Bloggang.com : Quasar - ไปแอ่วเวียงละกอน:::::2

Bloggang.com : weblog for you and your gang

ไปแอ่วเวียงละกอน:::::2

06-04-2550::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

เช้าวันต่อมา...พอรีบทำงานให้เสร็จ ก็มีเวลาว่างช่วงบ่าย
มื้อเที่ยง เขาพาไปเลี้ยงข้าวซอย ...เข้าซอย(จริงๆ) ไปลึกมากๆ จำทางไม่ได้แล้วว่าไปทางไหน...
เพิ่งรู้วันนี้ล่ะ..ว่ามีข้าวซอยแบบรวมมิตรด้วย เมนูหมูก็มีหมูแดง หมูเปื่อย ลูกชิ้นหมู
เมนูเนื้อก็มีเหมือนกันค่ะ เนื้อเปื่อย เนื้อตุ๋น ลูกชิ้น
หลังจากกินอิ่มท้องอืดแล้ว เขาก็พาไปทัวร์วัดเก่าแก่คู่เมืองของลำปาง...วัดพระธาตุลำปางหลวง
ไปเที่ยววันดีเลยค่ะ เพราะเป็นวันแรกที่ทางวัดจัดให้มีกิจกรรมต้อนรับสงกรานต์พอดี ไปก่อนเทศกาลคนยังไม่เยอะมาก

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

ฝาผนังโบสถ์ด้านใน มีภาพเขียนสีบนผนังไม้...เลือนไปมากแล้ว ถ่ายมาแบบไม่ได้ตั้งใจเท่าไหร่
พอมาซูมภาพดูในคอมพ์...เสียดายมาก...ภาพสวยมากเลย...น่าจะถ่ายมาเยอะๆ

องค์ประกอบงามๆ ภายในวัดค่ะ

นอกจากไหว้พระในโบสถ์ตามปกติแล้ว...ยังมีการสรงน้ำองค์พระธาตุด้วย
วิธีสรงน้ำองค์พระธาตุน่าสนใจมาก ทางวัดให้เราตักน้ำใส่ขันทองเหลืองเล็กๆ นี่ ...ตักคนละนิดหน่อยพอ
พอเต็มขัน...ก็ให้คนที่ตักน้ำชุดนั้นช่วยกันชักรอก ขึ้นไปสรงน้ำที่องค์พระธาตุ...สรงเสร็จก็ชักรอกลง
คนที่ได้ชักรอกรอบเดียวกัน ถือว่าได้ทำบุญร่วมกัน..ดูแล้วน่าสนุกค่ะ

ไอ้เราก็ไม่ได้สรงน้ำกะเขาหรอก มัวแต่ถ่ายรูป (สนุกกว่า อิอิ)
หันไปมองหาน้องแมววัด ไม่เจอสักกะตัวเดียว..แหม ก็ร้อนขนาดนี้ แมวฉลาดๆ ก็ต้องหาที่สบายๆ เอนหลังนอนไปแล้วล่ะ
จะมีก็แต่...พี่หมาที่แอบอู้งาน นอนมันตรงเต็นท์นี่ละฟระ...ร้อนก็ร้อน...ง่วงก็ง่วง
ไปวัดยังนินทาหมา...บาปไม๊คะ...(ถามเหมือนกลัวบาปเลยเนอะ)
ไม่นินทาเปล่าๆ...มีหลักฐานมาด้วย...จะไม่ไม่ผิดคอนเซ็ปท์บล็อก ชุมชม วัดและแมว(ไม่มีแมว ...หมาก็ได้)

นอกจากสรงน้ำองค์พระธาตุ ก็ยังเขียนชื่อบนผ้าที่เตรียมไว้สำหรับห่มองค์พระธาตุได้ด้วยนะ
ใครอยากทำบุญก็หยอดลงตู้ แล้วก็เขียนชื่อตัวเอง ครอบครัว ลงไปที่ผ้าเลย
มีการประกาศว่า...เขียนได้แต่ชื่อนามสกุล จะมากแค่ไหน ก็ได้ แต่...ห้ามวาดรูป
ไอ้เราก็คิดว่า ใครมันจะวาดรูปอะไรเหรอ...บนผ้าห่มองค์พระธาตุนี่อะนะ
เหมือนเขาจะได้ยินเราคิด ...พูดต่อเลยว่า...ห้ามวาดนะครับ..วาดรูปรถ รูปบ้านอะไรเนี่ย ไม่ต้อง
หึ หึ คนไทยทำบุญหวังผลจริงๆ เลยนะ

