ไปยกมือขวากับไมโคร....25 ปี ที่ยังแรง
30 มกราคม 2553เมื่อรู้ว่ามีไมโคร 25 ปี เพื่อนฝูงก็กริ๊งกร๊างกันมา ตกลงกันเรียบร้อยดี ไปๆ มาๆ ก็มีติดธุระกันไปบ้าง สรุปดูกัน 4 คน มีขึ้นมาจากบ้านอีก 2 คนไปจองเลย อยากกรี๊ดดดดดแล้ววันที่รอคอยก็มาถึง...มีกร่อยในอารมณ์น๊ดนิด เมื่อเพื่อนอีกคนไม่สามารถมาได้ตามใจหวัง แต่ไม่เป็นไร มีน้องของเพื่อนมาเสียบแทนเราก็ได้ไปสวีวี๊วี กันเหมือนเดิม เอาลูกรักไปฝากไว้กะป้าก่อน งานนี้พ่อกะแม่ขอเย้วนะค๊า... ..... ไปถึงหน้าอิมแพ็ค แฟนๆ ยังไม่หนาตามาก แต่ก็เห็นว่าคราคร่ำไปด้วยเสื้อสีดำและขาว....ชวนให้คึกขึ้นมาเลย......เห็นภาพนี้แล้ว....ถวิลหาอดีตเหลือเกินนนนนนนนนนนนหลังจากนั้น ตั้งแต่เพลงแรกยันเพลงสุดท้าย ก็ไม่ได้ใช้เก้าอี้อีกเลย ฮ่าๆๆๆน่าจะให้ดูฟรีนา.... หน้าตาทุกคน อิ่มเอมไปด้วยความสุข ยิ้มให้กันน่ารักดี อยากให้คนทั้งประเทศเป็นแบบนี้จัง.....เลิกใส่สีแดงสีเหลือง มาใส่ขาวดำแทน 55555555555 เกสที่มาก็บิ๊กแอส ใหม่ เสก-โลโซ บิลลี่....แล้วก็ถึงเวลาเก็บความมันส์กลับบ้าน....ออกมาเก็บความประทับใจกันต่อด้านนอก....ถ่ายไปถ่ายมาได้กรี๊ดคำรบสอง ดีใจมาก ได้เจอน้องสาวคนงาม ต่างคนต่างไม่คาดคิดว่าจะได้มาเจอกันตรงนี้ คิคิก.....เปรี้ยวเข็ดฟันจริงๆ น้องสาวของพี่คนนี้....
รับลมห่มหนาว กับ บทเพลงหวาน Dee & Boyd
5-7 ธันวาคม 2552วันหยุดนี้ แม่จะพาทุกคนไปรับลมห่มความหนาวที่ปากช่อง.....ทริปนี้เราไปกัน 7 ครอบครัว พร้อมแล้ว ลุย!คืนนี้เราจะพักกันที่นี่ ขอขอบคุณแม่น้องปัน...เอื้อเฟื้อสถานที่สวยงาม...ข้างๆ ที่พักจะเป็นตลาดกลางดง Art Floating Market เล็กๆ น่ารักๆ ดีเก็บสัมภาระแล้ว ตะลุยตลาดกันเลย......ทริปนี้แฮปปี้มากทั้งเด็กและผู้ใหญ่ เด็กๆ ของเราโตพอที่จะเล่นกันเอง ดูแลกันเองได้แล้ว ไชโย้ ทุกคนติดเพื่อน ติดเกมส์ ติดเล่น กันมากกว่าที่จะตามติดพ่อแม่มัน....ได้แต่หิ้วของกินกลับมาให้....แล้วทริปการหาของกินของผู้ใหญ่ก็เริ่มขึ้น....เด็กๆ อาสาอยู่บ้าน..ไม่ไปด้วยกรี๊ดดดดดดด แถม กรี๊ดดดดดดดดดดดด ได้อีก เมื่อพ่อแม่พี่เฟิร์นรับอาสานอนพักที่บ้านด้วย.....Thanks Ja!เราเลือกไปที่นี่ ... โดยเพื่อนอรพินเป็นคนพาไปพร้อมแล้ว.....