++ 31สัปดาห์ กับ 4 วัน - ช้อป ช้อป ช้อป พาลูกช้อปปิ้ง++ 16 ก.พ. --31 สัปดาห์ กับ 4 วัน-- เสาร์ที่16ที่ผ่านมา แม่พาลูกไปงาน Thailand Baby Besy Buy มาด้วย หลังจากอดใจและตัดสินใจไม่ไปอีกงานตอนต้นเดือน เพราะคิดว่างานนี้น่าจะใหญ่กว่า พ่อเค้าก็ได้ไปเดินดู PDA ใหม่ในงานที่จัดพร้อมกันที่ศูนย์สิริกิติ์พอดี แม่ก็ได้เดินสบายๆเลือกของไปเรื่อย เข้าร้านโน้นออกร้านนี้ + หลงเล็กน้อยเดินหาร้านนิดหน่อย ตามสไตล์แม่ งานนี้แม่เดินไม่ได้หยุดไม่ได้นั่ง เดินดูไปทั่วงานสำรวจร้าน แล้วก็ลงมือซื้อ แม่เดินตั้งแต่ยังไม่ 11โมง ยันบ่ายแก่ๆ ไม่มีเมื่อยไม่มีเหนื่อย ไม่รู้แม่เดินเข้าไปได้ยังไง (แล้วลูกหละจ๊ะเหนื่อยไหมครับ) แล้วแม่ก็ก็ไปเจอบูทให้นมแม่ แม่เข้าไปปรึกษาเค้าด้วย เพราะกลัวว่าแม่จะไม่มีนมให้ลูกกินเพียงพอ เพราะป่านนี้แล้วหน้าอกแม่ก็ยังไม่ขยาย กลัวลูกจะดูดไม่ได้บ้าง กลัวไปสารพัด เพราะอาม่าเค้าก็บอกว่าเค้าก็ไม่ค่อยมีนมให้แม่กิน(แบบเหลือเฟือ) ให้นมผงแม่ก็ไม่กิน ตื่นบ่อยร้องแต่จะกินนม (แต่เค้าก็ยังเลี้ยงแม่มาด้วยนมแม่เพียวๆได้นี่นา แถมแม่ยังแข็งแรงและฉลาดอีกด้วย ) เจ้าหน้าที่และแม่อาสาในบูท ใจดีมากๆเลยให้กำลังใจแม่ใหญ่ บอกว่าทุกคนมีนมให้ลูกกินแน่นอน แม้แต่แม่ที่หัวนมบอดยังให้นมลูกได้เลย รอหลังคลอดก่อนใจเย็นๆ แล้วก็ให้หนังสือ แผ่นพับ ความรู้ต่างๆมาเพียบ แม่มั่นใจและสบายใจมากขึ้นว่ายังไงก็ต้องเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ได้แน่ๆ พวกข้าวของที่จะซื้อ ตอนแรกแม่ตั้งใจเต็มที่ว่าจะไปซื้อคาร์ซีท แต่พอไปถึงกลับไม่มีรุ่นที่แม่เล็งไว้ แม่เลยได้แต่ไปเดินดูของจริงก่อน ว่าอันไหนนิ่ม อันไหนเอนได้มากน้อยยังไง สรุปแล้วเลยยังไม่ได้ซื้อเลย แต่พอกลับมาแม่รู้สึกเสียดายมาก คิดว่าน่าจะซื้อไปเลย ถ้ารอก็ไม่รู้จะมีลดอีกเมื่อไหร่ แบบว่าแม่แอบประหยัด (หรืองกนั่นเอง) จะได้เหลือเงินไว้ซื้อของอื่นๆให้ลูกอีกเยอะๆไงคะ แต่คนอื่นก็เหมือนบอกว่าไม่จำเป็นต้องซื้อ เพราะเราคงไม่ค่อยได้ออกไปไหนกันหรอก แต่แม่อยากให้ลูกมาก เพราะอย่างน้อยก็ตอนออกจากโรงพยาบาล ไปอยู่เดือนที่บ้านอากง แล้วก็ไปฉีดวัคซีนและอื่นๆตามที่คุณหมอนัด แต่แม่ไม่รู้ว่าลูกจะยอมนั่งหรือเปล่าหนะสิ ถ้าซื้อมาแล้วลูกไม่นั่งแม่เละแน่ หลังจากนั้นแม่เลยคิดว่าจะซื้อในเน็ทแทนก็ได้ ขอแม่ดูข้อมูลให้แน่ใจก่อนนะคะ ส่วนของอื่นๆแม่ก็ซื้อมาให้ลูกเพียบเลย