|
|
|
คุณธรรม กับ ธุรกิจ ไปด้วยกันไม่ได้
ไม่ได้เข้ามา จัดการกับ Blog ซะนานเลย
ก็มัวแต่ยุงๆ อยู่กับเรื่องที่ทำกินอยู่
เรื่องมีอยู่ว่า เขียนรูปขายอยู่ดีๆ ก็ได้รับข่าวร้าย ว่า ร้านที่เราอยู่ โดน เซ้ง "โอ้ว พระเจ้า" แล้วตูจะไปหาแ - กที่ไหนวะ ให้เวลา หาที่ทำแ - กใหม่แค่ 2 อาทิตย์เอง (ผิดกฏหมายนะเนี่ย แต่ เอาเหอะ ไม่อยากค้าความด้วย )"เวรละ เอาไงดีฟะ" ว่าแล้วก็ไม่รอช้า เดินหาร้านเช่าแทบขาขวิด แล้วความพยามก็เป็นผล หาใด้ เอาวันสุดท้ายเลย เกือบต้องขนสมบัติกลับบ้าน เกือบขาดรายได้ ( รายจ่ายเพียบ )
ระหวางหาที่ขายใหม่ ก้คิดนะ ว่า ตูอยู่ของตูดีๆ มาไล่ทำไมวะ อีบ้านรก นี่ มีตัง 8 ร้านแล้ว ยังไม่พออีกเหรอ โลภมากจิงๆ ไม่มีเมตาเอาซะเลย
แต่ระหว่างนั้นก็มีความคิดขึ้นมาอีก ว่า เออ มันก็เป็นเรือ ของคนมีตังค์นั่นแหละ เค้าอาจจะ หาไว้ให้ลูก หลานเค้า เผื่อวันข้างหน้า โคตร เค้าจะได้ไม่ลำบาก คิดอย่างนั้น เออ มันก็จิง แต่ที่แน่ๆ ตอนนี้น่ะ "ตู ลำบากมาก เหนื่อยด้วย" แล้วก็อดไม่ใด้ อีบ้านรกบ้า
แต่ก็ ช่างมันเหอะ มันผ่านมาแล้ว ตอนนี้ได้ร้านใหม่แล้วโว้ย สวยด้าย แต่ค่าเช่า หนาวเหมือนกัน แต่ไม่กลัวหลอกใจสู้ ซะอย่าง ( ว่าไปนั่น ) อย่าจะบ้า
มันเป็นเรื่องธรรมชาติหรือไง ปลาใหญ่กินปลาเล็ก ไม่มีตังค์ก็ถอยไป ตอนขนของวันสุดท้าย มันยังมาเร่งอีก (ใจร้ายชะมัดเลย คนเรากรรมแน่นๆ )
แต่ไม่เป็นไรแล้ว ตอนนี้ ก็ตั้งหน้า ตั้งตาเขียนรูป หาเลี้ยงชีพต่อไป
ปล. ใครผ่านไป ผ่านมา ร้านเรา แวะมาทักทาย อุดหนุนกันได้นะ ไม่อยากบอกที่อยู่ร้านเลย เดี๋ยวหาว่า แอบแฝงขายของ เอาเป็นว่า สนใจ ก็ เมล์มาถามกันได้นะ
เอารูปมาอวดอีกแหละ    
| Create Date : 05 กันยายน 2550 | | |
| Last Update : 5 กันยายน 2550 22:44:59 น. |
| Counter : 344 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
เล่านิทานให้ฟัง
<font color='#009900'>กาลครั้งหนึ่งมีอยู่ว่า ก่อนมีมนุษย์และสรรพสัตว์จะอุบัติขึ้นมาบนโลก>
พระเจ้าได้วางแผนที่จะสร้างโลก โดยกะเกณฑ์ให้มีสัตว์
ต่างๆ มากมาย หนึ่งในนั้นพระเจ้าต้องการสร้างวัว ซึ่งตกลง
กับวัวว่า ข้าจะให้เจ้าอุบัติขึ้นบนโลก โดยให้ภาระกิจของ