เชียสสสสสสสสสสสสสสสสสสตามมาด้วยอาหารพวกนี้.... แล้วทุกอย่าง ก็อันตธานหายไป....ในพริบตาล้างปากกันหน่อย....ล้างไปแล้วยังหอมหวานนุ่ม...ติดลิ้นอยู่เร้ยยยยยอิ่มแปร้เลย..........แม่ๆ กลับมาแล้ว ลูกๆ กลับถามว่า "ทำไมกลับเร็วนัก" เตรียมตัวกันต่อ เตรียมสัมภาระไปสู้ลมหนาวให้ดี.....ลุยต่อเลยค่ะ...ศิลปินเพียบ ดูไม่หวาดไม่ไหว....จนตีสาม ไม่ไหวแล้ววววววว หนาวมากกกขอกลับกันก่อน...................เช้ามาด้วยความสดชื่น....บ้านนี้ตื่นแต่เช้า....ออกกันไปรับ Breakfast ในตลาด เป็นห้องอาหารอุทยานอาหารช้างเผือก บรรยากาศน่ารักแบบอยู่บ้านอิ่มแล้ว หนูขอชมสวนด้วยคนค่ะ....สายๆ เดินทางกันต่อ คืนนี้จุดหมายของเราอยู่ที่ บ้านดินรีสอร์ท วังน้ำเขียวที่พักน่ารักดี...เลือกพักแบบรีสอร์ท 2 ครอบครัว พักแบบห้องแถว 5 ครอบครัว....พี่ที่ต้อนรับน่ารักมาก take care อย่างดี.... ความสุขของเด็กๆ .............. แล้วก็ถึงเวลาของมิตรรักนักเพลง .... ดาดฟ้าถูกเนรมิตให้เป็นเวทีแห่งความสนุกลืมโลกไปเลย.....เริ่มจากนักร้อง Junior ก่อน...ดินเนอร์ไปด้วย ดูลูกๆ หลานๆ ไปด้วย เหนียมท่าไว้พองาม.....แล้วป้าๆ สาว สาว สาว ก็ออกมาวาดลีลา....ก๊อก ก๊อก ก๊อก เปิดประตู หลังจากนั้น ลุงป้าน้าอา ไม่มีกั๊ก....สนุก เหนื่อย ..... ประทับใจไปอีกนานแสนนาน อำลาราตรีนี้ ในเวลาเที่ยงคืน........ เช้ามารับชากาแฟ ตามชอบ....มีข้าวต้มเห็ดสด หวานอร่อยลิ้นมาให้รับทานประทับใจจริงๆ.......ราคาก็น่ารักน่าคบหาที่สุด....สายๆ เราออกเดินทางกัน....ไปแบบเรื่อยๆ ชิวๆ...สบายๆ กับร้านกาแฟสดข้างทาง....บรรยากาศน่ารัก....แบบนี้แล้วก็มาแวะพักรับทานกลางวันที่ร้านน่ารักๆ ใกล้ๆ นครนายก.....อิ่มหนำกันแล้ว เราจะแยกย้ายกันกลับตรงนี้....แล้วเจอกันใหม่ทริปหน้านะคะ....จุ๊บๆ
หนีร้อน ปะฝน...ทะเลตะวันออก
5-6-7 กรกฎาคม 2552ทะเลตราด-จันทบุรีอยากสนองนโยบายของนายกรูปงาม บ้านเราเลยยกโขยงไปทะเลตามคำขอของลูกๆ ตัวแม่เองไม่ได้อยากไปไหนเลย....อยากนอนอยู่บ้านทุกเสียงก็จะประนามว่า...อืดดด...จำใจลุกขึ้นทำตามคำขอของลูกทุ๊กกกกอย่าง ..อ่ะ..ไปทะเลกัน เลือกทะเลตะวันออกละกันเนอะ....จุดหมายคือตราด..