• My first Blog
• วีรกรรม . . . วีโก้
• . . . The fact in my mind . . .
• .. เรื่อย ๆ มาเรียง ๆ ..
• แขก(เต็มใจ) รับเชิญ

ฺBlog สุดท้าย ถึงลูกชายสุดที่รัก 07/09/2563 เวลาประมาณหกโมงเย็น .. แม่ Line มาบอกว่าวีโก้ท้องผูก ไม่อึมา 3 วันแล้ว หมอให้กินยาถ่าย เวลาประมาณสองทุ่ม .. แม่ Line มาบอกว่าวีโก้อึออกมาเยอะมาก พ่อกับแม่กำลังช่วยกันเช็ดทำความสะอาด เวลาประมาณสามทุ่ม .. แม่ Line มาบอกว่าวีโก้หายใจแรงมาก แม่คิดว่าวีโก้ไม่ไหวแล้ว เวลาประมาณสามทุ่มครึ่ง .. แม่ Line call มาบอกว่า แม่คิดว่าวีโก้ไปแล้วนะ ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง .. วันที่ลูกฝืนร่างกายตัวเองของลูกไม่ไหวแล้ว และจากไปอย่างสงบ แม่บอกว่า วีโก้หายใจแรง จนแม่บอกว่า วีโก้คับ ถ้าไม่ไหวก็ไปนะลูก วีโก้ก็ยืดเหยียดแขนขาตัวเอง และหดกลับมา นอนหลับอย่างสงบ .. ไม่ต้องเจ็บ ต้องปวดอีกแล้วนะลูก รวมอายุของวีโก้ 16 ปี กับอีกเกือบๆ จะ 4 เดือน ถือว่า เป็นอายุุขัยที่ยืนยาวมากสำหรับสุนัขชิห์สุ ครอบครัวเราเลี้ยงดูวีโก้เป็นอย่างดีมากๆ วีโก้ได้รับอาหารเกรดพรีเมี่ยม ไม่ให้กินอาหารคน เพราะมันเค็มเกินกว่าอวัยวะเล็กๆ ภายในของเค้าจะรับได้  16 ปีที่ผ่านมา วีโก้เป็นหมาที่สุขภาพค่อนข้างดี นอกจากสายตาที่บอดสนิทไปในช่วง 2 ปีสุดท้ายของชีวิต แต่ก็สามารถใช้ชีวิตร่าเริงตามปกติ กินเก่ง ขี้อ้อน ติดคน บุคลิกไม่เปลี่ยนไปเลย จนกระทั่งเมื่อย่างเข้าอายุ 16 ปี สังเกตได้ว่าสุขภาพวีโก้ถดถอยลงไปมาก วันๆ เอาแต่นอน บางคืนหลับลึก บางคืนไม่หลับ เดินไปเดินมา จนช่วงหลังๆ กินได้น้อยลง บางวันสนใจคนน้อยลง เอาแต่นอน ไม่ชอบให้เล่นด้วย ออกแนวรำคาญ ตามประสาหมาแก่ 1 สัปดาห์ก่อนวีโก้จะจากไป .. เราพาวีโก้มา กทม. เพราะแม่ต้องมาทำหาหมอ วันนั้นรู้สึกได้ว่า วีโก้มีอาการเพลียมากจากการเดินทาง จากปกติเป็นหมาที่ชอบนั่งรถ จะมีความสุขมากที่ได้นั่งรถเที่ยว จนขากลับจาก กทม. แม่พาไปหาหมอเพื่อตรวจเลือด ผลปรากฎ ค่าไตเพิ่มขึ้นสูงมาก จนหมอบอกว่า วีโก้เป็นไตวายระยะสุดท้าย การรักษา คือ ต้องมาให้น้ำเกลือทุกวัน วีโก้ได้รับน้ำเกลือทุกวันเป็นเวลา 1 สัปดาห์ ผลตรวจเลือดซ้ำ พบค่าไตลดลงไปน้อยมาก จนพวกเราทุกคนทำใจแล้วว่า วีโก้น่าจะไม่ไหวแล้ว จนกระทั่งวันที่ 7 ก.