ทั้งที่ตอนแรกตั้งใจว่าจะไม่ซื้อเยอะ เพราะใครๆก็เตือนว่าลูกโตเร็วซื้อแค่พอใช้พอแล้ว แม่ก็ว่าหยิบน้อยแล้วนะ เสื้อผ้าเด็กผู้ชายก็มีแบบให้เลือกไม่มาก ได้มาแบบละ2-3ชุด บางร้านก็ซื้อแค่ชุดเดียวเท่านั้น แต่รวมๆแล้วก็ยังเยอะอยู่ดี นอกจากพวกเสื้อผ้า หมวก ถุงเท้ารองเท้า ถุงมือแล้ว ก็ยังมีของใช้จิปาถะอีกเพียบ ทั้งอ่างอาบน้ำ ฟองน้ำ เก้าอี้อาบน้ำ เบาะ มุ้ง กรรไกรตัดเล็บ หวี ที่ล้างขวด ขวดนม(ที่แม่ตั้งใจไว้ใส่น้ำให้ลูกจิบนิดหน่อย) ที่ดูดน้ำมูก แผ่นรองผ้าอ้อม ผ้ายาง จุกหลอก(ซื้อเผื่อไว้ก่อน แต่อาม่าหนูเค้าไม่อยากให้ใช้) ถุงเก็บน้ำนมที่แม่อยากจะได้มีโอกาสใช้ แม่ซื้อไปถึงกระทั่ง แปรงสีฟันแบบเป็นเซทตามวัย กับชามบดอาหาร แบบว่าซื้อเผื่อไว้เลย เห็นอะไรก็อยากได้ไปหมด ของน่ารักทุกอย่าง หยิบเหมือนเค้าแจกฟรีเลย 555 นี่ขนาดแม่มีบางส่วนที่ซื้อไปบ้างแล้วเมื่อปลายปีตอนที่ไปงานรักลูกที่เมืองทองกับอากง อาม่าหนูแล้วนะ ส่วนที่ปั๊มนม ตอนแรกแม่คิดว่าจะซื้อแบบปั๊มมือธรรมดาๆ เพราะเห็นมีคนมาบอกว่ามางานนี้แล้วซื้อรุ่นนี้ไปใช้ แม่ก็คิดว่าคงใช้ได้เหมือนกัน แต่ไปถึงมีหลายยี่ห้อหลายแบบมาก แม่ไม่รู้ว่าควรเลือกยังไง รุ่นไหนดี คนขายก็ยุ่งมากๆ ลูกค้าเยอะ พอแม่ถามก็แนะนำแต่รุ่นใหม่ล่าสุด บอกว่าดีสุดและแน่นอนแพงที่สุด แม่เลยยังไม่ได้ซื้อ คิดว่าเดี๋ยวขอมาเก็บข้อมูลก่อน แล้วแม่ก็คิดถูกจริงๆ เพราะยี่ห้อที่เพื่อนแม่เค้าแนะนำแม่ไม่ได้แวะเข้าไปดูเลย ถ้าซื้อก็คงเป็นยี่ห้ออื่นไปแล้ว และถ้าโชคดีมากๆ ลูกอาจะดูดนมแม่ได้เองไม่ต้องปั๊ม แม่มีเวลาให้ลูกเหลือเฟือทั้งวันทั้งคืนอยู่แล้ว กลับมาบ้านแม่มานั่งชื่นชมเสื้อผ้าของใช้ลูก อิอิ...ไม่รู้เหมือนกันว่าที่แม่ซื้อมามันจะพอดีกับลูกหรือเปล่า ลูกใส่แล้วจะเป็นยังไง เป็นคุณแม่ที่บ้าเห่อน่าดูเลยเนอะ   Create Date : 04 มีนาคม 2551     Last Update : 5 มีนาคม 2551 11:21:40 น. Counter : 525 Pageviews.   4 comment Share Tweet

++ 31สัปดาห์ พอดิบพอดี -น้ำตาลไม่ขึ้นแล้ว เย้ๆ ++ 12 ก.พ. --31 สัปดาห์ เป๊ะๆ-- ครั้งนี้เราได้เจอกันเร็วดีจริงๆ แม่เห็นหนูชัดมากๆ เห็นจมูกเห็นริมฝีปาก ไม่รู้ว่าหนูจะเหมือนใครแต่แม่โมเมว่าจมูกเหมือนแม่ไปแล้วหละ พ่อเค้าว่ารู้ได้ไงที่เห็นชัดๆอาจจะจมูกใหญ่ไม่ใช่จมูกโด่ง อืม...มีเหตุผล งั้นลูกก็จมูกเหมือนพ่อดิเนี่ย 555 นอกจากนั้นคุณหมอก็ชี้ตับไตไส้พุงหนูใหญ่เลย น้ำคร่ำก็โอ.