จะผ่านวันโหดร้ายไปได้อย่างไร
เจ็บครั้งไหนก็ไม่เท่าครั้งนี้ มันลำบากที่จะรับได้เหมือนกันในจุดที่โดนกระทำ กับระยะเวลา 5 ปีที่ทุ่มเท แทบไม่เหลือความเชื่อใดให้ยึดถืออีกต่อไป ไม่น่าเชื่อ ไม่อยากจะเชื่อ เราจะต้องมาเจ็บเพราะคนที่บอกว่ารักเรา แต่กลับนอกใจเรา หลอกให้เราหลงให้เราไว้ใจ แต่ทำไมถึงพูดมาได้ว่าเพราะเราไม่ใส่ใจ ไม่คิดบ้างเหรอว่าที่เราไม่ได้อะไรมากมายเพราะเราไว้ใจ มันเกินขอบเขตที่จะรับได้จริงๆนะ มันเจ็บปวดหัวใจ มันร้าวลึกลงไปถึงที่สุดของที่สุดภายใน เธอจะรับรู้ได้ไหมว่าสิ่งที่ฝากไว้นี้มันเจ็บ เจ็บที่ใจดวงนี้
มันโหดร้าย และเป็นการกระทำที่ร้ายกาจ ทำลายความไว้ใจที่เคยมีอย่างไม่เหลือเศษเสี่ยวธุรีแห่งความทุ่มเท หากขาดจากกันวันใดจะสาบานต่อหน้าไฟว่า จะไม่อีกแล้วการรักใครอย่างสุดใจแบบนี้ จะไม่อีกแล้วการเอาหัวใจไปฝากไว้ที่ใคร เพราะถึงเวลาจะเอาคืนมันทำแทบไม่ได้ จะให้เลิกยังไงในเมื่อมันรักลงไปแล้ว ต้องทนฝืนคบต่อไปเพราะเลิกก็เจ็บ รักก็เจ็บเท่ากัน สงสารตัวเองเหลือเกินที่กลายเป็นคนโง่ หลงตัวเองมาตลอดว่าเราคงดีที่สุดแล้วสำหรับเขา ที่ไหนได้เราเป็นเพียงแค่ตัวเลือกหนึ่งของเขาเท่านั้น น่าจะเอะใจบ้างนะ น่าจะสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงบ้าง ตั้งแต่เหตุการณ์ครั้งนั้น จนถึงวันนี้ เหมือนมีอะไรคาใจ แต่ไม่รู้จะเอาออกยังไง ทรมานเหลือเกิน กล้าดียังไงไปกับคนอื่น นั่งจับมือกัน ดูหนังด้วยกัน ทั้งที่ก็มีเราอยู่แล้วทั้งคน แล้วตกลงเราเป็นอะไร เป็นแค่ผู้ชายหน้าโง่ ซื่อบื้อ ไอ้ควายเอ๊ย! ทำไมมึงโง่แบบนี้ มึงน่าจะรู้อยู่แล้วว่า รักแท้มันไม่มีจริงหรอก เพ้อเจ้อ ฝันเฟื่อง เห็นไหมล่ะความเชื่อที่มึงมีอ่ะเป็นไง สุดท้ายเขาก็จ้องหาคนใหม่มาแทนที่มึง ไอ้โง่! มึงมันโง่ โง่ โง่ เป็นไงล่ะจะทิ้งก็ไม่ได้ รักต่อไปก็เจ็บ โดนตลบหลังล่ะเป็นไง ถึงตอนนี้มีใครมาเจ็บกับมึงมั้ยไอ้สัดมึงนั่งเจ็บคนเดียว มีใครสนใจใส่ใจมั้ย ก็ไม่มี เข็ดรึยังล่ะทีนี้ เป็นไงล่ะทีนี้ คำว่ารักแท้ของมึงมันแดกลงไปได้มั้ย โดนหนักเลยสิ ปวดหัวเลยมั้ยล่ะ นอนไม่หลับมากี่คืนแล้วล่ะ ตลกเศร้านะ หาเรื่องใส่ตัวเองแท้ๆ อยู่คนเดียวดีๆไม่ว่าดี เสือกอยากมีความรัก ไอ้ควาย ไอ้คนน่าสมเพช ตอนนี้เป็นไงล่ะ งานก็ไม่มี เงินก็ไม่มี ความรักเสือกทำพิษอีก เอาไงต่อไปล่ะทีนี้ ทุกอย่าง Fail fail และก็ fail สมน้ำหน้าตัวเอง