กิจกรรมอีกส่วน มีไม้ที่ตัดมาเป็นทำไม้ค้ำ (ค้ำบุญ วาสนา ตามความเชื่อของทางเหนือ)
วางไว้ในเต็นท์อีกแล้ว พร้อมตู้รับบริจาคตามศรัทธา
มีปากกาไว้ให้เขียนชื่อตัวและครอบครัวลงไปที่ไม้ แล้วทางวัดก็จะนำไม้นี้ไปค้ำต้นโพธิ์ที่อยู่ในเขตวัด...แบบนี้

ในวัดมีพิพิธภัณฑ์ด้วยนะ...ต้นไม้ใหญ่ตรงนี้ ได้บรรยากาศ ขลังดีชะมัด...ถ้ามาตอนโพล้เพล้ล่ะก็นะ...

ติดกันเป็นหอไตรเก่าแก่ น่าเสียดาย...ผุพังไปเยอะแล้ว ป้ายโบราณสถานหน้าหอไตร เอง ก็พังค่ะ...เข้ากั๊น เข้ากัน
ข้อมูลจากป้ายหอไตรนี้มีอายุมากกว่าสี่ร้อยปีแล้ว เป็นต้นแบบของหอไตรแบบพื้นเมืองล้านนาที่ยังคงสถาปัตยกรรมแบบเดิมๆไว้
บูรณะครั้งหลัง ปี 2462 ขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถานปี 2478 ได้แต่หวังว่าบูรณะครั้งต่อไป จะยังคงลักษณะเดิมๆ อยู่นะ

ในพิพิธภัณฑ์มีของโบราณจัดแสดงพอสมควร...แต่เห็นแล้ว หดหู่ แม้แต่พระพุทธรูปยังต้องอยู่หลังกรงเหล็กเลย ถึงจะปลอดภัย

ตรงข้ามกับพิพิธภัณฑ์เก่า เป็นพิพิธภัณฑ์สร้างใหม่ ด้านหน้ามีฆ้องแขวนไว้สองอัน...เขียนไว้ว่า ให้สัมผัสแต่เบาๆ
มีเรื่องเล่าจากคนพาเที่ยว บอกว่าฆ้องนี้ให้ลูบเบาๆ ถ้าใครลูบแล้วมีเสียงกังวาล แสดงว่าเป็นผู้มีบุญ
ก็เลยมีคนมาลูบกันใหญ่...สังเกตได้ว่า ตรงกลางๆ จะเป็นเงามันวาวเลยทีเดียว
เห็นเขาลูบๆ กันแต่ไม่ยักกะมีเสียงดังออกมา ลุงเจ้าหน้าที่วัดที่อยู่บริเวณนั้นก็เลยเดินมาสาธิตให้ดู
ลูบแป้บเดียว..เสียงดัง แล้วกังวาลขึ้นเรื่อยๆ จนดังมากๆ อัศจรรย์ยิ่งนัก...คงเป็นที่จังหวะของการลูบกับคลื่นเสียงอะไรสักอย่างนะ

เราเลยลองมั่ง แรกๆ ไม่ดัง ก็เลยตั้งสมาธิอีกนิด...มีเสียงดังออกมา...แต่ไม่กังวาลเท่าลุง
แหม...ถ้าได้อยู่อีกสักสิบนาที ก็กลายเป็นผู้มีบุญล่ะเรา...เทคนิคการลูบต้องมีจังหวะค่ะ
สังเกตที่ลุงแกลูบไม่ได้ลงน้ำหนักเลย แต่จังหวะต้องได้...

ออกจากวัดพระธาตุลำปางหลวงมาขึ้นรถ เห็นม้าสองตัวยืนรอนักท่องเที่ยวอยู่
อากาศร้อนจัดมาก...จนเรารู้สึกว่าม้าทำหน้าหงิกใส่อีกแล้ว
แหม...อากาศก็ร้อน ถ้าเราเป็นม้านะ คงภาวนาให้ไม่มีใครมาใช้บริการ
จะได้ยืนรับลม(ร้อน) สบายๆ ไม่ต้องวิ่งตากแดดให้เมื่อย หุ หุ