เค น้ำหนักโอ.เค แม่รีบท่องน้ำหนักกับขนาดลูกเหมือนเดิม แต่เที่ยวนี้จำได้แต่น้ำหนัก อันอื่นดูคร่าวๆเพราะเลขเยอะจัง คุณหมอก็เหมือนรู้ใจ ปริ้นท์ออกมาให้แม่ด้วย ดีจัง นี่ไง แม่ฟังคุณหมอแล้วก็สบายใจ แต่พอมาดูขนาดหนูเทียบกับมาตรฐานก็เห็นว่าหนูตัวเล็กไปนิดแต่ก็ยังไม่ตกเกณฑ์ แม่พล็อตกราฟแต่ละสัปดาห์หนูก็ยังอยู่บนเส้น 3,000 กรัมทุกครั้ง วิ่งตามเส้นกราฟพอดีเป๊ะ ไม่เป็นไรลูกเดี๋ยวเรามาโตข้างนอกกันนะครับ ตอนตรวจปัสสาวะ แม่ไม่มีน้ำตาลขึ้นแล้วนะ สบายใจได้ น้ำหนักก็เพิ่มเป็น 61.2 ขึ้นอีก 1โลพอดี ท่านอนของลูกเปลี่ยนจาก Br เป็น Vx คืออะไรแม่ก็ไม่ได้ถามคุณหมอ เพราะเพิ่งเห็นในสมุดหลังจากออกมาจากห้องตรวจแล้ว ไว้เที่ยวหน้าแม่จะต้องไม่ลืมถามคุณหมอ ขนาดถุงนอนของหนูตอนนี้ 29 ซ.ม. หนูนอนเล่นอยู่แต่ข้างล่างช่วงท้องแม่ ไม่ขึ้นมาข้างบนเลย แต่ก็ดีเพราะคุณหมอไม่ได้ว่าอะไรแถมแม่ไม่อึดอัดด้วย จะมีบ้างก็แค่ตอนนอน เพราะถ้าแม่นอนตะแคงแม่จะอึดอัดนิดหน่อยเพราะเหมือนแม่ทับตัวหนู แต่ถ้านอนหงายหนูก็ดิ้นเพราะท้องแม่จะยิ่งแบนราบลงไปแม่ก็กลัวหนูจะนอนไม่สบายแล้วแม่ก็จะเป็นตะคริวง่ายมากๆ แต่ละวันกว่าจะได้ท่าสบายก็พลิกไปพลิกมาหาท่ากันหน่อย สุดท้ายถ้าไม่นอนหงายแม่ก็ต้องนอนตะแคงขวา ทั้งๆที่ส่วนใหญ่จะบอกว่าแม่ควรตะแคงซ้ายจะสบายที่สุด พุงแม่ตอนนี้ใหญ่ขึ้นแล้ว (แต่ก็ยังดูไม่โตเท่าไหร่อยู่ดี) แถมแม่เริ่มคันนิดหน่อยแต่ก็พยายามกลั้นไม่เกา ส่วนสะดือที่เริ่มตื้นขึ้นตั้งแต่ตอน5-6เดือน ตอนนี้มันราบไม่เหลือหลุมเลยแถมทำท่าจะจุ่นซะด้วย แม่อยากเก็บรูปหนูตอนอยู่ในท้องแม่ไว้เป็นที่ระลึก บอกให้พ่อเค้าถ่ายก็ว่าแม่ขี้เห่อกว่าจะยอมถ่ายให้ พอถ่ายเสร็จพ่อเค้าไม่เซฟลงเครื่องไว้ซะอีก พอการ์ดเดี้ยงรูปเลยหายไปหมดเลย เสียดายจัง นี่แม่ไม่ได้ฟ้องลูกนะ แต่มันเป็นข้อเท็จจริงจ้า วันเสาร์ที่9 หลังวันตรุษจีนแม่พาหนูไปเจอกับญาติๆมากมาย เราไปตระเวณไหว้พระแล้วก็ทำบุญกัน แม่ขอพรพระให้หนูเต็มเลย เป็นวันที่แม่มีความสุขอีกวัน เดือนนี้แม่ต้มจับซาไท้เป้ากินอีกรอบ อาม่าหนูให้แม่มาอีก3ห่อพร้อมด้วยหม้อต้มยาอัตโนมัติ เที่ยวนี้แม่กินได้สบายๆ ขมนิดหน่อยทนไหวจ๊ะ อีก20วันเจอกันอีกห่อ   Create Date : 20 กุมภาพันธ์ 2551     Last Update : 20 กุมภาพันธ์ 2551 21:53:15 น. Counter : 863 Pageviews.   3 comment Share Tweet