เจ้าคือการทำงานอยางหนัก เพื่อให้มนุษย์ได้ประโยชน์
จากเจ้า เจ้าจะต้องอดทนทำงาน กินหญ้าและห้ามโอด
ครวญ ว่าเจ้าเหนื่อยยากทุกข์กายทุกข์ใจ ข้าจะให้เจ้ามี
ชีวิตเยี่ยงนีบนโลก 50 ปี วัวเมื่อได้ฟังดังนั้น จึงต่อรองกับ
พระเจ้าว่า ถ้าท่านให้ข้าเกิดมาต้องทำงานหนักเยี่ยงนี้ ข้า
ขอลดอายุข้าให้เหลือ 20ปี ก็พอ พระเจ้าฟังดังนั้น ก็ตกลง
คิวต่อมาเป็นคิวของหมา พระเจ้าได้บอกกับหมาว่า ให้เจ้า
มาเกิดเพื่ออารักขา คอยปกป้องทรัพย์สิน ไม่ให้ใคร
มารบกวนรังควาน เจ้าจะต้องเห่าหอน ตอนกลางคืนเจ้าจะ
ต้องไม่นอน ทำหน้าที่อารักขาคนให้ครายจากความวิตก
กังวล ว่าจะมีโจรใจบาปหยาบช้า มาทำอันตรายพวกเขา
ข้าจะให้เจ้ามีอายุอยู่ 20 ปี หมาเมื่อได้ฟังดังนั้น ก็คิดหนัก
จึงต่อรองกับพระเจ้าไปว่า ถ้าท่านให้ข้าลำบากขนาดนี้ ข้า
ขอคืนอายุให้ท่าน 10 ปี ข้าขออยู่อย่างหมาแค่ 10 ปี ก็
พอ พระเจ้าฟังดังนั้นก็ตอบ ตกลง
คิวต่อมาเป็นลิง พระเจ้าได้บอกกับลิงว่า ข้าจะให้เจ้าทำ
หน้าที่ให้ความสำราญกับมนุษย์ ให้เจ้าได้สร้างเสียง
หัวเราะ ให้กับโลกใบนี้ เจ้าต้องทำหน้าที่นี้ให้สำเร็จ ข้าจะ
ให้เจ้าอยู่ 20 ปี....ลิง เมื่อได้ฟังดังนั้นก็เศร้าใจ ทำไมเรา
ต้องเกิดมาเพื่อทำให้ผู้อื่นมีความสุขด้วยเล่าว่าแล้วลิงก็ต่อ
รองขอให้พระเจ้าลดอายุที่พระเจ้ามอบให้ 20 ปี เหลือ 10
ปี
คิวสุดท้ายเป้นคิว ของ มนุษย์ พระเจ้าได้บอกว่า ข้าจะให้
เจ้าเกิดมาบนโลกด้วยภารกิจที่เล่น และ สนุกสนาน กับทุก
สิ่งทุกอย่างแต่เพียงสถานเดียว เจ้าไม่ต้องทำงานหนัก เจ้า
ดื่ม กิน หัวเราะ สนุกสนานอย่างไร้ขีดจำกัดได้ ข้าจะให้
อายุเจ้า 20 ปี มนุษย์เมื่อได้ฟังดังนั้นก็เสียดาย ซึ่งความ
สุขที่จะขาดหายไปเร็วจากชีวิต ทำไมเกิกมามีความสุขสุด
ยอด แต่ระยะเวลาช่างสั้น แสนสั้น แค่ 20 ปีเอง
ว่าแล้วมนุษย์ก็ขอต่อรองกับพระเจ้า ว่าเอาแบบนี้ดีกว่า
ท่าน....ในเมื่อวัวก็คืนอายุให้ท่าน 30 ปี หมาคืนมา 10 ปี
ลิงคืนมา 10 ปี ข้าขออายุทั้งหมดที่ วัว หมา ลิง คืนมา
รวม 50 ปี มาเป็นอายุของข้าด้วยก็แล้วกัน
พระเจ้าเมื่อได้ฟังดังนั้น ก็อดใจอ่อนไม่ได้...จึงยกอายุ
ของ วัว หมา ลิง ให้มนุษย์ไป
