|
ฉันมันก็แค่....คนบนฟ้า
คนบนฟ้า หรือคำสั้นๆที่เราคุ้นหูก็คือ แอร์
เมื่อประมาณ 4 ปีก่อน ฉันได้ลองสมัครทำงานในตำแหน่งนี้ ที่บริษัทเกี่ยวกับการบินแห่งหนึ่ง กว่าจะมาเป็นวันนี้ โอ๊ย...แบบว่ามันไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบนะค่ะท่านผู้อ่าน ดังจะได้บรรยายให้เพื่อนๆฟังต่อไปนี้ค๊า
ชีวิตเข้าสู่ความยุ่งเหยิงตั้งแต่เริ่มสมัคร จริงๆแล้วอาชีพนี้ไม่ได้เป็นอาชีพในฝันของฉัน แบบที่สาวๆหลายๆคนเค้าฝันกัน ขอนอกเรื่องนิดนึงจริงแล้วฝันอยากเป็นนักธุรกิจมากกว่า แต่เมื่อโอกาสมาถึงก็คว้าไว้ค่ะ อย่างน้อยเราก้อได้ลองทำ
วันสมัคร....ทุกคนแต่งตัวสุดฤทธิ์สุดเดช เกล้าผมทรงสารพัดกล้วยเท่าที่จะทำให้เด่นได้ วางท่าวางมาดกันเนี๊ยบ พร้อมด้วยเอกสารในมืออีกข้างหนึ่ง ซึ่งในปีที่ฉันสมัครต้องมีผล TOEIC ด้วย ขั้นต่ำต้อง 600 คะแนน ในวันนั้นมีการดูบุคคลิกภาพ ส่วนมากจะคัดตกกันเรื่องส่วนสูง ขั้นต่ำหญิงต้อง 165 ชาย 170 ใครไม่ถึงก้อกลับบ้านไป....อ๊ะซึ่งผลก้อออกมาว่าฉันผ่าน ต่อมาสอบข้อเขียนแบ่งออกเป็น
- ข้อสอบภาษาอังกฤษส่วนมากจะเป็น passage มาให้อ่าน แล้วเติมคำที่เหมาะสม เป็นบทสนทนา ต้องใช้คำสุภาพ เพราะต้องเป็นประโยคที่พูดกับผู้โดยสาร
attitude test อันนี้วัดกึ๋นล้วนๆ
ส่วนสุดท้ายเป็นความรู้ทั่วไปซึ่งเกี่ยวกับบริษัทนั้นซึ่งหาได้ตาม website ทั่วไป ทั้งหมดนี้สอบภายในวันเดียว บางคนถึงกับไปจองโรงแรมเพื่อจะได้ไปสอบให้ทัน เพราะวันนั้นก้อยังต้องแต่งตัวกันสุดฤทธิ์เหมือนเดิม
และแล้วฉันก้อผ่านมันมาได้ ตอนแรกๆก้อไม่ค่อยหวังว่าจะได้หรือไม่ได้ พอผ่านมาถึงรอบนี้อืม...ไม่ลุ้นก้อต้องลุ้นละ
ต่อไปถึงคราวสัมภาษณ์ แต่งตัวเหมือนเดิม ทุกคนนั่งรอสัมภาษณ์อย่างใจจดใจจ่อประกอบกับตื่นเต้น พอเข้าไปสัมภาษณ์ โอ๊ยจะบ้าตายค่ะ กรรมการตั้ง 5 คน 2 คนถามภาษอังกฤษ อีก 3 คนถามภาษาไทย เริ่มตั้งแต่ให้แนะนำตัว เดินให้ดู ถามเกี่ยวกับที่เรียนมาจะ apply กับบริษัทได้อย่างไร
สุดท้ายของขั้นตอนการสอบคือ สอบว่ายน้ำ พระเจ้าค่ะช่วยหนูด้วย ตอนนั้นคิดทำไงดีน๊า ไม่น่าเลยตอนเด็กคุณแม่ให้ไปเรียนว่ายน้ำก้อไม่ไป โถกรรมของเวร เวรของกรรม ช่วงเวลาเกือบ 2 สัปดาห์ ฉันต้องไปผึกว่ายน้ำทุกวัน แต่ก้อท่าเดียวค่ะ free style สำหรับผู้หญิง 100 เมตร คือไปแล้วกลับ ส่วนผู้ชาย 200 เมตร คือ 4 รอบ
รอผล.....................สุดท้ายก้อประกาศผล ผ่านค่ะดีใจมากค่ะ ตรงที่มีงานทำแล้วเรา หลังจากนั้นประมาณเดือนนึงก้อต้องเริ่มเข้า class training ดังจะได้เล่าให้ฟังต่อไปน๊ะค่ะ
Create Date : 17 กรกฎาคม 2550 | | |
Last Update : 17 กรกฎาคม 2550 20:38:02 น. |
Counter : 381 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
แรงบันดาลใจ
วันแรก..... วันแรกของการเขียน BLOG การเริ่มอะไรซักอย่างที่เราไม่เคยทำมาก่อนมันจะเป็นเรื่องยากเสมอ เพื่อนๆว่าอย่างงั้นมั้ยค่ะ แต่พอเราได้ลองทำแล้ว ทุกอย่างก้อจะง่ายขึ้น เหมือนกับการแก้โจทย์เลข โจทย์ที่ยากๆที่ไม่เคยทำมาก่อน เริ่มทำครั้งแรกคิดอยู่นานกว่าจะได้คำตอบ แต่ถ้าได้ลองทำบวกกับคำแนะนำดีๆ เท่านี้ก้อฉลุย .......หัวข้อในวันนี้ที่ตั้ง เป็นเรื่องของแรงบันดาลใจให้เข้ามาเขียน BLOG เหตุเกิดก้อคือ เราได้เสียคนคนนึงไปตลอดกาล เป็นเรื่องที่ทรมานจิตใจมาก ไม่ใช่แค่เลิกรากัน เพราะอย่างน้อยเราก้อยังรู้ว่าเค้ายังอยู่บนโลกใบนี้ แต่เค้าจากโลกนี้ไปอย่างไม่มีวันกลับ จะด้วยเหตุผลอะไรไม่สำคัญแต่ความทรงจำที่มีคือเรามีวันเวลาดีๆร่วมกัน ทุกวันผ่านไปอย่างรวดเร็วเมื่อเรามีความสุข ใครจะคิดว่าจะเกิดเรื่องนี้ขึ้นกับคนอายุเท่านี้ ความแน่นอนคือความไม่แน่นอนจริงๆ ด้วยเหตุผลทั้งหมดนี้ก่อให้เกิดแรงบันดาลใจประกอบกับความเป็นคนไม่ชอบอยู่เฉยฉันจึงต้องหากิจกรรมทำเพื่อให้ลืมความเหงาเศร้า มีหลายคนบอกว่าคงต้องใช้เวลาซักพัก ซึ่งฉันเองก้อเห็นด้วย
Create Date : 13 กรกฎาคม 2550 | | |
Last Update : 13 กรกฎาคม 2550 20:18:41 น. |
Counter : 199 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
| |
|
|