อ.คลองใหญ่ ไปพักที่หาดสน รีสอร์ท บรรยากาศดี อาหารอร่อย ต่อเติมเพิ่ม ดูร่มรื่นกว่าเมื่อ 3 ปีที่แล้วเยอะเลย แต่น้ำทะเลของที่นี่ ยังคงดำ ไม่น่าลงเล่นเลย....แต่ลูกๆ ก็ยังคงลงไปเดินแตะน้ำตามประสา...กับบรรยากาศยามเช้า.......อยู่ๆ ฝนก็เทลงมา วิ่งแทบไม่ทันcheck out ไปเที่ยวต่างประเทศกัน...ได้บรรยากาศความแต่กต่างมากกกช่างแตกต่างกันเหลือเกิน ชีวิตบนดินกับชีวิตในบ่อนแวะเดินชมตลาดชายแดนอีกเล็กน้อย....หาอาหารเที่ยงอร่อยๆ กินกันอีกแร้ววววววววววววววมาตราด ทุกมื้อ ต้องมี ปูนิ่ม....จานนี้ ยำปูนิ่ม...ตามด้วยปลาหมึกผัดไข่เค็ม กลับสู่ทะเลจัน.........เข้าพักที่ New Travel Hotel ตอนเช้าหลังอาหาร เด็กๆ สนุกกับน้ำสระ ไม่สนใจทะเลเสียแล้ว....ทริปทะเลครั้งต่อไป คงต้องกลับทะเลบ้านเรา..........สวยใสสะอาดน่าลงเล่นน้ำกว่ากันเยอะเลยยยยยยยย....
หนาวนี้..ที่ปาย....และ ปางอุ๋ง
เมื่อชีวิตโลดแล่น....ตามฤดูกาล....ตอน...วิ่งตามความหนาว...ที่ปาย7-10 ธันวาคม 2550 ....ทริปน่ารัก...กับเพื่อนร่วมทางที่รู้ใจ....แอ่นแอ๊น...มันสนุกตั้งแต่เริ่มลงมือจัดกระเป๋าแล้วล่ะ....จัดกระเป๋าหลายรอบมากกกกก....เหตุมาจากเพื่อนที่เช็คข่าวจะโทรมารายงาน.....เรื่ององศาความหนาว เป็นระยะๆจาก 6 องศา...ไปจนถึงประกาศเป็นเขตภัยภิบัติ...คิคิก....เพิ่มสิคะ...ต้องเพิ่ม..พออีกวันมีเมล์ร่อนถึงกัน....เหตุเพราะรถไม่มีที่เก็บกระเป๋ามากพอ...ลูกทัวร์จะต้องจัดกระเป๋าให้น้อยชิ้น...และเป็นแบบไม่มีล้อเท่านั้นจะได้มีที่พอสำหรับ 13 คนเอาล่ะสิ....ต้องจัดใหม่....เอาออกซะบ้าง....แล้วเปลี่ยนเป็นสองกระเป๋าใบเป้งสำหรับสี่ชีวิต....เรียบร้อย.....ยังอีก....ยังไม่จบ....คุณเพื่อนโทรมาบอกว่า....เหลือ 2 องศานะ...ต้องเตรียมของเด็กๆ ให้พร้อม...ผู้ใหญ่บางคนก็ไปซื้อถุงนอนเอาล่ะซิ......ต้องเพิ่มอีก...สรุปได้ไป 3 กระเป๋าเป้ง....เพื่อนให้อภัย...เพราะสี่ชีวิตสามใบ....หยวนๆ เช้าวันที่ 7 ตื่นตี 4 เพื่อจะต้องไปถึงดอนเมืองตี 5 ครึ่ง....เด็กๆ บ้านนี้สบายมากบอกไว้หลายวัน เค้าก็เตรียมตัวเตรียมใจกันมาหลายวัน....พอนาฬิกาดัง..ก็ตื่นกันโดยดี....เรียบร้อยกันหมด...นั่งรอแท็กซี่สิคะ....แล้วก็มาสาย....