี่ปุ่นมาหน่อยนึงเพื่อการดัดความเคยชินแบบเดิมๆ ภาพออกมาจึงแปลกแบบนี้แหละค่า แต่ทั้งหมดก็ท้าทายดีนะคะ ได้เห็นอะไรที่ไม่เคยเห็น เพราะเราเองไม่เคยทำ




*ก็อยากบอกพี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ที่สนใจการวาดรูป และกำลังท้อใจ ว่า... ของแบบนี้อยู่ที่ชั่วโมงฝึกฝนจ้า เราเองก็มั่วด้วยมือมานาน ส่วนสี CG นี่ก็เพิ่งมั่วได้ไม่นาน (นับดูแล้วยังไม่ถึงปีเลยค่ะ) เพียงแต่เรารู้สึกตื่นเต้นที่ได้เรียนรู้อะไรแปลกๆ ใหม่ๆ อยู่เสมอ เราก็จะสามารถทำอะไรได้อีกมากมายค่ะ อย่างนีรมาลีเนี่ย กล้าพูด(พิมพ์)ได้เลยว่า "อยู่ไม่สุข" (อืม...นี่เป็นนิสัยดั้งเดิมที่มาจากอิทธิพลดาวอังคารอย่างแท้จริง เอ๊ย!! ผิดประเด็น) แม้ดูจะเป็นข้อเสีย แต่ก็เป็นข้อเสียที่ทำให้เรามีทุกวันนี้ได้ค่ะ

สนุกที่จะลองทำ ทดลองมัน วาดมันไปเรื่อยๆ... เท่านี้ความพยายามก็ไม่เสียเปล่าแล้วจ้า


แล้วพบกันใหม่นะคะ (ซึ่งเราก็รู้แล้วแหละว่าหัวข้ออัพบล็อกต่อไปจะเป็นอะไร)

*ป.ล. 1 -- รูปที่โพสคราวนี้มันดูเดี้ยงๆ อีกแล้วค่ะ...เส้นมันหยักๆ ไม่คมเลย แต่น่าจะพอดูกันนะคะ (งงๆ อยู่น่ะค่ะ ทำไมถึงเป็นแบบนี้ได้ ก็เราใช้ไฟล์เดียวกันแท้ๆ ตอนโพสรูปพวกนี้ในกระทู้มิเห็นเป็นเช่นนี้เลยอะ...มันเพราะอะไรกันน้อ? ผู้รู้ช่วยบอกทีจ้า)

*2. สุขสันต์วันสงกรานต์ด้วยน้าค้า ทุกท่าน และขอประณามล่วงหน้าสำหรับคนที่สาดน้ำใส่คนอื่นโดยไม่รู้อิโหน่อิเหน่ เช่น คนนั้นกำลังถือแฟ้มงานภาพที่เป็นกระดาษหรือเครื่องมือไฮเทคอยู่... ความเสียหายมันมากนะ ขอบอก!
(อัพครั้งที่แล้ว 12 เมษายน 2549)

Edit : คราวนี้มาอัพแก้รูปน่ะค่ะ เพิ่งรู้วิธีแก้อะค่ะ เราทนเห็นภาพเล็กๆ เส้นหงิกๆ งอๆ ไม่ไหว ก็เอาไปแบบรูปใหญ่เบิ้มละกันนะคะ




 

Create Date : 12 เมษายน 2549    
Last Update : 23 เมษายน 2549 15:24:09 น.
Counter : 2346 Pageviews.  

=== เมื่อ Tablet มาถึง ภาพ CG จึงปรากฏขึ้นในประวัติศาสตร์เรา===

เมื่อก่อนนั้นเราเป็นคนโลว์เทคอย่างมากมาย จนเป็นที่เลื่องลือของเพื่อนฝูงว่า "อย่าให้มันทำอะไรเกี่ยวกับคอมพ์เชียวนะ" แต่ตอนนั้นเราไม่ใคร่จะสนใจหรอกนะคะ CG น่ะเหรอ? เออ มิเห็นเป็นไร เราก็ลงด้วยมือเองสิ (วะ) แต่พักหลังๆ ยิ่งเห็นว่าสีหมึกที่จำหน่ายในเมืองไทย คุณภาพมันช่าง.... อีกทั้งเนื้อกระดาษปอนด์ที่ถูกใจก็เริ่มลดคุณภาพการผลิต... แม้เราจะตุนของไว้ก่อนแล้วแต่ก็ยังเสียวว่าจะหมด พร้อมความกังวลในใจตลอดมาว่าสักวันมันต้องเข้าตาจนแน่ๆ

*และแล้ว... ก็มาถึงจุดเปลี่ยนจนได้! เป็นการระเบิดที่เราต้องแหกโค้งมาหาเทคโนโลยี นั่นก็คือ... วันที่เราส่งแอร์บรัชไปซ่อมที่ "เวิ้ง" ค่ะ ราคาค่าซ่อมขูดรีดมาก (ขอฟ้อง!!) นี่ขนาดซื้อที่ร้านเขาเองนะเนี่ย เราตัดสินใจไม่ซ่อม แล้วเอาเงินค่าซ่อมไปสมทบซื้อ Wacom แทน
และเพราะช่วงเวลาอันวิกฤติ...เราต้องรีบส่งงานภาพด้วย จะให้สนพ. รอเราคนเดียวก็ไม่ได้ เอาวะ...เป็นไงเป็นกัน โปรแกรมการวาดอะไรนั่น มันคงไม่เหลือบ่ากว่าแรงเราหรอกน่า ตัดสินใจลุยเดินหน้า ซื้อ Tablet และก็หัดใช้ซะ (แต่ต้องรีบส่งภาพภายใน 2-3 วัน ดูบ้าบิ่นพอควรค่ะ ไม่มีเพื่อนที่คุ้นโปรแกรมพวกนี้มาสอนให้ซะด้วย จึงต้องเรียนเองโดยไม่มีหนังสือสอนโปรแกรมสักเล่ม)