++ 28 สัปดาห์ กับอีก 4 วัน ไปตรวจน้ำตาลในเลือด หาเบาหวาน ++ 26 ม.ค. --28 สัปดาห์ กับอีก 4 วัน-- แม่รีบไปโรงพยาบาลแต่เช้าตามที่คุณหมอนัด ไปถึงก็กินกลูโคส 50กรัม ละลายน้ำแก้วค่อนข้างใหญ่แต่ก็ยังหวานเจี๊ยบอยู่ดี แม่รีบกินให้หมดไวๆ แต่ก็ต้องพักจิบน้ำถึง3รอบกว่าจะหมด หน้าตาคงเหยเกจนคุณพยาบาลทัก กินเสร็จพัก1ชั่วโมง รอเจาะเลือด ระหว่างนี้ห้ามกินอะไรแล้วทั้งนั้น แล้วก็ให้กลับมาตรงตามเวลานัดพอดี ไม่อย่างนั้นต้องกินน้ำตาลกันใหม่รอกันใหม่ โอย...แม่ไม่มีทางเลทแน่นอน กลับไปเจาะเลือด คุณพยาบาลมือเบามาก ไม่เจ็บเลย (แต่ทำไมตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ข้อพับแม่ที่โดนเจาะยังม่วงๆอยู่ก็ไม่รู้) แล้วก็กลับไปรอผลเลือดที่ห้องคุณหมออีกครึ่งชั่วโมง ผลออกมา แต่น...แตน...แต๊น... ปกติดี แม้ว่าจะขึ้นมาที่ 136 แต่คุณหมอก็ว่าปกติ เพราะถ้าอันตรายต้องเกิน 140 อาหารทุกอย่างกินได้เหมือนเดิมไม่ต้องงดน้ำตาล เย้ๆ...ดีใจที่สุดที่ไม่เป็นอะไร ทั้งที่ในใจก็คิดว่าเราไม่เป็นอะไรหรอก ก่อนกลับคุณหมอเลยอัลต้าซาวนด์ให้แม่อีกรอบ แต่ให้เจอลูกแป๊บเดียวเอง แม่เห็นหนูกำลังนอนอุตุคว่ำหน้าอยู่ กำลังหลับสบายเลย เที่ยวนี้หนูไม่โชว์แล้ว 555 แหม...เที่ยวก่อนแม่แซวไปหน่อยเดียวอย่างอนเลยนะจ๊ะ ครั้งหน้าเราจะได้เจอกันเร็วขึ้นแล้วนะ แม่ตื่นเต้นอยากให้ถึงวันนัดเร็วๆจัง   Create Date : 29 มกราคม 2551     Last Update : 29 มกราคม 2551 11:00:20 น. Counter : 469 Pageviews.   2 comment Share Tweet

++28 สัปดาห์ กับอีก 2 วัน แม่มีแนวโน้มเป็นเบาหวาน++ 24 ม.ค. --28 สัปดาห์ กับอีก 2 วัน-- เดือนนี้แม่มีเรื่องตกใจนิดหน่อย เริ่มจากอาทิตย์กว่าๆก่อนไปพบคุณหมอแม่เริ่มปวดกรามด้านขวา ตอนแรกแม่คิดว่าเป็นฟันคุด เคี้ยวอาหารไม่ถนัด กินอะไรก็ไม่อร่อยอีกแล้ว บางวันแม่ก็กินได้น้อยมาก แต่ยังไงก็ยังกินแอนมัม2แก้วได้เสมอ ไปๆมาๆแม่เริ่มหายปวดกราม ฟังดูเหมือนดีแต่...มันกลับปวดลามไปที่หูแทน แล้วต่อมาแม่ก็เป็นหวัด คัดจมูกหายใจไม่ออก เริ่มปวดหัวนิดๆ ยังดีที่ไม่มีไข้ และสุดท้ายอาการท้องผูกที่ดูเหมือนดีขึ้นมันกลับทำพิษกับแม่ คือถ่ายได้ดีขึ้นไม่ปวดท้องทรมานเวลาจะถ่ายแต่กลับมีเลือดซึมออกมา โอย...ทำไมอะไรต่อมิอะไรมันมะรุมมะตุ้มรุมรักแม่อยู่คนเดียวเลยนะ เท่านั้นยังไม่พอ...