|
|
เรื่องเก่าๆ
บทความนานกว่าสองเดือน
"เคยโดนทิ้งมา 1 ครั้ง แค่คิดไปเองว่าเค้าต้องรักเรา แต่ความจริงคือ เค้ารักคนอื่น
ความรู้สึกคือ เจ็บ แต่มันแฝงไปด้วยความแค้นและโกรธ ที่เค้าไม่เลือกเรา
แต่ถึงจะเจ็บแค่ไหน ก็ทน เพื่อที่จะมาเจ็บอีกรอบ โดยการรอและรอให้เค้าโดนทิ้งบ้าง
แล้วเข้าไปหาเค้าด้วยความรู้สึกชนะ ความรู่สึกคือ มันเป็นชัยชนะที่มีความสุขมาก
มันคือความรู้สึกดี ที่คิดว่าสุดท้ายแล้วมันก็ต้องเป็นแบบนี้
ความรู้สึกชนะผ่านไป...
เราชอบเค้านะ แต่ไม่รู้ว่ารักรึเปล่า ไม่รู้เหมือนกัน ปากก็บอก มือก็พิมพ์ แต่ไม่รู้ว่ามันเป็นยังไง
รู้แต่ว่าครั้งแรกที่เห็นและได้สัมผัสออกจะหลงมากกว่า
เมื่อถึงจุดๆหนึ่งมันก็กลายเป็นความเฉยชา เบื่อหน่าย
ฉันก็ไม่รู้จะรักษาเทอไว้ได้ยังไง ในเมื่อความรู้สึกนั้นมันหมดแล้ว จนมันกลายเป็นความผูกพัน
ที่ฉันเสียใจและเจ็บปวด คงไม่ได้มาจากความรักหรอก ฉันคิดว่ามันเป็นความผูกพันมากกว่า
ที่อยู่ๆคนๆหนึ่งมาแชร์ชีวิตและความคิดร่วมๆ 3 ปี กำลังจะไปจากกัน
ฉันหวง แค่หวง ไม่อยากให้เทอไปชอบใคร ไปรักใคร แต่มันก็เห็นแก่ตัวเกินไป ก็ในเมื่อฉันไม่ได้รักเทอ
ฉันจะรั้งเทอไว้ทำไม?
ตอนนี้ฉันก็คิดได้แล้วว่า
ดีแล้ว...ที่ถามเทอ
ดีแล้ว...ที่ไม่รั้งเทอไว้
ดีแล้ว...ที่ไม่ฟูมฟาย
ดีแล้ว...ที่ไม่โทรไป
ดีแล้ว...ที่เทอมีความสุข
ที่ฉันบอกว่าฉันจะลืมเทอ หมายถึง ลืมความผูกพันของเรา ซึ่งฉันคิดว่าตอนนี้ก็โอเค ได้อยู่! ถึงเเม้ว่ามันจะนาน แต่มันก็ไม่เยอะนักหรอก ฉันทำได้ แล้วก็ทำได้ดีด้วย เทอยังเป็นคนรักที่ดีสำหรับฉัน แต่มันก็คืออดีต เพราะอนาคตคงไม่ใช่เทอแล้วล่ะ ฉันมั่นใจ!"
ปล. สุดท้าย มันก็ต้องเป็นแบบนี้
| Create Date : 09 มีนาคม 2551 |
| Last Update : 9 มีนาคม 2551 23:39:57 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 160 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