ย. 2563 วีโก้ก็ได้จากไปอย่างสงบ เราทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับวีโก้ทุกอย่าง .. วันที่ 8 ก.ย. ขับรถจาก กทม.ไปสระแก้ว เพื่อรับวีโก้มาฌาปนกิจที่วัดแถวบ้าน นำกระดูกมาฝังไว้ในสนามหญ้าเล็กๆ ที่เตรียมที่เอาไว้ใต้ต้นรักแรกพบ ป๊ะป๋าทำทุกอย่างตามสัญญาไว้กับลูกนะ ลูกได้มานอนอยู่ที่บ้านของเรา ที่ๆ เราจะอยู่ได้กันทุกวัน ขอบคุณ 16 ปีที่ผ่านมา ที่ลูกเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัวเรา ลูกเป็นมากกว่าภาระ ลูกคือความผูกพันที่ป๊ะป๋าจะไม่มีวันลืมลูกเลย ขอบคุณที่อดทนอยู่ให้พวกเราทำใจก่อนลูกจะไปนะคับ .. ลูกอดทนเพื่อพวกเรามากๆ ไปอยู่ในภพภูมิที่ดีนะคับ คิดถึงป๊ะป๋ากับแม่บ้างนะ เพราะป๊ะป๋ากับแม่จะคิดถึงวีโก้ตลอดไป รักพี่วีโก้นะคับ .. ถ้าเรายังมีบุญร่วมกัน เราคงจะได้พบกันอีก ในวันใดวันนึง ณ ที่ใดที่นึง My Vigo .. My first love impression      Create Date : 09 กันยายน 2563     Last Update : 9 กันยายน 2563 16:26:56 น. Counter : 525 Pageviews.   1 comment Share Tweet

Update ลูกชาย 12 ปีผ่านไป 27 ม.ค. 2559 // เกือบ 12 ปีแล้วสินะที่ไม่ได้เข้ามา Update เรื่องราวของลูกชายตัวแสบเลย เรียกว่า แทบจะหาทางเข้า Blog ไม่เจอเลยดีกว่า วันนี้พอมีเวลา คิดถึง Pantip คิดถึงเรื่องราวของลูกชายตัวแสบ ถือว่าเป็นฤกษ์งามยามดี ที่อยากจะเขียนเรื่องราวของลูกชายเก็บไว้ .. จากวันนั้นถึงวันนี้ เกือบ 12 ปี แล้วที่มีเจ้าสี่ขาตัวนี้มาเป็นสมาชิกของครอบครัว เรียกว่า เป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของครอบครัวเลยก็ว่าได้ พ่อ แม่ ลุง ป้า น้า อา รักวีโก้ทุกคน เพราะวีโก้เป็นสุนัขที่เรียบร้อย ใจดี สะอาด และไม่รังแกใครก่อนเลย แต่สิ่งที่วีโก้ขาดไม่ได้ คือ คน วีโก้ไม่ชอบอยู่ลำพัง จะเห่า ประท้วงทุกครั้งที่ถูกทิ้งไว้ลำพัง เป็นสุนัขที่ขี้อ้อน และติดคนมากกกกกกกกกกกกกก ((แอบดื้อเป็นบางครั้ง เพราะแม่ตามใจเว่อ)) แต่ก็ยังคงความน่ารักให้เรามีรอยยิ้มอยู่เสมอ ปีนี้วีโก้ไม่ใช่ลูกหมาตัวเล็กๆ อีกแล้วนะคับ .. กลายเป็นพี่/ลุงวีโก้ไปแล้ว บางครั้งก็เกเรไม่ยอมกินบ้าง บางครั้งก็ซ่าบ้าง คิดว่าตัวเองยังเป็นเด็กๆ อยู่ และที่สำคัญ เมื่อเดือนมีนาคม 