เราก็เลยสาย....เพื่อนร่วมก๊วนรอบ้านเราบ้านเดียว....เท่าที่คุย เพื่อนๆ จะให้อภัย...แฮ่ๆ..แล้วเจ้าจำปีก็พาพวกเราเหินฟ้าไปที่ปลายทาง....เชียงใหม่....ที่นั่นรถตู้มารอรับ...อยู่แล้ว....เรากำลังมุ่งหน้าสู่....อ. ปาย จ. แม่ฮ่องสอน....ทางขึ้นเขาหลายโค้ง พอจะเริ่มอึดอัด....ก็แวะที่โป่งน้ำเดือด...เสียก่อน รอดตัวไป...ใครนะ....ช่างคิด.....ดีนะ...ที่นึกคำของนาตาลีได้เสียก่อน....คนสวยต้อง "คิดบ๊วก"....แล้วก็...คณะเรา....ถึงที่หมายด้วยความปลอดภัย และมีความสุขกับสิ่งที่เจอกันถ้วนหน้า..อืมมมมมมม.....อากาศร้อนมาก...คิกๆ.....อาหารมื้อแรก......เป็นอาหารจีนยูนนาน....ที่หมู่บ้านสันติชล...สถานที่น่ารักดี...คนเยอะมาก...ต้องรอ...ด้วยการกดดันโต๊ะข้างๆ ให้...รีบๆ กิน...ฮ่าๆๆๆ อาหารก็...งั้นๆ อิอิ คงเป็นอาหารจีนบวกพื้นเมืองมากกว่า...ดูจะเป็นจีนหน่อยก็มีขาหมูหมั่นโถแหละ....หมั่นโถทอดอร่อยดีค่ะ...ผัดเห็ดก็รสชาติไม่เลว....สรุปก็หมดทุกอย่างเป็นเพราะหิวหรืออร่อย....อันนี้ไม่มีคำตอบ....ออกจากที่นั่น...ไปแวะ..."วัดน้ำฮู"...ไหว้พระขอพร.....แล้วเดินทางต่อเพื่อเข้าที่พัก......โอ้...."กระท่อมริมปาย".... หลงเสน่ห์เข้าแล้ว....ช่างน่ารักเสียจริง!ล้างหน้าล้างตา สำรวจที่พักกันเรียบร้อย ออกเดินทางไป "พระธาตุแม่เย็น" เพื่อชมวิวเมืองปาย...และพระอาทิตย์ลับขอบฟ้า.....กลับลงมาเดินตลาดปายยามเย็นย่ำ...สู่ราตรี.....อร่อยกับข้าวปุก....ข้าวเหนียวดำแผ่นกลมย่างไฟ ราดด้วยนมข้น.น้ำตาลทรายและงา....อร่อยนี้เพียง 10 บาทชอบบบบบบบบบ.....แล้วมื้อค่ำเราก็นั่งกันที่ร้าน...."ร้านบ้านปาย"....คนเยอะตามเคย...แต่รอด๊ายยยก็กินนั่นกินนี่มาซะทั่วแล้ว....อาหารอร่อยแบบทั่วๆ ไป..ยังไม่ "จี๊ด" อ่ะ...อิ่มท้องกันแล้ว...ใครใคร่เดิน เดินใครใคร่ช็อป ช็อป.....ใครจะกลับก็ไม่ว่ากัน....เจอกันใหม่ สามทุ่มครึ่ง.....อาบน้ำให้ลูกและตัวเอง....อนุญาตให้สามีไปดริ๊งกับเพื่อนๆ ... ภรรยาที่ดีและน่ารักอย่างเรา....อยู่ดูแลลูกค่า.....ดี๊ดีอ่ะ...เช้าแล้วค่า.....อย่าหวังว่าจะได้นอนสบายๆ....นังลูกสองคนมันตื่นก่อนไก่ขันอี๊ก..เอ้า ตื่นก็ตื่น....ต่างคนต่างสวมกันหนาวเต็มที่....