|
|
หนึ่งเดือนในเมืองแขก
วันนี้เหม่อมองปฏิทินที่ข้างฝา ตายห่าน..! นี่มาอินเดียเดือนกว่าแล้วหรือนี่ ทำไมเวลามันช่างผ่านไปรวดเร็วปานนี้ ช่วงเดือนที่ผ่านมานี้ มีอะไรให้ได้ทำมากมายหลายอย่างซะเหลือเกิน ทั้งๆที่สองอาทิตย์แรกยังรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่าเพราะว่าว่างมากๆ แล้วก็ทิ้งเวลาให้ผ่านไปซะเฉยๆอย่างนั้น แต่หลังจากเปิดเรียนมา ก็มีกิจกรรมให้ทำมากขึ้น ตื่นเช้าขึ้น อีกทั้งยังสะเหร่อไปเรียนโยคะด้วย ต้องตื่นตีห้าทุกวันเพื่อปั่นจักรยานไปวัดที่แถวๆ Bogadi เพื่ออกกำลังกายตอนเช้า (ตอนนี้เริ่มติดละ เพราะเริ่มเล่นท่ายากๆได้มากขึ้น) ครูสอนก็ดี ไม่เก็บตังค์ด้วย ภาษาอังกฤษก็ฟังง่าย (หรือว่าเราชินสำเนียงแขกไปแล้ววะนี่ 555) ตอนนี้ไปซื้อพรมนิ่มๆมาผืนนึง ราคา 180 รูปี (อัตราแลกเปลี่ยนอยู่ที่ 12 รูเดือน เท่ากับ 1 รูปี...เอ้า ฮา !) มารองเล่นจะได้ไม่เจ็บตรูด...
เมื่ออาทิตย์ก่อน พี่สิทธิ์และพี่อวบ ชวนไปเที่ยวที่เขื่อน Brindawan ซึ่งต้องขี่มอไซค์ไปประมาณ 20 กิโลจากบ้านเรา ด้วยความใจง่ายก็ตกลงอย่างไม่ต้องคิด อีกสิบนาทีต่อมา ราชรถก็มาเกยถึงหน้าห้อง ซ้อนรถพี่อวบไป ขำดี เพราะว่าคนขี่น้ำหนักไม่น่าเกิน 50 กิโล แต่อีคนซ้อนนี่สิเกือบ 100 กว่ากิโลนะนั่น พี่อวบขี่รถเกร็งเชียว มือสั่นนึกว่าหิวข้าว 555 ระหว่างทาง เราก็ผ่านทุ่งนาขั้นบันไดมากมาย พร้อมทั้งดงมะพร้าวด้วย ได้อารมณ์ประมาณบ้านเราโดยแท้ สักประมาณ 30 นทีเราก็มาถึงที่ท้ายเขื่อนกัน แขกทำเป็นคล้ายๆฝายเล็กๆ กั้นชลอน้ำไว้ หรือว่าทำไว้ให้แขกมาเล่นน้ำก็ไม่ทราบ คนเยอะพอสมควร แขกที่นี่คงขี้ร้อนพอสมควร เพราะว่าเห็นทั้งขี่มอไซค์มาเล่นน้ำ และที่มากันเป็นรถตู้เลยก็มี
ดูแขกเล่นน้ำสักพัก พี่สิทธิ์ก็แก้ผ้ายิกๆ นึกว่าจะไปเล่นน้ำกับแขก ที่ไหนได้ แกลงไปเก็บผักบุ้ง โดยที่มีพี่อวบคอยลำเลียงขึ้นฝั่งมาเป็นระยะๆ อ่ะฮ้า...เย็นนี้ได้กินผัดผักบุ้งละเว้ย...
จากนั้นเราก็ไปที่เขื่อนกันต่อ เสียค่าเข้าคนละ 15 รูปี แต่ไม่ได้ถ่ายรูปมา เพราะว่าค่าธรรมเนียมกล้องอยู่ที่ 50 รูปี ก็เลยไม่ถ่ายดีกว่า เพราะว่าวันหลังก็มาอีก ที่ Brindawan Garden นี้ก็เป็นสวนที่ตกแต่งสวยงาม มีน้ำพุ และแขกหนุ่มสาวมาวิ่งเล่นไล่จับกัน มองดูก็เพลินดี ดอกไม้หลากสี มีน้ำพุเต้นระบำด้วยนะ แต่ว่ามันแสดงตอนดึก เลยไม่ได้อยู่ชม กลับมาผัดผักบุ้งกินกับไข่เจียวกัน ที่บ้านพี่สิทธิ์ อิ่มกันไปถ้วนหน้า
วันก่อนนี้เจ้าเบ๊นซ์โทรมา ชวนไปเล่นบอล เพราะว่าไปวางเดิมพันไว้กับหมู่พี่น้องลาวไว้เป็นเนื่อไก่ถึงสองกิโล เนื่องจากสนใจเดิมพันมากกว่ากีฬา เลยอาสาไปเป็นช่างภาพให้แทนละกัน แล้วให้ไปเรียกเกอร์เด้ เพื่อนหนุ่มชาวบาหลีมาเสริมทัพแทน หมู่เฮาไปเตะบอลกันที่ทุ่งด้านหลังบ้านพี่น้องลาว สนามหญ้าธรรมดาเนี่ยะแหละ แล้วก็เอาหอนมาวางเป็นโกลด์ การแข่งขันผ่านไปด้วยดี สนุกสนาน ฮาเฮ สรุปว่าวันนั้นเสมอกันไป 2-2 เลยได้หารตังกันไปซื้อไก่มาฝ่ายละ 1 กิโล มาทำกับข้าวกัน ฝ่ายลาวเสนอลาบไก่ ส่วนฝ่ายไทยเสนอแกงไก่ใส่ผักชีลาว...อรอ่ยไปตามระเบียบ
ระหว่างรอนักกีฬาเก็บข้าวของ ก็เดินไปสำรวจสนามหญ้า ก้อเลยมีรูปอะไรเล็กๆน้อยๆมาฝากกันด้วยอีกภาพหนึ่ง
| Create Date : 03 ตุลาคม 2551 |
| Last Update : 3 ตุลาคม 2551 2:45:20 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 595 Pageviews. |
|
 |
|
|
|
|
|
 |
เจ๊กอ้วน |
|
 |
|
|
Location :
Mysore India
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
เมืองคนใช้หัว เมืองให้ผัวเฝ้าห้างเมืองเดินทางต้องทำใจ เมืองวัวเป็นใหญ่ นักเลงโต เมืองสุดโอ่วรรณะ เมืองมีพระแก้ผ้า เมืองคงคาแสนบรรเจิด เมืองบ่อเกิดปรัชญา เมืองศาสดากำเนิด เมืองเลิศสุดสุด เมืองพุทธอันยิ่งใหญ่...
|
|
|