แม้ว่าอายุผมก็เย๊อะแล้ว ผ่านการอกหักมาก็สองสามครั้งแต่ก็ยังไม่ชินชาซักทีแม้ครั้งนี้ถึงผมจะพยายามทำเหมือนว่าไม่รู้สึกเจ็บปวดอะไรที่คนรักที่คบกันมา 5 ปี จะมานอกใจ แต่ความเป็นจริงนั้นมันถึงกับทำอะไรไม่ถูกหรือยังไม่รู้เลยว่าจะเดินต่อไปอย่างไร จะเอาอย่างไรกับชีวิต มันเจ็บปวดมาก ตลอดระยะเวลาที่คบกันมาเรารักเขามาก เราเชื่อและไว้ใจเขา เพราะคิดว่าเขาคงรักเราเหมือนที่เรารักเขา
ความรักบางครั้งมันก็ยากที่จะเข้าใจ ทั้งที่ที่ผมพยายามประคบประหงมมาตลอดระยะเวลา 5 ปี และก็เหมือนว่าเราสองคนก็มีความสุขดี แต่คราวนี้ความรักของผมนี้ต้องมาด่างพร้อย สร้างหลุมดำให้เกิดขึ้นภายในใจของผม มันเป็นหลุมดำที่สร้างความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส เกิดคำถามในใจหลายอย่าง ทั้งที่เราก็เป็นคนเข้าใจในชีวิตนะครับ แต่ทำไมล่ะ ทำไม เพราะอะไรความรู้สึกเจ็บปวดในใจถึงยังคงคอยตอกย้ำอยู่แบบนี้ ผมจะผ่านมันไปยังไงดีครับ ตอนนี้ทรมานกับอาการเจ็บปวดทางใจนี้มาก เรื่องเกิดจาก วันนึงผมได้เปิดโน็ตบุ๊คของผมซึ่งแฟนผมได้ Log in facebook ทิ้งไว้และลืม Log out ทำให้เวลาที่ผมเปิด Facebook เข้าไปมันก็จะเป็นหน้า Facebook ของแฟนผมครับ และมันก็มีข้อความที่แฟนผมคุยเรื่องการแอบนัดผู้ชายคนอื่นไปดูหนังรอบดึก ตอนแรกผมก็ไม่ได้สนใจหรอกคือจริงๆเราคิดว่ามันคงไม่มีอะไรคงเป็นเรื่องเฮฮาประสาเพื่อนคุยกันและผมก็ค่อนข้างมั่นใจในตัวของแฟนผมว่าเขารักเรามากเขาคงไม่อะไรกับใคร แต่ ... มันก็อดจะแอบอ่านไม่ได้ กะจะแอบอ่านแล้วเก็บเอาไปแซวแฟนเล่นๆ ทั้งที่เรายังไม่รู้หรอกว่ามันเรื่องอะไร แต่พออ่านไปได้ประมาณ 2 บรรทัด พ่อแก้วแม่แก้ว นี่มันอะไรกัน หน้าเกิดอาการชา หัวใจสั่น มือไม้สั่น พลางก็คิดในใจว่าขออย่าให้เป็นอย่างที่คิดเลย อยากจะปิดตัดบทเสียตอนนั้นแต่สายตามันกวาดอ่านไวมาก อ่านมาได้ครึ่งนึงล่ะมั้ง น้ำตาไหลพรากเลยครับ ไหลออกมาเองจริงๆ วินาทีนั้นมันเป็นอะไรที่ พระเจ้าช่วยลูกด้วย! มันใช่จริงๆด้วย เป็นไปได้ยังไง ใจก็พลางคิดไปต่างๆนานาว่าเพราะอะไรทำไม ส่วนสายตาก็อ่านต่อไป ตอนนี้ทั้งน้ำตามาพร้อมอาการสะอื้นเหมือนเด็กเลยครับ หัวใจหนักอึ้ง ตัวมันโหวง บอกไม่ถูก ต้องบอกไว้ก่อนว่าตัวผมเองก็ไม่นึกไม่ฝันมาก่อนหรอกครับว่าจะร้องไห้เพราะเรื่องแบบนี้ แต่มันก็แปลกที่ผมห้ามอาการทางร่างกายผมไม่ได้เลย ข้อความใน Facebook ของแฟนเป็นเรื่องราวของการนัดพบกับผู้ชายอีกคนนึงทาง BB