กระเป๋าใบนี้เกิดจากมีตติ้งรถไฟ 8 ค่ะ

จากหนังสือของน้องตุ๊กตา (โนดาเมะ) แล้วพอดีพี่ศรี (ยายศรี)ก็มีผ้าชิ้นนี้ขายพอดี เลยคว้าหมับ แล้วจัดการลอกแพทเทิร์นจากหนังสือ โดยที่เจ้าของเค้าไม่รู้ 555

ด้านหน้าต่อผ้านิดหน่อย

กระเป๋าหวานๆ แบบคุณหนู จะเอาไว้ถือไปงานแต่งงาน อันนี้ด้านหลัง

หัวซิปซื้อไว้เป็นปี เพิ่งได้ใช้

ตามมาด้วย Passport Holder ทำให้เพื่อน ที่จะช่วยหิ้วของมาให้จากเมกา

ทำสองใบไม่เท่ากัน เพราะมั่วแบบเอาเองค่ะ อันแรกใหญ่ไป พอใบต่อมาเกือบใส่พาสปอร์ตไม่ได้อีก

ใบนี้ว่าตัดผ้าดีแล้วนะ ลายมันดันกลับหัวซะงั้น

ใบสีเขียวผ้ามันไม่พอ ด้านในเลยต้องต่อผ้าแบบนี้ค่ะ

แถมอีกใบนะคะ เป็นงานด่วนที่ไม่มีแพทเทิร์น ทำให้พี่สาวค่ะ

คงต้องกลับไปทำงานถักสักพัก เพราะไม่รู้จะทำกระเป๋าใบไหนต่อ แล้วเจอกันใหม่นะคะ

กระเป๋าหีบเพลงใส่บัตรค่ะ

ใบนี้จุ๊ไปเห็นแบบของเพื่อนใน flickr แล้วก็แกะแบบเอาเอง ของเค้าไม่ได้กุ๊นหรอกค่ะ แต่จุ๊ว่าถ้ากลับผ้าแล้วมันคงไม่เรียบเหมือนเค้า

เลยทำแบบกุ๊นเอา

ผลออกมามันก็พองๆค่ะ เพราะควิลท์แค่ด้านเดียว ถ้าควิลท์ติดกับซับในด้วยคงดีกว่านี้ กะขนาดผิดไปนิด ฝาปิดมันเลยสั้นไปหน่อย ช่องใส่การ์ดก็กว้างเกินไป

ทำเอง ลองผิด ลองถูกค่ะ สวยไม่สวยจะได้จำไว้ เป็นประสบการณ์ ติดกระดุมแม่เหล็กก็ผิดอีก กุ๊นใบแรกด้วยเข้ามุมไม่เนียน แถมแหกตรงโค้งอีก เฮ้อ ถ้าทำอีกจะลองทำแบบไม่กุ๊นดูค่ะ

รูปสุดท้าย ลาจักรไปก่อน คิดถึงเข็มโครเชท์แล้วนิ

แล้วเจอกันที่งานมีตติ้งรถไฟ 8 นะคะ

เครื่องกำลังติด และร้อนวิชาค่ะ เลยทำกระเป๋าแบบเดิมออกมาอีก 2 ใบ

จะได้กำจัดผ้าที่สะสมไว้ออกไป (แล้วจะได้ไปซื้อผ้าใหม่มาอีก กร๊ากกก)

ทำใบสีแดงก่อนเลย ผ้าญี่ปุ่นด้านนอก ซับในเป็นผ้าคอตตอนไทยค่ะ ควิลท์มือ ประกอบด้วยจักร ทำแบบง่ายๆ แต่เก๋ อิอิ

ใบเล็กๆ เหมาะถือเที่ยวชมเมือง เพราะใส่ได้แค่กระเป๋าตังค์,โทรศัพท์ และอีกนิดหน่อย (มันเล็กจริงๆนะ เทียบกับกระป๋องน้ำอัดลมให้ดูด้วย)

