ทุกเรื่องราวมีแง่คิด ทุกชีวิตมีแรงบันดาลใจ
Group Blog
 
All Blogs
 

แหวนโซโลมอน

ขอต้อนรับสู่ตอนแรกของบทความ สะกิดความคิด
ชีวิตวัยรุ่นนั้นมีเรื่องราวให้คิดมากมายเหลือเกิน ยิ่งช่วงที่ใกล้สอบนั้นดูจะมีเรื่องให้คิดมากเป็นพิเศษ ซึ่งรวมถึงผมด้วยไม่ว่าจะเป็นงานส่วนตัวที่หมกไว้จนล้นหัว หรือ งานกลุ่มที่ใกล้กำหนดส่งเต็มที แต่เพื่อนในกลุ่มก็ดันมีความคิดไม่ลงรอยซะอีกแล้วไอ้เพื่อนรักก็ดันมาอกหัก รักครุด เลิกกับแฟน ตอนนี้อีก มีเรื่องคิดปวดหัวแทบจะไม่เว้นแต่ละวัน และไอ้ตอนที่ ปรึกษาปัญหาหัวใจให้เพื่อนที่พึ่งเลิกกับแฟนมาสดๆ ก็ทำให้ นึกถึง บทความของ พี่จิก ( คุณ ประภาศ ชลศรานนท์ ) ขึ้นมาซะอยางนั้นก็เลยเลือกบทความนี้ ขึ้นมาเป็นบทความแรกซะเลย ซึ่งในบทความนี้ พี่จิกได้สอนผ่านเรื่องเล่านี้ได้ดีจริงๆ
แหวนโซโลมอน จากหนังสือ คุยกับประภาสชุดที่ ๗ เท่าดวงอาทิตย์
กษัตริย์ของอาณาจักรฮิบรูพระองค์หนึ่งนามว่า โซโลมอน ได้มีพระราชโองการขึ้นฉบับหนึ่ง ซึ่งต้องนับว่าเป็นพระราชโองการที่แปลกเอาการฉบับหนึ่งพระบรมราชโองการนั้นสั่งให้เหล่ามหาอำมาตย์ที่ปรึกษาพระองค์สร้างแหวนขึ้นวงหนึ่ง และให้แหวนวิเศษนั้นมีคำจารึก ซึ่งไม่เกี่ยงว่าจะเป็นคาถาหรือบทสวดใดๆก็ได้ลงบนแหวนและเมื่อใดก็ตามที่พระองค์ทรงถอดพระเนตรแหวน แหวนนั้นต้องจักเปลี่ยนอารมณ์พระองค์ได้ ไม่คำนึงว่าพระองค์จะทรงโทมนัสหรือโสมนัสอยู่ หรือต่อให้ทรงกริ้วอยู่ก็จักต้องทำให้หายกริ้วได้ไม่เว่นแม่แต่ตอนที่พระองค์ทรงสำราญ แหวนวงนี้ก็ต้องแสดงอิทธิฤทธิ์ให้ทรงหายสำราญได้
เมื่อฟังโอการจบ เหล่าอำมาตย์ต่างคิดกันหนักว่าจะหาแหวนวิเศษขนาดนั้นได้จากที่ไหน
ช่างและกวีทั่วทั้งเยรูซาเล็มถกตามตัวเข้ามารับงานขึ้นเรือนแหวน นักบวชต่างๆถูกตามตัวมาสวดมนต์เพื่อแหวน แต่ก็เป็นไปตามที่เหล่าอำมาตย์คาดไว้ไม่มีใครที่สร้างแหวนทรงอานุภาพแบบนี้ได้การประชุมของเหล่าที่ปรึกษาเกี่ยวกับเรื่องแหวนมีขึ้นแทบทุกวัน วันกำหนดถวายแหวนก็ใกล้เข้ามาทุกที ความกังวลเข้ามายึดภายในใจของทุกคน แต่ที่หนักที่สุดเห็นจะเป็นปราชญ์เฒ่าผู้เป็นหัวหน้าของคณะที่ปรึกษา เพราะถ้าทำไม่สำเร็จพระราชอาญาก็คงตกแก่ตัวเองเพียงผู้เดียว
ความกังวลเมื่อเกิดขึ้นแล้ว ไม่ว่าใครก็ตามก็มักจะก่อตัวใหญ่ขึ้น และเมื่อกังวลเรื่องใหนึ่งใด มันก็จะกังวลต่อไปไม่รู้กี่เรื่องต่อกี่เรื่อง ปราชญ์เฒ่าก็เช่นกันถึงตอนนี้แล้ว ความกังวลมากมายจึงก่อตัววนอยู่รอบๆความคิดของปราชญ์เฒ่า ไหนจะเรื่องพระราชอาญาที่อาจถึงแก่ชีวิต ไหนจะเรื่องครอบครัว เรื่องความจกรักภักดีและเมื่อถึงที่สุด ความเป็นปราชญ์ของเขาก็คิดได้ว่า เข้าจะกังวลไปทำไม ในเมื่อความมั่นคงของชีวิตมนุษย์นั้นแมท้จริงมันไม่เคยมีอยู่จริง คนเรานั้นดีใจหรือหดหู่กับเคราะห์ร้ายมากเกินไปทำไม
และวินาทีนั้นเอง ท้องฟ้าก็ดูเหมือนจะเปิดออกให้เห็นแสงสว่างในวันที่ถวายแหวนวิเศษแด่กษัตริย์โซโลมอน ทันทีที่พระองค์หยิบแหวนขึ้นมาทอดพระเนตรคำจารึก พระองค์ถึงกับนิ่งไปพักใหญ่ แล้วจึงทรงแย้มพระโอษฐ์ออกมาอย่างพึงใจเหล่าอำมาตย์ทั้งปวงจึงพร้อมใจเปล่งเสียงถวายพระพร ในแหวนวิเศษนั้นมีคำจารึกไว้ว่า "แล้วสิ่งนี้ก็จะผ่านไปเช่นกัน"