เพื่อไปดูหนังรอบดึกกัน การนัดพบกันครั้งนี้มีการไปนั่งทานข้าวกันสองต่อสอง ผมก็ไม่รู้หรอกว่าเขาจะคุยอะไรกันบ้างแต่เท่าที่อ่านดูในเนื้อหาที่เขาคุยกับเพื่อนก็คงประมาณว่า คงอยากจะลองหาคนใหม่ครับ เพราะว่าผมเป็นแฟนคนแรกของเค้า ที่คิดว่าเค้าคงอยากหาคนใหม่ เพราะในเนื้อหาที่คุยกับเพื่อนมีการส่งรูปของผู้ชายคนนั้นกับรูปผมส่งไปให้เพื่อนเค้าดูเพื่อประกอบการตัดสินใจ จากนั้นหลังจากทานข้าวกันเสร็จแล้ว ระหว่างที่รอหนังฉายก็มีการไปเดินดูของกันในข้อความที่เขียนบอกว่า "เหนื่อยมาก เดินจนขาลากเลย" แสดงว่าหนังรอบดึกก็จริง แต่ว่าคงนัดเจอกันตั้งแต่ตอนกลางวันแล้วคงอยู่ด้วยกันทั้งวันเลยล่ะครับ จากนั้นถึงเวลาตอนหนังฉาย เพื่อนแฟนผมก็โพสถามว่า "แล้วตอนดูหนังเป็นยังไงบ้าง" ถึงตรงนี้แทบไม่อยากจะเชื่อครับ ผู้ชายคนนั้นเอามือมาสะกิดที่ขาของแฟนผมและทำเป็นประมาณว่าจะขอจับมือ หลังจากที่ผู้ชายคนนั้นเอามือมากุมที่มือแฟนผมแล้ว มันก็เอามือแฟนผมไปวางไว้บนเป้าของมัน ซึ่งตรงนี้แฟนผมก็ยอมแต่โดยดีไม่ได้ขัดขืนอะไรเลย ถึงตรงนี้ผมก็ไม่รู้ว่ามันจะไปอะไรกันในโรงหนังกันไหม แต่อ่านๆไปคล้ายๆว่ามีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเอี้ยวตัวออก ซึ่งคิดว่าคงเป็นฝ่ายนั้นที่เอี้ยวตัวออก เข้าใจว่าเขาคงแกล้งแฟนผมน่ะครับ ซึ่งทำให้แฟนผมมาคุยกับเพื่อนแบบสนุกปากว่า "แข็งพาดเป็นลำเลยมึง" ผมก็ยังฝืนใจอ่านต่อไปนะครับ ถึงแม้ตอนนั้นใจเหมือนมีอะไรมาทิ่มๆๆๆๆๆๆๆ พอดูหนังเสร็จทั้งสองคนก็ตัดสินใจนั่งแท๊กซี่กลับด้วยกัน และแฟนผมก็บอกว่าตอนขากลับแฟนผมสัญญากับผู้ชายคนนั้นว่าจะนวดให้มัน แล้วมันจะนวดอะไรยังไงกันครับ ณ ตอนนั้นผมก็ไม่ทราบ แต่สมองผมนี้จินตนาการไปไกลแล้ว ตั้งสติกลับคืนมา ลุกขึ้นจากหน้าคอมเดินไปเข้าห้องน้ำจะล้างหน้าล้างตา มันแปลกมากทั้งที่ผมก็ควบคุมตัวผมเอง รู้ตัว มีสติตลอด แต่มันเหมือนจะเป็นลม พอลุกขึ้นมันรู้สึกโหวง เหมือนตัวเราขณะนั้นไม่มีแขนไม่มีขา ไม่มีความรู้สึก จนกระทั่งต้องเอามือไปค้ำข้างฝาแล้วค่อยๆเดินไปห้องน้ำ หลังจากนั้นโทรศัพท์หาแฟน ตอนแรกก็ทำเป็นขำแล้วก็ทำไม่รู้ไม่ชี้แล้วมีการทำมาย้อนถามเราว่า "อะไรนัดพบใครตอนไหนไม่เคย" ผมก็เลยบอกว่าอ่านดูหมดแล้วที่คุยกับเพื่อนใน Facebook แล้วเราก็ถามว่าดูหนังรอบไหน นัดกันยังไง คุยกันมานานหรือยัง แล้วไปให้เค้ากุมมือทำไม มันเอามือไปวางบนเป้ามันก็ไม่ขัดขืน แล้วไปไหนกันมาบ้าง ถามๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แต่แฟนผม เงียบ! เงียบจริงๆ ไม่ตอบอะไรเลย พูดขึ้นมาคำแรกคือ "ขอโทษ" น้ำตาหยุดไม่อยู่แล้ว อารมณ์พลุ่งปรี๊ดปร๊าดอยากจะทำร้ายข้างของ เอามีดมาเสียบตัวเองให้ตายๆไปเลย ผมทำไรไม่ถูกจริงๆ ผมก็ไม่รู้จะพูดยังไงผมก็เลยพูดทั้งสะอื้นว่า "ทำไมทำกับผมแบบนี้ ทำกับผมแบบนี้ได้ยังไง ตลอดเวลาที่คบกันมามันคืออะไร" เค้าก็เงียบ แล้วก็บอกว่า "ขอโทษ" ผมเคยอกหักมาหลายครั้ง เจ็บทุกครั้ง แต่ไม่มีครั้งไหนเจ็บเท่าครั้งนี้ ระยะเวลา 5 ปีที่เรียนรู้กันมาผมกับเค้าผ่านอะไรมาด้วยกัน มีปัญหาอะไรก็ช่วยกันคิดช่วยกันแก้ตลอด ผมจริงจังกับเขามาก อย่างน้อยมีปัญหาอะไรผมก็ยังมีเค้าอยู่ ผมรักเค้ามากจริงๆ มากจนลืมเผื่อใจ ผมเป็นคนแปลกๆนะครับเวลารักใครก็ทุ่มลงไปสุดตัว แต่แปลกเหมือนกันทำไมผมต้องเป็นคนโดนนอกใจทุกครั้ง หรืออาจจะต้องใช้คำนี้ "คุณมันดีเกินไป" หรือเปล่า? เหตุการณ์ครั้งนี้ผมได้ให้อภัยเค้าครับ เค้าขอให้ผมกลับมาเหมือนเดิม ตอนแรกผมกะจะเลิกกับเขาเหมือนกันแหละครับ ก็มันเจ็บใจน่ะครับ ที่ทำกับความรักของเราได้ ทั้งที่เราก็ไม่เคยที่จะไปมีคนอื่นให้ระแคะระคายเลย ถ้าจะไปมีคนอื่นเนี่ยไม่มานั่งปิดบังให้ลำบากครับ คือ จะเลิกแล้วไปมีคนอื่นเลย แต่พูดจริงๆครับ ในใจน่ะรักเขามาก มากจริงๆ เราเลิกไปเราก็เจ็บปวดไม่แพ้กันอีกอย่างเขาก็มาร้องไห้สะอึกสะอื้นกับเรา อ้อนวอนเราให้มาเป็นเหมือนเดิมซึ่งเราก็ไม่อยากให้เขาต้องร้องไห้อ่ะครับ เห็นน้ำตาเขามันไม่ได้ทำให้เรารู้สึกดีขึ้นนะครับแต่กลับทำให้เราปวดใจมากกว่า คิดๆไปผมรู้สึกตลกตัวเองมากๆเลยครับ ผมทุ่มเทมาก ทำเต็มที่ให้ความรักที่เคยเชื่อมั่นมันดูมีคุณค่า ผมไม่รู้ว่าผมโง่หรือบ้า เขาทำกับผมขนาดนี้ผมก็ยังคงรักเค้าอยู่เต็มอก เพียงแต่ตอนนี้ความรักที่เคยบริสุทธิ์มันแฝงไปด้วยความรู้สึก หวาดระแวง ความไม่เชื่อใจ และก็เสียความมั่นใจในตัวเองมากๆครับ อธิบายเป็นคำพูดไม่ถูก มันทรมานเหลือเกินครับ สมองผมมันคอยสั่งให้ผมจินตนาการ ปรุงแต่งสถานการณ์ไปต่างๆนานาครับ ผมไม่เชื่อว่าสิ่งที่แฟนผมสารภาพกับผมมันจะเป็นความจริง ผมว่ามันมีอะไรมากกว่านั้นแต่เขาก็คงต้องปิดเป็นความลับเพราะกลัวว่าเรื่องราวระหว่างผมกับเค้ามันจะเคลียร์ยากมากขึ้น เจ็บใจเหลือเกินครับ ทุกวันนี้เวลาคุยกันผมก็อดไม่ได้ที่จะคอยเอาเรื่องที่เขานอกใจยกขึ้นมาเหน็บแนมเขา จนเขาบอกว่าให้ผมหยุดได้แล้ว พอแล้ว ผมก็พยายามที่จะหยุดนะครับแต่อารมณ์ความรู้สึกผมมันแหลกละเอียดขนาดไหนเขาจะเข้าใจไหม เขารับรู้มันได้ไหม คำตอบ คือ ไม่ เขาไม่อาจรับรู้ความรู้สึกของการที่เป็นฝ่ายโดนนอกใจได้ และคงไม่มีวันเข้าใจเพราะเขาไม่ได้รักผมจริง ผมเชื่อแบบนั้น แต่ผมก็ไปจากเขาไม่ได้ มันผูกพันธ์ และขอให้รู้ว่ามีเขาอยู่มันจะดีกว่ารู้ว่าไม่มีเขาและเขาก็พร้อมที่จะไปจากเราเมื่อเรามีคนใหม่ ให้ตายสิ แอบคิดในใจ (แคร์กูบ้างไหมวะ) เขาสัญญากับผมว่าจะไม่ให้มันเกิดขึ้นอีก และเขาขอโอกาสครั้งสุดท้ายขอแก้ตัว ถ้ามันเกิดขึ้นอีกก็ให้ทิ้งเขาไปได้เลย เขาพูดง่ายมาก แสดงว่า ตราบที่เขายังมีผมและยังหาคนใหม่ที่ดีกว่าไม่ได้ ตราบนั้นเขาก็จะไม่ทิ้งผม แต่ถ้าโอกาสที่ผมให้ครั้งสุดท้ายกลับกลายเป็นว่าเป็นการยืดเวลาให้เขาหน่วงผมไว้เพื่อรอหาคนใหม่ได้ก่อน และสมมุติว่าหาคนที่ใช่ได้แล้ว อะไรจะเกิดขึ้นกับผมครับ ผมจะเหมือนตายทั้งเป็นอีกครั้งใช่ไหม? นั่งพิมพ์ไปพลางเช็ดน้ำตาไป ใครหนอบอกว่าผู้ชายร้องไห้ไม่เป็น ความเข้มแข็งบางทีมันก็มีขีดจำกัด พอซะที อยากจะพอซะทีอารมณ์แบบนี้ ผมอยากจะเลิกจากความรู้สึกทรมานแบบนี้ ความรู้สึกที่เต็มไปด้วยภาพการถูกหลอก ถูกหักหลัง ทั้งที่ผมก็รักเขาอยู่เต็มอกแบบนี้ มันเป็นอาการที่กลืนไม่เข้า คายไม่ออกครับ ผมจะเอาไงดีกับชีวิตครับ ช่วยชี้ทางออกให้ผมด้วยครับ ขอให้มีควายสุก
โอ๊ย ตื่นสาย เบื่อ เซ็ง! ไม่ชอบเลย เหมือนปล่อยชีวิตผ่านไปอีกวันนึงโดยเปล่าประโยชน์ มองดูพุง จาก 6 แพ็ค เหลือ แพ็คเดียว พระเจ้า สงสัยนั่งอยู่แต่หน้าจอคอมต้องหาทางแก้ไขโดยเร่งด่วน ให้ตายสิ มีแต่คนตามมาด่า ตามมาจิก ก็บอกไปแล้วว่าเป็นวิศวกร จะมาเอาอะไรมากมายมะ แมร่ง! รำคาญแล้วนะ ยุ่งจริง เบื่อติ่งเกาหลี เบื่อติ่งเดอะสตาร์ มันครองเมือง กูไม่ชอบ ต้องหาทางกำจัดมัน ใช้ความเกรียนให้เป็นประโยชน์ แต่ก็อย่างว่าล่ะนะ พวกที่ชอบมาจิก ตามกัด แมร่งก็ต๊าม ตามๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่เคยได้เป็นสุขเลย แปลกเน๊อะคนเรา มีแต่คนแปลกๆ ว่าแล้วก็พูดถึงคลิบเด็กมองโกล ทำไมมันเศร้าอย่างงี้ๆๆๆ ไม่นึกว่ามาดแมน อย่างกรู จะต้องมานั่งร้องไห้ให้กับเด็กคนนี้ บ้าชิบ! แอบแสดงความอ่อนไหวออกไปให้คนอื่นเห็น มันไม่จริงใช่มั้ย เฮ้อ! บ้าบอ ดูหนังโป้ดีกว่า อุอุ
การเดินทางของ ชายเกรียน