จะออกไปพูดนอกห้องเพื่อเห็นควันออกจากปาก....หูยยย ไฮไลท์เลยเชียว....บ้านเราเลือกที่จะเดินเล่นใกล้ๆ ที่พักแล้วก็เก็บภาพไปเรื่อยๆ....ตามเคย....มื้อเช้าที่กระท่อม...อร่อยใช้ได้....กับชุดกิ๊ฟเซ็ต........เหลียวมองหา....เหม่อผวาคิดถึงเธอ....บรรยากาศน่าร้ากกกกกกกกกกกกก....อารมณ์นางเอกของศุภักษรทำงานเลยนะหมอกจางๆ....อากาศกำลังดี.....อีกซักช็อตกับลูกนางเอก เรียบร้อยแล้ว....สายๆ เจอกันตรงล็อบบี้....วันนี้....แปรงร่างเป็นเด็กแว๊น....ออกตระเวณป่วนเมือง.......ไปหาวิวสวยๆ....ที่หลักกิโลปาย....แล้วก็ตรงนี้....ไป "สะพานประวัติศาสตร์".....แวะ "ปายแคนยอน" พระอาทิตย์ตก...สวยดี..."ตะวันตกดิน....อีกไม่นานก็คงจะโผล่ขึ้นมา"...วกกลับมาเรื่องกิน.....ข้าวซอย ที่ร้านน้องเบียร์....อร่อยดี...ชอบ..แล้วพักสักแป๊บ...ไปกินต่อที่ร้านส้มตำหน้าอำเภอ......ครบตามโพล....คิคิ...กลับมาเดินตลาด...อีกแป๊บเดียวกลับไปพัก....พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้ามากกกกกกก...9 ธันวาคม .... เจอกันที่ ล็อบบี้ ตี 5 เป๊ะ.....รถตู้มารอรับแล้วเพื่อไปดูหมอกและพระอาทิตย์ขึ้นที่ "ห้วยน้ำดัง"..............สมาชิกถามว่า น้ำดัง ดังตรงไหน....ทำไมชื่อห้วยน้ำดัง....เราเป็นผู้ตอบ....เพราะเมื่อ 10 ปีที่แล้วเคยไปกางเต๊นพักใกล้ลำธารน้ำตกนั้น...เสียงของน้ำดัง....ได้ยินชัด.....แล้วที่นี่ ต่างกับเมื่อ 10 ปีมากกกกกกก...มายทีเดียว....ก่อนนั้น...จนท. จะใช้ไม้ไผ่ลำใหญ่ผ่าซีก...ต่อน้ำมาใช้ที่ลานเต๊น...เรายังล้างผัก...ผัดผักที่นั่นเลย.....เรื่องราวในอดีตผุดมาในหัวเป็นฉากๆ....ไปเที่ยวนี้เจอกับฝูงชน....แน่นขนัด ด้วยว่าไปเยือน...ตามเจตนารมย์เหมือนเราๆ..ได้สัมผัสอากาศเย็น....แต่ไม่เจอทะเลหมอก...กลับที่พัก รับทานอาหารเช้า....ต้องจัดของเตรียมตัว...อำลา "ปาย"....มุ่งหน้าไป...."ปางอุ๋ง".................บายจ๊ะ....น้องปาย....สาวน้อยน่ารัก.....แล้วจะมาเยือนใหม่......ระหว่างทาง...แวะ "ถ้ำปลา"......ให้เด็กๆ ได้สนุกกับการให้อาหารปลา...ผู้ใหญ่สนุกกับการกินส้มตำ.....วิ่งหาของกินแบบเซ้วเซอร์วิส....แม่ค้ารับมือไม่ทันกับฝูงชนที่ทะลักไปเที่ยว.........