 

Create Date : 25 สิงหาคม 2553    
Last Update : 25 สิงหาคม 2553 1:32:19 น.
Counter : 481 Pageviews.  

มองที่ความต่าง

คนจะไม่เห็นความเหมือนของอีกฝ่าย จะจดจ้องจดจ่ออยู่กับความต่าง
ยิ่งแต่ละฝ่ายต่างอยู่แต่ในพวกของตัวอ่านหนังสือพิมพ์ของตัวเอง ดูโทรทัศน์ เว็บไซต์ วิทยุของตัวเองมันก็ยิ่งเสริมความสุดโต่งและอคติของตัวเองมากขึ้น
และไม่ตระหนักเลยว่าทัศนคติของตัวเองนั้นสุดโต่งแค่ไหนแล้ว เพราะว่าอยู่แต่กับพวกของตัวเองถ้าคนทั่วไปสัมผัสคนแบบนี้แล้วจะรู้ว่าเขาสุดโต่งมากเลย แต่ตัวเขาเองจะไม่รู้ตัวแต่ละคนต่างเออออห่อหมกไปด้วยกัน คิดว่าสิ่งที่ตัวเองคิดนั้นถูกต้อง......แล้วพอเขาออกมาข้างนอกก็จะทะเลาะกับผู้อื่น แล้วก็จะทำใจไม่ได้ถ้าถูกคนแย้งคนโต้จนในที่สุดก็ต้องถอยกลับมาเพื่อกลับมาอยู่กับพวกเดียวกัน เพราะจะรู้สึกอบอุ่นเพราะว่าออกไปข้างนอกความสุดโต่งของตัวมันทำให้เข้ากับคนอื่นไม่ได้ ต้องโดดเดี่ยว....


บทสัมภาษณ์ พระไพศาล วิสาโล จาก a day Bulletin
ตามอ่านแบบเต็มๆได้ที่ //bickboon.exteen.com/20100420/entry




 

Create Date : 24 สิงหาคม 2553    
Last Update : 24 สิงหาคม 2553 23:33:50 น.
Counter : 467 Pageviews.  

อย่าใช้ใจพิกรมองคนพิการ

ข้อความ จาก เครือข่ายต้นไม้ขี้เหงา
อย่าใช้ใจพิกรมองคนพิการ
ในโลกใบนี้มีคนพิการในช่วงอายุระหว่าง 20-65 ปีที่ยังสามารถทำงานได้ มากถึง 332 ล้านคนแต่มีเพียง 45 ล้านคน หรือ 13 เปอร์เซ็นต์เท่านั้นที่ได้รับการจ้างงานเหตุที่ไม่ค่อยมีคนจ้างคนพิการเข้าทำงาน ก็เพราะนายจ้างส่วนใหญ่มองว่าคนพิการไม่มีความสามารถเพียงพอจะทำงานได้ ซึ่งอาจจะไม่เป็นความจริงเลยด้วยซ้ำแม้คนพิการจะทำงานไม่ได้ทุกอย่าง แต่ก็ไม่ได้แปลว่าจะทำไม่ได้สักอย่างถ้าเปิดใจให้กว้าง เราจะพบว่า ความพิการไม่ได้ทำให้คนไร้สิ้นซึ่งความสามารถพวกเขายังสามารถทำอะไรได้มากมายสิ่งที่ทำร้ายคนพิการมากที่สุดอาจไม่ใช่ข้อจำกัดที่เกิดกับร่างกายแต่อาจจะเป็นจิตใจของคนรอบข้างที่มองพวกเขาอย่างคับแคบเมื่อใช้ใจพิกลมองคนพิการ ก็เลยทำให้คนปกติและคนพิการกลายเป็นคนแปลกแยกต่อกัน - ตัดมาจากข้อความส่วนหนึ่งของบทความ อย่าใช้ใจพิกรมองคนพิการ



ดูกันแบบเต็มๆได้ที่ //www.lonelytrees.net/




 

Create Date : 24 สิงหาคม 2553    
Last Update : 24 สิงหาคม 2553 23:30:07 น.
Counter : 502 Pageviews.  

1  2  3  

makopoto
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




คนหนึ่งคนที่รอความตาย อาจารย์ยงยุทธ อาจารย์เคยพูดไว้ว่า คนบนโลกนี้มี 2 ประเภท 1.คนที่ตายแล้ว 2.คนที่รอความตาย ผมยังอยู่ประเภท 2 กำลังรอความตาย แต่จะรอความตายอย่างไร? ติดตามผมมาเถอะครับ
Friends' blogs
[Add makopoto's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.