คนเราสมัยนี้รู้หน้าแต่ไม่รู้ใจตัวเอง มีคนหนึ่งมาขอคำปรึกษาเรื่องความรัก ความรู้สึกว่ากำลังคิดอีกคนว่ารักหรือปล่าว ก็อยู่กินกับอีกคนมานานหลายปีแล้ว ซึ่งไม่รู้ว่าความหวานที่ให้กันมันใกล้หมด หรือรักแท้แพ้ใกล้ชิดจริงๆ ความรู้สึกคนเรายิ่งอยู่ใกล้ 4G ยิ่งเร็วยิ่งแรง ยิ่งมีเวลาไตร่ตรองไม่มากนักหรอก ตอนนี้ได้คำตอบในมุมคนเป็นที่ปรึกษา แค่ให้คนที่มาขอคำปรึกษามันระบายความในใจ
แต่ก็เหมือนคนระบายความในใจจะเป็นทั้งผู้ตั้งคำถาม ว่าทำไม เพราะอะไร แล้วจริงไหม เป็นไปได้หรอก ต่างๆนานาคำถามที่เกิดขึ้น ซึ่งเป็นคำถาม ที่มาพร้อมคำตอบในตัวคำถาม จนคนฟังหรือที่ปรึกษาได้ทำหน้าที่เพียง นั่งฟังเงียบๆแล้วเก็บคำระบายของคนหนึ่งมาพิมพ์ระบายกับตัวเอง
ว่าสมัยนี้ทุกคนหรือปล่าวจะเป็นทั้งผู้ตั้งคำถามและคำตอบตัวเองในเวลาเดียวกันโดยที่ผู้ฟังคิดว่า ผู้พูดก็รู้คำตอบในคำถามแล้ว จะตั้งคำถามในการนั้นทำไม แต่ถ้าอยากให้ฟังระบายก็น่าจะแค่เล่าให้ฟังไม่ดีกว่าหรอก ??? หรือกำลังจัดเรียงความคิดดังๆ ให้มีคนเข้าข้างในความคิดนั้นๆ
"แต่สิ่งหนึ่งผู้ฟังได้คิด ดีแล้วนะที่ผู้พูดยังไว้ใจที่จะระบายความรู้สึกตนเองในเวลาที่สับสนอย่างไว้ใจ"
ขอบคุณเหตุการณ์ ขอบคุณทุกความคิด ทุกความรู้สึกในเราได้เรียนรู้มัน และ ขอบคุณความไว้ใจที่มีให้กันมา แม้วันนี้ วันใดๆ ที่ผ่านมา ก็จะเป็นผู้ฟัง อย่างตั้งใจนะ เพราะการแก้ไขของที่ปรึกษาอาจทำได้เพียงเป็นผู้ฟังที่ดีอย่างน้อยก็คนหนึ่ง
Create Date : 25 มิถุนายน 2560 |
Last Update : 1 กรกฎาคม 2560 1:44:01 น. |
|
0 comments
|
Counter : 425 Pageviews. |
|
|