สาวน้อยผมยาวลุกขึ้นจากที่นอน เดินมาที่หน้ากระจกแล้วหวีผมสีน้ำตาลดำของเธอจนตรงเรียบ ริมฝีปากสีชมพูระเรื่อค่อยๆเผยยิ้มอย่างสดใส เธอหมุนรอบตัวอย่างสนุกสนานพร้อมเสียงหัวเราะ และเปิดตู้หาเสื้อผ้าสีสดใสมาใส่ตอนอาบน้ำเสร็จ

'ติ๊ง' เสียงแมสเซนเจอร์ดังขึ้นจากหัวเตียง ทำให้เธอรีบไปเปิดข้อความดูทันที

"ทำไรนะที่รัก" ข้อความจากแฟนหนุ่มสุดน่ารักของเธอ

"ก็รอตัวเองมารับไง เค้ายังไม่อาบน้ำเลย รอก่อนนะ"

"ตัว..วันนี้เค้าไม่ได้ไปหาแล้วนะ เพื่อนเค้าให้ขับรถไปส่งที่บ้านอ่ะ"

"แล้วเค้าอ่ะ ตัวส่งเสร็จแล้วก็มาหาเค้าก็ได้นี่นา"

"เค้าไปไม่ได้จริงๆ เดี๋ยวต้องกลับมาเคลียร์งานให้เสร็จอีก เค้าขอโทษนะตัว"

บทสนทนาระหว่างหนุ่มสาวก็จบลงอย่างผิดหวัง สาวน้อยนั่งลงขอบเตียงอย่างไร้แรงกาย น้ำตาก็เริ่มไหลอาบทั้งสองแก้มจนบรรจบตรงคาง แล้วหยดลงที่ตักขาวๆของเธอ.....ผ่านไปสิบนาทีอย่างเงียบเหงา เธอเอื้อมมือหยิบกล่องนาฬิกายี่ห้อหรู ลักษณะเป็นนาฬิกาผู้ชายอย่างดี ที่สาวน้อยอุตส่าห์เตรียมซื้อไว้ให้แฟนหนุ่มมานานหนึ่งปีแล้ว เพราะแฟนไม่ยอมใส่ซะที เหตุเพราะคำว่าอึดอัด

"เพราะเธอไม่ยอมใส่นาฬิกาของฉันซะที เธอถึงไม่เคยมีเวลาให้ฉันเลย เวลาของเรา คือเศษของเวลาที่เธอเหลือจากการทำอย่างอื่นใช่ไหมล่ะ"......สาวน้อยกอดเข่าร้องไห้เงียบๆคนเดียว.......