เริ่มเขียน Blog เชี้ย!นี่ตอนบ่ายๆของวันที่ 18 มิถุนายน 2554 บ่ายเท่าไหร่ก็คงต้องบ่าย 3 ครึ่งสิ โยนเอง เล่นเอง ตามประสาคนแอบเหงา ช่วงนี้ว่างงาน ความเกรียนก็ออกอาละวาด หึ! ตื่นขึ้นมาฟันไม่แปรง น้ำไม่อาบ แต่ แมร่ง! โคตรหิวเลยอ่ะ เอาวะกินข้าวก่อนก็ไม่มีใครรู้หรอกว่าเราฟันยังไม่ได้แปรง อุอุ มองออกไปนอกหน้าต่างคอนโดเก่าๆ ที่เพิ่งซื้อมาเมื่อปีที่แล้วด้วยเงินก้อนโตที่กู้มาจากธนาคารบวกกับเงินที่รูดมาจากบัตรเครดิตล้วนๆ จะเขียนลง Blog ทำไมเรื่องเชี่ยๆ เนี่ย นั่งคิดนั่งเหม่อ อยู่นานก่อนจะนึกได้ว่า อืม! เรามันวิศวกรนี่หว่า ต้องทำอะไรดีๆได้บ้างล่ะวะ แต่พูดก็พูดมันดีใจไม่หายเลยอ่ะ ที่ถูกหวยเลขท้าย 2 ตัว 88 งวดเมื่อวันที่ 16 มิถุนายน ที่ผ่านมา โอ๊ย! มีควายสุกมาก บร๊ะเจ้า ไม่คิดว่าชีวิตนี้จะเดินมาได้ถึงวันนี้ ไม่อยากจะเชื่อว่าอายุ 28 ปี แล้ว กูยังไม่ตาย เล่นที่ห้องไกลบ้านมาได้สักระยะหนึ่งได้เห็นอะไรหลายๆอย่าง ได้เห็นภาพพจน์ของวิศวะกรที่คนภายนอกมองว่ามันเป็นอาชีพที่ทรงคุณค่ามาก เอ้อ! กูก็เป็นวิดวะกรนี่หว่า แต่จะรู้มั้ยว่า อาชีพวิดวะกรเป็นอาชีพที่หื่นกามและเกรียนมากที่สุดกว่าทุกอาชีพ แมร่ง ก็ดูสิ ตกเย็นแมร่งหนังสือหนังหาไม่อ่านหรอกหาแต่สถานที่แดกสุรา จีบหญิง กูอยากจะประจารณ์มันจริงๆ แต่ เอ้อ กูก็วิดวะกรนี่หว่า เอ้อฮ๋าๆ เบื่อว่ะ อยากไปนอกว่ะ เบื่อเมืองไทย เบื่ออากาศร้อนๆ เบื่อสังคมปิดๆ เบื่อจารีต วัฒนธรรมประเพณีที่ไม่ค่อยจะยอมรับความจริงเลยว่าทุกวันนี้ โลกเขาไปถึงไหนกันแล้ว ยังมาก้มหน้าก้มตากราบไหว้ต้นกล้วย เห็นอะไรก็คิดว่าเป็นเทพ เทวาพยาดา เห็นควายออกลูกหน้าเหมือนคนก็ไปไหว้ๆ มันไม่รู้กันเลยรึไงว่านั่นมันอาจเกิดจากที่คนแอบไปอึ๊บกับควาย แล้วพอดีบังเอิ๊ญ ผสมกันออกมาเป็นคนกับควาย แต่ธรรมชาติมันมีข้อจำกัดทำให้ สปีชี่ ผสมกันไม่ได้ จึงต้องออกมาตาย แบบนี้แมร่งคิดกันไม่เป็นรึไงวะ เรียนๆๆๆๆๆ เรียนไปเพื่อไปเป็นลูกจ้างบริษัท เพื่อไรวะ ทำงานแทบตายแต่คนได้คือเจ้าของบริษัท แต่ก็ยังสอนให้เด็กต้องเป็นพนักงานเป็นลูกจ้าง เบื่อ! ทำไมถึงคิดกันไม่ได้ว่าหลักสูตรแบบเนี๊ยมันเมื่อ 100 ปีที่แล้ว ดูซิดูประเทศรอบข้างเขาเจริญเอาๆ ดูซิ เพราะแนวคิดสร้างภาพแบบนี้ ล้าหลังแบบนี้ไง มันถึงวุ่นวายอยู่แบบนี้ อ๊อออออออออยยยยยยยย ปวดดดดดดดดดดขา ว๊อยยยยยยยยยยย
|
ชายเกรียน
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Group Blog Link |
||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||
