Miss Egg Hostel Busan

ไปปูซานครั้งแรก พักที่ไหนดีน๊าาาาา

อย่างแรกที่คิดคือขอใกล้หาดแฮอึนแด

แค่เงื่อนไขแรกก็ซีดล่ะ ริมหาดมีแต่โรงแรมหรูเหอะ บ่จี๊นะเรา

เขยิบร่างไปหน่อย เอาแค่ใกล้ๆก็พอ แบบพอเดินไปได้น่ะ

ก็หาไปหามา เจอที่นี่เข้า เห็นแล้ว อั๊ยยะ น่ารักน่าชัง จัดการจองซะเลยดีกว่า

Miss Egg Hostel : นายไข่ที่รัก



เอ๊ะ ทำไมนาย?

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

จากสนามบินคิมแฮ นั่งรถแอร์พอร์ตบัสสาย 1 สนนราคา 4,500 วอนซะ

แล้วมาลงที่หน้าโรงแรมโนโวเทลแฮอึนแดนี่แหละ

ลงปุ๊บบบบบบบบ จะเกิดอาการเขินอายนิดหน่อย
ว่าไม่ได้พักที่นี่ แต่รถจอดมันซะหน้าโรงแรมเลย อายอ่ะ ฮ่าๆๆๆ

หันหลังให้โรงแรมซะ แล้วเดินไปทางขวามือจ๊ะ

เดินไปเจอทางม้าลาย มองซิ ฝั่งตรงข้ามใช่โชว์รูมโตโยต้าไหม ถ้าใช่ข้ามไปเลย

ข้ามมาถึงเดินไปทางขวามือนิดนึง จะเจอซอย หน้าปากซอยจะเห็น Rabbit Lounge ชัดเจน เดินเข้าไปในซอยนี้แหละ



เดินนานหน่อยนะ 555 ตรงไปเรื่อยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

จนเห็นว่าซ้ายมือคือร้านกาแฟ Angel-in-us นั่นแหละ มองขวามือเลย เงยหน้าขึ้นซะ จะเห็นที่พักของเราอยู่นั่นเอง

Miss Egg Hostel อยู่ที่ชั้นสาม เดินขึ้นไปเคาะประตูป๊อกๆได้เลย

บุรุษนิรนามต้อนรับเราเป็นอย่างดีและขยันคุย ไม่รู้ชื่อ ก็เลยเรียกว่า "นายไข่" แหะแหะ

นายไข่แนะนำห้องพักและกติกาในการดำรงอยู่ที่นี่ให้เรา

เริ่มจากเคาท์เตอร์เช็คอินน่ารักๆ



และนี่ห้องพักของพวกเรา 4 คน คืนละ 100,000 วอน นอนสบายใช้ได้



อันนี้ห้องน้ำ ซ้ายเป็นห้องสุขา ขวาเป็นห้องอาบน้ำ
หน้าห้องจะระบุว่าสำหรับห้องใคร อยากพวกเราพักห้อง F(x)A
เราก็ควรใช้ทั้งห้องน้ำและสุขาที่หน้าห้องแปะว่า F(x)A เท่านั้น



ถ่ายมาแต่ห้องอาบน้ำนะ สุขาแสนสุขไม่ได้ถ่ายแหะ ตะลึงจนลืม อิอิ

ห้องน้ำของเราค่อนข้างแคบ อาบน้ำที แขวนผ้าไว้แทบจะเปียกหมด



ห้องสุขานี่ก็นั่งที เข่าแทบชนประตู เฮ้ออออ

ที่ชอบก็อ่างล้างหน้าแปรงฟัน แยกส่วนออกมาแถวทางเดิน สีเขียวเปรี้ยวใจ



มีมุมนั่งเล่นให้พักสบายๆ ชอบๆๆๆ ทุกคืนวันเสาร์เห็นว่าจะมีปาร์ตี้ที่จัดให้แขกที่มาพักได้ดื่มกินและทำความรู้จักกันด้วยนะ

ซึ่งคืนนั้นออกมานั่งโทรศัพท์ นายไข่ก็มานั่งแจมถามว่าวันนี้ไปไหนเป็นไงบ้าง ตอบไปสั้นๆ "หนาว"

ฮีตอบมาว่า อืม ในห้องอุ่นกว่านะ มีฮีทเตอร์ไปนั่งซิ มานั่งตรงนี้หนาวออก

เราเลยบอกว่าเราจะโทรศัพท์ เลยต้องการพื้นที่ส่วนตัว แล้วจ้องตานายไข่

สิ่งที่ได้กลับมาคือการมองตาเรา แล้วเริ่มเล่าให้ฟังว่าวันนี้ไปไหนมา ทำอะไรบ้าง พรุ่งนี้จะไปไหนต่อ

นั่งกระพริบตาฟังปริบๆ ไม่กล้าถามออกไปว่า "ฉันอยากรู้เหรอ?"

โธ่เอ๊ยยย จะมาเป็นมิตรอะไรตอนนี้ พ่อคู๊นนน



อันนี้ฟรีเน็ตให้เล่นได้จ๊ะ



ครัวน้อยๆ น้อยยยยยยยทั้งของกิน แต่ไม่เป็นไร ที่ปูซานมีของกินเยอะ ^^ อย่าได้แคร์



และสุดท้าย ที่นี่มีกิมมิคเล็กๆน่ารักๆของตัวเองเต็มไปหมด ทั้งแก้ว โปสการ์ด เสื้อยืด แหมมมมม ชอบจัง



จริงๆถ้าไม่ออกทางแรบบิท เดินไปสุดซอยก็เจอรถไฟใต้ดินนะ สถานีแฮอึนแด มาง่ายกว่าเยอะ หึหึ

เอาน่า มาครั้งแรก พลาดกันได้ แต่หลังจากรู้ เราก็เข้าออกทางนี้ตลอด กร๊ากกก

ก็ชีวิตการเดินทางคือรถไฟใต้ดินมากกว่ารถเมล์นิ

แต่ถ้าเดินย้อนกลับมาทางเดิมแล้วเลาะซอยข้างโนโวเทลไปก็จะเจอหาดแฮอึนแดเลย

ไม่ไกลเลยจริงๆ

ถ้าไปปูซานอีก อาจจะไปพักอีกก็ได้นะ คิดดูก่อน ^^

Create Date : 24 เมษายน 2556 Last Update : 24 เมษายน 2556 17:09:28 น. Counter : 1927 Pageviews.		1 comments
Share Tweet