ลูกอีสาน ผมเองลูกอีสาน ตั้งแต่เกิด ได้เห็นอะไรมากพอควร วิถึชีวิต และความเป็นอยู่ มันจริงที่ ชาวนายากจน แต่มันมีสาเหตุเพราะ สมัยก่อนการศึกษาไม่ทั่วถึง ไม่มีเงินเรียน ความฝันที่จะมีเงิน มีความหวังกับเพียง ราคาพืชผลทางการเกษตร ข้าว อ้อย มันสำปะหลัง และเลี้ยงสัตว์ อ้อแล้ว ก็หวยด้วย มีแค่นี้จริงๆ ด้วยความที่ความรู้ไม่มี ก็ทำมันไปอย่างนั้น ไม่เปลี่ยนแปลง ทำแบบเดิม หวังแบบเดิม แต่กระนั้น เขาก็มีหนี้ กันทุกครัวเรือน มีรถไถคนใหญ่ บิกอัพ คันโก้ ส่งลูกเรียน ปตรีได้ แต่ไง ปัญหามันยังไม่จบ ชาวนาก็ยังคงเป็นชาวนาต่อไป มีใครคิดช่วยล่ะ แม้แต่ลูกหลานเขาเอง ยังทิ้งไร่ทิ้งนา หนีเขาทำงานเมืองกรุง ความรู้ที่เรียนมา เพียงเพื่อให้ได้เงินเดือน หมื่น สองหมื่น สุดท้ายก็ไปมีครบครัวใหม่ ใครล่ะ ยังจะส่งเงิน ช่วยพ่อแม่ หรือใครล่ะอาสา ตั้งใจใช้ความรู้กลับมาพัฒนา บ้านเกิดตัวเอง จริงๆจังๆบ้าง ก็มันสมัยวัตถุนิยม กระตุ้นความอยาก ให้มีการจับจ่ายใช้สอย ต้องมี ไม่มีก็ดูถูก ถึงต้องเหนื่อยไง ก็เข้าใจอากาศเมืองไทย มันร้อน ผิวบาง กลัวดำ มีลูกชาย ก็อยากให้สอบราชการ มีลุกสาวก็ไม่อยากได้ลูกเขยจน ชาวนา ภาคอื่นเป็นไงบ้าง ผมไม่รู้ แต่แถวบ้านผมเป็นอย่างนี้ จริงๆจากส่วนลึกนะ ผมก็ยังต้องการเป็นชาวนา นะ ใช้ความรู้ที่มี ไม่ปลูกอ้อย สนองโรงงาน ไม่ปลูกมันสำปะหลังสนองโรงงาน ปลูกผัก ไว้กิน ปลูกข้าว แต่ไม่ขาย ไม่หวังอะไรจากรัฐ เพราะมันมีข้อแลกเปลี่ยน "ทำนาเอาข้าวเข้าปากเลยไม่ดีกว่าเหรอ เรียนสูงไปก็ไปเป็นลูกจ้างเขาเอาเงินไปซื้อข้าวกิน" สุดท้ายแล้ว อนาคต ชาวนาแก่ๆ คืออะไร ท้ายสุดเมื่อ พ่อแม่ แก่ชรา ใครจะสืบสาน ทำนาเลี้ยงประเทศ ด้วยความรัก จิงๆ ผมไม่อยาก ให้ใครทำนาแล้วขายข้าว เพื่อให้เขากดราคา ทำไร่อ้อย แดดร้อนๆ ขายในราคาทที่กำไร ไม่เคยคุ้มต้นทุน ทำไร่มัน ที่ราคาไม่เคยนิ่ง ฝนมาก็เสียหาย ฝนน้อยไปก็ตายแล้ง ไม่อยากเห็นชาวนาลำบาก เป็นเครื่องมือ ของรัฐบาล และนักธุระกิจ ที่ทำนาบนหลังคน ที่วันๆสบาย นั่งห้องแอร์ จ่ายต้งค์ รับซื้อ และขายไป อยากเห็นชาวนาในรูปแบบใหม่ ตื่นเช้ามา หุ่งหาอหาร ทำกับข้าว ้เตรียมตัวไป ทำบุญ ตักบาตร เข่าวัด เวลาทำงาน ชืวๆ ไม่ ในสวนในไร่ เกษตรพอเพียง อากาศร้อยๆ ตอนบ่ายๆ ก็นอนเล่น ใต้ร่มไม้ ริมสระน้ำ ตื่นมา ค่อยลุยทำงานต่อ ตกเย็นมา เดินเล่นตามประสาบ้านนอก กับเพื่อนบ้าน ค่ำมาทำกับกินกัน พร้อมหน้า พ่อแม่ลูก ปู่ย่า ตายาย เสร็จก้ เตรียมตัวเข้านอน ไหว้หระ สวดมนต์ ถ้านะ ถ่าผมอยากได้การช่วยเหลือ จริงๆ ผมต้องการ ความรู้ ที่จะยืนอยู่อย่างมั่นคง ในวัฒธรรมแบบเดิมๆ ต้องการการสนับสนุนทางการเกษตร ต้นไม้ พันธุ์พืช พันธฺุ์สัวสัตว์ ดินฟรี สระน่ำฟรี ชลปทาน แหล่งน้ำ หรือ บาดาลก็ว่าไป แหล่งเรียนรู้ อินเตอร์ฟรีได้ก็ดี ไว้คุยแชตกับลูกหลาน ยาวนะ จริงๆอยากสื่อว่า ชาวนาน่ะดี ถ้ารู้และเข้าใจตัวเอง เพื่อความยั่งยืน ควรรู้สิ่งที่ต้องการ ควรรู้สิ่งที่ทำได้ และควรรู้ในสื่งควรทำ
|
Sound MD
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?] ว่ายน้ำเป็น ค่อยๆ ว่ายๆ มันก็ไปไกล [status single] [สูงสุดสู่สามัญ@ Japan] Group Blog All Blog | ||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