แล้วเราก็ถึง...ปางอุ๋ง....บ้านลุงปาละ....อย่างปลอดภัย.....เส้นทางที่ไปหักศอก...แล้วก็ขึ้นเขา ขึ้นๆๆๆๆ....แต่สายตาเรามองว่าทางสวย....กว้าง ดูไม่อึดอัดเหมือนเชียงใหม่-ปาย......ขุนเขา....สายน้ำ....ช่างสงบ เยือกเย็นจริงๆ.....ในสวนสน เต็มไปด้วยเต๊นของแขกผู้มาเยือน....ให้คิดถึง ภูกระดึง...สมัยนู้นนนนน ที่เคยไปเยือน.....เดี๋ยวนี้ไม่รู้จะเป็นยังไงบ้าง...คงปีนไปเยือนไม่ไหวแล้วล่ะ.....จะรอกระเช้าก่อน...จะได้สร้างไหมหนอ...ดินเนอร์...มื้อนี้...คุณลุงรังสรร...กับข้าวให้พวกเราดังนี้....ต้มยำไก่....ผัดผักรวม...ไข่เจียวฟูกรอบ...เค้าว่าขึ้นชื่อที่นี่....น้ำพริกอ่อง.....อิ่มอร่อยกันแล้ว รีบไปทำธุระนะ...ไฟจะปิดพรึ่บในเวลาสามทุ่ม...ทุกคนมานั่งผิงไฟ...กันหน้าห้อง....ฟังนิทานผู้ใหญ่และเด็ก....ด้วยความสนุกก่อนอำลาความมืด....เข้านอน..........วันที่ 10 แล้วหรือเนี่ย....ไวจัง!ตื่นเช้ามารับกาแฟ...ลูกชายคุณลุง....กับข้าวต้มหมูร้อนๆ...ใช้ได้ทีเดียว...ลุงเทียน....เอารถมาเทียบรับแล้ว.....ลุงเทียน....สุเทพวงโฮปหรือเปล่าเนี่ย...เหมือนจัง คิคิก....ลุงเทียน....ขับรถลงเขามือเดียวได้อย่างคล่องแคล่ว...ยังความเสียวให้อิชั้นตลอดการเดินทางเหตุเนื่องมาจากนักท่องเที่ยวเยอะ...มีผู้โดยสารตกค้างตามที่ต่างๆ...สายของลุงเลยโทรกันให้ควั่ก...ลุงก็จะประมาณหัวหน้าทีม คอยโทรบอกให้ใครไปกรุ๊ปไหน...ยังไง....นี่เค้าไม่ได้มีการจัดการไว้เลยเรอะ....เฮ้อ...ต้องขอบคุณลุงเค้า.....เราปลอดภัยดีทุกคนนนนน....ถึงสนามบินแม่ฮ่องสอน...ให้นกแอร์พาไปเชียงใหม่....ถึงเชียงใหม่นั่งรถแดงไปนิมมานเหมินทร์.....ไปตลาดวโรรส....แล้วก็มากาดหลวงที่เซ็นทรัลแอร์พอร์ต......นั่งยองๆ กินข้าวซอยกันในกาด อร่อยดี.....เด็กๆ สนุกกับอะแควเรี่ยม...ผู้ใหญ่สนุกกับการช็อป.....ลาทีในวันนี้....แล้วจะกลับมาใหม่...เหมือนที่ผ่านมา....จะยังคงคิดถึง....ล้านนา....ตลอดไป.....ความสนุกเซ็ตนี้...แอบเซฟมาจากคุณลุงร่วมทริป ครับ....กับฉายา..."เด็กน้อยร้อยโค้ง"....สุดท้ายต้องขอบคุณเพื่อนร่วมก๊วนทุกคน....สนุกมากจริงๆ........ความสุขดิ้นได้....แบบนี้...นี่เอง...
.......เสน่ห์หา....อันดามัน.........