2558 พี่วีโก้เสียดวงตาสวยๆ ไปหนึ่งข้าง จากความสะเพร่าและขาดความรับผิดชอบของช่างตัดผม พี่วีโก้ถูกกรรไกรทิ่มลูกตา จนตาบอด ต้องควักตาไป 1 ข้าง และปัจจุบัน ด้วยอายุที่มากขึ้น สายตาเริ่มฝ้าฟาง มองไม่เห็นเป็นบางครั้ง แต่ไม่เป็นรัย สัญญาที่ป๊ะป๋าให้ลูกไว้เมื่อ 12 ปีที่แล้ว ไม่เคยเปลี่ยนแปลงนะ ป๊ะป๋าจะดูแลดวงตาอีกดวงของพี่วีโก้ให้ดีที่สุด ให้ลูกได้มองเห็นได้นานที่สุด แต่ถ้ามันเป็นไปไม่ได้ ก็ไม่เป็นรัย พวกเราทุกคนจะเป็นดวงตาให้พี่วีโก้เอง พี่วีโก้ไม่ต้องกลัวนะคับ มาจนถึงวันนี้ป๊ะป๋าทำทุกอย่างที่เราเคยสัญญากันไว้แล้วนะ ป๊ะป๋ามีบ้าน มีสนามหญ้าให้ลูกวิ่งเล่นจนทั่วบ้านแล้ว ลูกวิ่งเล่นอย่างมีความสุข ป๊ะป๋ารับรู้ได้ มากไปกว่านี้ ป๊ะป๋าเตรียมที่ให้ลูกอยู่ด้วยกันตลอดไปแล้วด้วยนะ ในวันที่ลูกไม่สามารถวิ่งเล่นได้ ลูกจะได้นอนหลับพักผ่อนในที่ที่ป๊ะป๋าและทุกคนเตรียมไว้ ต้นรักแรกพบ เป็นต้นไม้ที่ป๊ะป๋าเตรียมให้ลูก ... เหมือน "รักแรกพบ" ที่เราได้เจอกัน ป๊ะป๋ารักวีโก้นะคับ ... วีโก้เป็นมากกว่าภาระ เป็นมากกว่าความผูกพัน วีโก้เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต ขอบคุณที่เข้ามาในครอบครัวเรา ทำให้ทุกคนรักวีโก้ .. อยู่ด้วยกันนานๆ นะคับ ให้วีโก้แข็งแรงแบบนี้ แล้วเราจะดูแลพี่ให้ดีที่สุด ... I love U my ViGo!!!!  หมาตาเดียว แต่ซ่าส์เหมือนเดิม :)   Create Date : 27 มกราคม 2559     Last Update : 27 มกราคม 2559 21:16:11 น. Counter : 930 Pageviews.   0 comment Share Tweet

+ + + 1 Year Anniversary + + + ขออนุญาติ Anniversary ลูกชายหน่อยค๊าบบบ . . . วันนี้เป็นวันที่วีโก้มาอยู่กับครอบครัวป๋ม ครบรอบ 1 ปี เดี๋ยวไว้ว่าง ๆ จะเข้ามา up blog ต่อ . . วันนี้พอแค่นี้ก่อน อิ อิ   Create Date : 04 สิงหาคม 2548     Last Update : 4 สิงหาคม 2548 20:05:58 น. Counter : 397 Pageviews.   4 comment Share Tweet