นี่แหละคือเหตุผลแห่งความทุกข์ยากของมนุษย์ทุกคนบน
โลกใบนี้
เมื่อแรกเกิดจนถึง 20 ปี มนุษย์มีความสุข กินเที่ยวไม่
สนใจสิ่งใด ไม่ต้องทำงาน วันๆมีแต่ดื่มด่ำกับความสุข
พ้น 20 ปี ไปจนถึงอายุ 50 ( 30 )มนุษย์ต้องทำงานหา
เลี้ยงชีพอย่างหนัก สร้างรากฐานของครอบครัว ชีวิตไม่มี
อันที่จะเป็นสุข บ้างก็สำเร็จ บ้างก็ไม่สำเร็จ แต่ส่วนใหญ่อยู่
ในอาการ โคตรทุกข์ ต้องทำงานดิ่นรนหาเลี้ยงชีพแบบ
ชนิดลืมตาย ไม่ต่างจากวัว
พ้น 50 ปีไปแล้ว จนถึงอายุ 60 ปี มนุษย์ได้แต่นั่งเฝ้า
สมบัติ ตาขวางใส่ทุกคนที่ย่างกรายเข้ามาสู่ชีวิต กลัวว่า
ชีวิตตัวเองจะไม่ปลอลภัย....เห่า ทำตาดุกับทุกคนทั่วไป มี
ชีวิตไม่ต่างจากหมา
พ้น 60 ปีจบถึง 70 ปี ต้องอยู่บ้านเลี้ยงหลาน คอยทำตา
ปลิ้นปล้อนหลอกเด็กให้มีรอยยิ้ม มีเสียงหัวเราะ มีชีวิตไม่
ต่างจากลิงที่ต้องสร้างตวามสุขให้แก่ลูกหลาน
เรื่องน่าคิดของพระเจ้าจบลงพร้อมกับความรู้สึกในใจ...
จบละ เรื่องนี้ได้มาจาก บทความ ของลูกค้าเราท่านนึง เราไม่ได้แต่งเอง แต่อ่านแล้วรู้สึกชอบมากเลย ยิ่งตรงช่วงวัยทำงานนี่ใช่เลย+555555+
เลยเอามาให้คนที่ผ่านไปมาได้อ่านกัน
เอารูปมาอวดอีกแล้วนะ   
| Create Date : 03 สิงหาคม 2550 | | |
| Last Update : 3 สิงหาคม 2550 23:14:37 น. |
| Counter : 364 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
ไม่ได้เป็นศิลปิน แค่อยากจะเขียนรูป (ให้เสร็จ)
และแล้วงานที่ทำมาก็สำเร็จ
จากที่ไม่ค่อยเป็น ก็พยามทำมาเรื่อยๆ อาจเพราะเป็นหนทางสุดท้ายที่จะหาทางเลี้ยงชีพใด้ และเพราะด้วยใจรักในงาน ทำแล้วมีความสุข จากที่เคยทำแล้วหวังอย่างเดียวที่จะขายให้ใด้ แต่ทุกวันนี้ ทำเพราะอยากจะทำ ถ้าไปวางแล้ว ขายได้ ก็ดีใจ แต่ถ้าไม่ได้ เราก็เชยชมเอง....
ไม่เคยคิดที่จะต้องเป็นศิลปิน เพราะ มันเป็นไปไม่ได้ แต่สิ่งที่อยากเป็นที่สุด ขอเป็นแค่ ช่างเขียนรูป เท่านั้นเอง
เอางานมาไห้ชม เสพทีดวงตา แล้ว นำไป อิ่มที่ใจ 
| Create Date : 13 กรกฎาคม 2550 | | |
| Last Update : 13 กรกฎาคม 2550 23:31:55 น. |
| Counter : 296 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [