DIY ผ้าม่าน วันเดียวจบ.. อยากรู้มาดูกัน..+โอนบ้าน
สวัสดีครับแฟน ๆชาวบล๊อก ของผม (ซึ่งมีอยู่ไม่กี่คน)ประกาศ : ใครขี้เกียจอ่าน จะดูรูปอย่างเดียว ก็ไม่ว่ากันครับ... วันที่ศุกร์ที่ผ่านมา นั่นคือ วันที่สิบ สิงหาคม สองพันห้าร้อยห้าสิบ ผมได้ไปทำการโอนบ้านและที่ดิน ที่เขตที่ดินธนบุรี โดยนัดเจ้าหน้าที่ แบ้งค์ ผมและแฟน และเจ้าหน้าที่ของโครงการ ในเวลาสิบนาฬิกา ผมตื่นเช้าปกติเท่ากับเวลาไปทำงาน(คือเจ็ดโมงครึ่ง จริง ๆจะหมายถึงสายปกติ) อาบน้ำ อาบท่า อาบหลายท่า เสร็จสิ้นภาระกิจก็ประมาณ แปดโมงครึ่ง ผมก็ออกจากห้อง แล้วตรงไปยังกรมทีดินธนุบรี ถึงที่นั่นเก้าโมงนิด ๆในใจคิดว่า ผมต้องไปสายกว่าเจ้าหน้าที่ธนาคารและเจ้าหน้าที่โครงการแน่ ป่านนี้คงหน้าคอยหน้าเขียวหน้าดำกันแล้วแต่..ปรากฎว่า ผมมาคนแรกครับ เย้ ชนะผมก็นั่งคอยไปซักพัก ก็มีเจ้าหน้าที่จากโครงการมาเป็นคนที่สอง และคอยไปสักพักสองพัก สามพัก ..จนหลายพักเลยสิบโมงนิด ๆ จึงได้เจอเจ้าหน้าที่ธนาคารเราทำนิติกรรมกันอย่างแรกคือยื่นเอกสาร แต่ผมไม่รู้ว่าอะไรบ้าง เพราะเจ้าหน้าที่โครงการจัดการให้ครับ ผมมีหน้าที่อย่างเดียวคือ อ่าน(นิดหน่อย) แล้วก็เซนต์เอกสาร เอาเป็นว่าเซนต์กันมือหงิกเลยล่ะครับ(ไม่ได้ไปขับรถชนใครนะ เพราะไม่มีรถ) พอเอกสารผ่านเรียบร้อยทุกอย่าง ก็ถึงขั้นตอนการชำระเงินครับ ก็จะจ่ายค่าโอนสองเปอร์เซนต์ จดจำนองหนึ่งเปอร์เซนต์ และค่าอื่น ๆ อีกไม่กี่บาทโดยค่าโอน คิดจากราคาประเมินของกรมที่ดิน อยู่ที่ล้านสองกว่า ๆจ่ายไป สองหมื่นห้า ส่วนค่าจดจำนอง จ่ายไป สองหมื่นสามพันเก้าร้อยบาทพอเราเสร็จธุระกับกรมที่ดิน ก็ต่อด้วย ธุรกับธนาคารๆธนาคารจะบอกเล่าว่า สัญญานี้ทำขึ้นที่ไหน กู้เงินเท่าไหร่ คิดดอกเบี้ยแบบไหน หากจ่ายไม่ตรงต้องเสียค่าปรับเท่าไหร่ในใจไม่อ่านแล้ว(ขืนอ่านคงทั้งวัน) เพราะเอกสารหลายสิบหน้า เลยดูแค่ใจความสำคัญ เสร็จแล้วก็เซนต์ครับ เซนต์ ๆ จนมือหงิก(ยืนยันอีกครั้งว่าไม่ได้ขับรถชนใคร ) พอเสร็จเรียบร้อย ธนาคารก็จ่ายเช็คให้กับโครงการและ ผม โอ้ว เหลือมาที่ผมด้วย แน่นอนครับ เพราะผมกูได้ร้อยเปอร์เซนต์เต็ม ๆหลังจากนั้นก็กล่าวขอบคุณกับตามระเบียบวาระ แล้วแยกย้ายกันกลับหลังจากภารกิจของแต่ละคนเสร็จสิ้น... ผมไม่รู้หรอกครับว่า