31 สิงหาคม - 2 กันยายน 2549แล้วเราก็พร้อมเดินทางไปชาร์ตแบตกัน....วางแผนเดินทางกันก่อน...เหนือใต้ออกตก....ดีน๊า....ที่ไหนๆ ฝนตกฟ้ารั่วทั้งน้านนนนนน.....สรุป....กันที่ ....ทะเลใต้ อันดามัน.......มนต์เสน่ห์ที่มิเคยจืด..............เดินทางกันครับ...........................ไปถึงภูเก็ตวันแรก เจอฝนพรำๆ เหมือนกัน....แต่ลูกทัวร์ทุกคน ไม่มีท้อ........เราแวะไหว้พระเพื่อความเป็นสิริมงคล กันก่อน....ที่วัดพระทอง หรือ พระผุด....วัดที่ตำนานของภูเก็ต....ผ่านอนุสาวรีย์ คุณหญิงจัน คุณหญิงมุก ได้เพียงยกมือไหว้ท่วมหัวขอพรเนื่องจากฝนฟ้าไม่เป็นใจ.........ไปโลดชมวิวที่เขารัง...หิวแล้วนะ...ไปแวะลั้นช์กัน....ที่ร้านกันเอง....เค้าว่าต้องมาร้านนี้ จะถึงภูเก็ต....ไปทุกครั้งก็ไปทุกครั้งความอร่อยก็หดหายไปทุกครั้งเหมือนกัน......ยกเว้น ต้มเปรตไก่ ไปทุกที ก็ต้องจามกันก่อนกินทุกที...กินไปชมวิวไป.......กับวิวชินตา...แต่ยังขลังเสมอ....และตรงนี้ที่ต้องไปเยือน งั้นมาไม่ถึงอีกนั่นแหละ....ตะลอนทัวร์ท่ามกลางสายฝน....แวะเช็คอินกันก่อน...ห้องพักสวยงาม บรรยากาศน่ารักแบบกันเอง.......ที่ กะรน ซี แซนด์.......******** มื้อค่ำ ที่ร้านจิตรกร ********เป็นมื้อเดียวในภูเก็ตที่โดนทีมเรา คอมเพลน.....ไม่น่าเลย เอาของเน่ามาทำให้ลูกค้ากิน.....เสียดายจัง................................................*************************************วันที่ 2 ทุกคนต้องตื่นเช้าหน่อยนะคะ ลงมารับอาหารเช้าแต่เช้าเลยรถจะมารับที่ รร. เพื่อไปที่ท่าเรืออัษฎา.......เราจะไป พีพี กันค่ะไปถึงลงเรือได้เลย......คุณลุงหลิวแสนสุภาพ จัดการไว้เรียบร้อยแล้ว.........**ไม่ผิดหวังเลย.........กับความสวยของท้องทะเล หาดทรายและผู้คน..........และธรรมชาติอันสมบูรณ์.......ถึงแม้ว่าร่องรอยหลังเหตุการณ์ จะทำให้ใจหายและโหวงเหวงไปบ้าง กับสถานที่ที่เคยไปพักและหายไปแล้ว..........อ่าวมาหยา................ถ้ำไวกิ้ง กับความเสียหายที่ได้รับ วันนี้เลยดูอ้างว้าง....รับลมชมทะเล กับโค้กเพิ่มรสชาด.................กินข้าวกินปลา....ที่ รร. พีพี เสร็จ ก็ขึ้นเรือกลับ...ในเรือไม่มีที่นอนเหรอครับแม่ไม่มีครับลูก มาเที่ยวแบบนี้เราต้องอดทนนอนกินง่ายๆ นะครับ........รู้เรื่องหรือเปล่าไม่รู้....หันไปอีกที ก็เป็นแบบนี้แล้ว...หลับก็แล้ว...ตื่นมาแล้ว ยังไม่ถึงเหรอแม่...ใช่ลูก........คืบก็ทะเล สองก็ทะเล...ทำอะไรกันดี.....น๊า....ลงจากเรือ...ตระเวณรถทั่วเมือง....จนได้เวลาอาหารค่ำที่ รร. แกรนด์ อะไรแล้วน๊า.....ลืมชื่ออ่ะ..******************************วันที่ 3 ตื่นสายได้....ลงมาเพลิดเพลินกับอาหารเช้าแล้วเดินย่อยอาหารรอบๆ โรงแรม....สบายสบาย ตามอัธยาศัย........ลูกสาวเลือกที่จะนั่งเล่นริมสระกับลุงป้า...พ่อเลือกนอนพักผ่อนบนห้อง....ลูกชายเลือกเดินชายหาดกับแม่..........***** นี่แน่ะ ***************** แล้วก็หนี *********ฝากไว้....ก่อนจาก...........จุใจกับทะเล..............เตรียมตัวกันต่อ...มื้อเที่ยงที่หาดราไวย์...........แวะซื้อของฝากจากโอท็อป.........หนูขอบายภูเก็ตก่อน แล้วจะมาเยือนอีก.....กลับกุงเต๊บแล้วนะค๊า.........ระหว่างรอ....เล่นๆ กินๆ พร้อม.........GO!!!** แล้วเจอกันใหม่ ทะเลแสนงาม *****************WONDERFUL ANDAMAN***********