+++ วีโก้ กับบ้านหลังใหม่ +++ ป๋มเปนคนอุ้มวีโก้ออกจากบ้านเก่าของเค้าด้วยตัวเองมาขึ้นรถ เพราะเพื่อนคนเนิงบอกว่า "ใครเปนคนอุ้มน้องหมาออกจากบ้านเก่า จะทำให้เค้าเข้าใจว่าคนนั้นเป็นเจ้าของเค้า และเค้าก็จะติดคน ๆ นั้นมาก" ซึ่งทฤษฎีนี้คงจะจริง เพราะปัจจุบันวีโก้ติดป๋มเป็นตังเมเลย เรียกว่า ถ้าคลาดสายตาไป มานจะงุ่นง่านน่าดู ((อิ อิ สมแล้วที่เค้าบอกว่า สุนัขเปนเพื่อนที่ซื่อสัตย์ เจง ๆ น๊า ไม่ได้โม้)) ดังนั้นป๋มจึงไม่รีรอที่จะรับหน้าที่นี่เซ่ มา มะ วีโก้ ป๊ะป๋าอุ้มเอง วีโก้น่ารักมั่ก ๆ คับ นั่งในรถก็หลับมาตลอดทาง ไม่มีงอแงเลยเพราะบางคนบอกว่า น้องหมาอาจจะเมารถได้ เจ้านี่ไม่มีซะล่ะ นั่งรถเป็นหลับจนถึงปัจจุบันก็เป็นแบบนี้ กว่าจะถึงบ้านก็เกือบสี่ทุ่ม . . ได้เวลานอนแล้ว เพราะพรุ่งนี้ทุกคนต้องออกไปทำงานกัน แต่พรุ่งนี้น่ะเส่ที่วีโก้จะต้องอยู่บ้านตามลำพัง โดยไม่มีพี่น้อง และใครเลย เจ้าจะอยู่ได้ไม๊น๊อออ วีโก้เอ๊ย ? ? ? อ่อ . . ลืมบอกไป ป๋มอยู่คอนโดฯ คับ คืนแรก . . ผ่านไปอย่างติดขัดเล็กน้อย ก็จะอะไรซะอีกล่ะ เจ้าวีโก้ยังไม่คุ้นกับบ้านหลังใหม่ มานไม่นอนทั้งคืน แถมครางหงิง ๆ ตลอดคืน ทำเอาป๊ะป๋า กับ หม่ามี๊ ไม่ได้นอนไปด้วยล่ะเส่ รุ่งขึ้นต้องไปทำงานนาวีโก้ อย่ากวนเลยน๊า เหนื่อยแว๊วว อยากนอน plsssssssssssssss ตื่นเช้ามาด้วยความลังเล . . เอาไงดีหว่า วีโก้มานจะอยู่ได้ไม๊เนี่ย แต่ทำไงได้ล่าก็วันนี้วันทำงาน ต้องไปทำงานอ่ะ เอางี้ เอากรงไปไว้ในห้องนอนดีกว่า เพราะถ้าเอาไว้ข้างนอก เด๋ววีโก้มานเกิดเห่าเสียงดัง ชาวบ้านเค้ามาด่าเอา มีหวังต้องระเห็จมานออกจากคอนโดแหง ๆ เลย สรุปวันนั้นเราเลยตัดสินใจขังวีโก้ไว้ในกรงน้อย และลากกรงมาไว้ในห้องนอน ((โอย . . ทำไมมันลำบากอย่างนี้หนอ ละตรูจะเลี้ยงเอ็งรอดไม๊เนี่ย)) แล้วป๋มก็ออกมาจากคอนโด ด้วยความไม่สบายใจเลย นั่งคิดเป็นห่วงมันตลอดทั้งวันว่า คิดผิดไม๊เนี่ยเอามันมาเลี้ยง จะทรมานมันรึป่าว ป๋มไม่อยากรู้สึกว่าเอาเค้ามาเลี้ยงแล้วเค้าไม่มีความสุขเลย วันนั้นไปทำงาน ป๋มเลยโทรไปปรึกษาพี่สาวเพื่อน (ซึ่งตรูไม่เคยรู้จักเค้ามาก่อนเร้ยย) แต่เพื่อนบอกว่าพี่สาวเค้าเลี้ยงน้องหมาชิห์สุในคอนโดเหมือนกัน ตอนกลางวันเค้าก็ปล่อยให้มันอยู่ตัวเดียวตามลำพัง ลองโทรไปปรึกษาเค้าดูว่าทำยังไง เพราะเคยอ่านในหนังสือ เค้าบอกว่าน้องหมาพันธ์นี้สามารถใช้ชีวิตตามลำพังได้ ถ้าเราฝึกเค้า ก็ได้คำปรึกษาว่า ก่อนมาทำงานให้อุ้มมันขึ้นมา มองตาพูดกับมานว่า อยู่บ้านนะ ไปทำงาน เดี๋ยวกลับมา ไม่ได้ทิ้งนู๋นะ รักนู๋นะ เดี๋ยวกลับมาเล่นกัน นะ นะ วีโก้ นะ อย่าเห่านะ และที่สำคัญคือ ไม่ต้องขังเค้าไว้ในกรงหรอก (ซึ่งอันนี้ป๋มก็ไม่อยากทำตั้งแต่แรกแล้ว แต่วันแรกนี่ไม่รู้จะทำยังไง แก้ปัญหาไปก่อน) ปล่อยให้เค้าวิ่งอยู่ในห้องแหระ ป๋มก็คิดในใจว่า "มานจะรู้ภาษาคนไม๊ฟะเนี่ย . . แต่ลองดูละกัน ไม่รู้จะทำไงแล้วนี่" เย็นนั้นกลับไป รู้สึกสงสารมันมาก ๆ มันคงครางหงิง ๆ อยู่ในกรงแคบ ๆ ทั้งวัน โอ๋ ๆ วีโก้ สัญญา ต่อไปป๊ะป๋าจะไม่ให้นู๋อยู่ในกรงอีกแล้ว ออกมาวิ่งเล่นข้างนอกเนี่ยแหระ มีฟามสุกกว่าเนาะ แล้ววันรุ่งขึ้นป๋มก็ทำอย่างที่พี่สาวเพื่อนเค้าแนะนำ พร้อมกับวางของเล่น ตุ๊กตา ลูกบอลมีเสียงปิ๊บ ๆ เอาไว้ให้เค้าเล่น ปิดประตูห้อง แล้วยืนแอบฟังอยู่พักเนิง ได้ยินแต่เสียงปี๊บ ๆ ของลูกบอลแฮะ ไม่ครางหงิง ๆ แว๊วว เย้ ๆ ๆ สำเร็จ . . . อยู่บ้านนะลูกเลิฟ ตอนเย็นป๊ะป๋าจะรีบกลับ ป.ล. นับตั้งแต่วันที่วีโก้มา มานทำให้ป๋มรู้สึกว่า ไม่อยากออกไปไหนโดยไม่มีเค้าไปด้วยเลย มันเป็นมากกว่าคำว่าภาระ แต่มันกลายเป็นความผูกพันไปแล้ว . . . + + + ป๊ะป๋ารักวีโก้นะคับ + + +   Create Date : 31 กรกฎาคม 2548     Last Update : 3 สิงหาคม 2548 16:16:23 น. Counter : 434 Pageviews.   5 comment Share Tweet

+ + + This is my ViGo . . . + + + "4 สิงหาคม 2547" เป็นวันที่ครอบครัวป๋มมีสมาชิกสี่ขาเพิ่มมาอีก 1 หน่อ จะว่าไป เจ้าตัวนี้มาจากความต้องการที่ไม่ได้ตั้งใจ เรื่องของเรื่องมันเกิดจากมีคนมากระตุ้นต่อมอยากเลี้ยงน้องหมาของป๋มให้มันกระตุ้น ตุ๊บ ๆ ๆ เพราะตอนแรกไม่คิดว่าจะเลี้ยงน้องหมาเลย อ้ายน่ารักมานก็น่ารักอ่านะน้องหมาเนี่ย แต่ไม่อยากมีภาระผูกพัน เรียกง่าย ๆ ว่าไม่อยากมีห่วงว่างั้นเหอะ ป๋มเชื่อว่า การจะเลี้ยงสิ่งมีชีวิตซักอย่าง โดยเฉพาะหมาเนี่ย เป็นภาระพอสมควร ไหนจะเรื่องค่าใช้จ่าย เวลาดูแล และให้ความรัก เพราะเค้าถือว่าเป็นเพื่อนที่ซื่อสัตย์ของคน . . . ฮี่ ๆ ท้าวความซะยาว มาต่อเลยดีก่า ที่อ้ายต่อมอยากของป๋มมันกระเพื่อมก็เพราะว่า วันเนิงน้องชายสุดเลิฟมานโทรมาหาแล้วบอกว่า "เอาหมาป่าว เพื่อนจะให้ ชิห์สุ" โอ้วว น้องหมาในฝัน เพราะก่อนหน้านี้ไปเจอที่ไหนก็อยากได้ ๆ แต่ติดตรงที่ไม่ก้ากลัวมีภาระอย่างที่บอก แต่ตอนนี้เส่ . . . ต่อมลังเลทำงานเล็กน้อย เอาดี ไม่เอาดีหว่า ??? "ไม่อาวดีก่า ภาระฟ่ะ ชิห์สุดูแลยากด้วย เคยอ่านหนังสือมาต้องมานั่งแปรงขนมันทุกวันอีก ไหนจะค่าอาหารอีก ไม่สบายทีหาหมออีก ไม่เอา ๆ" น้องชาย : "เอาเหอะ . . เด๋วช่วยค่าใช้จ่าย หมาพันธ์ดีตัวเล็กด้วย เพื่อนให้ฟรีไม่เอาตังค์ มานบอกปกติมันขายนะ แต่เนี่ยมันให้ เพราะเห็นว่าเพื่อนกัน เอาเหอะ ๆ เลี้ยงอย่างเดียว เรื่องค่าใช้จ่ายมานจ่ายเอง" ต่อมลังเลเริ่มทำงานน้อยลง แต่ต่อมอยากได้เข้ามาแทนที่แว๊วว "เออ เอาก็เอา จะให้ไปเอาเมื่อไหร่" น้องชาย "เด๋วพรุ่งนี้บ่าย ๆ ไปเอาเลยนะ บ้านเพื่อนอยู่แถวรังสิต" "เออ ๆ ได้ งั้นต้องเตรียมอุปกรณ์ให้มันเลยดิ่ ออเค เมิงเตรียมเงินค่าอุปกรณ์แรกเข้ามานด้วยนะเฟ่ย (ฮี่ ๆ ตามข้อตกลง ตูลงแรง เมิงลงเงินเส่)" จากนั้นก็เริ่มไปควานหาหนังสือดูแลชิห์สุที่เคยไปถ่ายเอกสารมาจากร้านค้า (ไม่ลงทุนเลยตูเนี่ย -_-") อ่านวิธีดูแล เตรียมหาอุปกรณ์เริ่มเลี้ยง (หวี, กรง, ชาม, ขวดน้ำ, อาหาร), โทรปรึกษาเพื่อนที่เค้าเลี้ยงชิห์สุอยู่ ((ภาระนะเมิง . . เอามาแล้วเลี้ยงให้ดี ๆ ล่ะอย่าสักแต่ของฟรีแล้วอยากได้)) เสียงเพื่อนเตือนมาดังกึกก้องในหู "เออ ตูรู้แล้ว ตูมีความรับผิดชอบน่า ตัดสินใจเอามาเลี้ยงต้องเลี้ยงให้ดีอยู่แล้วล่ะ" เตรียมตัว ๆ รับสมาชิกใหม่ . . . รุ่งขึ้นน้องชายโทรมาบอกว่า "เออ ไม่ต้องไปเอาแล้วนะแฟนเพื่อนมานขายคนอื่นไปละ" "รัยฟร๊า . . ต่อมอยากได้ตูทำงานแล้วเนี่ย ทำไมแฟนเพื่อนเมิงทำงี้ล่า " ไม่ยอม . . . เปนไงเปนกัน ต่อมอยากได้พวกตูทำงานอย่างหนักแย๊วว ไม่ยอมหยุดด้วย น้องชายเลยบอกว่า เอางี้งั้นไปหาซื้อมาละกัน เด๋วมันจ่ายตังค์เอง ให้เวลาไม่เกิน 3 วันนะเฟ่ยย หาไม่ได้ โมฆะ เอาล่ะเส่ งานนี้ยังไงตูต้องได้ ป๋มกับหม่ามี๊รีบใช้ความพยายามอย่างเร็ว (ไม่ได้ ๆ เด๋วมานเปลี่ยนใจ) ทั้งพยายามเปิดเวปไซต์ที่เค้าขายน้องหมา ไปดูน้องหมาตามร้าน Pet shop ในที่สุดหม่ามี๊ก็ไปถูกชะตา เรียกว่า "รักแรกพบ" กับรูปน้องหมาหน้าตาเอ๋อเหลอ ตัวเนิงในเวปที่เค้าประกาศขายอยู่ (เค้าบอกว่าเห็นมันมาหลายวันละ แต่เห็นว่าเพื่อนน้องจะให้เลยไม่ได้สนใจอะไร) พอโทรไปถามบ้านเค้า โอ้วว อยู่ใกล้บ้านเรา งั้นไปดูกันเลย ไป ๆ ๆ ไอ้น้องไปดูด้วยกัน เพราะเมิงคนจ่ายตังค์ พอไปถึงบ้านเค้า ปรากฎว่า บ้านเค้าเพาะน้องหมาชิห์สุกับโกลเด้นขาย