(อีกหรอ) วันพฤหัสแม่ไปตรวจครรภ์ตามนัดปกติของคุณหมอ ความดันไม่สูง น้ำหนักขึ้นตามเกณฑ์ดี ตอนนี้แม่หนัก 60.2 กก. (ขึ้นเลข6แล้วนะ) ได้เพิ่มมาอีก 2.4โล พออุลตร้าซาวนด์คุณหมอจิ้มๆอยู่กับเครื่องนานมากกว่าทุกครั้ง ไม่พูดอะไรกับแม่เหมือนทุกที ที่จะจิ้มไปหันมาชี้บอกแม่ไปแล้วค่อยจิ้มต่อ แม่เริ่มใจไม่ดี ได้แต่ลุ้นว่าต้องหนูไม่เป็นอะไรหรอก กลับไปเที่ยวนี้แม่จะกินให้เยอะขึ้น จะไม่ขี้เกียจกิน แต่ในที่สุดคุณหมอก็หันจอมาให้แม่ดูหนู แล้วก็ชี้แขน นิ้ว ขา กระดูกสันหลัง แล้วก็หัวใจที่เต้นตึกๆของหนูให้แม่ดู บอกว่าทุกอย่างดูดี แม่ค่อยโล่งอกเห็นมั๊ย ....ไม่มีอะไรอย่างที่แม่คิดหรอก แค่แม่เห็นกระดูกสันหลังลูกยาวนิดนึงเอง 555 ส่วนเรื่องขนาดของตัวหนู คุณหมอบอกตามเกณฑ์ดี หนักประมาณ 1,100 กรัม แล้วก็หันจอมาให้แม่ดูอีกครั้ง เที่ยวนี้คุณหมอไม่ได้พริ้นท์ให้แม่ แม่รีบดูแล้วก็รีบท่อง จำได้คร่าวๆว่า 1,127 กรัม ส่วนขนาดของเส้นผ่าศูนย์กลางศีรษะ เส้นรอบวงศีรษะ ขนาดหน้าท้อง ประมาณ 28สัปดาห์6วัน ส่วนขนาดขาประมาณ27สัปดาห์กว่าๆ แต่ขนาดท้องแม่ที่มันดูเล็กเป็นเพราะหนูไม่ลอยขึ้นมาข้างบน แต่วัดความยาวโดยรวมแล้วก็ปกติ เรื่องหวัดคุณหมอให้ CPM กับพารามาให้ เรื่องริดซี่ไม่ต้องทำอะไร พยายามอย่าให้ท้องผูก หลังคลอดจะดีขึ้นเอง แล้วก็สั่งธาตุเหล็ก แคลเซี่ยม ยาระบาย มาให้เหมือนเดือนที่แล้ว แต่แล้วคุณหมอกลับถามว่าพรุ่งนี้ว่างหรือเปล่า อ้าว....นัดทำไม ทำไมนัดเร็วจัง อันนี้แม่คิด ครั้งหน้าเร็วสุดก็น่าจะอีกซัก2สัปดาห์นะ คุณหมอว่าอยากจะขอตรวจเลือดแม่ เพราะผลจากการตรวจปัสสาวะพบว่าแม่มีน้ำตาล 2+ กลัวว่าแม่จะเป็นเบาหวานเลยอยากตรวจเลือดอีกครั้ง โอย...อะไรกันนี่ แม่ว่าตัวเองก็ความดันไม่สูง อายุยังไม่เยอะ(เท่าไหร่) น้ำหนักก็ขึ้นไม่มาก ไม่ได้อ้วนก่อนตั้งครรภ์ แถมเดี๋ยวนี้แม่กินน้ำตาลน้อยลงกว่าแต่ก่อนมาก เพราะแม่งดกาแฟหลังจากมีหนู ข้าวปลาก็กินไม่ค่อยลง แล้วเราจะเป็นเบาหวานได้ยังไง ออกมาจากห้องบอกพ่อว่าคุณหมอขอตรวจเลือด พ่อเค้ายังว่าไม่เป็นหรอกจะเป็นได้ยังไง นั่นสิเนอะ แต่แม่ก็กลัว เพราะบางคนก็เป็นเบาหวานแค่เฉพาะตอนตั้งครรภ์ พ่อถามว่าเป็นแล้วมันจะมีผลกระทบกับหนูยังไง แม่ก็อธิบายเท่าที่แม่พอรู้จากที่เคยอ่านเจอในเน็ท แม่ก็ไม่รู้ละเอียดหรอกเพราะก่อนหน้าแม่ไม่สนใจเรื่องเบาหวานเลย คิดว่าตัวเองไม่เป็นหรอก เพราะเราไม่ได้อยู่ในกลุ่มเสี่ยง พออธิบายพ่อเสร็จแม่ก็อยากร้องไห้น้ำตาซึมๆหน่อยๆ แต่คิดได้ว่าแม่อาจไม่ได้เป็นก็ได้นี่นา