**เหตุการณ์ครั้งนั้นนับเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องมากๆ อีกครั้งหนึ่งในชีวิตเรา!


รูป CG ในโปรแกรม Painter ครั้งแรกในชีวิตที่เรียกกำลังใจได้อักโขค่ะ




ชื่อภาพ : Sea Moon

....ล่อรูปแลนด์สเคปเลยอะนะ มั่วโปรแกรม Painter กันสนุกสนานเลยค่ะ เลือกบรัชเป็นสีอะครีลิคค่ะ ตอนแรกตั้งใจจะให้โรแมนติกนะเนี่ย กลายเป็นคืนหลอน ดูน่ากลัวไปแหล่ว...

แล้วเราก็ทำรูปส่งทันกำหนดจนได้ (รูป Sea Moon เป็นแค่ส่วนหนึ่งในงานเราค่ะ ส่วนภาพที่เหลือที่ส่งไป...ขออนุญาตไม่เผยแพร่นะคะ)

ส่วนรูปข้างล่างนี้ เป็นช่วงที่เราลองทำใน Photoshop ค่ะ ภาพออกมาได้ทื่อมากเลย ทำกับเม้าส์ธรรมดานี่แหละค่ะเพราะรูปนี้ไม่ได้ทำที่บ้าน วาดเพื่อเทสต์เทคนิคจากโปรแกรมไหนจะเหมาะมากกว่ากัน เมื่อทำไปทำมา...เราเริ่มรู้สึกได้ว่า...ท่าเราจะไม่มีวาสนากับโปรแกรมตระกูล Abobe เอาซะเลย ผลจากการเทสต์นี่ แน่นอนว่าสำหรับเราแล้ว Painter กินขาด เพราะไม่ถนัด Photoshop (นอกจากงานขาว-ดำ)ด้วยประการทั้งปวง



ชื่อภาพ : The Night




หลังจากนั้นเราก็เริ่มติดใจ...ยังมันส์ไม่เลิกค่ะ เพราะยังไม่ได้ลองเทคนิคโปรแกรม Painter มากมายนัก ก็ลองกับรูปการ์ตูนที่วาดอย่างคร่าวๆ ดูบ้าง รูปนี้ไร้ซึ่งการเตรียมการค่ะ วาดสดใช้ปากกาเขียนสดๆ ไม่ร่างไม่ลบด้วยอะ ผลที่ออกมาคือ สัดส่วนเพี้ยน...




ชื่อภาพ : Girl 1

เฮ้อ... แต่รูปนี้ก็ค่อยไม่ถูกใจเราน่ะค่ะ เหมือนตอนแรกเราไม่ตั้งใจจะวาดเท่าไหร่ แต่พอวาดไปวาดมาก็หงุดหงิดที่มันไม่สวยอย่างใจฉันเลยอะ (ก็แหงสิ ตอนแรกวาดแบบขอไปทีมากๆ เลย จะโทษใครได้ล่ะเนี่ยเรา ) ไม่เป็นไร คราวหน้าจะพลิกแพลงใหม่อีกทีนะ แรกๆ หัดทำก็อย่างนี้แหละค่า...(ปลอบใจตัวเองกันเห็นๆ) เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ที่เผลออ่านบล็อกเรา และกำลังจะคิดหัดทำ CG อย่าลังเลใจค่ะ หัดไปเหอะ ขอเชียร์ ช่วงวิกฤติจะดึงความสามารถในการเอาตัวรอดของน้องๆ ได้เองแหละจ้า

*ประโยชน์ที่เห็นกันชัดๆ เลยของ CG ก็คือ ย่นเวลาการลงสีของเราให้สั้นลงมากค่ะ ปกติรูปสีด้วยมือ เราจะลงเป็นวัน 2 วันเลยนะคะ มันต้องเล็งก่อน วางผังสีก่อน...กว่าจะรอสีแห้ง... แถมวัดใจ ภาพเน่าเป็นเน่าอีกตังหาก แต่สีคอมพ์ไม่ต้องคิดตรงนั้นเลย อิอิ เลยลงสีแบบไร้ความเครียดค่ะ ต่อไปนี้งานเพื่อพาณิชย์คงลงสีคอมพ์ตลอดเลยล่ะค่า~~~

ขอขอบคุณที่ทุกวันนี้...มนุษย์เรามีเทคโนโลยีให้ใช้ อิอิ (เพิ่งจะรู้เหรอเนี่ย?)




 

Create Date : 08 เมษายน 2549    
Last Update : 12 เมษายน 2549 3:16:48 น.
Counter : 1480 Pageviews.  

1  2  3  4  5  

Dream Awake
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]




Blog นี้จะเน้นไปทางเสนองานการ์ตูนของเราเองค่ะ มีทั้งงานสี งานขาว-ดำ...เทคนิคการวาดเล็กๆ น้อยๆ และเรื่องบ่นอีกสารพันตามประสาคนอยากเล่าน่ะจ้า~~

+ป.ล. รักคนอ่านมั่กๆ ค่า...+
#แวะทักนีรมาลีที่หลังไมค์นี้ได้เลยค่า
Friends' blogs
[Add Dream Awake's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.