ใบสีน้ำตาลใช้คอตตอนไทยกับผ้าลินินญี่ปุ่น แอบยาก เพราะลินินมันยืดหยุ่น เลยออกมาย่นๆหน่อย ทำสายคล้องกระเป๋าใส่เหรียญด้วย หรือจะคล้องกุญแจก็ได้

จริงๆใบสีแดงก็กะจะทำแบบนี้ แต่ทำผิด ไม่อยากแก้แล้ว เดี๋ยวเยิน

บล็อกหน้าพบกระเป๋าอะไร ต้องติดตามนะคะ

ช่วงนี้อัพบล็อกบ่อย เพราะกำลังบ้าพลังค่ะ

อยากทำงานผ้ามานานแล้ว ผ้าก็สะสมไว้มากมาย จักรก็ซื้อมานานแล้ว หนังสือก็มีแล้ว ไม่ทำซักที

แล้วก็ได้ไปปาร์ตี้เย็บผ้าทุกวันเสาร์ เย็บไม่เป็น นั่งมองเค้าเย็บทุกอาทิตย์ เลยอยากทำมั่ง

เอาละวะ คราวนี้ต้องทำให้ได้ เปิดหนังสือดูเป็นอาทิตย์ เอาผ้าออกมาซักตาก

อืมๆๆ ทำแบบนี้เอง ตัดผ้าฉึบๆฉับๆ เย็บๆๆ

ท้าดา เสร็จแล้วค่า

ตั้งชื่อว่ากระเป๋าหมูฉึกๆ เพราะลายผ้าเป็นรูปหมูนั่งรถไฟฉึกๆฉักๆ

ขนาดสูง 19 เซ็น กว้าง 28 เซ็น ใบเล็กติ๊ดนึง สะพายไปตลาดเก๋ๆ อิอิ

เย็บๆแก้ๆ เพราะไม่เคยทำมาก่อน เลยผิดนู่นผิดนี่ เอารูปมาประจานตัวเอง ตอนแรกใช้จักรเย็บลูกไม้ แต่มันเบี้ยวไปเบี้ยวมา เลยเลาะออก แล้วเย็บมือ ลูกไม้เลยเยินอย่างที่เห็น

ด้านในทำช่องใส่ของ 2 ด้าน อันนี้มั่วเอาเอง

ผ้าเหลือนิดหน่อย เลยเอามาทำกระเป๋าใส่เหรียญ จะได้คู่กัน

ทำเสร็จยังไม่ได้ถือเลย มีคนขอซื้อด้วยอะ

ขอฝึกฝีมืออีกนิด ค่อยทำขาย แล้วอย่าลืมมาซื้อหละ

ใบนี้ทำเสร็จนานแล้ว แต่ด้วยความมอมของกระเป๋าเลยไม่กล้าเอาออกมาโชว์

แต่ไหนๆก็ทำเสร็จแล้ว ให้คุณครูคนสอนเค้าเห็นผลงานซะหน่อย (ถึงมันจะมอมแมมไปหน่อยก็เหอะ)

เริ่มจากคุณปูเป้ Korino ชวนไปนั่งเย็บกระเป๋าปุ๊กลุก เห็นว่าอยู่ใกล้ๆบ้าน แล้วก็ว่างอยู่ ก็เลยไปค่ะ

ซื้อชุดคิทจากปูเป้แล้วก็เริ่มทำ ทำไม่เสร็จวันนั้นหรอกค่ะ เอากลับมาทำที่บ้าน ดันไปวางไว้ใกล้เครื่องปริ้นเตอร์ ผ้าเลยเลอะหมึกสีเหลือง

ทำเสร็จเลยเอาไปซัก สีแดงจากลายมาทรอสก้าดันตกอีก เลยเลอะไปกันใหญ่เลย แง้ๆ

ทนๆดูไปหน่อยนะคะ ใบสีฟ้าน่ะของครูให้มา เอามาเทียบให้เห็นความต่างกันจะๆเลย

ด้านในค่ะ

ด้านหลังสวยกว่าด้านหน้า

เน่าๆแบบนี้ คงต้องใช้เองค่ะ ไม่กล้าให้คนอื่น