กลับมาแม่มาหาข้อมูลเรื่องโรคเบาหวานต่อ ดูแล้วคิดว่าหนูไม่น่าจะเป็นอะไร เพราะส่วนใหญ่บอกว่าเด็กจะตัวใหญ่มาก แต่ศีรษะเล็ก พวกปัจจัยเสี่ยงอื่นๆแม่ก็ไม่มี โทรไปห่อาอี๊หนูเค้าก็บอกว่าไม่น่าเป็นเพราะแม่ไม่อ้วน น้ำหนักไม่ขึ้นพรวดพราด ตัวไม่บวม น้ำตาลขึ้นมา2+ก็อาจเป็นไปได้แต่เดี๋ยวก็น่าจะลดเอง คุณหมอก็แค่ตรวจเพื่อความสบายใจ แม่ได้ฟังยิ่งเบาใจ แต่ยังไงก็รอไปตรวจพรุ่งนี้เช้าดู ได้ผลเป็นไงแล้วแม่จะมาเล่าใหม่นะจ๊ะ -------------------------------------------------- พอมีเรื่องพวกนี้แม่เลยเกือบลืมโม้เรื่องอื่นๆก่อนหน้าไปพบคุณหมอเลย เมื่อตอนต้นเดือนแม่ได้ไปเจอคุณย่าอีกครั้งที่กรุงเทพ เที่ยวนี้คุณย่าปากหวานอีกแล้ว แต่แม่ชอบ ฮี่ๆๆ คุณย่าบอกว่านี่ถ้ายังไม่อุลตร้าซาวนด์รู้ว่าหนูเพศอะไรนะ จะทายว่าต้องได้ลูกสาวแน่ๆเพราะแม่ดูสวยขึ้น อิอิ...ตัวจะลอย ก็แหม..ก่อนหน้ามีแต่คนบอกว่าลูกชายแน่ๆเพราะแม่สิวขึ้น ลูกชายแน่ๆเพราะแม่ขี้เหร่ (คำนี้เลยนะ ขี้เหร่ โอ้....ไม่รักษาน้ำใจกันบ้างเลยนะ 555) เนี่ย...ทำไมพ่อเค้าไม่ติดนิสัยนี้ของย่ามาบ้างนะ เอ...หรือจริงๆแล้วย่าเค้าก็นิสัยเหมือนพ่อแหละคือ พูดตรงเหมือนกัน สวยก็บอกว่าสวยเนอะ ก๊าก...พูดแล้วอายตัวเองจัง ส่วนหนูขนาดยังไม่คลอดออกมาแม่ก็รู้แล้วว่าหนูต้องน่ารักเหมือนแม่ 555 เพราะแม่ไม่หวังที่จะให้หนูหล่อเหมือนพ่อเลย (พ่อเค้าคงไม่มาอ่านเจอหรอกเนอะ เพราะฉะนั้นเราเม้าท์กันได้ตามสบาย) อีกเรื่องเดือนที่แล้วพ่อเค้าซื้อซุปไก่โด๊ปแม่กะลูกตั้ง3โหลแหนะ มาเดือนนี้ซื้ออีก4โหล โอโห...แม่เลยซัดซะทุกวันไม่มีเว้นเลย ไม่รู้ว่ามันจะช่วยบำรุงอะไรได้มากเท่าไหร่แต่ที่แน่ๆช่วยด้านจิตใจแม่ได้เยอะมาก วันไหนกินได้น้อยก็คิดว่าอย่างน้อยก็มีซุปไก่ มีนม มีวิตามิน ลูกคงไม่อดนะ ส่วนพ่อก็เลยกินแทบทุกวันเหมือนกัน แล้วมาถามแม่ว่าหน้าใสขึ้นบ้างยัง เอ๊...ตกลงซื้อมากินเองแล้วมาอ้างว่าซื้อให้ลูกเปล่าเนี่ย อย่างมะพร้าวเผาแม่ก็ต้องคอยเตือนพ่อว่าซื้อมาให้ลูกนะ แต่แหม...ก็มันอร่อยด้วยนี่เนอะ ใครกินก็ชอบ แต่ทำไมไอ้ยาจีนจับซาไท้เป้าที่อาม่าต้มให้แม่กิน พ่อเค้าไม่เห็นมาขอลองบ้างเลย แค่กลิ่นกับรสชาติมันยิ่งกว่ายาขมแค่นั้นเอง มีการมาหัวเราะแม่ด้วยเวลาที่แม่กินแล้วทำท่าขมมาก พ่อนะพ่อ   Create Date : 25 มกราคม 2551     Last Update : 25 มกราคม 2551 16:02:22 น. Counter : 1182 Pageviews.   5 comment Share Tweet