แล้วป๋มก็ได้ไปเจอะหน้าเจ้าตัวแสบตัวเป็น ๆ ครั้งแรก ในครอกนั้นเค้าขายไปจนเกือบหมดแล้ว เหลือ 2 ตัว เป็นตัวผู้ทั้งคู่ ตัวเนิงสีขาวสลับดำ อีกตัวเนิง สีขาวสลับน้ำตาล พอป๋มเข้าไปในบ้านเค้า เจ้า 2 ตัวนี้ก็วิ่งการุ๊ก ๆ มารับป๋มด้วยความยินดีปรีดา จากนั้นอ้ายเจ้าตัวสีขาวสลับดำพอมันต้อนรับจนเสร็จสมอารมณ์หมายมันละ มันก็หนีหายเข้าไปหลังบ้าน ไปหนายของมันเนี่ย ขอตูดูหน่อยว่าถูกชะตาเอ็งไม๊ ? ? ? แต่ช่างเหอะ ไหนเจ้าตัวสีขาวสลับน้ำตาลล่ะไม่ไปเล่นกับพี่เอ็งเหรอ.. ปรากฎว่ามันไม่ไปแฮะ ยังคงนั่งประจบประแจงป๋มอยู่ไม่ห่าง ((ชักถูกชะตาเอ็งแล้วเส่ เจ้าตัวเล็ก ไปอยู่ด้วยกันไม๊)) พอออกมาจากบ้านเค้า นั่งคิดอยู่คืนเนิง เอาไงดีหว่า เอาสีดำ หรือสีน้ำตาลดี เอางี้... ตกลงเอาแน่แต่เด๋วพรุ่งนี้ไปอีกทีดูเซะว่าตัวไหนจะมาต้อนรับ ก็เอาตัวนั้นแหระ . . . เย็นของวันที่ 4 ส.ค. 47 นี่แหระ ป๋มกลับมาจากที่ทำงานก็รีบกลับไปที่บ้านหลังนั้นอีกครั้ง ไปเลือกกันเลยว่าจะเอาตัวไหน . . . เอาละค๊าบบบ มานวิ่งตูดบิดมาทั้ง 2 ตัวอีกแว๊วว ดีใจ ๆ พอซักพัก อ้ายตัวสีขาวสลับดำมานวิ่งหายไปอีกแว๊วว เรียกให้มามันก็ไม่มา เหลือแต่ตัวสีน้ำตาลที่มันยังนั่งมองหน้า คลอเคลียอยู่ไม่ห่าง . . เหมือนจะบอกว่า เอานู๋ไปด้วยนะ ให้นู๋ไปอยู่ด้วยนะ . . ป๋มเลยตัดสินใจว่า เอาเจ้านี่แหระ จากนั้นก็ชำระเงิน พร้อมพามานกลับบ้าน . . ((เกือบสี่ทุ่มแน่ะ เป็นการซื้อน้องหมาที่เป็นเวลาดึกมั่ก ๆ)) ในที่สุด . . . บ้านเราก็มีสมาชิกเพิ่ม เย้ ๆ ป๋มสัญญากับตัวเองว่าจะดูแลมานให้ดีที่สุด + + + ยินดีต้อนรับสู่บ้านเรานะ . . . วีโก้ + + + ป.ล. ที่มาของชื่อวีโก้มาจากว่า น้องชายป๋มมานทำงานอยู่โตโยต้า แล้ววันที่เจ้าวีโก้มาอยู่บ้านเรา มันเป็นวันที่รถกะบะรุ่นใหม่ Toyota Hilux Vigo เค้าเปิดตัวให้สื่อมวลชนรู้จักพอดี เลยได้ชื่อนี้มาโดยปริยาย . . . เป็นไง ชื่อแมนมะ อิ อิ ((ถ้าเปนหมาตู ๆ จะให้มานชื่ออ้ายเหมียว 555))   Create Date : 30 กรกฎาคม 2548     Last Update : 3 สิงหาคม 2548 16:16:39 น. Counter : 378 Pageviews.   6 comment Share Tweet

• Timer
• รำเพย
• wasa
• น.ส.มารร้าย
• dont wanna no
• Webmaster - BlogGang

• Jatujak
• BlogGang.com