สองคนนั้นเค้าจะไปทำอะไรต่อที่ไหน แต่เจ้าหน้าที่แบงค์แน่นอนว่าคงติดลูกค้าอีกสองสามราย เพราะผมถามว่าวันนี้มีกี่ราย เค้าบอกว่าห้ารายเห็นจะได้ ส่วนเจ้าหน้าที่โครงการธุรกิจรัดตัว เค้าก็รีบกลับไป ผมก็รีบเหมือนกันครับ รีบเอาเช็คไปเข้าธนาคาร เช็คตีจากธนาคาร UOB แต่ผมหา book uob ไม่เจอนี่สิ เลยต้องเอาเช็คเข้าธนาคารไทยพาณิชย์ ในเวลาประมาณเที่ยงวัน โดยหวังว่าน่าจะเคลียร์เช็คภายในวันนี้จะได้เอาเงินไปทำอย่างอื่นได้..แต่ปรากฎว่า ยังไม่เคลียร์ครับหลังจากเช็คหลังบ่ายสองไปแล้ว.. แต่ไม่เป็นไร ไม่รีบร้อน..หลังจาก ออกจากรมที่ดินและเอาเช็คไปขึ้นแล้ว ผมก็ไปทำการย้ายชื่อเข้าทะเบียนบ้านใหม่ที่ได้มาจากเจ้าหน้าที่โครงการ โดยไปที่เขตทุ่งครุ ผมไปเขตนี้เป็นครั้งแรกครับ อยู่ตรงก่อนถึงประชาอุทิศเก้าสิบซอยเดียว เราก็ทำเรื่องย้ายชื่อเข้าทะเบียนบ้าน ปรากฎว่าคุยถูกคอกับเจ้าหน้าที่..ดังนั้นจึงเสียเวลากับการย้ายชื่อเข้าบ้านไปประมาณเกือบ ๆ ชั่วโมง ดูนาฬิกาข้างผนังของตึก(ผมไม่ชอบใส่นาฬิกาข้อมือครับ เวลาทำงานมันไม่ถนัด) มานบอกเวลาประมาณบ่ายสองโมง ...ในใจบอกว่าต้องรีบแล้ว...ผมก็บึ่งไปต่อที่บางโพ .. หลายคนคงจะคุ้นเคยกับบางโพนะครับว่าเป็นแหล่งขายไม้ และผลิตภัณฑ์จากไม้ นานา ชนิด แต่สำหรับผม ... นี่เป็นครั้งแรกที่ไปบางโพ ผมไปกับแฟนครับ โดยเดินทางด้วย ขสมก. 141 ขึ้นทางด่วนรถติดครับ ติดตรงสะพานแขวน ผมคิดว่าคงติดแต่ทางขึ้น แต่ทำไมตอนลงสะพานยังติด มองไกล ๆ ทำไมรถวิ่งได้สบาย ผมก็แน่ใจทันทีว่าต้องมีอุบัติเหตุตรงปลายสะพานแน่นอนครับ.. พอผ่านมา ก็เป็นอย่างที่คิด แต่เกินคาดไปตรงที่ ชนกัน ประมาณห้าคัน โดยสิบล้อเป็นคันที่อยู่หลังสุด ชนกระบะ กระบะชนเก๋ง เก๋งชนต่อ.. แต่ที่เสียหายมากสุดน่าจะเป็นกระบะสีน้ำเงิน เพราะหน้ายับ ท้ายยุบ..ก็ขอให้ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์นี้ปลอดภัยทุกคนนะครับ..ผมลง 141 ตรงป้ายตลาดคลองเตย เดินตรงมาเพื่อไปต่อรถไฟฟ้าใต้ดิน ปลายทางคือ บางซื่อ(ครั้งแรกครับ)...เราก็ซื้อตั๋วไปบางซื่อ จากศูนย์ประชุมแห่งชาติไปยังบางซื้อ 39 บาท เราก็นั่งไปเรื่อย ผ่านประมาณสิบสถานี ก็ถึงซักที..