++24 สัปดาห์ กับอีก 3 วัน++ 28 ธ.ค. -- 24 สัปดาห์ กับอีก 3 วัน – เที่ยวนี้เราได้เจอกันช้าไป3วันแหนะ เพราะคุณหมอไม่ว่างบ้าง คุณพ่อไม่ว่างบ้าง เลื่อนกันไปมา ไปแล้วเก้อบ้าง เราเลยเจอกันช้าเลย มาวันนี้แม่หนัก 57.8 กก.แล้ว ขึ้นมาอีก 2.2 โล กำลังดีไม่มากไม่น้อยเกินไป แต่คนส่วนใหญ่ก็ยังทักว่าแม่ท้องเล็กเหมือนเดิม แม่ไปธนาคารนั่งคุยกับพนักงานอยู่เป็นนานสองนานจนลุกขึ้นมาน้องพนักงานอุทานว่า “อ้าว...ท้องหรือคะ กี่เดือนแล้ว นั่งอยู่ดูไม่รู้เลย” ซะงั้น ประกอบกับเดือนที่ผ่านมาแม่ได้มีโอกาสได้ไปเจอพวก ลุงๆป้าๆน้าๆ เพื่อนของแม่มาหลายหนในงานแต่งงาน (ดีใจจังถึงจะแค่ 2 หนก็เถอะ) แต่ละคนแสดงความยินดีกับแม่ที่มีหนูมาอยู่ในท้องแล้วก็ถามคำถามด้วยความตื่นเต้น สนใจ และห่วงใยมากมาย ส่วนนึงเป็นห่วงเรื่องขนาดของท้องแม่ แต่ยังดีที่ใช้คำพูดที่ฟังแล้วไม่แสลงใจคนเป็นแม่ --ก็เพื่อนกันนี่นา เค้าคงรักษาน้ำใจไม่ทำร้ายใจเพื่อน แต่มันก็ทำให้แม่กลุ้มนิดหน่อย แม้ว่าแต่ละเดือนที่เราไปพบคุณหมอ คุณหมอจะตรวจและบอกว่าหนูปกติตามเกณฑ์ทุกครั้งก็เถอะ สงสัยโรคเครียดโรควิตกจริตนี่จะเป็นกับแม่ๆทุกคนโดยเฉพาะแม่มือใหม่อย่างแม่ แต่มีเพื่อนของเพื่อนแม่คนนึงเค้าบอกว่าท้องแม่ไม่เล็กไปหรอกสำหรับอายุครรภ์ขนาดนี้เค้ารู้เพราะแฟนเค้าก็เพิ่งคลอด ดีใจที่สุดเลยกับคำพูดประโยคนี้ คุณพ่อหนูก็บอกว่าให้ฟังคุณหมอก็พอ ช่วงนี้พ่อเค้าเอาใจแม่มากขึ้นเยอะเลยหละ แม่อยากบอกว่าแม่มีความสุขเพิ่มขึ้นม๊าก...มาก อิจฉาตัวเองจัง ซะงั้น ในที่สุดแม่ก็รู้สึกแล้วว่าหนูดิ้น แม่รู้สึกตั้งแต่กลับจากหาคุณหมอตอน20สัปดาห์แค่วัน2วันเอง ตื่นเต้นที่สุด แรกๆหนูก็ดิ้นเบาๆพอให้แม่รู้สึกได้นิดหน่อย แต่อีกไม่กี่วันต่อมาหนูเริ่มดิ้นแรงขึ้นมาก แรงจนพ่อเค้าก็รู้สึกได้เมื่อเอามือมาวางไว้บนท้องแม่ สรุปว่าที่แม่รู้สึกเจ็บจี๊ดๆบ้างแปล๊บๆบ้างเมื่อเดือนก่อน มันไม่ใช่หนูดิ้นหละ เวลาหนูดิ้นแม่จะมีความสุขมาก รู้สึกว่ามีหนูอยู่ในท้องแม่ จินตนาการว่าหนูคงกลิ้งดุ๊กดิ๊กไปมา ตอนนี้หนูดิ้นเก่งขึ้นทุกวันโดยเฉพาะตอนหัวค่ำ จนไม่ต้องใช้มือแตะแค่ดูเฉยๆก็เห็นได้ว่าท้องแม่ขยับเองได้ ยิ่งตอนจะนอนหลังจากคุณพ่อมาปลุกให้หนูดิ้นโชว์แล้วหนูคงคึก ดิ้นต่ออีกนานมาก....คุณพ่อเค้าคร๊อกฟี้ไปเป็นนานหนูก็ยังดิ้นไม่หยุด เช้ามากแม่ฟ้องพ่อ พ่อเค้ากลับหัวเราะชอบใจที่แม่ไม่ได้นอนซะงั้น ครั้งนี้ตอนตรวจคุณหมอเค้าใช้สายวัดวัดท้องแม่ด้วย ได้ 23ซ.ม. ไม่รู้เหมือนกันว่าเล็กไปหรือเปล่า แล้วก็อุลตร้าซาวน์อย่างละเอียดเลยเที่ยวนี้ ถ่ายรูปหนูแล้วก็พริ้นท์ไว้ให้แม่อีก3ภาพ แต่ครั้งนี้แม่ดูไม่ค่อยรู้เรื่องเลย หนูตัวใหญ่ขึ้นมาก ล้นหน้าจอเลยดูยากกว่าเที่ยวก่อนๆ ส่วนผลที่ออกมาทำให้แม่สบายใจมาก เพราะคุณหมอบอกว่าหนูตัวโตตามเกณฑ์ปกติ ส่วนน้ำคร่ำก็ไม่น้อย ดูดี อันนี้เป็นคำที่คุณหมอชอบพูด แต่ผลจากเครื่องอุลตร้าซาวน์ก็มีบางจุดที่ดูเหมือนหนูจะตัวเล็กกว่าอายุครรภ์นิดหน่อย คุณพ่อปลอบว่ามันก็อาจจะมี error จากการวัดบ้างเพราะเคลื่อนนิดเดียวเครื่องก็คำนวณออกมาต่างกันแล้ว ถือว่าปกติอย่างที่คุณหมอบอกแหละ อืม..พ่อเค้าก็พูดมีเหตุผลนะ นี่ไงรูปหนู อันนี้คำแปล BPD = biparietal diameter ความกว้างของศีรษะจากข้างไปอีกข้าง HC หรือ head circumference เส้นรอบศีรษะ AC = Abdominal Circumference เส้นผ่าศูนย์กลางหน้าท้อง FL femur length ความยาวของกระดูก femur (กระดูกท่อนขาส่วนบน) GA = Gestational Age อายุครรภ์ EDD = Estimated Date of Delivery กำหนดวันคลอด ยาบำรุงคุณหมอก็ให้ FBC กับแคลเซี่ยมเหมือนเดิม มีเพิ่มยาระบายมาเพราะแม่ไปบ่นกับคุณหมอว่าถ่ายยาก แต่เอาเข้าจริงนอกจากยาบำรุงแล้วแม่ก็ไม่ค่อยอยากกินยาหรอกกลัวว่ามันจะมีผลกับหนูหนะ อะไรพอทนได้ก็ทนไป แต่ช่วงนี้ตะคริวมันมาเยี่ยมที่ขาแม่บ่อยๆสงสัยว่าแม่คงกินแคลเซี่ยมน้อยไปคงต้องโด๊ปเพิ่มอีก ทั้งๆที่แม่กินนมเก่งมาก กินได้ไม่เบื่อกินได้ทุกวัน กินจนวิตกจริตอีกว่าถ้าแม่กินนมเยอะๆแล้วหนูจะเป็นภูมิแพ้นมวัวหรือเปล่า เง้อ.... ก่อนจะอุลตร้าซาวน์เสร็จคุณหมอก็ถามอีกครั้งว่าพ่อกับแม่รู้ยังว่าหนูเป็นเด็กชายหรือหญิง อิอิ...หนูกล้าแสดงออกตั้งแต่ยังอยู่ในท้องแม่ โชว์ทุกครั้งเลย คุณหมอคอนเฟิร์มอีกครั้งว่าลูกชาย (ครั้งที่3แล้วที่คุณหมอบอก) ตั้งแต่15 สัปดาห์ที่ทุกคนรู้ว่าหนูเป็นผู้ชาย ก็ดีใจกับแม่กันทุกคน แม่ก็ดีใจแต่ถึงคุณหมอจะบอกว่าหนูเป็นผู้หญิงแม่ก็ดีใจเหมือนเดิม ก็ยังไงๆหนูก็เป็นลูกแม่นี่นา แม่ขอแค่ให้หนูแข็งแรง เป็นเด็กดี สติปัญญาดี ก็พอแล้ว ไม่ต้องหน้าตาดีเหมือนพ่อเค้าก็ได้ อิอิ...เท่านี้แม่ก็พอใจแล้ว   Create Date : 20 มกราคม 2551     Last Update : 21 มกราคม 2551 15:03:08 น. Counter : 1243 Pageviews.   0 comment Share Tweet