บางซื่อ บางที อาจจะไม่ซื่อหรือเปล่า (ล้อเล่น)หลังจากถึงบางซื่อเรียบร้อย แต่ก็ไม่รู้ว่าจริง ๆ แล้วคือจุดใดบนแผนที่กรุงเทพ ผมก็ขึ้นแทกซี่ บอกพี่เค้าว่าไปบางโพที่ขายไม้เยอะ เค้าก็พาไปจนถึงจุดหมาย ผมมาถึงบางซื่อก็ปาเข้าไปเกือบ ๆ ห้าโมงเย็นแล้ว ดังนั้นถึงบางโพก็ห้าโมงกว่า ๆ ร้านบางร้านปิดไปแล้ว บางร้านยังเปิดอยู่..โอเค ดูเฉพาะร้านที่เปิดก็ได้.. จุดประสงค์คือ ซื้อราว(หรือราง) ผ้าม่านร้านแรก ของโอเค ราคาโอเค แต่ขาดของอยู่ชิ้นนึงคือ หัวรางผ้าม่าน เราเลยลังเล เพราะด้วยระยะทาง ระยะเวลา แม้จะพิสูจน์คน แต่ผมไม่ค่อยอยากจะพิสูจน์บ่อยนัก เราเลยดูร้านอื่นก่อนถ้าไม่มีจริง ๆ ค่อยตัดสินใจ..พอเดินซักพักก็เจออีกร้าน ของครบราคาแพงขึ้นมานิดหน่อย แต่ก็ของครบ ไม่ต้องเสียเวลามาอีก..ผมเลยซื้อของที่นี่..ไม่บอกว่าร้านอะไรแล้วกันนะครับ.. รู้แต่ว่าเจ้าของน่ารัก แต่เคี่ยวน่าดู สองบาทลดไม่ได้ เฮ้อ...รายการที่สั่งไปวันนั้นไม้กลม หนึ่งนิ้ว ประมาณ ยี่สิบหกเมตร ตัวยึด แบบ กลวง สามสิบแปดตัวหัวปิด ยี่สิบหก ตัวห่วง สองร้อยตัวทั้งหมด ราคา 5,532 บาท!!!! สองบาท คุณไม่ลดเลยใช่มั้ยครับ คุณคนสวย ใจดำ แง ๆสั่งของ ของมา จ่ายตังค์ .. เรียบร้อย แต่.. วันนี้ วันศุกร์ ที่เป็นแบบ หยุดยาว และ เส้นทางคือ บางโพ ประชาอุทิศ(รถติดแน่ ๆ คิดเอง).. รถก็ไม่มีเอาล่ะหว่า ทำไงทางร้านให้เด็กไปเรียกรถให้ ผมก็โทรเรียกแทกซี่ แต่เหมือนไม่มี เรารอกันซักพักใหญ่(เกือบ ๆ ครึ่งชั่วโมง) ก็มีพี่แทกซี่ใจดี อาศัยอยู่แถวนั้น พาเรากลับบ้าน ขอบคุณมากนะครับพี่แทกซี่ ผมจำทะเบียนไม่ได้ หรอกครับ แต่คุณพี่คุยสนุกครับ คุยกันตลอดทาง ทำให้รถติดก็ไม่เครียดจากบางโพ ขึ้นทางด่วน สี่สิบบาท ถึงประชาอุทิศ เวลาประมาณสองทุ่มเศษเกือบ สามทุ่ม ค่าแทกซี่ทั้งหมด สองร้อยเจ็ดสิบห้าบาท กล่าวคำขอบคุณ(ทุกครั้งที่ขึ้นแทกซี่) แล้วก็ขนของขึ้นห้อง รอทำการติดตั้งในวันต่อไป...และแล้ว วันนี้ก็มาถึง วันที่เราต้องทำการ DIY ผ้าม่านเอง ที่ไม่จ้างเค้าทำ เพราะ งก!!!! เนื่องจากเคยให้ร้านตีราคาแล้ว ร้านบอก เจ็ดหมื่นกว่าบาท โอ้ว... แต่ผ้าม่านไม่น่าจะขนาดนั้นตอนเช้าผมตื่นขึ้นในเวลาที่นกตัวสุดท้ายออกจากรัง ไปยังร้านวัสดุก่อสร้าง เพื่อซื้อ...สะกรู นิ้วครึ่ง หัวกลม หนึ่งร้อยตัว สี่สิบห้าบาทพุก แปดสิบห้าตัว สิบบาทไขควงวัดไฟอีกหนึ่งตัว(ไม่เกี่ยวกับผ้าม่านหรอกครับ แต่เพื่อนผมมันซื้อด้วย)แล้วกลับเข้าห้องอีกครั้ง เพื่อขนของทั้งหมดไปบ้าน โดยมีเพื่อนอีกคนมาช่วยเราขนขึ้นรถแทกซี่อีกตามเคย...พอแทกซี่ถึง เราก็ขนของลงทั้งหมด...มีเสื่อผืนนึง กล่องผ้าม่าน และอุปกรณ์ผ้าม่านตามรายการที่ซื้อมา...มาถึงก็จะเที่ยง เหนื่อย กินข้าวเติมอัลคาลายน์ก่อน... อิ่มแล้วครับ.. เตรียมพร้อมลุย.. แต่ไฟยังไม่มา ...เลยต้องขอไฟจากโครงการมาใช้ก่อน...ผมพลาดครับ ไม่ได้ถ่ายรูปตั้งแต่เริ่มลงมือ มาคิดได้อีทีคือเกือบจะเสร็จดังนั้นขอเล่าให้ฟังก่อนนะครับ.. รูปมีแน่ แต่ไม่เยอะ ...ผมแพลนเรื่องผ้าม่านไว้ในหัวตั้งแต่ไปซื้อราวแล้วว่าเวลาติดตั้งต้องทำอย่างไร โดย ขั้นแรก วัดไม้ก่อนครับว่ายาวเท่าไหร่ ต้องเผื่อไว้ข้างละเท่าไหร่ ใส่ห่วงไปกี่ตัว ก็ใช้ดินสอครับขีดไว้ว่าต้องให้ตัวยึดอยู่ตรงจุดไหนหลังจากนั้นก็ เอาขึ้นวัดระดับมาร์ก จุดไว้ แล้วเจาะรู ด้วยสะหว่าน ตัวนี้ขออภัยไม่มีรูปตอนเจาะให้ดู เพราะหน้าตาตอนเจาะ เหยเกยิ่งนัก เจาะเสร็จก็เอาพุกยัด ตอกเข้าไป..แล้วก็ยึดขายึดเสร็จแล้วก็จะออกมาอย่างนี้นะครับ...พอเสร็จเรียบร้อย ก็เอาไม้ใส่ ก็จะออกมาอย่างนี้ครับ..ลองใส่ผ้าม่านดูครับ...อีกรูปฮีโร่ของการทำงานครั้งนี้ คือ เก้าอี้ ต้องยืมจากโครงการมา...เริ่มทำงานตอน บ่ายสอง เสร็จเรียบร้อยตอนหกโมง เก็บของกลับบ้าน ... ผลงานครับ.. มีพลาดอยู่สองสามจุด ทำเพลิน ลืมดู แต่ผมไม่ให้ดูหรอก อาย....อีกรูปเรื่อย ๆ..มีเจ้าของบ้าน บางคน หรือว่า บางตัวดีล่ะ ยังไม่รู้ว่าตัวเองต้องย้ายที่อยู่ครับ...นอนซะ..ตอนนี้ตัดขนครับขนเป็นสังกะตังข่าวดี : อีกแล้วครับ ผมนับห่วงขาดไปตั้งเยอะครับ พรุ่งนี้ต้องไปหาซื้ออีก พร้อมกับตะขอเกี่ยวผ้าม่านกับห่วง และ ตะขอสำหรับเก็บผ้าม่าน...ขอบคุณทุกท่านที่ อ่าน และ แอบดูแต่รูป...ครั้งหน้าจะเอาที่ติดผ้าม่านแล้วมาให้ดูครับ.. ขอบคุณอีกครั้ง เจอหน้าจะให้เลี้ยงข้าวเลย..อ้าว..
คงต้องเสียเงินให้กับร้านผ้าม่านแน่ๆ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ลดต้นทุนตั้งเยอะ
ดูพี่มีความสุขจังนะคะ......................
..............
กรรไกรชนะกระดาษ
กระดาชนะฆ้อน
ฆ้อนชนะกรรไกร
แต่ ...........
ความรักชนะทุกสิ่ง
5555555555555555